Meestal zijn we niet zo blij met een woestijnperiode in ons leven. Een tijd waarin de moeilijkheden overheersen, en je soms je pijn, je verdriet, je teleurstelling uitschreeuwt naar God.
Voor de één kan het een tijd van ziekte zijn, voor de ander een ontslag, het overlijden van een geliefde, of vult u maar in.
De woestijnperiode is soms een tijd van geestelijke crisis. Laten we het maar niet mooier maken dan het is. En ook als je het in Gods handen kunt geven, komt de situatie soms nog behoorlijk op je af.
Het bemoedigt mij in de Bijbel te ontdekken dat zo´n woestijnperiode kan passen in Gods plan om mensen te veranderen naar Zijn beeld en sommigen klaar te maken voor nieuwe taken. Lees Hebreeën 12 maar, waar staat dat Hij het kan gebruiken om ons deel te laten krijgen aan Zijn heiligheid (Hebreeën 12:10).
De woestijn is een plaats van verbrokenheid, van getoetst worden en volledig leren vertrouwen op God. Het liefst zouden wij zo snel mogelijk willen wegrennen uit de woestijn, naar Kanaän, het Beloofde Land.
Toch kan een woestijnperiode een geestelijke zegen teweeg brengen. In ons eigen leven, maar door ons heen ook in de levens van anderen.
Misschien vinden we onszelf wel heel belangrijk: ons werk, onze gaven, onze bediening in Gods Koninkrijk of in de samenleving.
Dat kunnen allemaal afgoden geworden zijn, die de plaats van God hebben ingenomen. Al die afgoden wil Hij verwijderen uit ons leven, omdat Hij ons anders niet optimaal kan gebruiken. Daar kan hij een woestijnperiode voor gebruiken.
Denk eens aan de woestijnperiode van Jozef. God gaf hem dromen over zijn toekomstige leiderschap. Maar de weg erheen was een weg van pijn, verraad, verwerping en gevangenschap. In die plaats van eenzaamheid in de gevangenis maakte God hem klaar voor een nieuwe taak.
Ook Mozes bracht vele jaren door in de woestijn. God wilde hem leren dat niet hij het volk kon verlossen. Dat zou God Zelf doen, maar daarvoor wilde hij Mozes wel inschakelen. En omdat Mozes al 40 jaar in de woestijn had doorgebracht, was hij de ideale leider om het volk 40 jaar door de woestijn te leiden.
Johannes de Doper was eveneens vele jaren in de woestijn. Daar maakte God hem klaar om slechts zes maanden in het openbaar op te treden. In die zes maanden liep heel het Joodse volk uit om hem te horen (Marcus 1:4), omdat Hij door God was gezonden…
De Here Jezus Zelf bracht 40 dagen door in de woestijn, waar Hij verzocht werd door de duivel. Het was een tijd van geestelijke strijd. Hij wijst ons de weg wanneer wij in de woestijn zijn en ook verzocht worden door de duivel, met de woorden: ‘Er staat geschreven…’ (Mattheus 4).
God schrikt er niet voor terug om tijd te nemen om aan ons te werken. En soms laat Hij toe dat we daarvoor een tijd in de woestijn moeten doorbrengen.
Mag dit ons aansporen om, wanneer we door de moeilijkheden heengaan, juist dan in Gods tegenwoordigheid te zijn. Ook, en misschien juist dan, wanneer ons aardse huis wordt afgebroken en we weten dat we op de drempel van de eeuwigheid staan.
En ter bemoediging: De Here gaat mee! Hij wil kracht geven en ondersteuning. U dragen en voor u zorgen. Vertrouw op Hem alleen.
Dirk van Genderen
Geplaatst op donderdag 18 oktober 2012 om 15:16
Beste Dirk,
In een woestijnperiode leren wij om meer op God alleen te ver-
trouwen om Wie Hij is. Ons geloof groeit dan harder als wij ver-
stoken zijn van ervaringen met Hem om ons te ondersteunen.
Ikzelf geloof dat Godservaringen een essentieel onderdeel uit-
maken van het geloofsleven. Want het kennen van de Here Jezus
is gebaseerd op een Godservaring. Ervaringskennis sluit niet
geloofskennis uit. Maar we groeien geestelijk niet als wij voortdu-
rend steunen op ervaring. Daarom neemt de Here dat soms weg
voor een korte tijd. Echter de Heilige Geest houdt de ervaring vast
voor ons in ons geheugen (Watchman Nee) opdat wij Hem niet
kwijtraken in de woestijnperiode. Wij leren zodoende af te gaan op
het onfeilbare woord en ons geloof in de waarheid van het woord
groeit ook. Het woord bezit enorme oneindige kracht om geestelijke
en psychische genezing te bewerken. Als wij geleerd hebben hoe
heerlijk is om het woord te ervaren, hebben wij geleerd om het te
koesteren en lief te hebben wat een zegen voor ons met zich mee-
brengt. In Psalm 119:67 staat dat God het kennen van zijn woord
zo belangrijk vindt, dat Hij daarom ons door verdrukking laat gaan.
En als wij in de woestijnperiode naar Gods aanwezigheid verlangen
dan is in de binnenkamer het overdenken van het woord het genade-
middel bij uitstek om in zijn aanwezigheid te kunnen komen. Ik kan het
ieder aanbevelen, die vraagt waar God is als Hij zo ver weg lijkt.
Shalom! San
Geplaatst op donderdag 18 oktober 2012 om 17:30
Dit is zo waar. Wat een vader in de hemel hebben wij! Mijn man was sinds 1 januari werkloos door bedrijfseconomische omstandigheden. Sinds 1 september heeft hij een nieuwe baan. Op zijn leeftijd, 60 jaar en in deze economie, een wonder! U mag uw zorgen op Hem afwentelen, want u ligt Hem na aan het hart (1 Petrus 5 vers 7).
Geplaatst op donderdag 18 oktober 2012 om 20:52
Wij naderen weer 31 Oktober, Hervormingsdag. Voor mij weer een bijzondere herdenkingsdag, want 31 oktober 1999 werd mijn bevrijdingsdag. Op die dag opende de Heilige Geest mijn ogen voor de Here Jezus.
Vooraf aan deze bevrijdingsdag in 1999, heb ik letterlijk en geestelijk een 40-jarige WOESTIJNTOCHT ervaren.
Het verdere verhaal hierover kunt U lezen via Google: 31 Oktober 1999 mijn bevrijdingsdag (Visie)
Dirk, jouw realistische woorden over de geestelijke crisis in de woestijn en dat je God niet ervaart, maar ook de bemoedigende woorden, dat je ontdekt wat Gods plan met jouw voor heeft en je klaar maakt voor nieuwe taken enz. kan ik alleen maar bevestigen.
Aan jouw bemoedigend en wijze raad in dit commentaar, kan ik alleen aanvullen uit eigen ervaring met: In de stilte van de “WOESTIJN” ervaar je God. (zie commentaar van 4 Okt. 2012) Hub.
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 2:27
AMEN!!
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 7:19
Beste Dirk en alle lezers. Een hartelijke groet aan allen.
Zelf ben ik in de Negev woestijn tot persoonlijk geloof gekomen.
Het was toen het jaar 1974 en waar ik gepland was kon ik bloeien.
De volgende acht jaar tot op de dag 26 april 1982 toen de Sinaï
terug gegeven werd aan Egypte verbleef ik daar. Het vers wat mij
daar hield was Kolossenzen 4:17b. Ziet toe dat gij de bediening
die gij in de Heere aanvaard hebt ook vervult. Het waren acht
jaren waarin ik de Heere veelal alleen diende en zocht vanuit
Zijn geïnspireerde woord. Die fysieke woestijn ervaring vormen nu
nog het fundament waarop ik verder de Heere dien. Het belangrijkste
wat ik direct leerde is dat de nadruk niet ligt in onze conditie maar in
onze positie. We zijn in de Heere Jezus geplaatst en in Hem zijn we volmaakt.
Deze verzen printte ik diep in mijn hart in die eerste jaren Kolossenzen.2:9-13.
Nu jaren later leef ik allang niet meer in een fysieke woestijn, maar de enigste
rede waarom de Heere soms een woestijn periode toelaat, dat is omdat Hij ons hart
onderzoekt net als toen met het volk Israël (Deut. 8:2). Wat is het toch een schat
om te leren om in iedere periode van ons leven tevreden te zijn. Dat heeft Paulus
niet aan de voeten van Gamaliël geleerd maar wel van onze Heer en Heiland. Hecht
met allen die daar van uit leven in de Heere Jezus verbonden. Johan Schep.
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 7:47
Ik zie uit naar de weg uit de woestijn… De Here alleen is mijn enige hoop op bevrijding!
Ik ben bemoedigd door Hub Eussen die uiteindelijk ook bevrijding mocht meemaken! Geweldig… De Heer is goed, altijd.
‘Mijn’ geloof is zo breekbaar maar Hij is trouw, dank U Heer…
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 9:50
Ik heb tevens contacten met vluchtelingen als founder van de St. Kledingbank Wageningen e.o.. Een jongen helpt heel goed mee. Door oorlog heeft hij alles verloren. Geen ouders, niemand meer. Hij wacht al meer dan 10 jaren op antwoord. Géén! Het schept een band, aangezien ikzelf altijd de rest van mijn leven in een woestijn dien te leven. Mijn tip: ga schilderen, ga gedichten schrijven, help jouw medemens in keiharde nood, voorzover dat kan. Toch ben ik dankbaar! Ik ben veel meer van Jewish people gaan houden en heb empathie gekregen voor hen in nood! Laten we de status loslaten, maar ECHT om kijken naar hen in nood! Maskers af! En gaan met de banaan! Gerard, sjaloom!
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 11:57
Het is nooit fijn om in een woestijn periode te leven. Maar het ervaren van Gods aanwezigheid kan hierdoor zeker tot je komen. Je eigen afhankelijkheid van Hem, wordt dan zo zichtbaar. Je leven, je adem, alles wat je doet kan alleen tot stand komen door Gods kracht. Soms is het nodig om daarvoor een minder goede periode door te gaan.
Wat niet wil zeggen dat je dit alleen door moet gaan. Bijzondere mensen om je heen die God ook kennen zijn wel waardevol en nodig om vol te houden.
Hartelijk dank voor de brief en het commentaar. Ik schrik wel van de berichten uit Zuid Afrika!
Maar wat christenen al niet volhouden zo in Egypte en Syrie, dat is bijzonder en krachtig. We moeten zeker bidden voor deze mensen en hen bijstaan waar mogelijk () dat is niet echt mogelijk. Vragen of God mensen stuurt om hen te ondersteunen!! mvrgr,
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 14:48
In de diepste diepten is HIJ het dichtst nabij! Ik verlang niet terug naar die tijd van intens leed maar wel naar die nabijheid van Hem! (in dat leed)
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 19:47
Inmiddels wandel ik 54 jaar met de Heer. Het voornaamste wat ik in die tijd heb geleerd is vertrouwen. Want ook in de woestijn verzorgde de Heer mij met manna (stoffelijk + geestelijk voedsel) en drinken (levend water!) Maar ook na de woestijnreis, was het vaak strijden. Het Beloofde Land moet ook nog eens veroverd worden. Perioden van relatieve rust en nieuwe strijd wisselen elkaar af. Je komt wel altijd weer rijker uit de strijd. Ik heb vooral geleerd me niet zo gemakkelijk meer uit balans te laten brengen. Elke keer is er wel weer wat…. Altijd zijn er we weer mensen, die zich blijkbaar tot doel stellen om het mij moeilijk te maken. Soms lijkt het ook alsof mijn omgeving (familie en vrienden) extra worden aangevallen. Gebeden werken in zulke perioden heel geweldig, al zou het alleen maar zijn om de innerlijke rust en kracht te ontvangen. De woestijn heeft de mens NIETS te bieden!! Een mens-vijandelijk gebied. Nergens zijn we afhankelijker van onze Schepper dan juist in die woestijnperiode. Terugkijkend moet ik zeggen, da Hij mij er altijd doorheen gedragen heeft!! Met Habakuk mag ik altijd weer zeggen: (Slot boek Habakuk)
17 Al zou de vijgeboom niet bloeien,
en er geen opbrengst aan de wijnstokken zijn,
de vrucht van de olijfboom teleurstellen;
al zouden de akkers geen spijs opleveren,
de schapen uit de kooi verdreven zijn
en er geen runderen in de stallingen zijn,
18 nochtans zal ik juichen in de HERE,
jubelen in de God van mijn heil.
19 De HERE Here is mijn kracht:
Hij maakt mijn voeten als die der hinden,
Hij doet mij treden op mijn hoogten.
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 21:30
Sjalom,
In de woestijn kreeg mijn volk en allen die daar verder aanwezig waren van G’d haar leefregels, daarom zijn deze universeel te noemen. De woestijn is dus geen slechte plaats, want daar hoorden wij dat deze leefregels van G’d noodzakelijk waren om het beloofde land binnen te gaan. De woestijn was een tussenstation om G’ds geboden als een geestelijke bagage ons eigen te maken en daar uit te leven. Niet alleen voor de generatie van toen, maar eeuwigdurend. De geboden van G’d hebben een Koninklijk karakter in zich. We hoeven beslist niet naar de woestijn te verlangen. Het putten uit de geboden van G’d is zo eenvoudig: het gewoon aanvaarden van de leefregels en daar naar handelen. Een eenvoudige opdracht krijgen we van G’d. Hoe moeilijk kunnen we het voor ons zelf maken door te stellen dat dit allemaal niet meer zo noodzakelijk meer is. Door dat te zeggen roepen we de droogte over ons zelf af. Het putten uit de Levensbron, woorden van eeuwig leven, is kinderlijk eenvoudig en zonder enige drempels. Zie Johannes 4:14
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 22:38
Net als in het Jodendom is de afwisseling van intens verdriet, intense vreugde zo mooi te zien. Dat is het echte Leven!
“Het Leven is altijd onvolmaakt, accepteer dat als een echte volwassene of Jij nu christen bent of niet, en Jij zult merken dat Jij minder snel van de weg raakt!”
Sjaloom to the Jewish people, Vivre to Israël!
Gerard
Geplaatst op zondag 21 oktober 2012 om 12:22
Shalom Dirk en alle lezers,
Ook ik was in de woestijn (ziekte en overlijden van mijn dierbare man). Ik was “gebeten door de slang”,
maar ik keek (en kijk) op Jezus (Jeshua) en dankzij Hem krijg ik “manna” voor elke dag en soms voor 2 dagen.
Mijn man had grote liefde voor Israël en wilde met vervroegd pensioen om onze oudste broer te troosten
door vrijwilligerswerk te doen en dacht aan een kringloopwinkel en een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen. Dit alles is geschied, alleen niet mijn man, maar ik mag Israël troosten. Wat ik niet kon bedenken heeft God bewerkt! In “de woestijn” zei iemand eens tegen mij dat ik mijn man op het altaar moest leggen (hij was mijn Izak). Ik zei onder tranen: dat kan ik niet. Op een dag al fietsend zei ik tegen God: mijn man is het liefste wat ik van U heb gekregen, maar hij is van U, wilt U goed voor hem zorgen?
En toen brak er iets in mij en tóch Vrede. Thuisgekomen vertelde ik alles aan mijn man en hij was diep ontroerd. Vele wonderen mochten we ervaren, maar de ontmoeting met een lijdende Jezus was héél bijzonder. En hoe kan het ook anders, Israël kwam erbij. Nu mag ik al 9 jaar een schakeltje zijn in de stichting “Nachamu Nachamu Ami”. Hartelijk groetend en Gods zegen zij jullie deel, Jannie.
Geplaatst op zondag 21 oktober 2012 om 17:07
Het is alleen maar Genade, daar moeten wij in geloven en vasthouden, want Hij doet Wonderen Hij alleen. Laten we geloven en bidden voor de hele wereld. Amen
Geplaatst op zondag 21 oktober 2012 om 19:54
Fantastische waarheid. Bijzondere bemoediging. Wat een grote God!
Geplaatst op zondag 21 oktober 2012 om 23:33
Beste Dirk,
Je kan ook ons leven vergelijken als een woestijntocht waarin wij van alles en nog wat tegenkomen, zoals de Israelieten in de woestijn destijds. En dan heb ik het over de eerste woestijntocht nadat ze door de Rode Zee of Schelfzee waren gegaan.De doortocht uit Egypte (de wereld)en door de Rode Zee (de doop) begint dan pas. Zie 1 Kor 10:1,2. En dan hebben wij als christenen nog een moeilijke weg te gaan door de woestijn van het leven. We komen van alles en nog wat tegen zoals de Israelieten destijds. Zij hadden de wonderen gezien die de Here met Egypte had gedaan maar toch bleven hun harten hard. Zo mogen wij op het kruis zien en het wonder van zijn vleeswording, kruisiging en opstanding aanschouwen. In deze wereld waar geen leven te vinden is, is Jezus het Leven. Het leven is een woestijntocht waar wij alleen door het Woord dat levend gemaakt wordt door de Geest in de Gemeente God ons erdoorheen wil loodsen, door de woestijn. De ganse schepping zucht en is in barensnood (Rom 8:22) en wij als Gods kinderen,
zuchten mee. Wij zullen niet bewaard worden voor de gevolgen van de zonde in deze wereld. Deze wereld heeft ten diepste ons niets te bieden. Daarin trek ik de parallel met een woestijntocht. De Israelieten moesten leven van het brood dat uit de hemel daalde. Wij zullen moeten leven door het Brood des Levens dat van de hemel gekomen is. Zie Joh 6:32-35. Hij geeft het leven want Hij is het Leven (Joh 14:6). En voordat wij het beloofde land kunnen binnenkomen, vraagt de Here ons om zijn geboden te onderhouden en ons door de Geest te laten leiden. Alleen op deze manier komen wij door deze woestijntocht behouden in Zijn heerlijkheid aan. Wat een toekomst! Wat een hoop! Laten wij volhardend
het goede doende bezig zijn, wetende dat onze arbeid niet tevergeefs is in de Here (1 Kor 15:58).
Shalom! San
Geplaatst op maandag 22 oktober 2012 om 11:22
Sjalom Allen,
Amen, Nachamu Ami, reactie 11.
Laten we allen naar het huis/Beth van Yeshua gaan en hem volgen in koninklijk/Torah gedrag.
Troost Mijn Volk zegt:
Geplaatst op zaterdag 20 oktober 2012 om 21:30
Sjalom,
In de woestijn kreeg mijn volk en allen die daar verder aanwezig waren van G’d haar leefregels, daarom zijn deze universeel te noemen. De woestijn is dus geen slechte plaats, want daar hoorden wij dat deze leefregels van G’d noodzakelijk waren om het beloofde land binnen te gaan. De woestijn was een tussenstation om G’ds geboden als een geestelijke bagage ons eigen te maken en daar uit te leven. Niet alleen voor de generatie van toen, maar eeuwigdurend. De geboden van G’d hebben een Koninklijk karakter in zich. We hoeven beslist niet naar de woestijn te verlangen. Het putten uit de geboden van G’d is zo eenvoudig: het gewoon aanvaarden van de leefregels en daar naar handelen. Een eenvoudige opdracht krijgen we van G’d. Hoe moeilijk kunnen we het voor ons zelf maken door te stellen dat dit allemaal niet meer zo noodzakelijk meer is. Door dat te zeggen roepen we de droogte over ons zelf af. Het putten uit de Levensbron, woorden van eeuwig leven, is kinderlijk eenvoudig en zonder enige drempels. Zie Johannes 4:14
Geplaatst op maandag 22 oktober 2012 om 11:22
Dirk, en alle schrijvers van reacties vóór mij,
Ik heb de woestijn van mijn leven gehad nadat er een chronische ziekte mijn lichaam binnensloop.Tijdens deze opkomende slopende ziekte had ik intensieve omgang met mede broeders en zusters. Je zou van hen verwachten dat ze je optillen en meesleuren door de diepte heen maar de praktijk is anders!! Je moet je richten op de Here Jezus alleen!! Verwacht het nooit van anderen! (uitzonderingen daargelaten!) Zonder Hem kun je NIETS doen. Gaat alles van een leien dakje? Nee, maar staand op Zijn beloften mag ik, mogen wij uitzien naar een toekomst met de Here Jezus en die toekomst is dit uur begonnen. Vol verwachting blijf ik uitzien tot DIE DAG eens komen zal!!!
Geplaatst op maandag 22 oktober 2012 om 13:54
Goed gezegd Peter. Alleen Jezus kan je helpen …
Geplaatst op maandag 22 oktober 2012 om 21:02
Beste Dirk, broeders en zusters, de woestijn is woest en… de dood, zo ver als je maar kijken kunt.
Terwijl wij toch belijden dat Jezus Heer is, in Wie de zonde en de dood aan het kruis zijn genageld.
Het was voor Jezus niet gemakkelijk om tot overwinning te komen (!) en het is voor ons soms ook heel moeilijk. Ik bid iedereen kracht toe. En wijsheid. Het IS mogelijk om onder Jezus’ leiding door de woestijn heen te komen.
De Heere is mijn herder, ik zal geen gebrek hebben, Hij doet mij nederliggen in grasrijke weiden. Hij voert mij aan wateren der rust, Hij geeft mij verkwikking, Hij leidt mij in rechte sporen
Ter wille van Zijn naam.
Psalm 23