‘Het moeilijkste gedeelte van het geloof is het laatste halve uur, voordat Gods antwoord komt’, schreef iemand mij. Wellicht kennen we dit wel uit ons eigen leven, en ook de Bijbel laat zien dat niet iedereen het volhoudt om dit laatste halve uur te blijven geloven.
Eerst een paar voorbeelden uit de Bijbel. Om te beginnen Sara. Zij kon niet wachten op de vervulling van Gods belofte aan Abram, dat Hij hem een ontelbaar groot nageslacht zou geven (Genesis 16). Zij kwam daarom met het alternatief Hagar op de proppen.
Een ander voorbeeld vinden we in Exodus 32. Toen het volk Israël vond dat Mozes te lang bij God op de berg bleef, eisten ze van Aäron dat hij goden zou maken die ze konden aanbidden, wat uitmondde in het gouden kalf.
Denk ook eens aan de geschiedenis van Saul in 1 Samuël 13. Voordat hij de strijd aan mocht gaan met de Filistijnen, moest hij wachten op Samuël, die eerst offers zou brengen. Nadat ze al zeven dagen hadden gewacht en het leger angstig werd en weg begon te lopen, bracht Saul zelf die offers. Nauwelijks was hij daarmee klaar, of Samuël kwam alsnog. In sterke bewoordingen keurt Samuël Sauls handelen af en kondigt aan dat zijn koningschap geen stand zal houden.
Ook in het Nieuwe Testament vinden we de gedachte terug dat het aankomt op het laatste moment, op het volharden in het geloof. Het geloof in en vertrouwen op God tot het einde vasthouden (Hebreeën 3). Niet zien en toch geloven (Hebreeën 11). De beproefdheid van uw geloof werkt volharding uit (Jakobus 1).
We leven in een tijd waarin geloven vooral prettig en aangenaam moet zijn. Wij willen geloven en direct zien. Net zoals Sara, het volk Israël en Saul. Wanneer we ziek zijn, willen we nu genezing ontvangen. Wanneer we een probleem hebben, moet God liefst vandaag nog antwoorden. En wanneer dit niet gebeurt, gaan we onze toevlucht zoeken bij eigen wijsheden en eigen oplossingen.
Soms zit er een lange tijd tussen de belofte van God en de vervulling van die belofte. Dan komt het aan op het wachten op God, op het vertrouwen in Hem, omdat Hij de absoluut Betrouwbare is. En dat wachten kan lang duren. Dat laatste halve uur duurt in uw situatie misschien al jaren.
Laten we ons ook maar niet verheffen boven mensen die dit wachten niet vol (hebben) kunnen houden, omdat ze niets van God zagen of ervaarden. Door ons ongeloof kan Hij vaak weinig krachten doen. We hebben heel veel genade van de Here nodig om wel op Hem te blijven vertrouwen.
U zegt misschien: ‘Je zou mijn situatie eens moeten kennen… Ik zie geen uitkomst meer’.
God kent onze strijd en onze pijn. Hij kent elk detail van ons leven. Hij hoort de niet uitgesproken schreeuw uit een gebroken hart.
Ons probleem is dat wij meestal niet zien wat God achter de schermen al aan het doen is, maar misschien wel anders dan wij voor ogen hebben.
Denk aan de drie vrienden van Daniël. Zij weigerden te knielen voor het beeld van Nebukadnezar. Hun laatste uur leek geslagen tot de koning hen in de vurige oven liet gooien. Juist op dat moment stuurde de Here Zijn engel om hen te sparen en te redden (Daniël 3)
Denk aan Elia, die moest vluchten voor koning Achab en zich lange tijd moest verborgen bij de rivier Krith. Hij had nog wel water, maar geen voedsel meer. De Here stuurde toen raven naar hem toe, zoals Hij had toegezegd, om Elia brood te brengen en hem in leven te behouden.
Lees Psalm 56 eens. De dichter, David, die bang is, spreekt zichzelf aan om op God te vertrouwen. Die weg mogen ook wij gaan.
Dan kan het gebeuren dat de Here ons wijsheid en kracht geeft om noodzakelijke stappen te zetten in bepaalde situaties. Hij is bij machte om op wonderlijke wijzen te voorzien.
Komt er dan altijd een oplossing in de aardse leven? Nee. Het kan ook Zijn weg te zijn om ons op te nemen in Zijn heerlijkheid. Ook dan mogen we, dat laatste uur van ons leven hier op aarde, ons vertrouwen op Hem blijven stellen.
Nooit kan het geloof teveel verwachten. ‘Hem nu Die bij machte is te doen ver boven alles wat wij bidden of denken, overeenkomstig de kracht die in ons werkzaam is, Hem zij de heerlijkheid in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot in alle eeuwigheid. Amen’ (Efeze 3:20).
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 7 december 2012 om 13:34
Dank voor dit artikel Dirk. Ik moet denken aan de universle vraag in het boek Job: wie krijgt in het universum van ons de onverdeelde aanbidding, ook als alles misloopt, als er alleen nog maar duisternis is, als de ‘weg toegemuurd’ lijkt: God of de satan. We zien hoe de satan allerlei aanknopingspunten in Jobs ziel zocht om hem ertoe te bewegen zijn geloof in God vaarwel te zeggen. Ik geloof dat in die situatie ook een juist licht op God en op onszelf de mens dan sterken kan en hem kan helpen te volharden in de beproeving (Rom. 5). Beseffen waar wij zouden zijn geweest in de eeuwigheid wanneer Hij ons Jezus niet had geopenbaard. Niets weegt daar tegenop. Een juist licht op de dingen plaatst het lijden in een ander perspectief.
Geplaatst op vrijdag 7 december 2012 om 14:18
Voor een strijdkracht gelden een aantal duidelijke principes: 1 Is mijn relatie met God goed? 2 Heb ik voldoende afgerekend met zonde? 3 Begrijp ik wat de Geest van mij wil?
4 De tijd nemen voor gebed.
En tja, dan blijk je voor een belangrijk deel in de macht te verkeren van Satan, christelijke propaganda ten spijt die zegt “dat je bent vrijgekocht in het bloed van Jezus”.
Paulus legt uit dat niemand zo maar 1 2 3 wandelt in de vrijheid, omdat er krachtige wetten van zonde en dood ons regeren.
Om uiteindelijk toch in die vrijheid te kunnen ingaan, vergt heiliging, zonder welke wij de Here niet kunnen zien – en strijd.
En voor deze strijd gelden duidelijke principes. dag
Geplaatst op vrijdag 7 december 2012 om 16:28
Beste Dirk,
Hoe houden wij vol als het moeilijk wordt? Het antwoord is eenvoudig maar waar: blijven vertrouwen op
God dat Hij met ons is. Talrijk waren de situaties in mijn leven dat ik voor mijn gevoel boven ver-
mogen werd beproefd. Dan hielp het mij om bemoedigende Bijbelteksten te overdenken en daar kracht uit
te putten. Als ik nu terugkijk, heeft de Here mij steeds erdoorheen gesleept. Hij laat iets toe om
zijn Almacht te tonen. Hij geeft de oplossing op Zijn manier opdat wij Hem beter leren kennen en daar-
door ons geloof kan groeien. Als wij ervaren hebben dat Hij ons uit de benauwdheid wil redden, dan kun-
nen wij dan meer geloof ontvangen dat Hij ons uit elke situatie kan redden. Wat kan ons overkomen als
wij eeuwig leven hebben? Hoe diep onze wegen ook gaan, Zijn eeuwige armen zijn onder ons (Deut 33:27). Ik heb ervaren dat de vrucht van de bestraffing gerechtigheid is (Hebr 12:11). Daardoor heb ik geleerd om op een andere manier naar het leven te kijken. Meer met de ogen van God. En Hij blijft daarmee doorgaan totdat wij bij de Here Jezus zullen zijn. Tot dan toe zal lijden en beproevingen ons deel zijn. Wij moeten niet menen dat wij anders behandeld zullen worden dan de voorbeelden die in de Bijbel staan. In deze tijd is Bijbelkennis van onschatbare waarde. De Heilige Geest wil ons verstand verlichten met de liefelijke kennis van het Woord tot genezing van onze ziel (Spr 24:13,14). Laten wij dan op het Woord acht geven, opdat wij het goede zullen vinden! (Spr 16:20).
Groeten van San
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 10:26
Het is niet makkelijk om in vertrouwen op God te leven. Sommige gelovigen denken dat zij aan het bidden rechten kunnen ontlenen, en zijn teleurgesteld als gebeden niet verhoord worden.
Uit het boek Job blijkt wel heel duidelijk, dat God souverein is en blijft, zowel m.b.t. de ongelovigen als de gelovigen. Dat wordt nog wel eens vergeten. In de brief aan de Hebreeén wordt de gelovigen duidelijk gemaakt dat de Vader elke zoon (dochter) tuchtigt die Hij aanneemt. Dat is niet iets waar je naar uitziet, maar wel een bewijs dat God met je bezig wil zijn. Zogenaamde “broodprofeten” zoals gebedsgenezers en welvaartspredikers proberen deze teksten te ontkrachten door te beweren dat je geloof niet deugt als je niet krijgt waar je om bidt.
Job moest voor deze “armzalige vertroosters” een zondoffer brengen want anders hadden ze het niet overleefd. Troosters zijn broeders en zusters die niet klagen maar dragen. En dan kunnen we alles in gebed bij de Vader en de Heer brengen en de uitkomst aan Hen overlaten. Jacobus 5:7-20.
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 16:46
Er staat geschreven in God’s Woord: Dit is het eeuwigen leven dat ze U kennen de Enige Waarachtige God. Hem te mogen kennen dat is voor mij nog zo verborgen, ja door ZIJN WOORD, maar de toepassing in mijn eigen hart en ziel. Zoals Simeon zei: “Nu laat Gij Heer Uw diensknecht gaan in Vrede want mijne ogen hebben de Zaligheid gezien!” Ik kan en mag nog bidden voor dat grote wonder; dat zou een Kerst zijn als geen ander Kerst ooit is geweest. Vele groeten uit Canada. Van Corrie.
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 18:55
Beste Cornelia,
Kom met al je lasten en vragen bij de Here Jezus en kom zonder enige vooringenomenheid (without
premeditating ) als een kind dat de weg niet weet. Er staat immers geschreven in Joh 6:37B, “……en wie tot Mij komt,zal Ik beslist niet uitwerpen.” En dan zal Kerst voor jou en in de hemel een feest zijn.
Durf te vertrouwen dat Jezus met open armen staat om ook jou in zijn armen te sluiten.
De vrede van God wens ik jou ook toe!
San
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 20:00
Sjalom,
Yeshua houdt in de gelijkenis van de tien meisjes ons het volgende voor:
Alle tien meisjes hebben een uitnodiging ontvangen en gaan daar op in. Ondanks het feit dat de bruidegom op zich laat wachten blijven alle tien nog steeds bereid om, wanneer hij komt, met hem op weg te gaan. De omstanders weten heel goed waar Yeshua op doelt en kennen de functie en het geheim van olijfolie. Er is een snelle persing die grof is van structuur met een korte brandtijd. Deze olie is goedkoop en in een paar uur te produceren en geeft een walmende vlam. Daar staat tegenover een fijne persing die een week duurt. Deze olie is zuiver en kan op een heel laag pitje worden gezet zonder dat deze walmt of uit gaat.
Wat is de boodschap van Yeshua? Als eerste wil Hij dat we respect tonen voor de bruidegom. Geen walmende pitjes van goedkope olie dat ruik je onmiddellijk als je een feestzaal binnengaat. Een deel van de meisjes gaat op de goedkope toer en op een respectloze wijze de feestzaal binnen te mogen gaan. Er zit een luchtje aan hun olielamp.
De andere vijf tonen wel respect en nemen de moeite om met zuivere olie op weg te gaan. Stel dat de reis wat langer zou duren, dan raakt de olie niet zo snel op. Zij hebben er een week voor over en het mag wel wat kosten. Ze willen met zuivere olie in hun lampen de feestzaal binnengaan. Zij tonen daarmee hun respect en nemen geen genoegen met een mindere kwaliteit. Zij houden er niet van om op het laatste nippertje hun huiswerk te maken.
Beide groepen laten hun lamp fel branden, zodat de bruidegom die van ver al kan zien. Als het schemert en wat langer duurt voordat de bruidegom komt kan de zuivere olie laag gezet worden en blijft nog branden. Hier wordt het karakter van de genodigden neergezet: de ene “zorgvuldig” de andere “we doen maar wat”. De goede verstaanders hebben begrepen wat Yeshua bedoelde met deze gelijkenis. Zorgvuldigheid ook in het laatste halfuur: werk in uitvoering.
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 21:11
Wat een heerlijke boodschap van troost zo vlak voor de Kerstdagen.
Morgen mag ik over Jozef spreken en er is een bemoediging die ik
toch graag even wil delen. Na vele jaren van verdriet en rouw hoort
Jacob van de Heere dat het Jozef zal zijn die zijn ogen zal sluiten.
Dit heeft mij zo diep geraakt, want de Heere weet het einde van het
begin (Gen. 46:4; Jes. 46:10.) Op Zijn tijd komt alles meer dan goed.
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 22:00
Volhouden in alles wat ons de komende tijd te wachten staat???? Ik denk dat ik het nooit zal volhouden tot het einde! Wie wel?? We mogen ons daarop voorbereiden, want de “barensweeën” van de wederkomst zullen heftig zijn…… De hele wereld zal zich op christenen en op Israël storten….. Toch ben ik vol vertrouwen, want HIJ DOET het door ons heen!! Jezus zond niet voor niets de “Trooster”!! Mijzelf vertrouw ik niet, maar Jezus wel!!!!
Geplaatst op zaterdag 8 december 2012 om 22:18
In het eerste hoofdstuk van Job wordt de zekerheid dat God altijd “in charge” blijft goed uitgelegd, Hij heeft en houdt steeds de regie!!
Luister/kijk naar de volgende preek van Steve Lawson https:\/\/www.youtube.com/watch?v=UDVWvOQvlK8
Blessed be the name of the Lord, he gave and take away. Job 1:21
Geplaatst op zondag 9 december 2012 om 6:53
“Wacht op de Heer, gij vromen, Is Israel in nood? Er zal verlossing komen…. want…. Zijn goedheid is zeer groot!” Dit is de Bijbelse bemoediging voor de gelovigen. Het is de beoefening van het geloof waar Paulus ons toe aanspoort, zodat de ziel kan groeien in vertrouwen en kracht. Dit geloof is nodig om tot het einde vol te houden en de zaligheid te verkrijgen. We weten niet welke moeilijkheden er voor ons liggen om tot het einde te kunnen volhouden. Dat weet alleen de Here. Daarom is een ieder’s weg verschillend. De Here geeft ons gelegenheid tot oefening en spoort ons aan dit te doen. Vaak wacht de Here tot op het uiterste moment, totdat het water tot aan de lippen komt, om ons uit te rekken zodat we kunnen groeien. Als we dit voor ogen houden, dan wordt het wachten gemakkelijker. Als we een bemoediger in onze omgeving hebben, dan is “gedeelde smart halve smart” en “gedeelde vreuge dubbele vreugde”. De Here komt ge heel onverwachts en van een andere hoek, hij geeft antwoord en uitkomst net als we gaan denken dat het allemaal tevergeefs is geweest, of dat we het ons verbeeld hebben dat Hij ons iets heeft beloofd. Het is altijd onverdiend, en we kunnen niets anders dan gehoorzaam wachten en verwachten. Zo kunnen we ontvangen. Onverdiende genade produceert ware dankbaarheid en dan zullen we God alle eer geven. Als we de Bijbelse voorbeelden na-checken, dan zie je dat de Here het nodig vindt om ons wachten te leren. Dit in combinatie met de text dat “alle dingen medewerken ten goede” voor diegenen die Hem lief hebben en op Hem betrouwen, zijn geweldige lessen die de Here ons wilt leren. Maar oh, wat is het moeilijk om zo ver te komen. Hoeveel lessen hebben we nodig om van de eerste naar de tweede klas over te gaan? Terugkijkend zijn het er heel wat. We zijn vaak heel lang blind en doof en gevangen in eigen werk, helaas. Gelukkig heeft de Here ook veel geduld met ons. Gezegende zondag toegewenst, Johanna
Geplaatst op zondag 9 december 2012 om 22:17
2 Petrus 3
14 Omdat u hiernaar uitziet, geliefde broeders en zusters, moet u zich inspannen om smetteloos, onberispelijk en in vrede door hem te worden aangetroffen. 15 Bedenk dat het geduld van onze Heer uw redding is. Dat heeft ook onze geliefde broeder Paulus u geschreven met de wijsheid die hem is geschonken. 16 Hij schrijft dit overigens in alle brieven waarin hij dit onderwerp ter sprake brengt. Daarin staat een en ander dat moeilijk te begrijpen is en dat door onwetende en onstandvastige mensen, tot hun eigen ondergang, wordt verdraaid; dat doen ze trouwens ook met de overige geschriften.
Geplaatst op maandag 10 december 2012 om 10:43
Ja Dirk, Hij is de absoluut BETROUWBARE!!
Geplaatst op maandag 10 december 2012 om 11:25
Dat halve uur stilte zou ook een verwijzing kunnen
zijn van het halve verschoven jaar van het volk
Israël om dat weer recht te zetten…
Geplaatst op woensdag 12 december 2012 om 19:52
Als je mag wegvallen in de sterkte Zijner macht… en zelfs retour komen in je eigen kracht en eerste liefde, dan gaan er heel veel bijbelteksten in vervulling.
Het bloed van Jezus reinigt van alle zonden. In wat geheiligd is en rein en onberispelijk voor Zijn aangezicht, komen ook familieleden, vrienden en gemeenteleden verder, ook rein en heilig door “het bloed van Jezus”, als plantingen in de wedergeboorte.
In dit getuigenis dank ik U Heer, U bouwt Uw gemeente.
Geplaatst op donderdag 13 december 2012 om 9:34
Beste Dirk,
Deze psalm biedt steun en troost in het laatste halve uur:
Psalm 91:1 berijmd.
Hij, die op Gods bescherming wacht,
wordt door den hoogsten Koning
beveiligd in den duist’ren nacht,
beschaduwd in Gods woning.
Dies noem ik God, zo goed als groot
voor hen, die op Hem bouwen:
Mijn burg, mijn toevlucht in den nood,
den God van mijn betrouwen.
Groetjes van Elisabeth
Geplaatst op woensdag 20 maart 2013 om 10:31
Ja, het is zonder meer duidelijk dat geduld en volharding belangrijk zijn. Maar, ik denk dat het een hele grote valkuil is als we ‘geduld’ gaan verwarren met gelatenheid. Want dat gaat richting ongeloof, voorbeelden van wat ik bedoel? :
1 “ik zie wel of mijn kinderen tot de Heer komen, ik ben het discussiëren moe, ik doe gewoon mijn standaardgebed aan het eind van de avond voor ze en that’s it”.
2 “Jammer dat deze bevlogen gemeente (of christelijke organistatie) door financiële problemen opgedoekt wordt, en de voorganger/directeur gewoon weer zijn tijd moet besteden aan een seculiere baan, God vindt wel weer een andere weg”.
3 “Jammer dat zoveel mensen ongeschikt zijn voor de zending (zie vereisten voor het zendingsveld bij vrijwel elke zendingsorganisatie), maar God spreekt ook door dromen tot de verlorenen”
4 [helaas gezien bij anderen] “Ik zie wel of God me bevrijdt van mijn homosexuele begeerte, ik heb zolang gebeden en ik was heterosexueel getrouwd en gescheiden (juist omdat het niet bleek te gaan).
Met deze voorbeelden wil ik laten zien dat wat soms, op onszelf of op anderen, kan overkomen als ‘geduld’, eigenlijk gelatenheid of ongeloof is. Soms is op God wachten geen lijdzaamheid maar een verkeerde vorm van passiviteit. Maar hier heb ik het niet over goedkope kritiek op christen die door zeer moeilijke beproevingen zijn gegaan maar over hoe we een tweede of derde of zelfs vierde mijl kunnen gaan.