Wie van u kan God roepen om ingezet te worden in Zijn Koninkrijk? Ik vraag het u in alle ernst. En ook al bent u al door God ingeschakeld, staat u dan open voor nieuwe wegen die Hij misschien wel met u wil gaan?
U kent vast wel Jesaja 6, de roeping van Jesaja. Jesaja leefde in de achtste eeuw voor Christus. Koning Uzzia was in grote zonde gevallen. Als tegenbeeld van de zondige Uzzia ziet Jesaja een heilige koning, God zelf. De serafs roepen ‘Heilig, heilig, heilig’. Driemaal, om het extra te accentueren. Dit is de enige eigenschap van God die drie keer wordt herhaald, ook nog een keer in Openbaring 4.
De dorpelposten van de tempel beven. Jesaja is zo geschokt door de heiligheid van God, dat hij het uitroept: ‘Wee mij’. Wanneer Jesaja de HERE ziet, spreekt hij het oordeel over zichzelf uit. ‘Ik ga ten onder, ik verga’. Misschien is hij wel de meest rechtvaardige mens die op dat moment leeft, maar wanneer hij een glimp opvangt van een heilig God, valt zijn eigenwaarde aan diggelen. In die ene seconde wordt hij ontmaskerd, ontbloot, in het licht van Gods heiligheid.
‘Ik ben een man onrein van lippen’. Voor het eerst begrijpt hij pas echt wie God is, wanneer hij zich in Zijn aanwezigheid bevindt. Verslagen ligt Jesaja op de grond. Maar God is hem genadig en reinigt en herstelt hem. Een heilige vlam verbrandt zijn mond. De reiniging is pijnlijk en de genade is echt niet goedkoop, zoals tegenwoordig nogal eens wordt verkondigd.
God vergeeft, geneest en zendt. Jesaja hoort Gods stem: ‘Wie zal ik zenden?’ En het raakt hem tot in het diepst van z’n hart. Hij kan geen ‘nee’ zeggen, hij kan niet anders dan uitroepen, met zijn gereinigde mond: ‘Hier ben ik, zend mij’. En dan begint het. Ingeschakeld door God.
Bij Petrus zie je eenzelfde soort reactie. Lucas 5 zegt dat hij de hele nacht had gevist en niets had gevangen. ‘Ga naar diep water en werp het net uit’, krijgt Petrus als opdracht van de Here Jezus. Tegen wil en dank gehoorzaamt hij, omdat hij het niet waagt om Hem ongehoorzaam te zijn. En dan blijkt het net bomvol vis te zitten. Je zou toch verwachten dat hij Jezus zou bedanken en aanbidden wanneer Hij zo Zijn kracht en almacht toont. Tegenwoordig zouden we snel een dankdienst organiseren.
Net als Jesaja wordt ook Petrus in Gods tegenwoordigheid geconfronteerd met zijn zondigheid. ‘Here, ga uit van mij, want ik ben een zondig mens.’ Zijn eigenwaarde gaat eraan in de aanwezigheid van de Here.
Dan hoort hij de woorden: ‘Wees niet bevreesd.’ En ook hij wordt (opnieuw) ingeschakeld door God.
Denk ook eens aan Paulus. Op weg naar Damascus (Handelingen 9) om daar de discipelen op te pakken, heeft hij een ontmoeting met de Here Jezus. ‘Wie zijt gij, Here’, is het enige wat hij nog uit kan brengen. Deze strijder tegen God werd op de weg naar Damascus geconfronteerd met Gods heiligheid. En hij ging letterlijk onderuit. En ook bij hem gebruikte God deze confrontatie om hem vervolgens in te schakelen in Zijn Koninkrijk. En hoe geweldig heeft God hem gebruikt!
Ik denk ook nog aan Johannes op Patmos. Toen de Heilige aan hem verscheen, viel Johannes als dood voor Zijn voeten (Openb. 1:17). ‘Wees niet bevreesd’ kreeg ook hij te horen. En ook Johannes kreeg hier een nieuwe opdracht.
Veel christenen zijn huiverig voor een ontmoeting met een heilig God. Veel liever hoort men spreken over Gods liefde. Maar zolang we niet hebben gezien dat God een heilig God is, zal ons geestelijk leven weinig diepgang kennen. En wanneer Hij als de Heilige aan ons verschijnt, is dat niet zelden het moment dat Hij een (nieuwe) taak voor ons heeft.
Hoe is het in ons leven? Hebben we ooit al een glimp van Gods heiligheid opgevangen? Is Hij als de Heilige aan ons verschenen? En wat heeft dat met ons gedaan? Heeft Hij ons toen ook geroepen in Zijn dienst of roept hij u misschien nu? Na een ontmoeting met een heilig God zijn we nooit meer dezelfde. Of weten we misschien dat Hij ons roept, maar vechten we nog steeds met Hem, omdat we ons leven niet totaal in Zijn handen willen geven?
Wanneer Hij roept, geeft Hij ook de genade om Zijn roepstem te volgen. Laat dat een bemoediging zijn. Hij gaat mee. Meer nog, Hij gaat voor en wij mogen volgen. Kijk maar:
Tegen Mozes zei Hij: ‘Nu dan, ga heen, Ik zal met uw mond zijn en u leren, wat gij spreken moet’ (Ex. 4:12).
Tegen Jesaja zei Hij: ‘Ga, zeg tot dit volk…’ (Jes. 6:9)
Tegen Petrus zei Hij: ‘Van nu aan zult gij mensen vangen’ (Luc. 5:10).
Over Paulus zei Hij tegen Ananias: ‘Deze is Mij een uitverkoren werktuig om Mijn Naam te brengen voor heidenen en koningen en de kinderen Israels… (Hand. 9:15).
En Johannes kreeg te horen: ‘Schrijf dan hetgeen gij gezien hebt en hetgeen is en hetgeen na dezen geschieden zal’ (0penbaring 1:19).
Wat we in onze tijd nodig hebben, is meer zicht op de heiligheid van God. Het gevolg zal zijn dat de genade weer centraal komt te staan. En het kruis! Wie door Hem gerechtvaardigd is, zal zich wèl op z’n gemak voelen in de aanwezigheid van de heilige God. ‘Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God’ (Rom. 5:1). Met volle vrijmoedigheid mogen we dan toegaan tot de troon der genade, tot God zelf (Hebr. 4:14-16).
Het is een grote genade wanneer Hij ons roept in Zijn dienst. Maar ik waarschuw u ook. Het leven met God is niet altijd glorie en hallelujah. Aan Paulus toonde God hoeveel hij zou moeten lijden ter wille van Zijn Naam. We kunnen alleen maar delen in Zijn heerlijkheid, wanneer we ook delen in Zijn lijden.
Dirk van Genderen
Geplaatst op donderdag 11 december 2008 om 19:31
Dank je voor dit artikel vol waarheid. Duidelijk en verdiepend.
Gods zegen!
Janet
Geplaatst op vrijdag 12 december 2008 om 16:31
Vanweg mijn Asperger syndroom en psychische gesteldheid ben ik helaas niet in staat veel werk te verzetten in de maatschappij. Ook thuis is het een strijd om er voor vrouw en kind er te zijn. Voor mij geen verheven doelen in Gods koninkrijk, slechts de taak om mijn ene talent te gebruiken en te beheren, desnoods het op de bank te zetten, zeg maar.
Zo wordt ieder christen in principe gebruikt om het koninkrijk te verbreiden, als is het soms alleen maar door gebed of andere zaken die voor de wereld niet tellen.
Ik denk dat iemand met een kleine taak net zo goed door God gebruikt kan worden als iemand met een grote taak. Voor God maakt dat geen verschil, hij vormt ons en gebruikt ons op de plek die hij ons wijst door omstandigheden en persoonlijke geestelijke groei. Het is genade dat Hij ons uberhaupt gebruiken wil en zal.
Geplaatst op zaterdag 13 december 2008 om 13:44
hallo Dirk,
wat fijn dat wij nu toch via internet jouw stukjes kunnen blijven lezen. ik word
er altijd erg door bemoedigd.
ik herken bij jou ook een afgestemd zijn op de Heilige Geest.
ondanks het feit dat je eerlijk vertelt dat het leven dichtbij en in gehoorzaamheid aan de Heer juist ook strijd kan betekenen is er toch steeds de bemoediging dat Hij toch een God van liefde is, hoe Hij je weg ook leidt.
dit ervaar ik zelf ook en het geeft een steeds dieper verlangen om dicht bij Hem te leven.
ik hoop en bid dat je langs deze weg nog veel gebruikt mag worden met het talent dat je gekregen hebt om Gods woord door te geven, duidelijk, eerlijk en toch bemoedigend.
Gods zegen toegewenst, Marijke de Jong
Geplaatst op zondag 14 december 2008 om 11:18
Bedankt! Net even het duwtje dat ik nodig had!
Ik leid vanavond voor het eerst een gespreksgroep, maar vind het zo spannend. Ex: 4:12 is dan ook heerlijk om te lezen. Ik voel me geroepen, maar twijfel daar nog te vaak aan. Wellicht omdat ik me ook nog niet totaal heb overgegeven aan God. Stukje bij beetje gaat dat, maar het is voor mij nog niet helemaal duidelijk. Jouw stukje wel en erg bemoedigend.
Geplaatst op zondag 14 december 2008 om 14:47
we hebben hier vanmorgen net een preek over gehad, en wie gezonden wilde worden door God kon naar voren komen om dit te zeggen het was zeer indrukwekkend hoeveel mensen er naar voren kwamen. dit gebeurde bij ons in de bethel drachten deze dienst en jou commentaar is dus vast niet toevallig,groeten nienke de boer
Geplaatst op zaterdag 27 december 2008 om 10:00
…inderdaad is de heiligheid van God ontdekken en er (stukje bij beetje) mee in aanraking komen ook een confrontatie met eigen kleinheid en zondebesef.
Ik voel me de laatste tijd dichter bij het kruis gekomen en weet me nu echt daardoor door God vergeven…hopelijk kan God me weer wat beter gebruiken in Zijn koninkrijk…
Bedankt voor je stukje, dat weer wat bij me losmaakt…
Geplaatst op dinsdag 28 april 2009 om 20:40
We zien het heel duidelijk om ons heen, dat de Here spoedig komt. Vele tekenen wijzen erop. De ontwikkelingen in de wereld gaan steeds sneller. De oordelen voor degenen die zich niet bekeren, zullen vreselijk zijn. Maar we leven nog in de tijd van genade. Hoeveel zielen moeten nog toegebracht worden? Hoeveel mensen zullen zich nog moeten bekeren tot het getal van Gods volk vol is geworden?
Als ik de discussies op deze site lees, zijn er gelukkig velen die toegewijd zijn aan Christus. Ik wil jullie oproepen: Grijp alle kansen aan die God je geeft! Er zijn mensen in de wereld die verlangen naar bevrijding uit de zonde, maar ze kennen Christus niet. Er zijn vele mensen die iedere zondag in de kerk zitten, maar niet weten hoe ze gered kunnen worden. Er zijn ook vele christenen die denken dat ze erfgenamen van het Koninkrijk zijn, maar nog nooit bewust Jezus Christus als hun Verlosser hebben aangenomen. Mensen, er is nood om ons heen! Velen verharden zich, die zijn niet meer te bereiken. Maar bid, dat de Heilige Geest jou, als kind van God, de kansen laat benutten om mensen die zoeken, over Jezus te vertellen. Iedereen, of hij/zij nu christelijk is of niet, kan alleen een kind van God worden door zich te bekeren tot Hem, de enige Zaligmaker. Hij wijst ons niet de weg, maar Hij IS de Weg; Hij vertelt ons niet de waarheid, maar Hij IS de Waarheid. Hij brengt ons niet in het leven, maar Hij IS het Leven; iedereen die Jezus in zijn of haar hart ontvangt, die is gered van het verderf, en mag de geweldige toekomst van Hem tegemoet zien. Wees toebereid als de bruid, die de Bruidegom verwacht.
Ondertussen, laten we alle geestelijke zwervers roepen om binnen te komen! De velden zijn nog steeds wit om te oogsten!
Denk niet: dat is geen werk voor mij, ik durf niet te spreken. Denk aan Mozes, Elia, Samuël, Petrus, en allen die als voorbeeld in de Bijbel genoemd worden. Zie het artikel van Dirk hierboven. God plaatst die mensen niet op een eenzame hoogte. Ook wij mogen staan in het werk wat God ons te doen geeft. En we hoeven ons niet te schamen voor onze Heer en Koning en voor Zijn heerlijk Evangelie. Wees ook niet bang voor lijden om Zijn Naam, velen (en ik ook) hebben het ondervonden: de verdrukking is maar tijdelijk en geeft je zelfs vreugde, want je mag gaan in de voetsporen van Jezus Christus. Hem volgen en Zijn werk doen, dat is het doel van ons leven; dat is tot eer van Hem! De bekende zendeling Charles T. Studd zei: “Als Jezus werkelijk Gods Zoon was en Zijn leven voor mij heeft overgegeven, dan kan mijn offer voor Hem nooit groot genoeg zijn.!”