Hoe komt het toch dat het veel kerken en gemeenten nauwelijks lukt om buitenkerkelijken te trekken? Hoe lang is het trouwens geleden dat iemand uit de wereld, die tot geloof is gekomen, bij u in de gemeente is gekomen? De enige groei is meestal afkomstig van geboorten en door overkomst uit andere kerken.
De meeste kerken en gemeenten zijn tegenwoordig al blij als hun ledental constant blijft. De vraag hoe het toch komt dat we geen mensen uit de wereld trekken, wordt vaak niet eens gesteld.
Waar is de bewogenheid met mensen die voor eeuwig verloren dreigen te gaan omdat ze de Here Jezus niet kennen als hun persoonlijke Redder en Verlosser? De Bijbel zegt immers heel duidelijk dat er maar twee bestemmingen zijn na dit leven: de hemel of de hel, ook al zijn er vandaag veel mensen – ook in de kerk – die zeggen dat de hel niet bestaat. Er is geen derde weg! Voor niemand.
Het beeld van de visser spreekt mij erg aan. Een visser wil toch vissen vangen? Hij zit immers niet zijn hele leven te vissen om misschien nooit een visje te vangen? Geestelijk gezien lijken wij wel vaak zulke vissers. We proberen af en toe een lijntje uit te werpen, maar vangen niets. We maken nooit mee dat er iemand tot geloof komt. Dan gaat de ‘aardigheid’ er toch vanaf? Logisch dat tal van evangelisatiecommissies het na verloop van tijd voor gezien houden.
Tweeduizend jaar geleden zei de Here Jezus tegen Zijn discipelen: ‘Komt achter Mij en Ik zal u vissers van mensen maken’ (Mattheus 4:19). En wat hebben ze in de loop van de eeuwen veel ‘vissen’ gevangen! Honderden, duizenden, miljoenen…
Misschien zeggen wij wel eens al te gemakkelijk: ‘Wij moeten vissen en de Here zal de vangst/oogst geven.’ Zeker, Hij geeft inderdaad de oogst. Hij kan de netten vol met vis laten komen en we zien wereldwijd ook dat Hij dat op tal van plaatsen doet. Maar… horen we Zijn stem als Hij zegt dat wij het net misschien wel aan de andere kant moeten werpen of dat we eens een ander net moeten gebruiken?
Misschien moeten we het net eens wat vaker buiten de kerkmuur werpen in plaats van er binnen. En het kan ook verrijkend zijn om af en toe eens met andere vissers op pad te gaan… Met een andere manier van vissen vang je soms heel andere vissen.
Er zijn niet alleen vissers nodig, maar ook mensen die de vissers ondersteunen. Die hen verzorgen, hen ondersteunen en hen zo sterker maken. En ook voor hen bidden.
Zeker aan bidders is er grote behoefte. De ‘geheime krachtbron’ in Gods Koninkrijk. Aan Spurgeon, een grote opwekkingsprediker in de vorige eeuw, werd eens gevraagd hoe het kwam dat er tijdens de diensten die hij leidde altijd mensen tot geloof kwamen. Zijn veelzeggende antwoord was: ‘Tijdens de kerkdienst zitten er onder het podium altijd mensen te bidden.’
Zo mogen we nog steeds gevolg geven aan de Grote Opdracht die de Here Jezus kort voor Zijn hemelvaart, die we deze week gedenken, aan Zijn volgelingen gaf. ‘Gaat dan henen, maakt al de volken tot Mijn discipelen…’ (Mattheus 28:19). We mogen gaan in Zijn kracht, vanuit Zijn belofte: ‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot aan de voleinding der wereld’ (Mattheus 28:20). De voleinding, die wel eens heel dichtbij zou kunnen zijn.
Dirk van Genderen
Geplaatst op zaterdag 8 mei 2010 om 20:27
Beste Dirk.
Waarom de kerken/gemeenten nauwelijks of helemaal niet, buitenkerkelijken of ongelovigen te trekken.
Verdeeldheid onder Christenen.
Christenen voelen zich vaak verheven boven anderen.
Christenen kunnen zich niet inleven in het leven van ongelovigen.
Christenen zijn vaak overtuigd van hun eigen gelijk.
Noemen zich christen, maar is maar de vraag of ze dat zijn. Negatieve uitstraling naar de omgeving.
Christenen hebben vaak een te klein geloof in plaats van een groot geloof.
Wij christenen zijn het zelf, wij hebben vaak te weinig geloof, wij staan vaak met ons vingertje klaar om te wijzen, wij moeten het onszelf aanrekenen als wij niet zaaien en daarom niet kunnen oogsten.
Maar straks zullen wij geoordeeld worden, en dan staan we voor Jezus. En Jezus vraagt ……………………………………
Vriendelijke groet, Rene.
Geplaatst op zaterdag 8 mei 2010 om 20:55
Er wordt veelvuldig gesproken over een grote opwekking die aanstaande zou zijn, niets is minder waar… De grote afval begint in de kerken, dit staat in YHWH’s Woord, de Bijbel. Het logische gevolg van de afval is de lauwheid in de kerken en de wereldgezindheid. Lauwodicea/Laodicea, de laatse gemeente van de 7 gemeenten in Openbaring, die laatste gemeente voor de wederkomst van Yeshua, is de gemeente van vandaag!
YHWH verzamelt Zich een volk, totdat de volheid der heidenen voltooid is, dat ge-ent wordt op de Wortel, de edele olijf: Yeshua.
Denk ook aan de vijf wijze en de vijf dwaze maagden: het beeld van diegene die ruim voldoende olie (Heilige Geest/Ruach) hebben en de vijf die niet voldoende olie hebben. Dit zijn mensen die “het wel geloven” …dat ze “vanzelf” het Koninkrijk der hemelen binnengaan. Waar staat in de Bijbel dat dit vanzelf gaat, toch door genade alleen?
We moeten terug naar de Bijbelse Feesten van YHWH, naar Zijn inzettingen en geboden, de Shabbat en uit de Roomskatholieke leer gaan: de Zondag/Kerst/Pasen enz.enz. “Ga uit van haar” staat in Openbaring, opdat gij geen deel hebt aan haar zonden! Ga uit van haar is weggaan uit Babylon.
Groet en shalom, Parel
Geplaatst op zaterdag 8 mei 2010 om 20:56
De opdracht zoals Jezus die als (verworpen) Koning van Israël gaf in Mattheüs 28:19 is, zover de Schrift ons leert, nog niet vervuld! De loop van de gebeurtenissen is in de hand van God; de discipelen blijven IN Jeruzalem. Een nieuwe opdracht, toevertrouwd aan Paulus wordt gegeven en deze is verbonden met de oprichting van de Gemeente op aarde. De vervulling van de opdracht, waarover Mattheüs spreekt, is afgebroken (Handelingen 28), maar de belofte blijft van kracht, dat de Heer met hen die uitgezonden worden, zal zijn tot aan de voleinding van de eeuw. Zonder twijfel is daarin niets veranderd. Dit getuigenis aan de volkeren (het Evangelie van het Koninkrijk) zal voortduren tot de Heer komt. De “broeders” (Matt. 25:40) zullen de dragers ervan zijn ten tijde van de grote verdrukking tot waarschuwing van de volken.
De opdracht (Matt. 28:19) is wel gegeven, maar wij vinden er (nog) geen vervulling van. Het verbindt het getuigenis met het Joodse overblijfsel dat door de verrezen Heer erkend wordt, en met de aarde en Zijn aardse voorschriften.
Geplaatst op zaterdag 8 mei 2010 om 22:37
Beste Dirk.
Een andere methode van vissen is een familie gelegenheid, zoals in ons geval een 40 jarig huwelijksfeest. Wij hopen op 12 Juni ons 40 jarig huwelijksfeest te vieren met familie en vrienden die wij in jaren niet gezien hebben in de Haven van Huizen. Het is een gelegenheid om je testimony (getuigenis) te geven en in plaats van cadeautjes een gift vragen voor een zendingswerk in India waar mijn vrouw en ik mee bezig zijn. De gasten krijgen het Evangelie te horen in de vorm van wat heeft Jezus in ons leven gedaan heeft en nog doet en ze hebben de gelegenheid om een gift te geven om een school te stichten waar nog geen school is voor de armsten die nog niet kunnen lezen noch schrijven.
Geplaatst op zaterdag 8 mei 2010 om 22:41
De Grote opdracht werd gegeven aan de discipelen vóór het kruis.
Na Pinksteren kon de Here pas de gemeente vormen, waarvoor Hij duur betaalde met Zijn kostbaar bloed. De richtlijnen aan ons, heidenen gegeven, kan men gewoon lezen in de brieven van Paulus en de steunpilaren Jacobus, Johannes en Petrus. De erfenis die de Heer zo graag wil delen, is voor hen die opgroeien tot Zoonschap door de leiding van de Heilige Geest. En zo ontdek je door Galaten dat je de religie uit moet wil je niet in zuurdeegachtige situaties belanden. Dus geen religie maar relatie. Toen ik door omstandigheden de kerkgebouwen-wereld moest verlaten, kwam ik pas in een innige relatie met de Here Jezus, en in die 1 op 1 wandel geeft de Here bijzonder veel kansen. Zij het in het verborgene. In een eenvoudige huisgemeente kun je ook allerlei richtlijnen toepassen die in de Bijbel beschreven staan. Ik zei eens tegen een voorganger-broeder van een grote gemeente van wel 1000 leden: ‘Wat kunnen wij fijn over de wederkomst van Christus praten en dat het spoedig zal zijn (2 Petrus). Kun je er ook zo met iemand over praten in jouw gemeente?’ Weet je wat hij zei: ‘Eigenlijk niet, nou ja met 1 of 2!!’ Waar de wederkomst van Christus verzwegen wordt, loopt men verkeerde wegen. Daarom Galaten en Thess 1 en 2 weer eens lezen. En je afvragen of die brief wel aan jou geschreven is. Ik eindig met een tekst uit 1 Tess. 4:10-12. ‘Maar wij vermanen u broeders, veel meer broederliefde te hebben, en er een eer in te stellen rustig te blijven en uw eigen zaken te behartigen en met uw handen te werken, zoals wij u bevolen hebben, opdat gij u behoorlijk gedraagt ten aanzien van hen, die buiten staan, zonder iets nodig te hebben.’
Gods zegen in Christus, Louise
Geplaatst op zaterdag 8 mei 2010 om 23:03
Beste Dirk,
Heel bewust ga ik elke zondag naar de (enige) PKN kerk bij mij in de stad, omdat ik het als een roeping zie…… Waar ik steeds tegenop loop, is het “horizontale” geloof……. Mijn belijdenistekst was in 1959 Hand. 1: 8…… Op deze tekst berust het HELE boek Handelingen…… Als elke christen deze tekst als een belofte + opdracht zou zien, het waren de laatste woorden van Jezus op aarde……. Hoeveel christenen zitten er in een kerk, die weten “waarvan” ze moeten getuigen??? Als ze dat niet weten en ook nooit te horen krijgen waarvan ze moeten getuigen, wat kunnen we dan verwachten?? Worden dan niet blinden door blinden geleid? Binnenkort is het weer Pinksteren…….. Kijk eens wat er met Petrus gebeurde op deze eerste Pinksterdag… Ik heb net een overdenking geschreven over “afgedaald”, ik zal het je mailen.
Broederlijke groet,
Ernst
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 12:42
Geachte heer van Genderen,
Aan passages vernoemd onder het rubriekje “Iets over Frankrijk” (in de nieuwsbrief) heb ik me
als overtuigd RK behoorlijk gestoord. Behalve dat U weet dat er ook RK-en
onder uw gehoor zijn, waarom toch weer zéér oude koeien uit de sloot halen ? U weet dat het bezoeken van een Cathedraal voor u te vergelijken is met een kat op het spek binden. Ook jullie verleden is beschamend
zowel tijdens als na de Reformatie (schuilkerken) . Ik had dit niet van u
verwacht, temeer omdat we elkaar in de zeer korte tijd die wij als
christenen nog te gaan hebben, hard nodig hebben.
Groeten, Bernard Kraan
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 12:47
Het kan wel, naar buiten gaan. Ondersteund door een gebedsteam en twee aan twee. Om te bidden voor mensen en waar mogelijk het evangelie te delen. In ruim twintig steden in Nederland gebeurt dit en er is altijd plaats voor meer. Kijk maar op de site van PrayerStation. Bijna iedere keer dat we op straat zijn komen er mensen tot geloof (soli Deo gloria). Zelf kan ik het niet maar geleid door de Heilige Geest is het een prachtige bediening!
Lieve mensen, broeders en zusters, laat uw hart spreken en volg de voetstappen van onze grote Koning om de verlorenen te redden. In Zijn naam.
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 16:23
Een mede-ouderling in de Ned. Herv. Kerk in Zwijndrecht zei eens trots dat 60% van de scholen in Nederland confessioneel waren. Dat vond hij een enorme prestatie. Ik antwoordde: “Als dat zo is, waarom gaat dan 60% van de Nederlandse bevolking niet naar een kerk??” Daarop had hij geen antwoord.
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 16:42
Alles gaat wel over de evangelisatie naar buitenkerkelijken (een goede zaak trouwens), maar waar is de oproep/het gebed tot verandering naar binnenkerkelijken van ons. Dit is ook zo hard nodig, naast evangelisatie naar buiten toe. Kijk maar naar de kerkgang en daaraan helaas gekoppeld de kerkverlating.
Wat is er een afval van de kerk. De kerk zijn wij! Let dan alleen maar eens op je familieleden en kennissen om je heen, die de kerk de rug toe hebben gekeerd. Heel veel. Vaak krijgt de kerk de schuld en wordt er overgestapt naar een andere. Soms gaat men ook dan al heel snel niet meer naar de kerk. De grote schuld ligt bij onszelf.
Er is een grote lauwheid opgetreden. Laten we ook daar voor bidden en dit niet uit oog verliezen. Gods Geest is machtig om harten te veranderen.
Hij kan het doen en laten wij niet nalaten hierom dringend te vragen.
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 20:09
Beste Dirk,
Wat Albert Ruijne schrijft, is ook mijn ervaring. Als je uit je eigen leven vertelt over de zekerheid die je mag hebben en over de wonderen die God op het gebed doet, luisteren zowel kerkelijke als onkerkelijke mensen daar graag naar.
Zo zei iemand op de bruiloft van mijn zoon bij het afscheid nemen tegen hem (nadat ik in een persoonlijk woord o.a. had gezegd dat Jezus míjn grote liefde is): “Ik geloof niet in een God, maar wat je moeder zei, dat kwam echt uit haar hart.”
Wel vind ik het heel erg, dat er juist vaak in de orthodoxe kerken geen ruimte is voor mensen, die zich niet precies aanpassen aan de kledingregels. Daardoor worden ze letterlijk uit de kerk gehouden.
Twintig jaar geleden zei mijn onkerkelijke schoonzus tegen me: “Ik zou graag eens met jullie meegaan, maar ik zie me al lopen met zo’n hoedje.”
En nu is het hetzelfde met de lange broeken. Ik weet dat er vrouwen zijn die niet naar de kerk gaan, omdat ze heel de week een lange broek dragen en geen zin hebben om zich voor de kerkdienst anders voor te doen. En dan hoor je nota bene de dominee zeggen, dat we moeten komen zoals we zijn……
Beseffen predikanten wel dat ze met het afkeuren van “mannenkleding” (wat het al tientallen jaren niet meer is) heel veel vissen uit het net houden?
Bovendien lijkt het rokdragen in de praktijk van de reformatorische wereld het enige criterium van echt geloof te zijn – maar dat is een ander onderwerp.
Albert Ruijne, ik wens jullie een heel mooi huwelijksfeest en de vreugdevolle leiding van de Heilige Geest.
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 20:36
Omdat we helaas niet vaak meer leven uit: “wat dunkt u van de Christus”
en vervolgens daardoor de verborgen omgang met God missen (spiritualiteit).
Geplaatst op zondag 9 mei 2010 om 22:33
Beste Dirk, het moet me van het hart dat je commentaren veelal erg goed zijn, alleen heb ik vaak het gevoel dat we als Christen vreselijk te kort schieten zowel ten opzichte van Israel (vorige week ) als nu met de gemeente en evangeliseren.
In 2 Korinte staat over de gaven van de Heilige Geest en dat zijn er velen: we kunnen niet allemaal apostelen en predikers zijn. Er zijn ook vele andere gaven en de Here geeft je wat het beste bij jou past. Er staat in de bijbel over Dorkas die veel voor haar naaste deed: kleding naaien, anderen helpen waar nodig. Toen de discipelen het niet allemaal aankonden, werden er 7 Mannen aangewezen om de weduwen van voedsel te voorzien waar zij geen tijd meer voor hadden. Familie en vrienden kun je vaak niet meer bereiken, zelfs kinderen soms niet, maar als ze er niets mee willen, hoe tragisch ook kun je alleen nog maar voor ze bidden en het voorleven en vooral in de liefde blijven. Ook al doen zij dat vaak niet. Ik bedoel ermee, dat er nog zoveel oprechte Christenen zijn en die het Joodse volk een warm hart toedragen en die moeten we vooral niet vergeten vind ik. Het is vaak een individuele band met de Heer en gemeenteleden in kleinere groepering dan de kerk waar de Here nog geloofd en geprezen wordt wat in de kerk soms niet kan.
Gods Zegen toegewenst
En kan het dan alleen nog maar voorleven en vooral in de liefde blijven. Sorry, ik reageer zo, maar er zijn nog zoveel mensen die heel positief bezig zijn.
Geplaatst op maandag 10 mei 2010 om 8:05
Ik geloof dat het grote probleem is, dat de meeste Christenen niet weten wat het betekent om gered en verlost te zijn door de Heer Jezus. Als je dat echt weet, dan is Jezus degene van wie je als mens het meest kan houden. Dan heb je ook alles voor Hem over en is het een grote vreugde om Zijn wil (Zijn naam verkondigen op aarde) te doen. Dit heeft ook alles met bekering en overgave te maken.
Kijk nou in je eigen leven. Voor je partner heb je ook van alles overgehad, om hem of haar gelukkig te maken. M.a.w. je hebt je tot hem of haar gekeerd, om een relatie te starten. Daar heb je ook dingen voor gelaten en ging je dingen voor doen, die je deed uit liefde voor je partner. Laat de Heer Jezus je eerste Partner zijn, waar je alles voor over hebt, uit liefde voor Hem. Hij had immers ook ALLES voor jou over. Als je dit weet, diep in je hart, dan is evangelisatie een grote vreugde en blijdschap en zal je vol van passie de wereld overtuigen van de liefde die de Vader heeft voor Zijn verloren kinderen. Ik weet uit ervaring dat het mogelijk is om wereldse mensen aan de voeten van de Heer Jezus te brengen en hen te discipelen. Ook in deze tijd is dat mogelijk! Ga voor intimiteit met Jezus en daar vanuit voor de verloren zielen die smachten naar de agape (onvoorwaardelijke gevende) liefde van God. Veroordeel de wereld niet, maar heb hen lief!
Gods zegen,
Johan van Ooijen
Geplaatst op maandag 10 mei 2010 om 13:39
Jezus onderwees Zijn leerlingen meestal met duidelijke, begrijpelijke symbolische verhalen en vergelijkingen, b.v. De barmhartige Samaritaan (wie is Uw naaste ?)
Zo ook het symbolische verhaal van de visvangst in de bijbel. Zijn opdracht aan al Zijn volgelingen (dus aan ons Christenen) is: Komt achter Mij en volg Mij en Ik zal U vissers van mensen maken!
Mijn inziens is dit de missionaire opdracht van Jezus aan al Zijn volgelingen (Christenen), om hun Christus-volgeling-zijn méér te laten zien en horen buiten de kerkgebouwen in het Open-Veld, overal waar wij komen en gaan. Breng de 3 belangrijkste WERKWOORDEN van het Christelijk geloof: DELEN- GEVEN- en VERGEVEN daadwerkelijk in praktijk. En door deze Christelijke voorbeeld-levenswijze, vang je de meeste “Vissen” ( Zieltjes voor de Heer).
De kerkgebouwen zijn in deze “droogstaande meren” en daar vang je geen vissen in. Wel in “open-meren en zeeën”.
Mede “visser” Hub. Eussen
Geplaatst op maandag 10 mei 2010 om 14:46
Beste Dirk, ik las de tekst van Lia, die eindigde met de woorden: “In Zijn Naam”.
Daar dacht ik wat over na, we kennen allemaal wel de uitdrukking: “Je kunt een paard naar het water leiden, maar het moet wel zelf drinken”. En die woorden slaan op wat ik wil zeggen over : “In Zijn Naam”. Miljoenen mensen die zich Protestant noemen zijn helaas niet in Zijn Naam gedoopt, maar in titels !
Vader is geen naam, Zoon is geen naam, Heilige Geest is geen naam, maar zijn titels! Jezus, werkende in de Bediening van de Heilige Geest, sprak door Paulus de woorden: “en een ieder van u late zich dopen in de Naam van Jezus Christus’, Hand. 2:38. Toen Jezus in Matth. 28:19 sprak over de doop in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, sprak Hij uit, wat de waarheid was met betrekking tot de Openbaring van Hemzelf en Zijn Naam. Jezus openbaarde de Naam van de Vader (Joh. 17:6). De Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest is: ‘De Here Jezus Christus’, en de enige juiste manier waarop een Christen gedoopt behoorde te worden, is in de Naam van de Here Jezus Christus, onder onderdompeling in water, door iemand die is vervuld met de Heilige Geest, en die deze openbaring ook zelf heeft. Zo wijst Col. 3:17 op het feit dat: “En al wat gij doet met woord of werk, doet het alles in de Naam des Heren Jezus Christus”. Dopen is een werk, vooral als er velen zijn, en gaat met woorden. Wie en wat zal men dan geloven, de vleselijke interpretatie, de kerkleer, die een navolging is van het door Rome genomen besluit in A.D. 325 tijdens het Concilie van Nicea, waar zij de oorspronkelijke wijze van dopen veranderde. Er is in het hele N.T. niet een persoon te vinden, of te lezen, die ooit gedoopt werd in de titels Vader, Zoon, Heilige Geest, maar wel ‘in Zijn Naam’, in de Naam van de Here Jezus Christus’! Het gaat mij niet om gelijk te willen hebben, laat Gods Woord gelijk hebben! Ik hoop niet uw vijand te zijn geworden u de waarheid verteld hebbende. Er is moed voor nodig om te breken met iets waarvan je altijd dacht dat het waar wa., Er zit een prijskaartje aan vast, dat wist Luther ook. Moge Jezus u zegenen in het werk voor Hem. Vr. gr. mc visser.
Geplaatst op maandag 10 mei 2010 om 15:04
Shalom Dirk en brs en zrs.
Zo nog pas geleden is een lieve neef van mijn vrouw en mij overleden (net 65).
Hij was een echte Christen, en lid van de Americain Church.
Hij sprak zelden over de kerk. Hij had wel een motto in zijn leven: Liefde, daar praat je niet over, Liefde dat doe je.
En dat deed hij dan ook.
En dan wat opwekking in de kerken betreft, volgens De Schriften (Lees 2 Thess). komt de dag DES HEREN niet eerder dan dat EERST DE AFVAL komt, gepaard gaande met allerlei bedrog en schijnwonderen.
Persoonlijk geloof ik dat de afval er nu is, in ieder geval in het Christelijke Westen.
Opwekking vind je in China, Korea, Moslimlanden en Afrika.
Daar waar verdrukking is en vervolging.
Waar ik mij het meest zorgen om maak, is, ook hier in ons landje, het anti-semitisme in de kerken; het neemt hand over hand toe.
Alstublieft, laten we toch op de bres voor Israel en voor elkaar blijven staan.
U allen in de gebeden gedenkend.
Shalom in YESHUA HAMASSJIACH.
Jullie br, Lou.
Geplaatst op dinsdag 11 mei 2010 om 14:05
Hebben jullie er al eens bij stil gestaan wat de betekenis is van de twee vissen en de vijf broden.
De twee vissen zijn de 2 huizen van Yisraël.
Zij zijn 2000 jaar in de woestijn van deze wereld en lijden geestelijk honger.
Als je goed om je heen kijkt in deze wereld, dan is het net een woestijn waar geroofd en gemoord en verkracht en gehoereerd wordt. Het is een droevige zaak.
Het laatste betekent meegaan in heidense praktijken.
Hij dient u de 5 broden op, dat zijn de vijf boeken van Mosheh, dat is Zijn Torah.
De discipelen moesten de 2 vissen en de 5 broden aan hen/ons voeren.
De 2 vissen = de Tenakh + de Apostolische geschriften.
De 5 broden is het brood des levens, Zijn Torah.
Er is brood over dat in 12 manden wordt verzameld, ziet u het, één mand voor iedere stam van Yisrael.
En je kunt mee-eten uit deze 12 manden, er is genoeg, en nog kunnen de heidenen zich aansluiten en mee-eten uit de 12 manden van Yisraël. En wil je Hem leren kennen, dan moet je de weg terug vinden, naar het moment van enting en Yeshua staat voor je klaar om u te helpen op weg naar Zijn Vader. Ga zitten en eet met Hem.
Hij is de enige weg, dan zal Hij je dragen naar Zijn Koninkrijk, het Vrederijk van duizend jaar.
Yeshua kwam voor de Tien stammen Yisraêl. Omdat de kerken die plaats hebben ingenomen, kan de Geest van YHWH daar niet in/door werken, en lopen de kerken leeg.
Het énige ware lichaam (gemeente) zal dus zijn Yisraël en de vreemdelingen die zich hebben aangesloten.
Terug naar de Torah, zoals er voorspeld is geworden; in de laatste dagen zullen TIEN MANNEN de slip van de Jood grijpen, en zeggen: YHWH is met Jullie.
Inderdaad , zoals Lou Sandifort zegt, terug gaan naar de bron. Spijtig genoeg is door de R.K. Kerk een ander evangelie binnengeslopen, en erkennen we niet meer de ware gemeente.
Mia
Geplaatst op dinsdag 11 mei 2010 om 19:14
En toch zal het goed komen.
Ieder doet zijn/haar deel.
Het is God, lieve mensen, Die ons leidt en ons heeft bevrijd.
Hij weet alles en zal het tot een goed einde doen komen.
Ik bid tot mijn Vader in de hemel en vertrouw Hem in alles.
Ik geloof dat ik een Geest van Kracht heb gekregen.
Die gebruik ik voor al mijn naasten, ter Ere van de Here Jezus Christus Die mij gered heeft .
AMEN. Prijs de HEER.
Geplaatst op dinsdag 11 mei 2010 om 21:58
Ze hadden de hele nacht gevist en niets gevangen! Ze waren bezig op hun eigen houtje en zonder licht, ze hadden er niets van begrepen zoals wij christenen met een eigendunk “van wij zullen het wel maken want wij zijn de echte christenen”. Toen het dageraad werd, stond er iemand aan de oever en zei hun: Gooi het eens over een ander boeg! Vis in mijn naam en in mijn licht. Ze vingen alle mogelijke soorten en hun net scheurde niet want ze waren allen vol van die ene Jezus. Ze waren één in hem!
Geplaatst op donderdag 13 mei 2010 om 7:15
De tekst die je aanhaalt Dirk, zegt de Here Jezus expliciet tegen Zijn discipelen, Markus 16 :15: En Hij zeide tot HEN: “gaat heen ..etc.
Ook verder in de Evangeliën lees je dat Hij het tegen hen heeft.
Vervolgens zijn niet wij verantwoordelijk voor de bekering van mensen, de Here Jezus zélf voegt toe aan de gemeente. Het is het werk van de Geest van God Die de mensen van zonden overtuigt.
Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke (Joh 6 :44).
De Here Jezus heeft ons echt niet nodig om te evangeliseren.
Wat Hij van ons vraagt, is eenvoudig Zijn geboden te bewaren (Joh 14:15 en verder). Indien gij Mij liefhebt, zo bewaart Mijn geboden.
We mogen bidden dat we zelf bewaard mogen worden in deze wereld, en met een bewogen hart voor de verloren zondaar, voortdurend onze families, buren, vrienden voor het aangezicht van de Here Jezus brengen.
Het krachtig gebed van de rechtvaardige vermag veel (Jac. 5:16).
Dus: niet handelen, dan alleen ten allen tijde verantwoording afleggen van de hoop die in ons is.
En op Hem gericht zijn, en niet dat de wens de vader van de gedachten is, dat God dat zo wil, de Here Jezus gaat niet tegen Zijn Woord in.
Hem liefhebben, en gehoorzamen, dat is het enige wat vrucht afwerpt, een vrucht die de Heer in het verborgene van het hart ziet.
En dán moet je eens zien met wat een machtige Heer we van doen hebben!
Geplaatst op vrijdag 4 juni 2010 om 13:35
Beste Dirk. Dit stukje is wel in het Afrikaans maar het geeft toch goed weer waar het in essentie om gaat .
Gods zegen over je werk.
https:\/\/www.afrikanervolksparty.org/index.php?option=com_content&view=article&id=3374:gesag-van-die-bybel-2&catid=127:gesag-van-die-bybel&Itemid=108