‘Roep het Lichaam van Christus op terug te keren tot haar kerntaak: de verkondiging van het Heil en het wegrukken van zielen uit de hel.’
‘Omschrijf in één zin het allerbelangrijkste wat u de rest van uw leven zou willen doen.’
‘Het probleem vandaag onder christenen is dat velen niet meer in de hel geloven.’

Zomaar drie uitspraken van de Indiase zendeling K.P. Yohannan in zijn boek ‘Revolution in World Missions’. Dit Engelstalige boek spreekt mij geweldig aan. Vandaar dat ik aandacht vraag voor zijn visie op zending. Yohannan is directeur van de zendingsorganisatie Gospel for Asia.
De uitspraken van Yohannan zijn veelal zeer raak. Zo zei hij onlangs in een preek: ‘Het feit dat er in het Westen grote kerken zijn, waar soms nog veel mensen komen, wil nog niet zeggen dat de kerk grote impact heeft op de wereld.’ Volgens hem zijn er nog zo’n drie miljard mensen op de planeet aarde die nog nooit over de Here Jezus hebben gehoord. Zij moeten bereikt worden. En, stelt deze gedreven zendingsman, die bereik je niet door sociale hulpverlening door kerken en christenen. Als ze niet tot geloof in de Here Jezus komen, gaan ze verloren, gaan ze naar de hel.

‘Als we werkelijk zouden beseffen dat iedereen die niet in de Here Jezus gelooft, naar de hel gaat, dan zouden we niet meer zo rustig op onze stoel blijven zitten, ook niet in de kerk,’ merkt de Indiase evangelist op. ‘Dan zouden we alles opgeven en zou het bereiken van mensen met het Evangelie onze topprioriteit zijn. De Bijbel geeft namelijk geen millimeter ruimte voor enige hoop voor mensen die niet in de Here Jezus geloven.’ Hij wijst hierbij op Hebreeën 9:27: ‘Het is de mens gezet eenmaal te sterven en daarna het oordeel.’
Met pijn in zijn hart constateert Yohannan dat de kerk, die de Here Jezus uit deze wereld heeft geroepen om toegewijd aan Hem te zijn, voor een aanzienlijk deel de reden voor haar bestaan uit het oog is verloren. Hij leidt dat af aan het gebrek aan heiligheid, geestelijke realiteit en bewogenheid voor mensen die dreigen verloren te gaan. Daarvoor in de plaats is in veel gemeenten een evangelie van voorspoed gekomen, sociale en politieke betrokkenheid, vermaak.

Er zullen mensen zijn die zeggen: ‘Hoe kun je nu het Evangelie prediken aan mensen met een lege maag? Die moet je eerst voeden, en dan scholen neerzetten en zorgen voor verdere ontwikkeling.’ Het resultaat van dit denken en deze aanpak is, stelt Yohannan, dat de afgelopen honderd jaar het overgrote deel van het zendingsgeld is geïnvesteerd in sociaal werk. En zeker, we moeten zorgen voor de armen en de mensen in nood, maar de focus van zendingswerk hoort te liggen op het brengen van het Evangelie.
‘Het is een misdaad tegen de mensheid om te gaan in de Naam van Christus en als zending uitsluitend sociaal werk te doen en de mensen niet op te roepen tot bekering en het volgen van Christus,’ stelt hij scherp, maar terecht. ‘Alleen het Evangelie van Jezus Christus kan mensen redden voor de eeuwigheid.’

Dirk van Genderen