De afgelopen jaren heb ik af en toe uw aandacht gevraagd voor Israël en het Joodse volk. Dit wil ik nog eenmaal doen in mijn – bijna laatste – commentaar in ‘Visie’. Als een appèl, om biddend bij Israël betrokken te blijven, in tijden die moeilijker worden, zowel voor christenen als voor het Joodse volk.
De strijd om Israël is nog niet voorbij, ook al is het mogelijk dat er eerst een periode van betrekkelijke ‘rust en vrede’ komt voordat de eindstrijd om Israël definitief losbarst. Ik lees in de profetieën dat daar ruimte voor is, wat een ‘ander’ gewapend conflict overigens niet uitsluit.
Ik hoor en lees de laatste tijd dat velen Ezechiël 38 en 39 aangrijpen om hun stelling kracht bij de zetten dat de eindstrijd van Gog aanstaande is en elk moment los kan barsten. Toch is het wellicht nog niet zover.
In vers 14 van hoofdstuk 38 lezen we namelijk dat op het moment van de aanval van Gog, waarmee wellicht o.a. Rusland, Iran, Syrië en andere landen in de regio worden bedoeld, het volk Israël in gerustheid woont. Dat is niet de situatie van dit moment. Israël is zeer alert op mogelijke aanvallen.
Ik schrijf dit niet om u in slaap te sussen en te laten denken dat het dus nog wel een paar jaar kan duren voordat de Here Jezus komt. Hij zal immers komen in het heetst van de strijd om Israël, wanneer land en volk vernietigd dreigen te worden, om Zijn volk te redden (Zacharia 14).
In het boek Openbaring en ook in Daniël wordt verscheidene keren gesproken over een periode van zeven jaar, die in onderverdeeld in twee keer drieënhalf jaar. Een periode waarin de antichrist het voor het zeggen zal hebben, waarbij het erop lijkt dat de eerste drieënhalf jaar een periode van betrekkelijke vrede en rust zou kunnen zijn. De tweede helft van die zeven jaar zal dan de verschrikkelijkste tijd van de wereldgeschiedenis zijn, de tijd van de grote verdrukking. En in deze periode zou de aanval op Israël kunnen plaatsvinden.
Ik wil niet speculeren dat het zo zal gaan, maar acht dit scenario zeer wel voorstelbaar. Het zou mij niet verbazen wanneer de antichrist op een moment van grote crisis ten tonele verschijnt, maar nog wel voor de grote verdrukking. Hij zal zich presenteren als de geniale leider die met de oplossing voor de crisis komt. Misschien wel tijdens de grote financiële crisis die in alle hevigheid is losgebarsten. Hij zal in eerste instantie bejubeld worden, en pas na enige tijd zijn ware gezicht tonen.
Is dit een doemscenario? Ik geloof het niet, omdat de antichrist het slechts een korte tijd voor het zeggen zal hebben. Wanneer hij denkt de strijd tegen de christenen en tegen Israël gewonnen te hebben, zal God ingrijpen. Dan zal de Here Jezus wederkomen en de totale overwinning behalen.
Laten wij bereid zijn Hem te ontmoeten, en ook het Joodse volk zonodig bij te staan. Niet alleen in onze gebeden, maar ook daadwerkelijk. Het is al vaker in de geschiedenis gebeurd dat Joodse mensen moesten vluchten om aan hun vervolgers te ontkomen. Wanneer ik de Bijbelse profetieën goed lees, gaat dat nog een keer gebeuren, om het hele volk in het land Israël te brengen (o.a. Jeremia 16:16). Dan hebben ze onze hulp dringend nodig.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 2 augustus 2019 om 14:19
Sjalom Dirk,
In toenemende mate begin ik mij onveiliger te voelen. Niet alleen op straat ook in de samenleving en het gesprek met de christenen. Van hen hoor ik alleen maar: jullie moeten die ouderwetse regels en wetten maar eens los laten. Die zijn toch achterhaald en je mag best varkensvlees eten hoor. Wij doen dat ook als christenen en ons overkomt echt niets. Je moet leven uit de genade en dan ben je los van de wetten.
Wie de predators tot voedsel neemt begrijpt niet wat de reden van de Eeuwige is geweest. Door de gehele Bijbel heen lezen wij om ons niet te verontreinigen. Afgelopen week ben ik daar keihard mee in aanraking gekomen tijdens een toespraak waarin een persoon een onbewust antisemitische stijl toepaste bij een veronderstelling die Bijbels gezien niet juist is. Ik was zeer ontdaan en diep teleurgesteld en had dit niet verwacht dat iemand zo verkapt denigrerend mijn volksgenoten bejegende.
Ik weet niet of het verstandig en wijs is om mij in verbinding te stellen met de spreker. Eerder ben ik bang dat zijn betoog voortgekomen is uit een kerkelijk jargon en dat de spreker het niet eens beseft wat hij allemaal heeft gezegd. Hij is daar beslist geen eenling in. Mijn wantrouwen richting de christenen is groter geworden. Blijkbaar hebben zij toch een dubbele agenda richting het Huis van Israël. Aan de ene kant het doodknuffelen en aan de andere kant: jullie moeten wel doen zoals wij dat graag willen. Dan worden er steevast uit zijn verband gerukte teksten erbij gehaald.
Ook door dit voorval zie ik de hand van de Eeuwige die mijn volksgenoten rijp maakt om terug te keren om in ons eigen land onze Joodse Messias te ontmoeten. Dat wij Joden het onderling niet met elkaar eens zijn is geen taak voor de christen om dit op te lossen. Het is ons eigen probleem en door het ingrijpen de Eeuwige zal de onderlinge verzoening tot stand komen.
Met blijdschap voor de aanstaande verlossing wacht ik op mijn Messias.