Het is goed om aan het eind van het jaar – zo rond Kerst en Oud en Nieuw – een moment van bezinning en evaluatie te hebben. Hoe was dit afgelopen jaar? Wat heeft het me gebracht? Blijdschap, vreugde, verdriet of verlies? Er gebeurt veel in een mensenleven. Wat een genade is het dan als je in al deze omstandigheden mag weten dat je leven veilig en geborgen is in de Here Jezus Christus.

Ik weet van sommige lezers van de Nieuwsbrief dat ze het afgelopen jaar de Here Jezus hebben leren kennen. Dat is het grootste wat iemand kan ‘overkomen’. Anderen hebben een doorbraak in hun geloofsleven ervaren. Verkeerden ze voorheen in onzekerheid over hun geestelijke bestemming, nu mogen ze het weten en geloven dat ze het eigendom van de Here Jezus zijn. Hun ogen zijn ervoor open gegaan dat ze hun vertrouwen op de Here Jezus mogen stellen.
Weer anderen werden geconfronteerd met grote problemen: in hun relatie, in hun bedrijf, in hun gezondheid, in hun geestelijke leven.

Ik hoop dat u een goed jaar hebt gehad. Maar wat is goed? Is dat goed in financieel opzicht, wat uw gezondheid betreft, in uw relaties met anderen, in uw kerk, in uw gemeente? Als de Here u daarin zegent, dan mag u Hem daarvoor danken.

Maar ook een moeilijk jaar kan een goed jaar zijn geweest. En een jaar waarin het u voor de wind ging, hoeft toch nog geen goed jaar te zijn geweest.
Wat ik bedoel? Met een goed jaar bedoel ik hier een jaar dat geestelijk goed is geweest. Uit mijn eigen leven kan ik getuigen dat de tijd dat ik het lichamelijk het moeilijkst had, toch een periode was die geestelijk goed was. Zoiets begrijpt de wereld niet. Dat kan ook niet, omdat ze de Here Jezus niet kennen. Dat is ons geheim.

Aan iedereen die de Here Jezus mag kennen, wil ik vragen: Bent u het afgelopen jaar geestelijk gegroeid? Dat u het stapje voor stapje mag leren om uw vertrouwen meer en meer op Hem alleen te stellen. Niet als prestatie van onszelf, maar uit genade, als geschenk van de Here.

We zijn op reis naar de eeuwigheid. Er zal nooit een einde komen aan ons leven. We leven door, na ons sterven. En wie weet, misschien maken we de wederkomst van de Here Jezus wel mee.
Dit kleine poosje op aarde is bepalend voor een nooit eindigende eeuwigheid. Laten we zuinig zijn op de tijd die we van de Here ontvangen. We leven maar één keer. We kunnen het nooit meer over doen. Laten we onze tijd optimaal gebruiken om er voor de Here te zijn, tot Zijn eer en tot zegen van anderen. Op de plaats waar Hij ons gesteld heeft of roept. In ons gezin – als we dat hebben – op ons werk – als we werk hebben – in onze omgeving, in onze kerk, onze gemeente.
‘…om nu, in de tijd die ons nog overblijft in het vlees, niet meer naar de begeerten van mensen, maar naar de wil van God te leven’ (1 Petrus 4:2). Dan wil je nog zoveel mogelijk mensen redden voor de eeuwigheid, dat ze de Here Jezus zullen leren kennen.

En de tijd gaat snel. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik kan nauwelijks geloven dat er alweer bijna een jaar voorbij is. De tijd vliegt.
Tegelijk is dit ook goed nieuws als we de Here Jezus mogen kennen. Elk jaar, elke dag, elk uur komen we dichter bij het moment dat we voor altijd bij de Hem zullen zijn. Kunt u zich iets heerlijkers voorstellen? Nee toch…

We zijn maar een klein poosje op deze aarde, als gasten en vreemdelingen, zegt Hebreeën 11:13. We zijn pelgrims, onderweg naar de hemelse stad van God (Hebreeën 11:16). Een kijk de komende week over Kerst heen naar het moment dat de Here Jezus opnieuw zal komen, uit de hemel naar deze aarde, maar nu in macht en majesteit, om Zijn Rijk van vrede en gerechtigheid op te richten, vanuit Jeruzalem. Die dag verwachten wij met groot verlangen.

Van harte wens ik u rijk gezegende kerstdagen toe en alvast Gods zegen voor het nieuwe jaar!

Dirk van Genderen