‘Sommige mensen in onze gemeente kunnen elkaar niet zien of luchten. Het speelt ook in families. Ze kijken elkaar niet meer aan, maken een omweg om elkaar te ontlopen. Broers en zussen die elkaar negeren, slechte dingen over elkaar vertellen, soms ook over hun ouders of ouders over hun kinderen. Mensen die zich christen noemen. Soms vieren ze ‘gewoon’ het heilig avondmaal alsof er niets aan de hand is, soms blijven ze juist die zondag weg uit de dienst.’
Dit soort situaties komt helaas te vaak voor in de gemeente van de Heere Jezus Christus. Familierelaties en gemeenten gaan eraan kapot. Christus weent en de duivel lacht.
De Heere Jezus bad tot Zijn Vader over degenen die in Hem geloven: ‘…opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt’ (Johannes 17:21).
Wat maken wij er soms een potje van. We denken het recht te hebben die ander – misschien wel onze broer, zus, vader, moeder, mede-gemeentelid – te negeren, af te wijzen, de rug toe te keren.
Gebed om eenheid
Afgelopen week baden we met een aantal bidders om eenheid onder allen die bij Christus horen. Dan hoeft het helemaal niet erg te zijn dat we deel uitmaken van verschillende kerken en gemeenten. Als we elkaar maar aanvaarden als broeders en zusters die ook de Heere Jezus mogen kennen en liefhebben. Voor wie Hij ook Zijn leven heeft gegeven. En natuurlijk binnen de grenzen die de Bijbel aangeeft. Daar moeten we altijd op aanspreekbaar zijn.
Hoe is het toch mogelijk dat mensen elkaar soms jarenlang niet meer spreken en zien, soms vanwege een kleinigheidje? Dit komt ook onder christenen voor! Soms door een misverstand in het verleden, soms door een conflict over een erfenis, soms door een meningsverschil … en nog tientallen andere oorzaken.
Families gaan erdoor kapot, vriendschappen klappen uit elkaar, kerken scheuren. Er is geen liefde meer tot elkaar. Wat een aanfluiting voor het Evangelie als het mensen betreft die zich christen noemen. Terwijl de Heere Jezus toch bad: ‘Vader, Ik bid dat zij één zullen zijn…’
De liefde van God
In 1 Johannes 4 lezen we over de liefde van God. Wie God liefheeft, moet ook zijn broeder en zuster liefhebben. ‘Als iemand zou zeggen: Ik heb God lief, en hij zou zijn broeder haten, dan is hij een leugenaar. Want wie zijn broeder, die hij ziet, niet liefheeft, hoe kan hij God liefhebben, Die hij niet gezien heeft? En dit gebod hebben wij van Hem, dat wie God liefheeft, ook zijn broeder moet liefhebben’ (1 Johannes 4:20 en 21).
Laten we de onderlinge haat, nijd en vijandschap niet langer accepteren. Het is zonde tegen God. Laten we op onze knieën gaan en het als zonde aan de Heere belijden en Hem om vergeving smeken. Maar zoek ook contact met die ander, met wie u in onmin leeft. Neem zonodig iemand anders mee. Probeer het uit te praten, maak met Gods hulp een nieuwe start.
U zult merken dat het zegenrijk voor uw ziel, geest en lichaam is om conflicten, onenigheden, haat, wrok, nijd, vijandschap, ja, alle onbeleden zonden, op te ruimen en te verwijderen uit uw leven.
Besef welke zonden de Heere u vergeven heeft. Dan kunt u die ander toch ook wel vergeven. Bid voor die ander, zegen die ander, die u misschien iets heel vervelends heeft aangedaan. Denk aan de woorden van de Heere Jezus: ‘Heb uw vijanden lief; zegen hen die u vervloeken; doe goed aan hen die u haten; en bid voor hen die u beledigen en vervolgen, zodat u kinderen zult zijn van uw Vader, Die in de hemelen is…’ (Mattheus 5:44 en 45a).
Verzoening
Streef naar verzoening met die ander. Het zal zo’n opluchting voor u zijn. Het betekent wel dat u de minste zult moeten zijn. Door op de ander af te stappen, excuses aan te bieden, de ander te zegenen in uw gebeden.
In de Bergrede lezen we de wijze woorden van de Heere Jezus: ‘Als u dan uw gave op het altaar offert en u zich daar herinnert dat uw broeder iets tegen u heeft, laat uw gave daar bij het altaar achter en ga heen, verzoen u eerst met uw broeder en kom dan terug en offer uw gave’ (Mattheus 5:23 en 24). Verzoening met degene die iets tegen u heeft, gaat zelfs boven het offeren van een gave. Pas na verzoening wil de Heere onze gave weer ontvangen.
Maak het in orde nu het nog kan. Er komt een moment dat het niet meer kan. Als die ander sterft, kunt u het nooit meer goedmaken met hem of haar.
Leef niet als een verbitterd mens verder. U gaat eraan kapot, zowel geestelijk als lichamelijk. Door Gods genade kunnen we de minste zijn en kunnen we de ander vergeven.
Romeinen 5:5 zegt immers: ‘En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten is uitgestort door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.’
Dit is het geheim. De liefde van God, die in ons hart is uitgestort, is sterker dan de haat, de wrok en de vijandschap. Als wij niet kunnen vergeven, geeft God ons Zijn liefde. Wie vol is van de liefde van God, kan ook de ander liefhebben.
Als de ander zijn schuld niet erkent…
Hoe zit het wanneer de ander zijn schuld niet erkent? Hoef je dan die ander ook niet te vergeven? Toch wel, hoe moeilijk dat ook kan zijn.
Nogmaals woorden van de Heere Jezus uit de Bergrede: ‘Want als u de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven’ (Mattheus 6:14 en 15).
Ook wil ik u wijzen op Mattheus 18:15-17: ‘Als uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga naar hem toe en wijs hem terecht tussen u en hem alleen; als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen. Maar als hij niet naar u luistert, neem er dan nog een of twee met u mee, opdat in de mond van twee of drie getuigen elk woord vaststaat. Als hij niet naar hen luistert, zeg het dan tegen de gemeente. En als hij ook niet naar de gemeente luistert, laat hij dan voor u zijn als de heiden en de tollenaar.’
Het is niet de bedoeling uw broeder – het gaat hier dus over iemand uit de gemeente – zomaar eenzijdig te vergeven, maar op hem af te stappen en hem op zijn zonde te wijzen, in de hoop dat hij tot bekering, schuldbelijdenis komt. En als hij niet luistert, neem nog iemand mee en als hij dan nog niet luistert, stel dan de gemeente ervan in kennis. Alles is erop gericht die ander, die heeft gezondigd, te behouden.
Een paar verzen verderop vraagt Petrus aan de Heere Jezus: ‘Heere, hoeveel keer zal mijn broeder tegen mij zondigen en ik hem vergeven? Tot zevenmaal toe?
Jezus zei tegen hem: Ik zeg u: niet tot zevenmaal, maar tot zeventig maal zeven maal’ (vers 21 en 22).
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 11:34
Beste Dirk, best een aardig stuk over liefde en vergeving wat u heeft geschreven. Een ding mis ik echter een beetje in je schrijven. Dat is de houding van degene die je wilt vergeven. Soms gebeurt het echter dat de tegenpartij zich niet open stelt voor vergeving. Ik noem maar een voorbeeld: incestslachtoffer/dader. Soms kan het bijna onmogelijk zijn zo iemand als de dader te vergeven. Dat kan een proces van jaren zijn voordat slachtoffer de dader (probeert) te vergeven. Soms is en blijft voor het slachtoffer alleen de intentie over tot vergeving, maar niet de praktische vergeving naar de ander. Ook dit soort situaties komen in de gemeente van Christus voor, die gezinnen en families uit elkaar trekken! Laten we ook voor hen bidden! Groet, Sjaak
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 11:46
Reactie van Dirk van Genderen.
Beste Sjaak,
Goed dat mij hierop wijst. Ik heb nog een stukje toegevoegd.
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 13:50
Beste Dirk,
Betekent dit niet dat je vergeven moet als de ander daar om vraagt?? Als die ander verder aan jou voorbij leeft, zonder ooit om vergeving te vragen/excuses aan te bieden, dan hoef je hem/haar toch niet te vergeven??
Het ‘vergeef ons onze zonden gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’ hield mij jarenlang tegen om het Onze Vader te bidden, want ik ben niet zo goed in het vergeven. En ik dacht, dan vraag ik eigenlijk aan God of Hij mij dus ook niet wil vergeven, want ik doe het zelf toch ook niet!
Tot ik ging inzien dat ik niet blind iedereen hoef te vergeven die daar niet om vraagt, maar dat ik wel degelijk vergeving moet schenken aan diegene die mij daarom vraagt.
Als ik zondig en ik vraag niet om vergeving, maar blijf gewoon doorleven zoals ik doe, dan vergeeft God mij toch ook niet?
Wat ook weer niet inhoudt dat je dan maar moet blijven haten – geef het over aan God, en laat het conflict verder rusten, anders heb je slechts jezelf omdat je dan verteert wordt door haat(gevoelens).
Peter
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 17:38
Helemaal mee eens dat je een ieder moet vergeven, wij zouden de minsten moeten zijn. Gezegend wie wij zijn, omdat wij de Here Jezus kennen. Het zuivert je hart en geest. Verbittering blijft je bespaart. Belijd je zonden van verleden, als je toch tot inzicht komt en waar je het hebt nagelaten om vroeger te vergeven, of mensen hebt buitengesloten.
Bedenk dat er vele zonde’s zijn, heb een ieder mens lief boven jezelf.
Nog dagelijks gebeurt het dat velen, zij die in onze ogen in zonden leven, en niet begrepen worden en buitengesloten voelen, die daarom hun leven beëindigen of geestelijk er aan onderdoorgaan. Wij zien onze eigen balk van zonde niet, wij ontwijken degene die zich anders voelt, gedraagt en niet begrepen voelt. Wij sluiten ze uit door ons gedrag. Door angstcultuur van broeders en zusters zijn wij omgeven, die beletten om het evangelie van de Here Jezus in praktijk te brengen.
Wij zijn mede verantwoordelijk hiervoor, omdat wij beter moeten weten.
Bedenk dat een ieder zijn verantwoording moet over brengen aan de Here God.
De Here God doorziet alles, wij kunnen niks voor de Here verbergen.
Vr gr rene postma
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 19:40
Jezus spreekt in Mt. 18:15-18 en in Lk. 17:3,4.
“Indien uw broeder (tegen u) zondigt, ga heen, bestraf hem onder vier ogen. Indien hij naar u luistert, indien hij berouw heeft, vergeef hem, dan hebt gij uw broeder gewonnen. En zelfs indien hij zeven maal per dag tegen u zondigt en zeven maal tot u terugkomt en zegt: ik heb berouw, zult gij het hem vergeven. Indien hij niet luistert, neem dan nog een of twee met u mede… Indien hij naar hen niet luistert, zeg het dan aan de gemeente. Indien hij naar de gemeente niet luistert, dan zij hij u als de heiden en de tollenaar.”
In zo’n geval spreekt Jezus dus niet meer over vergeven.
Hier is sprake van het feit dat er met elkaar gepraat wordt. En dat er schuldbelijdenis moet zijn en berouw.
Dan is daar de gelijkenis van de 2 schuldenaren. De ene schuldenaar had een grote schuld en dat wordt hem kwijtgescholden. Er is een ander iemand die schuld heeft bij degene met de grote schuld die hem kwijtgescholden is.
De 1e schuldenaar gunt zelf geen kwijtschelding.
De heer bestraft hem en hij moet net zo lang gevangen zitten tot hij heel zijn oorspronkelijke (grote) schuld betaald zal hebben.
Volgens mij is vergeving geven geen automatisme. Ook niet bij God. Er zal belijdenis (uitspreken) van zonden moeten zijn en bekering en berouw.
Ik zie verschil tussen je vijand liefhebben en je vijand vergeving geven. Je moet je vijand als mens liefhebben. En je kunt hem zelfs zegenen en voor hem bidden.
Maar dat wil niet zeggen dat je hem daarom automatisch moet vergeven wat hij je aangedaan heeft.
Is ook niet goed voor je vijand. Want dan kan hij mooi door gaan met zijn boze werken.
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 20:34
Ik ben het met Waterlelie eens. Het gebeurt nog te vaak dat bijvoorbeeld slachtoffers van seksueel misbruik nog een trap na krijgen van de pastoraal werker. Ze moeten maar vergeven. Jezus heeft hen toch ook vergeven? Terwijl de dader niks hoeft te doen. Dader-slachtofferschap wordt omgedraaid: slachtoffer wordt zondaar omdat ze/hij nog niet heeft vergeven. Dader mag achteroverleunen en blijven wachten tot hem vergeving aangeboden wordt. Dit doet zo verschrikkelijk veel pijn! Hier klopt iets niet, dat voel je wel op je klompen. In de Bijbel staat het ook; in Mt. 18:15-18 en in Lk. 17:3,4 dus, en ook in Efeziërs 4:32 Wees goed voor elkaar en vol medeleven; vergeef elkaar ZOALS God u in Christus vergeven heeft. Hoe heeft Christus mij vergeven? Zomaar? Nee, ik moest wel besef hebben dat ik zondaar was, berouw daarvan hebben. Beseffen dat vergeving van levensbelang was, maar dat ik die niet verdiende. En ja, dan vergeeft Jezus. En natuurlijk heeft God eerst mij gezocht en komt het niet van mij, maar dat stuk zondebesef en berouw is wel degelijk noodzakelijk. Anders zou er alverzoening zijn? Als Jezus mij ZO heeft vergeven moet ik ook op dezelfde manier anderen vergeven, maar dus wel na op zijn minst schulderkenning van de kant van de dader. Ik denk dat, zolang dat er niet is, je het oordeel over diegene maar aan God mag overlaten. Hij zal rechtvaardig oordelen.
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 21:57
Beste Dirk,
Alhoewel ik het 100% eens ben met je stuk, is het duidelijk dat dit een controversieel onderwerp is.
Het vergeven van onberouwvolle medemensen wordt ons niet met zo veel woorden als gebod gegeven, al zit het verweven in ‘je vijanden liefhebben’en in jouw andere aanhalingen.
Ik denk dat er een reden is dat God het niet zwart-witter stelt. Sommige dingen vraagt Hij van ons zonder daar expliciet in te zijn, omdat Hij weet hoe zwaar ons dat valt. Het zou anders een struikelblok kunnen worden voor ons geloof. Als we erbij stilstaan dat tegen veel mensen zo ernstig gezondigd is dat ze eerst uit een enorm gat moeten kruipen voor ze ook maar recht naar hun schuldenaar kunnen kijken, snappen we dat God ons daar een heel leven voor geeft om in te groeien. Die tijd hebben we eigenlijk allemaal hard nodig.
Je kan het ook van deze kant benaderen: wat gebeurt er met je als je niet van harte vergeeft? Behalve de duidelijke gevallen waar wrok en haat aan mensen knaagt, zijn er ook de subtielere gevallen. Het onafgewerkte verdriet, de moeizame omgang met elkaar, de bagage die je mee blijft slepen als er niet is vergeven kan geestdodend zijn. Als je niet door Gods genade om de zonde heen kan kijken en de zondaar kan zien zoals hij is in zijn berouwloze toestand, als je geen medelijden kan voelen omdat hij er geestelijk misschien slechter aan toe is dan jij omdat hij volhardt in die berouwloze toestand, dan doe je ook jezelf en je relatie met God tekort. Bekering en berouw is goed voor de zondaar, de vergeving is goed voor het slachtoffer.
Vergeving heeft overigens niet de betekenis: zand erover. Het betekent dat je liefde aan de ander kan betonen zonder daar eerst iets voor terug te verwachten. Jezus’omgang met zondaars is het beste voorbeeld. Ze hadden feitelijk ook tegen Hem, Gods Zoon, gezondigd, maar zijn onconditionele liefde en acceptatie was in zo’n schrijnend contrast met hun zondigheid, dat ze alleen nog maar spijt konden betuigen.
Agapè geeft… en wacht.
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 23:02
Beste Dirk, heel goed dat je dit thema eens belicht, want het gaat over het belangrijkste gebod van de Christelijke leer: Heb u naaste lief gelijk u zelf, en ook uw vijanden. Maar het is ook het moeilijkste gebod van de Christelijke leer, om het in praktijk te brengen.
Vele jaren heb ik met dit gebod geworsteld. Hoezo?
+/- 17 jaar geleden heb ik in een diepe depressie gezeten. Oorzaak: de strenge R.K. kerk opvoeding in de 1940-1950-er jaren. Kwam toen bij een psychiator terecht (waar ik 2 jaar bij geweest ben) die gaf mij uiteindelijk het volgende advies:
Jij bent te goed voor deze wereld, je wilt het voor iedereen te goed doen, maar ondertussen word je misbruikt. Daarom wil ik jou uit zelfverdediging het advies geven: Jij moet goed zijn voor jouw naaste maar niet gek. Toch worstel ik nu nog soms met dit gebod: Heb uw naaste lief en ook je vijanden. Want wat betekent dit: je naaste en je vijanden LIEF hebben? Dirk, graag jouw mening over dit belangrijkste Christelijk gebod. Hub
Geplaatst op vrijdag 22 januari 2016 om 23:42
Reactie Dirk van Genderen:
Beste Hub, dank voor je reactie. Binnenkort hoop ik in een commentaar uitgebreider op je vraag in te gaan.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 11:48
Dirk:
En dan is het goed om te onderzoeken ..WIE .. je naaste is die je lief moet hebben als jezelf.
(lees daarvoor de geschiedenis van de Barmhartige Samaritaan)
Ik lees nergens dat je je vijand moet lief hebben als.. jezelf. Wel: heb je vijanden lief.
Ik zie dus verschil in degene die mijn naaste is (= hij/zij die de handen en voeten van de Barmhartige=Christus Jezus=de Helper zijn hier op aarde en die ik lief moet hebben als jezelf, en de vijand die ik lief moet hebben.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 12:29
In mijn jeugd had ik de klok horen luiden, ik nam me voor mijn leven lang nooit te zondigen en zo in de hemel te komen – hoef je ook geen berouw te hebben -. Ik zag bij mijn moeder een gewoonte die niet goed was en wees haar daarop, zij antwoordde: Ben jij zo volmaakt?
Later was ze overbezorgd en dominerend, we waren het daarover niet eens en ze kon kwaad worden. Bij het me afvragen wat ik moest zeggen heb ik leren haten, ook toen ik al bekeerd was.
Langzamerhand de vergeving. Over het geloof zei ze: ik ben een agnost/ik weet het niet.
Inmiddels beide ouders overleden.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 13:16
Beste Dirk, Rene, Waterlelie en Hub, Bedankt! Als we het voorbeeld van de Heiland volgen, krijgen we de gelegenheid om een licht voor anderen te zijn. Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken (Matt 5:16). Wees een voorbeeld voor de gelovigen in woord, in wandel, in liefde, in geest, in geloof en in reinheid (1Tim 4:12). Als we het voorbeeld van de Heiland volgen en leven zoals Hij leefde en zoals Hij ons leerde, zal dat licht in ons branden en de weg voor anderen verlichten. Laten we elkaar met liefde en respect bejegenen, ons taalgebruik netjes houden en stekende of kwetsende woorden vermijden. Mogen wij het voorbeeld van de Heiland volgen, die tijdens zijn hele bediening tolerantie en vriendelijkheid in zijn woorden betrachtte. Gedurende zijn bediening reikte Hij in liefde ieder in nood de helpende hand. Als wij zijn voorbeeld volgen, zullen wij anderen, en onszelf, tot zegen zijn. Een voorbeeld van geloof zijn, houdt in dat we vertrouwen in de Heer en in zijn woord hebben. Het betekent dat we het geloof bezitten en voeden dat onze gedachten en daden stuurt. Ons geloof in de Heer Jezus Christus en in onze hemelse Vader werkt door in alles wat we doen. Te midden van de verwarring van onze tijd, de gewetensconflicten en de beroering van het dagelijks leven, wordt een standvastig geloof een anker voor ons leven. Bedenk dat niemand tegelijkertijd geloof en twijfel kan hebben, want het ene zal het andere verdrijven. Ik herhaal de noodzaak van wat al veel vaker is gezegd: dat we het nodige geloof verwerven en behouden door de Schriften te lezen, te bestuderen en te overpeinzen. Communicatie met onze hemelse Vader door middel van gebed is essentieel. We kunnen ons niet veroorloven om die dingen te verwaarlozen. De tegenstander en zijn trawanten speuren meedogenloos naar een gat in onze wapenrusting, een hiaat in onze getrouwheid. De Heer heeft gezegd: “Zoekt ijverig, bidt altijd en weest gelovig, en alle dingen zullen voor uw welzijn samenwerken.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 13:35
Wij moeten rein zijn, rein naar lichaam en geest en in onze gedachten. Weten we, dat ons lichaam een tempel is, dat met eerbied en respect behandeld moet worden? We moeten onze gedachten met opbouwende en verheffende zaken vullen en verre van zaken houden die onreinheid in de hand werken. We kunnen de Heilige Geest als constante metgezel bij ons hebben, mits we daartoe waardig zijn. Broeders en zusters, reinheid schenkt ons gemoedsrust en laat ons aanspraak maken op de beloften van de Heiland. Hij heeft gezegd: “Zalig zijn de reinen van hart, want zij zullen God zien” (Matt 5:8). Als wij een voorbeeld zijn in woord, in wandel, in liefde, in geest, in geloof en in reinheid, zijn wij geschikt om een licht voor de wereld te zijn. Ik zeg tot u allen, en in het bijzonder tot de jongeren, dat nu de wereld steeds verder van de beginselen en richtlijnen afdwaalt die ons door een liefdevolle hemelse Vader gegeven zijn, wij ons van de massa zullen onderscheiden omdat we anders zijn. We onderscheiden ons omdat we ons fatsoenlijk kleden. We zijn anders omdat we niet vloeken en omdat we geen middelen gebruiken die schadelijk voor ons lichaam zijn. We zijn anders omdat we bedenkelijke humor en kleinerende opmerkingen mijden. We zijn anders als we onze gedachten niet laten overspoelen met mediakeuzes die grof en denigrerend zijn en die de Geest bij ons thuis en uit ons leven verdrijven. De zaken die ons onderscheiden van de meeste andere mensen in de wereld, verschaffen ons ook dat licht en die geest die in een steeds meer duistere wereld zullen schijnen. Het is vaak moeilijk om anders te zijn en alleen te staan in een menigte. Het is “begrijpelijk” om bang te zijn voor wat de anderen zullen zeggen. De woorden in Psalmen bieden troost: ‘De Heere is mijn licht en mijn heil, voor wie zou ik vrezen? De Heere is mijn levenskracht, voor wie zou ik angst hebben?’ Als we Christus het middelpunt van ons leven maken, zal onze angst het veld ruimen voor de moed van onze overtuiging.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 13:59
Ik heb met pijn in mijn hart dit gelezen. Ik heb een dochter die mij al bijna 3 jaar niet wil zien. Ze is alleen, is veel ziek en ik denk dat ze ook psychische problemen heeft. Ik heb alles geprobeerd van brieven, mailtjes (telefoon wordt niet opgenomen, deur niet opengedaan) pakjes gestuurd etc. Aangegeven dat als er dingen zijn die ik verkeerd heb gedaan ik dat wil belijden. Maar niets helpt. Alleen het geld wat ik met haar verjaardag stuur, wordt aangenomen en dan krijg ik een afstandelijk mailtje als bedankje. Dat koester ik dan al want alles is veel voor wie niets verwacht. Ik zegen haar dagelijks en bid voor haar. Ben soms zelf depressief door de situatie ben zelf gehandicapt en kan lang niet alles meer. Zou het zo graag willen uitpraten. Ik heb haar bij voorbaat al vergeven en heb mezelf keer op keer onderzocht waar mijn fouten zitten. Maar ik weet het echt niet, ik heb alles aan God beleden wat ik tegenkwam. En iedere ouder maakt fouten. Mijn man leeft allang niet meer en ik moet het alleen doen. Dit fenomeen speelt in mijn hele familie. Dramatisch en pijnlijk maar ik weet niet meer hoe het op te lossen. Soms zijn de dingen kennelijk niet op te lossen. Dat komt dus ook voor.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 15:00
En hoe stel je je op mbt “moeilijke” mensen? Wij hebben die in onze familiekring en hebben afstand van hen genomen.
Enerzijds uit een soort zelfbescherming om niet steeds teleurgesteld of gekwetst te worden. Is het verkeerd om daarom zo weinig mogelijk contact te hebben of zelfs helemaal niet meer?
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 15:26
Laten we bidden voor Simone Hopman dat Jezus een wonder bewerkt in haar dochters hart,
zodat er vreugde in het hart van haar moeder zal zijn en boven in de hemel.
Wat een geweldig getuigenis zal dit zijn voor iedereen die hen beiden kent,
en het leert ons om vergevend te bidden, niet makkelijk maar dan Gods zegen hierover zien,
geeft zo’n vreugde.
Dank U wel Vader dat U leven vreugde en vergeving voor hun levens heeft bedoeld, U zult geëerd worden hierdoor.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 15:33
Rene Postma 17.38 uur
Er staat nergens in de Bijbel dat jij je naaste moet liefhebben BOVEN jezelf, wel ALS jezelf
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 16:40
Goed artikel, maar de afbeelding erboven deugt niet. De Bijbel zegt duidelijk dat wij ons niet voor beelden zullen buigen. Ook niet als dat beeld een kruis is. Een kruis aanbidden of je daarvoor buigen is net zo goed afgoderij als je buigen voor een boeddha of welk beeld dan ook.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 17:05
‘Elena’ nr. 13, als ik uw omschrijving zo lees dat wij gelovigen anders zijn, bent u in mijn ogen ongeveer heilig. U schrijft: we onderscheiden ons omdat we ons fatsoenlijk kleden. Ik denk niet dat het God veel uitmaakt hoe wij ons kleden. Het gaat om de kern van het geloof en de kernwaarden, we hoeven hier niet volmaakt te zijn. Het lijkt alsof u u wilt onderscheiden van andere mensen, kijk ons eens, wij zijn anders, beter wellicht?…….Ieder mens is een uniek schepsel van God. Hij ziet met hèèl andere ogen naar ons dan wij denken. Ja, Hij wil graag dat wij ons bekommeren om andere mensen, ook als ze niet gelovig zijn……dat wij ons licht hier verspreiden tot zijn ere schijn, gij in uw klein hoekje en ik in ‘t mijn……
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 17:13
Wat mooi dat we in de week van gebed voor al deze mensen mogen bidden.
Zij die zelf iemand moeten vergeven, of graag zelf vergeven willen worden.
Het blijft een zeer moeilijke kwestie. (blijkt wel uit alle reacties)
Dicht bij de Vader blijven, en….acht (altijd weer!!) de ander hoger dan jezelf, wat je ook is aangedaan.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 17:32
Dirk, wat een prachtige foto, vooral omdat het kruis het symbool is van het Christelijk geloof. Mijn meditatie plekje is al jaren bij een wegkruis onder een doornen-boom in de natuur, waar ik dan God ervaar en ingegeven boodschappen ontvang. Hub.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 17:40
Jezus zei ( toen ze Hem kruisigden): “Vader, vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen”. Zovelen beseffen niet wat ze doen als ze anderen kwetsen en afwijzen omdat ze zelf gekwetst en afgewezen werden ooit. Ik bad dit gebed eens op een moeilijk moment en de hele situatie veranderde: met de persoon die mij was gaan haten en negeren zag ik gaandeweg de relatie herstellen!
Moeten we niet met de hulp van de Heer gewoon doen wat Hij zegt: vergeven en het bij Hem laten en dan uitzien naar het wonder dat Hij laat gebeuren. Voor Hem is niets onmogelijk! Wij moeten alleen vertrouwen.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 17:53
Niet door eigen kracht, maar door Zijn Geest.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 18:58
Shalom Dirk en alle broeders en zusters,
Het eerste wat ik ooit geleerd heb, van een joodse MASSJIACH BELIJDENDE RABBI UIT Marokko, jaren geleden. ALS de mensen waar je mee omgaat GELOVEN WAT YESHUA ZEGT EN LEERT, DAN ZULLEN ZE JOU OOK GELOVEN. Als men YESHUA VERWERPT EN NIET WIL KENNEN, dan ook jou niet.
DAT IS DE REALITEIT van het geloof in Hem.
Natuurlijk is het met alle heiligen dat wij gelovigen in YESHUA EEN lichaam zijn. DE KAHAL, de erbij geroepenen.
VOOR MIJ PERSOONLIJK was het een openbaring van de eerste orde dat YESHUA ZICH OPENBAARDE als de MASSJIACH VAN israel en dat HIJ MIJ LEERDE OM TE ZIEN EN HOREN WAT Hij zag en ziet en hoort.
DAT VERGEET JE NOOIT MEER, LIEVER ALLEEN, MET Yeshua, dan met velen in een onverschillige gemeenschap.
HIJ IS MIJN ALLES EN JE KUNT HEM NIET ECHT LIEFHEBBEN, ALS JE ZIJN BROEDERS EN ZUSTERS UIT iSRAEL NIET LIEFHEBT.
DAAROM NOG EENS, sta op de bres voor het volk waarop wij geënt zijn, sta op de bres voor elkaar.
En ja, ik geloof met brpeders die nu bij DE HEER ZIJN, DAT ELKEEN DIE zijn oogappel aanraakt,
de toorn DES HEREN OPWEKT.
Nochtans, barmhartigheid roemt tegen het oordeel.
Men wil het maar niet zien, wij zijn verder in de tijd dan we denken. Ga door Dirk, blaas op de sjofar luid en duidelijk. Ontmasker het kwaad en heul nooit met de afgoden, ook niet met de islam.
Zij zal vallen, JHWH HEEFT HAAR GODDELOOSHEID GEZIEN, MAAR HEB DE MOSLIMS LIEF, LAAT ZIEN IN ONS LEVEN
wie YESHUA is. Allen shalom Baruch in DE GROTE KONING YESHUA.
LOU.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 19:20
Willy. Elena heeft wel gelijk. We zijn ook apart gezet door God. Door onze doop heeft hij het teken en zegel van Zijn verbond gegeven. Niet dat dat betekent dat we daardoor de Hemel in zullen gaan. Daar is bekering voor nodig. Het betekent ook niet dat we beter zijn dan andere mensen, want we zijn net zo zondig als ieder ander mens. Maar we moeten ons wel anders gedragen. En wat kleding betreft kijkt God daar wel degelijk naar. Hierin moeten wij ons ook onderscheiden van de wereld. En Herman, wat het kruis betreft. Dat wordt niet aanbeden, maar de Heere Jezus Die daaraan de zonden heeft willen wegdragen die Hem lief hebben gekregen. Ik wens jullie allen een gezegende Zondag toe.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 19:20
Onderstaande las ik ergens en is zo mooi en goed.
Terug naar de voet van het kruis.
Daar, bij het kruis, daar staan de Romeinse soldaten.
Daar staan de Sadduceeën en de Farizeeën.
Daar staan de meelopers.
Daar staan ook al de bekenden van Jezus, ook de vrouwen.
En, in onze gedachten staan ook wij daar!
En tussen alle rumoer van de beschimpingen en de bespottingen
door klinkt daar de stem van Jezus.
• Hij bidt!
• Hij bidt niet voor zichzelf!
• Hij bidt voor alle aanwezigen!
• Hij bidt daar ook voor jou en mij!
Ook wij staan daar, jij die dit leest en ik!
We staan daar op het meest cruciale KRUISPUNT van ons
leven!
Een kruispunt waar we de aller belangrijkste beslissing uit ons
leven moeten nemen:
Gaan we links- of rechtsaf of lopen we onverstoord door?
Of, knielen we neer aan de voet van Het Kruis, aan de
voeten van Jezus?
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 19:28
Belangrijk onderwerp Dirk, maar ik mis toch echt het tegenwicht van de grootste evangelische misser van deze tijd, vergeven zonder berouw. Vaak wordt beweerd dat je vergeeft voor jezelf en wat de ander doet maakt daarbij niet uit, je moet jezelf vrijzetten. Ik heb hier ernstig bezwaar tegen want een mens-gecentreerd evangelie zien we steeds meer opkomen. Ook berouw komt niet meer aan de orde. Denken we dat God ons ook vergeeft zonder dat we berouw hebben?
Ik onderschrijf wat Waterlelie ( reactie 5 ) aangeeft en wil daar aan toe voegen dat berouw hebben onmisbaar is wil je vergeving Bijbels duiden. De Here Jezus vergeeft ook niet zonder dat wij met berouw tot Hem komen. Zie ook 1 Johannes 1:9. Dat berouw wel degelijk een belangrijke rol speelt leren we uit Lucas 17:3-4 ook daar lezen we het zeven tot zeventigmaal vergeven. Als aanvulling wil ik nog aangeven dat Henriëtte van Nes (pastorale opleiding van de Evangelische Theologische Academie) hier een heel goed stuk over heeft geschreven.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 19:48
Loes dank je wel voor je antwoord en je gebed. Dat betekent voor mij heel erg veel. Een stukje genade die God geeft hierdoor. Shalom en dank je nogmaals.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 19:50
1 Johannes 3:15 luidt als volgt: ” Een ieder die zijn broeder haat, is een mensenmoordenaar en jullie weten, dat geen mensenmoordenaar eeuwig leven blijvend in zich heeft.”
In deze tekst wordt een principe aangereikt want men kan ook zeggen:
Wie zijn haat tegen zijn medemens haat is ook een moordenaar; haat men zijn zonden dan wordt men een rechtvaardige en heeft men eeuwig leven in zich.
Het wat vaker lezen en toepassen van het Evangelie van Johannes en de 3 brieven van Johannes zal
u geen schade doen. Er wordt veel te weinig gepredikt uit de apostolische brieven.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 20:35
Simone, misschien kan iemand anders contact maken met je dochter?
Bert, wat is er mis met een “moelijk” mens?
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 21:13
Het is altijd goed om, waar je ook bent, mensen te zegenen. En ook als je iemand niet zo graag mag, tegen je gevoel ingaan, en toch zegenen. Luister niet naar je gevoel dan, maar gehoorzaam aan God, omdat Hij het opdraagt.
Je gevoel is niet altijd een goede leidraad.
Kwam steeds in een winkel, waar een verkoopster zelfs wat vijandig deed, (jaren terug) maar steeds als ik in die winkel kwam ging ik toch tegen mijn gevoel in haar zegenen, en maanden later was het ineens gebroken, en was ze zelfs vriendelijk.
Dit doet God als wij maar volharden, in de liefde.
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 21:44
Houd vrede met alle mensen, zoveel als in je vermogen is.
En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven.
eenvoudig kerkganger
Geplaatst op zaterdag 23 januari 2016 om 22:06
Ik ben het helemaal met Waterlelie eens. Als wij ons leven aan God geven vergeeft Hij al onze zonden ook die van morgen. We kennen het bekende bordje bij het water wel:’verboden te vissen”. Ik en vele anderen worden door dit soort stukjes weer bang gemaakt want je MOET vergeven want anders gaat God jouw zonden ook niet vergeven. Er wordt gesproken dat je zelfs degene die incest met je gepleegd heeft of degene die jouw zwaar getraumatiseerd heeft vooral MOET KUNNEN VERGEVEN. Zo krijg je in al je pijn er ook nog eens een last bij. Alles in je is verwond maar je medechristenen komen je niet troosten in je pijn maar komen je wijzen op jouw plicht om de dader te vergeven en dat terwijl je aan het overleven bent en die DRUK kan je er helemaal niet bij hebben. GOd begrijpt dat heel goed, daar ben ik van overtuigd. Dat het schadelijk is als je die ander haat snapt iedereen dus daarom is het ook belangrijk om te proberen die haat niet toe te laten maar die bij God te leggen. Jij kan het nu niet, dat hoeft ook niet, je moet met je zelf aan de slag en laat die ander over aan God die rechtvaardig oordeelt. Als iemand wel echt berouw toont, is het in hele erge dingen soms toch mogelijk om iemands berouw te aanvaarden. Vergeven vind ik een woord wat voor heel veel christenen in houdt, totaal weg, zand erover, niet meer erg. Incest of andere erge dingen neem je je hele leven mee, poets die pijn nooit weg. Geef mensen ruimte, en leg ze niet iets op wat ze helemaal niet of nog niet kunnen.
In de conflicten in gemeentes vind ik het wel heel erg datmensen niet aanspreekbaar zijn op hun fouten, totaal geen schuldgevoel lijken te hebben en steeds maar weer doorgaan. Als het kan in de doofpot, er blijven wat mensen weer weg, maar anderen vullen die plekken wel weer op. Wij horen de dingen wel uit te praten en op te lossen. Wij geheel anders..of niet?
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 12:46
‘Bert’, nr. 15. Ten aanzien van ‘moeilijke’ mensen kan ik u heel goed begrijpen. U handelt vanuit zelfbescherming: Mattheüs 18: 8-9: Indien uw oog u ergert, trek het uit en werpt het van u…….
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 13:27
Vergeven is noodzakelijk om je relatie met de Here te onderhouden.
Als je de ander niet vergeeft, blijft dat tussen u en de Here in staan.
Het belemmert de Heilige Geest, die u voedt met geestelijk voedsel.
Vergeven is heilzaam voor geest en hart. Daardoor kun je het een plek geven, leg het bij de Here neer.
Vergeven doe je in eerste instantie tot de Here. Of je nu voor jezelf wilt vergeven, of een ander wilt vergeven.
Het is niet noodzakelijk, dat je persoonlijk aan degene die jou geestelijk en mentaal pijn heeft gedaan die te vergeven.
Leg het wel bij de Here neer. De Here zal je tot steun zijn, en zal jou lasten dragen…ontlasten.
De Here strekt zijn handen uit, kom tot mij, ik zal jou tot steun zijn.
Wij leven in een gebroken wereld. In die gebroken wereld is de Here Jezus onze steun en toeverlaat.
Door gebed kan de Heilige Geest zijn werk doen tot heling.
De Here Jezus zei: vergeef ze want zij weten niet beter.
Hij was er voor ons, om ons te dienen, de zonden op zich te nemen. Zijn lijden, is ons lijden, in wie in hem gelooft. Zijn kruis staat symbool voor het lijden.
Zijn gemeente is in ons. Zijn gemeente draagt zorg voor broeders en zusters. Zijn gemeente is barmhartig naar de mens die in de Here Jezus gelooft en naar de niet-gelovigen. De gemeente blijft zorg dragen voor broeders en zusters die in zonde vervallen in de hoop dat zij terug keren tot de Here.
Bedenk, zondig zijn wij allemaal, leg het bij de Here neer.
De gemeente streeft naar eenheid, waarin broeders en zusters elkaar waarderen. Hun geloof in de Here Jezus kunnen delen. Waarin een ieder zijn zielepijn kan delen. Zijn hart kan laten spreken, zich kwetsbaar durft op te stellen, zonder daardoor zich ongemakkelijk te voelen.
Wij zijn niet volmaakt, nogmaals…het is maar waar je wieg heeft gestaan en de bagage die je meeneemt.
Vr gr rene postma.
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 13:58
Beste Dirk, Je commentaar raakt en ik zie dat er verschil in opvatting is. Wel of niet ‘moeten’. Wat dat betreft komt mijn mening het dichtste bij die van Reino.
Bij de inleiding van je commentaar moest ik denken aan 2 Timoteüs 3. Zie ook vers 12. Wij hoeven helaas niet verbaasd te zijn over de houding van deze ‘christenen’, zie vers 5. En dan gaat het erom hoe ik daar mee omga. Als ik besef wat Christus voor mij gedaan heeft, Efeze 1: 5-8 dan kan ik mogelijk vergeven. Maar het is nooit een moeten. Ik geloof dat moeten een onderdeel is van de regels van het Koninkrijk der Hemelen, wat nabij was gekomen en toch nog niet is gekomen. Christus zal in dat Koninkrijk, in de toekomst, over de heidenen regeren met een ijzeren roede, Openbaring 12: 5 en 19: 15. Ook ‘Het onze Vader’ gebed gaat over die periode. Vergeef je niet dan vergeeft God ook niet. Dat is geen genade. Wij leven nu wel in de periode van Genade. Paulus heeft het daar vaak over.
Ook al is vergeven in bepaalde situaties heel moeilijk, het is wel belangrijk om open naar God te blijven, om niet verbitterd te raken. Ik kijk met respect naar de vervolgde christenen en moet ook denken aan je nieuwsbrief van 19 december waar ik las: “10-jarig Iraaks christelijk meisje vergeeft de terroristen”. Of Asia Bibi die haar vervolgers vergeeft. Ik hoop dat ik dit ook kan in Gods kracht. En zingen wij niet vaak: “Ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft”!
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 14:25
We hoeven het niet te ontkennen als iemand tegen ons gezondigd heeft, en best uithuilen bij de Heer. Hij weet wat er tussen jou en de ander is gebeurd. Dan pas komt er ruimte om de ander te vergeven.
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 18:09
Corrie ten Boom vergaf de man, die haar en haar hele familie verraadde. Corrie was de enige die het overleefde….. En zij VERGAF hem!! In deze tijd zie ik steeds duidelijker de scheiding tussen de schapen en bokken plaats vinden…. Ik denk daarbij ook in Mattheus 25 waar van deze scheiding wordt gesproken, vlak voor het “ik ben vreemdeling geweest en gij hebt Mij niet……..” Dat kan volgens mij geen “toeval” zijn, maar het valt ons wel toe!!
1 Johannes 2:
“Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht en in hem is niets aanstotelijks; 11 maar wie zijn broeder haat, is in de duisternis en wandelt in de duisternis, en hij weet niet waar hij heengaat, want de duisternis heeft zijn ogen verblind.
12 Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven om zijns naams wil. 13 Ik schrijf u, vaders, want gij kent Hem, die van den beginne is. Ik schrijf u, jongelingen, want gij hebt de boze overwonnen. Ik heb u geschreven, kinderen, want gij kent de Vader. 14 Ik heb u geschreven, vaders, want gij kent Hem, die van den beginne is. Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk en het woord Gods blijft in u en gij hebt de boze overwonnen. 15 Hebt de wereld niet lief en hetgeen in de wereld is. Indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet in hem.
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 18:32
We leren dat we altijd iedereen moeten kunnen vergeven.
Dat is niet waar, want hoe moeten wij vergeven?
Maar wees ten opzichte van elkaar vriendelijk en barmhartig, en vergeef elkaar, zoals ook God in Christus u vergeven heeft. (Ef. 4:32)
Zondigen tegen God, brengt scheiding, verbreekt de relatie met Hem. God wil ons dat graag vergeven, maar niet zo maar. Alleen wanneer we die zonde erkennen en loslaten.
Het doel van vergeving is het wegnemen van schuld zodat de relatie wordt hersteld. Zo vergeeft God ons. En zo horen we ook elkaar te vergeven, wij staan immers niet boven God.
Zonder berouw geen vergeving
God is vergevensgezind. Maar vergeven kan Hij pas na berouw en bekering. Zijn liefde gaat nooit ten koste van Zijn gerechtigheid. Zo is het ook in relaties tussen mensen onderling: wanneer er bewust onrecht wordt aangedaan, dan moet dat uitgepraat worden en worden beëindigd. Degene die onrecht heeft geleden, moet dan vergeven. Zand erover. Dat is de prijs die bij de vergeving betaald wordt zoals Jezus dat heeft gedaan.
Maar vergeven kunnen we ze pas, wanneer ze daarom vragen, vrede met ons willen sluiten en hun vijandschap afleggen.
Als vergeven niet mogelijk is omdat de tegenpartij schuld ontkent en volhardt in het onrecht, betekent dat niet dat we moeten blijven rondlopen met een verbitterd hart en wraakgevoelens. Dan moeten we handelen zoals Jezus dat deed.
Die, toen Hij uitgescholden werd, niet terugschold, en toen Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem Die rechtvaardig oordeelt (1 Petrus 2:23).
Zo staat het in de brief en zo horen wij dat ook te doen. We moeten leren onze rechtszaken aan God over te geven wanneer we onze vergeving niet kwijt kunnen.
In spreuken 17:15 staat: Wie de goddeloze vrijspreekt en wie de rechtvaardige schuldig verklaart,
zijn voor de HEERE een gruwel, allebei.
Geplaatst op zondag 24 januari 2016 om 19:09
Hoi,
het is fijn te mogen geloven in die grootse liefde van God.
Wij zijn erg klein en nietig.
Zie 1 Joh 3:15: Iedereen die een andere gelovige haat, is een moordenaar.
en vers 18: vrienden, we moeten anderen laten merken dat we van hen houden. Niet door mooie woorden, maar door daden die Gods waarheid laten zien.
(uit de bijbel in gewone taal) dit zet je aan het werk, durf de minste te zijn
Geplaatst op maandag 25 januari 2016 om 9:54
Helemaal mee eens, Dirk.
Geplaatst op maandag 25 januari 2016 om 18:15
De situatie in mijn familie is een beetje gecompliceerd. Tot zo´n 12 jaar geleden dienden we de Heer gezamenlijk in dezelfde gemeente. Daarna verlieten zus en 2 broers één voor één de gemeente en het hele geloof. Ook zijn er diverse conflicten ontstaan waar we allemaal schuld aan hebben. Voorts verhuisde ik in 2006 naar Spanje.
Vader overleed reeds in 1981 en in 2008 overleed mijn moeder. De erfenisafwikkeling heeft een vrijwel definitieve breuk veroorzaakt. Geld was niet de reden, wel de graftekst ¨Veilig in Jezus´ armen¨, het levensmotto van mijn moeder. De deuren zijn gesloten. Broers en zus lijken ¨de kerk¨ te haten en zijn er zelfs voor in therapie. Ze geven ¨de kerk¨ en ¨de voorganger¨ de schuld van hoe het in hun leven gelopen is. Ik zie dit anders.
Dit gaat niet om wie goed of fout is, laat ik daar duidelijk over zijn. Ik kom graag in contact met mensen die ervaring hebben met een dergelijke situatie waarin verzoening bewerkstelligd zou moeten worden terwijl de deuren gesloten zijn voor het geloof en voor mezelf. Christelijke ooms en tantes die vroeger positieve invloed hadden op ons, hebben hun best gedaan door te bemiddelen maar de deuren blijven gesloten.
Geplaatst op maandag 25 januari 2016 om 23:00
Misschien kan ik vertellen wat mij heeft geholpen om iemand te vergeven. Ik luisterde naar een preek van een Amerikaanse dominee. Deze zei: “de Vergever woont in je.”
Toen heb ik gebeden of de Here Jezus namens mij die persoon wilde vergeven. Dat betekent niet dat dit proces van vergeving buiten mij omging, maar…. we belijden toch dat ALLES van Hem komt?
Geplaatst op dinsdag 26 januari 2016 om 15:59
Ik moest denken aan wat de Here Jezus zei toen Hij op weg was om gekruisigd te worden: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.” Ook moest ik denken aan David die door Simeï vervloekt werd toen hij moest vluchten voor Absalom. Hij neemt het uit Gods hand! God ziet geen zonde door de vingers. Maar als ik wil dat die ander eerst naar mij toe komt, om om vergeving te vragen, hoe is mijn hart dan naar diegene toe? Wens ik diegene van harte het allerbeste toe? Wil ik ook meewerken om een zegen te zijn voor diegene? Als die ander toch vijandig blijft ondanks al mijn pogingen om hem/haar tot een zegen te zijn, dan heb ik in ieder geval alles gedaan wat in mijn vermogen lag. Niemand van ons kan uit eigen kracht vergeven, maar de Here Jezus kan het wel in ons bewerken, als we Hem er om vragen. Dat kan een hele strijd zijn. Ik heb zelfs moeten bidden om het willen te bewerken, want eigenlijk wilde ik niet eens, maar ik wist dat, als ik niet zou vergeven, ik schuldig zou staan voor God. Ik wil vergevingsgezind zijn; ik wil niet dat er iets tussen God en mij in staat, en hoe de reactie van die ander is, en wat God er mee doet, laat ik maar aan God zelf over, als we er niet uit komen in een gesprek. Er zijn personen in mijn leven die mij benadeeld hebben. Ze zien niet in, of willen niet inzien, dat ze totaal verkeerd gedaan hebben, maar eigenlijk is dat het ergste voor henzelf… Voor mij heeft God het ten goede gebruikt, hoewel ik de nare gevolgen er nog steeds van ervaar.
Geplaatst op dinsdag 26 januari 2016 om 17:21
Lieve mensen
Wanneer je vergeeft word je zelf vrij van haat waardoor je verder kunt met leven. Ook al is er geen belijdenis van zonden van degene die jou wat aangedaan heeft. Bij Jezus is licht en ruimte om te leven zonder de last van zonden van jezelf en van anderen. Als de ander niet vergeeft is dit zijn/haar verantwoordelijkheid en zal dit voor hem/haar zelf een struikelblok zijn om in het reine te komen met God. Ik heb dit zelf ondervonden.
Geplaatst op dinsdag 26 januari 2016 om 21:28
Ik ben zelf enorm geholpen – wat betreft vergeven als de schuldige geen berouw toont- , door een artikel van Dick Baarsen ‘Altijd vergeven?’ (te lezen op zijn site)
De kern hieruit was voor mij:
Onrecht dat je is aangedaan mag je (in gebed) overgeven ‘aan Hem die rechtvaardig oordeelt’ 1 Petr. 2:23 Hij kent alle in’s en out’s en ziet veel scherper dan wij zelf zien.
Als je het overgeeft aan Hem, maakt Hij je innerlijk vrij! Hij, de Almachtige God!
Daardoor kun je (in principe) de vergeving als een geschenk bij de schuldige neerleggen, totdat hij/zij het aanvaardt (dus erkent schuldig te zijn, oprecht berouw toont en zich bekeert).
Zoals Jezus Christus de verlossing/vergeving (in principe) voor een ieder als een geschenk klaar heeft liggen ‘totdat’ men het aanvaardt (dus erkent schuldig te zijn enz.).
Vergeving wordt dus pas je deel als je oprecht erkent schuldig te zijn, en weet, die vergeving nodig te hebben.
Vergeving is genade en nooit iets waar je recht op hebt, en we hebben allemaal die genade nodig!
Geplaatst op donderdag 28 januari 2016 om 0:15
Jaren heb ik geworsteld met vergeving; het lukte me gewoon niet. In de steek gelaten door mijn vrouw. Voor een jonge vent. Zij was kostwinner met een topbaan en dropte me.
Recent heb ik het programma Celebrate Recovery gedaan. Daar heb ik stap voor stap kunnen doen wat elders nog niet was gelukt. Mensen .. wat een bevrijding. God heeft elke wrok weggenomen. En ik heb er een paar zeer waardevolle vrienden aan overgehouden.
Geplaatst op vrijdag 29 januari 2016 om 20:33
Herman Degenhart (18) en Hub.Eussen (21) hebben tegengestelde reacties. Ik vind, dat het kruis het symbool is van Zijn dood. Echter, Hij is niet dood… Hij leeft! Het is volbracht. We zijn gered door onze ‘Grote Broer’ en Heiland, Jezus de Christus. Denk positief en wees verheugd! Wanneer we iemand vergeven, dan moeten we het ook vergeten. Vergeven betekent ook vergeten! We denken er niet meer aan, hoe moeilijk dat ook mag zijn. Maar het is beter voor ons eigen geweten. Het is voor ons allen moeilijk om de mensen te vergeven die ons iets hebben aangedaan. Broeders en zusters, laten we de wonden verbinden die veroorzaakt worden door plannen om “wraak te nemen” op de mensen die ons iets hebben aangedaan. We hebben allemaal iets van de geest van wraak in ons. Gelukkig hebben we ook allemaal de macht om die geest te overwinnen. Ik vraag de Heer om de kracht tot vergeving. Het is misschien niet gemakkelijk, en het zal misschien niet snel gaan. Maar als u daarnaar streeft, zult u vrede in uw hart krijgen. Dit is de zoete vrede waarvan Christus sprak: ‘Zalig de vredestichters, want zij zullen kinderen Gods genoemd worden’ (Matt 5:9). Jezus zegt ook: “Want Ik zal genadig zijn over hun ongerechtigheden, en hun zonden zal Ik niet meer gedenken” (Hebrews 8:12).
Bedankt Zuster Florianne (25) voor jouw steun!