Vorige week schreef ik over het gebed van de Heere Jezus om eenheid van allen die Hem kennen en liefhebben. Er kwamen veel reacties op dat commentaar, zowel op de site als ook via de e-mail. Het verlangen naar eenheid leeft sterk. Het gebrek aan eenheid doet pijn. Veel pijn. Wat zijn de consequenties van de afwezigheid van eenheid, werd diverse keren gevraagd. Ik heb daarover nagedacht en ga daar nu dieper op in.
De Heere Jezus bidt om de eenheid van allen die in Hem geloven, zoals ook de Vader en de Zoon één zijn. Zo lazen we in Johannes 17. En waarom? Opdat de wereld zal geloven… (vers 21). De verdeeldheid onder christenen is een aanklacht, een anti-getuigenis voor het Evangelie.
In vers 23 klinken de woorden om eenheid nog een keer in het gebed van de Heere Jezus.
…dat zij volmaakt één zullen zijn, opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad.
U reageert misschien: ‘We moeten toch pal staan voor de waarheid van de Bijbel en dwaalleraren weerstaan. En dan kun je toch niet altijd lief en aardig voor elkaar zijn.’ Jazeker. Maar vergeet niet dat ik deze keer schrijf over mensen die de Heere Jezus kennen en liefhebben en een verlangen hebben om in alles Zijn weg te gaan.
Elkaar hoogachten
Betekent dit dat we allemaal hetzelfde moeten denken en geloven? Dat we allemaal in dezelfde kerk moeten gaan zitten? O nee, kijk maar eens hoe verschillend de discipelen waren.
Wel dat we elkaar accepteren, dat we elkaar hoogachten. Het gaat er niet om wat wij ervan vinden, maar om wat God in Zijn woord zegt. Accepteer elkaar in Christus. Besef dat Hij Zijn leven ook voor je gelovige broeder en zuster heeft gegeven.
We lezen in de Bijbel, in 1 Korinthe 1:10-13:
10 Maar ik roep u ertoe op, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen.
11 Want mij is over u bekendgemaakt, mijn broeders, door de huisgenoten van Chloë, dat er ruzies onder u zijn.
12 Ik bedoel dit, dat ieder van u zegt: Ik ben van Paulus, ík van Apollos, ík van Kefas, en ík van Christus.
13 Is Christus verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of bent u in de naam van Paulus gedoopt?
In Korinthe ging het niet allemaal zoals het moest gaan. Er was verdeeldheid, er waren scheuringen. Paulus doet daarom een dringende oproep aan de gemeente in Korinthe om hecht aaneengesmeed te zijn, één van denken en één van gevoelen.
Laten we ons eigen leven en dat van onze gemeente hier maar eens naast leggen. Hoe staat het ervoor? Moeten we dan niet beschaamd ons hoofd buigen en ons voor de Heere verootmoedigen?
Vers 11: …er zijn ruzies onder u…
12: …ik ben van Paulus, ik van Apollos, ik van Kefas en ik van Christus…
Vandaag zouden we zeggen: ‘Ik ben van ds. X en ik van voorganger Y.’ ‘Deze gemeente gelooft in de opname en die niet.’ ‘Hier doopt men kinderen, daar vindt de grootdoop plaats.’
13: …is Christus dan gedeeld…?
Beste mensen: Dit kan niet en dit mag niet! Of verwacht u dat er in de hemel een afdeling is voor mensen die in de opname van de gemeente geloven en een ander gedeelte voor mensen die de kinderdoop aanhangen? Of gelooft u dat iemand die zich als kind heeft laten dopen, niet behouden zal worden?
We lezen verder in 1 Korinthe 3:1-4:
1 En ik, broeders, kon tot u niet spreken als tot mensen die geestelijk zijn, maar als tot mensen die nog vleselijk zijn, als tot jonge kinderen in Christus.
2 Ik heb u met melk gevoed en niet met vast voedsel, want u kon dat nog niet verdragen; ja, u kunt dat ook nu nog niet,
3 want u bent nog vleselijk. Als er immers onder u afgunst is en ruzie en tweedracht, bent u dan niet vleselijk en wandelt u dan niet naar de mens?
4 Want als iemand zegt: Ik ben van Paulus, en een ander: Ik van Apollos, bent u dan niet vleselijk?
In vers 3 wordt afgunst genoemd, ruzie, tweedracht. Als daar sprake van is, bent u nog vleselijk, klinkt het! Afgunst, ruzie en tweedracht mogen niet voorkomen bij iemand die geestelijk is. Dan wandelt u naar de mens en dus niet in Gods weg.
Vrucht van de Geest
Galaten 5: 20 noemt onder meer vijandschappen, ruzie, afgunst en onenigheid als werken van vlees. Te vaak accepteren wij dat. Het is nu eenmaal zo.
Nee, zegt vers 21: Wie zulke dingen doen, zullen het Koninkrijk van God niet beërven.
Dit is schokkend, vind ik. Hoe dringend noodzakelijk is het dat we schoon schip maken. Dat we tot inkeer komen, deze zonden, de werken van het vlees, belijden aan de Heere, maar ook aan de ander om vergeving vragen. Zijn we bereid de minste te zijn?
Luister naar Jakobus 3:14-18:
14 Wanneer u echter bittere afgunst en eigenbelang in uw hart hebt, beroem u dan niet en lieg niet tegen de waarheid.
15 Dat is niet de wijsheid die van boven komt, maar ze is aards, natuurlijk, duivels.
16 Want waar afgunst en eigenbelang is, daar heersen wanorde en allerlei kwade praktijken.
17 Maar de wijsheid die van boven is, is ten eerste rein, vervolgens vreedzaam, welwillend, voor rede vatbaar, vol barmhartigheid en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd.
18 En de vrucht van de gerechtigheid wordt in vrede gezaaid voor hen die vrede stichten.
In vers 14 wordt gesproken over bittere afgunst en eigenbelang. Dat is niet van God, maar van de duivel, klinkt het hier. Waar afgunst en eigenbelang is, heersen wanorde en allerlei kwade praktijken (vers 16). Daar kan God niet werken.
We blijven in Jakobus 3, vers 9-10
8 Maar de tong kan geen mens temmen. Ze is een niet te bedwingen kwaad, vol dodelijk vergif.
9 Door haar loven wij God en de Vader, en door haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn.
10 Uit dezelfde mond komen zegen en vervloeking voort. Dit behoort niet zo te zijn, mijn broeders.
Hoe gebruikt u uw tong? Tot Gods eer? Spreekt u goed van uw naaste, uw mede-gemeenteleden, uw voorganger? Of doet u mee aan roddel, stookt u mee het vuurtje op?
Laten we ons maar niet mooier voordoen dan we zijn…
‘Die dominee, nee, die spreekt mij niet aan…’ ‘En die gemeenteleden, die doen altijd zo moeilijk…, die zien het toch echt niet goed.’
Dit behoort niet zo te zijn (vers 10). O, breek ermee, het maakt u geestelijk kapot en ook uw medemensen, binnen en buiten de gemeente. Het kan de gemeente kapot maken.
We bladeren verder, Jacobus 4:1-3 en 11-12
1 Vanwaar al die strijd en al die conflicten in uw midden? Vloeien ze hier niet uit voort: uit uw hartstochten, die in alle delen van uw lichaam strijd voeren?
2 U verlangt naar iets en krijgt het niet. U benijdt anderen en beijvert u om dingen te bemachtigen en kunt ze niet krijgen. U maakt ruzie en voert strijd, maar u krijgt niet, omdat u niet bidt.
3 U bidt wel, maar u ontvangt niet, omdat u verkeerd bidt, met het doel het in uw hartstochten door te brengen.
11 Broeders, spreek geen kwaad van elkaar. Wie van zijn broeder kwaadspreekt en over zijn broeder oordeelt, spreekt kwaad over de wet en oordeelt over de wet. Als u over de wet oordeelt, bent u geen dader van de wet, maar een rechter.
12 Er is één Wetgever, namelijk Hij Die kan zalig maken én te gronde richten. Maar wie bent u, die over de ander oordeelt?
Wat is Gods Woord toch praktisch. En soms doet het pijn om te lezen. Waarom al die strijd en die conflicten in uw midden? (vers 1)
Ze komen voort uit uw hartstochten, klinkt het directe antwoord. Eigenlijk zegt Jakobus: Dit past beslist niet bij het nieuwe leven in Christus. Jullie laten je niet leiden door Hem, het is je eigen ik dat nog zo op de troon zit.
In vers 2 klinkt het: ‘U maakt ruzie en voert strijd, maar u krijgt niet, omdat u niet bidt.’
Dat is een belangrijk aspect, het gebed. Onenigheid en onderlinge ruzie gaat vaak ten koste van het gebed.
U denkt misschien: Je doet alsof wij hier een stelletje grote zondaars zijn. Ruzie, roddel, verdeeldheid, afgunst… Het valt best wel mee, en met mij helemaal. Ik ben niet heilig, maar het scheelt niet veel… Dan zal het niet voor u bestemd zijn, maar wellicht wel voor anderen…
Weet u, het kan heel veel pijn doen om te merken dat er negatief over je wordt gesproken. Niet met je, maar wel over je. Je wordt in een bepaald vakje geplaatst. Je bent evangelisch, je bent licht, je bent zwaar, je bent oppervlakkig…
Het kan voelen alsof Saul zijn speer naar je gooit, zoals hij ooit zijn speer naar David gooide.
David had die speer kunnen grijpen en Saul kunnen doden. Maar wat deed hij? Hij boog om die speer te ontwijken.
Zo kunnen wij ook speren van kritiek, van roddel, van twist, van veroordeling werpen… Ook in onze kerk, onze gemeente. Sommigen lijken erg goed de wil van God te kennen, maar beseffen niet wat de gevolgen van hun daden/woorden zijn.
Zeker als het slachtoffer niet op tijd zijn hoofd kan buigen en geraakt wordt door de speer. Misschien is iemand van u wel neergeveld door zo’n speer… Vaak kun je maar beter je hoofd buigen en vluchten, vluchten naar de Heere toe.
Nederigheid
Hoe is onze houding? Zijn we hoogmoedig? Denken wij de waarheid van de Bijbel in pacht te hebben en leggen we ieder langs ons meetlint? Of hebben we door Gods genade geleerd nederig te zijn? Dat kan alleen maar als Gods Geest in ons woont…
Lees wat Filippenzen 2:1-4 zegt:
1 Als er dan enige bemoediging is in Christus, als er enige troost is van de liefde, als er enige gemeenschap is van de Geest, als er enige innige gevoelens en ontfermingen zijn,
2 maak dan mijn blijdschap volkomen, doordat u eensgezind bent, dezelfde liefde hebt, één van ziel bent en één van gevoelen.
3 Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf.
4 Laat een ieder niet alleen oog hebben voor wat van hemzelf is, maar laat een ieder ook oog hebben voor wat van anderen is.
Nederigheid staat tegenover trots. Het is de ander hoogachten, waarderen. De ander voortreffelijker achten dan jezelf. Dat is moeilijk hoor. Nederigheid is de sleutel tot eenheid.
Hoe belangrijk is het dat we ons geleid mogen weten door de Heilige Geest. Galaten 5:22 zegt: De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
Hier ligt het geheim: laat je leiden door de Heilige Geest. Dan zal de vrucht van de Geest zichtbaar worden in je leven en in je relatie met anderen, ook in de gemeente.
Dan is er geen verdeeldheid meer, geen onenigheid, geen groepsvorming. Maar eenheid in Christus. Dat betekent niet dat je allemaal hetzelfde moet denken, maar je aanvaardt elkaar in Christus.
Verdeeldheid is een aanfluiting voor het christelijke geloof, ja, voor Christus. Eenheid daarentegen is een krachtig getuigenis. Geen gemaakte eenheid, of geforceerde eenheid, maar eenheid in liefde.
Het kan nodig zijn dat we ons moeten verootmoedigen. Naar de ander toe, in uw persoonlijke leven, in de gemeente. Schuld belijden, vergeving schenken, vergeving vragen.
Ga op uw knieën. Ik smeek het u in Gods Naam. Laat de Heilige Geest u overtuigen. Aarzel niet om de eerste stap te zetten.
En denk ook eens aan de toekomst. Wij kunnen ons nu nog de luxe permitteren om verdeeld te zijn. Dat kan niet als er vervolging is. Als gelovigen hebben we elkaar steeds meer nodig.
De tijden zullen moeilijker worden. Laten we stoppen met het steken van energie in verdeeldheid.
En eenmaal, na dit leven, zal er geen verdeeldheid meer zijn. Dan zullen we één zijn, en de Heere mogen loven en prijzen. Laten we dat hier al leren.
Openbaring 9:9-10 zegt ons:
9 Hierna zag ik en zie, een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen, stond vóór de troon en vóór het Lam, bekleed met witte gewaden en palmtakken in hun hand.
10 En zij riepen met een luide stem: De zaligheid is van onze God, Die op de troon zit, en van het Lam!
Dirk van Genderen
Nog een laatste opmerking:
Als u wilt reageren, reageert u dan a.u.b. alleen op dit commentaar en niet op elkaar.
Geplaatst op donderdag 7 mei 2015 om 21:25
Gebed
Deze week reed ik op de fiets, met prachtig lenteweer, over een dijk langs de rivier. Toen begon het plotseling flink te waaien. De lucht trok dicht en uit “giftige”, gitzwarte wolken schoot bliksem naar beneden… Het ging regenen, het werd donker. Een bulderende storm stak op, zo maar!
Van de dijk afwaaien, of geraakt worden door iets, in de striemende regen, kan fataal zijn.
Beschut door het reclamebord van een bouwbedrijf wachtte ik dit noodweer af.
Eén klap van een bliksemschicht. En je bent dood.
HEER – HOE GROOT ZIJT GIJ…
Mozes zag een dergelijk onweer bij de berg in de woestijn, toen God hem de tien geboden gaf.
Ook Jezus kende een storm op het meer en heerste over de elementen.
Wij zijn nietige druppels aan de emmer. Stofjes aan de weegschaal.
Toch heeft U grote plannen met ons.
Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.
En van den troon gingen uit bliksemen, en donderslagen, en stemmen; en zeven vurige lampen waren brandende voor den troon, welke zijn de zeven geesten Gods.
En rondom den troon waren vier en twintig tronen; en op de tronen zag ik de vier en twintig ouderlingen zittende, bekleed met witte klederen, en zij hadden gouden kronen op hun hoofden.
Zie, Ik sta aan de deur, [zegt Jezus Christus] en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.
Geplaatst op donderdag 7 mei 2015 om 23:33
Mooi artikel, Dirk!
Ik denk dat de eenheid een zaak van het hart moet zijn en bijeengehouden door de band des vredes en niet in de uiterlijke zaken. Het komt niet aan op een bepaalde leerstelling maar op de wil één te zijn met de andere broeder of zuster. Al die uiterlijke zaken zijn bijzaak. Want wie weet zitten wij ergens ook fout, en dan wil je toch ook niet genegeerd worden omdat je een andere visie op na houdt op het geestelijk leven? De liefde zal verkillen, staat er geschreven. En daarom moeten wij leren trouw te zijn aan God. Anders houd je geen stand. Als alle gevoel weg is en je alleen nog maar je wil hebt om trouw te zijn aan de Here, dan toon je in mijn ogen, wie je bent. Dan heb je een echt geloof. Als iedereen dat zou doen, dan zouden wij niet met elkaar in onmin leven. Wie zijn wij, als je jezelf vergelijkt met de Here. Hij heeft zich zo vernederd terwijl Hijzelf gelijk is aan God de Vader, en wij kunnen ons niet vernederen omdat wij onze mening belangrijker vinden dan de eenheid in de Here, dan blijkt wie de mens is en wie Jezus is.
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 10:09
Toen ik dit commentaar las moest ik denken aan het volk Israel dat twaalf verspieders het land in had gestuurd. Jozua en Kaleb kwamen terug vol vertrouwen in God, tien andere verspieders verspreidden heel andere geruchten. Het resultaat kennen we allemaal. Toen mocht het volk niet binnen in het land.
Jaren later staan ze er weer.Ze gaan Jericho innemen. En wat moeten ze doen: Ze moeten er ZWIJGEND om heen lopen, en tenslotte JUICHEN voor God. Dat is geloof.
Ik zou ook weleens een bespiegeling van je willen lezen Dirk over de tekst: Zal de Zoon des mensen als Hij terug komt nog geloof vinden, Lukas 18.
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 11:54
God heeft ons lief! Hij verwacht van ons dat we de ander liefhebben GELIJK ons zelve, en dat is nu juist zo moeilijk voor de meeste mensen, om van je zelf te leren houden. Vervolgens brengen we de liefde voor de medemens in PRAKTIJK. Zalig zijn de zachtmoedigen van geest….
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 15:50
Een hele goede bijbel-les Dirk. Volgens mij heb je alle bijbelcitaten die over : De éénheid onder de christenen gaan en Jezus belangrijkste gebod : Heb u naaste lief gelijk u zelf, zeer helder, gedetailleerd en begrijpelijk uitgelegd. Dit zijn voor mij de hoofdzaken van de bijbel, die wij christenen, in éénheid moeten voorleven en in praktijk brengen buiten de kerkmuren in het open-veld. Laten wij Christenen ook in de politiek meer één zijn, want daar wordt het beleid bepaald. Wereldwijd worden de Godsdienst oorlogen heftiger vooral tegen de Christenen. De eindstrijd is in volle hevigheid losgebarsten. Nu moeten wij in actie komen, door de hoofdzaken van de bijbel te laten zien , horen en in praktijk te brengen en dit met Gods-zegen. Hub.
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 16:59
Dirk,
Ik wil corrigeren dat ik in mijn reactie niet bedoel met dat de liefde zou verkillen, het een gevoelskwestie betreft.
In Mattheüs 24:12 wordt voor het woord liefde het Griekse woord “agapè” gebruikt wat de goddelijke liefde behelst.
Het betreft hier dus de liefde tussen gelovigen. Het gaat verder dan alleen geen gevoel meer te hebben. Het gaat om
het hele geloof loslaten. In de Staten Vertaling staat: “En omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zo zal de liefde (agapè) van velen verkouden.” (NBG: verkillen).
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 18:31
Prachtige uitleg Dirk, en mooie praktische bijbelteksten die we nu in de praktijk om mogen proberen zetten. Bedankt!
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 19:10
Beste Dirk, u schrijft, opdat wij in eenheid zullen geloven, vers 22. De verdeeldheid is een aanklacht, een anti-getuigenis voor het evangelie. Verdeeldheid onder christenen belemmert om het evangelie te verkondigen aan de mens die God niet kent. En wie in de Here Jezus gelooft, zoals wij geloven, zijn liefde. Zal dat voor velen niet gelden? Zoals u het beschrijft is het een aanklacht tegen ons christenen. Het is een aanklacht tegen mij, die het nalaat om in eenheid met andere christenen die in Jezus geloven te belijden. Ik voel mij hier ook schuldig over en neem het mij zelf kwalijk. De Here Jezus bracht het evangelie. Zijn leerlingen brachten het evangelie. Apostel Paulus bracht het evangelie in de hoop, en het geloof dat niemand verloren gaat. Door de verdeeldheid onder velen van ons belemmert het ware evangelie. De waarheid die de Here Jezus verkondigt voor onze zonden, en lijdend zijn kruis droeg en daarvoor gekruisigd werd. De mens die God niet kent wordt in de steek gelaten door verdeeldheid onder christenen. Beste Dirk wij laten het na door onze verdeeldheid het evangelie te verkondigen. Ik roep op om verbroedering, verdraagzaamheid onder ons. Een oproep voor eenheid. En laten wij het toch niet aankomen tot wij onderdrukt worden of vervolgd. Of als wij straks voor de Here Jezus staan, die zijn aanklacht uit tegenover ons. Nagelaten om in eenheid het evangelie te verkondigen aan de mens die God niet kent.
Beste Dirk, met deze oproep hoop ik dat velen de ogen openen om in eenheid de Here Jezus te volgen en het ware evangelie te verkondigen. Het is tijd om ons kruis te dragen in eenheid, om de ogen te openen voor de mens die God niet kent. Of gaan wij op dezelfde voet door, en lezen de brieven van Dirk, maar doen we er niks mee?
Rene postma.
Geplaatst op vrijdag 8 mei 2015 om 22:12
Het woordje “trots” zou vervangen moeten worden door DANKBAAR. Dankbaar in alle omstandigheden. Hebben wij geen reden om vervuld te zijn van dankbaarheid, ongeacht de omstandigheden waarin we ons bevinden? Ik geloof dat wij allen vroeg of laat een moment meemaken waarop onze wereld lijkt in te storten en wij eenzaam en gefrustreerd op drift raken. Dat kan iedereen overkomen. Ieder bevindt zich in een andere situatie, en de details van elk leven zijn uniek. Niettemin heb ik geleerd dat er altijd iets is wat de verbittering kan wegnemen die ons leven binnen kan sluipen. Er is één ding waarmee we het leven fijner, vreugdevoller en zelfs heerlijk kunnen maken. We kunnen dankbaar zijn!
Het klinkt misschien alsof het tegen de wijsheid van de wereld indruist als ik stel dat iemand die de last van verdriet draagt, dank zou moeten geven aan God. Maar wie de beker van bitterheid opzij zet en in plaats daarvan de drinkbeker van dankbaarheid heft, kan daarin een zuiverende drank van genezing, gemoedsrust en begrip aantreffen. Als discipel van Christus is ons geboden om ‘de Heer, uw God, in alle dingen te danken’, ‘de Here een [dank]lied toe’ te zingen en ‘uw hart vol dankbaarheid jegens God te laten zijn (Efeziërs 5:20, 1Thessalonicenzen 5:18).
Mag ik voorstellen dat we dankbaarheid als een houding zien, een manier van leven die niet afhankelijk is van onze omstandigheden? Met andere woorden, ik stel voor dat we ons niet richten op dankbaarheid voor iets, maar op dankbaarheid in onze omstandigheden, wat die ook mogen zijn. Dankbaar zijn in onze omstandigheden is een daad die blijk geeft van geloof in God. Dit vergt vertrouwen in God en hoop op zaken die we niet zien, maar die waar zijn. Door dankbaar te zijn, volgen we het voorbeeld van onze geliefde Heiland, die heeft gezegd: ‘Niet mijn wil, maar de uwe geschiede. Ware dankbaarheid is een uiting van hoop én getuigenis. Zij komt voort uit de erkentenis dat we de beproevingen van het leven niet altijd begrijpen, maar dat we erop vertrouwen dat begrip ooit te zullen krijgen.
Geplaatst op zaterdag 9 mei 2015 om 10:16
Door de dood en opstanding worden wij één plant met Christus. Dat is wedergeboorte. Nicodemus was daarvan niet op de hoogte en ik vermoed vele trouwe kerkbezoekers ook niet omdat dit nooit onderwezen wordt vanaf de kansel. Voordat ik onder de verkondiging in een zogenaamde “vrije groep” hier wel over hoorde, wist ik totaal niet van wedergeboorte, hoewel ik belijdenis gedaan had in de Ned. Herv. Kerk. Toen begreep ik dat ik ook met allen die wedergeboren waren één was in de Heere Jezus Christus. Niet door met velen in de kerk te zitten maar door dood en opstanding . Om die eenheid gaat het toch waarom de Heer gebeden heeft? Efeziërs 4:6 Een God en Vader van allen, Die daar is boven allen, en door allen, en in u allen. Efeziërs 2:18 Want door Hem hebben wij beiden den toegang door een Geest tot den Vader. Efeziërs 4:4 Een lichaam is het, en een Geest, gelijkerwijs gij ook geroepen zijt tot een hoop uwer roeping; Daarom worden wij opgeroepen ons te benaarstigen de eenheid des Geestes te behouden, door de band des vredes. De band des vredes is niet anders dan het Nieuwe Verbond, der genade, waaraan de weder geborenen deel hebben. Die eenheid wordt onmiddellijk verbroken door het leven onder het Oude Verbond, der wet. Genade en wet sluiten elkaar uit. Daarom was onder het Oude Verbond het priesterschap en koningschap gescheiden. De priester doet verzoening voor het volk en de koning handhaaft de wet. Maar Christus is Koning en Hogepriester naar de ordening van Melchizedek. Zoals geprofeteerd in Zacharia 6:13 Ja, Hij zal den tempel des HEEREN bouwen, en Hij zal het sieraad dragen, en Hij zal zitten, en heersen op Zijn troon; en Hij zal priester zijn op Zijn troon; en de raad des vredes zal tussen die Beiden wezen.
Laten wij ons benaarstigen de eenheid des Geestes, die er is in Christus, te behouden. Dat doen wij door Zijn Woord te bewaren en niet door daar allerlei menselijke uitleg aan te geven , maar door Schrift met Schrift te vergelijken te verstaan hoe de Geest ons leidt in al de Waarheid. Want juist de vele menselijke uitleggingen zijn oorzaak van de verdeeldheid der kerken. Jaarlijks een dag van gebed houden voor de eenheid der kerken en vervolgens gewoon doorgaan op de oude voet, maakt duidelijk dat er geen isgelijkteken geplaatst kan worden tussen kerk en Gemeente. De Gemeente is het Lichaam van Christus en Christus is niet gedeeld, Galaten 3:28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
Geplaatst op zaterdag 9 mei 2015 om 11:51
Waarom wordt op dit forum helemaal geen aandacht geschonken aan de dagelijkse actualiteit, namelijk het feit dat er massaal Moslims ons land binnenstromen? Islam is onverenigbaar met ons geloof en het Westen. Dit gaat voor heel veel problemen zorgen in ons land. Nederland wil in het geval van de vluchtelingenkwestie weer eens het beste jongetje van de klas zijn. Natuurlijk worden wij geacht om echte vluchtelingen te helpen, echter hier schijnen nogal wat economische vluchtelingen tussen te zitten. Ze zien er weldoorvoed uit, zijn goed gekleed en hebben meestal de nieuwste telefoon. Waarom is dit kennelijk moeilijk bespreekbaar? Natuurlijk willen wij vanuit het oogpunt van ons geloof goed doen, echter er zit ook een grens aan. Een vluchteling kost Nederland per persoon 25.000 euro per jaar. Hier draait de belastingbetaler voor op. Dit is zo’n 2200 euro per maand. Ik zelf heb nog niet eens de helft er van. Het erge is dat een asielzoeker hier in Nederland op alles voorrang heeft boven de eigen inwoner van dit land. Hier is natuurlijke een hele asielindustrie mee gemoeid. Ik begrijp dit beleid niet en verwacht op dit gebied in de toekomst zeker een burgeroorlog hier in Nederland, zeker vanuit geloofsoogpunt.
Geplaatst op zaterdag 9 mei 2015 om 12:13
Blijft het grootste probleem ten diepste niet dat zoveel (steeds maar weer) in eigen kracht wordt gedaan in plaats van in Zijn kracht? Eigenwaan, eigendunk, eigengerechtigheid…???
Eigen leringen, eigen overtuigingen die worden vermengd met Gods Woord, gebracht onder het vaandel ervan.
Als ik dan in Lukas 10 lees over de barmhartige Samaritaan, lees ik ook daar weer terug hoezeer het om Hem gaat. Want die naaste, zo begrijp ik, dat is Hij. Degene die barmhartigheid heeft bewezen. En wàt een barmhartigheid! Hij heeft mij gered van peilloze diepten.Hem liefhebben, daar gaat het om. En Hij is ook de Enige die werkelijke barmhartigheid kan bewerken. Opdat wij met ontferming bewogen zouden zijn vanuit die oprechtheid die alleen Hij kan geven.
Geplaatst op zaterdag 9 mei 2015 om 23:27
Waarom reageren mensen op elkaar?? Eigenlijk blijkt daaruit, dat mensen veel waarde hechten aan wat anderen zeggen!! Door deze verkeerde waardebepaling is, de hele geschiedenis door, zoveel verdeeldheid ontstaan en mogen we beschaamd terugblikken op tienduizenden denominaties, die zichzelf elk “de ware kerk” noemen…. Het MIDDEN van de Bijbel is Psalm 118! Deze Psalm staat precies tussen de kortste (Psalm 117) en de langste Psalm (Psalm 119). Maar wat is de middelste tekst? De middelste tekst is Psalm 118: 8 en 9….. Voor mij is dat het antwoord op het commentaar van Dirk. Psalm 118: 8 en 9:
“8 Het is beter bij de Here te schuilen
dan op mensen te vertrouwen;
9 het is beter bij de Here te schuilen
dan op edelen te vertrouwen.”
Soms citeer ik ook Jeremia 17: 5 – 8, waar hetzelfde staat maar wat uitgebreider! Daarom hecht ik geen enkele waarde aan wat mensen, noch “edelen” zeggen of beweren!! Alles wat mensen zeggen neem ik wel voor kennisgeving aan, anders zou ik nooit wijzer worden. “Kennisgeving” dus. Het geeft mij kennis, meer niet!! Gods Woord is het enige dat ik rechtstreeks tot mijn hart laat spreken. Dat doe ik inmiddels meer dan 50 jaar en daar heb ik nog nooit spijt van gehad, omdat het mij kracht geeft, precies de kracht, die ik nodig heb! Al zouden er miljoenen denominaties zijn, het beïnvloedt mij niet!! We hebben allemaal maar één Jezus Christus en maar één Woord van God! DAT is precies de eenheid, die we nodig hebben!! Laat mensen maar praten en schrijven, want morgen beweren ze weer iets anders….
“heen en weer slingeren” noemt Paulus dat (Ef. 4: 14)en dat geeft dus alleen maar verwarringen en discussies (woordenstrijd). Wijzer word je daar zeker NIET van!!
Geplaatst op zaterdag 9 mei 2015 om 23:55
Beste Dirk
Je hebt groot gelijk dat we op Gods Weg dienen te wandelen. Op die manier krijgen dingen als verdeeldheid, afgunst en onenigheid geen enkele kans. In mijn artikelen wijs ik er op dat we ons niet door andere (af) goden moeten laten leiden want dit laat ons afdwalen van de Weg. Alleen door Jezus te dienen kunnen we de eenheid die jij beschreef bewerkstelligen: Bijgaand een van de artikelen die ik schreef. In het Afrikaans staat er HET IS HEEL BELANGRIJK DAT WE JEZUS BLIJVEN DIENEN: https:\/\/afrikanervolksparty.org/index.php?option=com_content&view=article&id=5214%3Adis-baie-belangrik-dat-ons-jesus-bly-dien&catid=160%3Aartikels&Itemid=284&lang=af
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 0:08
Al zijn kinderen ZIJN door Christus kinderen van EEN Vader, we ZIJN een lichaam, en ZIJN vrijgekocht uit de slavernij.
We ZIJN een, we moeten dat niet worden, maar BewustWORDEN!
We vragen vaak om iets wat we allang ontvangen hebben, ook al is de praktijk soms anders, leer ons HEER om naar Uw lichaam te kijken zoals U!
Maak ons bewust van Uw werkelijkheid en open onze ogen zodat we de schoonheid van Uw bruid zullen zien, EEN bruid die EEN is, en EEN verlangen heeft om verEENigd met U te Zijn.
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 7:12
Beste Dirk,
Jouw oproep om alleen op het commentaar te reageren en niet op elkaar, respecteer ik. Maar ik mag toch wel aannemen dat wij positief en met instemming op een reactie van een ander mogen reageren, om zodoende hem of haar: ” Een riem onder het hart te steken” ?
Zo vind ik Willy’s reactie, een zeer actuele vraag: Waarom wordt geen aandacht geschonken aan het dagelijkse feit; dat massaal Moslims (Ik zou liever zeggen; alleen de IS-strijders en de economische vluchtelingen) ons land binnen stromen? Hoe moeten wij christenen ons hier tegen “wapenen” uit zelfverdediging, want dit is ook een christelijk gebod.
Sorry Dirk, ik heb al gereageert op dit commentaar, reactie.no.5. Maar dit praktijk=thema van Willy, is voor ons christenen nu zeer belangrijk. Misschien iets voor een volgend commentaar. Hub
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 8:32
Er zal meer eenheid onder christenen komen als we ons bezinnen op onze gezamenlijke Joodse moedergrond. De kerk is een planting op Joodse bodem. En in die traditie geldt dat tegenstellingen in de Schriftuitleg kunnen leiden tot dieper inzicht, doordat mensen (soms heftig) met elkaar in gesprek kunnen gaan. Tegenstellingen kunnen elkaar eerder aanvullen. De sleutel tot het juiste verstaan moet altijd zijn: Gods liefde voor de mens.
Wij hebben als christenen bij een andere Schriftuitleg vaak weer een nieuwe kerk gesticht.
Orthodoxie, de (enig vermeende) juiste leer, kan scheiding maken tussen mensen, orthopraxie, het juiste handelen, brengt mensen bijeen. Jezus heeft daar prachtige dingen over gezegd. Het Jodendom is een leer van het juiste handelen. Het is zeer de moeite waard om ons te verdiepen in wat de joodse wijzen daarover hebben gezegd. Dan gaan we Jezus beter begrijpen.
Paulus gebruikt een mooi beeld in Romeinen 11 over de edele olijfboom, Israel, waarop wij, als wilde takken, geënt zijn. Zijn die takken door de eeuwen heen niet los gekomen van de wortel? Het resultaat is een verdeelde, slinkende kerk. We doen Jezus te kort als we zijn Joods-zijn, en wat dit inhoudt, ontkennen.
Meer eenheid onder degenen die Jezus volgen, meer vrede onderling, zullen we toch zelf moeten maken. Jezus zegt alleen: “zalig de vredestichters, zij zullen kinderen van God genoemd worden.”
Als we nu bijvoorbeeld eens naar een andere kerk zouden gaan dan we gewend zijn, met elkaar in gesprek zouden gaan, waardering voor de andere traditie opbrengen, en oog hebben voor wat we gemeenschappelijk hebben, en niet alleen voor wat ons verdeelt?
Of: samen met andere kerken in onze woonplaats een zangdienst organiseren? Er zullen heel wat liederen zijn die we allemaal kennen.
“Als onze daden wijzen in de richting van het Koninkrijk van God, zullen ze aangevuld worden,” zei iemand eens.
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 10:30
Dank Dirk voor dit inspirerende stuk over de eenheid in Christus Jezus. Denk in deze tijd dat er meer schifting komt en is waar het echt om draait en niet de bijzaken. Ons motto moet zijn: verdraagd elkander in Liefde en dat is niet altijd makkelijk. Mensen willen vaak in algemeen hun gelijk hebben, maar denk als je dicht bij het hart van Jezus leeft, dat je geen strijd wilt, maar vrede tenminste. Je Gezindheid hoort zo te zijn.
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 19:03
De scheiding ligt bij de wedergeboorte. Dit gaat door alle kerken heen. Vlees en geest. Ik ben blij met het feit dat er tegenwoordig veel gelovigen zijn die dit zien en hiervoor open staan. Ik maak deel uit van een evangeliesatiegroep en staan vaak te getuigen in het centrum van onze stad. Deze groep bestaat uit mensen van verschillende kerken. Maar wij komen, voordat wij het centrum ingaan, eerst bij elkaar om de Heer te zoeken, te zingen, en iets met elkaar te delen uit Gods Woord. Wij ontdekken dan een geweldige éénheid omdat deze groep helemaal uit wedergeboren christen bestaat die vervuld zijn met de Heilige Geest. Als wij dan de straat opgaan hebben wij één boodschap voor de mensen, n.l. dat God ze lief heeft en dat Jezus Christus voor hun zonden is gestorven en opgestaan. Soms mogen wij mensen tot Jezus lijden en/of met hen bidden.
Oecumene is menselijk gekunstel, maar als de Geest het doet is het echt en blijvend.
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 19:07
Bedankt Dirk. Precies wat ik nodig had. Gisteren las ik nog een stukje, dat Joel profeteerde
dat de dag des Heeren voorafgegaan zal worden door een sprinkhanenplaag. Ja, die kaalvreters he.
Geplaatst op zondag 10 mei 2015 om 20:37
Het probleem is vaak dat veel kerken en christenen een heel andere Jezus verkondigen dan de Jezus van de bijbel. Welvaartsevangelie, genezingen en allerlei wonderen komen vaak voort uit een verkeerd evangelie. Jazeker een eenheid zal er komen maar dat zal een valse eenheid worden met als leider de anti-christ. Ik ben het met je eens dat de wederom geboren christenen elkaar nodig hebben, zeker in tijden van vervolgingen. Maar misschien ben ik negatief maar een eenheid hier in het westen zie ik zo snel nog niet gebeuren, zeker niet zo lang we in weelde leven en de God van Israël op de 2e plaats zetten. En zeker ook niet als we het volk Israël niet zegenen en niet bidden voor de vrede van Jeruzalem. Verootmoediging en heiliging is wat we moeten doen en inderdaad onze broeders en zusters in de vervolging mogen we zeker niet vergeten.
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 7:56
Shalom Broeder van Genderen
Als vervolg op ‘verkeerd begrepen’:
Hoe we het ook overdenken, er is geen andere oplossing.
Zoals Gods profeet het mocht verwoorden, zal het geschieden.
Jes57:18 [HSV] Ik heb zijn wegen gezien, Ik zal hem genezen, Ik zal hem leiden en hem vertroosting bieden, namelijk zijn treurenden.
Jes61:2 om uit te roepen het jaar van het welbehagen van de HERE en de dag van de wraak van onze God; om alle treurenden te troosten;
Jes61:3 om aangaande de treurenden van Sion te beschikken dat hun gegeven zal worden sieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een benauwde geest, opdat zij genoemd worden eiken van de gerechtigheid, een planting door de HERE, om Hem te verheerlijken.
De hoogmoed van de natuurlijke mens zal wegkwijnen, de wetmatigheid van [de zonde]het doelmissen[Rom7:23], zal noch wortel noch tak vinden. M.a.w. dan zal er geen twijfel meer over bestaan, wie Yeshua is [Jer31:31-40]
Wanneer we Efeze 1 lezen, dan valt op, dat Paulus als voorbeeld schreef over: God als ONZE [Vader enz.] en Die ONS[Joden] gezegend heeft.. 1:3.. [1ste persoons meervoud collectief 5+7 totaal], tot in Efeze 2, waar hij dan pas in de 2de persoonsvorm [u, uw, jullie 4x] niet-Joden noemde.
En in het volgende gedeelte, [3:1] wanneer hij zichzelf benoemde als gevangene van de HERE omwille van niet-Joden, dan is het toch vreemd, dat wij niet-Joden [zich christenen noemend…] er niets en dan ook niets van verstaan hebben, hoe uit de eeuwenlange praktijk blijkt, tot 70 jaar na de shoa, dat ‘onder-ons’, overdreven gedacht wordt, dat de beloften, die Paulus noemde in Rom 9:4-5[<- lees wat hier staat] aan ‘de kerk’ [enz.] zouden zijn overgegaan?
Laten we toch ons eigen hart bezien en 2 millennia theologie bezien, zoals Openb 2en3 dat overzag.
Yeshua paste toe als geen ander en wij waren druk met bijzaken [verkeerde keuzes]
[Zach13:7; Matt26:31 SVV/HSV]
Hand11:26; 26:28; 1Petr4:16 zij hadden andere status.
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 9:51
Dank je wel Dirk voor je wekelijkse column (les, onderwijs), ik word er elke keer weer door bemoedigd, ook deze keer weer en misschien moeten wij allen leren dat zwijgen goud is en spreken zilver, want hoe licht spreken wij niet over een ander zijn of haar fouten, en vergeten we onze eigen fouten. Ik vraag aan allen die ik bewust of onbewust gekwetst heb vergeving, en moge de liefde van onze Here Jezus Christus ons allen vervullen en wijsheid door zijn Geest, zodat we aan een ander dienstbaar kunnen zijn.
M.vr.gr. en zegen deze week en de volgende aan u allen.
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 10:44
Ik ben het eens met wat je schrijft. Wel vraag ik me af in welke gemeenten eigenlijk nog de zonde en dwaalleringen worden buitengehouden. Ik ben het eens met de voorbeelden die je geeft, maar de realiteit is voor mijn idee, dat je tegenwoordig niet meer iemand onder tucht mag zetten, die een homorelatie onderhoudt, of samenwoont zonder getrouwd te zijn. Daar wordt weinig over gesproken door degenen die zo spreken over eenheid. En als iemand allerlei onbijbelse ideeën verkondigt, dan laat men diegene ook maar begaan. Hoeveel gemeenten zijn niet “besmet” geraakt met het welvaartsevangelie, of door de evolutietheorie? EN ik krijg de indruk dat het evangelie toch vooral “lief” moet zijn: je mag er zijn, God houdt van jou. Allemaal waar, maar waar blijft het oordeel? Waar wordt nog gesproken over hel? Nee, op zijn hoogst is de relatie met God verstoord. Ook waar, maar wie ligt daar nu wakker van? Eenheid? Goed idee, maar hoe?
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 11:43
Het zou misschien helpen als we verdeeldheid zouden kunnen gaan zien als verscheidenheid. We zijn niet allemaal hetzelfde. Kijk eens naar de natuur. De ene plant groeit op zure grond, de andere heeft juist basische grond nodig. De ene plant heeft volle zon nodig, de ander floreert alleen in de schaduw. Maar als je ze bij elkaar in één tuin plant, krijg je een prachtig, gevarieerd geheel, waarbij de ene plant nodig is voor de ander. De ene christen floreert in een reformatorische kerk, de andere in een evangelische beweging en een volgende in een klooster. Laten we elkaar daarover niet afwijzen of, erger nog, minachten. We hebben elkaar nodig. Laten we elkaar accepteren en liefhebben, als geliefde kinderen van die ene Vader. Romeinen 14 spreekt wat dat betreft voor zichzelf. Laten we ons zo gedragen dat God plezier aan ons beleeft, omdat we doen wat Hij wil.
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 12:48
Kom net van een uur gymnastiek. En jawel, ik sport met mensen die niet naar de kerk gaan en met medebroeders en zusters uit verschillende kerken/gemeenten. Geref/bapt/pinkstergem/katholiek/refro/evangelischen en Ned Herv.
En we hebben plezier. Vóór het sporten en na het sporten praten we regelmatig (nog even na) over de vorige dag (eerste dag der week-zondag) Er is geen muur. Vreugdevolle dingen en verdrietige dingen kunnen we samen delen. En we zeggen tegen elkaar: het gebed is onze kracht.
Ieder bidt tot de Here God in de Naam van Christus Jezus de Gekruisigde en Opgestane Heer. Ook al zitten we op de eerste dag der week in een ander gebouw-kerk en al heb je verschillende inzichten over bijzaken, het Gebed in Jezus Naam maakt je èén.
Persoonlijk voel ik mij niet als lid van een verdeelde Lichaam. Integendeel. Ik ben lid van één Lichaam die NIET verdeeld is. Zelfs niet verdeeld Kan zijn. Want Christus draagt daar Zelf Zorg voor als !DE! Hogerpriester. Zijn gebed !WORDT! verhoord.
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 15:47
Beste Dirk
Zoals Waterlelie het verwoord zou het moeten zijn. Bijzaken enzovoorts zijn niet aan de orde en je bent één lichaam met mekaar.
Geplaatst op maandag 11 mei 2015 om 20:07
EENHEID
Ef. 4:11 En Dezelfde [Christus, vs. 7] heeft gegeven sommigen tot apostelen, en sommigen tot profeten, en sommigen tot evangelisten, en sommigen tot herders en leraars;
12 Tot de volmaking der heiligen, tot het werk der bediening, tot opbouwing des lichaams van Christus;
13 Totdat wij allen zullen komen tot de enigheid des geloofs en der kennis van den Zoon Gods, tot een volkomen man, tot de mate van de grootte der volheid van Christus;
Drie prachtige verzen uit een bijzonder hoofdstuk. Merkwaardig dat de eenheid afhankelijk is van onze bijzondere toerusting: de mannelijke volheid in het lichaam van Christus.
Geplaatst op dinsdag 12 mei 2015 om 16:28
Dag Dirk, wat is het bemoedigend om te horen en te lezen dat het verlangen naar eenheid zo krachtig leeft en het gebrek aan eenheid pijn doet… dit is het werk van JHWH/Gods Geest!
shalom
Anne
Geplaatst op dinsdag 12 mei 2015 om 18:59
Een tijdje geleden heb ik geschreven dat er hier op aarde nooit een echte eenheid van alle christenen zal zijn. Dat de duivel er wel voor zal zorgen dat dat nooit zal gebeuren. Er is alleen echte eenheid bij hen die wedergeboren zijn. Dat bewerkt de Heilige Geest die in hun harten is uitgestort. Dan kan en wil je niet meer over anderen praten, maar enkel hen liefhebben. Het betekent niet dat je dan een heilige bent, want we zijn allemaal zondige mensen die, ook al ben je bekeerd, toch zonde blijven doen. Alleen heb je na je bekering bitter berouw over je zonden, omdat je de Heere weer verdriet hebt gedaan. Ook ik wil mijn excuus maken als ik iemand heb gekrenkt wat niet mijn bedoeling was. En Dirk heel erg bedankt voor je prachtige overdenking. Kijk er elke keer weer naar uit. Allen Gods zegen voor de rest van de week. Vooral op Hemelvaartsdag.
Geplaatst op dinsdag 12 mei 2015 om 20:19
Geweldig om te lezen en te horen dat christenen (wedergeborenen) de intentie hebben om elkaar enkel lief te hebben, dat is ook wat de apostel Paulus schreef: wees elkaar niets anders verschuldigd dan elkaar lief te hebben! Wat een opdracht en soms ook een opgave… dat moet niet echt moeilijk zijn als je net als de apostel Paulus gedreven wordt door de liefde van CHRISTUS/JESHUA.
We zijn niet heilig, dat wil zeggen ‘heilige boontjes’. Wij zijn wel apart gezet van de wereld, laten wij de dingen van de wereld en die van onszelf – geldt ook voor mij (ons eigen ik) – afleggen en CHRISTUS/JESHUA aandoen. Als we elkaar daar toch steeds in bemoedigen en aansporen, dan hebben we hier bij Dirk een gemeente, ook voor deze site én voor Dirk is veel gebed nodig, ‘t is niet gemakkelijk om een site te beheren en heb dan ook bewondering voor Dirk.
Behalve dat het aan liefde en eenheid ontbreekt, is dit toch ook de geest van deze tijd, want er is ook liefdeloosheid en onverschilligheid in huwelijken, gezinnen en relaties… binnen en buiten de gemeente. Het lijkt wel een kwaadaardig gezwel, dat gezwel heeft een naam: de leugenaar vanaf het begin, die het KWAAD zelf is, gaan we daarin mee? Dan is er eentje die lacht, zich rotlacht! Want hij krijg dan de ‘eer’ en hoe meer slachtoffers hoe beter, ja die machten en krachten van deze wereld zijn groot, echter, de HEERE JEZUS/JESHUA heeft de wereld overwonnen, dus zijn wij meer dan overwinnaars in Hem. Gaan we steeds met Hem mee? Iedere nieuw dag die Hij ons schenkt, danken we Hem elke nieuwe morgen ondanks de omstandigheden?!
We hebben niet te strijden tegen vlees en bloed en omdat ik geraakt ben door de getuigenissen van schuld belijden, wil ik me daarbij aansluiten, want ik schrik soms ook van wat er in mijn hart en gedachten leeft… het kwam wel voor dat ik mijn reactie niet verstuurd heb, omdat mijn hartsgesteldheid niet goed was…
Aansluitend wil ik er nog op wijzen dat de eenheid tussen Messiasbelijdende Joden en wij, gelovigen uit de volkeren, ook een eenheid behoort te zijn, we dienen tenslotte dezelfde Messias/JESHUA.
De gemeente van CHRISTUS/JESHUA bestaat uit Jood en Griek zoals de allereerste gemeenten in Handelingen, wij dienen JESHUA door onze Messiasbelijdende Joden en het Joodse volk te dienen, ja, het staat geschreven.
shalom
Geplaatst op dinsdag 12 mei 2015 om 23:58
De Here Jezus zegt over de tekenen der tijden in Lucas 12 vers 51: Meent gij, dat Ik gekomen ben om vrede op aarde te brengen? Neen, Ik zeg u, eerder verdeeldheid. Want van nu aan zullen vijf in een huis verdeeld zijn enz. Micha 7:6. Helaas in deze tijd leven we, in een tijd waarin grote verdeeldheid is.. En toch zal het worden één kudde en één Herder, God zelf zal naar zijn kudde omzien, Ezechiel 34.
Er moet echt een ingrijpen van bovenaf komen. Wij zijn een zuchtende schepping, die wacht op het openbaar worden van de zonen Gods, Romeinen 8. Het is God zelf die ons zal verlossen van de boze. Want van Hem is de kracht en de heerlijkheid tot in alle eeuwigheid. Laten we onze hoofden buigen, en Hem eren groot maken en danken dat we Hem mogen kennen, de enige waarachtige God door Jezus Christus, die rechtvaardig zal oordelen, en laten we het oordelen aan Hem over laten. Amen
Geplaatst op donderdag 14 mei 2015 om 12:59
Mooie reactie Anne!
Geplaatst op donderdag 14 mei 2015 om 18:21
Sjalom Dirk,
Dank voor alle reacties