Misschien maakt u zich veel zorgen, hebt u last van angsten, bent u onrustig. Zorgen over uw gezondheid, uw kinderen, uw man, uw vrouw, uw werk, uw financiële situatie, over de toestand in de wereld. Zorgen drukken je terneer, kunnen je depressief maken, je verlammen. Zorgen kunnen alle geestelijke vreugde uit je leven wegnemen.
Ik weet uit mijn eigen leven hoe funest het is om je leven te laten beheersen door zorgen. Maar soms gebeurt het, weet je niet hoe je je zorgen en je angsten los moet laten. Ik hoop en bid dat de Here dit commentaar kan gebruiken om u te bemoedigen, te troosten, en de weg te wijzen naar Hem.
In de Bijbel wordt diverse keren gesproken over zorgen, over angsten. De Here Jezus neemt dat serieus, stuurt ons niet weg, schrijft ons niet af omdat we bezorgd zijn of angsten hebben. Zelf voelen we ons misschien minderwaardig, anderen kijken op u neer, of vinden u maar een zwakke gelovige, maar de Here stuurt u niet weg. Hij is bij u, gaat met u mee, wil u troosten, bemoedigen, ondersteunen, voor u zorgen.
In Spreuken 12:25 staat: ‘Bezorgdheid in iemands hart drukt het terneer, maar een goed woord verblijdt het.’
In Filippenzen 4:6 en 7 lezen we:
6 Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God;
7 en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus.
1 Petrus 5:7 zegt: ‘Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u.’
De Here wil ons leren ons vertrouwen op Hem alleen te stellen, in de vaste zekerheid dat ons leven in Zijn hand is, wat er ook gebeurt. Hij wil Zijn rust en Zijn vrede in ons hart geven.
Je angsten en je zorgen kunnen zo groot zijn, dat je maar beter hulp kunt zoeken. Schaam je je daar niet voor. Klop aan bij je huisarts, je predikant of voorganger. Praat erover. Het kan al enorm helpen je zorgen bespreekbaar te maken.
In sommige gevallen kan (tijdelijk) medicatie nodig zijn. Daar hoef je je niet voor te schamen. Zoals de een medicijnen nodig heeft tegen hoge bloeddruk of suikerziekte, zo kan een ander medicijnen nodig hebben om angsten en spanningen beheersbaar te houden. Laat je niet aanpraten dat er dan iets mist aan je geloof¸ je vertrouwen op de Here. Je mag de Here er juist voor danken.
Er kunnen ook aanwijsbare oorzaken zijn voor onze zorgen en spanningen. Zo kunnen (verborgen) zonden de oorzaak zijn van veel ellende in ons leven. In de eerste zeven verzen van Psalm 32 brengt David heel treffend onder woorden wat er met hem gebeurde zolang hij zweeg over zijn overspel met Batseba, de vrouw van Uria.
1 Een onderwijzing van David.
Welzalig is hij van wie de overtreding vergeven,
van wie de zonde bedekt is.
2 Welzalig de mens wie de HEERE de ongerechtigheid niet toerekent,
en in wiens geest geen bedrog is.
3 Toen ik zweeg, teerden mijn beenderen weg,
onder mijn jammerklachten, de hele dag.
4 Want dag en nacht drukte Uw hand zwaar op mij,
mijn levensvocht veranderde in een zomerse droogte. Sela
5 Mijn zonde maakte ik U bekend,
mijn ongerechtigheid bedekte ik niet.
Ik zei: Ik zal mijn overtredingen belijden voor de HEERE.
En Ú vergaf mijn ongerechtigheid, mijn zonde. Sela
6 Daarom zal iedere heilige tot U bidden
ten tijde dat U Zich laat vinden.
Voorzeker, een overstroming van machtige wateren
zal hem niet bereiken.
7 U bent mijn schuilplaats, U beschermt mij voor benauwdheid,
U omringt mij met vrolijke gezangen van bevrijding. Sela
Gods hand drukte op David, de man Gods. De Here wist wat Hij had gedaan: zijn overspel met Batseba en het laten doden van Uria, haar man. Zolang David zweeg, teerden zijn beenderen weg. Hij liep rond met een groot geheim. Wat kan de zonde veel kapot maken. Laten we dat nooit onderschatten.
Maar gelukkig, bij de Here is vergeving. Daar getuigt David ook van. Hij maakte zijn zonden aan de Here bekend, beleed aan Hem zijn zonden. En de Here vergaf zijn overtredingen. Dan jubelt David het uit: ‘Welzalig is hij van wie de overtreding vergeven, van wie de zonde bedekt is.’
David weet hoe volledig de vergeving van de Here is: ‘Welzalig de mens wie de HEERE de ongerechtigheid niet toerekent, en in wiens geest geen bedrog is.’
In het laatste vers klinkt het: ‘U bent mijn schuilplaats, U beschermt mij voor benauwdheid.’ Na zijn zonde met Batseba zal hij de benauwdheid gekend hebben. Angst dat het overspel ontdekt zou worden, dat het bekend zou worden wat hij met Uria had gedaan.
Maar nadat hij zijn zonden had beleden en vergeving had ontvangen, wist hij dat de Here weer Zijn schuilplaats was. Zijn benauwdheid, zijn angsten waren weg, hij kon weer ademhalen en hij kon de Here weer lofzingen.
Ik denk ook aan Mattheus 6, de Bergrede. Vanaf vers 25 spreekt de Here Jezus daar over bezorgd-zijn. Hij ziet dat de mensen zich soms zorgen maken over hun eten, hun drinken, hun levensonderhoud, vul maar in.
In vers 25 – 29 zegt Hij:
25 Daarom zeg Ik u: Wees niet bezorgd over uw leven, over wat u eten en wat u drinken zult; ook niet over uw lichaam, namelijk waarmee u zich kleden zult. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding?
26 Kijk naar de vogels in de lucht: zij zaaien niet en maaien niet, en verzamelen niet in schuren; uw hemelse Vader voedt ze evenwel; gaat u ze niet ver te boven?
27 Wie toch van u kan met bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen?
28 En wat bent u bezorgd over de kleding? Kijk naar de lelies in het veld, hoe ze groeien; ze werken niet en spinnen niet;
29 en Ik zeg u dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet gekleed ging als één van deze.
In de volgende verzen, 30 – 34 volgt dan de oproep om op de Here te vertrouwen, als medicijn tegen het bezorgd-zijn.
30 Als God nu het gras op het veld, dat er vandaag is en morgen in de oven geworpen wordt, zo bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen?
31 Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden?
32 Want al deze dingen zoeken de heidenen. Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt.
33 Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden.
34 Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.
Dit vind ik zo mooi, zo bemoedigend, maar niet gemakkelijk. We mogen het leren ons vertrouwen op Hem te stellen. Je mag het tegen Hem zeggen: ‘Here, ik vind het moeilijk, ik weet het niet meer, maar ik weet niet tot wie ik anders heen moet gaan, dan naar U. Op U stel ik mijn vertrouwen en ik geloof dat U zult zorgen, zult voorzien in al mijn noden en behoeften.’
En dan zegt de Here: ‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven’ (Mattheus 11:28).
Dat wens ik u allen van harte toe!
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 13 mei 2011 om 8:50
Beste Dirk,
Heel hartelijk dank voor dit mooie stukje.
Zelf heb ik vaak last van zorgen, angsten en verdriet.
Ik weet inmiddels dat de wegen van een kind van God
niet over rozen gaan, immers wij hebben een kruis te
dragen. Maar gelukkig hebben wij wel een Heiland die
ons wil helpen in al onze moeilijkheden. Ook gebruikt
Hij mensen en middelen om Zijn beminden te ondersteunen.
Mijn lieve moeder schreef een gedichtje in mijn poëziealbum
en daar moest ik aan denken toen ik je stukje las:
Zie naar de vogels in de lucht,
de dieren op het veld.
Zij kennen toch geen enkele zucht
naar weelde of naar geld.
Toch gaan zij allen goed bekleed,
en hebben geen gebrek !
Gevoed door de Heere die alles weet,
met zegen d’aard bedek.
Zit daarom niet in zorgen
om je aardse lot,
maar veeleer of je ziel geborgen
is in God.
Hartelijke groeten van Lize
Geplaatst op vrijdag 13 mei 2011 om 11:29
Wat fijn dat je dit geschreven hebt, Dirk!
Er is eigenlijk niets aan toe te voegen.
Wel wil ik er graag van getuigen dat Gods Woord echt geen loze kreet is.
De laatste preek die ik in Jerusalem hoorde, vóór ik terug naar Nederland ging, was: Wees niet bezorgd!
De dominee benadrukte dat dit een gebod is.
Als je wèl bezorgd bent, ben je ongehoorzaam en doe je God verdriet, zo zei hij.
Vier dagen na mijn aankomst kreeg mijn jongste zoon te horen dat hij leukemie had en onmiddellijk opgenomen moest worden.
Wat was ik dankbaar dat ik in Nederland was!
Een half jaar lang heeft de behandeling geduurd en kon ik voor hem en zijn hondje zorgen.
En steeds, als het weer heel moeilijk was, zei ik tregen mezelf: Wees niet bezorgd!
Niet dat je dan vrolijk al die ellende aanziet, maar het houdt je net op de been om door te kunnen gaan.
En God heeft het waar gemaakt dat Hij het allemaal ten goede zou keren.
Mijn zoon is genezen en de leukemie heeft hem achteraf alleen maar goed gedaan.
Ook ikzelf had vanaf de eerste week na mijn terugkeer een plek om te wonen: in zijn huis!
De zorg, macht en trouwv van onze hemelse Vader gaan de zorgen van een goede aardse vader ver te boven!
Daarom: wees niet bezorgd!
Geef Hem alles in handen en vertrouw op Zijn Woord!
Geplaatst op vrijdag 13 mei 2011 om 17:56
Beste Dirk
Mooi geschreven, een fijne bemoediging… voor velen.
Dat is het mooie van het Oude Testament. Vol levensechte verhalen. Zo menselijk. Het leven van toen, en het leven van nu, is nog steeds het zelfde… maar toen kwam het Nieuwe Testament… Jezus, bij Hem kun je zonden en zorgen kwijt.
Wat heeft het leven voor zin, zonder de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Dat maakt het leven waardevol.
Laten we elkaar bemoedigen, laten we voor elkaar bidden, laten we elkaar troosten, laat ons met elkaar het Evangelie verkondigen en verspreiden.
Vr gr Rene Postma.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 0:23
Beste Lize wat een prachtig gedicht. Je zult het zeker koesteren.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 11:15
“Ik zal u rust geven”‘, wat een bemoediging en troost! Hartelijk dank !
Ook Lize bedankt voor dit prachtige gedichtje, ik heb het overgeschreven en zal het uit mijn hoofd leren.! Gods Zegen toegewenst.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 13:35
Beste Dirk, hartelijk dank voor deze nieuwsbrief en tekst!
Zeker is het geen schande om medicijnen te gebruiken. God geeft dat ook om goed om te kunnen gaan met zaken die zorgen geven. Zelf gebruik ik medicijnen en ik ben God dankbaar hiervoor. Ondanks het feit dat veel mensen dit veroordelen. Ze kunnen niet goed de diepte inschatten van wat er mis is. Gelukkig mogen we in alles op God vertrouwen en blijven leven in het mooie leven wat Hij heeft gegeven. Danken is mogelijk als je je geen zorgen hoeft te maken. Danken is mogelijk als je verder kunt kijken dan de situatie nu. En wat voor een beloften zijn er allemaal, groots en onwerkelijk nog.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 15:05
Zorgen kunnen alle geestelijke vreugde uit je leven wegnemen, ja… als je het zo bekijkt dan kan dat, dan slurpen zorgen al je vreugde weg…. maar je geestelijke vreugde wegnemen?
Maar nooit je geestelijke vreugde en dat ervaar ik persoonlijk!
Geestelijke vreugde is ónaantastbaar, het is niet aards, iets wat aards is, is niet blijvend! Houdt dus niet vast aan wat aards is…. je raakt teleurgesteld, ontmoedigd en je wordt beheerst door angst en vrees (een slechte raadgever trouwens!) angst voor de toekomst…
Als je leert om níet meer op de omstandigheden te zien en alles maar dan ook álles overgeeft aan je Vader in de hemel, dan leert YHWH/God je bóven de omstandigheden uit te leven, je hemelse Vader tilt je daar bovenuit en leert je om op Hém alleen te vertrouwen! Mijn Schepper en hemelse Vader heeft mij geleerd om alleen naar Hem op te zien, op Hem te wachten en alles van Hem verwachten, want Zijn timing is de beste timing…. en Zijn timing is niet mijn timing!
Tot slot: vergeet niet je zegeningen te tellen, want dat zijn er vele en besef hoe onnoemelijk rijk je bent als je weet een zoon/dochter van de Allerhoogste, je hemelse Vader te zijn!, weet dan dat Yeshua, de Heere Jezus, als Hogepriester voortdurend voor jou pleit!
Gelukkig hij/zij die in dit leven Jacobs God ter hulpe heeft!
Shalom
Parel
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 15:36
Ja ook ik herken mij hierin, God is de enige waar je steeds weer naar toe gaat, maar ik geloof ook dat christenen elkaar gegeven zijn, vooral voor hen die alleen zijn.
Toch blijft de drempel dat mensen je uitnodigen omdat zij samen zijn, hoog.
Al is er nog zoveel gebeurd, afstand is voor hen veiliger, en dat geldt voor christenen uit allerlei gemeenten, daarin voel ik mij zeer verwant met Israel.
Ook daar houdt men zich liever als gelovigen van op een afstand.
De wereld en alle prettige luchtige gesprekken zijn veel meer hanteerbaar.
Ik weet dat het beschreven staat al deze zaken, maar een mens is niet voor eenzaamheid geschapen, daarin verlang ik wel eens naar een netwerk van christenen die elkaar willen opzoeken of schrijven, gedeelde smart is halvesmart en geeft echte vreugde en begrip in het hart.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 17:59
Beste Dirk,
met verbazing lees ik wat je schrijft over medicijnen om de zorgen beter aan te kunnen, het gemak waarmee deze als optie worden aangeboden en vergeleken worden met medicijnen voor suiker en hoge bloeddruk.
De impact van deze middelen op de hersenen is enorm en de bijwerkingen kunnen heel erg zijn.
Ja, soms zijn ze echt noodzakelijk, daar wil ik absoluut afblijven, bijvoorbeeld bij psychoses.
Ik heb zelf o.a een schildklierziekte, berucht om zijn depressies, manies en soms in erge gevallen psychoses, en ja ik slik al jaren een hele kleine dosering antidepressiva waar ik nu mee aan het afbouwen ben. Nee, het is geen schande, wel heb ik er altijd moeite mee gehad het te slikken, ik hoop dat God mij geeft dat ik zonder kan, het is aan Hem.*
Ik weet dus waar ik het over heb en ik ken de gevolgen en bijwerkingen, zowel bij mezelf als bij mensen om me heen. Ik ga het niet wagen om mensen te vertellen wat ze wel en niet moeten slikken, maar het gemak waarmee dit soort pillen wordt aangeboden is onbegrijpelijk gezien de uitwerking die ze hebben.
We hebben deze Wonderbare Raadsman.*
vriendelijke groet,
wendy
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 20:37
Beste Dirk,
Hartelijk bedankt voor deze bemoediging. Ik wil je zeggen het was een antwoord op mijn gebed.
Dank u Jezus
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 20:44
Beste Dirk,
Zoals je wel weet, ben ik van medicijnen afhankelijk. Zonder die medicijnen
zou ik het niet redden in deze wereld. De medicijnen heb ik net als eten
en drinken nodig.Zonder de medicijnen zou ik niet eens in de Bijbel kunnen
lezen. Ook het verstaan van Gods leiding is heel problematisch geworden dan.
Het is een zegen van God dat dergelijke medicijnen er zijn. Lucas was ook
een geneesheer en hij zal ongetwijfeld ook een bepaald soort medicijnen
hebben voorgeschreven aan zijn patienten. Het is heel gevaarlijk om heel
eenzijdig te denken en te denken dat God de medische wetenschap niet
nodig heeft of zelfs psychologen en pastoraal werkers. In de meeste gevallen
werkt God door mensen heen, langs de natuurlijke weg. Wij moeten uitkijken
voor extreme standpunten en misschien zeggen: Here uw wil geschiede.
Hartelijke groet,
San
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 21:05
Beste Dirk, juist vandaag had ik het zo moeilijk en toen kwam de nieuwsbrief met dit bemoedigende gedeelte. Bedankt!
Hartelijke groeten, Inge
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 22:08
Hallo Dirk,
Hoe wist jij dat ik dit zo nodig had? Wat een timing voor zo’n belofte.
Dank je wel.
God’s zegen.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 22:24
Hoe moeilijk kan het zijn moeilijkheden los te laten. Persoonlijke, maar ook kerkelijke. Dat je je twijfels hebt bij iets en ‘zaken’ gaan zoals ze gaan. Waar je verdriet van voelt en je je afvraagt of de dingen, zoals ze gaan, nu wel echt van de HEERE zijn, of van de mensen. Het moeilijke vind ik dan altijd: ‘Heb ik gedaan wat ik moest doen? Heb ik gezegd (of gezwegen) wat goed was?’
Kortom: het spanningsveld tussen het werk van de HEERE en de overgave van je problemen/vragen aan Hem én je eigen verantwoordelijkheid.
Wat dat betreft is het inderdaad moeilijk om te leren dat Gods goedheid groter is dan je eigen onkunde of faalangst. Maar zo is het toch wel. Dat Hij de strik breekt en ons vrijmaakt in Christus.
Geplaatst op zaterdag 14 mei 2011 om 23:28
bedankt
Geplaatst op zondag 15 mei 2011 om 6:44
Wat een bemoedigend commentaar van jou Dirk, maar ook de bemoedigende persoonlijke reacties, tot noch toe hierop, zijn voor mij heel herkenbaar en van toegevoegde waarde voor mijn geestelijk-welzijn.
Uit eigen levens-ervaring in deze, wil ik Gods grootste geschenk aan de mensheid: Moeder-Natuur, nog eens benadrukken, hoe belangrijk die is voor onze lichamelijke als geestelijke gezondheid. En inderdaad Dirk, in de bergrede, Mattheus 6: 25-34 (voor mij de belangrijkste preek c.q. les van de Christelijke leer) refereert Jezus ook aan alle Gods gaven van de natuur aan de mensheid. En verder Zijn raadgevingen voor onze bezorgdheid, angsten etc.
Dan mijn ervarings-verhaal met Moeder-Natuur :
+/- 25 Jaar geleden kreeg ik een burnout met als gevolg een hartinfarct. Gelukkig was het maar een klein infarct en dus meer een waarschuwing. Van de revalidatie-arts kreeg ik als therapie: 1) Yoga-lessen volgen, om de ademhalingstechniek te leren. 2) Veel wandelen in de natuur. Liefst alleen, om in alle rust tot “zelfonderzoek” te komen. Ben toen ook lid geworden van het IVN.
Nu na 25-jaar IVN-ervaring kan ik tegen iedereen zeggen en adviseren :
Blijf genieten van wat Moeder Natuur (God) te bieden heeft, want :
In de natuur vind je de weldadige en ultieme (geestelijke) rust.
In de natuur kun je de mooiste kunst zien en bewonderen.
In de natuur kun je naar de mooiste muziek luisteren.
In de natuur kun je, je zo vrij als een vogeltje in de lucht voelen.
In de natuur ervaar je de Schepper en “beleef” je de hemel op aarde al.
Mede-natuurgenieter, Hub.
Geplaatst op zondag 15 mei 2011 om 12:37
Wees niet bezorgd……… en blijf geloven in de genade en wonderen van God, ben zelf door Hem genezen van kanker, en soms is het nog wel moeilijk om het te geloven maar ik voel dat Hij dicht bij me is, vertel Hem alles en je zult zijn nabijheid voelen om wat voor manier dan ook. Halleluja
Geplaatst op zondag 15 mei 2011 om 19:54
Als kind werd ik door mijn ouders naar een christelijke school gestuurd. Later heb ik begrepen dat zij het geloof allang vaarwel hadden gezegd maar mijn moeder zei: Jullie (dwz. mijn broer en ik) mochten zelf kiezen.
Ergens vond ik het verhaal van Jezus wel mooi maar ik kreeg moeite met de hel.
In mijn studententijd heb ik me verdiept in yoga (er was een boek getiteld Sport en Yoga dat niet over sport maar alleen over yoga ging), Hindoeisme, Boeddhisme en het Tibetaanse dodenboek en reincarnatie.
De yoga-oefeningen deed ik vaak alleen, in de Leidse Hout. Ik dacht bij mijzelf, er stonden woningen rondom: Die Christenen zullen wel vinden dat ik zo naar de hel ga. Tegenwoordig erken ik dat ik bij het beoefenen van die yoga angstgevoelens had.
Na pogingen, van mensen om me te bekeren kwam ik bij Maasbach en ook bij de Jezus people terecht. Bij Maasbach zag ik een folder die tegen yoga waarschuwde. Ik dacht bij mezelf: Daar moet je toch genuanceerd over denken. Toen merkte ik dat achter deze gedachte een stemmetje zat dat zei:
Leugen, leugen. Daaruit concludeerde ik dat dit de boze was die mij probeerde af te houden van het geloof dat Jezus de enige weg is. Kort daarna heb ik Jezus aangenomen.
Yoga is afkomstig van het hindoeisme die een andere verlossing pretendeert dan die door Jezus Christus. Ooit heb ik een weekend meegemaakt bij de Stichting Promise die ook de yoga afkeurt maar niet ademhalingsoefeningen op zich, als dat maar niet met een vreemde godsdienst wordt gecombineerd.
Geplaatst op maandag 16 mei 2011 om 8:26
Dank je wel Dirk,
Voel me juist vandaag zo hopeloos en onbegrepen.
Antidepressiva helpen bij mij niet, geven alleen maar vreselijke bijwerkingen. Ik moet dus leven met niet hanteerbare angstgevoelens.Vind dat heel moeilijk.
Geplaatst op maandag 16 mei 2011 om 8:34
We leven met geestelijke strijd en worden regelmatig aangevallen in ons denken, en als je dan medicijnen nodig hebt zodat angsten minder hevig worden kan je dit ook als zegen zien. Zelf heb ik na mijn bekering een half jaar medicatie gehad ik werd geestelijk zo aangevallen en mijn karakter was toen niet sterk genoeg om die aanvallen aan te kunnen, het was echt oorlog in mijn hoofd.
En als je net bekeerd bent heb je vaak nog niet zoveel bijbelkennis en door de medicatie had ik meer rust en ben ik gaan schuilen bij God. Ek kon vaak wel een paar uur bijbellezen op een dag (nu snap ik niet waar ik die tijd vandaan haalde). Ik zie het nu dat God me die innerlijke rust en vrede en de kracht vanuit zijn woord heeft gegeven. In deze periode werd mijn karakter opnieuw gevormd en werd ik sterk gemaakt in de geestelijke strijd, en nu heb ik geen medicatie meer nodig. De bijbel en gebed is nu mijn medicijn, maar in mijn moeilijke periode heb ik medicatie ervaren als zegen.
Dus als je het nodig hebt zie het als zegen, maar blijf verbonden met je hemelse Vader want dat geeft kracht en sterkte en heb je misschien op den duur geen medicatie meer nodig. Lees Jesaja 61:3 waarin staat dat God lof wil geven i.p.v neerslachtigheid, overwinning i.p.v verdriet.
Geplaatst op maandag 16 mei 2011 om 11:45
Een leestip:
https:\/\/ow.ly/4VkLe
Geplaatst op maandag 16 mei 2011 om 16:43
Beste Dirk,
Het is niet mijn gewoonte om op reacties te reageren, maar misschien zou ik
Jantje kunnen aanraden om medicijnen tegen de bijwerkingen aan te
vragen van de anti-depressiva. Ook een mogelijkheid zou zijn om wat be-
weging te nemen, de keuze van gezond voedsel en natuurlijke middelen
te gebruiken die rust geven. Ook sederende medicijnen kunnen de angsten
verminderen. Misschien kan iemand van de gemeente helpen een moge-
lijk isolement te doorbreken. Wat ook kan helpen is om bemoedigende
eenvoudige boeken te lezen of naar opbouwende muziek te luisteren. Creatief is er
veel te bedenken. En dan gaat de depressie niet meteen weg maar je legt
wel een goede basis om uit die neerwaartse spiraal te komen.
Het belangrijkste is wel dat je op God vertrouwt met je hele hart. Hij zal
jou dan de weg wijzen als je het niet meer weet. Je kan Hem altijd aanroepen
als je in nood bent en Hij zal jou kracht geven in de angsten om dat te
doorstaan.
Hartelijke groet,
San
Geplaatst op dinsdag 17 mei 2011 om 9:00
Berend. Als ik jou goed begrijp wil jij mij waarschuwen voor de Yoga-lessen die ik geadviseerd kreeg van de revalidatie-arts ( zie reactie No16). Maar ik moet deze zin even verduidelijken en corrigeren: Het waren geen Yoga-lessen, maar Hatha-Yoga ontspannings-oefeningen en ademhalings-technieken, om te onthaasten en tegen stress, waar ik nu nog steeds profijt van heb als ik weer eens in zo’n stress-situatie terecht kom. Het werkt als een medicijn en kan dus ook een zegen zijn.
Over de Yoga-leer (ideologie ?) daar weet ik niet veel van. Voor mij is, net als jou, Jezus en het Christelijk geloof de ENIGE weg naar God.
Maar bedankt voor de waarschuwing, waardoor ik mijn reactie kon corrigeren. Hub.
Geplaatst op dinsdag 17 mei 2011 om 16:19
Beste Dirk
Geweldig al die reacties, ik lees met veel bewondering jouw nieuwsbrieven ze zijn leerzaam, bemoedigend en spreken van een diep Godsvertrouwen, soms heb ik zelf deze bemoedigingen ook nodig in mijn leven en zie ook Gods Vaderhand op mijn leven rusten, Hij heeft mij door de woestijnreis gedragen en mij gebracht in een oase van rust waar ik van mag genieten.
Geplaatst op dinsdag 17 mei 2011 om 17:09
Hatha yoga. Zelf was ik er vroeger in mijn occulte tijd ook mee bezig. Met elke hatha-yoga houding wordt een specifieke hindoe-godheid uitgebeeld. De valse profeet laat je alleen maar met jezelf bezig zijn, yoga is nu zelfs al een reguliere therapie via de huisarts. Het kan gek lopen. Zie ook de boeken hierover van Ruud van der Ven (Van Kwaal tot Erger).
Geplaatst op dinsdag 17 mei 2011 om 21:34
Beste Dirk, ook mij bemoedigde je column van deze keer erg. Want in ieders leven is vaak zoveel pijn, vaak kun je daar niet met anderen over spreken, want die begrijpen het niet of je wilt niet zeuren. Op een avond was ik op bezoek geweest bij mensen vanuit mijn kerkelijk werk, en daar hoorde ik zoveel verdriet en beschadiging door eigen gezinsleden dat ik alles bij de Here bracht toen ik thuis kwam. De volgende morgen werd ik wakker en het raakte mij wederom zo diep dat ik er geheel door van streek was, en de Here wederom aanriep voor die mensen en om rust voor mezelf. Bijna gelijk daarop kwam er een lied in mijn hart: Rust mijn ziel Uw God is Koning, heel de wereld zijn gebied.Alles wisselt op zijn wenken, maar Hij zelf verandert niet.
En ik besefte wederom dat God zo dichtbij is en ons schragen wil die Hem daarom vragen. Nooit heb ik dat lied in mijn hart of denk er zelfs maar aan, dus het was echt van de Here. Toen ik voor de eerste keer tijdens of na een gebed een tekst of een woord uit de Bijbel kreeg, voelde ik me zeer nederig en dat is nog steeds zo. Helaas kun je het bijna niet met anderen delen want die nemen het niet serieus.
Gods zegen toegewenst voor je verdere werk voor de Here en voor jou en je gezin.
Geplaatst op woensdag 18 mei 2011 om 10:55
Beste Ed,
Laten wij nou niet op Dirks-site een verdere discussie gaan voeren over Yoga en hatha-yoga. Daar gaat dit commentaar niet over. Ik heb alleen in mijn reactie willen aangeven, dat deze ontspannings-oefeningen en ademhalings-technieken mij rustig maakten, waar ik nu nog steeds, in stress-situaties dankbaar gebruik van maak en over die specifieke Hatha-Yoga houdingen die hindoe-goden uitbeelden , daar heb ik nog nooit wat van gehoord. Mij gaat het vooral over mijn eigen ervaring, waar ik de weldadige en ultieme (geestelijke) rust vindt: In Moeder-Natuur ! ( zie reactie No.16)
Geplaatst op woensdag 18 mei 2011 om 11:03
Reactie van Dirk:
A.u.b. alleen reageren op mijn commentaar.
Geplaatst op donderdag 19 mei 2011 om 13:55
1 Petrus 2 vers 24:
Door Zijn striemen zijn wij genezen.
Hij heeft voor ons alle ziekten gedragen.
Daarom mogen wij vrij leven, en blij zijn, ook al gaat dat niet altijd even gemakkelijk.
Wij zijn verlost, bevrijd en genezen. Door Hem die ons voor ging.
Amen, alle lof en eer aan de GROTE KONING, JEZUS CHRISTUS.
Geplaatst op donderdag 19 mei 2011 om 23:03
Vanavond zat ik gedurende een seconde of vijf heen en weer te schudden. Een aardbeving, de sterkste die ik tot nu toe gevoeld heb. Zes, op de schaal van Richter, met het episch centrum hier ruim 100 kilometer vandaan. Volgens de eerste en voorlopige berichten. Aangezien dit een aardbevingsgebied is, bidden wij dagelijks, om gespaard te worden van de verschrikkelijke gevolgen van een echte, een zware aardbeving. Ik heb mijzelf verbaasd met de rust waarmee ik het schudden heb afgewacht. Vanaf het eerste moment wist ik dat de Heer ook vanavond weer bij ons was. Alsof het een waarschuwing was om te beseffen hoe dicht wij bij het einde zijn. Gevoelsmatig lijkt het af en toe of de laatste drie-en-half jaar reeds zijn ingegaan.
Geplaatst op vrijdag 23 januari 2015 om 5:19
Het klinkt makkelijk maar dat is het niet altijd, je zorgen bekend maken wil zeggen, als ik het goed begrijp. Je zonden bekend maken klinkt al heel anders vind ik, en niet alleen bekend maken maar er ook iets aan doen, de zonden opruimen, oplossen, ermee voor de dag komen bij wie je helpen kan daarbij, de dominee, dokter, advocaat, notaris, timmerman, je vrouw, je ouders familie, gemeente leden enz.
En zonden zijn bijvoorbeeld seks, drugs en rock en rol, hebzucht, egoisme, geld, noem maar op. Nou, ga er maar aan staan, een hele klus, dus niet alleen bij God maar ook bij je naaste, het klinkt makkelijk maar ik vind van niet, sterkte allemaal en Gods zegen.