Het kerstfeest is voor de meeste mensen verworden tot een feest van lichtjes, kerstbomen, cadeautjes, lekker eten, mooie kleren en familiebezoek. Op zich zeg ik daar geen kwaad woord over, maar het gevaar is aanwezig dat we het belangrijkste uit het oog verliezen.
De kerkdiensten en samenkomsten bezoeken we natuurlijk ook, maar die hangen er soms een beetje bij. De boodschap die we horen, is vaak niet nieuw meer en voor voorgangers en predikanten is het niet altijd gemakkelijk om de kerstboodschap zo te brengen dat het aanspreekt. En soms vinden we het aantal kerkdiensten van Kerst tot Oud en Nieuw ook wel een beetje heel veel.
Terwijl ik hierover nadacht, kwamen de woorden uit 1 Timotheüs 1:15 mij in gedachten: ‘Dit is een getrouw woord en alle aanneming waard, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om zondaren te behouden, onder welke ik een eerste plaats inneem’.
Heel kernachtig staat hier waar het met Kerst over gaat. Christus Jezus is in de wereld gekomen om zondaren te behouden. Zo lief had God de wereld dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Als Hij niet gekomen zou zijn, zouden we nooit behouden kunnen worden. Wat een genade dat Hij gekomen is! Maar ook de andere kant moet worden genoemd, hoe zwart die ook is. Wie niet in Hem gelooft, zal voor eeuwig verloren gaan. Dat is de ernst van het Evangelie.
Wellicht is het voor voorgangers en predikanten een idee om rond de kerstdagen deze tekst uit 1 Timotheüs 1 een keer centraal te stellen in hun prediking. Laten ze geen lange betogen houden over het ‘lieve kindje Jezus in de kribbe’. Dat is jammer van de tijd en door zulk sentimenteel gepraat worden geen mensen gered en zullen steeds meer mensen afhaken.
Maar verkondig dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken. Zondaren die dreigen voor eeuwig verloren te gaan, in de hel, zoals de Bijbel duidelijk aangeeft. Maar de Here Jezus is naar deze aarde gekomen om zondaren te behouden, hun eeuwig leven te geven. Dat is het goede nieuws dat met Kerst voluit mag, ja moet worden verkondigd.
Zijn we bewogen met verloren zondaren? Zoals de Here Jezus met hen bewogen was en is? Hij wil niet dat iemand verloren gaat, maar dat allen behouden worden (2 Petrus 3:9).
Laten we bidden dat de Here God predikers, voorgangers geeft, die ook rond de kerstdagen worstelen om de zielen die hun zijn toevertrouwd. Omdat ze iets geproefd hebben van Gods liefde voor deze wereld. Omdat ze iets herkennen van de liefde van de Here Jezus voor verloren mensen die Hij wilde redden. De boodschap van de geciteerde tekst uit 1 Timotheüs 1 wijst ons er op dat we nooit, maar dan ook nooit Kerst mogen loskoppelen van Goede Vrijdag en Pasen. Daarom kwam de Here Jezus naar deze aarde om Zijn leven te geven aan het kruis op Golgotha. Als een daad van uiterste liefde. Voor u en voor mij. Dood en graf overwon Hij. Hij is de Levende, ja, de Levensvorst, Die staat te komen op de wolken des hemels. Er loopt dan ook een directe lijn van de eerste komst naar de tweede komst van de Here Jezus.
Welke consequenties heeft dit voor het vieren van Kerst door ons? Moeten we alle kerstattributen de deur maar uitdoen omdat die af kunnen leiden van de kern van het Kerstevangelie? Ik zeg niet dat we alle lichtjes, kerststukjes en kerstbomen uit ons huis moeten houden. Maar een te overmatige kerstsfeer kan wel een belemmering vormen voor de kerstboodschap. En misschien is het wel een idee dat degenen die een kerstboom in huis zetten, overwegen er in plaats van een piek eens een kruis op zetten of er een duidelijk zichtbaar kruis in hangen, om er voortdurend aan herinnerd te worden dat Jezus Christus naar de aarde kwam om zondaren te redden.
Dirk van Genderen
(ook geplaatst in Het Zoeklicht)
Geplaatst op dinsdag 23 december 2008 om 20:56
RE: obbe,
Die wil ik geven in een eveneens overdenken waaruit zal blijken de visie van Dirk
van Genderen te delen .Hoofdzaken worden soms(teveel) bijzaken en omgekeerd
Kerst…Hoevaak nog?
In het jaar Domino 2008 is het bijna geheel nacht. Heeft het nog zinzo”n klein
kind? Wordt Hij nog wel door allen het meest bemind?Als Jezus het Licht der wereld is, waarom loopt het dan alsmaar weer mis? Antwoord op de vraag: Er is
ook een vorst der duisternis. We trouwen, zwoegen bouwen, op zichzelf genomen goed. Maar, bedenk o mens, waarvoor je toch iets doet.Is het van blijvende aard of doordrengt van aardse gloed.Het is eindtijd dit uit zich in:Oorlog, honger en geweld. Kinderen worden uitgebuit, misbruikt of leven op een vuilnisbelt. Obbe Emmen.
Geplaatst op dinsdag 23 december 2008 om 21:30
Verder…Vervolg v/h bovenstaande:
Dieren, planten en hele bijenvolken sterven uit. Want wetten worden ontdoken.
Men/We roven en delen de buit. Wordt de Zone Gods nog wel als Redder der
wereld bemind? Wil je ieder persoonlijk worden als een kind? Hem toelaten in je
hart en leven het zal vrede geven, zodat het onrustig hart niet meer zal beven,maar leven. Door Hem Jezus van de duisternis bevrijdt. Hebben we reeds
ruimte gemaakt in ons hart en het geloofsoog gericht op de Man van smart. Dan
dienen wij zonder vragen en gaan niet langer verzagen. Het heden wordt verleden
De toekomst ligt voor ieder open-ons- als gelovige wacht een heerlijke toekomst.
Eeuwig heil, door Gods gena verkregen. Wat een ZEGEN
Obbe.
Geplaatst op woensdag 24 december 2008 om 15:20
Als het echt goed is kunnen we niet anders dan te beamen wat Dirk in zijn bijdrage meldt! Het christelijk leven en de christelijke diensten dienen vooral Christocentrisch te zijn. Veel te vaak zijn en worden vormen verheven tot normen. Worden hoofd- en bijzaken verwisseld. Laat men zich verleiden door kunstlicht en wordt daardoor Het Licht niet gezien. Geve de Heere ons door Zijn Geest een juiste grondhouding en een open hart voor het wezen van het geloof: Jezus Christus en dien gekruisigd. Hem te kennen is hét leven! Hem te missen doet ons alles missen en eeuwig omkomen. Dat de komende kerstdagen en ons hele leven de Christus centraal mag staan, dan allen is het leven goed en is er perspectief! Gode bevolen.
Geplaatst op zaterdag 27 december 2008 om 19:15
Kerst en kruis. Een goede kernachtige boodschap. Geeft veel om over na te denken. Dirk, ga er op deze manier mee door. Aan zo’n eenvoudige, maar toch ook heldere boodschap hebben we ook in 2009 DV grote behoefte.
Geplaatst op zondag 28 december 2008 om 17:47
Kersttijd en het wereldnieuws wordt steeds zwarter en zwarter. Nu meer dan ooit, kan Gods Geest zijn kinderen laten schijnen, hoog op de kandelaar. Onze kerstboom heeft een helder verlichte ster, maar het is aan ons, de boodschap verder te brengen, dan Bethlehem.Een zin van onze jonge voorgangster was : zijn we meer met versieringen bezig of meer met stille tijd?
Geplaatst op maandag 29 december 2008 om 11:18
Kerst.
Langzaam en zachtjes, om papa en mama niet wakker te maken kwamen de twee broertjes uit hun stapelbed, deden heel stilletjes de deur van hun slaapkamer open en slopen de trap af naar beneden.
Het was stil in huis en donker buiten, ze kwamen om te kijken naar de mooie kerstboom die ze met papa bij de plantenwinkel hadden gekocht en met mama, papa en hun grote zus hadden versierd.
De lichtjes in de boom branden nu niet, het was niet zo mooi als anders, op de tafel stond een kandelaar waar wel negen kaarsjes in konden, hoe die ook al weer heette wiste ze even niet meer, het was ook zo’n moeilijke naam. Het betekende had papa verteld dat het licht van God in de wereld was gekomen, Jezus, het kindje van Bethlehem.
Al de dingen, alle versieringen in de kamer waren mooi, maar daar kwamen ze nu niet voor, ze kwamen kijken of de cadeautjes al onder de boom lagen.
Papa had het beloofd… dus….
Ja, ze lagen er, vijf mooi glimmend ingepakte cadeautjes!
Wow, nu er niet aan komen, niet stiekem kijken wat er in zit, alleen maar raden, voor wie welk cadeautje zijn zou.
Straks bij het ontbijt voor de kerk zouden ze de cadeautjes uit gaan pakken.
Gisteren, toen de lichtjes en de kandelaar aan waren, had papa ze verteld over de cadeautjes.
De jongste had geroepen dat is toch raar Jezus is jarig en wij krijgen cadeautjes.
De jarige moet toch cadeautjes krijgen dat is altijd zo.
Mama had ze later met een beker warme chocolademelk op de bank genomen en verteld waarom ze cadeautjes kregen met kerst, waarom deze verjaardag zo anders was als alle andere verjaardagen.
Gezellig met mama op de bank, grote zus was film kijken bij een vriendin en papa was naar de kerk.
Lang geleden wel meer dan tweeduizend jaar was er iets heel bijzonders gebeurd.
God die de hemel en de aarde en alle planten en dieren maakte en ook de mens had besloten dat hij zou doen wat hij van plan was.
Hij, de allergrootste zou de allerkleinste worden.
Niet zomaar, luister maar.
God stuurde een engel naar een meisje dat Maria heette de engel vroeg Maria of God haar een zoon mocht geven die zou groeien in haar buik.
Niet met een meneer als papa maar God zou door een wonder, dat is iets heel bijzonders wat eigenlijk niet kan maar God toch doet, door zijn Heilige Geest zomaar een baby’tje laten groeien in de buik van Maria.
Maria zou dan de mama zijn en God de papa.
Maria vond het heel eng maar wilde wel graag luisteren naar God en dus zei ze ja.
Maria had ook een vriend, waarmee ze zou trouwen hij heette Jozef.
Jozef wist eerst niet wat God tegen Maria gezegd had en net als de buren van Maria en andere mensen van het dorpje Nazareth waar ze woonde werd hij heel, heel boos.
Want dat mocht niet een baby krijgen als je niet getrouwd was. Jozef was ook erg verdrietig hij dacht het baby’tje is niet van mij, dan is er een andere papa waar Maria van houd. Dat was heel erg voor Jozef.
Maar God stuurde een engel naar Jozef in een droom die vertelde hem dat het goed was, vertelde dat het baby’tje de zoon van God was die Jezus moest heten.
De oudste zei: “Mama toen gingen Jozef en Maria op reis en werd Jezus geboren in een vieze stal toch, met herders en slimme mannen uit een ver land..”
Ja, zo gebeurde het zei mama en er gebeurde nog veel meer.
Maar ik zou jullie nu vertellen waarom jullie cadeautjes krijgen op de verjaardag van Jezus.
Dit baby’tje was geen gewoon baby’tje het was een cadeau van God aan de mensen, niet dat ze dat al wisten en heel veel zouden het nooit willen weten maar het was wel zo.
Jezus, leefde als alle mensen maar hij deed nooit foute of stoute dingen, geen zonde heet dat.
Zo werd hij groot en slim en toe hij een man was liep hij met een groep vrienden door het land om mensen te vertellen over God en het koninkrijk van God.
Mensen dachten dat Jezus de nieuwe koning zou worden en de Romeinen die daar de baas speelde weg zou jagen maar dat was niet het plan van God.
Jezus, vertelde mensen dat God een heel lieve God is maar ook dat hij helemaal niet tegen slechte dingen kan, mensen die slechte dingen denken of doen kunnen niet bij God horen.
Dat was best schrikken want alle mensen doen wel eens iets slechts.
Maar toch ging Jezus juist naar alle slechte mensen toe, hij maakte ze beter als ze ziek waren, hij vergaf ze de slechte dingen, dat betekend dat hij ze vertelde dat hij en ook God niet meer aan de slechte dingen zouden denken maar ze weg zou doen.
Volgens mensen van de tempel en de synagoge, een soort kerken van de Joodse mensen kon dat niet en ze werden dan ook heel boos.
Zoals jullie weten bleef het ook niet goed gaan, Jezus kwam de stad Jeruzalem binnen op een ezel en toen was het feest, de mensen dachten nou gaat het gebeuren, nu wordt Jezus koning.
Maar zo ging het niet, één van de vrienden verraadde Jezus, en de anderen lieten hem in de steek.
De mensen maakte Jezus dood na hem heel veel pijn gedaan te hebben, ze sloegen hem aan een kruis.
Mama, riep de jongste, zo’n kruis als bij oma in de kerk? De kerk waar het zo lekker ruikt.
Ja, zie mama met een glimlach zo’n kruis.
Maar dat is toch erg mama dat doet toch zeer?
Ja, het deed Jezus heel veel pijn, maar ook nu was hij weer een cadeau voor de mensen.
Jezus, zei tegen God zijn Vader, ik neem alle slechte dingen van alle mensen van nu en die nog geboren gaan worden met mij mee op het kruis, ik word al die slechte dingen, zoveel houd Jezus van ons.
Dit was ook het plan van God, Jezus die nooit iets fout had gedaan kon als enige dit doen.
Hij kreeg eigenlijk de straf die wij moesten krijgen, bijzonder hé?
Ja, zei de oudste ik zou niet graag het pak op mijn billen willen krijgen voor iets wat hij, kijkend naar zijn broertje, gedaan heeft, dat is toch niet eerlijk?
Nee, zei mama dat lijkt niet eerlijk, maar daarom is het ook een cadeau, genade noemen we dat. Je moet eigenlijk straf krijgen maar toch krijg je het niet.
Als we geloven in Jezus en hem willen volgen dan kijkt God niet meer naar onze slechte dingen en de straf die we er voor moeten krijgen als we ze ook eerlijk aan hem vertellen, als we ze nog weten, maar naar Jezus die de straf voor ons kreeg.
Genade is als een cadeau wat je niet verdiend hebt, ook niet hoeft te verdienen maar wat je zomaar van God mag krijgen door Jezus.
Daarom geven we cadeautjes met kerst waar we denken aan de verjaardag van Jezus. Omdat Jezus God zijn cadeau werd voor ons.
En door zijn dood aan het kruis kunnen we ook het cadeau van genade krijgen.
Daarom geven we cadeautjes met kerst.
De jongste is heel stil…. Jezus bleef niet dood hé? Zegt hij zachtjes…
Nee, door een wonder van God is Jezus niet dood gebleven maar weer levend geworden, en daarna naar God in de hemel gegaan.
Maar op een dag, een bijzondere dag zal Jezus terug komen dan wel als man als een soldaat die vrede brengt de grote koning.
Ook daar denken we aan met kerst, niet alleen aan hoe hij kwam als baby’tje maar ook aan hoe hij zal komen als koning.
Maar vooral aan hoe hij liever cadeaus geeft, een cadeau werd dan dat hij cadeautjes krijgt.
Toch zegt de oudste is er wel een cadeautje wat Jezus graag krijgt… ra, ra wat is dat?
Even denken zegt mama, weet jij het vraagt ze aan de jongste?
Deze schudde nee met veel denkrimpels in zijn voorhoofd….
Nou zeg het maar zegt mama….
Nou, nou Jezus wil graag dat wij ons zelf als cadeautje aan hem geven dat we zijn vrienden worden!
Ja, lachte mama dat is zo…
Na dit verhaal had mama hun lekker naar bed gebracht de oudste had nog even gelezen de jongste was meteen in slaap gevallen.
Nu waren ze wakker en keken naar de cadeautjes, de lichtjes in de boom branden nu niet, het was niet zo mooi als anders, op de tafel stond een kandelaar waar wel negen kaarsjes in konden.
Zachtjes kraakt de trap, papa steekt een slaperig hoof met verwarde haren om de hoek van de deur. Zo boefjes hier zijn jullie dus ik dacht al wat te horen.
Papa ziet er altijd grappig uit als hij net wakker is net een beetje met kreukels, zijn haar in de war, in zijn T shirt en onderbroek.
Jullie zijn vroeg wakker, het is nog maar kwart voor zes… vinden jullie het zo spannend, lacht papa…
Ze knikken.
Kom zegt papa ik ga jullie nog even lekker instoppen, probeer nog maar even te slapen, of ga anders lezen of een boekje kijken als slapen echt niet meer lukt.
Om acht uur kom ik jullie roepen, beloofd, dan gaan we het kerst ontbijt eten en…de cadeautjes uitpakken.
14-12-2008
Copyright Marc Pranger Op Verhaal Komen
http://www.op-verhaal-komen.synthasite.com
Geplaatst op woensdag 31 december 2008 om 17:26
Dirk, Mooi verhaal, en belangrijk dat het zaad jong in de kinder hartjes
wordt gezaaid, en voorbede te doen voor de kinderen en kleinkinderen,
weweten dat het beste nog gaat komen.
Dirk , veel wijsheid voor 2009,en de beste wensen met allen die je liefs zijn.
T Kuiper