De rijkdom van de Grote Verzoendag

Op 4 oktober viert het Joodse volk Grote Verzoendag, ofwel Yom Kippoer, op 10 Tisjri. Het is de afsluiting van tien dagen van berouw en inkeer die begonnen met de Dag van de Bazuinen, Rosj Hasjana, de Joodse nieuwjaarsdag. De Grote Verzoendag is voor het Joodse volk de belangrijkste feestdag van het jaar.

Het feest wordt onder meer beschreven in Leviticus 16:29: ‘Dit is voor u tot een eeuwige verordening: u moet in de zevende maand, op de tiende dag van de maand, uzelf verootmoedigen en geen enkel werk doen, de ingezetene niet, en de vreemdeling die in uw midden verblijft, evenmin.’

Op deze dag komt het leven in Israel vrijwel tot stilstand. Joodse mensen in heel de wereld bidden en vasten en smeken God dat hun namen staan opgetekend in het Boek des Levens. Ze bidden om vrede, om bescherming, om Gods zegen.

Op de Grote Verzoendag besef je: als God ons niet genadig is, dan komt het niet goed. Daarom zijn de dagen voorafgaand aan de Grote Verzoendag zo ernstig en staan die in het teken van verootmoediging en belijdenis van zonde en schuld. Je beseft je zonden en ongerechtigheden. Je beseft dat je, hoe goed je ook leeft, voor God niet kunt bestaan.
Verzoening betekent dat de relatie tussen mens en God, die gebroken was door de zonde, wordt hersteld.

Daarvoor moest op de Grote verzoendag wel geofferd worden. Daarover kunt u uitgebreid lezen in onder meer het al genoemde Leviticus 16.
Op deze dag ging de hogepriester het heilige der heiligen binnen, om voor Gods aangezicht te verschijnen. Daar offerde hij het bloed ter verzoening voor zichzelf, zijn gezin en voor het volk. Eerst het bloed van een jonge stier en vervolgens het bloed van een bok. Dat bloed was een voorafschaduwing van het offer, het bloed dat de Heere Jezus vele jaren later zou offeren ter verzoening van onze zonden.

Ook moest de hogepriester Aäron zijn beide handen leggen op een levende bok en al de ongerechtigheden van de Israëlieten belijden, al hun overtredingen, overeenkomstig al hun zonden. Hij moest die op de kop van de bok leggen en hem vervolgens de woestijn in sturen, om zo de zonden van het volk weg te dragen (Leviticus 16:21 en 22).
Ook dit gebeuren is weer een treffend beeld dat verwijst naar de Heere Jezus, Die onze zonden op Zich nam, ze wegdroeg naar het kruis van Golgotha. Onze zonden mogen we op Hem leggen, aan Hem belijden en het wonder van Zijn totale vergeving ontvangen.

Wat een wonder van genade dat de Heere Jezus als het volmaakte Lam naar deze aarde is gekomen. Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. God heeft ons begenadigd in de Geliefde (Efeze 1:6). ‘In Hem hebben wij de verlossing door Zijn bloed, namelijk de vergeving van overtredingen, overeenkomstig de rijkdom van Zijn genade, die Hij ons overvloedig geschonken heeft’ (Efeze 1:7 en 8a).

De Grote Verzoendag wijst direct heen naar de Heere Jezus. Hij is onze grote Hogepriester, zegt Hebreeën 9. Wij hoeven geen zondoffers en brandoffers meer te brengen. Die kunnen ons trouwens ook nooit redden. Romeinen 3:25 zegt: ‘Hem heeft God openlijk aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Dit was om Zijn gerechtigheid te bewijzen vanwege het voorbij laten gaan van de zonden die eertijds hadden plaatsgevonden onder de verdraagzaamheid van God.’

Het mooie van de Grote Verzoendag is dat berouw, verzoening, heiliging, geestelijke strijd, oordeel en het uitzien naar de opstanding en de wederkomst van de Heere Jezus allemaal onderdeel uitmaken van deze dag. Ik las een bericht dat een aantal Messiasbelijdende gemeenten ter gelegenheid van Yom Kippoer anderhalve dag samenkomen. Het thema van deze bijeenkomst is: ‘Het bloed van Jezus, verzoening en het kruis’.
Samen zullen ze in verscheidene bijeenkomsten nadenken over het Bijbelboek Jona en stilstaan bij de oproep tot gebed, bekering en zending onder de volken. Ook zullen ze samen het Bijbelboek Hebreeën lezen.

Tijdens de afsluitende samenkomst zal worden stilgestaan bij de eindtijdprofetieën van de profeet Joël, die spreken over de komende grote en ontzagwekkende dag van de HEERE (Joël 2:31 en 3:14).
Het blazen van de sjofar ter afsluiting van de Grote Verzoendag is een profetische proclamatie van Jezus’ wederkomst, de opstanding van de doden en onze ontmoeting met Hem in de lucht (1 Thessalonicenzen 4:17).

De dag komt snel naderbij dat voor heel Israel dé Grote Verzoendag zal aanbreken, wanneer heel Israel zalig zal worden (Romeinen 11:26). Op die dag zal in Jeruzalem een bron geopend worden tegen de zonde en tegen de onreinheid. Verzoening door het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, dat reinigt van alle zonde ( 1 Johannes 1:7). Wat een dag zal dat zijn!

Dirk van Genderen