De kiezers hebben gesproken. Het blijft de komende maanden spannend, tot aan de verkiezingen voor de Eerste Kamer. Krijgen VVD, CDA en PVV een meerderheid? Of net niet? De ‘christelijke’ partijen samen hebben fors verloren. Voor mij staat het vast dat het ‘werk’ er voor de christenen in ons land niet op zit, nu we wel of niet gestemd hebben, maar dat ons ‘werk’ nu pas begint.

Dan zult u zich afvragen wat ik met ‘werk’ bedoel. Het is iets, waarvan ik ervaar dat de Here het in mijn hart heeft gelegd. Niet om het daar te laten liggen, maar om deze boodschap breder bekend te maken.
Het is een oproep aan alle christenen. Hoeveel dat er zijn, en waar ze wonen, dat weet de Here alleen. Mij gaat het niet om al degenen die zich christen noemen, maar om hen die door genade de Here Jezus mogen kennen als hun Heiland en Verlosser.

Met ‘werk’ bedoel ik het voorbede doen voor ons land en ons volk. Vandaar de dringende oproep: wie van u kan God inschakelen om een voorbidder te zijn?
Dit is niet iets wat we zelf kunnen organiseren. Dan houden we het niet vol. Maar ik ben ervan overtuigd dat de Here voorbidders wil inschakelen die op de bres willen staan voor ons land en ons volk. Het zullen mensen zijn, die kunnen buigen, die op de knieën willen gaan voor God.

Weet u hoe deze gedachte in mij opkwam? De woorden in Ezechiël 22:30 spraken mij aan: ‘Ik heb gezocht naar iemand die een muur om de stad kon bouwen, die voor het land in de bres wilde springen opdat het niet zou worden vernietigd – maar zo iemand heb ik niet gevonden.’

Ook werd ik geraakt door wat ik over Mozes las in Exodus 32. Mozes was op de berg Horeb, bij God. Op dat moment was het volk, beneden aan de berg, bezig met de meest grove afgoderij. Ze hadden het gouden kalf gemaakt, om het als een god te aanbidden.
Logisch dat de Here God zeer vertoornd raakt en tegen Mozes zegt dat Hij het volk zal vernietigen. In Exodus 32:10 staat: ‘Nu dan, laat Mij begaan, dat Mijn toorn tegen hen ontbrande en Ik hen vernietige…’
Het is aangrijpend om te lezen. Mozes valt op zijn knieën en smeekt de HERE om genadig te zijn en het volk te sparen: ‘Laat Uw brandende toorn varen en heb berouw over het onheil, waarmede Gij Uw volk bedreigt’ (vers 12).
En dan volgt in vers 14: ‘En de HERE kreeg berouw over het kwaad dat Hij gezegd het Zijn volk te zullen aandoen.’

Deze woorden raakten mij. En ik weet het, u hoeft niet te zeggen: wij zijn Israel niet. Maar toch, maar toch…
Ons volk gedraagt zich vaak wel net als Israel. Ook wij keren de Here de rug toe. Ook wij hebben onze gouden kalveren, die wij aanbidden. Ook onze zonden stapelen zich op tot God in de hemel.
Beseffen wij dat we hier niet tot in het oneindige mee door kunnen gaan? De oordelen van God komen ook over ons land. Lees het Bijbelboek Openbaring er maar op na, en de profeten. Ik ben ervan overtuigd dat de eindtijd ver gevorderd is. En kom alstublieft niet aan met de opmerking dat de gemeente toch wel wordt opgenomen voordat de oordelen komen. Ga dat maar vertellen aan de christenen in Noord-Korea.
We leven in buitengewoon spannende tijd. Er raast een geest van revolutie over deze wereld. Het zou mij niet verbazen wanneer ook in de westerse landen de onrust toe gaat nemen.

Het werk waartoe wij geroepen worden, is voorbede, verootmoediging en schuldbelijdenis. Deze drie woorden komen mij telkens in gedachten. Zo’n voorbidder was Mozes, net als Daniël (Daniël 9), zulke voorbidders waren Ezra en Nehemia.
Nadat de Here hun ogen had geopend voor de geestelijke nood waarin hun volk zich bevond, konden ze niet anders dan zich voor de Here verootmoedigen, hun zonden en de zonden van hun volk belijden en de Here smeken om ontferming en vergeving. En ze gingen hun volk hierin voor, als werkelijke geestelijke leiders.

Wie van ons kan de Here roepen om deze weg te gaan? Het kan een hele stille weg zijn, alleen voor Gods aangezicht. Het kan ook zijn dat Hij u leidt om anderen mee te nemen op deze weg, en Gods heiligdom binnen te gaan.
Uw leven of uw reputatie zult u dan niet langer kostbaar achten. Het gaat u dan nog uitsluitend om Gods eer en om het geestelijk heil van uw gezin, uw familie, uw kerk, uw gemeente, van ons land.
Daar komt nog iets bij. Een voorbidder stopt niet na een paar gebeden. Een voorbidder gaat door, omdat God de voorbede in Zijn of haar hart heeft gelegd. Dagen, weken, maanden, jaren. Tot het moment dat hij weet dat het ‘genoeg’ is, dat de bede verkregen is.

Gaat u mee op de knieën om voorbede te doen voor ons land en ons volk? ‘Here, vergeef; Here, ontferm; Here, wees ons genadig. Om Uw grote Naam, Die te prijzen is tot in eeuwigheid’.

Dirk van Genderen