Dirk van Genderen.NL

Columnist, publicist, spreker

Preken voor 16+ (41 reacties)

Geplaatst op woensdag 19 oktober 2011, 17:47 door Dirk A A

Bij films worden de leeftijdsaanduidingen 6+, 12+ of 16+ gebruikt. Daarboven kan ‘veilig’ worden gekeken, daaronder kan men beter niet kijken. Met onze preken doen we het net zo. In de ene gemeente is de preek voor 6+, in weer een andere voor 12+, 14+ en zelfs 16+.

Is het bij u in de gemeente ook gebruikelijk dat er een hele uittocht plaatsvindt van jeugd, net voordat de preek begint? Alle kinderen en jongeren, soms wel tot 18 jaar aan toe, gaan dan naar hun eigen samenkomsten. Zeker, ook daar krijgen ze, naar ik hoop en verwacht, over de Here Jezus te horen. Veel vrijwilligers zetten zich elke week weer in om hun iets mee te geven. Dat is mijn punt niet. Maar waarom mogen zij niet naar de preek luisteren? Ik heb er steeds meer moeite mee dat dit gebeurt.

Voor de peuters, kleuters en de allerjongsten tot een jaar of 5, 6 is het goed wanneer er voor hen oppas is. Maar hoe komen we er toch bij om onze jongeren te verbieden naar de preek te luisteren? Ik stel het bewust erg zwart-wit, opdat we wakker zullen schrikken. Denken we dat ze de preek niet begrijpen? Dat het niet interessant voor hen is? Dat ze er een afkeer van de kerk door krijgen? Dat God niet tot hen kan spreken door de preek?

In onze samenkomsten mogen we de Here ontmoeten. We zijn daar voor Zijn aangezicht, in Zijn tegenwoordigheid. Als gemeente, jong en oud. De Here wil daar tot ons spreken, door Zijn Woord en door Zijn Geest. Altijd zal de prediking van het Woord centraal moeten staan. Het woord van God is immers levend en krachtig. Juist de preek is het centrum van de samenkomst.

Gods Geest is niet aan een leeftijd gebonden. U zegt misschien: ‘God kan toch ook in de kindersamenkomst werken.’ Dat is ook zo en dat gebeurt zeker ook. Toch geloof ik dat onze kinderen en jongeren ook de preek moeten horen. Het is echt niet erg als ze niet alles begrijpen. Ze moeten ook leren luisteren. U zult ook niet alles begrijpen.
Het is heel goed mogelijk dat er iets gezegd wordt, wat hen raakt, dat de Here iets in de preek gebruikt om tot hen te spreken. En laat het voor de voorgangers en predikanten een uitdaging zijn om ook de jeugd aan te spreken.

Onze jongeren horen er toch helemaal bij. Een preek wordt nu bijna iets geheimzinnigs, waar in veel kerken en gemeente geen kind bij aanwezig mag zijn.
Dat is geen goed signaal wat we afgeven naar onze kinderen en onze jeugd toe. Ik vermoed dat het één van de oorzaken is dat jongeren op een gegeven moment afhaken. Wellicht is het een idee om hier eens uitgebreider onderzoek naar te doen.

Wat is er heerlijker dan met onze kinderen – als de Here ons die gegeven heeft – de preek te beluisteren en er thuis ook over na te praten. Dat vraagt de nodige inzet van ouders, maar we hebben toch ook de verantwoordelijkheid hen op te voeden in de vreze des Heren?

Is het u wel eens opgevallen dat in Ezra, bij de beschrijving van de grote verootmoedigingsbijeenkomst, de aanwezigheid van kinderen expliciet wordt vermeld?
We lezen in hoofdstuk 10:1: ‘Terwijl Ezra zo bad en deze belijdenis deed en zich huilend voor het huis van God liet neervallen, voegde een zeer grote gemeente van mannen, vrouwen en kinderen uit Israël zich bij hem; want ook het volk huilde luid.’
Stel je eens voor dat die kinderen in een aparte kindersamenkomst waren gebracht waar ze knutselwerkjes zouden doen…

Ik woon in de Alblasserwaard, waar 250 jaar geleden een opwekking plaatsvond. Het waren juist de kinderen van 5 en 6 jaar bij wie de opwekking begon. Zij riepen het uit: ‘Weg duivel, weg, weg; ik moet de Here Jezus hebben.’ Deze kinderen vielen op de knieën en begonnen onder tranen te bidden om bekering en genade. In plaats van te spelen, begonnen deze kinderen om elkaars bekering te bidden.
Laten we maar niet te snel denken dat de Here onze kinderen en jongeren in de kerkdiensten niet zou kunnen aanraken. Laten we ze ook niet de kans onthouden om geraakt te worden door Gods Woord, door Zijn Geest. Stuur ze maar niet weg voordat de preek begint!

Dirk van Genderen

(Dit commentaar staat eveneens in het laatste nummer van Het Zoeklicht)

41 Reacties

  1. Robbert zegt:
    Geplaatst op woensdag 19 oktober 2011 om 19:01

    Ik heb veel gelezen over de opwekking in Hardinxveld en Giessendam van 1752. Deze vertoont veel overeenkomsten met de opwekking in Wales en de opwekking onder de Zulu’s. Bij zowel de opwekking in de Alblasserwaard als die in Wales waren het de kinderen en jongvolwassenen waar de Geest begon met Zijn heilzame werk.

    Vanwege mijn werk als ‘meester’ op de Zondagsschool weet ik hoe belangrijk het is dat kinderen een preek horen, geheel toegespitst op hun eigen denkwereld. Ook het gebed is zeer belangrijk alhoewel dat wel verschilt van het volwassenengebed. Immers, voor een kind is bijvoorbeeld de plotselinge dood van een goudvis of konijntje ook iets dat besproken dient te worden. Ik kan dus rustig stellen dat ik een preek voor 6+ heb mogen houden. Het is wel zo dat ik altijd de Bijbel als richtsnoer heb aangehouden. Een preek voor welke leeftijd dan ook kan alleen dán iets uitwerken in de harten van kinderen dan wel jongvolwassenen

  2. Ed zegt:
    Geplaatst op woensdag 19 oktober 2011 om 20:17

    Ik zag eens een video van een onderzoeker die de geschiedenis van segregatie op grond van leeftijd in de kerk en de bronnen daarvan heeft onderzocht. Dat begon al bij de zondagsschool. De conclusie was dat deze segregatie, ook later de leeftijdsdeling in schoolklassen, gebaseerd is op evolutionair gedachtegoed. De Bijbel kent die segregatie niet.

  3. Piet zegt:
    Geplaatst op woensdag 19 oktober 2011 om 20:18

    Beste Dirk,
    Ik denk dat het per gemeente heel verschillend is. Bij ons zijn de kinderen (naar ik schat) hooguit 6 of 7 jaar, als ze naar de kinderdienst gaan. In een vorige gemeente was dat, dacht ik, ook het geval. Ik kan me niet herinneren dat ik het ooit heb meegemaakt, dat jongeren tegen de 18 jaar naar een aparte samenkomst gingen. Maar als dat werkelijk gebeurt klopt dat inderdaad niet, zoals je terecht opmerkt. In dat geval zouden gemeenteleden, die het daar niet mee eens zijn, de kerkenraad of oudstenraad erop aan kunnen spreken. In onze gemeente luistert de kerkenraad (tot nu toe) heel goed naar hetgeen de gemeenteleden zeggen (zonder fundamentele principes los te laten), omdat men de onderlinge liefde heel belangrijk vindt. Dit geeft een aangename sfeer!

  4. Hub.Eussen zegt:
    Geplaatst op donderdag 20 oktober 2011 om 19:14

    Beste Dirk

    Dit is voor mij nieuw te horen, dat in div. protestantse kerken en gemeenschappen de jeugd (soms tot 18 jaar) niet naar de preek mogen luisteren en dan naar een nevenzaaltje gaan. (wordt misschien niet te diep en theoretisch op het O.T. en profetieën ingegaan?)
    Voor mij is dit ook onbegrijpelijk Dirk en jouw bijbelvast-pleidooi om dit wel weer toe te laten voor kinderen vanaf 7 jaar, wil ik aanvullen met wat hierover in de bijbel staat: Matteüs 19 vers 13 en 14 (samenvatting):
    Toen werden de kleine kinderen bij Hem gebracht. Maar bars wezen de leerlingen (de apostelen) ze af. Jezus zei echter: Laat de KINDEREN tot Mij komen, want aan hen behoort het Rijk der hemelen.
    Dan mijn jeugdervaring in deze vanuit de R.K. Kerk.
    Op 7 jarige leeftijd deed je de eerste H. Communie en vanaf die dag ging (moest) je iedere zondag naar de kerk en ter communie gaan. Vanzelfsprekend luisterde je dan naar het evangelie-verhaal (N.T.) en de preek hierover. Ondanks dat ik 10 jaar geleden in opstand ben gekomen tegen het INSTITUUT R.K. Kerk met zijn wetten, geboden, ceremonies, celibaat, betaalde misintenties etc., ben ik toch door die evangelie-verhalen en (Christelijke leer)-preken gevormd geworden tot wat ik nu ben als Christen-zijnde. Hiermee wil ik aangeven, hoe belangrijk het is dat je op jonge leeftijd al met de Christelijke leer in aanraking komt.
    Ik sta dus volledig achter jouw mening onder het motto:
    Jong geleerd is oud gedaan. Hub.

  5. Frens Hartgers zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 8:06

    Beste Dirk, bij ons is het normaal dat de kinderen naar hun eigen samenkomsten gaan. Er is dan een eigen programma dat leuker en aantrekkelijker is dan de volwassen dienst. Waarbij ze ook dingen mogen doen, ivm de spanningsboog van kinderen waar volwassen deze dagen ook moeite mee hebben. Ik snap niet dat je zegt, ze moeten perse naar hun eigen dienst, dat is kul, er is iets voor hen georganiseerd en daar kunnen ze vrijwillig heen anderen van eigen leeftijd ontmoeten en dingen doen. In de ‘grote’ dienst zitten ze soms ook en dan letten ze toch niet op of vermaken zich met andere zaken die ze meegenomen hebben. Ik kan me er niet in vinden dat kinderen bij sommige gemeenten er niet bij zouden mogen horen en ik ken zoveel soorten stromingen. toen ik nog jonger was heb ik het zeker niet als onplezierig ervaren om naar de tiener dienst te gaan. Ik zou zeggen vraag het de jeugd zelf. De wereld en haar begeerten lokt mensen uit de kerk vandaan maar vooral ook oppervlakkige relaties met broers en zussen in de kerk. Zegen

  6. Aliyah zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 9:29

    Als kind begreep ik totaal niets van de preken, kerkgang was ook verplichte kost! Wie ik wel heb leren kennen in de kerk is Yeshua, de Heere Jezus, als de dominee vertelde van de gelijkenissen, over de Goede Herder, werd ik op slag verliefd op Yeshua en wist: deze man, de Heere Jezus is zo vol liefde en waarheid en gerechtigheid! Ik kan gerust zeggen dat toen het zaadje van geloof in mij is geplant, nu weet ik dat geloof een gave is van de Ruach/Heilige Geest, het is niet vanzelfsprekend dat je gelooft. Het heeft ook niets met kerk en regeltjes te maken, hoe het wel of hoe het niet moet, het heeft te maken met een levende relatie met de levende Heere God!

    Laten de preken zo afgestemd zijn dat iedereen begrijpt wat gezegd wordt, van jong tot oud, er zitten zoveel schatten verborgen in de Schriften, dat jong en oud geboeid kan luisteren en geestelijk de juiste voeding krijgt. Een voorganger is een herder en is over de kudde gesteld en is een type van de Goede Herder!

    groet en shalom,
    Aliyah

  7. San Tjoa zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 11:53

    Beste Dirk,

    Ik heb het vak ontwikkelingspsychologie (= kinderpsychologie) gehad
    op de universiteit en ik ben met je eens dat de kracht van God groter
    is dan wat wij mensen vaak denken dat mogelijk is.
    Gaat ook God niet net zo met ons om? Wie kan zijn woord ten volle
    begrijpen (zie Jesaja 55:8,9)?

    Groeten van San

  8. Wolter zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 12:48

    Beste Dirk,

    Kinderen kunnen best vanaf 5, 6 jaar aanwezig zijn bij de diensten. Zo leren ze naar de kerk gaan. Kinderen kunnen regelmatig wat oppikken uit de diensten. Het nivo van preken kan de dominee het beste afstemmen op de Bijbel. In de Bijbel staat heel vaak: zo spreekt de Here. In de preek kan dat ook gezegd worden. Het ene stuk is in de Bijbel makkelijker dan het andere stuk. Zo zal dat ook het geval zijn met preken. De dominee kan soms ook speciaal de kinderen betrekken bij de dienst door iets heel eenvoudig te zeggen.

  9. SIMONE BRINKSMA zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 13:56

    Ja, geweldig zou het zijn als Jeruzalem weer voor ieder in herrinering
    word gebracht! Jeruzalem is de stand van de grote Koning.

    Van harte wil ik me daar bij aansluiten;Jeruzalem voor de Ned, ambasade.

  10. Dick zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 14:02

    Beste Dirk,

    Met enige verbazing heb ik dit stuk gelezen. Als de Here Jezus wordt verkondigd in welke samenkomst dan ook, dan is het goed.
    Laten we het gebouw kerk aub niet centraal zetten, maar alleen het geloof in Christus. Het stukje uit Ezra gaat over de ontrouw van het volk Israel tegenover God, en zeker niet over kinderen. Laten WIJ worden als een kind van de Vader en laten zien. Liefde,vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid,geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

  11. Frederiek zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 15:16

    Beste Dirk,

    Met heel veel pijn in mijn hart wil ik zeggen dat ik helaas te weinig preken heb gehoord die mijn eigen hart in vuur en vlam hebben gezet. (ik kwam in vele kerken i.v.m. optredens van een gospel en zangkoor). Vaak begreep ik er totaal niets van en zat ik met kromme tenen te luisteren. Mijn rijkdom in Christus heb ik zeker niet alleen gekregen door naar preken te luisteren, maar door persoonlijke bijbelstudie en gebed. (ik zeg dit in alle nederigheid en bescheidenheid.) Ik kwam tot de conclusie dat er veel geestelijke armoede heerst onder predikanten en wat ze zelf niet bezitten, kunnen ze ook niet doorgeven. Gelukkig zijn er in ons land ook
    fantastische preken te beluisteren van predikanten die met hart en ziel Christus toebehoren en het ledenaantal in hun kerk blijft maar groeien. Toch blijf ik me af en toe de vraag stellen, waarom er zoveel kerken leeg blijven lopen. De lege en nietszeggende preken hebben naar mijn inziens, daar wel terdege wat mee te maken. Laten we daarom met bewogenheid blijven bidden om geestelijk inzicht voor predikanten en gemeenteleden, die Christus (nog) niet echt toebehoren.

  12. conny walraven zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 15:28

    beste dirk
    bij ons op de zondag school krijgen de kinderen hele goede studies, waarbij ze duidelijk gewezen worden elke week weer op zonde, berouw en bekering en het offer van Jezus Christus. studies uit het oude en nieuwe testament en er blijft dan nog een klein beetje tijd over voor een werkje dat met de studie te maken heeft. vanaf 12 jaar blijven ze bij de preek. de studies van ikeg zijn heel bijbels. ook hier komen kinderen door tot bekering.

  13. a.sandifort zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 15:38

    Shalom Dirk en brs en zrs.
    Ben nu 76 jaar en heb in mijn leven tal van voorgangers cq predikanten gekend (persoonlijk) velen van hen waren door hun studie aan seminaries en opleidingen zo goed als hun geloof kwijt geraakt, door wat hen werd geleerd.
    Heb velen van hen bij ons thuis gehad en weet hoe moeilijk ze het hebben gehad, er waren er die na jaren studie toch nog afhaakten.
    Wat de kinderen betreft, Yeshua leerde al dat als wij niet worden als de kinderen wij het Koninkrijk niet zouden zien.
    Kinderen zijn meestal onbevangen en staan open voor HET EVANGELIE.
    Maar wat wordt hen geleerd??
    En nog belangrijker wat zien en ervaren zij van de volwassen christenen?

    Zelf heb ik als kind zo goed als niks ervaren van de liefde van DE EEUWIGE.
    Later veel later na tal van beproevingen, zocht YESHUA mijzelf op en mocht ik HEM leren kennen zoals HIJ WERKELIJK was en IS.

    Ik zou zeggen (heb zelf zo’n 16 kleinkinderen) bid elke dag voor ze en wees er voor hen, hou van ze).
    Het is een zware tijd juist voor kinderen.

    Dat YESHUA GAUW moge komen.

    Allen hartelijk shalom.
    Lou.

  14. ornelia VandenWildenberg zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 17:04

    Mark 10 vers 13-16 And they brought young children to Him, that he should touch them,and His disciples rebuked those that brought them. But when Jesus saw it; he was much displeased, and said unti them: Suffer the little children to come unto me, and forbid them not; for of such is the kingdon of God. Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child, he shall not enter therein. And he took them up in His arms, put HIS hands upon them, and blessed them.

  15. Piet zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 17:37

    Het is moeilijk om exact te zeggen wat de meest geschikte leeftijd is om kinderen niet meer naar de kinderdienst te laten gaan, maar in de gemeentesamenkomst te laten blijven. Als een kind zo goed als niets van de preek begrijpt en voortdurend drukke bewegingen maakt (waardoor ook andere mensen afgeleid worden) heeft het weinig zin om het kind steeds weer te dwingen om erbij te blijven. Ik heb zelfs hele “gevechten” gezien van een vader met zijn kind, omdat het kind persé rustiger moest zijn. Dat is natuurlijk ook de bedoeling niet. Ik vond overigens wel dat die vader meer tact kon gebruiken. Een vader die gauw geweld gebruikt, brengt dit gedrag heel gemakkelijk over op zijn kinderen.

    Soms constateert de medische wereld dat een kind ADHD heeft. (Voor degenen die dat niet weten: Een kind is dan bijzonder druk en beweeglijk). Maar mijns inziens wordt er veel te weinig gekeken naar mogelijke oorzaken. Ik ken een reeds volwassen man die van zichzelf zegt, dat hij ADHD heeft. Maar gemiddeld is hij elke dag uren bezig met gewelds-spelen op de computer. Hij begrijpt totaal niet welk een invloed dat heeft op zijn eigen geest! Het kan echter niet anders dan dat het zich diep nestelt in zijn eigen ziel. En wat is het geestelijke voedsel van de tegenwoordige christelijke jeugd?

    Als het onderwijs in de kerk of gemeente onvoldoende is voor een kind, is aanvullend onderwijs nodig, in ieder geval thuis, en eventueel ook in een zondagsschool of iets dergelijks.

    In ieder geval moeten ouders nooit tegen een kind zeggen: “Blijf dan maar thuis.”, als het kind zegt: “Ik heb het niet meer naar mijn zin in de kerk.” Dit zei een (overigens heel gelovige) moeder een keer tegen haar dochtertje. Na verloop van tijd zei het meisje dat het niet meer in God geloofde. Want het geloof leefde niet meer voor haar. “Geen wonder” zeg ik dan. We hebben allemaal regelmatig geestelijk voedsel nodig. Een kind dat niet te eten krijgt sterft.
    Spreuken 22: 6: “Leer den jongen de eerste beginselen naar den eis zijns wegs; als hij ook oud zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken.”

    Aan deze tekst zouden veel Christenen meer aandacht moeten besteden. Men doet vaak veel te veel moeite om het Evangelie en de verkondiging aan te passen aan de tegenwoordige mentaliteit van de jeugd. Maar in de zestiende en zeventiende eeuw deed men niet zo veel aan dit aanpassen. En toen hadden de kerken een ongekende bloeitijd. De kinderen traden toen massaal in de voetstappen van de ouderen, en gaven Gods Woord te zijner tijd weer op dezelfde manier door aan hun nageslacht!

  16. Aad zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 17:54

    Helemaal mee eens Dirk,

    Blijft natuurlijk overeind staan dat de predikanten wel in de preek aandacht moeten schenken aan de kinderen. En dan niet alleen door pro forma een paar keer jongens en meisjes te zeggen. Maar door ze daadwerkelijk aan te spreken en erbij te betrekken. Door bijvoorbeeld iets uit de preek te verduidelijken. Dit gebeurt gelukkig in veel gemeenten. Zonder dat overgegaan wordt op Jip en Janneke taal. Want dan jaag je weer de ouderen weg. Kortom er behoeft geen reden te zijn voor de zogeheten kindernevendiensten. Tenslotte is het ook altijd nog: “Jong geleerd oud gedaan.”

  17. T v d Have zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 18:58

    Beste Dirk ,
    Hier een ander geluid; bij ons zijn de kinderen 4 of 5 jaar als ze mee komen naar de kerk, en na de dienst zondagsschool. Het is een jonge gemeente met heel veel kinderen. We mogen rijke diensten beleven, veel voedsel voor onze zielen, we zijn geen volmaakte gemeente, maar dat kan ook niet, maar ik zeg altijd: Waar liefde woont, gebiedt de Heer den zegen, Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen. En ik weet ook wel dat de Heere zelf die liefde in ons hart legt en dat het niet ons werk is, dat de kerk vol zit en dat er niet veel kerkverlating is. ‘s Avonds is er ook nog een dienst die ook goed bezocht wordt.

  18. m. de vries zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 20:52

    beste Dirk

    Juist kinderen horen er bij net als 250 jaar geleden. En de Heere Jezus sprak laat de kinderen tot Mij komen en verhindert ze niet.
    In 2002 zijn ook mensen op het gebed genezen in Stolwijk ook dat waren 3 kinderen van de familie Hoogstraten, ongeveer 2,5 jaar voor de opwekking in november 2004.

    Dirk Gods zegen en wijsheid toegewenst.
    Marinus de Vries uit Stolwijk.

  19. A. Klein (vd Eindtijdbode) zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 21:16

    Ben het met Dirk van Genderen eens, en ook ik vermoed dat het één van de oorzaken is dat jongeren op een gegeven moment afhaken. Heb dit afhaken zelf – tijdens ruim 35 jaar “kerkgang” – al vele malen meegemaakt. Als de (toch vaak al TE hoge) zondagsschool-leeftijd voorbij was, dan zag ik ze – tot mijn verdriet – al heel snel helemaal niet meer in de Gemeente komen.
    De overstap van vele jaren op de zondagsschool – met vaak (inhoudelijk te simpele) liedjes zingen en regelmatig kleurplaten en knutselwerkjes maken – naar een gewone preek luisteren blijkt dan voor velen een “brug te ver” te zijn. Ik heb er in het verleden wel eens wat van gezegd, maar dat werd niet in dank afgenomen.
    Ook ken ik (te) weinig zondagsschoolkrachten die zelf regelmatig op Bijbelstudie komen c.q. überhaupt iets aan Bijbelstudie doen. En die moeten anderen iets leren/doorgeven…??
    Eén van mijn Bijbelleraren, een regelmatige gastspreker in onze toenmalige Gemeente, zei eens: Het zou m.i. beter zijn om onze kinderen zondags gewoon in de dienst te laten, om dan vervolgens op woensdagmiddag een ‘zondagsschool” te houden (in die dagen had de lagere school nog vrij op woensdagmiddag).
    Wat dat betreft ben ik het eens met Hub. Eussen die zegt: Jong geleerd is oud gedaan. Er zijn kinderen die van jongs af aan 2-talig worden opgevoed. En die spreken die 2 talen later dan vaak ook vloeiend. Nu, het is m.i. goed om “de tale Kanaäns” ook al vroeg te leren verstaan en begrijpen. Daar kan je m.i. later alleen maar profijt van hebben. Natuurlijk moet een ieder ook nog door Gods Geest aangeraakt worden, maar als er een goede fundering van Gods Woord is dan kan men daar alleen maar profijt van hebben. Men is dan zeker minder vatbaar voor dwaalleringen (mits de prediker al geen dwaallering brengt).
    Ik heb o.a. jarenlang een zondagsschoolleidster meegemaakt die zelf bijna elke zondag (op vrijwillige basis) dienst had. Ze vond het ook erg leuk om te doen. Ze hoorde zelf dus weinig preken. Ook was ze nooit op Bijbelstudies te vinden. Toen haar eigen kinderen groot waren, en dan heb ik het over boven de 15, kwamen ze nog niet in de gewone dienst, maar gingen ma helpen met de zondagsschool… Dat geeft te denken…
    Zelf was ik “pas” 16 jaar toen ik voor het eerst in een kerk (lees: Gemeente) kwam. Ik had nooit zondagsschool gehad en ook niet op een christelijke school gezeten. Ik werd gelijk in het diepe gegooid en begreep weinig tot niets van de preken. En dan is het “zwemmen of verzuipen”. Maar ik werd – prijs de Heer – geraakt door Gods Geest en begon met het lezen/bestuderen van de Bijbel (echt helemaal van voren naar achteren lezen, later nog een paar maal), alsook het veelvuldig volgen van Bijbelstudie (thuis en klassikaal). En dat heeft in ieder geval een goede fundering gegeven.
    Zoals mijn Bijbelleraar eens zei: Geest en Woord moeten met elkaar in evenwicht zijn. Dan ben je (veel) minder vatbaar voor valse leringen en verkeerde geesten/machten.

  20. maartje zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 oktober 2011 om 22:03

    Bij ons is het gelukkig in de dienst dat de predikant de kinderen ook bij de doop betrekt. Zo komen de kinderen uit de dienst naar voren en vraagt hij de kinderen wat dopen betekent en dan legt hij uit. En dan mogen de kinderen een mooi lied zingen en hij neemt ook wat mee, een voorwerp voor uitlegging voor de dienst begint. Hartelijke groeten, Gods zegen toegewenst.

  21. Hub.Eussen zegt:
    Geplaatst op zondag 23 oktober 2011 om 8:22

    Beste Dirk,
    In reactie No. 4 stel ik als mogelijke oorzaak: Wordt misschien niet te diep-zinnig, theologisch door de predikanten gepreekt, waardoor het soms voor de kerkgangers (ook de jeugd dus) niet begrepen wordt.
    Even een eigen levens-ervaring in deze: Ongeveer 35 jaar geleden waren wij op vakantie op de Veluwe. Zondagsmorgens (moesten) wij naar de R.K.vKerk, die vonden wij niet en zijn toen naar een (Protestante) Kerk gegaan. Daar kwamen wij 5 min. te laat binnen. De hele kerkgemeenschap keek om, incl, de voorganger. Even daarna begon hij met de preek, deze was zo met academische en theologische bewoordingen over O.T. verhalen bezig, waar wij niets van begrepen, zodat wij voor het einde van de preek dan ook zijn opgestapt en naar buiten gegaan, nagestaard door de hele kerkgemeenschap. Wat ik met dit eigen ervaringsverhaal wil zeggen: Laten wij proberen de Christelijke leer te verkondigen met eenvoudige, voor iedereen (ook voor de jeugd) met begrijpelijke woorden en nog meer met praktijk-voorbeelden zoals Jezus het ook ons duidelijk maakte. Denk aan de: De bergrede, de symbolische verhalen en vergelijkingen (De barmhartige samaritaan, De verloren zoon, etc).
    Dan lees ik in diverse reacties, dat steeds meer gast-predikanten in de gemeentes komen preken. Dat vind ik een goeie zaak. Temeer omdat ik al eens in een eerdere reactie heb verteld dat: Mijn zondagse R.K. Kerk-gang, vervangen is door de mediakerk Hour of Power op RTL5 zondagmorgen en die hebben bijna iedere week een gast-predikant en een ervarings-deskundige die zijn verhaal doet hoe hij zijn Christen-zijn in praktijk brengt.
    Misschien zijn dit enkele punten om in dialoog hierover te discussiëren. Hub

  22. angela zegt:
    Geplaatst op zondag 23 oktober 2011 om 14:25

    Ik schrijf al jaren de preek op voor een dove vrouw. Deze vrouw heb ik zelf ook een tijd begeleid. Toen ik met preken aantekeningen begon te schrijven merkte ik dat ik voor deze mevrouw zat te luisteren. maar dat ik ondertussen ook andere dingen hoorde. Dit werkte erg verwarrend voor mij. Dat ik heb gezegd, ik maak aantekeningen zoals ik de preek hoor. Daarna ging het goed.
    Wij hebben ook een tijd een oudste gehad die na de preek een kleine samenvatting ging geven. Het gekke was dat dat niet overeen kwam met wat ik had gehoord. Waarmee ik maar wil zeggen dat er 3 mensen in de kerk zitten die dezelfde preek horen, maar door de Heilige Geest persoonlijk onderwezen worden. Zo werkt dat voor iedereen, dus ook voor kinderen.

  23. Francis zegt:
    Geplaatst op zondag 23 oktober 2011 om 14:53

    Onze kinderen gingen al als baby mee in de dienst. Ze pikten inderdaad wel dingen op uit de dienst. Ik moest er wel eens uit, als ze lawaai maakten, maar ze konden al jong stil zijn in de dienst. Ik geloof ook, dat God hun hart kan aanraken, al zijn ze zo jong. Kwaad heeft het hun beslist niet gedaan. Ik bid dat mijn eigen leven een goed voorbeeld mag zijn. Dat is meer waard dan een goede kinderdienst.

  24. T. Kanis zegt:
    Geplaatst op zondag 23 oktober 2011 om 18:14

    In onze gemeente liggen bij de ingang van de kerk kinderkerkboekjes met een potlood. Kinderen mogen deze meenemen in de kerk. In dit boekje staan vragen die de kinderen tijdens de dienst kunnen invullen. Bijv. wat er wordt gezongen, waarover gaat de preek, welk bijbelgedeelte wordt gelezen, wat vind je mooi, wat vond je moeilijk en wil je thuis nog navragen, wordt er voor bepaalde mensen gebeden etc.
    Kinderen zijn bewust betrokken bij de dienst en in de preek wordt er door onze predikant ook altijd rekening gehouden met kinderen in de kerk en wordt er vaak een voorbeeld gebruikt om ook de kinderen de preek duidelijk te maken.
    Ik geloof dat kinderen zo ervaren dat ze erbij horen en wennen aan de kerkgang en dit op oudere leeftijd blijven doen.

  25. Ernst van Olffen zegt:
    Geplaatst op zondag 23 oktober 2011 om 19:44

    Beste Dirk,
    Je heb volkomen gelijk, maar…….. het is ook een feit, dat er helaas weinig preken zijn, die door verstandelijk gehandicapten en kinderen te begrijpen zijn…… Ik vind wel, dat iedereen het moet kunnen begrijpen, want er is ook een andere kant, die er voor pleit, dat kinderen bij de dienst zijn….. Mijn eigen zoontje lag tijdens de preek altijd op de grond te tekenen…… Hij mocht geen geluidje maken…… Nu is hij zelf predikant geworden en zegt, dat er wel wat met hem is gebeurd tijdens de preken…..

  26. Ernst van Olffen zegt:
    Geplaatst op zondag 23 oktober 2011 om 19:59

    Welke predikant kan hier “AMEN” op zeggen?? Een eenvoudig citaat uit Joh. 3:
    5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk Gods niet binnengaan. 6 Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest. 7 Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden. 8 De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid, maar gij weet niet, vanwaar hij komt of waar hij heengaat; zó is een ieder, die uit de Geest geboren is. 9 Nikodemus antwoordde en zeide tot Hem: Hoe kan dit geschieden? 10 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Gij zijt de leraar van Israël, en deze dingen verstaat gij niet? 11 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wij spreken van wat wij weten en wij getuigen van wat wij gezien hebben, en gij neemt ons getuigenis niet aan. 12 Indien Ik ulieden van het aardse gesproken heb, zonder dat gij gelooft, hoe zult gij geloven, wanneer Ik u van het hemelse spreek? 13 En niemand is opgevaren naar de hemel, dan die uit de hemel nedergedaald is, de Zoon des mensen.
    Of deze uit 1 Petrus 4: 11
    “Spreekt iemand, laten het woorden zijn als van God; dient iemand, laat het zijn als uit kracht, door God verleend, opdat in alles God verheerlijkt worde door Jezus Christus, aan wie de heerlijkheid is en de kracht, in alle eeuwigheid! Amen.”
    Ik ben er van overtuigd, dat, wanneer een predikant spreekt zoals de laatste tekst aangeeft, dat zijn kerk VOL zal stromen!! Hij moet zich echter niet laten ontmoedigen wanneer een andere helft de kerk verlaat, want de meeste predikanten zijn daar doodsbang voor……..

  27. rene postma zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 0:51

    Beste Dirk.

    Als ik lees over de verhalen van Jezus, dan gebeurde dat vaak in begrijpelijke taal, in al zijn eenvoud.
    Hij legde het zo uit, dat het voor een ieder te begrijpen is.
    Ook in het oude testament staan veelal verhalen, wat heden ten dage nog steeds van toepassing is….in menig mensenleven.
    Ook Paulus deed dat. Vaak waren het helemaal geen geleerden die de Here uitkoos om het evangelie te verkondigen, maar vaak onzekere mensen, angstige mensen, arme mensen. Mensen waar de Here Jezus erg mee begaan is. Juist deze mensen werden gezegend.
    Net zoals het verhaal van de verloren zoon. Oh, wat was de vader blij dat hij zijn zoon weer in de armen kon sluiten. Zijn andere zoon was boos en teleurgesteld. Hij had alles keurig gedaan. En een ander die er een potje van maakte, daar werd een feest voor gegeven. Hij besefte niet dat hij al gezegend is met zijn leven. En juist in die hoedanigheid zou hij moeten beseffen, omdat hij wijzer was, en de inzicht had. Dat hij al verguld met zijn leven had moeten zijn.
    Hij deed dat niet, met al zijn wijsheid….hij voelde zich niet gezegend. De vader was blij en gezegend, en hij hield van allebei even veel.
    Het evangelie zou in al z’n eenvoud verkondigd moeten worden, en dat lijkt mij… wat vaak niet gebeurt. En in het verleden al helemaal niet. Terug naar de basis, in al zijn eenvoud. Zodat onze kinderen het beter begrijpen. In bijbelstudies heb je alle mogelijkheid om dieper op onderwerpen in te gaan.

    Beste dirk, je schrijft om de kinderen op te voeden in de vreze des Heren. Wellicht zie ik het verkeerd, maar het woord vreze denk ik aan angst, oordeel, bang… zo zou ik dat niet aan kinderen uitleggen, en ook niet in op opvoeden.

    Beste Piet, ik heb zelf een dochter die ADHD heeft, maar een stille vorm.
    Haar gedachten zijn soms zo onrustig en druk dat ze aan honderd dingen tegelijk denkt. Deze kinderen en volwassenen zijn heel gevoelig voor verslavingen,computerspelletjes, roken, alcohol, drugs enz.
    Maar daar in tegen is het ook een talent, die je op een positieve manier kunt gebruiken…vaak zoeken ze die kick in de (top)sport, studie, in het geloof. Belangrijk is structuur, duidelijkheid en wellicht medicijnen….en heel veel liefde.

    Vr gr Rene Postma

  28. G Hoogkamp zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 8:34

    Beste Dirk, dit is uit mijn hart gegrepen, gewenning is heel belangrijk. Bij ons gaan de kinderen tot 12 jaar naar de zondagsschool en daarna zie de meesten nooit weer, de kerkdienst is hen onbekend, en dus onbemind.
    Met vriendelijke groeten,
    G Hoogkamp

  29. baruch zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 9:58

    De verkondiging van het Woord van God is niet verbonden aan een plaats. Dat geldt voor oud en jong. Er is niets op tegen als kinderen het evangelie op een aparte plaats wordt geleerd. Voordat zij naar de samenkomst van de Gemeente gaan moeten zij geleerd worden wat de Gemeente is en hoe men daar bijgevoegd wordt. Als zij dat begrijpen kunnen zij vragen om gedoopt te worden. Na die doop behoren zij tot de Gemeente zoals hen onderwezen is. Dan kunnen zij met de Gemeente samenkomen en verder onderwezen worden in Gods Woord. Dat voor beide een wedergeborene nodig is voor dat onderwijs zal duidelijk zijn. Eerst de melk en daarna de vaste spijs.
    Ik vermoed dat vele volwassenen nog op het melkniveau verkeren zoals de uitleg van Rene Postma, duidelijk maakt over het verhaal van de verloren zoon. Dat komt door de verkondiging op het melkniveau aan volwassenen.

  30. ad zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 10:25

    Broeder Dirk!

    Ik ben het helemaal met je betoog eens!

  31. San Tjoa zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 16:49

    Beste Dirk,

    Paulus zelf zegt dat het om de kracht Gods gaat in de prediking en niet
    om geleerdheid. Voor dat doel ben ik van mening, maakt geleerde taal
    de prediking krachteloos. Ik vind het geen prediking op melkniveau maar
    wijsheid van boven om niet in complexiteit te vervallen. Ik heb niets tegen
    een studie theologie maar wel als de opleiding iemand geleerd maakt
    ipv eenvoudig te willen zijn in woord en daad. Want het is inderdaad zo
    dat het onderwijs van Jezus eenvoudig is, omdat het voor ons te moeilijk
    is om het ingewikkelder te maken. Als de kinderen moeten wij worden.
    Wij zeggen toch ook niet van het Kruis, dat wij het wel weten wat dat is?
    Zo wordt het evangelie uitgehold als wij dat menen. En een klein kind kan
    begrijpen wat Jezus voor ons gedaan heeft. Jezus zegt ook dat wij als de
    kinderen moeten worden! Waarom zou Hij dat dan zeggen?

    Groeten van San

  32. Levenswijs zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 21:51

    Heerlijk dit geluid te horen, Dirk! Zelf opgegroeid in een gezin dat tegen zondagsschool en kinderdiensten was omdat mijn ouders zelf de verantwoordelijkheid voor de geloofsopvoeding op zich namen, ben ik als jonge vrouw wel zelf in het zondagsschoolwerk/kindernevendiensten verzeild geraakt. Ruim 20 jaar heb ik zondagsschool gegeven, maar de laatste jaren begin ik hier steeds meer mijn twijfels over te krijgen en vind ik het standpunt van mijn ouders zo gek nog niet. Mijn hart bloedt wanneer ik in de stad de jongeren tegenkom die ik ooit nog in de zondagsschool heb gehad, maar nu niets meer van God willen weten. Ik zie in mijn omgeving dat ouders hun verantwoordelijkheid niet opnemen en zo raken kinderen verwijderd van de kerk en het geloof. Ik zie steeds meer in dat de kerk beter de ouders kan toerusten de (geloofs)opvoeding op een Bijbelse wijze ter hand te nemen en zo op basis van Deut. 6 het zaad van het evangelie in een kinderhart te strooien. Het is mijn visie dat er materialen hiervoor ontwikkeld of aangepast gaan worden. Geweldig om in de zondagse eredienst samen met de ouders en kinderen te horen wat zij in de afgelopen week thuis geleerd hebben en materialen aan te raken waar zij de volgende week thuis weer mee verder kunnen.

    De film waar Ed in reactie 2 over spreekt, kun je online bekijken via https:\/\/dividedthemovie.com/ De moeite waard.
    De hedendaagse trend van zondagsschool/kindernevendiensten heeft misschien wel zijn oorsprong in de zondagsschoolbeweging, maar zit totaal naast de doelgroep. Ik hoor het mijn ouders nog zeggen: “de zondagsschool is opgericht ten gunste van kinderen van ongelovige ouders en daar horen wij als christenkinderen niet”.

  33. Karin zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 22:06

    Mijn kinderen hebben in hun kinderjaren de zondagsschool meegemaakt. Wat was ik blij dat ze daar het evangelie hoorden in hun eigen taal. Natuurlijk moet het bij de ‘volwassenen’ ook kinderlijk eenvoudig zijn, maar er wordt nu eenmaal toch vaak taal gebruikt die kinderen boven de pet gaat. Maar vooral was ik zo blij, dat mijn kinderen het evangelie te horen kregen van lieve mensen in de kerk, en niet alleen van mij. Ik stond (en sta) er in de geloofsopvoeding alleen voor, met een man die niet gelooft. Wat is de gemeente dan een belangrijk verlengstuk van het gezin! Wat ben ik dankbaar dat mijn oudste 2 de Here Jezus hebben aangenomen in hun leven! De jongste 2 zijn nog niet zover, vooral één geeft aan ‘niet meer te geloven’. Dat doet zo’n pijn! En nee, het komt niet omdat ik als moeder zeg ‘blijf maar thuis’, maar ik kan ze niet dwingen terwijl hun vader wél thuis blijft. Verder denk ik ook dat dwingen averechts werkt.
    Ik wil alleen maar aangeven dat het ‘tot geloof komen van kinderen’ bovenal een werk is van de Heilige Geest, en dat Hij bij machte is welke samenkomst dan ook te gebruiken. Daar ben ik hem zó dankbaar voor! En mijn aanhoudend gebed is dat ook mijn jongsten Hem mogen ontmoeten en liefhebben!

  34. Piet zegt:
    Geplaatst op maandag 24 oktober 2011 om 22:15

    Ik merk dat er wat verwarring is betreffende melk en vaste spijs, eenvoudig en moeilijk taalgebruik, en eenvoudige en moeilijke onderwerpen.
    In de Bijbel staan ook wel moeilijke onderwerpen. Te denken valt aan bijvoorbeeld het boek Job met alle discussies daarin, aan het boek Spreuken, en aan de profetieën. Ook zulke zaken mogen en moeten wel eens aan de orde komen in een preek. De mensen krijgen dan ook wat vaste spijs naast de melk, als we het zo mogen zeggen.

    Maar: Moeilijke onderwerpen behoeft men niet te koppelen aan moeilijk taalgebruik! Laat de voorganger een taal gebruiken die zelfs voor kinderen duidelijk is! Zelfs moeilijke dingen zijn vaak op een kinderlijk eenvoudige manier uit te leggen. Een goede voorganger is niet alleen een theoloog, maar ook een pedagoog (een opvoeder) en soms ook een psycholoog. En terwijl hij jarenlang gestudeerd heeft kan hij zelf in zijn hart zo eenvoudig zijn als een kind. Als hij vol is van Gods Geest, zal hij ook vol liefde en wijsheid zijn jegens de kinderen!

  35. Herma zegt:
    Geplaatst op woensdag 26 oktober 2011 om 7:39

    Ik denk dat de Schriftlezing nog altijd het centrum van de samenkomst is!
    Als je dat zo ziet, is een bijeenkomst daarna met leeftijdsgenoten geen probleem meer. Maar dan m.i. tot 12/13 jaar.

  36. baruch zegt:
    Geplaatst op woensdag 26 oktober 2011 om 9:42

    Onderstaande maakt duidelijk dat het spreken en denken van een kind en volwassene niet gelijk zijn. Daarmee moet in het onderwijzen in Gods Woord rekening gehouden woren.
    1 Corinthiërs 13:11 Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind, overlegde ik als een kind; maar wanneer ik een man geworden ben, zo heb ik te niet gedaan hetgeen eens kinds was.

    Er is verschil in melk en vaste spijs: 1 Corinthiërs 3:2 Ik heb u met melk gevoed, en niet met vaste spijs; want gij vermocht toen nog niet; ja, gij vermoogt ook nu nog niet.

    Voor velen op deze site geldt:
    Hebreeën 5:12 Want gij, daar gij leraars behoordet te zijn vanwege den tijd, hebt wederom van node, dat men u lere, welke de eerste beginselen zijn der woorden Gods; en gij zijt geworden, als die melk van node hebben, en niet vaste spijze. Als men als kind nooit naar kerk of zondagsschool geweest is, is het altijd mogelijk de Here Jezus Christus te aanvaarden als Verlosser en Zaligmaker. Geloof in de Here Jezus Christus door ouderen is niet aan leeftijd gebonden. 1 Johannes 5:1 ¶ Een iegelijk, die gelooft, dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren; en een iegelijk, die liefheeft Dengene, Die geboren heeft, die heeft ook lief dengene, die uit Hem geboren is.

  37. rene postma zegt:
    Geplaatst op woensdag 26 oktober 2011 om 9:51

    Best Dirk.

    Het is een zegen als je zo geleerd bent en de wijsheid in pacht hebt. Dat is een groot goed. Voel je gezegend, maar niet hoogmoedig.
    Gebruik je wijsheid op een zodanige manier, dat het evangelie voor een ieder op een eenvoudige manier te begrijpen is.
    Het talent is je gegeven en daar moet je voorzichtig mee omgaan.
    Die wijsheid zie ik ook bij dirk.
    Het is een geschenk van de Here, zo worden wij op vele manieren gezegend.

    Even terugkomend op verhaal van de verloren zoon. Het verhaal is zo mooi, omdat je in dat verhaal, en dat geldt voor de meesten van ons….met een persoon verbonden voelt: of met de zoon die op den duur zich zelf zo tegen komt of met de andere zoon die netjes thuisblijft en denkt de wijsheid in pacht te hebben.
    Als je dit verhaal vertelt, zal menigeen zich er in herkennen.
    Zoals de vader, hoe ellendig is het niet, als je kind het huis uit is, die wellicht in de goot belandt.

    vr gr Rene Postma.

  38. Antoonkoornstra zegt:
    Geplaatst op woensdag 26 oktober 2011 om 13:50

    Beste Dirk en lezers, na al de reakties gelezen te hebben moet ik echter constateren dat er over een aantal zaken van belang niet geschreven is. Ik behoor bij hen die als kind is gedoopt, behoorde hierdoor bij God, in het verbond ! Naar de zondagsschool, na de kerkdienst, christelijke school, knapenvereniging, jongelingsvereniging, en elke zondags naar de kerk. Helaas nooit het ware Evangelie van Redding door een persoonlijke keuze voor Jezus gehoord, noch over Bekering of Wedereboorte, daar ligt het probleem.
    Door Genade hoorde ik hierover via radio Bloemendaal wat God van mij,vinmiddels 27 jaar oud verwachtte, en maakte een radicale bekering mee ! Waar dat Evangelie gebracht wordt en kinderen gaan mee naar de kerk, of kindernevendienst, dan legt God in de jonge harten het zaad wat kan ontkiemen. Onze jongste dochter nam op haar 10de jaar een schriftje mee, schreef op haar manier op wat de voorganger had gezegd, hoeveel ouders doen dat vandaag? Regelmatig stelde ze tijdens het eten vragen aan ons, waarvan je wat haar leeftijd betreft moet zeggen, daar is zij te jong voor. Uit de antwoorden ontstonden weer andere vragen ! Hoeveel ouders staan dan niet “met de mond vol tanden”? Als het zaad goed is, dan draagt het vroeg of laat vrucht, Hij laat niet varen wat Zijn hand is begonnen ! !
    Antoon Koornstra.

  39. San Tjoa zegt:
    Geplaatst op woensdag 26 oktober 2011 om 17:59

    Beste Dirk,

    Ik denk dat de Here van ons vraagt dat wij omzien naar de zwakken.
    Dat betekent dat wij niet op onze geestelijke volwassenheid voorstaan
    maar bereid zijn onszelf te vernederen om een eventuele melkprediking
    te verdragen. Misschien is het een idee om zelf mbv naslagwerk veel
    eigen Bijbelstudie te doen. Zo kan je blijven groeien zonder het gevoel te hebben dat je voor spek en bonen in de gemeente zit.
    Zelf kom ik in de gemeente om de werking van Gods Geest dmv de
    preek, gebed en lofprijzing te ervaren. Elke gemeente heeft haar sterke
    en zwakke punten. En als het plaatje voor iemands gevoel niet compleet
    is, dan kunnen wij ook af en toe maar niet vaak een andere gemeente
    bezoeken. In principe is het goed om het bij een gemeente te houden
    waar men bereid is de liefde van Christus in praktijk te brengen. Niet
    alleen tijdens de dienst maar vooral daarna wanneer ons “geestelijk” gevoel
    verdwenen is. Dat is de test voor iedere wedergeboren christen waar men
    voor staat. De Bijbel zegt ook dat zulk een persoon zalig zal zijn in zijn
    doen en laten.

    Groeten van San

  40. baruch zegt:
    Geplaatst op zaterdag 29 oktober 2011 om 13:07

    @Antonkoonstra,
    U bedoelt waarschijnlijk: “het verbond met Abraham Zijn vrind bevestigt Hij van kind tot kind, zoals er wordt gezongen”. Maar: Romeinen 9:7 Noch omdat zij Abrahams zaad zijn, zijn zij allen kinderen; maar: In Izaäk zal u het zaad genoemd worden. Galaten 3:16 Nu zo zijn de beloftenissen tot Abraham en zijn zaad gesproken. Hij zegt niet: En den zaden, als van velen; maar als van een: En uw zade; hetwelk is Christus.
    Galaten 3:29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen. Alleen door geloof is men in Christus en kinderen van Abraham.
    Dat is bij een baby ten ene male onmogelijk. Maar de kerk blijft doorgaan met kinderen dopen.

  41. Alie Muana zegt:
    Geplaatst op dinsdag 29 november 2011 om 13:28

    Bij ons zijn alle kinderen in de dienst aanwezig. En onze diensten beginnen om 10.30 en eindigen wanneer de Heilige Geest het aangeeft. Kan zijn om 14.00 uur of eerder of later. De tijd is onderworpen aan de Heilige Geest.
    Wie wat te delen heeft, kan komen getuigen of prediken. De een heeft een tekst, de ander een psalm, de ander een getuigenis, de ander een preek. De kinderen ontvangen de volle raad Gods. Het is de Heilige Geest die ook in de kinderen het verstaan van het Woord uitwerkt.
    Verder hebben de kinderen van 4 – 12 op de maandagavond hun eigen Powerclub, waar ze als leeftijdgenootjes samen komen en waar onderwijs en gemeenschap.

Laat een reactie achter

0 / 350 woorden