Met God aan onze kant

In Amerika en Engeland draait momenteel een film met de titel ‘With God on our side’. Een film die gaat over het conflict tussen Israel en de Palestijnen. En dan met een christelijk sausje. Maar o zo gevaarlijk…

Deze film wordt in Amerika en Engeland vooral vertoond in kerken en gemeenten. De oppervlakkige kijker zal het nauwelijks in de gaten hebben wat de gedachte achter de film is.
Afgelopen week heb ik de film gezien. Er wordt een buitengewoon eenzijdig beeld geschetst van het conflict. De problemen van de Palestijnen krijgen zeer ruime aandacht. Joodse mensen komen vrijwel niet aan het woord. Ook Palestijnse aanslagen in Israel krijg je niet te zien. Positieve uitspraken over Israel hoor je niet en over het zionisme wordt onjuiste informatie gegeven.
De stelling van de directeur van het Bethlehem Bible College dat de Joden na 2000 jaar weer terug zijn in Israel, klopt ook niet. Al de eeuwen door zijn er immers Joodse mensen blijven wonen in het Beloofde Land.

Er komen diverse theologen aan het woord, onder andere Stephen Sizer. Die stelt onder meer dat het verbond van God met Abraham vervuld is in Christus. Logisch gevolg van deze leer is dat er geen specifieke toekomst meer is voor Israel en het Joodse volk. Wat in het Oude Testament staat, wordt dan gelezen door de ogen van het Nieuwe Testament. De beloften voor Israel gaan daarbij over op de kerk. De landbelofte voor Israel bijvoorbeeld, waarover we lezen in Genesis 15, geldt in deze visie niet meer. En ook niet meer Genesis 12:1-3, waar Gods zegen wordt beloofd aan allen die Israel zegenen.
Dit is de reden dat veel christenen er geen moeite mee hebben of er zelfs voor zijn dat Israel Oost-Jeruzalem, Judea en Samaria afstaat aan de Palestijnen, ook al zegt de Bijbel dat deze gebieden tot Israel behoren.

In de film worden fragmenten getoond van een bijeenkomst van Christians United for Israel met John Hagee. De makers van de film zullen hier bewust voor hebben gekozen om de kijkers ervan te overtuigen dat de liefde voor Israel dóór kan slaan.
Baptistenpredikant Barry Horner uit Arizona stelde op de bijeenkomst van het Israelplatform waar deze film werd vertoond, dat Hagee van al zijn medewerkers eist dat ze schriftelijk verklaren Joodse mensen niet te zullen bekeren. Dat vond ik schokkend om te horen. Als er één volk het recht heeft op het horen van het Evangelie, is het toch wel het Joodse volk.
Ik wist al dat Hagee meent dat alle Joodse mensen behouden zullen worden, ook al geloven ze niet in de Here Jezus. Maar dat hij christenen, die menen dat ook Joodse mensen over de Messias moeten horen, weigert in zijn organisatie, is onthullend.

Of deze film al in Nederland wordt vertoond of nog vertoond gaat worden, weet ik niet. Maar ook in ons land dreigt het zicht op Israel minder te worden. Ik sprak afgelopen week nog iemand die jarenlang in een evangelische gemeente zat. Volgens haar werd er in die gemeente nooit over Israel gesproken. Toen ze drie jaar geleden tot geloof in de Here Jezus kwam, gingen ook haar ogen open voor de toekomst van Israel en het Joodse volk.

De hoofdstukken Romeinen 9-11 heeft Sizer kennelijk uit zijn Bijbel gescheurd. Daar wordt immers met de grootst mogelijke nadruk gesteld dat God Zijn volk Israel niet heeft verstoten en dat er nog een grote toekomst is voor het Joodse volk. En laten we er maar niet te snel vanuit gaan dat God aan onze kant staat wanneer we de toekomst van Israel en de letterlijke plaats van Israel gaan inperken. Dan houd ik me liever vast aan Gods eigen woord: ‘Ik zal zegenen wie u zegent…’ (Genesis 12:3).

Dirk van Genderen