Sommige christenen schijnen precies te weten wat God gaat doen. Het lijkt erop dat ze een hotline met de hemel hebben. En wee degene die het aandurft om vragen te stellen: ‘Kom niet aan de gezalfde des Heren’.

Ik geloof waarachtig dat een gelovige heel persoonlijk en heel intiem contact kan hebben met de drie-enige God. Niet slechts kan hebben, maar ernaar moet staan om zo’n relatie te hebben. Door Zijn Woord en Geest wil de Here absoluut tot ons spreken. ‘Ik wil horen wat God, de Here, spreekt,’ zegt Psalm 85:9.

De laatste tijd ben ik, onder andere via internet, echter een aantal keren geconfronteerd met christenen, soms leiders of zogenaamde profeten, die hun boodschappen wereldkundig maken en doen alsof het God zelf is Die door hen spreekt. Soms komen ze, om een voorbeeld te noemen, met een datum waarop Gods oordelen Amerika zullen treffen omdat God de zonden van Amerika niet langer kan tolereren. Of omdat Amerika Israël te zeer onder druk zet. Anderen zeggen van God de boodschap gekregen te hebben dat een bepaald land of bepaalde streek door een zware aardbeving zal worden getroffen. Weer anderen denken dat God tegen hen heeft gezegd dat Gods oordelen Israël zullen treffen vanwege de ontruiming van de Gazastrook. Ook over Nederland worden al jaren Gods oordelen aangekondigd, maar ook grote opwekkingen.

Ook andere voorbeelden moeten hier worden genoemd. Een oudste die stelt dat God tegen hem heeft gezegd dat een mede-oudste aan de kant moet worden gezet omdat de Heer diegene niet langer kan gebruiken. Ik weet waar ik het over heb en ik weet ook dat dit mensen totaal kapot kan maken, als God het niet verhoedt.
Denk ook eens aan de situatie waarin iemand zeker denkt te weten dat God een ernstig zieke gaat genezen. En ik schrijf hier met grote voorzichtigheid, omdat ik absoluut geloof dat de Here de machtige is om zonden te vergeven, in noden te voorzien en zieken te genezen. Maar waar stellen we onze hoop op? Op God zelf, op Zijn beloften, of op die ander?

God roept ons in Zijn Woord op om profetieën te toetsen. In veel profetische bedieningen is dat de bottleneck. Komt een woord niet uit, dan is het niet van God.
Het is mogelijk dat mensen denken in de naam van God te hebben geprofeteerd, terwijl het hun eigen boodschap was. Lees Mattheus 7:22 maar: ‘Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: ‘Here, Here, hebben wij niet in Uw naam geprofeteerd en in Uw naam boze geesten uitgedreven en in Uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk zeggen: ‘Ik heb u nooit gekend’.

Dat iemand een profetie uitspreekt, garandeert niet dat hij of zij een echte profeet van God is. Dat iemand boze geesten uitdrijft en in de naam van Jezus veel krachten doet, hoeft nog niet te betekenen dat hij of zij dat werkelijk in Jezus’ Naam doet. Zogenaamde profeten kunnen hun eigen show opvoeren. Zij zijn uit op eigen roem, eer en gewin, in plaats van op Gods eer en het heil van anderen.

Toch geloof ik dat God ook in deze tijd profeten geeft. Efeze 4:11 zegt: ‘En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven…’ Zij brengen Gods woord voor vandaag en geven de door Hem gegeven openbaring over Zijn woord, de Bijbel, door. Maar dit zijn geen mensen die een air om zich hebben hangen van ‘ik ben een gezalfde van God; luister naar mij’.

1 Korinthe 13:9 maakt duidelijk dat ons profeteren onvolkomen is. Dat zal ook een profeet bescheiden maken. Een paar verzen verderop, in 1 Korinthe 14:1, spoort Paulus aan ernaar te streven om te profeteren.
Laten we ons eens afvragen of wel open staan voor die profeet die een echte boodschap van God voor ons heeft.

Dirk van Genderen