Wellicht kijkt u wel eens naar ongelovigen, wie het zeer voor de wind lijkt te gaan in dit leven. Het kan zijn dat u zegt: ik heb ook niet te klagen. Wees er maar dankbaar voor. Maar er zullen ook lezers van de nieuwsbrief zijn die een moeilijke weg moeten gaan. Van sommigen weet ik dat ook. Allerlei vragen kunnen ons dan bestormen. Is God wel de almachtige? Toch is er hoop, toch is er verwachting! Omdat we een God hebben Die leeft!
U hebt misschien zorgen over uw kinderen, die niets meer van het geloof willen weten. U voelt zich machteloos, en misschien geeft u zich er zelf de schuld wel van dat ze niets meer van het geloof willen weten.
Uw huwelijk dreigt misschien ten onder te gaan, of dat is al gebeurd. Wat een verdriet, wat een spanning, wat een pijn. Het kan zijn dat u vast zit in hardnekkige zonde, misschien wel pornografie, waardoor de relatie met uw man of vrouw kapot dreigt te gaan.
U kunt zich zorgen maken over uw gezondheid. U weet misschien dat u niet lang meer zult leven.
Mogelijk kampt u met financiële zorgen en weet u niet meer hoe het verder moet.
En zo kan er veel zijn waar we ons zorgen over maken. We vragen ons misschien af: waar is God als mijn leven pijn doet? Waarom grijpt Hij niet in? Klopt het wel dat Hij de almachtige is?
Weet u, als alles in ons leven voor de wind gaat, is het ‘makkelijk’ om te geloven. Maar het moet maar eens tegenzitten. Dan komt het erop aan. Je auto moet maar kapot gaan terwijl je geen geld hebt voor een andere. Of je zit al langer werkloos thuis en het lukt niet om weer ergens aan de slag te komen.
In de Bijbel kom je dezelfde soort worstelingen tegen. In Psalm 73 bijvoorbeeld. Daar ziet Asaf de voorspoed van de goddelozen. Naar onze maatstaven gerekend gaat het hen voor de wind. Terwijl degenen die God vrezen, allerlei tegenslagen hebben. Asaf komt hier niet uit, hij begrijpt het niet. Zoals ook wij het soms niet begrijpen.
Hij schrijft in vers 3 en 4: ‘Want ik was afgunstig op de hoogmoedigen, toen ik de voorspoed van de goddelozen zag. Want moeiten hebben zij niet en gaaf en welgedaan is hun lichaam.’
En over zichzelf merkt hij op: ‘Maar tevergeefs heb ik mijn hart rein gehouden, mijn handen in onschuld gewassen. De ganse dag word ik geplaagd, mijn bestraffing is er elke morgen’(vers 13 en 14).
Hij probeert dit te begrijpen, maar het lukt hem niet. ‘Totdat,’ schrijft hij, ‘ik in Gods heiligdommen inging en lette op hun einde’ (vers 17). In de ontmoeting met de Here wordt het hem duidelijk.
Hij beseft het: het geluk, de voorspoed van de goddelozen is slechts tijdelijk. Dit leven is slechts een voorbereiding op het leven na dit leven. Allen die de Here kennen, zullen dan voor altijd bij Hem zijn. Terwijl het einde van de goddelozen niet iets is om jaloers op te zijn.
Hij belijdt de Here de zondige en bittere gedachten die hij had. ‘Ik was een grote dwaas, zonder verstand’ (vers 22). En hij weet het zeker, als hij denkt aan het einde van zijn leven, dat hij dan ‘Nochtans bestendig (voor altijd) bij de Here zal zijn’ (vers 23).
Asaf eindigt deze psalm met een lofprijzing. ‘Gij zult mij leiden door Uw raad en daarna mij in heerlijkheid opnemen. Wie heb ik (nevens U) in de hemel? Nevens U begeer ik niets op aarde; al zou mijn vlees en mijn hart bezwijken, mijns harten rots en mijn erfdeel is God voor eeuwig. Want zie, wie verre van U zijn, gaan te gronde, Gij verdelgt al wie overspelig U verlaat, maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te zijn, de Here HERE heb ik tot mijn toevlucht gesteld, en ik wil al Uw werken vertellen’ (vers 24-28).
Wat een vertrouwen klinkt er door in deze woorden van Asaf! Dit mag ook ons troosten, bemoedigen. Op de Here kunnen we aan. Altijd. In dagen van blijdschap en vreugde, en ook wanneer we niet meer weten hoe het verder moet.
Vergeet nooit dat de Here u kent en u ziet. Dat Hij weet wat we nodig hebben. In Mattheus 6:31 zegt de Here Jezus het zo: ‘Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij drinken, of waarmee zullen wij ons kleden? Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft’.
U zegt misschien: Het moet er maar eens op aankomen. Dat je echt niet meer weet hoe het verder moet. Klamp u dan vast aan de Here Jezus alleen. Verwacht het niet in de eerste plaats van mensen, maar van Hem. ‘Wie op Hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen’ (1 Petrus 2:6).
Ter bemoediging sluit ik af met enkele teksten.
Psalm 10:14 – Gij aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geve.
Mattheus 11:28 – Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven.
Romeinen 8:18 – Want ik ben er zeker van dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden.
Filippenzen 4:6 – Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 25 juni 2010 om 18:30
Beste Dirk
Uit mijn eigen ervaring kan ik je zeggen dat het leven als gelovige veel zwaarder is dan toen ik nog een ongelovige was. Soms lijkt het ook dat het de goddelozen soms beter lijkt te gaan. ‘Lijkt’ zeg ik, want ik geloof niet dát dat zo is.
Geplaatst op vrijdag 25 juni 2010 om 21:51
Beste Dirk,
Het volgende wil ik graag vermelden, in de hoop dat het tot zegen zal zijn voor anderen:
“En wij weten dat voor hen die God liefhebben, ALLE dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die naar Zijn voornemen geroepen zijn.” (Rom.8:28)
Ik hoop dat ook u bovenstaande kunt beamen; niet alleen als het u op dit moment goed gaat, maar ook als, naar de mens gesproken, u veel tegenzit. Nu, mij zit, naar de mens gesproken, van alles tegen. Maar toch ga ik steeds meer ‘zien’ dat alles wat ik meemaak en meegemaakt heb, “MEDEwerkt ten goede”. Opdat mijn leven zal komen op het punt van: ALLES tot eer en verheerlijking van Zijn Naam alleen.
Vanaf zo’n 20 jaar geleden kreeg ik regelmatig opmerkingen als: “Je ziet er gelukkig uit” of “je straalt iets uit”. Maar daarvoor stonden mijn ogen vaak onrustig, met grote, angstige pupillen. Dat ik later deze (andere) geluiden hoorde, daar dank ik de Heer voor. Het is een wonder van Hem. Het is het, door Zijn genade, uitstijgen boven de problemen van elke dag. Naar de mens gesproken voel je je rot en toch kan je de blijdschap van de Heer ervaren en uitstralen.
Ik mankeer(de) lichamelijk namelijk al jaren een hoop (ernstige hyperventilatie, ME/CVS, Coeliakie, hypercholesterolemie, hartritmestoornissen etc.). Terwijl in december 2007 ontdekt werd dat ik ook nog een aneurysma heb (dat is: een bloedvat dat –sterk– verwijd is), vlak bij het hart. Op het moment van ontdekking was het vat zo’n 4½ cm. doorsnee en dan zeggen ze erbij dat de (plotselinge) knap- of springkans 10-15% is, waarbij er geen kans van overleven is. Bij 5½ tot 6 cm. wordt de knap- of springkans te groot (namelijk zo’n 50%) en dan wordt er afgewogen of een –overigens zeer risicovolle– operatie haalbaar is. De “voors en tegens” van die operatie worden dan tegen elkaar afgewogen. Deze diagnose was even slikken, maar omdat mijn leven in de hand van de Heer ligt kon en kan ik gelukkig met redelijk goede moed verder leven.
En wat ik zeker niet verwacht had was dat ik vanaf eind 2008 een eigen website zou krijgen (een bevriende voorganger/broeder kreeg het van de Heer op zijn hart om deze website voor mij te maken). En vanaf die tijd ben ik dus “druk” met het uittypen en bewerken van Bijbelstudies voor op de website (www.eindtijdbode.nl), in de hoop zo tot zegen te kunnen zijn voor velen.
Dus, de Bijbeltekst bovenaan dit artikel, begint steeds meer vorm te krijgen.
Prijs de Heer.
Geplaatst op zaterdag 26 juni 2010 om 18:38
Wat is het verschil tussen een gelovige en een ongelovige?
In de Schriften staan wijze woorden over de ongelovige die het voor de wind gaat… ik zie vaak nauwelijks verschil tussen gelovigen die wereldsgezind zijn en mensen uit de “wereld”, heidenen.
YHWH spreekt over rechtvaardigen en onrechtvaardigen, ook al ben je gelovig, ben je dan ook rechtvaardig? Functioneer je zoals je Schepper jou bedoeld heeft? Maar gij geheel anders!
Asaf ziet dat het de goddelozen voor de wind gaat. Ik zie dat het veel christenen voor de wind gaat en de Mammon dienen, alles goed verzekerd, vooral financiéle zekerheid (spaarrekening). Wat zijn veel kinderen van G’d verblind door geld…. ze klampen zich vast: aan geld!
De geestelijke les die ik geleerd heb van mijn Schepper, is dat Hij inderdaad alles laat meewerken ten goede, dat Hij de ellende en tegenslagen, de weerstand die je te verduren krijgt, leert dragen. Yeshua leert mij dat Zijn juk zacht is en Zijn last licht, zodat ik niet bezwijk onder de lasten. Hij redt op tijd, op Zijn tijd! Dat is wat ik ook geleerd heb, geduld hebben, als je rechtvaardig voor Zijn aangezicht leeft, dan zul je ook de vruchten daar van proeven, de vruchten van de Heilige Geest: Liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid (ipv de vruchten van het vlees).
Afgelopen week dacht ik nog: dit leven is een tranendal. Ik heb het uitgeroepen in gebed naar mijn Schepper: hoe lang nog? Maar dan zegt G’ds Woord: wie in tranen zaaien, zullen met gejuich oogsten!
Als je weet dat het leven hier en nu een voorbereiding voor de eeuwigheid is, als je weet dat jouw leven, naar lichaam, ziel en geest in G’ds handen is, veilig en geborgen, dan heb je NIETS te vrezen, al heb je tekorten en beperkingen, financiële noden, al kom je alleen te staan. G’d verlaat niet wat Zijn hand begon, Hij heeft mij geleerd zoveel geduld op te brengen, zodat Hij Zijn werk in mij kan voltooien, dus loop ik Hem niet meer in de weg!
Want Jeremia 29:11 zegt: want Ik weet welke gedachten Ik over jou koester, luidt het woord van Adonai (Heere), gedachten van vrede en niet van onheil om je een hoopvolle toekomst te geven.
Shabbat shalom, goed weekend en goeie zondag,
Parel
Geplaatst op zaterdag 26 juni 2010 om 22:30
Mijn zoon is predikant in Makkum. Samen zijn wij momenteel bezig om een opwekkingsdienst in Friesland voor te bereiden met als titel OQ…… De titel is gebaseerd op Joh. 20: 21
“Gelijk de Vader Mij gezonden heeft, zend Ik ook u”….. Gezonden worden betekent geen weg gaan, die geplaveid is met rozen, maar een weg geplaveid met dorens…… Een weg van lijden, maar wel met een overweldigend doel voor ogen. Hoe begon het bevrijde volk uit Egypte??? Ze gingen op weg met God naar het Beloofde Land, maar MOESTEN, om dat te bereiken, eerst leren om VOLKOMEN afhankelijk te zijn van God……. Je niet meer richten op de dingen die op de aarde zijn….. In de woestijn was ook NIETS….. Slechts twee mensen, Jozua en Kaleb, bereikten het Beloofde Land. En zelfs in dat Beloofde Land, was het opnieuw STRIJD en nog eens strijd….. Paulus zegt in Col.3: 1 – 4, dat we ons richten (= focussen) moeten Jezus Christus. Ik zal er over praten in een interview met Joop van der Elst, wat wordt uitgezonden op 31 juli a.s. op Radio 5 (AM747) om 23.15. Het leven is geen “hemel op aarde”!! Wel geldt dat voor ons uitzicht, ons doel is de hemel die afdaalt op de aarde! Lees eens het boek Habakuk…. Habakuk vroeg aan de Heer, waarom zoveel ongerechtigheid. Hij zag ook dat het de onrechtvaardigen goed ging….. Hij kreeg antwoord!! Lees het, het zijn maar drie hoofdstukjes. Lees vooral de laatste verzen uit dat boek!! Heel belangrijk!!
Geplaatst op zondag 27 juni 2010 om 15:35
Beste Dirk,
Enige tijd geleden heb ik je gemaild om het verdriet dat er was en nog is om mijn zoon en zijn gezin, inmiddels een 2e kleinkind erbij, niet te kunnen zien (heel soms uit de verte, vaag) en in al het verdriet wat er naast is en dit komt er steeds een lied om te bemoedigen. Dat is zo’n trouw van de Here.
Jij schreef mooie teksten ter bemoediging en ook Psalm 27 en dan berijmd, oude berijming is zo’n lied wat dan spontaan me bemoedigt en dan word ik blij want GOD ZORGT en op Zijn tijd, naar de belofte die Hij echt deed, komt er vergeving en verzoening.
Het lied, menig christen bekend, begint zo: ‘Zo ik niet had geloofd dat in dit leven mijn ziel Gods gunst en hulp genieten zou, mijn God waar was mijn hoop mijn moed gebleven, ik was vergaan in al mijn smart en rouw.’ Het gaat prachtig verder maar te lang denk ik voor dit stukje, maar mensen zoek het op en wordt getroost en bemoedigd!
Lieve groet,
Ria
Geplaatst op zondag 27 juni 2010 om 21:05
Beste Dirk, bedankt voor je bemoediging, soms heb je dat wel nodig in deze steeds zondiger wordende wereld. Het is zeer menselijk wat Asaf hier beschrijft, toch zie ik ook veel leed bij ongelovigen zowel als bij gelovigen. Het grote verschil zit hem in wat ook Asaf mocht ontdekken dat wij een heerlijke toekomst verwachten door altijd met en bij de Here te wezen, terwijl veel ongelovigen eten, drinken en feestvieren, want morgen sterven wij. Het zijn ook vaak mensen die van huis uit wel met het Evangelie zijn opgevoed maar er niets meer mee doen, helaas. Gelukkig mogen we al onze zorgen en verdriet bij de Here brengen en bidden of wij het los kunnen laten. ‘De Heer zal voor U strijden en gij zult stille zijn’!
Gods zegen toegewenst.
Geplaatst op maandag 28 juni 2010 om 15:39
Ik wil graag groeien in mijn geloof, daarom bid ik regelmatig: geef mij wat goed voor mij is, of het nu lijden of zegen is, als het mij maar dichter bij Hem brengt.
Door het lijden van Job heeft hij God pas echt leren kennen, het boek geeft kracht om vol te houden als het moeilijk is.
Geplaatst op dinsdag 29 juni 2010 om 19:31
Beste Dirk,
Opnieuw weer bedankt voor deze bemoediging, het is goed om er weer aan herinnerd te worden, waar onze plaats is, dan zien we niet meer op de omstandigheden, maar dan zien we op Jezus!
Zelf ben ik ook door een diepe crisis heengegaan, in mijn gezinsleven. Maar de Heere Jezus was en is door genade mijn toevlucht, al die jaren geweest.
Hij heeft mijn gebroken hart geheeld, en heeft mij genezen, ik was afgewezen, en een onzeker mens geworden. De Heere heeft mij er door geholpen in het opvoeden van mijn 2 kinderen, en in alles wat daarbij hoort als je alleen bent!
Als we het echt alleen van Hem verwachten zullen we niet beschaamd worden!
Ik ben verlost, mijn identiteit heb ik weer terug gevonden in Christus, ook eigenwaarde en zekerheid. Want hoevele beloften Gods er ook zijn, in Hem is het: Ja; daarom is ook door Hem het: Amen, tot eer van God door ons.
Als we alles overgeven aan Hem, die rechtvaardig oordeelt.
Het is niet zo dat nu alles voor de wind gaat, nee we moeten tegen de stroom in, maar met Jezus komen we iedere keer weer bij de Bron uit!
Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik uw inzettingen zou leren (Psalm 119:71). Ik kan alleen maar danken!
Houd dus moed, en vertrouw op Hem, lieve broeders en zusters.
Geliefden, laat de vuurgloed, die tot beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwame, en verder…………….
Kijk naar het einde van Job!
Dirk en allen, Gods rijke zegen toegebeden.
Geplaatst op dinsdag 29 juni 2010 om 21:50
Een meditatie die ik schreef voor een bidstond.
Lezen Filippenzen 3:12-16
12 Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft. 13 Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. 14 Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door Christus Jezus roept. 15 Hierop moeten wij ons allen als volmaakte mensen richten. Mocht u er op enig punt anders over denken, dan zal God het u wel duidelijk maken. 16 In ieder geval, laten we op de ingeslagen weg voortgaan.
In sommige kerkelijke kringen spreekt met over “tot je bestemming komen” of “in je bestemming wandelen.” Die theologie houdt in dat God een plan met je leven heeft dat je moet ontdekken en realiseren, waarbij een alternatief plan als minderwaardig kan worden beschouwd en in feite een mislukking van je leven.
Het is natuurlijk goed te zoeken naar het plan van God in je leven. Vaak ontdekken we ook mooie dingen en af en toe zien we Gods hand. De Heilige Geest die ons de weg wijst.
En natuurlijk hebben we onze verantwoordelijkheid om iets van het leven te maken, met bezieling te werken.
Toch is daarmee niet alles gezegd. Een berijming van Psalm 90 zegt: Oh God, bescherm ons in ons onvermogen. Bevestig wat de hand heeft opgevat, het werk van onze handen, bevestig dat.
Vaak breekt het werk ons bij de handen af. Vaak trekken de consequenties van ons falen hun sporen in ons leven. We lijken onze bestemming compleet gemist te hebben en we twijfelen over Gods zegen over ons leven.
Het goede nieuws is dat God genoeg nieuwe kansen biedt. Waar een deur gesloten wordt, opent Hij een raam. Hoe zwaar het verleden ook op ons drukt, het is niet het einde. Zoals de gelijkenis van de verloren zoon die in ere hersteld wordt, zijn er mogelijkheden om God opnieuw te dienen. Er is een hemels perspectief, wat soms al op aarde zichtbaar mag worden. God schrijft niemand af, er is altijd een plan B of C of zelfs D in zijn bedoelingen met ons leven. Laten we samen met God op weg gaan naar een hoopvolle toekomst.
Geplaatst op woensdag 30 juni 2010 om 18:21
Ter bemoediging enkele uit eigen geloofservaring, gezegden / spreekwoorden.
Als de (geestelijke) nood het hoogst is, is Gods-redding nabij.
Vertrouw op God, toch ook op eigen kracht, want God zegent alleen, waar jij zelf voor vecht en schept.
Blijf geduldig en vol vertrouwen wachten op Gods-zegen en genade; want na regen komt zonneschijn.
Durf jouw noden en tekortkomingen aan God uit te spreken, want alleen sprekende mensen zijn te helpen.