Wat merkt de wereld van christenen, van hen die geloven in de Here Jezus? Wat zien ze, wat horen ze? Zien de mensen iets van Hem in ons? Of zijn we misschien zo druk met onze eigen zaken en onderlinge discussies dat we niet aan ‘buiten’ toekomen? Zijn we ervan doordrongen dat mensen die de Here Jezus niet kennen, verloren gaan? Zijn we vissers van mensen (Mattheus 4:19)? Het geldt nog steeds dat de oogst groot is, maar dat er weinig arbeiders zijn (Mattheus. 9:37).
Vanuit Limburg reageerde iemand op een bericht over de sluiting van nogal wat kerken. Zijn reactie kwam erop neer dat sluiting van kerkgebouwen tegelijk een appèl is op christenen: voelen we ons misschien te veilig in onze mooie kerkgebouwen en moeten we niet méér christen zijn in het open veld?
‘Laat zien en horen dat je christen bent’, is zijn stelling. ‘De wereld heeft het nodig dat Gods woorden, Zijn blijdschap, kracht, vrede en liefde zichtbaar worden.’
Hij constateerde in zijn schrijven dat kerkgemeenschappen geen halt weten toe te roepen aan de verloedering van de maatschappij. Waarden en normen staan onder druk en veel kerken bloeden langzaam dood. Hoewel er gelukkig ook tekenen van hoop zijn, kerken en gemeenten die leven, groeien en bloeien. Misschien niet altijd in aantallen, maar wel in geestelijke diepgang.
Zijn, zo is zijn appèl, de christenen misschien te veel binnen de muren van hun – soms – monumentale gebouwen gebleven? En hebben ze daardoor maar weinig invloed in de samenleving gehad?
Dit zijn zeer essentiële vragen. Terechte vragen, lijkt mij. We hebben het (hopelijk) vaak goed en fijn tijdens de diensten in onze kerken, maar wat ziet en merkt de omgeving ervan? Ergeren ze zich misschien aan onze fout-geparkeerde auto’s en aan onze zang waarop ze worden ‘getrakteerd’ wanneer de ramen openstaan? Is dat het enige wat ze van ons merken?
De bewuste briefschrijver heeft voor 100 procent gelijk, wanneer hij pleit om ons christen-zijn in praktijk te brengen in het ‘open veld’: in de maatschappij, in de straat waar je woont, in je gezin, de politiek en op het werk. En zeker ook in de actuele discussie tussen gelovigen en atheïsten. Zaterdag 20 juni ben ik uitgenodigd om mee te werken aan zo’n discussiemiddag in Utrecht. Mij is gevraagd daarover een column te schrijven en die voor te dragen. Aanstaande week hoop ik die tekst op deze site te plaatsen.
Wanneer ik kijk naar de Nederlandse samenleving, is er veel verwarring. Mensen zijn op zoek. Religie is in. Er wordt weer meer over God gesproken. Dat biedt kansen voor christenen om present te zijn. In de politiek, in de media, in de buurt, in het onderwijs, op het werk. En de uitdaging is om de Here Jezus ter sprake te brengen, wat vaak wel weerstand oproept. We zullen moeten zoeken dat met wijsheid te doen.
Denk eens aan de eerste christenen in het bijbelboek Handelingen. Zij zaten aanvankelijk ook lekker veilig in hun eigen bijeenkomsten, veelal in hun eigen huizen. Maar erg veel verder kwam het Evangelie in die eerste tijd nog niet. Dat gebeurde pas toen die eerste christenen weggejaagd werden uit hun betrekkelijk veilige omgeving. In Handelingen 8 staat bijvoorbeeld dat degenen die verstrooid waren, het land doortrokken en het Evangelie verkondigden. Ze moesten hun huizen en gebouwen uit. Ze moesten letterlijk met hun geloof het open veld in en de Here God gebruikte daar vervolging voor. En zo ging het Evangelie verder de wereld in.
Ik wil pleiten voor een grotere zichtbaarheid van christenen in de samenleving en in het publieke debat. Dat is een grote uitdaging. De één kan dat zichtbaar laten worden in de media, een ander in de politiek en weer een ander in het onderwijs, in de zorg, op straat of waar dan ook. En laten degenen die in de kerk blijven, bidden voor degenen die in het open veld actief zijn.
Dirk van Genderen
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 14:54
Dat kerken sluiten vind ik geen ramp, het is trouwens nooit de bedoeling geweest, dat er uberhaupt kerken kwamen.
In de hele Bijbel kom je de kerken niet tegen, wel de gemeente van JESJOUA HA MASSJIACH, de gelovigen noemden zich met de naam zij van HADERRECH, DE WEG.
DE apostelen hebben ook nergens kerken gesticht, wel voegde DE HEILIGE GEEST dagelijks mensen toe bij het lichaam van JESJOUA. Overal waar later kerken ontstonden, kwamen vlak erna scheuringen en twisten tot op de huidige dag.
Persoonlijk geloof ik, dat waar twee of drie in de NAAM van JESJOUA samenkomen, daar is HIJ zelf bij.
En die onderlinge samenkomsten moet je niet veronachtzamen.
De kerken gaan straks op in de grote universele wereldkerk van de anti-messias.
Wel was het zo dat de mensen de gelovigen herkenden, dat zij van JESJOUA waren, dat zagen zij aan de liefde die men voor elkaar had.
Zelf ben ik jarenlang lid geweest van een baptisten gemeente, die nu ook baptistenkerk heet.
Maar nu, dank zij de ontmoeting met JESJOUA zelf, ben ik totaal anders gaan denken en geloven.
Het is iets geweldigs, dat wij door wedergeboorte en Doop (Bijbelse doop) ingevoegd zijn en medeburgers en mede erfgenamen zijn geworden, zoals dat in de Efeze brief staat.
Laat de niet-gelovige zien aan en door ons handelen en wandelen dat wij kinderen van DE VADER zijn.
En nogmaals, bedenk dat het je alles kan gaan kosten, je vrienden, je familie, ja je kinderen en kleinkinderen, soms zelfs je eigen man of vrouw.
Dat is de prijs, maar het is het waard.
Blijf dicht bij DE HEILAND en bidt voor elkaar en voor Israel en ja, zegent elkaar en Israel.
Jullie allen ZIJN RIJKE ZEGEN toegebeden, Shalom, …Lou.
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 19:49
Dag Dirk,
Dat zou heel mooi zijn, als we als christen weer invloed hebben op de samenleving, zichtbaar zijn.
Vroeger heb ik dat uit eigen kracht geprobeerd. Eigenlijk kende ik de Here Jezus niet persoonlijk. Het geloof bestond voor mij eigenlijk uit dogma’s, maar ik was me dat niet bewust. Ik geloofde toch, dat de Here Jezus voor mijn zonden gestorven was en opgestaan. Als ik las over een drugsverslaafde die tot geloof gekomen was, zou ik bijna hopen, dat ik zelf uit zo’n leven kwam, want ja, dan wist je toch beter,dat je de Here Jezus nodig had en dan pas was het nieuwe leven een enorme verandering. Ik was altijd een “braaf meisje” geweest, wat veranderde het geloof daar dan aan?
Ik kwam in een situatie terecht, dat ik merkte, dat de zonde in mijn hart woont. Ik wist, dat, als ik die zondige gedachten liet woekeren, ik in de daad die zonde zou gaan bedrijven. Dat bracht me werkelijk in grote nood. Ik heb van alles geprobeerd om daar af te komen en kwam uiteindelijk tot de conclusie, dat alleen God mij kon helpen. Dit is voor mij de ommekeer geweest. Ik heb de Here Jezus persoonlijk ontmoet. Hij is waarlijk de Redder van de zonden! Het is niet te begrijpen met je verstand.
Vroeger was ik druk met de evangelisatie-werkgroep enz. Ik probeerde Gods gunst te verwerven. Ik weet niet, wat voor een indruk ik moet hebben gemaakt bij ongelovigen, maar erg inspirerend kan het niet geweest zijn. Ik was het prototype van wat niet-gelovigen tegen de borst stuit van “gelovigen”.
Ik ben niet meer krampachtig aan het proberen “het geloof uit te dragen”, nee, de Heer heeft mij veranderd. Ik doe niet meer mijn best om het evangelie uit te dragen, het gebeurt gewoon. Als ik ergens ben en een gesprek heb, komt een getuigenis er vaak vanzelfsprekend uit, zonder dat ik daarvoor moeite doe. Ik merk, dat dat overtuigend overkomt. Mensen hebben geen weerwoord; ze merken, dat het echt is. Het wordt eigenlijk zelden bespottelijk gemaakt.
Dat wil natuurlijk niet zeggen, dat nu iedereen heb met me eens is en zo. Een veranderd leven stuit ook op weerstand, vaak van mensen van wie je het niet had verwacht. Wat dat betreft sluit ik me bij “Lou” aan: Dat is de prijs, maar het is het waard.
Ik hoop en bid, dat velen, die menen de Heer te kennen, maar eigenlijk nog geen ontmoeting met Hem hebben gehad, dit zullen kennen. Wie ernstig zoekt, vindt!
Een stad die op een berg ligt, kan niet verborgen blijven.
Gods zegen toegewenst aan allen,
Francis.
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 20:17
Even een korte reactie. God vraagt straks NIET, naar welke kerk ben je geweest, God zal vragen, wat heb je voor Mij gedaan!!!!
Waar 2 of 3 mensen in Zijn Naam aanwezig zijn, daar is Hij in hun midden, zoals de eerste Christengemeenten in Handelingen ook huisgemeenten hadden (en ook daar ging het op een gegeven moment mis…..)
Waarom ging het mis? Net zoals nu, de dief, moordenaar en leugenaar vanaf het begin doet er alles aan om te “stoken” in relaties, ook en juist in de relaties tussen Christenen, want die relaties zijn gebaseerd op eenheid in Christus, (als het goed is) en dat kan hij NIET hebben.
Ik ben een “levende steen “in het Lichaam van Christus, Gods Gemeente wereldwijd, ben bewust geen lid van een gemeente/kerk… Ik heb namelijk nog nooit een “kerk” meegemaakt die is zoals een kerk hoort te zijn… in de ‘s zondagse samenkomsten, wel in beeld en daar buiten besta ik niet… of nauwelijks…
God is mijn Herder, van Hem verwacht ik mijn heil, mijn hulp is van de Heere, Hij leidt mij dus, het komt wel goed! Ik stel mijn vertrouwen alleen op Hem!
Dat de kerken moeten sluiten is een teken aan de wand… alles wat alleen door menselijke inspanningen gemaakt/gebouwd wordt, dat zal verwoest worden want als de Heere het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de bouwers, als de Heere de stad niet bewaart, vergeefs waken de wachters, Psalm 127:1.
Ik zal blij zijn als de kerken als instituut/organisatie verdwijnen, dan kunnen christenen zich ook niet meer in de kerken “verschuilen”… dan moeten ze wel naar buiten en leesbare brief zijn in woord EN daad, dan is er heel wat meer werk aan de winkel dan tot nu toe gedaan wordt! Hoe geloofwaardig zijn christenen/kerkgangers die ook met de wereld meedoen? Een beetje voor God en een beetje voor de wereld?
Sorry, maar de kerk heeft meer kapot gemaakt dan mij lief is…
Ik heb geen hekel aan de kerk, het is vaak het hart van de stad of het dorp en een “thuisfront”, een rustpunt voor veel mensen en heeft een belangrijke functie! Maar dat de kerken leeglopen, is niet voor niets…
Verder sluit ik me aan bij Francis.
shalom en groet, Parel
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 20:19
Beste Dirk, Het is inderdaad de bedoeling dat wij een lichtend licht en een zoutend zout voor deze wereld zijn. Er is zoveel gebrokenheid, ook onder de kinderen van God dat gebed voor hen van levensbelang is dat hun ogen en oren geopend mogen worden. Ik bid regelmatig met een zuster in het geloof en het is geweldig te weten dat God daar ook aanwezig is. Maar mijn gemeente zou ik niet graag willen missen, en ik geniet om me zondags netjes aan te kleden en zo in Gods huis, wat voor mij een kerkgebouw is, samen te zingen tot Gods eer en samen te bidden om vergeving van zonden en naar Gods woord te luisteren, wat Hij ons te zeggen heeft in deze hektische, zieke wereld.
Jezus predikte ook in de Synagoge, voor Gods volk een huis om samen te komen. Scheuringen e.d. waren er ook al in de tijd van Paulus. Hij waarschuwde tegen laster, roddel, en zuurdesem. Dat alles bestond in de Bijbel al en zal altijd blijven bestaan. Maar om daarom niet meer samen te komen in een kerk of gebouw is de bedoeling volgens mij niet. De Discipelen predikten soms buiten, maar ook in een zaal. Denk aan die man die slaperig werd en naar beneden viel. Wat ik diep bedroevend vind, is als onze kerken gebouwen van de moslims, moskeeën genaamd worden! Diep beschamend voor de Here God dat wij Hem allemaal zo laten zitten. Wij bidden daarom voor onze Familie en Buren en Gemeenteleden die het allemaal zo laten afweten.
Je hebt gelijk Dirk dat het van ons afhangt of het Evangelie de wereld verder inkomt of we het alleen voor onszelf houden. Bid voor Jeruzalem en Israel!! Dat God het onheil wat er aan komt nog wil afwenden en ook wij zullen niet gespaard worden, maar weet dat Ik God ben zegt de Here in Zijn woord! Allen Gods zegen toegewenst.
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 20:22
Graag wil ik reageren op het bovenstaande. Ik schrik er nogal van als er gezegd wordt dat het niet erg is als er kerken sluiten. Volgens mij komt daar de gemeente van God samen. Kinderen die bij God zijn gaan horen door de wedergeboorte komen daar als Gods gezin bij elkaar. Ze worden er gevoed en hun geloof wordt versterkt en opgebouwd. Als het goed is, is er aandacht voor elkaar. Dat er scheuringen in de kerken zijn ontstaan is mensenwerk. God wil alleen maar eenheid. Helaas wordt dat in heel de christelijke wereld nogal eens gemist en daarmee gaan wij ons doel voorbij. Wij moeten als lichten schijnen in deze donkere wereld, met de kerk( gemeente van God) in het middelpunt. Wat zou het mooi zijn als de wereld zo de kerk gaat zien. Dan vind je het erg als er kerken afgebroken moeten worden, want laten we eerlijk zijn: Gods kinderen moeten toch een thuis hebben, waar zij bij elkaar komen. Waar allelei activiteiten, zoals jeugdwerk, bijbelkringen etc. worden georganiseerd, waar door Gods Geest kennis vergaard wordt, zodat wij voor anderen “in het open veld” zichtbaar kunnen worden.
Gods zegen toegewenst.
Aart Keijzer
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 21:03
We hebben allemaal de opdracht gekregen om de evangelie boodschap door te geven.
Maar… veel mensen willen het gewoon niet horen.
Het gezellige wereldse leven… trekt nog veel te veel… en ze staan er niet… of nog niet… voor open om de Bijbelse boodschap serieus te nemen.
Zoals het ging in de dagen van Noach… zo gaat het nu ook eigenlijk.
Ik las eens een ontroerend verhaal… over mensen die gewaarschuwd werden… maar er in feite om lachten.
Geen gehoor !
Martin Gray was een Joodse jongen uit het getto van Warschau.
De duitsers hadden Polen bezet en alle Joden werden systematisch afgevoerd naar vernietigingskampen.
Martin Gray werd met zijn familie en vele andere lotgenoten in wagons gepropt en op transtport gesteld naar Treblinka.
Martin had geluk dat hij niet dadelijk werd vergast.
Samen met een aantal andere Joodse jongeren moest hij de wagons schoonmaken; de lijken uit de gaskamer in greppels werpen en de kleding sorteren die in grote balen in de wagons werden geladen.
Op een goede dag zag Martin kans zich te verstoppen tussen de kleding in een wagon en toen de trein uit het kamp wegreed lukte het hem onder koortsachtige inspanning om met een zakmes een opening te maken en een paar planken van de wagon weg te breken waardoor hij tijdens het rijden naar buiten is gesprongen.
In de berm van de spoorweg had hij gelukkig niet al te veel letsel opgelopen.
Na een paar dagen omzwerven kwam hij terecht in Zambro waar hij een Joodse gemeenschap aantrof die nog in vrijheid leefde.
Martin begon dadelijk te waarschuwen voor het dreigende gevaar dat ook hen ongetwijfeld boven het hoofd hing.
Martin vertelde hen over de verschrikkingen van Treblinka, over de gruwelijke dingen die hij daar had meegemaakt, maar ze keken hem alleen maar verbaasd aan en ze namen hem niet SERIEUS.
Hoezeer Martin zich ook inspande en de mensen aanspoorde: Jullie moeten vluchten; straks zijn jullie aan de beurt; nu kan het nog… het hielp allemaal niets !
Zijn eigen rasgenoten verklaarden hem voor gek en ze riepen hem toe : Onmogelijk !
De Duitsers zijn niet achterlijk.
Waarom zouden ze ons vermoorden ?
Zolang wij betalen en voor hen werken, zal ons dat niet kunnen overkomen.
De Duitsers hebben ons nodig.
Het is in hun eigen belang dat wij in leven blijven.
Maar Martin wist wel beter en hij probeerde uit alle macht om hen de realiteit duidelijk te maken, maar een klein mannetje met een vlotte babbel voerde het hoogste woord en zei: “Luister toch niet naar hem, hij moet krankzinnig zijn”.
En hij trok de anderen bij Martin vandaan en zette zijn woorden kracht bij met drukke gebaren en Martin werd meewarig bespot en uitgelachen.
Martin deed alles wat hij ook maar kon doen, maar hoe ernstig en indringend zijn waarschuwingen ook waren… Martin vond geen gehoor !
Martin schrijft in zijn boek : “Wat was het een nachtmerrie om overal van op de hoogte te zijn, maar niemand te kunnen overtuigen… ik was een soort tragische clown…
Elke morgen ging ik, zodra de zon was opgekomen, naar het plein, voor de synagoge.
Als een onvermoeibare onheilsprofeet klampte ik de voorbijgangers aan om hen te overtuigen, maar hoe meer dagen voorbij gingen, des te minder waarde werd er aan mijn woorden gehecht…”
Tragisch… diep tragisch!
Niet lang daarna werd Zambro door de Duitsers omsingeld en alle Joden werden afgevoerd, de ondergang tegemoet.
In dit bovenstaande verhaal kunnen we bepaalde vergelijkingen zien met het waarschuwen van mensen in deze tijd.
Veel mensen nemen de Bijbelse boodschap niet serieus… of denken dat ze nog tijd genoeg hebben…
Maar onze “lampen” moeten wel op tijd gevuld zijn !
Geplaatst op zaterdag 20 juni 2009 om 22:19
Beste Dirk,
Dat je dit nu precies schrijft. Vandaag hebben wij op de Dam in Amsterdam een uur samen met een groot samengesteld Mannenkoor (150) uit verschillende delen van ons land psalmen en gezangen mogen zingen. Er mocht door evangelist Krijgsman, die voor de Evangelisatiepost “Simon de Looier” in Amsterdam werkzaam is een appelwoord gesproken woorden n.a.v. Jesaja 55 waar staat:”O alle gij dorstigen komt tot de wateren” enz. Veel mensen kregen een folder en een programma aangereikt om mee te zingen. Heel veel mensen uit allerlei landen en van vele nationaliteiten werden benaderd. Wat het uit zal werken, dat hoeven wij niet te weten, maar het Evangelie mocht klinken en uitgaan tot veel mensen. Het zaad mocht gestrooid worden, laten we de Heere dan om de wasdom bidden.
Geplaatst op zondag 21 juni 2009 om 10:12
Het raakt me erg om te merken hoe makkelijk mensen de kerk vaarwel zeggen. Ook van broeders en zuster die het prima vinden als de kerk verdwijnt.
Veel hebben we juist te danken aan onze kerken (ouders) waar velen van ons in opgevoed zijn. Dat daar misschien fouten zijn gemaakt door hoogmoed of een teveel aan wettische regels is heel erg jammer. Waar mensen zichzelf of hun eigen geloof op de voorgrond zetten verdwijnt Christus.
Daar hebben wij allemaal ook mee te maken in deze tijd, ook in onze kerken.
Laten we niet hoogmoedig worden, we zijn elkaar als Christen nodig, zowel in als buiten de kerk kunnen we onze getuigenis geven.
Ook binnen de kerk kun je veel strijd tegenkomen, dat is dan nog niet de reden om op te stappen, alleen als ze jou de deur wijzen en niet meer willen horen hetgeen je zegt vanuit Gods Woord..
De Here God plaats ons op een plaats waar wij mogen getuigen, zowel binnen als buiten de “Kerk” en we zijn één Gemeente. Laten wij elkaar niet veroordelen……
In Christus verbonden,
henk b.
Geplaatst op zondag 21 juni 2009 om 12:38
Vanmorgen zag ik een uitzending van Nederland helpt.
In het Nigeriaanse Jos zijn 56 kerken platgebrand, voorgangers vermoord, zwangere vrouwen als weduwe achtergebleven. En waarom…..omdat ze christen waren, omdat Jezus Christus alles voor hen was. Ik huilde en droeg hen aan de HEERE op.
En nu, altijd als ik internet op start, eerst kijken op de Dirk pagina.
En wat lees ik?
Het is geen ramp als kerken sluiten, mensen zijn blij dat kerken verdwijnen want…………ik barst in huilen uit………..
Geplaatst op zondag 21 juni 2009 om 23:48
Inderdaad is het ernstig als de kerken verdwijnen. Mensen die daar minder moeite mee hebben, zullen waarschijnlijk bedoelen dat de christenen hierdoor wel meer naar buiten moeten treden!!
Ik denk dat er een tijd gaat komen dat er huisgemeenten zullen zijn. De vrijheid die we nu nog als christenen ervaren, kon weleens veranderen.
Geplaatst op maandag 22 juni 2009 om 9:20
Gods Geest werkt dwars door kerkmuren heen. Jammer dat er zoveel verschillende kerken zijn ! Wij staren wel eens vol onmacht naar de muren rondom de kerk. Houd je blik volcontinue gericht op God, Hij geeft ons leven, en wij leven voor Hem.
openb 15′ 8 Gods majesteit en kracht vulden de tempel met rook.
openb 21′ 22 Maar een tempel zag ik niet in de stad, want God, de Heer, de Almachtige, is haar tempel, met het lam.
Geplaatst op maandag 22 juni 2009 om 10:00
Op verzoek van Henk B. plaats ik onderstaande reactie. Hij kreeg namelijk telkens een foutmelding wanneer hij die reactie wilde plaatsen. DvG
Dit is zijn tekst:
“Het raakt me erg om te merken hoe makkelijk mensen de kerk vaarwel zeggen. Ook van broeders en zuster die het prima vinden als de kerk verdwijnt.
Veel hebben we juist te danken aan onze kerken (ouders) waar velen van ons in opgevoed zijn. Dat daar misschien fouten zijn gemaakt door hoogmoed of een teveel aan wettische regels is heel erg jammer. Waar mensen zichzelf of hun eigen geloof op de voorgrond zetten verdwijnt Christus.
Daar hebben wij allemaal ook mee te maken in deze tijd, ook in onze kerken.
Laten we niet hoogmoedig worden, we zijn elkaar als Christen nodig, zowel in als buiten de kerk kunnen we onze getuigenis geven.
Ook binnen de kerk kun je veel strijd tegenkomen, dat is dan nog niet de reden om op te stappen, alleen als ze jou de deur wijzen en niet meer willen horen hetgeen je zegt vanuit Gods Woord..
De Here God plaats ons op een plaats waar wij mogen getuigen, zowel binnen als buiten de “Kerk” en we zijn één Gemeente. Laten wij elkaar niet veroordelen……
In Christus verbonden,
henk b.
Geplaatst op maandag 22 juni 2009 om 11:56
Onze kerken zijn niet meer op de mensen buiten de kerk gericht. We hebben het zo knus samen. We vergeten de buitenwereld. Daar horen de christenen thuis. De gemeente/kerk is een plaats waar we onze opdracht moeten leren verstaan. Handelingen 1:8 zegt heel duidelijk Gij zult mijn getuigen zijn. Niet overtuigen maar getuigen. Niet dwingen maar liefhebben.
Het evangelie heeft mij zo’n beetje alles gekost. Al mijn financiële middelen zitten er in. Mijn auto heeft het nu ook begeven en het werk wat ik doe daarvoor ben ik al bijna 1,5 jaar niet voor betaald. Toch is God er nog steeds en het is dagelijks toch dankbaarheid voor de nieuwe dag en de nieuwe mogelijkheden. Triest vind ik het echter dat in kerken en gemeenten geen zicht is op evangelisatie en zending en op het ondersteunen van mensen die hier in Nederland proberen het evangelie te laten horen! God weet het en kan er als Hij dat wil in een ommezien verandering in brengen. Het zou fijn zijn als mensen willen bidden voor dit soort problemen die ook in Nederland onder mensen gebeuren. Hun gehoorzaamheid wordt ernstig op de proef gesteld. Is God de ENIGE die over is gebleven die weet waarin mensen zoals ook ik ervaar, waar je nog terecht kunt? Of gaan christenen in Nederland de ogen openen voor de nood in eigen land, zodat het getuigenis weer GEHOORD zal worden en evangelisatie de plaats krijgt die haar toebehoort?
Geplaatst op maandag 22 juni 2009 om 14:30
Heel realistisch benoemd Dirk , (en de briefschrijver uit Limburg) de oorzaken van het “verval” van het instituut Christelijke kerken (gebouwen) en doet tevens een appél aan ons Christenen, om ons Christen-zijn méér te laten zien en horen in het Open-Veld, op welke plek dan ook in de maatschappij. Het daadwerkelijk in praktijk brengen van ons Christus-volgeling zijn.
Hier wil ik nog aan toevoegen : Wat wij in de div. Christelijke kerkgebouwen getuigen en belijden, moeten wij in ÉÉNHEID, daadwerkelijk in praktijk brengen buiten de kerkgebouwen in het Open-Veld. Dit is de belangrijkste boodschap en opdracht van de bijbel (Gods-wil) en de beste manier om te missione’ren : “Mensen vissen vangen”.
Reactie-schrijver ; Parel , verwoordt het heel goed met de krachtige uitspraak: Ik wil een ” Levende steen ” zijn van de Christelijke Wereldkerk. De Oecumene van het hart in praktijk gebracht.
Dit jaar herdenken wij 500 jaar Calvijn en ik ben overtuigd dat dit ook de kern en de Geest van het gedachtengoed van hem was en nog steeds is.
In mijn visie moet het instituut kerk als belangrijkste functie hebben : De (theoretische) Opleidings-School voor Christenen met maar één theorieboek De Bijbel; en na het afleggen van het examen (belijdenis en getuigenis) de praktijk in buiten het “schoolgebouw” in het Open Veld !
Mede “Open veld ” werker, Hub. Eussen
Geplaatst op maandag 22 juni 2009 om 16:39
Heb 13:13 Zo laat ons dan tot Hem uitgaan buiten de legerplaats, Zijn smaadheid dragende.
Wij zijn wel in maar niet van deze wereld. De schrijver aan de Hebreeen roept ons daarom op buiten de wereld te gaan. Hoe doen wij dat? Dat doen wij door geen deel te hebben aan de beginselen der wereld: Ga 4:3 Alzo wij ook, toen wij kinderen waren, zo waren wij dienstbaar gemaakt onder de eerste beginselen der wereld.
Col 2:8 Ziet toe, dat niemand u als een roof vervoere door de filosofie, en ijdele verleiding, naar de overlevering der mensen, naar de eerste beginselen der wereld, en niet naar Christus;
Col 2:20 Indien gij dan met Christus de eerste beginselen der wereld zijt afgestorven, wat wordt gij, gelijk of gij in de wereld leefdet, met inzettingen belast?
Wanneer alle wedergeboren christenen (het Lichaam van Christus) dat zouden doen, waren zij voor de wereld dagelijks zichtbaar.
2Co 3:2 Gijlieden zijt onze brief, geschreven in onze harten, bekend en gelezen van alle mensen;
2Co 3:3 Als die openbaar zijt geworden, dat gij een brief van Christus zijt, en door onzen dienst bereid, die geschreven is niet met inkt, maar door den Geest des levenden Gods, niet in stenen tafelen, maar in vlezen tafelen des harten.
Kerkchristenen als brieven met inkt geschreven met woorden der stenen tafelen worden door alle mensen gelezen als veroordelend maar missen daarin de liefde van Christus. De kerk wordt nog steeds afgewezen omdat de mensen die er wel naar toe gaan geen open brieven van Christus zijn maar net zo zondig leven als de wereldse mensen en daardoor totaal verkeerde getuigen van Christus zijn. Geen wonder dat de wereldse mens dit afwijst.
De één schrijft dat de velden wit zijn om te oogsten, de ander constateert dat kerken worden afgebroken omdat er steeds minder mensen naar de kerk komen. Wat een verwarring!
Pinkstergroepen menen dat het geloof manifest is en treden als zodanig naar buiten maar maken zich daardoor ook ongeloofwaardig. Wie zijn toch degenen tot wie de Heer zegt:
Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!
Uit genade leven schijnt voor vele christenen ontzettend moeilijk te zijn.
Luc. 18:8 (…) Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde? De kerken worden in ieder geval al afgebroken.
Ondanks dit alles hoeven wij niet bang te zijn voor het ten onder gaan van de Gemeente.
De Heer heeft gezegd: Mat.16:18 En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen dezelve niet overweldigen. Niet wij, maar de Heer bouwt Zijn Gemeente, en dat gaat niet met uiterlijk vertoon. Ook bij het bouwen van de tempel mocht geen hamerslag worden gehoord, de stenen werden aan de groeve uitgehouwen en naar Jerusalem vervoerd. Het is een type van de bouw van de Gemeente door de Heilige Geest, niet in uiterlijk vertoon maar in stilte.
Laten wij niet vergeten dat wij leven in de bedeling der verborgenheid.
Col.2:1 Want ik wil, dat gij weet, hoe groten strijd ik voor u heb, en voor degenen, die te Laodicea zijn, en zo velen als er mijn aangezicht in het vlees niet hebben gezien;
2 Opdat hun harten vertroost mogen worden, en zij samengevoegd zijn in de liefde, en dat tot allen rijkdom der volle verzekerdheid des verstands, tot kennis der verborgenheid van God en den Vader, en van Christus;
3 In Denwelken al de schatten der wijsheid en der kennis verborgen zijn.
Met vriendelijke groet,
baruch.
Geplaatst op dinsdag 23 juni 2009 om 13:01
Wanneer ik al deze commentaren lees mis ik veelal een essentieel punt.
Als gelovigen kun je stellen dat we drie “terreinen” hebben waarop we functioneren.
De eerste functie is de verheerlijking van God. Hij heeft ons bestemd tot zonen voor Zichzelf (E.1: 5) . En dat komt bovenal tot uiting in het samenkomen als gemeente (kerk) waar we eredienst mogen uitoefenen.
God, de Vader, zoekt aanbidders (Joh. 4: 23). Dus: kerkverlating is een schadelijk fenomeen.
De tweede functie is onze dienst naar elkaar, naar broeders en zusters, toe. We zijn door de Heer aan elkaar gegeven, om als “een Lichaam” samen te leven en elkaar op te bouwen en te ondersteunen (Ef. 4: 254: Kol. 2: 19).
We hebben elkaar absoluut nodig. Dus opnieuw: kerkverlating is een schadelijk fenomeen.
En de derde functie is om uit te gaan, te getuigen naar de wereld dat de Heer Jezus Christus de enige weg to behoudenis is. Maar dat kan alleen maar volop wanneer we de eerste twee functies werkelijk beleven en vertonen. Onze zwakke openbaring, onze verdeeldheid ,wordt onmiddellijk door de wereld aangegrepen om de boodschap af te wijzen. Kerkverlating zal dus nooit ons getuigenis versterken, integendeel.
Laten we tuist eren naar wat in 1 Petrus 2 staat. Eerst fungeren als een heilig priesterdom (vs.5), dat is functie 1, daarna beseffen dat we een volk van God zijn (functie 2) en vandaar uit de wereld de uniekheid van de Heer Jezus laten zien, Zijn deugden verkondigen. Want dat is de reden dat we nog steeds hier op aarde zijn als hemelburgers.
Geplaatst op dinsdag 23 juni 2009 om 13:09
Praten over koetjes en kalfjes!
Lieve broeders & zusters,
Langs deze weg wil ik zo maar wat bevindingen met u delen, die me de afgelopen twee maanden hebben beziggehouden. Ik heb er de laatste tijd een gewoonte van gemaakt om met enige regelmaat tijdens mijn vrijwel dagelijkse wandeling mensen te vragen naar het beeld dat zij van God hebben; ofwel , wie God in hun belevingswereld is of zou moeten zijn. Uiteraard vertel ik ze daarna mijn kant van het verhaal ( Het Evangelie, de boodschap van, genade, liefde, verlossing maar ook van een toekomstig oordeel, ja lieve mensen, men heeft niks aan een verwaterd Evangelie, men zal ook moeten weten dat wie Christus afwijst, daarmee ook God afwijst en verloren is (1 Kor.16:22). Mogen wij hierin een v.b. nemen aan de boodschap van de Here Jezus zelf! ( Joh.3:36) ), als ze daarvoor open staan. Al met al komen er dan nogal wat verschillende reacties los. Je hebt een groep die is onverschillig bij deze vraag, maakt van de Here Jezus een stopwoordje of roept GVD en loopt door. Ik moet denken aan Hebr. 12:16; de onverschillige Esau, die voor één spijze zijn eerstgeboorterecht verkocht. Daarmee liep hij de zegen mis van zijn vader Isaak en indirect de zegen van God. Hetgeen wat God hem had willen geven, ging over naar een ander, zijn broer Jakob. Hoe triest is het als mensen onverschillig zijn tegenover Gods boodschap van vergeving, zonde en verlossing! Vandaag de dag wil Hij dit nog steeds, in de genadetijd die ons nog rest op deze aarde, geven aan alle mensen wereldwijd, maar velen blijven overschillig!
Een tweede groep zou ik willen omschrijven als de spotters. Het gaat je soms door merg en been als je de opmerkingen aan moet horen van mensen die de spot drijven met de Almachtige God en zijn geliefde Zoon de Here Jezus Christus. Ik zal maar niet citeren wat ik van deze en gene regelmatig naar mijn hoofd krijg geslingerd. Aan de andere kant moeten we ons er niet over verbazen dat deze dingen gebeuren als we de mensen willen vertellen van het Evangelie, de blijde boodschap ( Jeremia 20:8, 2 Petr.3:3). Gauw doorlopen maar, God heeft toch het laatste woord ( Gal.6:7).
Een derde groep zijn zij die andere goden achterna lopen en/of verblind zijn. Enkelen van hen zijn; boeddha, allah (god van de islam), jehova-getuigen, hindoeïsme, vrijmetselarij, kabbalisme, gaia (new age godin), wicca, animisme, satanisme, (voor de betekenisssen, zie internet) etc. Deze lijst is bij lange na niet volledig, maar geeft duidelijk weer hoe creatief de duivel is, om mensen in een leugen te laten geloven. Al deze wereldse religies en/of dwalingen komen uit de koker van de boze. Hij wordt niet voor niks de vader der leugen genoemd ( Joh.8:44). Laat ik nog ff duidelijk zijn over het feit dat er buiten de God van Abraham, Isaak en Jakob (Israël) geen andere god is ( Gen.28:13, Lev. 19:4), en buiten Hem om is er ook geen verlossing mogelijk ( Hos.13:4). De andere goden zijn slechts afgoden, waarvan Paulus zegt dat hier het rijk van satan en zijn vorsten achter schuil gaat ( 1 Kor.10:20). Allen die deze zogenaamde goden achterna lopen zitten in de macht van satan. Maar niet alleen zij, de hele wereld ligt in den boze en gaat gebukt onder de ijzeren greep van satan ( Joh.14:30, Openb.12:7-9) Alleen door Christus worden we overgeplaatst naar het rijk in de Hemel ( Fil.3:20).Ook hier zal het ons niet moeten verbazen, dat deze mensen, naarmate het einde nadert, steeds meer zullen volharden in het werk hunner handen (Openb.9: 20-21). Zij kunnen het ons vandaag de dag dus nog wel eens lastig maken, als we voor de Waarheid uitkomen! Het was in de tijd van Jezus en de eerste gemeente niet anders. Uiteindelijk kreeg menig mens (met name, zij die van religieuze aard waren) in zijn tijd een dusdanig grondige hekel aan de boodschap, dat ze hun oren toestopten en de gemeente grondig vervolgde tot op de dag van vandaag. ( v.b. Hand.7:57-58a)
Een vierde groep die geselecteerd kan worden uit deze gesprekken zijn de Darwintypes, wetenschappers, filosofen, e.d. Zij geloven in de evolutieleer, en de mens als upper being! En dan zeggen ze nog dat ze nergens in geloven! Hun denken is reeds verziekt. Ze zoeken, net als de Grieken in de tijd van Paulus en zijn vrienden, alleen nog maar naar wereldse wijsheid ( 1 Kor.1:22b). Zij denken vanuit deze wetenschap te kunnen verklaren hoe de aarde is ontstaan, wat er precies in een mens omgaat, e.d. Oh, wat een dwaasheid! Wat een hoogmoed en wat een trots! Deze wijsheid is aards, ja zelfs duivels en demonisch ( Gal.4:3, Jak.3:15). De wereld stikt van de filosofen, therapeuten, wijsgeren, redenaars, kunstenaars, wetenschappers, psychiaters, etc. Zij denken het allemaal beter te weten dan God zelf. Maar God maakte de aarde in Zes dagen ( Gen.1 tot 2:3), en God maakte alle mensen ( Psalm 139:13), en blies de levensadem in ( Gen.2:7). Zou Hij dan niet het beste weten, wat ieder mens nodig heeft (2 Kron.6:30b)?! De grootste fout die ze maken, is dat ze niet God centraal zetten ( vele van deze mensen zijn zelfs anti-God), maar de mens. Het draait bij hen in het universum om de mens. Ik hoop dat wij beseffen dat het in ons leven nog altijd om God draait en niet om ons ( wat wij willen, verlangen en moeten), want dan moeten ook wij ons hiervan bekeren! Als ik kijk naar het verhaal van Paulus te Athene ( Hand.17:15-34), dan maakt me dat altijd wat verdrietig. Er waren namelijk maar een handjevol mensen die zich aansloten bij de groep van Paulus. Je leest ook nergens over een gemeente te Athene in het N.T. M.a.w., het moet ons niet verbazen dat mensen die wijs zijn naar de wereld gesproken, makkelijk te overtuigen zijn ( door de Heilige Geest, die door de gelovige heen spreekt en werkt), om een keuze te maken voor Jezus. Zij zien de boodschap veeleer als een dwaasheid ( 1 Kor.1:18-21). Gelukkig zijn ze er wel, die God als de Waarheid aannemen, uit deze groeperingen, en zij worden dikwijls bijzonder gebruikt door de Heer!
Een vijfde groep die ik nogal eens opmerk, zijn mensen die vinden dat God onrechtvaardig is. Das altijd een lastige, want hoe verklaar je alle onrecht in de wereld. Vanuit de bijbel weten wij ( christenen), dat God absoluut rechtvaardig is. Het staat als een paal boven water dat er bij Hem geen onrecht is. Ik hoop dat u dat met mij kunt beamen. Onrecht vindt altijd horizontaal plaats, ofwel tussen mensen onderling, en nooit vertikaal, tussen God en mensen. Iedere dag die we er weer bij krijgen in ons leven, is sowieso pure genade van Hem. Dat is zijn barmhartigheid. Het is wat anders om te zeggen dat we zijn wegen niet kunnen doorgronden, en zijn gedachten zijn hoger dan de onze ( Jes.55:8-9)! Feit is, dat we allemaal ten verderve gaan door de zondeval. Wat mij betreft is het voor de desbeteffende persoon die mij deze vraag stelt, overduidelijk dat God absoluut niet onrechtvaardig is. Hij geeft de persoon in kwestie immers nog steeds genadetijd om zich te bekeren. Zonder die genade, zou de toorn van God allang zijn losgebarsten en de persoon ter plekke dood neer vallen. Denk aan Uzzia, die éénmalig over de schreef gaat en het leven erbij inschiet ( 1 Kron.13:7-11)! God was rechtvaardig, niemand mocht de heilige Ark aanraken en Uzzia was dat van kinds af geleerd. Er zaten niet voor niks draagstokken aan, wat deed de Ark dan op een ossenkar? Ze hadden beter moeten weten. Het is genade dat de zondige mens niet omkomt, want allen staan in de schuld bij God en verdienen de dood ( Rom.6:23a). Jezus zei in zijn tijd ook al tegen de mensen, dat ze niet om zich heen moesten kijken naar een ander, Hij sprak ze persoonlijk aan; “Als gij u niet bekeert, zult gij allen evenzo omkomen”( Luc.13:3 en 5). Deze woorden klinken ons misschien hard in de oren, maar dat komt omdat menig christen een vertroebeld beeld heeft van het wezen van God en de aard van Jezus werk hier op aarde. Hij riep zondaren op tot bekering! Een boodschap van dusdanige aard brengt altijd tegenstand met zich mee.
Een paar opmerkingen die me vooral zijn bijgebleven bij al deze gesprekken zijn; ten eerste de reactie dat het een gevaarlijke visie is om te geloven in het Woord van God, als de absolute, gezaghebbende waarheid, en Jezus centraal te stellen als de enige Weg, Waarheid en het Leven, waardoor wij behouden worden en tot God de Vader kunnen komen, nu en in de toekomst, na onze opstanding, of misschien gaat deze generatie de Here wel tegemoet in de wolken ( 1Tes.4:13-18), wie weet. Feit is, dat de tekenen van de tijd laten zien dat we heel erg ver gevorderd zijn in Gods genadetijd en dat de opname der gemeente voor de deur staat. Ik hoop dat wij allen daar enige notie van hebben en iedere dag klaar zijn om Hem te ontmoeten. De tweede reactie die me bij bleef was de uitspraak; dat wie nog gelooft in de hemel en de hel, en zegt dat men zonder Christus verloren is, en bij het laatste oordeel in de hel komt ( Openb.20:11-15), wel een duivelskind moet zijn, en zich spoedig “moet laten verlichten”. M.a.w., laat de gedachte van een hel maar varen, dat is ouderwets en achterhaalt, iedereen komt wel in de hemel. Wist u dat de menig katholiek daar zelfs al niet meer in gelooft, in de hel. Als je deze laatste opmerking naar je toe krijgt ‘geschoten’, dan doet dat wel even zeer, een dusdanige pijl van de boze had ik tot op heden niet eerder voor de kiezen gehad. Maar weet u, ik moest denken aan de Here Jezus, die werd zelf door menig tijdgenoot ook als een duivelskind gezien ( Mat.12:22-27).
Nu denkt u misschien, na dit bovengaande gelezen te hebben, zie je nou wel, het heeft niet zoveel zin om die blijde boodschap van het Evangelie in mijn omgeving te verkondigen, en op deze manier kunnen we ons geweten enigszins sussen, als we aflaten om te getuigen. De mensen hebben er toch geen boodschap aan. Wat een misvatting! Ondanks de tegenstand in de vroege geschiedenis van de gemeente (zie Handelingen), verkondigde men de boodschap Gods met grote kracht, door de Heilige Geest gedreven. En weet u, velen kwamen tot erkentenis der waarheid.
Ik heb een aantal groeperingen met u gedeeld, maar ben de belangrijkste vergeten, en dat is de groep die met een luisterend oor de boodschap wel wil horen. Ongeveer de helft van de mensen die ik aanspreek, zijn toch wel nieuwsgierig naar wat je te vertellen hebt, luisteren naar het Evangelie en nemen een traktaat aan. Zo mogen we zaaien, met de verwachting en het geloof in God, dat vroeg of laat dit zaad mag ontkiemen, dat er vrucht mag komen, opdat er geloof en bekering op volgt. We bidden wel veel voor de mensen in onze leefomgeving, dat ze tot geloof mogen komen, maar de denkfout die menig christen anno 2009 maakt in het Westen, is dat geloof als vanzelf tot stand zou komen bij een ander. Gaat u a.u.b. eens bij uzelf na, hoe dat u tot geloof gekomen bent?! Precies, door het horen ( Rom.10:17). Zo heeft iedere christen dan ook de heilige plicht om enige moeite te betrachten, wat betreft de verkondiging in zijn/haar omgeving ( Mat.28:19, Rom.10:14-15). Alle evangelisten, predikers en oudsten wereldwijd, zijn niet bij machte om iedereen op deze wereld in contact te brengen met het Evangelie. Daartoe zijn wij allen geroepen, lieve broeders en zusters! U bent door God geroepen om Zijn licht te laten schijnen in uw omgeving. Tegenwoordig zegt men: “Ja, ik getuig wel in mijn daden, en desnoods met woorden.” Weet u, deze denkwijze is onbijbels. Paulus zei het zo: ‘Daar wij dan weten, hoezeer de Here te vrezen is, trachten wij de mensen te overtuigen’ (2 Kor.5:11a). Is het niet vreselijk om te vallen in de handen van de levende God. Paulus en menig broeder en zuster, had er in zijn tijd een heel goed besef van. Dat dit vreselijk is, voor hen die God-loos ten onder gaan. Zij waren bewogen voor de mensen om hen heen. Er was geen evangelisatieteam nodig. Overal waar de eerste christenen kwamen, verkondigden zij Christus. Hoe anders is dit vandaag de dag in ‘christelijk’ Nederland. De boodschap van bekering van zonde, genade en verlossing, wordt amper meer gebracht. Het woord van God wordt niet serieus genomen, helaas ook door menig christen niet meer. Laten we ons bekeren van deze lauwheid, en terugkeren naar de waarheid, terugkeren naar God, onze liefdevolle Vader, en wederom onze eerste werken doen. Laten we ons bekeren van de werken van het vlees en wandelen door de Geest, om van zijn machtige daden te getuigen, in uw en in mijn leven. Is er nog liefde van Christus bij u en bij mij, die ons ertoe aanzet om anderen te vertellen van de liefde van Jezus ( 2 Kor.14-15). Ik hoop dat wij allen eens wat minder deel hebben aan de gesprekken met buitenstaanders, als die gaan over koetjes en kalfjes, en dat het Zijn liefde in ons mag zijn, die ons dringt om eens wat meer te delen over het LAM, tot behoud van de ander!
Want waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over.
Gebed:
Hemelse Vader, ik kom tot u met een gebroken hart. Wilt u mij vergeven als ik lauw ben geweest of ben afgedwaald. Here, vul mij opnieuw met uw Geest. Laat de vlam weer branden, geef mij de kracht van uw Geest om in liefde, wijsheid en waarheid, in volle vrijmoedigheid, uw woord van verlossing te brengen, daar waar ik ga en sta. Here, maak mij bewogen voor de mensen om mij heen, telkens weer. In Jezus naam, AMEN.
Dit is één van de weinige gebeden, waarvan ik 100 % zeker ben, dat dit een gebed is naar de wil van de Vader. Geloof het, en stap uit in Zijn kracht. Wees niet bevreesd, want zie, ik ben met u, al de dagen tot aan de voleinding der wereld!
Gods zegen, M Kok.
Geplaatst op dinsdag 23 juni 2009 om 13:46
Brs en zrs, ik heb niemand gezegd, dat men uit de kerken moest gaan.
Heb alleen de brs en zrs aan het denken willen zetten en de schriften laten spreken, dus onderzoek de Schriften, wat DE HEER wil.
Zelf heb ik enorm veel gehad aan de BIJBELstudie van de Messiasbelijdende joodse br. Werner Stauder.
Zoek op internet
http://www.messiaanslevendwater.be in de linkerkant Bijbelstudies Werner Stauder.
Zeer verhelderend en absoluut Bijbels en verantwoord.
GODS ZEGEN bij het bestuderen van deze dingen.
Kerken zijn uiteindelijk bedenksels van mensen, die niet wedergeboren waren.
Zie de geschiedenis. Constantijn was een der eersten die de bouw van kerken gelastte, daaruit kwam de machtige verheidenste roomse kerk voort, en daaruit weer allerlei denominaties.
DE HEER bouwt ZIJN Lichaam, DE GEMEENTE.
En de poorten der hel zullen haar niet overweldigen.
Shalom.
Lou.
Geplaatst op woensdag 24 juni 2009 om 10:18
Waarom hebben sommigen toch zo’n afkeurende houding richting de kerk?
Onze Heiland ging volgens Zijn gewoonte naar de synagoge…..
Laat het mensen werk zijn zoals u zegt, maar onze Hemelse Vader wil juist mensen gebruiken voor Zijn doel, als enkeling en als Gemeenschap.
Juist deze gemeenschap (ook kerken) mogen als Zijn Lichaam functioneren met zijn vele gaven en talenten.
Laten we elkaar toch niet zo bijten en gelijk willen hebben, laten we oppassen voor onze trots en hoogmoed.
Met broederlijke groet,
Henk B.
Geplaatst op woensdag 24 juni 2009 om 17:47
Dag Dirk,
De url die Lou vermeldt, bevat een typefoutje. Het moet zijn: https:\/\/www.messiaansHETlevendwater.be/
Hartelijke groet,
mathieu
Geplaatst op woensdag 24 juni 2009 om 18:43
Met verbazing lees ik dat de meeste reacties gaan over “voorstanders” en “tegenstanders” van het instituut kerk, terwijl de stelling van Dirksvisie is : Wees als Christen zichtbaar in het Open-Veld, En met deze stelling ben ik het helemaal mee eens ,zie reactie No 14. Ik ben dus erg benieuwd naar verdere reacties op deze stelling.
Mede “open-veld” werker Hub.Eussen
Geplaatst op woensdag 24 juni 2009 om 22:57
Lieve broeders en zusters. Ik wilde na mij bekering iedereen wel van de levende Heer vertellen, maar de mensen begrijpen het niet.
Dit staat duidelijk beschreven in Joh:3, het gesprek van Nicodemus met de Here Jezus. Het is niet te bevatten. Maar de Here kiest zelf mensen voor me uit en legt de woorden in mijn mond via de Heilige Geest. Hij leidt me naar ze toe en zij beginnen wel over het geloof te praten.
Fijn is dat, dan hoef ik geen parels aan de zwijnen te geven. Ik hoop vele zaadjes te planten, zodat het weer feest is in de Hemel als mensen zich bekeren en voor God willen gaan leven. Hosanna, Jezus leeft en ik met Hem. Amen.
Gods zegen gewenst.
Geplaatst op donderdag 25 juni 2009 om 9:12
Want… waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen… (Matt. 18 : 20)
Overal waar mensen samenkomen… thuis of in een kerk… daar is God aanwezig.
Belangrijk is : de éénheid onderling en de liefde tot God.
Geplaatst op donderdag 25 juni 2009 om 13:18
Wat is de reden dat zo velen de kerk verlaten zodat kerken afgebroken moeten worden om financiele reden?
Met vriendelijke groet,
baruch.
Geplaatst op zaterdag 27 juni 2009 om 13:41
Wanneer gezegd wordt: wees christen op het open veld, dan is dat juist. De kerk is geen open veld, de wereld is een open veld, DAAR zijn de velden WIT om te oogsten.
Jezus Christus ging naar de Synagoge, ja, Hij was ook heilig vertoornd in de Synagoge, want de Synagoge werd als marktplaats gebruikt!
Moet je zien hoe die mooie kerken worden gebruikt voor tal van commerciële doeleinden!!!! shows, wereldse muziek (leuk voor de akostiek) enz enz, geen HAAN die er naar kraait.
Gods gemeente IS geen gebouw van steen, dat zijn de levende stenen voor Hem, voor die Christenen die NIET te beroerd zijn om hun KRUIS op zich te nemen, Jezus te volgen en NEDERIG de weg van God te gaan.
Die Christenen zijn ZELDZAAM, teveel geven ze zich ook aan de wereld!!
Als Jezus terugkomt, zal Hij dan nog het GELOOF vinden?!, zoals Hij al zei.
Dat zegt Hij NIET voor NIETS, om nog maar te zwijgen over wat in Openbaring staat. God zegt: Ik heb nog liever dat je KOUD bent dan lauw. Vergeef me hoor, maar ik zie over het algemeen alleen LAUWE Christenen.
Groet en shalom,
Parel
Geplaatst op zondag 28 juni 2009 om 3:26
Daar ben ik het helemaal mee eens.
Geplaatst op zondag 28 juni 2009 om 19:16
Uit de diverse reacties zie en hoor ik steeds meer “Warme-Levende-Stenen” van de Christelijke Wereldkerk. De Oecumenische gedachte.
Met Gods-zegen Hub. Eussen