Opdracht en geschenk

De afgelopen jaren heb ik steeds meer ontdekt dat kerkmuren maar betrekkelijk zijn, hoewel wij ons er soms erg druk over maken. Ik vermoed dat kerkmuren in Gods ogen minder belangrijk zijn dan in onze ogen. Dat mag ons wel wat bescheidener maken.

Op de vraag van de Here Jezus wie Zijn broeders en zusters zijn, volgt een antwoord dat wij wel eens goed tot ons door mogen laten dringen. Het gaat er niet in de eerste plaats om van welke kerk of gemeente we lid zijn, maar of we de wil van God doen (Marcus 3:31-35).
En wat is de wil van God? In Lucas 8:21 gaat het in iets andere bewoordingen over deze zelfde vraag. Daar is het antwoord: ‘Ieder die het Woord van God hoort en doet.’

Ik heb mogen ontdekken dat in tal van kerken en gemeenten gelovigen te vinden zijn, met wie ik me van harte één voel. Het heeft mij geestelijk zeer verrijkt velen van hen te hebben ontmoet. Dan vallen kerkmuren weg. Dan vraag je niet: ‘Tot welke kerk of gemeente behoor je’, maar dan ervaar je eenheid door het geloof in de Here Jezus Christus. Dan zoek je niet naar wat je van elkaar scheidt, maar kun je van elkaar leren en elkaar ontmoeten aan de voet van het kruis van de Here Jezus. En dan ga je samen met alle heiligen meer begrijpen van de liefde van Christus die de kennis te boven gaat (Efeze 3:18).
Steeds weer zie ik Johannes 17 werkelijkheid worden. In dat hoofdstuk, wat ik een van de mooiste gedeelten uit de hele Bijbel vind, vraagt de Here Jezus Zijn Vader om ‘eenheid van hen die in Mij geloven’. Het is Gods opdracht om één te zijn, tegelijk ervaar ik steeds weer dat het ook Zijn geschenk is.

Naar de toekomst toe verwacht ik dat deze eenheid steeds belangrijker wordt. Omdat we elkaar meer nodig zullen hebben. Soms spreek ik mensen die zich in hun gemeenten – geestelijk – erg alleen voelen. En die bemoedigd worden door bij voorbeeld het lezen van een commentaar als dit. Laten we dat niet onderschatten.
Daar komt nog iets bij. Het is niet vanzelfsprekend dat wij de vrijheid zullen behouden om in het openbaar uit te kunnen blijven komen voor ons geloof. Nu al merk je dat heftige reacties op je af kunnen komen wanneer je er bijvoorbeeld publiekelijk voor uit komt dat je gelooft dat God de schepping heeft voltooid in zes dagen van 24 uur, omdat je vast wilt blijven houden aan wat de Bijbel erover zegt. Ditzelfde kan gebeuren wanneer je slechts de Bijbel na wilt spreken over het praktiseren van homoseksualiteit.

We zullen steeds meer op elkaar aangewezen zijn, tot welke kerk of gemeente we ook behoren. Wellicht moeten we in de toekomst op zoek gaan naar wegen om die verbondenheid met elkaar meer vorm te geven. Dat kan via internetsites, via bladen, omroepen en misschien wel regionale bijeenkomsten of andere initiatieven.

Laten we elkaar echter niet in de put praten. Gods Rijk komt. We hebben een machtig God, Die ons Zijn Woord en Zijn Geest gegeven heeft om in dit leven al meer dan overwinnaars te zijn door de Here Jezus, Die ons heeft liefgehad (Romeinen 8:37). Niets kan ons scheiden van de liefde van God, die is in Christus Jezus, onze Here.

Dirk van Genderen