Op 4 mei herdenken we allen die hun leven hebben ingezet en gegeven voor onze vrijheid, onder wie 102.000 Joodse medeburgers. En op zondag 5 mei vieren we de bevrijding van ons land, nu 68 jaar geleden, in 1945. Laten we deze waardevolle herdenkingsdagen in stand houden!
Momenteel is er discussie over de vraag of de herdenking op 4 mei moet worden uitgebreid tot een herdenking van allen die waar dan ook hun leven hebben gegeven voor de vrijheid. Het lijkt mij onverstandig om dat te doen. Het zal het einde betekenen van de herdenking van wat ons land en ons volk is overkomen in de Tweede Wereldoorlog.
Ook in de Bijbel lezen we over vrijheid en bevrijding. In Johannes 8:34-36 lezen we:
34 Jezus antwoordde hun: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Ieder die de zonde doet, is een slaaf van de zonde.
35 En de slaaf blijft niet eeuwig in het huis; de zoon blijft er eeuwig.
36 Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.
Met name vers 36 wil ik benadrukken: Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn.
Met de Zoon wordt hier de Zoon van God bedoeld, de Here Jezus. En voor het woordje u mag u uw eigen naam invullen.
Dus: wanneer de Here Jezus u – Jan, Piet, Marja, Dieke of hoe u ook heet – zal hebben vrijgemaakt, zult u werkelijk vrij zijn.
Als hier wordt gesproken over vrijmaken, bevrijden, houdt dat in dat je gebonden bent.
Waaraan eigenlijk? Gebonden aan de zonde, zegt vers 34: Wie de zonde doet, is een slaaf van de zonde.
Wat is dat, zonde? In het hedendaagse spraakgebruik betekent zonde zoiets als ‘jammer’.
Het is zonde dat er een deuk in je auto zit.
Maar in de Bijbel betekent zonde totaal iets anders. Het is opstand tegen God, je eigen weg gaan, het niet geloven in Hem.
Het is doen wat God verboden heeft. Ten diepste is de betekenis van zonde: het doel missen.
God heeft de mens geschapen met een doel: opdat de mens tot eer van Hem zou leven en tot zegen van anderen.
Het goede nieuws is dat Jezus Christus ook u, jou wil bevrijden als je nog gebonden bent. Hij wil je vrij maken van de zonde. Als Hij je bevrijdt, ben je werkelijk vrij. Dan ben je geen slaaf meer van de zonde.
Hoe gaat dat dan, vraagt u zich misschien af. De Here God kan u plotseling aanraken, zodat u het kristalhelder weet: Ik heb gezondigd, ik heb vergeving, bevrijding nodig.
Dat u het uitroept: ‘Here, ik heb gezondigd, vergeef mij, wees mij genadig.’ Dan zal het gebeuren dat Hij uw zonden vergeeft, wegdoet en u bevrijdt.
Vaker zal het niet van het ene op het andere moment gebeuren. Maar je ontdekt wel dat je interesse begint te krijgen in het christelijke geloof, in de Bijbel. Je wilt er meer van weten.
Je pakt die Bijbel, gaat erin lezen. De Here Jezus wil dan tot u spreken. Als u Hem nog niet kent, wil Hij u bevrijden. Misschien wil Hij u wel bevrijden op deze Bevrijdingsdag.
O, ik smeek u, ga naar de Here Jezus toe.
Buig u voor Hem neer.
Zeg maar heel eenvoudig:
‘Here Jezus, red me, ik heb gezondigd.
Vergeef mij mijn zonden.’
Stel uw vertrouwen op Hem.
Geloof in Hem.
Dan wordt het vandaag uw bevrijdingsdag.
De Here zegene u.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 3 mei 2013 om 18:05
Beste Dirk,
Vanaf mijn middelbare schooltijdperiode was ik een zoeker naar de waarheid. De waarheid is hoger dan de dingen die wij
kunnen zien. Het is een honger naar echtheid in het leven. Dat wil de Here Jezus geven. Vrede met God en rust voor de ziel, voor hen die zoekende zijn. Het bewijs heeft Hij geleverd door Zijn Zoon te sturen en voor ons te geven tot vergeving van zonden als wij bij Jezus komen zoals wij zijn. Hij wijst niemand af die nederig en oprecht tot Hem komt. Dat is heel wat anders dan zoals het in deze wereld is. Zij belooft veel zegeningen van tijdelijke aard maar Jezus wil ons echt rijk maken in geestelijke zaken zoals de liefde en waarheid van God. Die zijn niet met geld te koop en kunnen wij alleen ontvangen met open handen uit Zijn genade die Hij in Christus Jezus gewerkt heeft. Waarom dan nog wachten en twijfelen? God wacht reeds op ieder die wil. En bovendien ontvangen wij het eeuwige leven. Het bewijs daarvoor is de opstanding van Jezus uit de dood.
De dood heeft niet het laatste woord maar God die in Christus Jezus ons allen het eeuwig leven wil geven, als wij op Zijn uitnodiging willen ingaan!
Groeten van San
Geplaatst op zaterdag 4 mei 2013 om 14:42
Pas toen ik op 36-jarige leeftijd naar Amerika ging, ontmoette ik voor het eerst in mijn leven veteranen die hun leven hadden gewaagd om Europa te bevrijden van de Nazi’s. Wat een voorrecht om die mensen een hand te mogen geven en te bedanken voor wat ze hadden gedaan! Thuis sprak ik met mijn vader over hen en over degenen die hun leven hadden gegeven voor onze vrijheid. Zonder af te willen doen aan hun inzet en moed corrigeerde hij mij door te zeggen dat de gesneuvelden hun leven wel hadden gewaagd en verloren maar niet hadden gegeven. Hij wees mij op Jezus, die zijn leven werkelijk voor ons heeft gegeven. In Johannes 15:13 staat “Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden.” (HSV) en in Johannes 10:18 staat “Niemand neemt het Mij af, maar Ik geef het uit Mijzelf” (HSV). Terecht zingen wij “Welk een Vriend is onze Jezus.”!
Geplaatst op zaterdag 4 mei 2013 om 15:06
Voor ons altijd een bijzondere dag: mijn vrouw is jarig. Ze is geboren op 5 mei 1945, dus een “echt”
bevrijdingskind. Maar het belangrijkste is voor ons beiden: we zijn bevrijd van onze zonden en tekortkomingen door het werk van de Heer Jezus. Voor ons gevoel een “dubbele”bevrijding. Peter
Geplaatst op zaterdag 4 mei 2013 om 20:47
Ik denk dat 4 mei wezenlijk iets toevoegt, vroeger was deze belevenis heilig bij ons thuis. We waren echt stil, dat maakte indruk want we herdachten de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Dat moet zo blijven vind ik. Edith
Geplaatst op zondag 5 mei 2013 om 9:54
Sjalom allen, ter herinnering aan bezoek aan Westerbork 17 mei 2012
Mijn herinneringssteen….
Zoekend naar een plaatsje voor mijn steen
Flitsen er gedachten door mij heen
Waarom was dit nodig . . . om hen uit te moorden?
Wacht even, ik moet mijn gedachten zorgvuldiger verwoorden
Ze hoorden bij ons . . . slechts een enkeling is ontkomen
Nu besef ik ten diepste dat ze ook van mij zijn ontnomen
Bij een kleinste steen op de appelplaats bleef ik staan
Hier hoort mijn steentje zo voelde dat aan
Ik besefte: “was dit niet gebeurd” dan gingen we samen naar school
Deze kleine steen is niet alleen een symbool
Een vriend of een maatje in deze maatschappij
De wrede hand drukte je neer . . . jouw leven was voorbij
Abrupt, zonder noodzaak overkwam jou dit lot
Een diepe zucht waarom toch o G’d . . .
Wat wil U mij laten zien, wat wilt U ons leren
Maak ons krachtig in U om “geweld te keren”
En de diepe wonden die zijn geslagen
Zullen genezen als ik de slachtoffers in mijn hart leer dragen
Laat ik maar beginnen en sluit u maar aan
We zijn allen met dit: “nooit meer” zeer ontdaan
Ontneem mij de bitterheid, gedachten van wrok
Want dan slaat die verdelger mij opnieuw met zijn stok
Leer mij o G’d om echt vrij te zijn en het kwade te haten
Psalm 142
Geplaatst op zondag 5 mei 2013 om 12:59
Ja, de Here Jezus bevrijdt van alle zonden! Wat een voorrecht! Hij besnijdt ons hart en snijdt alle behoefte naar zonden uit ons hart. Geef je hart aan Hem!
Aan Petrus vroeg men ook in Handelingen 2 hoe ze gered moesten worden. Petrus zei:
Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.
39 Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal.
40 En met veel meer andere woorden legde hij getuigenis af en spoorde hij hen aan met de woorden: Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht!
41 Zij nu die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op die dag aan hen toegevoegd.
Geplaatst op zondag 5 mei 2013 om 13:20
Het verdrietige van 4 mei vieren is dat we maar herdenken en herdenken en ondertussen is het antisemitisme net zo hoog in Europa als voor de Tweede Wereldoorlog.
Bevrijdingsdag vieren we, maar onze leiders zijn al hard bezig opnieuw een Europees rijk te maken.
We hebben niets geleerd van de geschiedenis. En zullen hem daarom waarschijnlijk nog een keer over moeten doen.
@ Edith. Twee van mijn kinderen werkten gister in de horeca. Alles moest uit in de keuken ,afzuigkappen ed. Om 5 voor acht kreeg ieder van het personeel gelegenheid om naar de tv te kijken en twee minuten stil te zijn. Na achten werd alles weer opgestart. Ook dat heeft toch indruk gemaakt.
Geplaatst op zondag 5 mei 2013 om 21:50
Beste Dirk,
Ik vind het goed om stil te staan bij deze gebeurtenissen, maar tegelijkertijd worstel ik met de vraag hoe ik dat het beste kan doen. Wat wil God hierin van mij? Wat is nu een zinvolle invulling van bijvoorbeeld die twee minuten stilte? Ik ben dankbaar voor wat diegenen die hun leven en/of krachten hebben gegeven om Nederland te bevrijden, hebben gedaan. Dat mogen we niet vergeten. Ik dank God voor het feit, dat Nederland bevrijd is toen. Ik vind het alleen wel moeilijk om vorm te geven aan het herdenken van de slachtoffers. Het heeft weinig zin om slechts te denken: “Wat erg, dat zij slachtoffer waren!” Wel: Wat kunnen we leren van de geschiedenis?” Ook bid ik voor diegenen, die nog steeds slachtoffer zijn van die oorlog, soms in indirecte zin (bijv. tweede generatie van Holocaust-overlevenden).
Ik ben wel naar het Corrie ten Boomhuis geweest en daar werd verteld, hoe gevaarlijk het was om onderduikers te herbergen. Ik wist wel, dat het gevaarlijk was, maar het drong toen pas goed tot me door, hoe moedig het was om hen in huis te nemen. De meeste landgenoten deden het niet. Soms hadden ze een heel “vrome” redenering daarvoor, dat je de overheid moest gehoorzamen. “Dan denk ik: Wat zou ik gedaan hebben? Zou ik dan ook één of andere draai geven aan een Bijbeltekst, zodat ik mijn geweten het zwijgen zou opleggen?” Hiermee wil ik niet zeggen dat iedereen onderduikers in huis moest nemen, maar zou ik open staan voor Gods wil, ook al zou het me mijn leven kosten? Dan kan ik alleen maar bidden of de Heer me de kracht en de moed geeft om Zijn wil te allen tijde te doen.
Ik denk dat herdenken zonder God daarin de eerste plaats te geven geen zin heeft, en ik ben blij, dat je het over de bevrijding door de Here Jezus hebt in je overdenking.
Geplaatst op maandag 6 mei 2013 om 22:01
Beste Dirk,
Naar aanleiding van het geschrevene door reactie 5, wil ik opmerken dat iemand die geen oog heeft waardoor het Joodse
volk heen moet gaan aan lijden, waarschijnlijk zelf geen lijden kent. Dezulken hebben dan meestal ook een oppervlakkig
geloof. Het lijden zorgt voor geestelijke diepgang.Velen kunnen deze woorden niet verdragen, heb ik gemerkt en willen steeds
God voorstellen als alleen maar een liefhebbende God. Maar als God alle macht heeft, waarom moest dan WO II plaats-
vinden? Waarom heeft Hij het toegelaten dat Zijn volk zo moest lijden en nu nog steeds in deze wereld? Ik vrees dat bij
velen in Nederland een vals godsbeeld heerst door gebrek aan vervolging. Het kost ons nu relatief niets omdat wij niet voor
ons leven hoeven te vrezen. En de brede en smalle weg moeten wij op de gemeente toepassen en niet op de wereld. De norm
moet zijn, dat wij voor onze broeders ons leven inzetten. En dat wij niet achter de TV gaan zitten en tijd verspillen die niet meer
terug zal komen. Elke seconde die wij hier op aarde verspillen, heeft consequenties voor de eeuwigheid. En God zal ons
zegenen als wij in vuur en vlam staan voor Koning Jezus. De vloek van deze tijd is de onverschilligheid voor kostbare
geestelijke zaken. Wij hebben het geestelijk nog te goed in die zin dat wij elke Bijbel kunnen kopen die wij willen en zondags
naar een gemeente kunnen gaan en woensdags naar een bidstond. Ook kunnen wij “kiezen” uit verschillende soorten
gemeentes die aansluiten bij onze smaak. Ik denk dat het oordeel dat over Nederland zal komen te maken heeft met de
goddeloosheid in Nederland. Naarmate de tijd voortschrijdt zal ons geloof op de proef worden gesteld. Geven wij toe aan
de verleidingen van de wereld of volgen wij de Here Jezus geheel en al helemaal? Zoeken wij onze bevestiging in de
wereld of laten wij leiden door de vrede van God? En gaan wij desnoods tegen de stroom in, wat onze opvattingen betreffen?
Want vriendschap met de wereld is vijandschap met God. Wij moeten kiezen.
Shalom! San
Geplaatst op dinsdag 7 mei 2013 om 19:58
Bevrijdingsdag is zeker een bijzondere dag, alhoewel ik als kind van 5 jaar, hem toen niet bewust heb ervaren. Wel kan ik mij nog goed herinneren, dat in de wei naast ons huis de Gaarkeukens van de Amerikaanse soldaten stonden, waar wij kinderen op vanalles lekkers werden getrakteerd (o.a. kauwgum).
Mijn bijzondere en belangrijkste GEESTELIJKE-bevrijdingsdag is echter:
31 Oktober 1999: Mijn bevrijdingsdag!
Op die dag (tevens reformatiedag en de geboortedag van mijn Vader) ben ik letterlijk op mijn knieën gegaan voor de Here en aan Hem mijn zonden beleden. Door een bijzondere Gods-ervaring werd ik toen bevrijd van mijn zonden en het zware “Juk” van de zelfdoding van mijn vader en mijn strenge opvoeding door een hiërarchische, gestructureerde R.K. Kerk met zijn vele regels, wetten, dogma,s, ceremoniële tradities, gebruiken enz.
Mijn Bevrijdingsdag vier ik dus op 31 Oktober en mijn missie is dan ook, om de oecumenische gedachte: Dat wij Christenen (uit welke kerk-gemeenschap dan ook) allen één moeten zijn, in het daadwerkelijk in praktijk brengen van Jezus-leer, de Bijbel.
Symbolisch wordt deze éénheid onder alle Christenen weergegeven in de NAADLOZE-rok van Jezus (zie Joh. 19 23-24 ) Deze rok van Jezus? wordt in Trier (D) bewaard en is vorig jaar voor het laatst getoond aan het volk, omdat hij door de ouderdom uit mekaar dreigt te vallen. De Kerkvaders zien in het uit één stuk geweven kleed van Jezus, een symbool van de Kerk en brengen het in verband met de indringende vermaningen van Jezus, om de éénheid onder de Zijnen te bewaren.
Heeft u ook een bijzondere geestelijke bevrijdingsdag?
Geplaatst op woensdag 8 mei 2013 om 20:20
Beste Hub
Uiteraard ben ik het met je eens dat we wat Jezus ons voor heeft gehouden in praktijk moeten brengen.
Uit je reactie maak ik op dat je op 31 oktober 1999 de keuze voor Hem hebt gemaakt.
Geplaatst op dinsdag 14 mei 2013 om 18:50
Robbert,
Ben 4 dagen op vakantie geweest, maar wil jou toch nog even bevestigen, dat ik op 31 Oktober 1999, Jezus in mijn hart gesloten heb, want Hij alléén is de grote bevrijder van onze zonden en alléén via Hem kunnen wij, door Zijn leer daadwerkelijk in praktijk te brengen, tot de Vader in de Hemel komen. Dit is een levenslange pelgrimstocht. Maar het einddoel zal Hemels zijn. Hub.