Buitengewoon geschokt. Dat was ik nadat ik het verhaal hoorde over een jongen die vorige week overleed. Een jaar geleden was deze jongen ernstig ziek. Medische behandelingen volgden, er werd veel voor hem gebeden. Toen kwam hij met zijn ouders bij een gebedsgenezingsdienst. Hij werd genezen verklaard en er werd een profetie over hem uitgesproken: hij zou later gaan werken in Gods Koninkrijk.
Er kwam weer hoop. Alles zou goed komen. Wat is God groot! Hoop werd geloof en geloof werd zekerheid. Er was in de omgeving ook onzekerheid. Wat moeten we denken van gebedsgenezing? Hoe zeker is de uitgesproken genezing? En waarom hij wel en wij niet?
Kortgeleden werd de jongen opeens weer ernstig ziek. Levensbedreigend. Vorige week is hij overleden. Het is aangrijpend om van de ouders te horen hoe ze de weg met hun zoon gegaan zijn het afgelopen jaar, eerlijk, oprecht en geestelijk. Op hun weblog (marchulsman.blogspot.nl) schrijven ze er uitgebreid over, over hun geloof, hun vertrouwen, ook over hun zoektocht.
We leven mee met de rouwende ouders, met de rouwende familie. We bidden hun Gods kracht en Zijn genade toe.
Wat een vragen zullen er gesteld worden. In Jezus’ Naam is toch genezing uitgesproken… Er werd toch geprofeteerd dat deze jongen zou gaan werken in Gods Koninkrijk… Waren dat dan niet Gods woorden?
Heel duidelijk wil ik stellen dat ik absoluut geloof dat de Here bij machte is om wonderen te doen en genezing te schenken. Ook nu nog, anno 2013. Maar wij kunnen niet beschikken over Gods genezing.
U zegt misschien: ‘De Bijbel staat er toch vol van. Denk eens aan alle genezingen die de Here Jezus heeft gedaan en ook de apostelen…’
Wie ziek is en gelooft in de Here Jezus, wordt soms opgescheept met het gevoel dat het zijn of haar eigen schuld is dat genezing uitblijft. De Here staat immers klaar om genezing te schenken. Door Zijn striemen is ons genezing geworden en wanneer er in de eigen gemeente geen speciale genezingsmogelijkheden worden geboden, zijn er altijd nog de genezingsdiensten, krijgen zieken niet zelden te horen.
Ik ken mensen die op een wonderlijke wijze genezen zijn. God geneest, ook vandaag. Laten we dat vasthouden, Hem daarvoor loven en prijzen en ons verheugen met degenen die genezen zijn. En laten we vooral ook biddend om zieken heen staan. God verleent immers kracht aan het gebed van de rechtvaardigen. Mensen in nood ervaren vaak dat er voor hen wordt gebeden. En uit ervaring weet ik hoe goed het je doet wanneer mensen laten merken dat ze met je meeleven.
Ik ken ook mensen die naar genezingsdiensten zijn geweest, maar niet genezen zijn, of slechts tijdelijk opknapten, hoewel tegen hen werd gezegd dat ze genezen waren in Jezus’ Naam. Deze zieken krijgen hierdoor ook geestelijk een forse dreun te verwerken, waar de zogenaamde gebedsgenezers zich niet verantwoordelijk voor voelen. Daar kan de eigen omgeving en de eigen gemeente voor ‘opdraaien’.
Natuurlijk zou ik u graag beloven dat ziekte en pijn al in dit leven uitgebannen kunnen worden, zoals sommige predikers dat doen. Maar dat kan ik niet en dat doet de Bijbel ook niet. Laten we niet vergeten dat we in een gevallen wereld leven. Iedereen die garandeert dat gelovigen niet ziek hoeven te zijn en niet door moeilijkheden getroffen kunnen worden, is een leugenaar, die mensen valse hoop geeft.
We weten vaak geen antwoord op de vraag waar God is als het leven pijn doet, hoewel lijden ook onze eigen schuld kan zijn. En sommigen lijden wel heel veel. Laten we maar voorzichtig zijn met goedkope antwoorden.
Soms is het beter om eerst te zwijgen en er te zijn. En soms mogen we ons verwonderen over Gods genade in het leven van iemand die een diepe weg moet gaan. Als we maar weten dat de Here met ons is en voor ons zal zorgen, ook al gaan we door een dal van diepe duisternis (Psalm 23). Zijn vrede is meer waard dan gezondheid en voorspoed.
Voor alles wil de Here Jezus ons leren in alles op Hem te vertrouwen, wat er ook gebeurt. In ziekte en in gezondheid, in vreugde en in verdriet.
Elke genezing, elk herstel, is een wonder van de Here. Het is absolute genade wanneer Hij leven geeft. Het is elke ochtend een wonder als we weer een nieuwe dag van Hem ontvangen.
We zeggen wel eens gemakkelijk dat het leven niet over rozen gaat. Maar je moet er zelf maar mee worden geconfronteerd. Dan komt het erop aan. Wat een genade is het dan als we de Here Jezus mogen kennen en mogen ervaren dat Hij ons vasthoudt, voor ons zorgt. Dat Hij meegaat, hoe moeilijk de weg soms ook is. Dan mogen we het (soms) ervaren wat Psalm 33:18 en 19 zegt: ‘Zie, het oog van de HERE is over wie Hem vrezen, op hen die op Zijn goedertierenheid hopen, om hun ziel te redden van de dood en hen in het leven te behouden, wanneer er honger is.’
Ter bemoediging verwijs ik naar 2 Korinthe 4. Vanaf vers 16 lezen we daar: ‘Daarom verliezen wij de moed niet; integendeel, ook al vergaat onze uiterlijke mens, toch wordt de innerlijke mens van dag tot dag vernieuwd. Want onze lichte verdrukking, die van korte duur is, brengt in ons een allesovertreffend eeuwig gewicht van heerlijkheid teweeg. Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet, zijn van het ogenblik, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig.’
En hoofdstuk 5 vervolgt dan in vers 1: ‘Wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis, deze tent, afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.’
En vers 6-9: ‘Wij hebben dus altijd goede moed en weten dat wij, zolang wij in het lichaam inwonen, uitwonend zijn van de Here, want wij wandelen door geloof, niet door aanschouwing. Maar wij hebben goede moed en wij hebben er meer behagen in om uit het lichaam uit te wonen en bij de Here in te wonen. Daarom stellen wij er ook een eer in, hetzij inwonend, hetzij uitwonend, om Hem welbehaaglijk te zijn.’
Er komt een einde aan het lijden. Soms door genade in dit leven, als God genezing geeft, of herstel van gebroken relaties. En zeker na dit leven, of al eerder, bij de wederkomst van de Here Jezus. Dat uitzicht mag ons nu al vertroosten en verblijden.
Tot slot citeer ik daarom Openbaring 21:4 en 5a: ‘En God zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal er niet meer zijn; ook geen rouw, jammerklacht of moeite zal er meer zijn. Want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij Die op de troon zit, zei: Zie, Ik maak alle dingen nieuw.’
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 1 februari 2013 om 11:35
Dank je Dirk voor dit commentaar. Het doet mij pijn dat zulke dingen kunnen gebeuren in de gemeente des Heren.
Gods zegen toegewenst!
San
Geplaatst op vrijdag 1 februari 2013 om 14:47
Bedankt Dirk voor dit realistische commentaar.
Als mensen dingen uitspreken in de naam van Jezus is het onmogelijk daar tegenin te gaan, ook al weet je dat het misschien niet waar is, want wie ben ik om de naam van Jezus tegen te spreken. Spijtig genoeg worden er nog altijd mensen misleid op deze manier. Laten we op Jezus zelf zien en het van hem verwachten, Hij doet nog altijd wonderen, maar op zijn tijd.
Geplaatst op vrijdag 1 februari 2013 om 15:38
Sjalom Dirk,
Het is intriest dat een christelijke geloofsgemeenschap zulke dingen toelaat. Blijkbaar zijn zij van mening dat zij G’d voorschrijven hoe het in hun ogen moet geschieden. Misbruik van de Naam van G’d behoort tot afgoderij!
Het leven van een mens (in overdrachtelijke zin) bestaat uit vele puzzelstukjes. Naarmate een mens ouder wordt krijgt men een beeld van je levensloop. Dat is een rijpingsproces, waar de scherpe kantjes van af vallen. Voor velen is dat getekend worden door dit aardse leven. Als er een vertrouwen is op het leven wat hierna plaats gaat vinden geeft dat een rijk perspectief. Wanneer iemand komt te overlijden wordt voor hem/haar het laatste puzzelstukje gelegd en is deze compleet. Voor een gelovige in de G’d van Israël wordt dat een heerlijk aanschouwen. Zij die niet in de G’d van Israël geloven zal het laatste stukje eveneens een aanschouwen worden. Echter niet tot zijn/haar voordeel maar tot een eeuwig afgrijzen. Het zal voor hem/haar vergaan zoals het door de profeet Daniël wordt voorzegd. Yeshua benoemt dit in de gelijkenis van Lazarus.
Het lichaam van ieder mens zal bij zijn sterven uiteenvallen tot er slechts sporen aanwezig zijn. Onze G’d is machtig om bij het geluid van een sterke bazuin het lichaam in een fractie van een seconde te doen herrijzen. Dat is een machtige scheppingsdaad die G’d alleen kan doen.
Wij moeten beducht blijven op uitspraken van mogelijke genezing. Natuurlijk mogen we aan G’d vragen om herstel van de functies in ons lichaam. Maar als dat niet plaats vindt dienen we daarin te berusten want we weten niet wat de wijze bedoeling van G’d is.
De opdracht naar de Joodse discipelen en gelovigen uit de volkeren: maak de volkeren tot volgelingen van Yeshua. Ondubbelzinnig is deze opdracht: net zoals Yeshua optrad naar Zijn volksgenoten om te Torahgetrouw handelen. De eerste decennia van deze jaartelling lukte dat wonderwel. Echter daarna brak de kerk met dit principe en ging zijn eigen weg. Wat is er van geworden?
De terugweg staat nog steeds open!
Geplaatst op vrijdag 1 februari 2013 om 19:15
Beste Dirk
Zijn genade moet voor ons genoeg zijn. Wonderen en genezingen, daar kun je gerust om vragen… maar de Heer beslist. Voor de ene duurt het leven kort, en voor de ander wat langer. De weg van dit aardse leven ligt in Gods handen. God heeft daar ook zijn bedoelingen mee. Maar vaak menselijkerwijs niet te begrijpen. Het wil wel eens voorkomen. Als je op je leven terugkijkt. Als dit niet was voorgekomen, of dat was niet gebeurd…. de hand van God herkent. Wij moeten ons ook niet alles gaan afvragen, over het lijden van dit aardse leven. Wij doen daarmee het geloof in Gods schepping tekort. Wij moeten berusten in de wetenschap, dat wij volledig afhankelijk zijn van God.
Op de zender Familie 7, zie je ook vaak genezingsdiensten. Wat mij hierin verontrust, dat ze doen voorkomen dat Jezus altijd geneest, maar het is pure genade.
Ik ken ook de verhalen, en daar zit vaak satan achter. Dat iemand lichamelijke genezen wordt, maar na een tijdje komt de kwaal weer terug…en zo in de ban van zo’n genezer komt. Hij of zij zit als het ware gevangen in het kwade. Beter is het om in de ban van Jezus te zijn, en dit aardse leven te lijden….LIJDEN.
Geplaatst op vrijdag 1 februari 2013 om 21:54
Beste Dirk,
Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn een eenzijdige schildering van de charismatische beweging te geven. Want de duivel
wil maar wat graag verdeeldheid en haat zaaien. We moeten onszelf onderzoeken in hoeverre wij bevooroordeeld zijn door
een eenzijdige berichtgeving over charismatische gebeurtenissen. Ieder maakt andere dingen mee en daarom is zijn kijk op
dingen daardoor gekleurd. De objectieve maatstaf moet de Bijbel zijn. Want wij hebben hier te maken met een geestelijke
wereld. En de duivel en zijn trawanten zijn reele vijanden waar wij iedere dag mee te maken hebben. Laten wij het oordeel
maar aan God geven. Hij zal rechtvaardig oordelen en laten wij strijden voor de zaak van het Evangelie.
Groeten van San
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 15:38
Beste Dirk
Ik sluit me aan met wat Dinette zegd. Er zijn al zoveel mensen die op het verkeerde been worden gezet. Als de Here geneest doet hij dat niet half, maar gelijk goed voor 100 procent, dat lezen we toch bij al de genezingen die Hij deed. En dan toch, Hem al de eer als de weg anders gaat.
Je verslag is duidelijk en begrijpelijk verwoord. Ik wens je veel zegen op je werk in Gods wijngaard.
vr. groet Kees
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 17:16
Beste Dirk,
Verschrikkelijk, wat een drama, wat moeten mensen wel niet denken.
Maar boven alles, het is waar, ook ik geloof in wonderen, dat God bijzondere wonderen kan doen.
Ik heb dit zelf mee mogen maken, maar daar was geen GENEZINGSDIENST voor nodig.
Laten we vooral in deze turbulente tijden dicht bij Gods Woord en Jezus blijven.
broederlijke groet Ben
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 18:50
“Ik klem me daarom aan Golgotha´s kruis.
Tot de Heer komt en met Hem het loon. … ”
De woorden van dit lied heeft mij vaak in twijfel
de troost gegeven die de Heilige Geest ons naar Zijn
belofte geeft. Ook als ik weer een struikelde.
Letterlijk legde ik mijn hand op het kruis dat bij ons
aan de muur hangt.
Het is niet dat stukje hout, het is een daad van geloof
in Golgotha’s kruis.
Daar klemde ik mij dan aan vast en de vrede die elk verstand
te boven gaat is dan altijd mijn deel.
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 19:29
beste Dirk,
wat verdrietig. Hoe kan iemand het doen om niet uit Naam van de Allerhoogste te spreken maar voor te wenden dat wel te doen; is dat iets anders dan God’s Naam ijdel gebruiken? En daarmede wellicht mede innerlijke ontreddering aanrichten bij ieder die het hoort en leest hoe het is gegaan, de desbetreffende jongeman en zijn verwanten voorop.
Zolang onze Heer en Heiland niet terugkomt, zal ieder van ons eenmaal de grens tussen tijd en eeuwigheid moeten overschrijden door te ontslapen. Voor hen rondom die achterblijven, dankbaarheid voor wie hij of zij was plus (veel ) verdriet om het gemis, en een oproep eens te meer om het pad te blijven gaan dat uitloopt op het Jerusalem dat boven is. Voor hem of haar zelf die gelooft in de Heere Jezus Christus en die ontslaapt: hij of zij wordt door de engelen afgehaald en wordt gebracht naar Het Lam om samen met alle heiligen te aanbidden en te danken en te loven HEM Die het al heeft volbracht, en Die alle tranen van de ogen afwist, alwaar ziekte en rouw en dood niet meer zijn; HIJ maakt alles nieuw. Lof zij U Christus in eeuwigheid.
T.Blokland
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 20:03
Beste Dirk, ook ik wil je bedanken voor deze kijk op dit gevoelige onderwerp…
Ik weet dat God geneest, ook nu nog. Ik strek me daar ook nog steeds naar uit. Maar ik kan niets met opmerkingen die ik ooit kreeg dat ik niet genas omdat ik niet op de juiste manier geloofde.
Ben het met Ben eens, God kan op elk moment genezing schenken. En hoe het ook zal gaan, Vader vergist Zich niet.
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 20:04
Ik ben momenteel het boek ‘Doet God nog steeds wonderen’ van Brad Burke aan het lezen. Heel verhelderend. Het laat zien dat veel van die zogenaamde genezingen, geen genezingen zijn. Ook het boek ‘De belofte van genezing’ van Richard Mayhue is een aanrader. Het zijn onthullende boeken die duidelijk laten zien dat er veel mis in de wereld van genezingsdiensten.
Ik heb ook vaak moeten horen dat ik bijvoorbeeld naar Jan Zijlstra of andere genezers moet gaan want dan zal ik genezen van ms. Maar wanneer zegt iemand gewoon: ga naar Jezus. Daar heb je een Jan Zijlstra niet voor nodig. Ik zelf heb de weg van Jac. 5 gevolgd. Naar de oudsten gegaan in de gemeente. Ik ben niet genezen en ik laat het rusten. Het is in Gods hand. Ook al ben ik niet genezen, ik zie elke dag de (kleine) wonderen die Hij doet door zijn zorg en de mensen die Hij op mijn pad brengt om naast me staan en me te helpen.
Als ik alleen maar achter mijn ‘genezing’ aan zou lopen en stad en land af zou reizen om beter te worden, zou ik alleen maar met mezelf bezig zijn en zie ik niet al die kleine wonderen die gebeuren.
En wat ik ook heel triest vind is dat je vaak te horen krijgt dat wanneer je niet geneest het aan jou ligt. Je hebt te weinig geloof… Dat vind ik nog het meest trieste wat er gebeurt. Je bent al ziek en dan wordt er nog eens een extra schuld op je gelegd dat het aan jezelf ligt dat je niet geneest. Nooit ligt aan de man of vrouw met de genezingsbediening… Ik heb meer respect voor lieve broeders en zusters die naar me omzien, die me helpen en me troosten en laten zien wat barmhartigheid is. Daarin zie ik Gods liefde.
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 20:32
Jezus kwam om de werken van de duivel te verbreken. Hij ging rond en genas alle ziekte en kwaal. Genezing is niet alleen van vroeger, het is nooit gestopt. Wij mensen geloven liever wat mensen ons leren en vertrouwen eerder op wat we zien dan op Gods Woord. Het is hetzelfde als met het spreken in tongen en de doop. De duivel wil liever dat er strijd is onder Gods kinderen en doet niets liever dan verdeeldheid en verwarring zaaien. Waar we zo gauw geen raad mee weten laten we dan maar liggen om de lieve vrede te bewaren. Er is een flinke geestelijke strijd gaande in de wereld. Ook in ons denken is die strijd gaande. Door het Woord, de Waarheid, te kennen kunnen we de strijd met de leugen aangaan. Jezus gaf zijn discipelen (en dus ook ons!) de opdracht en dat is niet alleen de opdracht uit Matth. 28:19. Lees dan ook het vers ervoor en erna. Besef dat Jezus met u is, Zijn overweldigende kracht in u is. Lees ook Matth.10:8, Luc.10:9, Joh.9:4, 1 Joh.2:6. Als Hij ons deze opdracht geeft, zal Hij ons dan ook niet alles geven wat nodig is om deze taak uit te voeren? Durven wij Hem te vertrouwen als we op straat een zieke aanspreken? Ik verlang ernaar om Gods Koninkrijk zichtbaar te maken in deze wereld waar we ziekte, enz. vaak als “normaal” zijn gaan vinden. Onze ogen moeten weer open gaan, Gods Woord en opdracht serieus gaan nemen: De verlorenen op straat en in je dorp/stad naar Christus leiden. En God wil ons hierin bevestigen en meewerken met wonderen en tekenen en genezingen (Hand.4:29-30, Mar.16:20). God haat ziekte en liet Zijn Zoon er voor geselen. Jezus droeg niet alleen alle zonden maar ook alle ziekten en dat voor álle mensen op deze wereld.
“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader.”
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 20:40
Beste Dirk,
Misschien was het netter geweest om eerst even met de familie contact op te nemen alvorens dit artikel te posten.
Als vrienden zijn wij hier zeer dicht bij betrokken geweest en dit artikel doet geen recht aan wat er gebeurd is.
Naast dat wij ook vragen hebben kunnen we ook getuigen van een grote God die machtig is en waar we ons aan vast mogen houden juist nu. We zijn dankbaar dat we dit samen met de ouders hebben mogen ervaren. Persoonlijk denk ik dat we ons als Christenen ook zouden moeten afvragen waarom 1 Korinthe 12, 13 en 14 vaak geen realiteit meer is in onze gemeenten.
Hartelijke groeten,
Marco Bouw
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 21:06
De ouders van deze jongen, Dirk en Lydia Hulsman, vroegen mij of ik hun (uitgebreide) reactie wilde plaatsen. Dat doe ik graag. Naar aanleiding van dit schrijven heb ik de tekst enigszins aangepast.
Tegen hen zeg ik: Ik kende jullie niet, fijn dat jullie reageren. Ik wens jullie Gods nabijheid en Zijn zegen toe.
Dirk van Genderen
Op dit artikel wil ik toch reageren. De jongen, waar het hier over gaat, betreft onze zoon Marc. Hij is vorige week vrijdag overleden. Donderdag hebben we hem moeten begraven.
Het beeld wat vanuit dit artikel lijkt te ontstaan is dat wij op basis van de genezing en de profetie die over hem is uitgesproken, onze hoop en verwachting gebouwd hebben. Dit is slechts zeer ten dele het geval. Er kan nu een eenzijdig beeld ontstaan dat geen recht doet aan de charismatische beweging en waar de duivel wel bij vaart. Hierbij sluiten we ons aan bij de reactie 5 van San. Het was wellicht beter geweest eerst even contact hierover met ons te hebben.
In de weblog waar Dirk naar verwijst (https:\/\/marchulsman.blogspot.nl) hebben wij in de afgelopen maanden proberen te delen hoe het met onze zoon ging, maar ook de worstelingen waar we doorheen zijn gegaan.
Het is niet eenvoudig om in een paar regels weer te geven waar we de afgelopen 8 maanden doorheen zijn gegaan. Toch willen we proberen wat meer beeld te geven van de achtergrond:
Waar wij vooral ons in geleid zien is om ons vertrouwen op God te zetten, gebaseerd op Zijn eigen woord. Vanuit ons verleden zijn wij niet of nauwelijks bekend met genezing op gebed. Het beeld dat wij hadden was dat het soms Gods wil was om mensen te herstellen, maar meestal niet.
In de afgelopen periode zijn wij gaan zien, vanuit Gods Woord, dat Jezus niet alleen voor onze zonden, maar ook voor onze ziekten geleden heeft. Een belangrijk schriftgedeelte hierin is Jesaja 53:4 “Nochtans, onze ziekten heeft Hij op Zich genomen en onze smarten heeft Hij gedragen”. Dat dit om lichamelijke genezing gaat wordt bevestigd in Matt 8:17 waar Jezus in die avond van allen die tot hem gebracht werden de geesten uitdreef, alle lijdenden genas, opdat vervuld zou worden hetgeen gesproken is door de profeet Jesaja, die zei : ‘Hijzelf heeft onze zwakheden op Zich genomen en onze ziekten gedragen.”
Vaak brengen we onze ervaringen in tegen Gods Woord. Niet iedereen wordt genezen, dus zal Gods Woord dan anders uitgelegd moeten worden. Maar de Here Jezus wijst ons op het grote belang van geloof hierin. Een heel duidelijk voorbeeld zie je in Marcus 9 in de geschiedenis van de maanzieke knaap. De vader van die jongen komt naar Jezus toe met de vraag “Maar als Gij iets kunt doen, help ons en heb medelijden met ons” (vs 22). Waarop Jezus hem antwoordt: “ Als Gij kunt! Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft” De vader roept dan uit :”Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp”. Waar het om gaat is dat Jezus het geloof aanwijst als kanaal waardoor zijn genadige kracht vloeien kan.
Nog een ander voorbeeld is de geschiedenis van de vijgenboom in Marcus 11. In vers 22-24 zegt Jezus : Hebt geloof in God. Voorwaar, Ik zeg u, wie tot deze berg zou zeggen : hef u op en werp u in de zee, en in zijn hart niet zou twijfelen, maar geloven , dat hetgeen hij zegt geschiedt, het zal hem geschieden” Daarom zeg Ik u, al wat gij bidt en begeert, gelooft dat gij het hebt ontvangen, en het zal geschieden. Ook hier zien we dat Jezus. Zie soortgelijke voorbeelden in 1 Joh 3:21-23, 1 Joh 5:4, 1 Joh 5:14.
En binnen dit geheel zijn wij op die avond ‘bij toeval’ terecht gekomen. Wij hebben het niet gezocht, temeer omdat we ziekenzalving in de gemeente hadden gevraagd op basis van Jakobus 5. Als wij geweten hadden dat er een genezingsdienst zou zijn, hadden we daar niet heengegaan, omdat we vinden dat dit primair in de eigen gemeente zou moeten plaatsvinden. Niet dat genezingsdiensten verkeerd zouden zijn. De kracht van God komt daar echt openbaar. Vaak wordt de nadruk gelegd op de mensen die niet genezen, maar vergeten we dan niet de mensen die wel genezen? En wat de profetie betreft : dit is voor ons ook heel onbekend, dus een echte mening hebben we daar niet over. Behalve dan dat 1 Kor 14:1 zegt dat we moeten jagen naar de liefde en streven naar de gaven des Geestes, maar vooral naar het profeteren. Hier is natuurlijk ook veel meer over te zeggen. Wat we hier maar mee willen aangeven is dat deze avond een ‘slechts’ een gedeelte in een heel lang proces is geweest. Er is nog veel meer gebeurd wat we niet allemaal gedeeld hebben op het weblog wat veel meer impact heeft gehad dan deze specifieke gebeurtenis.
Ook in de dagen voor het sterven van Marc hebben we ons zeer sterk geleid en gedragen geweten door God. Terwijl de boodschap werd gegeven dat er niets meer voor Marc gedaan kon worden, was er de vaste zekerheid dat dit niet Gods weg zou zijn. Bemoedigd vanuit Exodus 14:13 en 14, Psalm 91 en andere gedeeltes.
Dat er nu vragen zijn mag duidelijk zijn. Toch kunnen we voluit zeggen : Ook al begrijpen we er helemaal niets van, toch blijft Gods Woord staan. Zijn liefde voor ons is groter dan onze vragen. Hij gaf namelijk Zijn Zoon. En dat feit overschaduwt ons onbegrip en vragen. Daarmee zijn de vragen niet weg, maar staan in ander licht. Laten we niet kloppend proberen te maken met ons beperkte menselijke verstand, ondanks het verdriet waar we nu doorheen gaan. Ook hier is Romeinen 3:4 waar : “Maar God zij waarachtig en ieder mens leugenachtig”. En ook nu merken we dat we gedragen worden door onze goede God en Vader.
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 21:13
Veel sterkte Janet, ben het helemaal met je eens. Wat ook een genade dat je je ziekte op zo een manier kan en mag dragen. Ik vind het altijd fijn om naar br. Dirk te mogen luisteren. Genezingsdiensten brengen ook een gevaar van zielsverwonding mee. Ik denk dat onze grote God met een ieder van ons die op Hem ziet, het beste wel voor heeft, ook al zien we dit vaak nog niet. Wees gezegend allemaal.
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 21:30
Lieve ouders van Mark, Wat een mooi getuigenis, na zo’n periode en na het sterven van jullie lieve zoon. Dit is GENADE! Oneindig groot. Mijn wens is voor jullie; dat u steeds in dit geloof en vertrouwen mag blijven leven. Dat ondanks het verdriet en het gemis, wat er onherroepelijk zal zijn, u toch mag en kan zeggen; De Heere is goed!
Heel veel sterkte
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 22:06
Ik dacht dat deze gebedsgenezingsdiensten niet meer voorkwamen in ons land en dat Jomanda de laatste gebedgeneester was. In mijn visie en overtuiging is er maar één GEESTELIJKE – heelmeester: JEZUS, aan wie wij ons in vol vertrouwen kunnen overgeven, door Hem te aanvaarden, te volgen en Zijn-woord daadwerkelijk in praktijk te brengen. Dan berusten wij ook in het lijden van het aardse lichamelijke leven, met een “glimlach”.
Een Latijns spreekwoord zegt: “Een Gezonde Geest in een Gezond Lichaam”
Dus laten wij er alles aan doen om die Gezonde Geest in ons hart te sluiten en te bewaren. Hub.
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 22:16
Ik sluit mij aan bij de reactie van Fijco
Geplaatst op zaterdag 2 februari 2013 om 22:54
Zijn wij zo dom of hebben wij geen Bijbelkennis meer???? In 1968 kregen mijn vrouw en ik een profetie over onze doodzieke baby van nog geen half jaar oud. De profetie luidde: “Vertel deze jonge mensen van God grote liefde voor hen, want daarin ligt de overwinning voor hun kindje”……. In eerste instantie dachten wij aan een genezingswonder uiteraard. Maar een week later was hij overleden…. Daarna ga je nadenken wat de profetie nu inhield, want ik heb toch geen moment getwijfeld aan die profetie!! Want WAT is “overwinning”?? Overwon Jezus de dood niet??? Nu het gebeurde waar deze profetie over sprak!! Klopt dit dan niet: (citaat)”….hij zou toch gaan werken in Gods Koninkrijk” ?? Misschien wordt het duidelijker als ik hier het slot van het boek Daniël citeer, een profetie uitgesproken over Daniël: (Dan. 12: 13):
“13 Maar gij, ga het einde tegen, en gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming aan het einde der dagen.” Doden “rusten niet zacht”, maar ze zullen ALLE een taak krijgen in het Koninkrijk van God!!
Gods Koninkrijk is WERKEN!! Ik zie er naar uit!!!
Geplaatst op zondag 3 februari 2013 om 10:20
Jaren geleden bleek ik een kwaal te hebben, die complicaties kon opleveren tijdens en na de zwangerschap. Om me heen suggereerden mensen, dat God toch de Geneesheer is. Dat geloof ik ook wel, hoor, maar ik vind het best eng, daar waar de focus puur op gebedsgenezing wordt gelegd: Als je niet genezen bent, heb je te weinig geloof gehad. Ik durfde niet naar zo’n gebedsgenezer toe te gaan. Stel je voor, dat ik te weinig geloof zou hebben…. Intussen had ik van vrienden van ons een aantal uitgetypte preken van een opwekkingsprediker gekregen. Ik had helemaal geen interesse voor opwekking, want ik dacht dat zoiets alleen voor goede mensen was, en goed was ik helemaal niet. Toch begon ik die boekjes maar te lezen, uit beleefdheid. Stel je voor, dat die mensen later aan me zouden vragen, wat ik ervan vond en ik zou moeten zeggen, dat ik ze niet had gelezen! Tot mijn grote verbazing gaven die boekjes me antwoord op veel vragen waar ik mee zat. Het was als balsem voor mijn wonden. Die prediker had gebeden voor iemand die bezeten was en het lukte hem maar niet om diegene vrij te bidden. God vroeg hem toen: “Gaat het om JOUW geloof, of om MIJN macht?” Die prediker werd zó gefocust op zijn eigen geloof in plaats van op Gods macht, en ik wist dat dit ook bij mij het geval was. Toen was het voor mij duidelijk: Ik geloof, dat God KAN genezen, maar ik mag er ontspannen in zijn. Het ging ook over vrede met God hebben; dat zonde in je leven de vrede met God verstoort. Dat zijn woorden die ik begrijp. Ik weet dat dat absoluut waar is: God duldt geen zonde in mijn leven. Als ik nu naar iets verlangde, was het vrede met God! Het werd me duidelijk dat het veel belangrijker is om vrede met God te hebben dan om lichamelijk genezen te zijn. De kwaal van mij ging nooit weg, maar de zwangerschappen en bevallingen verliepen boven verwachting. En wat het allerbelangrijkste is: Ik vond vrede met God.
Geplaatst op zondag 3 februari 2013 om 14:41
Er is al heel veel gezegd. Alleen nog dit: Uit het getuigenis van de ouders van deze jongen spreekt liefde en wijsheid. Zij oordelen niet. Als er één ding is waar we ons zo vaak aan bezondigen dan is het wel: oordelen. Het oordeel komt ons niet toe. Ons is alleen gezegd alle profetieën te toetsen. Doen we dat of geven we onze (vleselijke) mening? Toetsen is heel eenvoudig aan de Here God vragen of de profetie waar is. Vertrouwen we er wel op dat God dan antwoord geeft?? Zijn schapen horen Zijn stem!
En als er dan twee of drie mensen hetzelfde antwoord krijgen, dan zegt Jezus dat dit genoeg is.
Verder wil ik verwijzen naar Jac. 3:13, waar staat dat barmhartigheid triomfeert over het oordeel.
Geplaatst op zondag 3 februari 2013 om 15:06
beste Dirk,
God doet nog steeds wonderen, ik ben na 38 jaar genezen van reuma. Dit gebeurde gewoon toen ik op de fiets een ommetje maakte. Tijdens het fietsen ben ik altijd aan het zingen en bidden en ineens voelde ik een warmte door mij heen gaan en ik voelde meteen dat de pijn weg was.Ik heb de Heer staan loven en prijzen. Dit verhaal heb ik in heel veel kerken verteld, omdat ik graag wilde dat de mensen zouden horen hoe groot onze God is. Wij weten niet waarom God soms wel en soms niet geneest, maar God is nog steeds dezelfde God als in de bijbel.Het is niet belangrijk hoe en waar Hij geneest, maar dat Hij geneest.
Gods zegen voor iedereen
Geplaatst op zondag 3 februari 2013 om 19:48
Ez.13:9 Mijn hand zal tegen de profeten zijn die valse visioenen zien en leugen waarzeggen.
Zij zullen niet tot de kring van Mijn volk behoren, zij worden niet ingeschreven in het register van het huis van Israël, en komen niet in het land van Israël. Dan zult u weten dat Ik de Heere HEERE ben.
17 En u, mensenkind, richt uw blik op de dochters van uw volk die naar eigen inzicht profeteren, en profeteer tegen hen.
18 Zeg: Zo zegt de Heere HEERE: Wee die vrouwen die om alle polsen toverbanden naaien en voor het hoofd van groot en klein sluiers maken om zielen te vangen! Wilt u de zielen van Mijn volk vangen en uw eigen zielen in het leven behouden?
19 En wilt u Mij ontheiligen bij Mijn volk voor een paar handen vol gerst en voor brokken brood, door zielen te doden die niet hoeven te sterven en door zielen in het leven te behouden die niet in leven mogen blijven, aangezien u liegt tegen Mijn volk, dat naar leugens luistert?
20 Daarom, zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zál uw toverbanden, waarmee u daar zielen vangt alsof het vogels zijn! Ik zal ze van uw armen afscheuren en Ik zal de zielen vrijlaten, de zielen die u vangt alsof het vogels zijn.
21 Ik zal uw sluiers verscheuren en Mijn volk uit uw hand redden, zodat zij niet meer als een prooi in uw hand zullen zijn. Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben.
22 Omdat u het hart van de rechtvaardige bedroeft met leugen, terwijl Ik hem Zelf geen smart heb aangedaan, en omdat u de goddeloze aangemoedigd hebt, zodat hij zich niet bekeert van zijn kwade weg, zodat Ik hem in het leven behoud,
23 daarom zult u geen valse visioenen meer zien en niet langer waarzeggerij plegen. Ik zal Mijn volk uit uw hand redden. Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben.
Geplaatst op zondag 3 februari 2013 om 23:02
God heeft vele gaven aan de Gemeente gegeven en niet alleen aan een bepaalde kerk. De Gemeente bestaat uit alle wedergeboren Christenen. Sommigen hebben de gaven van leren, van profeteren, van genezen enz. Ook ik heb een enkele keer zo’n genezingsdienst bijgewoond. Ik kwam niet gezegend thuis, omdat ik wist dat niet iedereen, waarvoor gebeden werd, ook genezen werd.
Ik houd me aan het volgende: “Soms neemt God de ziekte van de zieke weg, maar soms neemt God de zieke weg van de ziekte.” Maar natuurlijk mag je bidden om genezing.
Geplaatst op maandag 4 februari 2013 om 6:15
Alle speculatie over wel of geen genezing in deze tegenwoordige tijd stopt bij
1. Een waar getuigenis van een genezing
2. Een getuigenis van onderwerping aan Gods wil in afwezigheid van genezing, zoals zo prachtig is doorgegeven door deze ouders. Het “verhaal” is nog niet uit. Ze wachten op de Heere en op het “vervolg” Zij zullen niet beschaamd worden. De Heere wil dat wij geduldig op Hem wachten in een houding van “Trust and Obey, for there is no other way”.
3. Ongeloof staat genezing in de weg, want de Bijbel leert ons dat “in Capernaum en Nazaret kon de Heiland geen wonderen doen vanwege hun ongeloof”.
De conclusie is dat er tegenwoordig dus nog wel genezing plaats vindt, al worden we niet op onze wenken bediend, maar dat GELOOF een beslissende rol speelt hierin.
Mijn broer is terstond en op het geloof van mijn moeder genezen toen zij Zijn Stem in de raad van onze dokter waarnam, toen hij als baby een ongeneselijke ingewandsziekte had, en mijn dochter is genezen van een aandoening in haar nek/rug tijdens een gebed hiervoor in de gemeente. Dit is al jaren geleden. Gode zij d’eer.
We mogen vragen en een hoge verwachting op genezing hebben, omdat onze Hemelse Heelmeester Soeverein en Almachtig is, en Zijn kinderen geen Stenen voor Brood wil geven, en Hij bepaalt wat het beste is voor ons.
Geplaatst op maandag 4 februari 2013 om 11:48
Ik ken een geval van een meisje, dat ernstig ziek was. Ondanks vele gebeden en handopleggingen werd ze niet beter. Ze was, evenals haar ouders, diep gelovig, maar genezing bleef uit en ze overleed.
Maar door haar geloof en vertrouwen, dat de Here Jezus alles onder controle heeft, heeft haar ziekbed en overlijden meegewerkt ten goede: Velen kwamen tot geloof en gaven hun hart aan Jezus.
Ook hier geldt het gezegde: De Here laat alles meewerken ten goede.
Geplaatst op maandag 4 februari 2013 om 15:11
“Ik klem me daarom aan Golgotha´s kruis.
Tot de Heer komt en met Hem het loon… ”
Samen met broeder de Vries en vele andere broeders en zusters, wil ik amen zeggen op Golgotha’s Kruis!
Daarin ligt echte genezing en bevrijding, zoals Gods Woord het heeft bedoeld!
Geplaatst op maandag 4 februari 2013 om 19:42
Onze ervaring is dat de Here God geneest. Maar dan wel op Zijn wijze.
IN het kort.
Onze kleinzoon werd veel te vroeg geboren. Met 27 weken in de moederschoot wilde het er uit en werd geboren. (950 gram) Nog geen kilo zwaar.
Hij kwam onmiddellijk in de couveuse en het Sofia Ziekenhuis te Rotterdam. En men vocht voor zijn leventje.
Op een heel vroege morgen worden de ouders gebeld om onmiddellijk te komen want het kindje zou maar een uurtje meer leven.
Hij was stervende… Ze wonen niet zover van Rotterdam en ze waren binnen 10 minuten in het ziekenhuis.
De dienstdoende couveuse verzorgsters vroegen de ouders of ze het kindje nog wilden dopen. Ze konden gebruik maken van de geestelijke die verbonden is aan het ziekenhuis. De ouders wilden dat graag en binnen 10 minuten was er een dienstje geregeld in klein kring.
Het kindje werd gedoopt. Toen vroeg de kinderarts ( die er ook bij was met een gelovige verpleegster) of ze het nog wilden zalven met olie. Ook daar stemden de ouders mee in. (Terwijl de ouders eigenlijk helemaal niet wisten wat het zalven met olie nu inhield.)
En toen.. tijdens het zalven met olie merkt de kinderarts op: hier gebeurt een wonder. Het kindje wordt rustig en gaat regelmatig ademen…
Vanaf dat moment zien ze het jongetje opklaren en het stierf niet!!
Vanaf dat moment gaat het elke dag beter en van lieverlee kan de ene slangetje na de ander er uit.
Nu is het een boy van 5 jaar. Heeft kleine moeite met praten en horen en voelt bijna geen pijn. Maar het is een leuke lieve jongen, die wat extra aandacht nodig heeft, maar daar wordt aan gewerkt.
Dus genezingen gebeuren niet perse bij een genezingsdienst. In stille ziekenhuiskamers, waar niemand verder bij is, werkt de Here God ook. En wat onze ervaring ook is en wat we zeker weten: in ziekenhuizen zijn engelen aanwezig in mensen gedaante!!! Gelovige Artsen, gelovige verpleegsters, gelovige verplegers, geestelijken enz.
Groot is Uw trouw O Heer.
W-lelie
Geplaatst op dinsdag 5 februari 2013 om 11:20
Dirk, je stelt dat de Heer Jezus ‘klaar staat’ om genezing te schenken. “Door Zijn striemen is ons genezing geworden”, verwijzende naar hetgeen in Jesaja 53:5 staat. Echter, de vele genezingen die de Heere verrichte deed Hij om de profetie uit Jesaja 53:4 in vervulling te doen gaan, teneinde met name de Joden duidelijk te maken dat Hij daadwerkelijk de Messias was.
De Heere heeft op het kruis van Golgotha dus NIET onze ziekten gedragen! De door Matthéüs aangehaalde woorden uit Jesaja 53:4 hebben beslist niet op verzoening of het werk der verzoening betrekking. Hij verklaart nadrukkelijk dat de woorden “Hij heeft onze ziekten gedragen” vervuld zijn toen de Heere zieken genas. Deze woorden staan volledig los van het werk der verzoening! De ‘genezing’ door Zijn striemen is geen herstel van ziekte, doch van genezing van onze ziel. Een oneindig groter wonder dan de (tijdelijke) genezing van ons lichaam.
Mathieu
Geplaatst op dinsdag 5 februari 2013 om 20:13
Heel fijn om deze blog te lezen, broeder Dirk!
God geneest nog steeds!! Maar meestal niet…. Een feit dat sommige christenen helaas fanatiek negeren. Ze willen dat jij (zieke) wordt zoals zij; gezond! Maar kunnen wij stellen dat het altijd Gods wil is ons van al onze ziekten te genezen? Nee toch. We ZIJN GENEZEN (Jes. 53:5). Onze Genezing is voltooide tijd. “Het is Volbracht”.
Een leven met Christus is een eeuwig leven, ook al begint dat leven met een ziek lichaam.
hartelijke groet, shalom, -hans
Geplaatst op woensdag 6 februari 2013 om 15:50
Aan #29 Mathieu
Heel fijn om je input te lezen. Je hebt helemaal gelijk met de vervulling van Jesaja 53:4.
Dit heeft niets met de verzoening te maken.
De genezing van onze ziel: een oneindig groter wonder dan de genezing van ons lichaam. Daar sluit ik me graag bij aan.
Gods zegen toegewenst
Johanna
Geplaatst op woensdag 6 februari 2013 om 19:24
In vers 3 van Jesaja 53 dat op Jezus Christus slaat, staat geschreven: dat Hij was een man van smarten en vertrouwd met ziekte. In het 4e vers staat: Nochthans, onze ziekten heeft Hij op zich genomen en onze smarten gedragen. Ik ben ervan overtuigd dat het hier wel letterlijk over lichamelijke ziekten gaat. De Heer heeft het aan het kruis volbracht voor de totale mens: geest, ziel en lichaam.
Gods zegen aan allen,
Lies
Geplaatst op donderdag 7 februari 2013 om 16:50
Regelmatig hoor of lees ik dat de Heer gezondheid wil geven, dat Zijn kinderen in die belofte moeten gaan staan. Ze zouden die genezing als het ware moeten “claimen”. Hierbij wordt aan woorden, aan overtuigingen een speciale (scheppings-)kracht toegekend. Het doet mij erg denken aan de new-age-leringen waarin ik verstrikt ben geweest en, ik ben de Heer zo dankbaar, uit gered ben. Het doet mij denken aan die welbekende leugen uit het paradijs. Dat verheerlijkte lichaam komt nog. “Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God”.(…)”ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wij zelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam”. Romeinen 8:18-28.
Geplaatst op donderdag 7 februari 2013 om 19:39
Werden door Jezus zieken achtergelaten?
(volgens mij 1 dorp waar Jezus geen wonderen kon doen vanwege ongeloof)
Wat is de opdracht die Jezus ons gaf, en wat zijn de beloften van onze Verlosser?
Is het misschien ( en ik zeg het heel voorzichtig) het ontdekken van ons eigen ongeloof, ons eigen onvolkomenheid?
Jezus zei dat we de handen op zieken zouden leggen en dat die zouden genezen.
Dat Hij (Jezus) zijn Woord zou bevestigen door wonderen en tekenen.
Als deze wonderen en tekenen niet plaats vinden, wat betekent dat dan mbt tot onze getuigenis?
Niet dat ik mensen wil wijzen op hun ongeloof, maar ben wel van mening dat christendom, in het algemeen, niet meer dezelfde kracht uitoefent als de eerste gemeenten.
We durven niet meer te staan op de beloften die God ons gegeven heeft.
Als iemand die lef nog wel heeft wordt hij door de christen gemeenschap afgebrand.
Ik moet denken aan Daniel.
Deze bleef staan op de beloften van God, weigerde zelfs het offervlees te eten, maar hij blaakte van gezondheid.
Of een Petrus die het durfde uit te spreken “‘Zilver of goud heb ik niet; maar wat ik heb, zal ik u geven: in de naam van Jezus Christus van Nazaret, sta op en loop!”
WAT IK HEB!…….
Durven wij het nog? durven we naar een zieke te lopen. en net als Petrus deze actie uitvoeren?
Een zieke die er niet eens om heeft gevraagd?
Ik vind het prachtig dat de ouders hebben gereageerd.
Hun conclusie: “Ook al begrijpen we er helemaal niets van, toch blijft Gods Woord staan. Zijn liefde voor ons is groter dan onze vragen. Hij gaf namelijk Zijn Zoon” heeft mij erg geraakt.
Er voor uit komen dat je het niet snapt.
Geplaatst op donderdag 7 februari 2013 om 21:24
Shalom allen,
Jezus Christus is Dezelfde, gisteren, heden en tot in eeuwigheid (Hebreeën 13:8). Wij zijn veranderlijk en soms verdwaald van Gods Woord. Zoals het lied zegt: Alles woelt hier om verandering maar God zelf verandert niet. Ook ik heb me uitgestrekt naar genezing (van mijn man) uiteindelijk is hij gestorven en toch heb ik in de moeitevolle jaren ontzettend veel geleerd, het was alsof ik in de hogedrukpan van de Heilige Geest zat. Het heeft allemaal meegewerkt ten goede. Veel aanrakingen van de Allerhoogste. Jezus huilde met mij en heeft mij bevrijd van een geest van angst. “Daar zijn geen grenzen aan Jezus macht”.
Wij hoeven niet te oordelen over mensen die zich uitstrekken naar Jezus, God redt zich er wel mee!!!
Geplaatst op donderdag 9 juli 2015 om 13:49
Lieve mensen,
Jezus Christus is gekomen om te behouden en niet om te verderven. Daarom is het fijn om de woorden en daden van Jezus Christus in praktijk te brengen tot welzijn voor allen. Ondanks dit gegeven leert Gods Woord, dat wij geestelijk nuchter en waakzaam moeten zijn en blijven. Gods Woord houdt ons duidelijk voor, dat de mens op deze zondige aarde geen eeuwig leven heeft, want er staat geschreven: En zoals het de mensen beschikt is, éénmaal te sterven en daarna het oordeel (Hebr.9:27). Dit zou fijn zijn, als men bij een genezingsdienst dit de mensen ook voorhoudt en dat men geen valse hoop geeft, ondanks de goede bedoelingen op Bijbelse gronden.
Hartelijk groeten en Gods liefdevolle nabijheid en zegen toegewenst.