Ik begrijp iets niet. Waarom bereiden we ons in onze kerken en gemeenten weken voor op het kerstfeest en nog meer weken op het paasfeest, maar waarom helemaal niet op het pinksterfeest? Terwijl je in de Bijbel alleen maar de voorbereiding op het pinksterfeest tegenkomt. Ik pleit daarom voor een intensievere voorbereiding op Pinksteren.

Afgelopen donderdag herdachten we de hemelvaart van de Heere Jezus. Zijn kroningsfeest. Hij ging de hemel binnen en ontving er de ereplaats: aan de rechterhand van de hemelse Vader, in de troon. Zeker, de Heilige Geest is uitgestort op het Pinksterfeest, bijna 2000 jaar geleden. Toch, er is zoveel zwakheid, lauwheid, krachteloosheid en geesteloosheid in de gemeente van de Heere Jezus. Als het in uw gemeente en in uw persoonlijke leven anders is, bent u gezegend.

Wat we nodig hebben, is een krachtige werking van Gods Geest. Opnieuw. In ons persoonlijke levens, in onze kerken en gemeenten.
Vandaar dat ik pleit voor meer aandacht voor het Pinksterfeest. Nu gedenken we eerst de hemelvaart van de Heere Jezus, dan volgt een zondag die ook wel de weeszondag wordt genoemd en een week later is het Pinksteren. Er wordt op de pinksterdagen één, twee of drie keer gepreekt over de Heilige Geest en we gaan weer over tot de ‘orde van de dag’.

Laten we het voorbeeld van de apostelen, van de vrouwen, van Maria, de moeder van de Heere Jezus en van Zijn broers volgen, die tien dagen lang, van Hemelvaart tot Pinksteren, doorbrachten met bidden en smeken om de komst van de Heilige Geest, de Trooster (Handelingen 1:14).

De Heere Jezus had de komst van de Heilige Geest beloofd. Hij had gezegd dat ze Jeruzalem niet mochten verlaten, voordat Hij gekomen zou zijn (Handelingen 1:4).
Nu waren ze eensgezind bijeen. Letterlijk staat er in vers 14: met dezelfde begeerte. Ze hadden hetzelfde verlangen. Wat heerlijk als dat onder ons ook zo is.

Ze zagen uit naar de vervulling van vers 8: ‘U zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal; en u zult Mijn getuigen zijn, zowel in Jeruzalem, als in heel Judea en Samaria en tot aan het uiterste van de aarde.’

Tien dagen lang bidden en smeken. Zou dat vandaag ook nog kunnen? Dat we zo geraakt zijn door de Heere zelf, er zo naar verlangen Hem te ontmoeten, zo uitzien naar de vervulling met de Heilige Geest… Dat we dagenlang gaan bidden en smeken, afgewisseld met het loven en prijzen van de Heere, wat ze ook deden volgens Lucas 24:53.

Ik zeg dit ook tegen mezelf, hoor. Dan zal er wat gaan gebeuren. Gelooft u dat het dan stil zal blijven vanuit de hemel? We hebben het zo nodig dat de Heilige Geest krachtig zal werken in ons midden… In onze gemeente, in onze gezinnen, onze huwelijken, onze vriendschappen. Dan gaan er wonderen gebeuren…

Kan dat nog, vandaag, zult u misschien vragen… Zou voor de Heere iets te wonderlijk zijn? Hij kan huwelijken vernieuwen. Hij kan je geloof, wat zo flauw geworden kan zijn, weer in vuur en vlam zetten. Hij kan je een verlangen in je hart geven om 10 dagen te gaan bidden, zoals hier, tussen hemelvaart in Pinksteren.

Met bidden en smeken… in de opperzaal. Ze zoeken de stilte op, weg van alle geroezemoes. Vandaag zouden we zeggen: Zet je mobiel op stil, klap je laptop dicht, zet de tv uit…
Met bidden en smeken…. Deze woorden wijzen op intensiteit. Pleiten op Gods beloften. ‘Heere, U hebt het beloofd, doe het!’
Het klinkt naar ons toe ook als een appel. Houdt aan in het gebed, één van de machtigste ‘wapenen’ van een gelovige.

Ze bleven allen eensgezind volharden in het bidden en smeken…
‘O, Heere, het is bijna Pinksteren…
Dank U dat U Uw Geest gegeven hebt op de Pinksterdag…
We hebben Uw Geest zo nodig om geestelijk te groeien…
We hebben Uw Geest zo nodig om onze zonden te zien zoals U ze ziet…
We hebben Uw Geest zo nodig om geestelijk vernieuwd te worden…
We hebben Uw Geest zo nodig om getuigen van U te zijn…’

Dirk van Genderen