Het verheugde mijn hart toen ik het hoorde, in een gemeente, ergens in ons land. Afgelopen zomer hadden de oudsten gezocht naar Gods wil voor het nieuwe seizoen. Ze voelden zich geleid om voortaan één week van elke nieuwe maand te gaan bidden en vasten. Afgelopen week was het weer de week van vasten en gebed geweest. ’s Morgens om zes uur kwamen de bidders al bij elkaar, elke dag.
Weet u, het was merkbaar in die gemeente. In de gebeden, in de honger naar het Woord van God. Zoiets kun je niet organiseren. Dan hou je het niet vol en dan zal het geen zegen geven. Maar als de Here dit verlangen in je hart of in de gemeente legt, dan is het van Hem en wil, ja, zal Hij Zijn zegen geven.
Voortdurend is er een gebed in mijn hart of de Here dit verlangen uit zal storten in de kerken en gemeenten in ons land. Ik moest denken aan Jesaja 64:1, waar het gebed klinkt: ‘Och, dat U de hemel zou openscheuren, dat U zou neerdalen.’
Het is niet mijn bedoeling kerken en gemeenten aan te sporen om te gaan bidden en vasten, hoewel het natuurlijk goed is om te doen. Als het van bovenaf wordt opgelegd, werkt het niet. Wel is het mijn diepe verlangen en gebed dat de Here ons zo aanraakt met Zijn Geest, dat er een diep verlangen ontstaat om deze weg te gaan. Een weg, die ons brengt in het heiligdom, bij Gods troon. Dat zegt ook Hebreeën 4:16: ‘Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade…’
Aan de bekende Engelse prediker Charles Haddon Spurgeon werd eens gevraagd wat het geheim was van zijn bediening. Veel mensen werden aangeraakt door zijn prediking, mensen kwamen tot geloof. Hij nam degene die hem na de kerkdienst deze vraag stelde, mee naar het podium. Daar opende hij een luik en zei toen: ‘Kijk eens naar binnen, daar zie je het geheim.’ En daar, onder het podium, was een groep mensen voortdurend aan het bidden, voor, tijdens en na de preek. En de Here gaf Zijn zegen. Ja, natuurlijk! Zo is Hij! Geloven we dat nog?
In het aangrijpende boek ‘Op de bres’ (van uitgeverij Shamar) over het leven van Rees Howells (1879-1950), vertelt Howells hoe de Here hem leerde om steeds meer alleen op Hem te vertrouwen. Het was alsof de Here hem daarop testte.
Was hij bereid al zijn tijd aan de Here te geven? En zijn goede naam? En ook al zijn geld, om aan mensen te geven die het nodig hadden? Was hij zelfs bereid zich in te zetten voor zwervers? Met Gods hulp leerde hij dit. Hij leerde dat zijn tijd Gods tijd was en dat zijn bezittingen Gods bezittingen waren.
Toen, ergens in de zomer, werd het hem duidelijk dat de Here hem vroeg om voor iemand te gaan bidden. Niet zomaar eens een keer, maar elke dag. Ook niet één keer op een dag, maar vaker. De Here gaf hem de verzekering, dat was 100 procent zeker voor hem, dat die man voor Kerst tot geloof zou komen.
Howells begon te bidden, elke dag, voortdurend, weken, maanden. Kerst kwam dichterbij, maar nog steeds was die man niet tot geloof gekomen.
De avond voor Kerst brak aan. Howells ging naar de kerkdienst, die werd gehouden, met een aanhoudend gebed om het behoud van die man in zijn hart. En vlak voor de dienst begon, kwam die man binnen. Het wonder gebeurde, hij kwam tot geloof in de Here Jezus, nog voordat het Kerst was.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 10 december 2010 om 16:00
Vervelend dat die mensen onder het podium weggestopt werden, het waren toch geen onderduikers?
Naar mijn mening konden ze beter in de consistoriekamer gaan bidden.
Vasten is erg lastig voor diegenen die (zware) lichamelijke arbeid moeten verrichten. Voor een ambtenaar of kantoorklerk zal dit wel haalbaar zijn.
Bidden kan altijd, voor of na het eten, onder of boven de grond.
Hartelijke groet,
Wereldontvanger, wereldburger, niet van de wereld maar wel met beide voeten op de grond op deze wereld.
Geplaatst op vrijdag 10 december 2010 om 17:06
Van boven opleggen is nog iets anders dan een oproep tot vasten doen. En deden de Amerikaanse en Britse regeringen dat vroeger niet in tijden van grote nationale nood? Als de mensen reageren en het daadwerkelijk gaan doen, is het werk van Heer die bezig is.
Geplaatst op zaterdag 11 december 2010 om 13:12
Beste Dirk,
Wanneer bidden en vasten samen gaan:
Wanneer wij nu eerst Mattheus 17:14-21 bestuderen, worden wij bekend met de geschiedenis van:
1. de wanhopige vader,
2. de machteloze discipelen, en
3. de machtige Heiland.
Let nu, in verband met ons onderwerp, in het bijzonder op: “Maar dit geslacht vaart niet uit, dan door BIDDEN EN VASTEN” (vers 21).
Er zijn dus in ons leven van alle dag ogenblikken, waarop onze gebeden gepaard dienen te gaan met vasten, willen wij uitwerking hebben! Allemaal hebben wij wel, min of meer, gebedservaring; maar IN HOEVERRE HEBBEN WIJ OOK ERVARING IN HET VASTEN?
Wat is eigenlijk vasten?
Hier laten wij een eenvoudige omschrijving volgen: Vasten is het vrijwillig afzien van op zich zelf volkomen geoorloofde en legitieme dingen, teneinde Gods aangezicht te kunnen zoeken in ernstig, gericht en volhardend gebed! Dit vasten kan betrekking hebben op:
1. Voedsel (zie 2Sam.12:16-17, Ester 4:16 en Jona 3:7-8)
2. Slaap (zie 2Sam.12:16)
3. Genoegens en gemak (zie Joh.7:53, 8:1)
4. Omgang (zie Exod.19:14-15 en 1Kor.7:5)
Aan de hand van al deze teksten is het duidelijk, dat er in het leven van christenen tijden moeten zijn, waarin zij weloverwogen één of meerdere dingen terzijde moeten schuiven, teneinde Gods aangezicht in ernstig gebed te kunnen zoeken en Zijn rijke zegen te ontvangen. En inderdaad, volgens de Schriften, behoort dit eigenlijk van elke Gemeente gezegd te kunnen worden! MAAR WANNEER MOET ONS BIDDEN DAN GEPAARD GAAN MET VASTEN? Bidden behoort samen te gaan met vasten, wanneer:
I De gemeenschap met God nodig moet worden verdiept en het geloof versterkt.
II Het gebed versterkt moet worden en de overwinning moet worden behaald.
III Wij zonden moeten belijden en vergeving ontvangen.
IV De zonde moet worden ontdekt en het kwaad weggedaan.
V Er leiding nodig is en belangrijke beslissingen moeten worden genomen.
VI Een opdracht moet worden uitgevoerd en wij ons daarvoor moeten verzekeren van Gods kracht.
VII Er een opwekking plaats moet vinden en tranen behoren te worden vergoten voor Gods aangezicht.
Bovenstaande is een kort gedeelte uit de studie “Leer Bidden”, van Bijbelleraar CJH Theys.
Geplaatst op zaterdag 11 december 2010 om 20:39
De Here heeft liever dat we zijn geboden gehoorzamen..!
Geplaatst op zondag 12 december 2010 om 13:44
Bij Open Doors is er ook een kring van gebed.
En wat zegent God deze organisatie!
Geplaatst op zondag 12 december 2010 om 14:38
Ik sluit mij bij de reactie van EJ aan. Wel wil ik hem nog aanvullen met: De Heer heeft liever dat wij frontsoldaten (praktijk-Christenen) moeten zijn, voor ZIJN Vredesrijk wat komende is. Zelf zou ik willen zeggen, nu wij in de eindtijd leven: Bidden is goed, maar nu moet vooral actief “gewerkt ” worden voor Zijn Vredesrijk en ieder met zijn eigen talenten en mogelijkheden en gaven Gods, dat kan dus ook met bidden en vasten.
U heeft vast wel eens gehoord van het (symbolische) gezegde:
Hier helpt geen bidden meer aan, hier moet aan “gewerkt” worden.
Dit moet men zeker niet letterlijk opnemen. Ik wil een voorbeeld geven hoe dan wel, in mijn visie: Als iemand in het water valt, moet men actief proberen hem er uit te halen. Als brand uitbreekt, moet men het actief blussen. En nu mijn voorbeeld: Als wij in de eindtijd leven en de wereld “in brand” staat moeten wij actief proberen zoveel mogelijk “naasten” te redden voor Gods-vredesrijk dat komende is en dit met Gods-zegen.
Geplaatst op zondag 12 december 2010 om 16:26
Beste Dirk en alle lezers
Ik wil even ingaan op het schrijven omtrent de Joden die de Here Jezus aanvaarden als hun Messias.
Kort geleden heb ik Jacob Damkani horen spreken. Een Messiasbelijdende Jood. Zijn levensverhaal is te lezen in zijn boek: Waarom ik? ISBN 90-752-26-772, uitgeverij Bread of Life
Voor wie hierin geïnteresseerd is, een heel mooi boek.
Geplaatst op zondag 12 december 2010 om 22:31
Sjalom allen,
Wereldwijd wordt de druk op Israël opgevoerd. Wat dat betreft, is er niets nieuws onder de zon. Wat wel opvalt is dat ook vele gelovigen zich verdelen in twee kampen: voor Israël en tegen Israël. Duidelijk hoor je de eindtijdklok hard tikken. Als het gebed voor Israël verstomt, dan horen we ook niet meer de eindtijdklok tikken.
Geplaatst op maandag 13 december 2010 om 11:27
L.S.!
Jaren geleden heb ik het boek van Rees Howells gelezen (en het staat nog steeds in mijn boekenkast). Het is, zoals Dirk schrijft een aangrijpend boek! Heel bijzonder! Een prachtig voorbeeld, van hoe onze Hemelse Vader kan werken.
Ontroerend vind ik het verhaal van de bidders onder het podium! Natuurlijk kan op een andere plaats bidden ook tot zegen zijn, maar ik vind dit toch ook wel heel bijzonder.
Geplaatst op maandag 13 december 2010 om 14:33
Beste Dirk
Dank voor je prachtige stukje. Je wordt werkelijk gezegend door de Here.
Ik wilde even ingaan op wat Willem schrijft over Israel. Het is goed nu de druk op dat land wordt opgevoerd, dat er mensen zijn die zich om Israel bekommeren. Onlangs is Geert Wilders op bezoek geweest in dat mooie land om de bevolking van Sedarot en Asquelon een hart onder de riem te steken en vorige week nog heeft een delegatie van Vlaams Belang dat ook gedaan. Men heeft gezien wat Hamas dagelijks aanricht. Parlementslid Frank Creyelman zei: “Toen we net vertrokken waren met het vliegtuig richting België vernamen we dat er weer vijf raketten waren afgeschoten”.
Het is, nu de eindtijd lijkt te naderen, van groot belang om achter Gods volk te gaan staan en ook kleur te bekennen. Natuurlijk zal dat de vijand niet welgevallig zijn dat spreekt vanzelf. Velen groeperen zich juist om zich tegen Israel te keren….
Geplaatst op maandag 13 december 2010 om 20:04
Beste Dirk, ik ben zelf niet bekend met vasten maar heb er wel mooie dingen van gehoord .Kennissen van ons hebben vorig jaar voor Pasen 10 dagen gevast en gebeden onder leiding van een team. Veel mensen deden mee aan deze 10 dagen, waar alleen maar gedronken mocht worden. Na enkele dagen begon de Heilige Geest voelbaar en zichtbaar in mensen te werken. Heel veel pijn en leed van jarenlang kwam met kracht over de mensen heen, en na deze pijn kwam de heling over deze mensen. Van een moeder hoorde ik die haar overleden kind veilig in Jezus armen zag liggen en sindsdien een rust heeft gekregen over dit gebeuren van 20 jaar geleden. Toen de datum van de geboortedag aanbrak dit jaar, had ze voor de eerste keer vrede in haar hart hiervoor. Bidden en vasten helpt ook voor de gemeente, dat is mijn overtuiging.
Geplaatst op woensdag 15 december 2010 om 12:58
Beste Lida
Bij ons in de kerk hebben we een tijd geleden ook gevast omdat er een baby was waarvan de artsen hadden gezegd dat het niet meer goed zou komen qua gezondheid. Ik zelf heb gevast door zwarte koffie te drinken (wat ik echt afschuwelijk vind )en anderen door niet te eten.
De Here heeft toen een geweldig wonder gedaan. De artsen konden het niet verklaren maar de baby werd beter. Prijst God dat hij heden nog precies Dezelfde is als vroeger.
Geplaatst op donderdag 16 december 2010 om 9:45
Een paar jaar geleden begonnen dappere gelovigen uit Iran de site PrayforIran.com, met de bedoeling mensen op te roepen 40 dagen (de tijd tussen Pasen en Hemelvaart) te vasten en te bidden voor (de kerk in) Iran.
Elke dag werd er een stukje op de site geschreven en kon je foto’s van Iran zien of iets van de kerk meebeleven.
De reacties waren overweldigend en het heeft ook mij voorgoed aan de kerk van Iran verbonden.
Op de veertigste dag was het opschrift: REVIVAL en de laatste tijd hoor je inderdaad steeds vaker over een opwekking in dat Christenvijandige land.
Zelf heb ik eens de drie dagen na Hemelvaartsdag gevast om God te bidden voor één van mijn kinderen en ook dat heeft Hij gezegend.
God doet wat Hij zegt en hoort ons gebed!
Geplaatst op donderdag 16 december 2010 om 12:20
Het is goed om te bidden en vasten! We leven in een bizarre tijd en mogen uitzien naar Gods’ beloften. Blijf dicht daarbij, wij mogen niet verslappen.
Geplaatst op donderdag 16 december 2010 om 23:12
@A. Klein: de principes die je neerzet in je bijdrage deel ik inhoudelijk maar het viel me op dat er 12 x het woordje “moet” of “moeten” in staat, het is geen ijzeren wet die wij moeten volbrengen, eerder een handreiking van een genadig God, die weet dat wij zwak zijn.
Vasten heb ik zelf ook gedaan, is zeker nuttig, maar we moeten alles doen uit genade, niet uit dwangmatig afdwingen van opwekking. Laten we streng zijn voor zonden, maar soepel voor zondaren.
Geplaatst op zaterdag 18 december 2010 om 13:18
Shalom Dirk en brs en zrs.
Vanwege mijn reuma ben ik een poos niet op de site geweest.
Wel las ik alle reacties.
Zelf heb ik vaak stille tijd in de nachten, dat ik bewust wakker blijf. Zo ook deze nacht 18 dec. jl. Kwam Jesaja 58:5-13 in mijn gedachten en Matth 5:23-24.
VOLGENS MIJ IS DE OFFERGAVE AAN de Vader HET GEBED Van ZIJN kinderen.
En voordat wij dit doen, is het nodig ons te bedenken wie iets tegen ons heeft (onze brs en zrs). Allereerst is dit broeders en zusters Israel cq het Joodse volk. Er is namelijk een diepe schuld die tussen ons staat, er staat een enorme schuld tussen christendom en jodendom.
Zij hebben iets tegen ons, terecht. 2000 jaar christelijke arrogantie. Dit moet m.i. eerst worden beleden en dan zoek je wegen tot verzoening en DE HEILIGE GEEST geeft die wegen..
Pas daarna kun je je offergave (gebed en vasten) bij VADER brengen, daarna pas en niet eerder.
Zo is het ook met opwekking, verzoen je eerst met je Joodse broeders en zusters. De Massjiach Yeshua belijdende joden is ook Israel.
En geloof, het is te doen, ik heb dit zelf nu alweer jaren ervaren.
Dan is de opwekking begonnen.
Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft.
Nog bedankt Dirk, voor je fijne stukjes. DE EEUWIGE ZEGENE JULLIE ALLEN IN YESHUA HA MASSJIACH. Die SPOEDIG KOMT.
Lou.
Geplaatst op maandag 17 januari 2011 om 21:34
Voor jou en al mijn zusters en broers in Yeshua de zegen uit Numeri.