De afgelopen week heb ik de Here gesmeekt Zich over Europa en over ons land te ontfermen. Er is namelijk iets heel ernstigs gebeurd. De EU gaat Israel zwaar onder druk zetten. Konden we maar uit de EU stappen… Als ik het voor het zeggen had, zou ik in de EU-vergadering over deze kwestie hebben aangekondigd dat Nederland ogenblikkelijk uit de EU stapt wanneer deze maatregel van kracht wordt.

De EU-maatregel richt zich met name tegen Judea en Samaria en ook tegen Oost-Jeruzalem en de Golan. Gebieden die in de volksmond de ‘bezette gebieden’ worden genoemd. Terwijl de Here in Zijn Woord deze gebieden Zijn land noemt. Hiermee keert de EU, inclusief Nederland, zich tegen Gods oogappel, zoals Israel en het Joodse volk in Zacharia 2:8 worden genoemd. Daar klinkt een ernstige waarschuwing om dat nooit te doen, omdat je daarmee God zelf aanraakt. Europa, Nederland, pas op! Bekeer u! Laat onze regering zich hier zo snel mogelijk van distantiëren.

De EU keert zich tegen de Joodse nederzettingen op de Westbank. In de nieuwe verordening wordt het lidstaten verboden samen te werken met Israëlische instellingen in dit gebied of deze op enige manier te steunen. Douanefaciliteiten voor Israël worden in de toekomst niet langer gehandhaafd voor producten uit nederzettingen.

Verdragen tussen de EU-landen en Israël moeten in de toekomst een clausule bevatten, waarin uitdrukkelijk wordt verklaard dat Oost-Jeruzalem, de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogte geen onderdeel zijn van de staat Israël en dat de verdragen dus niet voor deze gebieden gelden.
Een vertegenwoordiger van de EU zei dat Israël niet verrast mag zijn door de nieuwe regeling, omdat er immers al voldoende waarschuwingen zijn geweest. De nieuwe regeling weerspiegelt de houding die de EU al jarenlang heeft betreffende de nederzettingen in de Palestijnse Gebieden.

Israel reageerde verbolgen. Het ministerie van Buitenlandse Zaken sprak van een ‘dramatische beslissing’, die ‘een echte aardbeving’ veroorzaakt.
Ook vanuit het kantoor van premier Netanyahu klonk tegenstand. ‘Het is een verkeerde en ongelukkige beslissing. Zulke stappen – voordat de Palestijnen verklaren dat zij bereid zijn terug te keren naar de onderhandelingstafel – verschuiven de vredesbesprekingen voor lange tijd, in plaats van deze te bevorderen.’
Verder stond in de reactie, dat Europa er kennis van moet nemen, dat de Westbank, het Bijbelse Judea en Samaria, ‘niet door Israël bezet is. Het is integendeel het thuisland van het Joodse volk.’

Israel staat onder druk, Israel zal meer onder druk komen te staan. Dat geeft de Bijbel duidelijk aan. De volken zetten Israel onder druk om het land te delen. Het is voorzegd in de Bijbel, we zien het voor onze ogen gebeuren, we lezen het in de krant, horen het in het nieuws, zien het in het Journaal. Lees maar, Joël 3:1-3a.
1 Want zie, in die dagen en in die tijd,
als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem,
2 zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen
en hen doen afdalen naar het dal van Josafat.
Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren,
vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël,
dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben.
Mijn land hebben zij verdeeld.
3 Zij hebben het lot geworpen over Mijn volk.

De Palestijnen worden niet onder druk gezet, nee, Israel vangt de klappen op van de wereld. Het zouden de Joodse nederzettingen zijn die een obstakel vormen voor de vredesonderhandelingen. Terwijl de Amerikaanse minister Kerry van Buitenlandse Zaken kortgeleden nog aangaf dat dit beslist niet het geval is. Het zijn de Palestijnen die niet met Israel willen onderhandelen. Ze willen niet een deel van Israel, nee, ze willen heel Israel.

Deze week maakten de Palestijnen weer een nieuwe serie voorwaarden bekend, waaraan moet worden voldaan voordat ze willen onderhandelen met Israel. Ze willen een eigen vliegveld in Ramallah, met bijbehorende luchtcontrole, ook boven delen van Jeruzalem. Israel zou zich moeten terugtrekken van een deel van de Dode Zee, omdat de Palestijnen daar een eigen hotel willen vestigen. Verder eisen de Palestijnen een deel van de territoriale zeegebieden buiten Gaza, om gas te kunnen winnen dat Israel in haar zeegebied heeft ontdekt. Ook eist de Palestijnse Autoriteit dat meer Palestijnen vergunningen krijgen om in Israel te werken. Je zou toch denken: een nieuwe staat creëert zelf nieuw werk en nieuwe banen. Deze bizarre eisen laten wel zien dat de Palestijnen telkens nieuwe eisen verzinnen om nieuwe onderhandelingen bij voorbaat te laten mislukken.

Misschien, en ik zeg dat voorzichtig, mogen we ook hier Gods hand in zien. Dat Hij het is, Die verhindert dat de Palestijnen een eigen staat krijgen. Israel steekt de hand uit, de Palestijnen keren Israel voortdurend de rug toe.

Verwonderd vraag je je af hoe het toch komt dat het altijd Israel is dat de klappen op moet vangen. Ook op die vraag geeft de Bijbel een antwoord. Ten diepste gaat het hier om een geestelijke strijd in de onzichtbare wereld, die zichtbaar wordt in het conflict tussen Israel en de Palestijnen.

Vergeet niet dat het broedervolken zijn, met dezelfde voorvader, Abraham. En er zijn ook Palestijnen en de Arabieren die de Here Jezus werkelijk kennen en die Israel en het Joodse volk zien als Gods land en Gods volk. Voor iedereen geldt, voor Jood, Arabier, Palestijn, maar ook voor ons, heidenen, gelovigen uit de heidenen, dat er slechts één Naam onder de hemel is gegeven door Wie we zalig moeten worden (Handelingen 4:12).

We blijven bidden om vrede voor Jeruzalem (Psalm 122:6). We blijven bidden om de bekering van Israel, de bekering van de Palestijnen, de bekering van de Arabieren. Er zijn rijke beloften voor Israel, maar ook voor landen als Egypte en Iran. Er komt een dag dat de wereld verbaasd zal staan. Heel Israel zal zalig worden (Romeinen 11:26), de Here zal zich over Egypte ontfermen (Jesaja 19:18-52), de Egyptenaren en de Assyriërs zullen samen met Israel de Here dienen (Jesaja 19:23) en de Here zal Zijn troon opstellen in Elam, dat is Iran (Jeremia 49:38).

Dit alles en nog veel meer gaat zeker gebeuren. Gods Woord zegt het immers. We mogen hoop hebben voor de toekomst. Hoe somber het vandaag ook mag lijken, de Here regeert. Alleen Hij is de Vredevorst. Zijn Rijk is komende.
Laten wij ondertussen, in Zijn kracht, tekenen van hoop oprichten, door ons vertrouwen op Hem te stellen en vredestichters te zijn in onze eigen omgeving.

Dirk van Genderen