Ons vertrouwen op God wordt soms behoorlijk op de proef gesteld. Zeker niet altijd weten we vooraf dat Hij ons uit een bepaalde situatie zal redden. Juist dan komt het aan op geloof. Om in de diepste duisternis en de grootste nood op Hem te vertrouwen en ons zonder reserve over te geven aan Hem.
Een prachtig voorbeeld hiervan lezen we in Daniël 3. Koning Nebukadnezar heeft een geweldig groot gouden beeld laten oprichten. Alle belangrijke mensen worden uitgenodigd om het beeld, dat hij heeft opgericht voor zijn goden, te aanbidden. Wie weigert te knielen, zal de dood vinden in een vurige oven.
Wellicht kent u de geschiedenis. De drie vrienden weigeren te knielen en moeten bij de koning komen. Hij geeft hun een soort laatste waarschuwing. Als ze niet voor hem en voor zijn goden knielen, gaan ze onherroepelijk het vuur in. ‘En wie’, voegt hij er dreigend aan toe, ‘is dan de god die u uit mijn handen kan verlossen?’
Zo heftig zal voor ons de situatie niet snel zijn, maar ook wij kunnen in omstandigheden terechtkomen, dat het er op aan komt. Situaties waarin de eer van God op het spel staat. Vult u zelf maar in. Ook onze tijd kent zijn (af)goden. Knielen wij daarvoor? Misschien wel in onze kerk?
Wij trachten vaak iedereen een beetje te vriend te houden. God een beetje, maar de wereld ook een beetje. We willen immers voorkomen dat de ander negatief over ons en over ons geloof gaat denken. De vrienden van Daniël zijn niet zo bang. Ze vinden het zelfs niet nodig de koning een antwoord te geven. Wel belijden ze in alle duidelijkheid hun geloof in hun God.
Het is opmerkelijk dat ze op dat moment niet aangeven dat God hen zeker zal redden. Ze laten het open en geven zich volledig aan Hem over. ‘Als het moet, kan onze God, Die wij vereren, ons verlossen uit de brandende vuuroven en Hij zal ons, o koning, uit uw hand verlossen. En zo niet, het zij u bekend, o koning, dat wij uw goden niet zullen vereren en het gouden beeld dat u hebt opgericht, niet zullen aanbidden’ (Daniël 3:17 en 18).
De koning is razend. Hij geeft opdracht het vuur zeven keer heter te maken, waarna Sadrach, Mesach en Abednego gebonden in de oven worden gegooid. Dan schrikt de koning enorm. Hij ziet een vierde man in de oven, terwijl er maar drie zijn ingegooid.
En die drie mannen waren gebonden, en nu lopen ze vrij rond. Kennelijk zijn de touwen waarmee ze gebonden waren, verbrand, maar zelf zijn ze ongeschonden gebleven. Ze leven en zijn bevrijd! En de koning ziet ook nog dat die vierde man lijkt op een zoon van de goden.
Als we denken aan deze geschiedenis, staat voor ons toch wel centraal de redding van deze drie mannen uit de brandende oven. Veel minder realiseren we ons dat ze in groot vertrouwen op God letterlijk de dood in gingen. Ze wisten niet dat Hij hen zou redden, dat Hij een engel zou sturen om hen te bevrijden. Ze gingen de dood in en ontvingen het leven.
Is dat niet een prachtig beeld van het nieuwe leven dat de Here Jezus ons wil geven? U kunt het gevoel hebben dat u in het vuur bent. Maar ook dan mogen we ons volledig aan Hem overgeven. De uitkomst is dan misschien net zo onzeker als voor de vrienden van Daniël, maar in Zijn handen zijn we veilig.
Er zit ook nog een ander aspect aan deze geschiedenis. Waar zijn in deze tijd de mensen als de vrienden van Daniël, die – door Gods genade – het aandurven om alle zekerheden los te laten en hun vertrouwen voor 100 procent op Hem te stellen? Laat de uitkomst van dit verhaal u bemoedigen. Zoals Nebukadnezar geraakt werd door wat hij had gezien, zo wil de Here God ook nu, in onze situatie, Zijn zegen geven als wij ons niet schamen voor Hem en voor het Evangelie.
Dirk van Genderen
Geplaatst op zaterdag 16 november 2013 om 2:38
Wat een fijn stuk, @ Dirk. Het is midden in de nacht – en ik moet niet altijd haantje de voorste zijn, geen aanvoerder willen wezen (en al helemaal geen voorganger) en bescheiden zijn en vroom.
Maar vrijmoedigheid moet je durven. Als het er op aankomt, dan moet je!
Er is nog zo’n prachtig voorbeeld van leven uit de dood.
De dorre stam van Isaï die vrucht voortbrengt, de te verwachten wedergeboorte van Israël.
Ook wij, christenen uit de heidenvolken, gaan door zo’n proces van wedergeboorte… ik hoop dat het voor iedereen aangenaam zal zijn en prettig, maar vrees dat het kan tegenvallen. Wij zullen allemaal nauwgezet op Jezus moeten zien (Hebreeënbrief) en dit geloof en deze gehoorzaamheid heel erg nodig hebben.
Geplaatst op zaterdag 16 november 2013 om 10:51
Beste Dirk,
Bij de drie mannen ging het puur om Gods eer.Dat was hen meer waard dan hun leven. Wij moeten ook leven ter ere Gods.
Zie 1 Korinthe 10:31. Is dat ook meer waard dan ons eigen leven? Of leven wij gewoon verder zoals wij dat vroeger gedaan
hadden, toen wij Jezus niet kenden? Hij moet in ons leven centraal zijn. In ons denken en doen en laten, komt Hij eerst. Dan pas wij. Christo-centrisch denken is hoe wij moeten denken. Zie Romeinen 12:1,2. Geen offer is te groot om Hem te brengen,
als Hij daarmee geeerd zou worden. Op de hoeveelste plaats komt Hij in ons leven? Kennen wij Hem wel als Hij niet op de
eerste plaats komt? Hebben wij een diepe aanraking gehad hoe Hij ons van het duisternis in Zijn licht heeft overgezet? Zie 1 Petrus 2:9. Weten wij dat wij verzegeld zijn met de Geest en behouden zijn? Zie Efeze 1:13. Dan hebben wij alle reden om ons te verheugen en iedere dag lofliederen te zingen ter ere van Hem die ons heeft vrijgekocht door Zijn bloed en dood en hel heeft overwonnen. Zie Jacobus 5:13. Wat ook ter ere Gods is, is een verbroken en verbrijzeld hart. Psalm 51:19. Hij is ons leven waard. Net als bij de drie mannen toen zij in de oven gegooid werden. Hij heeft alles voor ons overgegeven. Het bijzondere van de drie mannen was, dat zij leefden voor het Kruis. Wij leven na het Kruis en hebben de Heilige Geest inwonend zodat het voor ons relatief makkelijker is om kracht te ontvangen door op Jezus te zien in het geven van ons leven aan Hem. Het hele OT was voor het Kruis. In het NT wordt verwezen naar deze drie mannen. Zie Hebreeen 11:34. Het zijn voorbeelden voor ons wat een krachtig en groot geloof vermag.
Geplaatst op zaterdag 16 november 2013 om 16:35
Prima Commentaar Dik!!!! Wat een gehoorzaamheid! Wat een Geloofsvertrouwen! Om jaloers op te worden! Een voorbeeld ter navolging!! Alleen een leven heel dicht bij de Hemelse Vader leidt tot zo’n houding!
Het is ook bemoedigend! En…. er zou nog veel meer over gezegd kunnen worden, maar ik wil het hier maar bij laten….!
Geplaatst op zaterdag 16 november 2013 om 20:42
Ik werd vooral getroffen door de tekst uit de inleiding uit Lucas 21! Ik denk dat niemand het zich kan herinneren en dat was bij de eruptie van de vulkaan de “Krakatao” (Indonesië) in 1883. In dat jaar werden in Europa de zon en de maan verduisterd!! Een hele strenge winter in Europa was een van de vele gevolgen voor de natuur en het milieu. Nu moeten we ons even afvragen, waarvan de gevolgen erger zullen zijn, de eruptie van een vulkaan, vergelijkbaar met de Krakatao of de ontploffing van een waterstofbom in het Midden Oosten……. Er wordt namelijk wel HARD aan gewerkt onder “het toeziend oog” van mensen die menen het te kunnen voorkomen…. De enige die het werkelijke gevaar “ziet” is Israël….. Nu al gaat Israël de schuld krijgen als het mis gaat!!En het ZAL misgaan!! Op het moment, dat de hele wereld denkt, het is “vrede, vrede”, zal het gebeuren! Jer. 8: 11
“Zij trachten de breuk van de dochter mijns volks op het lichtst te genezen door te zeggen: Vrede, vrede, terwijl er geen vrede is.” Dat is wat er momenteel in de wereldpolitiek gebeurt!!! Leg ik naast het nieuws van de afgelopen weken, een ander stukje uit de Bijbel: 2 Petrus 3: 10 dan lees ik:
“10 Maar de dag des Heren zal komen als een dief. Op die dag zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen door vuur vergaan, en de aarde en de werken daarop zullen gevonden worden.” Het gedruis van een atoombom-ontploffing moet verschrikkelijk zijn, dat is één. Maar er staat nog iets in deze tekst. Ik weert namelijk genoeg van atoomenergie, dat de “kernsplitsing” niets anders is dan, dat ELEMENTEN, die vergaan. (er zijn er iets meer dan 100)!! Het gewichtsverlies van de elementen bij kernsplitsing wordt omgezet in een onvoorstelbare hoeveelheid energie!!! Als er nucleaire bommen tot ontploffing worden gebracht wordt zoveel stof in de hoogste luchtlagen gebracht, dat de eruptie van de Krakatao NIETS is, vergeleken met een atoombom ontploffing!! Bij verduistering van zon en maan, denken we aan een “natuurverschijnsel”. Nee dus!!
Geplaatst op zaterdag 16 november 2013 om 20:53
Prachtig Dirk! Zo mooi uitgelegd. Eén van de meest indrukwekkendste bijbelverhalen. Al staat Jezus centraal in mijn leven dan nog vraag ik mij iedere keer bij het lezen van dit verhaal af of ik dit zou kunnen. Iedereen buigt, alleen ik blijf rechtstaan. Wat doe ik als het er echt op aan komt? Durf ik mijn vertrouwen voor 100% op Hem te stellen en het helemaal van Hem te verwachten? In ons relatief veilige en vrije westen kunnen we ons dit bijna niet voorstellen, maar zo´n situaties komen ook in deze tijd voor, zeker in landen waar christenen om hun geloof vervolgd worden. Wat een vertrouwen en wat een voorbeeld.
Geplaatst op zaterdag 16 november 2013 om 23:49
Wat leven wij in een spannende tijd. In ons land wonen we nog zo veilig, maar als we al die rampen zien, moeten wij niet de ogen sluiten, want wat staat er ons te wachten. Laten wij maar dicht bij de Heere leven en bidden voor die landen waar mensen lijden omdat ze Christen zijn. Blijf dicht bij Hem.
Geplaatst op zondag 17 november 2013 om 12:44
Sjalom
Moedige mannen? Eerder gehoorzame mannen die het gebod van G’d toepassen in hun dagelijkse leven. Zij laten zich niet uitdagen door een koning die zijn eigen afgod promoot om gehoorzaamheid af te dwingen op straffe van de vurige oven, letterlijk de dood.
Hananja, Misaël en Azarja,hadden diep respect voor de G’d van Israël. Zij doorzagen de geestelijke strijd die gaande was: afgoden werden gelijk gesteld aan de G’d van Israël. Hun intellectuele status hebben zij van G’d gekregen en werd ingezet voor het welbevinden van het koninkrijk waarin zij door de koning zelf een hoge positie hebben gekregen. De koning was de weg even kwijt en zocht zijn eigen eer. Hananja, Misaël en Azarja zochten echter de eer van G’d. Dan is de keuze heel erg helder. Zij zullen zonder meer de angst hebben gekend voor het vernietigende vuur. Zij kenden vanuit de schriften de toorn van G’d vergelijkbaar met onuitblusselijk vuur.
Een goed getuigenis geven zij af, zij hielden rekening met het gebod van G’d wat hoger is dan de wil van de koning. Daarmee gaven zij aan dat de koning een grens is overgegaan. Het gezichtsverlies van de koning is de zichtbare geestelijke strijd, die nog niet beslecht is. Hoe kortzichtig ben je om vuur heter te maken dan het al is. Het lijkt alsof de koning ook de macht heeft over het vuur. Wel hij zal daar achter komen. G’d laat niet met zich spotten en laat zich niet vergelijken met afgoden. De afloop van deze gebeurtenis is helder; de koning moet zijn nederlaag erkennen door dood van de executeurs. Vuur is in principe verterend, heilig vuur daarentegen is beschermend. G’d was met Zijn heiligheid aanwezig in dit vuur en ontkrachte het verterende vuur. Geen mens kan dit nadoen!
Wat leren we uit deze les? Het houden van de geboden die G’d gegeven heeft beschermt ons meer. Zijn dan alle netelige situaties daarmee verre van ons? Nee. Met groot verlangen zie ik uit naar de terugkeer van Yeshua naar deze aarde.
Geplaatst op zondag 17 november 2013 om 14:41
Beste Dirk,
Wat de drie mannen en de Here Jezus in de vurige oven betreft, moest ik denken aan Psalm 139:8 (HSV).
Daar staat geschreven: “Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar.”
Shalom! San
Geplaatst op zondag 17 november 2013 om 21:27
Ik wou gewoon even iets delen met de trouwe lezers van Dirk van Genderen ( ik ben er ook één!) Vrijdag op de middag luisterde ik naar het radioprogramma JOOS – op één (vroeger BRT 1)- en daar kregen we nieuws van de Filippijnen: een jongeman had tussen al het puin zijn gitaar heel weergevonden en men zond zijn lied uit. Ik herkende de melodie eerst en daarna begreep ik door de tekst (Engelse versie!) welk lied het was: nummer 695 van de opwekkingsliederen. Stel het jezelf voor: veel Vlamingen hoorden “Als de oceaan haar krachten toont, zweef ik met U hoog boven de storm. Vader u bent sterker dan de vloed. Dan word ik stil; U bent mijn God”. En zo is het: Jezus zegt: “Wees niet bang, Ik ben bij je, wat er ook gebeurt!” Wees bemoedigd, allemaal.
Geplaatst op dinsdag 19 november 2013 om 0:14
Naar mijn mening is het gebeuren in Daniël 3 (ook) een heenwijzing naar de LAATSTE en (wereldwijde) GROTE verdrukking van de eindtijd.
In Openbaring 13:14b-15 lezen we dat de valse profeet een “beeld” van de antichrist zal laten maken en dat – op straffe van de dood – iedere aardbewoner dit beeld zal moeten aanbidden. Hier bereikt de afgoderij en de valse aanbidding haar trieste hoogtepunt. Wij worden herinnerd aan de geschiedenis uit Daniël 3 waar Nebukadnezar het typebeeld van de antichrist is (Nebukadnezar is één van de eerste, en de antichrist de laatste grote heerser van de ‘tijden der heidenen’) terwijl de 3 rechtvaardige jongelingen typebeelden zijn van de Bruidsgemeente die bewaard wordt in de grote verdrukking (“de vurige oven”).
De oven werd 7x heter gestookt (7 is een profetisch getal, een heenwijzing naar het einde van deze tijdsbedeling). Maar toen Nebukadnezar in de oven keek zag hij een 4de, menselijke gedaante bij hen, die hem “een zoon der goden” leek. De Here was persoonlijk bij hen.
Als wij God dienen naar Zijn Woord, dan zal Hij ons bewaren. En mocht ons iets overkomen – want God doet wat Hij wil – dan kunnen wij toch zeggen: “Here, straks ben ik bij U!” Wij worden van alle kanten door de Geest van God opgewekt en gesterkt.
Overeenkomsten van Daniel 3 met o.a. Openbaring:
*) Het gouden beeld dat koning Nebukadnezar liet maken (Dan.3:1-5) – Het beeld van de antichrist (Openb.13:14b-15)
*) Beide beelden moeten – op straffe van de dood – aanbeden worden (Dan.3:6 en Openb.13:15)
*) De oven werd 7x heter gestookt dan gewoonlijk (Dan.3:19) – Het zal een GROTE verdrukking zijn, zoals er nog niet eerder geweest is en nooit meer zal zijn (Matth.24:21). “Wee, wee, wee degenen die (dan nog) op de aarde wonen” (Openb.8:13).
*) Goddelijke BEWARING uit het vuur van de brandende oven voor Sadrach, Mesach en Abed-Nego (Dan.3:19-27) – Goddelijke BEWARING uit de ure der verzoeking, waarmee de grote verdrukking wordt bedoeld, voor de getrouwe navolgers van Jezus (Openb.3:10)
Geplaatst op dinsdag 19 november 2013 om 17:18
Shalom
De reaktie van A. Klein vond ik bijzonder, trouwens de bijbel is zo wie zo bijzonder, omdat we hierin gewaarschuwd worden over de tijden waarin wij nu leven en dicht bij de Heer moeten blijven.
Bedankt Dirk voor al de bemoedigingen die we via jouw mails ontvangen en de reakties hierop.
Gods Zegen toegewenst
Corry Heesen
Geplaatst op woensdag 20 november 2013 om 19:51
Inderdaad Dirk, ons vertrouwen op God wordt soms behoorlijk op de proef gesteld. Ik zou willen zeggen: Bijna dagelijks in kleine dingen, maar ook dagen van “diepe duisternis”. Mijn ervaring in deze: In die kleine dagelijkse dingen moeten wij LEREN, om altijd op Hem te vertrouwen. Als wij dan in de diepe duistere dagen komen, dan zijn wij goed “bewapend” om de vijand aan te kunnen, door ons volle vertrouwen op Hem. Onze geestelijke levensweg is een pelgrimstocht door diepe duistere dalen, maar ook over hoge bergtoppen met Hemelse vergezichten en ervaart men de Here. Hub.
Geplaatst op donderdag 21 november 2013 om 7:10
A. Klein zegt: ~terwijl de 3 rechtvaardige jongelingen typebeelden zijn van de Bruidsgemeente die bewaard wordt in de grote verdrukking (“de vurige oven”).
Spannend! Maar wat moet ik mij er bij voorstellen? Wij leven geestelijk – en toch op de aarde, want die grote verdrukking vindt plaats in de wereld zoals wij die kennen.
De Bruidsgemeente heeft deze wereld overwonnen, door het getuigenis en het bloed van Jezus. De Heilige Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen van God zijn.
Maar… de overwinning zal steeds meer strijd opleveren, een strijd die wij bekwaam zijn om te voeren, omdat wij met onze geest zijn opgenomen in de Wetten des Heeren. Die wet is het grote verschil. Niet kracht of geweld, dat heeft de boze ook! Ook macht maakt geen verschil (de duivel is machtig). De wet is het grote verschil. In opstandingskracht en de Heerlijkheid der wet zal de Bruidsgemeente bruiloft kunnen vieren en gemeenschap beleven in Zijn Naam vergaderd. Dat is de Heerlijkheid der wet. De opstandingskracht maakt de Bruidsgemeente onoverwinnelijk, zegevierend.
De vraag luidt nu, hoe is dan onze relatie tot de wereld, als er geschreven staat dat het beest de hoer woest zal maken en ontkleden, enz. Is dat in het vuur van die oven?
Boeiende gedachten! Praktisch van belang. Kan Dirk van Genderen hier eens iets over zeggen? Of dhr. Klein, of iemand die inzicht heeft in deze dingen?
Geplaatst op dinsdag 26 november 2013 om 1:01
Wiens vertrouwen wordt op de proef gesteld?
Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde?
Wie heeft haar maten gezet
wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken,
of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
Of wie heeft de zee met deuren toegesloten,
Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee,
hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?
Zijn u de poorten des doods ontdekt,
en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?
Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde?
Waar is de weg, daar het licht woont?
En de duisternis, waar is haar plaats?
Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw,
en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?
Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt,
en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?
Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit,
en een weg voor het weerlicht der donderen?
Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?
Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?
Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden,
of de strengen des Orions losmaken?
Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd,
en den Wagen met zijn kinderen leiden?
Weet gij de verordeningen des hemels,
of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?
Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen,
Kunt gij de bliksemen uitlaten,
Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet?
Of wie heeft den zin het verstand gegeven?
Etc,
Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde.
Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld.
Het grootste probleem van Christenen in Nederland is —
2 TIM. 3:16.
Geloof ik dat GODS WOORD — de enige waarheid — is?
HIJ heeft alles gedaan, voorbereid, biedt ondersteuning.
Hij heeft alles secuur gedocumenteerd vanaf de eerste scheppingsdag.
Ondanks alles verpruts ik het steeds weer,
— en toch ——-
begint de HEERE in vertrouwen telkens opnieuw met ————- mij.
Gods reden: —— ik geloof in de (naam van de) Zoon.
Dat is ————– ONVERDIENDE GENADE.(= AGAPE)