We praten elkaar de put in…

Zo langzamerhand zijn wij – Nederlanders – een heel negatief volkje aan het worden. Dat geldt op het politieke terrein en ook wat betreft de economische situatie. Ik kan goed begrijpen dat Lieke en Magno, onze dochter en schoonzoon, die missionair diaconaal werk doen in de sloppenwijken in Rio de Janeiro, hun hoofden schudden wanneer ze horen en lezen waar Nederland zich momenteel druk over maakt. Deze negatieve volkshouding is ook zichtbaar in de christelijke wereld. Helaas.

Met grote nadruk stel ik: Door onze negatieve houding in veel kerken en gemeenten doen we de Here God enorm tekort. Hij werkt, wereldwijd, maar ook in ons land. Dat wij het vaak niet zien, komt misschien wel door ons kleingeloof en door ons ongeloof. We zien uit naar grote dingen, naar machtige werken van God. En dat mag, dat doe ik ook, daar verlang ik naar. ‘Here, scheur de hemel, grijp in, schenk een herleving, een terugkeer tot U…’

Ondertussen zien we niet dat de Here ook vandaag werkt. Inderdaad, het zijn niet de massa’s die tot geloof in de Here Jezus komen, maar wel de enkelingen.
Onder veel kerkelijke jongeren is een grote honger naar de Waarheid. Tientallen, honderden komen er tot de Here Jezus. Zeker, we verlangen altijd naar meer, maar laten we de Here danken voor al deze jongeren die het leren, door genade, hun vertrouwen op de Here Jezus te stellen.

Wanneer je aan christenen vraagt hoe de kerkelijke situatie in ons land is, zullen velen negatief antwoorden. ‘De kerken lopen leeg’. ‘Kerken worden gesloten.’ ‘Mensen die vroeger elke zondag in de gemeente kwamen, zie je steeds minder.’
Ik zal dat niet ontkennen, maar veel mensen die wegblijven, waren meelopers, mensen die niet werkelijk hun leven in handen van de Here Jezus hadden overgegeven. Anderen maakten de overstap naar een andere kerk of gemeente, niet omdat ze geen geloof hadden, maar omdat ze misschien wel in een kerk zaten, waar ze geen geestelijke voeding ontvingen.

Vorige week benadrukte ik in de Nieuwsbrief al dat de Here werkt in ons land. Er komen mensen tot geloof. Er zijn nog meer gelovigen dan wij wel eens denken. Soms lijken we op Elia, die dacht dat hij alleen was overgebleven als volgeling van de Here, maar Hij antwoordt hem dat er in die tijd nog 7000 anderen waren die hun knieën niet voor Baäl gebogen hadden.

Ik kreeg verscheidene reacties binnen op dat bericht in de Nieuwsbrief van vorige week. Van lezers die vertelden wat de Here in hun leven had gedaan. Als je dat leest, word je stil en dank je Hem. ‘U verandert mensen, dank U wel.’

Eén van hen is Pierre Vonk (63 jaar). Hij schreef dat hij verslaafd was aan roken, gokken, seks, vrouwen en drank. Hij was ook occultist en wilde niets van het christelijk geloof weten. Door het lezen van een boek van Hal Lindsay (‘De planeet die aarde heette’), kwam hij in 1985 tot geloof.
God zij dank is hij volledig vrij geworden van alle vormen van verslaving en ook van occulte gebondenheid. ‘Als er voor mij hoop is, is er voor ieder mens hoop,’ schrijft hij.
Pierre is gelukkig getrouwd en ook zijn kinderen mogen de Here kennen en met Hem leven. Zij zijn aangesloten bij een evangelische gemeente.
Als pakketbezorger heeft hij soms de mogelijkheid om met andere mensen over de Here Jezus te spreken. ‘Ik heb ook mensen die occult gebonden waren, bevrijd zien worden. Als ik alle zegeningen van de Here zou moeten tellen of verwoorden, kwam ik jaren tekort.’

Later plaats ik wellicht nog meer getuigenissen, die ik heb ontvangen. Als u ook wilt vertellen wat de Here in uw leven doet of heeft gedaan, mag u dat naar mij mailen, als een getuigenis van de grote werken van de Here.

En weet u, er is blijdschap in de hemel over elke zondaar die zich bekeert (Lukas 15:7). Wereldwijd komen er zoveel mensen tot geloof, dat er in de hemel wel voortdurend blijdschap zal zijn. Oók blijdschap over mensen in Nederland die tot geloof in de Here Jezus komen.

Dirk van Genderen