Op diverse plaatsen in ons land zijn gebedsgroepen voor Israel actief. De afgelopen week vertelde iemand mij dat in zijn gemeente enkele jaren geleden zo´n gebedsgroep voor Israel is begonnen, die op regelmatige basis samenkomt om te bidden. Omdat er steeds meer bidders kwamen, is de groep inmiddels gesplitst en zijn er nu twee gebedsgroepen in die ene gemeente. Toen gebeurde er iets bijzonders.

Omdat hun eigen voorganger vrijwel nooit sprak over Israel of bad voor Israel, zijn ze speciaal voor hem gaan bidden. Ze vroegen aan de Here of Hij zo in zijn hart wilde werken, dat hij dat wel zou gaan doen.
En het wonder gebeurde. Onlangs vertelde deze voorganger in zijn gemeente dat hij bezig was met zijn preek, maar dat het niet wilde lukken. Toen voelde hij zich geleid om over Israel te preken en voor Israel te bidden. We hebben een levende God. De Here hoort en verhoort gebeden.

Als ik ergens spreek over Israel of over de eindtijd en daarbij ook Bijbelse profetieën over Israel betrek, krijg ik regelmatig de vraag hoe het toch komt dat daarover in hun samenkomsten vrijwel nooit wordt gesproken.
Weet u wat mijn antwoord dan vaak is? ‘Ga maar op je knieën voor je voorganger, voor je predikant. De Here kan verandering geven en zijn ogen openen voor Israel, voor de toekomst en voor de toekomst van het Joodse volk.’

Te snel wijzen wij met de veroordelende vinger naar kerken en voorgangers die nauwelijks oog hebben voor wat God doet in Israel en onder het Joodse volk wereldwijd, alsof God hen al verworpen zou hebben. Doe daar nooit aan mee!
Weet u, die voorgangers hebben het nooit anders geleerd. Ze staan in een traditie van vele eeuwen, waar velen Israel en het Joodse volk uit het oog waren verloren.
Het is toch enkel genade als de Here onze ogen heeft geopend voor de plaats die Israel en het Joodse volk in Zijn heilsplan hebben? Ooit waren wij daarvoor toch ook blind? Ik wel, hoor.

U vraagt zich misschien af waarom ik hier juist met Pinksteren over schrijf. Omdat het de Geest is van de genade en de gebeden Die is uitgestort. De Heilige Geest bidt voor ons, in ons en door ons heen. Zacharia 12:10 zegt dat die Geest van de genade en de gebeden bij de wederkomst van de Here Jezus over het hele Joodse volk zal worden uitgestort, zodat ze allen zalig zullen worden (Romeinen 11:26).

Dringend wil ik u vragen te bidden voor Israel, voor het Joodse volk en voor de leiders van Israel. De situatie is ernstig en dreigend. Laten we dat niet onderschatten.
Weet u, ik geloof dat premier Benjamin Netanyahu door God zelf, nu, in deze cruciale tijd, als regeringsleider op deze post is gezet. De Here stelt immers koningen aan en Hij zet leiders af. Wilt u bidden dat de Here hem wijsheid geeft? Het is nogal wat om anno 2012 leiding te geven aan het volk waarvan de Here zegt dat het Zijn volk is.

Niet alleen Israel bevindt zich in een crisissituatie, maar heel de wereld en met name Europa. Het hele euro-project dreigt uit te lopen op een grote flop. Dit noem ik hier heel bewust, omdat ik geloof dat deze crisis alles te maken heeft met de houding van de wereld jegens Israel. Wie het Joodse volk – Gods oogappel (Zacharia 2:8) aanraakt, hoeft niet op Gods zegen te rekenen.

In de zuidelijke landen van Europa halen veel mensen hun bankrekeningen al leeg. Banken komen in geldnood en hebben waarschijnlijk weer vele miljarden steun nodig om overeind te blijven.
Ondertussen neemt de onrust onder de bevolkingen in diverse Europese landen toe. In Griekenland bestaat het risico dat bij de volgende verkiezingen die partijen het voor het zeggen krijgen, die alle overeenkomsten die met Europa gesloten zijn, in de prullenbak willen gooien. De tientallen miljarden euro’s die al overgemaakt zijn naar Griekenland ter ondersteuning, komen dan zeker nooit meer terug.

In z’n huidige vorm gaat de euro wellicht ten onder. Het ziet ernaar uit dat de crisis steeds ernstiger zal worden. Het doet mij denken aan het Babylon dat ten onder zal gaan, waarover Openbaring 18 en 19 spreekt.
Moeten we daarbij dan niet aan het letterlijke Babylon denken, vraagt u zich misschien af. Toch zijn er goede redenen, meen ik, om bij Babylon eerder aan Rome en aan Europa te denken. Tot enkele eeuwen geleden was de gangbare mening onder christenen dat Rome, de Roomse Kerk, Babylon is, met aan het hoofd de paus als de antichrist. Ik werk dit nu niet verder uit, maar hoop daar later – als de Here het geeft – nog eens dieper op in te gaan.

Laten we in deze crisistijd ons vertrouwen niet op onze bezittingen stellen, maar op de Here Jezus alleen. Het heeft geen zin om aardse schatten op te sparen voor de toekomst. Misschien is uw bankrekening op een zekere dag wel waardeloos.
De Bijbel roept ons juist op schatten in de hemel te verzamelen. Wie van zijn schatten – geld, bezittingen, tijd, gaven, talenten – schenkt in Gods Koninkrijk, verzamelt schatten in de hemel. De Here zal dat zegenen.

Dirk van Genderen