Dirk van Genderen.NL

Columnist, publicist, spreker

In de stilte met God (19 reacties)

Geplaatst op donderdag 4 oktober 2012, 12:06 door Dirk A A

‘Het gaat goed met mij, maar ik heb het wel erg druk.’ Wanneer je aan mensen vraagt hoe het met ze gaat, zullen ze vaak dat antwoord geven. Ik wil u vragen met deze vraag eens een poosje de stilte in te gaan, de stilte met God. Wellicht geeft u dan een ander antwoord…

Psalm 62 is een heel mooie Psalm om mee in de stilte tot God te gaan. Lees deze Psalm maar eens en trek er dan heel bewust tijd voor uit om in Gods tegenwoordigheid te zijn. Niet even vlug tussendoor, maar plan zo nodig één of meerdere momenten in uw agenda. Dat klinkt zakelijk, maar anders komt het er wellicht niet van.

Overal maken we immers tijd voor, tot en met het bekijken van vaak onbenullige tv-programma’s aan toe. Daarbij kijken we meestal niet op een uurtje.
Maar er moet heel wat gebeuren, willen we een uur aan de voeten van de Here Jezus gaan zitten. En toch is er geen betere plaats. Ik ben er vast van overtuigd dat veel geestelijke lauwheid te wijten is aan het feit dat we dit te weinig doen, of misschien wel helemaal niet.

Stel dat je aan de Here Jezus zou mogen vertellen hoe het met je gaat. En dat je in Zijn tegenwoordigheid bent. Naar medemensen kun je altijd de schone schijn ophouden. Dat doen we vaak ook. Maar Hij kent ons door en door. Hij ziet ons hart aan. Voor Zijn ogen is niets verborgen.

Wanneer we in Zijn tegenwoordigheid komen en Hem werkelijk ontmoeten, zullen we onze eigen kleinheid en zondigheid beseffen. Hij is immers de Heilige.
Jesaja riep het uit ‘Wee mij, want ik verga! Ik ben immers een man met onreine lippen en woon te midden van een volk met onreine lippen. Mijn ogen hebben namelijk de Koning, de HERE van de legermachten, gezien’ (Jesaja 6:5).

Vervolgens vloog één van de serafs naar Jesaja toe, met een gloeiende kool in zijn hand, die hij met een tang van het altaar had genomen. ‘Daarmee raakte hij mijn mond aan en zei: Zie, deze heeft uw lippen aangeraakt. Zo is uw misdaad van u geweken en uw zonde verzoend’ (vers 7). Daardoor kon Jesaja toch in Gods tegenwoordigheid zijn.

Zo mogen ook wij met volle vrijmoedigheid tot Hem gaan en in Zijn nabijheid zijn, omdat de Here Jezus als de Hogepriester de hemelen is doorgegaan (Hebreeën 4:14-16).
In Hebreeën 10 staat het zo: ‘Omdat wij nu, broeders, vrijmoedigheid hebben om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus, langs een nieuwe en levende weg, die Hij voor ons heeft ingewijd door het voorhangsel, dat is door Zijn vlees…’ (vers 19 en 20).

Het zou wel eens kunnen zijn dat we niet zoveel te zeggen hebben wanneer we in Gods nabijheid zijn. Zo zet ook Psalm 62 in: ‘Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil’(vers 2).
Verderop, in vers 6, spreekt de dichter – David – zichzelf toe: ‘Zeker, mijn ziel, zwijg voor God, want van Hem is mijn verwachting.’

Wanneer we zo in de stilte tot Hem naderen, gaan we meer en meer beseffen wie Hij is. ‘Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen’(vers 3 en 7).
We nemen deze woorden soms heel gemakkelijk in de mond en ‘verstandelijk’ weten we dat Hij de machtige is, onze rots. Maar deze woorden worden pas echt werkelijkheid voor ons als het erop aankomt. Wanneer het stormt in ons leven en wanneer we Zijn nabijheid daadwerkelijk ervaren.

Onze klacht dat we het altijd zo druk hebben, verstomt wellicht in Zijn nabijheid. Wanneer we onze bezigheden gaan bezien in het licht van de eeuwigheid, worden veel dingen betrekkelijk. Het gaat immers om Hem, om de komst van Zijn Koninkrijk en toch niet om onze carrière, om onze baan, om onze bankrekening…

Wanneer we zo in de stilte voor Hem verschijnen, en de vraag wordt gesteld hoe het met ons gaat, dan zal ons antwoord anders zijn dan wanneer een mens dat aan ons vraagt. Dan kunnen we tegen de Here zeggen dat het goed is, omdat we in Zijn tegenwoordigheid zijn. Een ontmoeting met Hem is immers kostbaarder dan al het goud en het zilver van deze wereld.

Dan mogen we het Paulus nazeggen: ‘Ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch krachten, noch tegenwoordige, noch toekomstige dingen,
noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Here’ (Romeinen 8:38 en 39).

Het kan ook zijn dat we eerlijk tegen Hem moeten zeggen dat het geestelijk gezien niet zo goed met ons gaan. Aan wie kunnen we dat beter vertellen dan aan Hem? Hij kan ons leven totaal vernieuwen. Hij kan situaties veranderen. Voor Hem is niets te wonderlijk. Verwacht het van Hem alleen!

Ik hoop dat u al hebt ontdekt hoe zegenrijk het is om in de stilte met de Here te zijn en dan niet ‘gestoord’ te worden door de tv of door muziek of wat dan ook. Ik bid u Zijn vrede en rust toe in uw leven.
Vanuit deze rust en vrede mogen we ons leven ten dienste van God, in Zijn Koninkrijk. In ons gezin, onze familie, de samenleving, ons werk, de politiek, waar de Here ons ook gesteld heeft. ‘Van Hem is onze verwachting’ (Psalm 62:6).

Dirk van Genderen

19 Reacties

  1. San Tjoa zegt:
    Geplaatst op donderdag 4 oktober 2012 om 18:00

    Beste Dirk,

    Ik vind het een goede gewoonte om stil te zijn voor de Here. Het geeft kracht om op de Here te wachten.
    Ik heb ergens gelezen dat stilte ook helend kan werken. Het haalt ook de kramp uit onze Stille Tijd
    als wij stil kunnen zijn voor de Here en op Hem te wachten. We leren om de aanwijzingen en leiding van
    de Heilige Geest te verstaan. God werkt eerder in de stilte dan in het rumoer. Elia ervoer God ook
    in “het suizen van een zachte stilte” (1 Kon 19:12,13). Het leert ons ook om op God te wachten en niet
    voor Hem uit te gaan. De Here Jezus wil ons rust geven voor onze ziel. En als wij in de rust zijn, kan
    God juist werken (Hebr 4:1-13). Dan zijn het niet meer onze eigen werken maar is het Zijn werk en
    krijgt Hij alle eer.
    Mijn ervaring is dat in de stilte wij aanwijzingen krijgen hoe wij moeten leven zonder dat wij ons
    daarvan bewust zijn door de werking van de Heilige Geest. En inderdaad werkt het ook veel zegen uit
    als wij de dag in stilheid en vertrouwen met God beginnen (Jes 30:15). Wij ontvangen (geestelijke)
    kracht om de geestelijke strijd van die dag aan te gaan. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad
    en wij kunnen niet zonder Gods nabijheid standhouden (Mat 6:34; Efez 6:13-18).

    Shalom! San

  2. Robbert zegt:
    Geplaatst op donderdag 4 oktober 2012 om 19:49

    Beste Dirk

    Ik ben wel stil voor de Here maar vind dat ik dat wel veel te weinig ben. Ik herken wat je schrijft dat dikwijls andere dingen voor gaan.

  3. dag zegt:
    Geplaatst op donderdag 4 oktober 2012 om 20:21

    Beste Dirk, ik heb in mijn leven onvoorstelbaar zware problemen moeten oplossen en met Gods hulp is dat ook gelukt. Omdat ik verder voor alles ben afgekeurd heb ik ook voor alles de tijd en de gelegenheid gehad.
    Gebeden van vijf à zes uren zijn voor mij heel normaal in mijn omgang met de Heer, waarvoor ik speciaal de buitenlucht opzoek.
    Maar ik ben NIET stil voor het Aangezicht des Heeren!
    In de stilte ga ik dromen (mediteren) en raak ik in de war. Vergeet niet dat Satan (en boze geesten) altijd zullen proberen het gebed te verstoren.
    Ik stel mij dus netjes voor aan de Heer. Vertel Hem wat ik over Hem heb gelezen in de Bijbel en vraag of het Hem gelegen komt dat ik het woord tot Hem ga richten…
    Dan noem ik zo zorgvuldig als het maar kan wat mij dwars zit.
    Ga je netjes en beleefd om met God, dan krijg je netjes en beleefd antwoord, zodat er een relatie ontstaat waarin je werken kunt.

  4. Troost Mijn Volk zegt:
    Geplaatst op vrijdag 5 oktober 2012 om 17:58

    Sjalom,
    Het is heerlijk om te genieten van de stilte. Wanneer je door omstandigheden in de gelegenheid bent om even niet op een uurtje te kijken geeft dat een zekere charme. Onze G’d laat ook in de stilte zien hoe mooi de schepping is gemaakt. De opdracht die in het paradijs gegeven werd: bouwen en bewaren is een feit. De Sjabbat die G’d apart heeft gezet is er ook voor om te mogen genieten. Aan het einde van de dag kwam G’d gewoon even langs bij Adam en Eva. Hoe was jullie dag geweest? De gesprekken die er gevoerd zijn kennen we niet, maar zullen zeker getuigen van een grote vreugde en dankbaarheid over alles waarover zij rentmeester zijn gesteld.
    De breuk die ontstaan is heeft daarin verandering gebracht: menigmaal zucht men om het werk wat gedaan is. Naast de vreugde die ons is ontnomen constateren wij dat ook de onderlinge verhouding niet meer is zoals G’d het heeft bedoeld. Wanneer onze vader Abraham de opdracht krijgt om de sterren te gaan tellen moet hij wel even wachten tot de nacht aanbreekt. Dat is uitgesteld huiswerk wat G’d hem geeft en gaan zijn dagelijkse werkzaamheden door. Dat is nu het bouwen en bewaren, maar ook tegelijkertijd luisteren naar de stem van G’d. Een les om te leren: je zou graag direct antwoord willen hebben. Dat kan als het uitkomt en het G’d past. Ondertussen mogen we als een voorschot op wat straks zichtbaar gemaakt zal worden ons verheugen in wat nu zichtbaar is. Gewoon een geschenk van G’d om ons inzichtelijk te maken dat het schone wat we nu zien zal verbleken bij de herschepping. Tijd om uit te rusten, te verwonderen, te spreken met elkaar en bovenal G’d te loven en te prijzen om wat Hij ons heeft gegeven.

  5. Aliyah zegt:
    Geplaatst op vrijdag 5 oktober 2012 om 19:43

    Uitgerekend shabbat is daar een hele goede tijd voor; stil zijn voor Yahweh, de Heere God, stoppen met werken en de dagelijkse beslommeringen, afstand nemen van het aards gedruis…

    Mijn ziel zwijgt immers stil tot Yahweh, de Heere God
    van Hem wacht ik een heilrijk God (uit Psalm 62 berijmd)

    shabbat shalom

  6. Jan Hartman zegt:
    Geplaatst op vrijdag 5 oktober 2012 om 19:46

    Beste broeder Dirk,
    Zo herkenbaar, de druk van alle dag en alle dingen, die gedaan moeten worden. Eigenlijk verlang ik na rust, gewoon even helemaal niets. Komende zondag mag ik voor gaan in een samenkomst, in Saron. Ik ga bewust een dag eerder vertrekken, om vervolgens daar in stilte! mij verder te richten op God.
    Afgelopen dagen heel veel mogen lezen uit de Hebreeën brief, juist in de vroege morgen. Het is inderdaad fijn om de dag zo te beginnen. Laten we inderdaad met elkaar, veel meer plaats nemen aan de voeten van de Here Jezus, opdat we ontvangen, om dan dat weer door te geven. Gods zegen op je werk voor Hem, die ons heeft gekocht en betaald met Zijn dierbaar Bloed!
    Verbonden in de opgestane Here Jezus Christus.

    Jan Hartman

  7. Ernst van Olffen zegt:
    Geplaatst op vrijdag 5 oktober 2012 om 19:47

    In mijn gebed en in de gemeenschap met Hem voel ik mij pas werkelijk vrij en geborgen. Wat kan mij dan nog overkomen? Wat een rijkdom, want WIE is een God als Hij?? (2 Sam. 22: 3; Ps.18: 32 en Micha 7: 18)

  8. San Tjoa zegt:
    Geplaatst op vrijdag 5 oktober 2012 om 20:24

    Beste Dirk,

    Misschien is het goed op deze plek iets van mijzelf te vertellen in navolging van reactie 3.
    Ik lijd al 27 jaar aan schizofrenie waarvoor ik iedere dag veel medicijnen moet slikken. De reden
    zijn omgevingsfactoren en genetische aanleg. Mijn vader overleed toen ik 16 was. Daardoor werd ik
    opgezadeld met de verantwoordelijkheid die gat op te vullen aangezien niemand anders daartoe bereid
    was en mijn moeder kon dat niet. Mijn vader was apotheker van beroep en over zijn zaak moest ik ook
    de verantwoordelijkheid dragen. Zelf zat ik op het gymnasium wat ik ook heb afgemaakt. Omdat ik ook
    muzikaal ben volgde ik ook lessen als gastleerling aan een conservatorium tijdens mijn schoolperiode.
    De last was die periode zo zwaar dat ik bezweken ben tijdens mijn studie psychologie. Voordat ik
    ziek werd, ben ik nog tot geloof gekomen wat in hogere zin mijn redding betekende voor de periode
    die daarna volgde. Zonder mijn geloofsleven, zou ik het niet hebben gered. De Here Jezus is voor mij
    het allerbelangrijkste. Het leven met Gods woord en dat serieus te nemen heeft mijn herstel bewerk-
    stelligd. Nu nog ben ik aan het opkrabbelen van de enorme inzinking. Dit is gepaard gegaan met
    peilloze dieptes maar de Here is met mij.
    Ik weet dat de Here Jezus leeft en werkelijk datgene is wat ik zoek in dit leven. Helaas is het zo
    dat weinigen daarvan willen weten.
    Op dit moment werk ik op een zorgkwekerij en de Here geeft kostbare lessen door het werken in de
    natuur. Het evangelie is niet te moeilijk. Zelfs kinderen kunnen het begrijpen. En Jezus zegt van
    zichzelf dat Hij de enige weg is tot God (Joh 14:6). Watchman Nee zegt dat mensen vaak redeneren
    tegenover een heilige God. Wat God zegt in zijn woord is de waarheid in de vorm van een Persoon,
    namelijk de Here Jezus Christus. Ik hoop dat mijn getuigenis ertoe mag bijdragen dat velen die
    weg zullen willen gaan met de Here Jezus. Dat is het allerbeste leven dat er is.

    Shalom! San

  9. Jonathan zegt:
    Geplaatst op vrijdag 5 oktober 2012 om 21:19

    Luisteren naar de stem van God. Ja, dat gebeurt in de stille tijd. Natúúrlijk heb je die als christen, als kind van God. Dat gaat vanzelf. En onder het werk (het vele werk wat we hebben) kan dit eigenlijk constant door gaan, de lijn naar boven, naar de Heere. Een zucht, een gedachte, een kort gebed. Lopend, zittend in de auto of op de fiets, of weer tussendoor midden op de dag op de knieën in de binnenkamer. Daar is verder niets poëtisch aan. Dat is leven met God in de concrete, soms harde werkelijkheid. Temidden van de stress. Onder tijdsdruk. Het is hier het land van de rust nog niet. En constant in strijd met de doodsvijanden: wereld, zonde en eigen vlees. Maar: Christus heeft overwonnen. Dicht bij Hem! Dicht bij Hem! In gebed en lezen van het Woord. En dan nog iets: Stil zijn voor God> dat gebeurt ook in Zijn huis, op Zijn dag. Onder de bediening van Zijn Woord. Daar is ook de bediening der verzoening. Bethel: huis van God!! Een heerlijke plaats! Voorsmaken van de eeuwige sabbathsvrede. Toekomst: Er blijft dan een rust over voor het volk van God.

  10. Harry zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 8:14

    Amen!

  11. Robbert zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 13:40

    Beste San Tjoa

    Dank je wel voor je openhartigheid. Wát een getuigenis!!!

  12. Cornelia VandenWildenberg zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 14:08

    Amen Jonathan wat een waarheid.

  13. Paul van der Sluis zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 14:26

    Wat een wonder van genade dat we worden uitgenodigd om in Zijn tegenwoordigheid te komen. We worden daar niet slechts geduld maar uitgenodigd! Onze Hemelse Vader ziet ernaar uit dat wij de troonzaal binnen rennen, op Zijn schoot springen, naar Hem luisteren en Hem alles vertellen wat er in ons hart omgaat. Elk obstakel heeft Hij weggenomen door het bloed van Jezus. KOM!

  14. Hub.Eussen zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 17:14

    Beste Dirk,

    Een belangrijk commentaar: In de stilte met God; met wijze raadgevingen van jou hierover voor ons allen. Maar ook de PRAKTIJK-getuigenissen in deze, van Dag in reac.No.3 en San Tjoa in reac.No.8 spreken mij met veel herkenning aan.
    Zelf wil ik dan ook nog eens in het kort iets over mij vertellen, alhoewel ik dit al eens uitgebreid in een reactie gedaan heb. +/- 13 Jaar geleden werd ik ernstig manisch depressief. Oorzaak : De strenge RK Kerk-opvoeding in de rijke roomse 1950-er jaren. Daarbij komt, het 40-jaar traumatisch geheim moeten houden van de zelfdoding van mijn vader in 1959.
    Ben toen zelf de bijbel gaan lezen, naar een bijbelgroep gegaan, Zondagsmorgen naar Hour of Power gaan kijken, per toeval met Dirk in contact gekomen, IVN-lid geworden etc. en al deze “handvaten” hebben mij steeds dichter bij God gebracht en de “ontmoetingen” heb ik altijd in stilte alleen met Hem.
    Iedere morgen lees ik in het daggebedenboek: Jezus spreekt (alsof de Geest het in je geheugen print)
    ‘s Middags na de lunsch een uur “rusten” , (meestal wordt het mediteren) op zolder in het logeerbed.
    Om 15.00 uur de middagwandeling in de natuur en langs mijn meditatieplekje : het wegkruis onder de doorn-boom.
    In de natuur wandelen, alléén, is in mijn visie, de beste therapie om tot God te komen, want :
    In de natuur vind je de weldadige en ultieme rust,
    De mooiste kunst,
    De prachtigste muziek,
    Zo vrij als een vogel in de lucht
    En ervaar je de SCHEPPER !
    Nu moet ik er wel bij vertellen, dat ik al 13 jaar gepensioneerd ben en dus alle tijd heb om aan deze “therapieën” mee te doen. Maar ik kan wel bevestigen dat de ontmoetingen met God , alleen in de stilte gebeuren. Hub.

  15. Juan zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 17:32

    Helemaal eens met dit stukje.

    In het kader van de “kleinheid” waar je in alinea 5 over spreekt, wil ik wat zeggen in relatie tot het eerste stuk uit de nieuwsbrief. TV, internet, satellietverbindingen en nu deze 2 TV-stations die “live” de wederkomst van Christus willen uitzenden: van elke ontwikkeling in deze context wordt wel eens verwezen naar het feit dat elk oog Hem zal zien. Alleen: volgens mij is God zo groot dat hij de menselijke technologieën daar straks écht niet nodig heeft!

    Vergelijken doe ik nooit graag maar ik gebruik vaak deze metafoor bij mensen die altijd maar vragen stellen over dingen uit het Woord die wij in onze kleinheid – bijbelgetrouw of niet – tóch niet kunnen beantwoorden. De mensheid t.o.v. God is als een fruitvliegje t.o.v. de mensheid.

  16. a.minnee zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 17:51

    Dat ik hoor dat Van Agt, dat hij in die kerk gaat opkomen voor de palestijnen, dat hoeft hij niet te doen want de israeliers behandelen ze goed,. Heeft hij al gehoord van de beschietiningen iedere dag naar israel, heeft hij al in dat land zijn rondreis gemaakt hoe het in de zieken huizen de palestijnen worden verzorgd, heeft hij de bijbel al goed gelezen dat God zijn volk nooit in de steek laat? Laat hij dat maar eerst doen.want er wordén ook veel leugens verteld over israel door mensen die tegen God zijn, ze strooien haat en nijd over zijn volk

  17. martha zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 20:30

    Wat een getuigenissen lees ik hierboven! Mooi en heerlijk om te lezen, daarin zit veel herkenning.
    Als ik geen kracht heb, mag ik in de kracht van God gaan staan. Als mijn grenzen worden bereikt, is God daar om uit te rusten etc. Het is inderdaad de natuur die Hij ons heeft gegeven om tot onszelf te komen, en zijn Woorden natuurlijk! Uw wil is de oorsprong van alles wat er is (openb. 4’11).
    Het is wel eens moeilijk om te pakken als je in moeilijkheden zit. Toch is rusten aan Zijn voeten een remedie die wonderen doet. Het menselijke is zo klein, Hij is zo groots, niet te vatten. Gelukkig mogen we altijd terugvallen op zijn genade en zijn kracht en zijn liefde.

  18. Sjaak zegt:
    Geplaatst op zaterdag 6 oktober 2012 om 21:59

    Beste San Tjoa,

    Bedankt voor je getuigenis! Veel herkenning ontmoet ik in je schrijven. Zelf lijd ik aan een schyzo-typische persoonlijkheidsstoornis, waardoor ik soms ook in diepe dieptes terecht kom, maar kom er met behulp van de Here God steeds weer sterker uit. Geen put is te diep of Zijn handen vangen je weer op! Psalm 139 zegt het zo mooi: God is boven je, onder je, achter je, voor je en in je! Zelf bespeel ik in de zondagse erediensten een instrument, waardoor ik door lied en zang weer stil word voor het aangezicht van God en steeds weer de rust in de Persoon Jezus Christus (her)-vind!
    Sjaak

  19. Benne Solinger zegt:
    Geplaatst op maandag 8 oktober 2012 om 14:08

    Acht jaar geleden ben ik bestraald voor een agressieve prostaatkanker. Sinds die tijd heeft de Here mij bewaard en gezegend met 10 kleinkinderen, die allemaal gedoopt en/of gezegend zijn in de kerk. In stille tijd dankte ik de Here en bad geregeld of de Heilige Geest mij daarheen zou willen leiden waarheen Hij dat zou willen. Er kwam een echtscheiding, na 32 jaar huwelijk. Ik ging van de kerk af, maar bleef regelmatig toch gaan naar de PKN in Raalte. De prostaatkanker is nu uitgezaaid. Een tijd lang kon ik niet goed bidden, maar anderen baden voor (en met) mij. Ik kwam in mijn nieuwe woonplaats gelovige jonge mensen tegen die ik nu wekelijks spreek. Ja, door alles heen bleef God voor mij zorgen. Hij is mijn allergrootste VRIEND. Ik leef, spreek en ga met Hem. Sinds 1992 schrijf ik een column (Lichtstralen) in de Heino Koerier. Ik ben dat ook in heel moeilijke tijden trouw blijven doen. Belangrijk ook juist voor mijn eigen stille tijd en de daarbij behorende Bijbelstudie, iedere maand moest er weer een column zijn. 3 1/2 jaar geleden werd ik de eerste Dorpsdichter in de gemeente Raalte, maakte o.a. een Pinkstergedicht. Las zelfs een paar jaar de evangelisatie columns die ik schreef voor het huis-aan-huisblad in Heino ook voor bij RTV Raalte. Het Leger des Heils vroeg me 2 jaar geleden cursussen “Dichten met Benne” te geven voor mensen die verslaafd zijn en later ook voor bewoners van Hospice Rozenheuvel. Een paar maand geleden kwam er een verzoek van de NCRV om mee te werken aan het programma “Schepper&Co in het land”, ik was voorgedragen door de Raalter PKN. Ik stemde toe. Opnames werden zowel bij mij thuis gemaakt als ook in het Hospice. Ik vertelde openlijk van mijn geloof en op vrijdag 12 oktober komt de uitzending op tv, 17.05 uur Nederland 2. Hoe de Here een zieke man kan zegenen. God zij geloofd! Blijf trouw in uw hele leven, God is dat ook, de weg naar Hem is open, dankzij Christus werk voor ons op Golgotha!

Laat een reactie achter

0 / 350 woorden