Sommige christenen zijn – geestelijk gezien – nog lang niet volgroeid. Door genade mogen ze een kind van God zijn, maar dan heb je het wel zo ongeveer gehad. Ze zijn baby’s gebleven in het geloof.
Hopelijk is het bij u anders en groeit en bloeit uw geloofsleven. Dan bent u werkelijk welgelukzalig, om het met een mooi woord uit de oude Statenvertaling te zeggen.
Misschien verlangt u wel naar zo’n geloofsleven. Vroeger, ja, toen leefde u dichtbij de Heere Jezus. U wandelde met Hem, was vol van Hem. Maar nu… Het is allemaal zo dor en zo doods geworden. U ervaart maar zo weinig van Hem. U hebt het gevoel dat u midden in de woestijn leeft. Wel vertrokken uit Egypte – net als ooit het volk Israël – maar nog ver verwijderd van Kanaän, het land vloeiende van melk en honing.
Oorzaken van geestelijke donkerheid
Tal van oorzaken kunnen het geestelijk leven van een christen in donkerheid hullen. Veel christenen zijn overal vol van, behalve van de Heere Jezus. Ze zijn vol van hun werk, van hun favoriete tv-series, van hun bankrekening, van internet en vul verder maar in. Sommigen denken dat ze een en ander kunnen combineren. Een beetje God, af en toe een kort gebedje, een beetje Bijbel, een enkel bijbelstudietje, maar ook heel veel wereld.
Denk niet dat ik u veroordeel. Ik zeg het ook tegen mezelf. Als ik kijk naar christelijk Nederland, dan huilt mijn hart. Zit ik er ver naast wanneer ik zeg dat we vaak maar geestelijke tobbers zijn? Dat er geestelijk veel lauwheid is in ons leven, zoals de Here Jezus ook tegen de gemeente in Laodicea zei (Openbaring 3:16)?
Verandering is echter mogelijk. Dat is het goede nieuws. De Laodicenzen werden opgeroepen tot bekering (Openbaring 3:19) en die oproep komt ook tot ons. Het Evangelie is zo geweldig rijk! En onze Heiland, de Heere Jezus Christus, wil ons leven geven en overvloed (Johannes 10:10).
Daarom wil ik met grote nadruk de Heere Jezus centraal stellen en Hem laten schitteren. Paulus zegt tegen de Galaten zelfs dat hij hun Jezus Christus als de Gekruisigde voor de ogen geschilderd heeft. Dat verandert mensen. Beter nog: Hij verandert mensen! Zodat we geestelijk gaan groeien. En waar ontmoeten we Hem? In de Bijbel, Zijn eigen Woord, dat levend en krachtig is!
Verlangen naar het beloofde land
Dat Woord moet wel opengaan in ons dagelijks leven. Alleen dan kan het krachtig spreken. Ik hoop en bid dat wij niet tevreden zullen zijn met een leven in de woestijn, maar dat we verlangen om met de Heere te mogen wandelen in het Beloofde Land.
Ik bid dat er meer van de Heere Jezus zichtbaar zal worden in ons leven en in onze kerken en gemeenten. Dat er meer en meer gelovigen zullen zijn die zich helemaal aan God toewijden, met het diepe verlangen in Zijn tegenwoordigheid te zijn. Geestelijke groei zal dan zichtbaar worden en het is goed mogelijk dat anderen dat eerder opmerken dan wijzelf.
Deze groei veroorzaakt geestelijke honger, die pas wordt gestild wanneer wij Gods goedheid hebben geproefd en een glimp hebben opgevangen van Hemzelf (Hebreeën 2:9).
Wanneer we in Zijn tegenwoordigheid komen en Hem werkelijk ontmoeten, dan zullen we onze eigen kleinheid en zondigheid beseffen. Hij is immers de Heilige. Jesaja riep het uit: ‘Wee mij, want ik verga! Ik ben immers een man met onreine lippen (Jesaja 6:5), waarna de Heere hem heiligde en Jesaja toch in Gods tegenwoordigheid kon zijn. Met volle vrijmoedigheid mogen wij tot Hem gaan, omdat de Heere Jezus als de Hogepriester de hemelen is doorgegaan (Hebreeën 4:14-16).
In de stilte
Het zou wel eens kunnen zijn dat we niet zoveel te zeggen hebben wanneer we in Gods nabijheid zijn. Zo zet ook Psalm 62 in: ‘…mijn ziel is stil voor God’ (vers 2). En verderop in de Psalm (vers 6) spreekt de dichter – David – zichzelf toe: ‘…mijn ziel, zwijg voor God.’ Wanneer we zo in stilte tot Hem naderen, gaan we meer en meer beseffen wie Hij is. ‘Hij is mijn rots en mijn heil’ (vers 3 en vers 7). We kunnen deze woorden soms heel vroom in de mond nemen en ‘verstandelijk’ weten we dat Hij de machtige is, onze Rots. Maar deze woorden worden pas werkelijkheid voor ons als het erop aankomt, wanneer het stormt in ons leven en wanneer we Zijn nabijheid daadwerkelijk ervaren.
Wanneer we zo in de stilte voor Hem verschijnen, en de vraag wordt gesteld hoe het met ons gaat, dan zal ons antwoord anders zijn dan wanneer een mens dat aan ons vraagt. Dan kunnen we tegen God zeggen dat het goed is, omdat we in Zijn tegenwoordigheid zijn. Dan kunnen we het Paulus nazeggen dat niets ons kan scheiden van de liefde van God, in Christus Jezus, onze Heere’ (Romeinen 8:39). Dat kunnen we van harte belijden, misschien wel door onze tranen heen.
Het kan ook zijn dat we eerlijk tegen Hem moeten zeggen dat het geestelijk gezien niet zo goed met ons gaat. Aan wie kunnen we dat beter vertellen dan aan Hem? Hij kan ons leven totaal vernieuwen. Hij kan situaties veranderen. Voor Hem is niets te wonderlijk.
Najagen van heiliging
Wie het oprechte verlangen heeft en vertrouwt dat de Heere God door Zijn Geest heiliging in hem of haar werkt, en Gods weg daarin wil gaan, zal ervaren dat Hij dat ook doet.
Heiliging betekent apart gezet van de wereld en toegewijd aan God. Het is ook deel krijgen aan Gods heerlijkheid, aan Zijn luister en majesteit.
De Bijbel maakt duidelijk dat je, vanaf het moment dat je tot geloof in de Heere Jezus komt, in Gods ogen een heilige bent. En de benaming heilige is als een appèl om heilig te leven, omdat God Zelf heilig is. We zijn dan geroepen om heiliging na te jagen, zegt Hebreeën 12:14. ‘Zonder heiliging zal niemand de Heere zien,’ wordt er zelfs heel nadrukkelijk aan toegevoegd.
U zou me verkeerd kunnen begrijpen en denken dat ik vind dat we nu zelf maar keihard ons best moeten gaan doen om heiliger te leven. Dat in ieder geval niet, het is een weg die we mogen gaan, door te zien op de Heere Jezus, in het besef volkomen van Hem afhankelijk te zijn. Maar als je door genade Hem mag kennen, dan wil je toch leven zoals Hij het wil, in het diepe besef dat het Zijn werk is, in ons en door ons heen.
Denk eens aan de hele praktische oproepen om zo te lopen dat we de onvergankelijke erekrans ontvangen (1 Korinthe 9:25) en onszelf te bewaren in de liefde Gods door onszelf op te bouwen in het allerheiligst geloof en door te bidden in de Heilige Geest (Judas:20).
Ook Paulus’ oproep in Efeze 6 om de geestelijke wapenrusting aan te doen, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen van de duivel, is een duidelijke opdracht.
Het is het najagen van de heiliging, het ernaar staan, het gericht zijn op het ene doel, op God Zelf. Niet om ons eeuwig behoud, de hemel, daarmee veilig te stellen. Want het is pure genade wanneer we eenmaal binnen mogen gaan in Gods heerlijkheid.
Is het niet zo dat ons christen-zijn er vaak maar een beetje bij hangt? Als het te dichtbij komt, deinzen we terug. ‘Wie gelooft, is toch een vrij mens’, stellen sommigen. Ze zeggen dat het kijken naar programma’s waarin Gods geboden aan de lopende band worden overtreden, geen negatieve invloed heeft op hun geestelijke leven. Ze zijn immers toch al verlost… Maar waar je naar kijkt, word je door besmet.
Twee gevaren
Er dreigen twee gevaren. Aan de ene kant gaat het mis wanneer alleen maar wordt benadrukt dat heiliging en groei naar geestelijke volwassenheid voor 100 procent Gods werk is. Net zo mis gaat het wanneer alleen wordt gesteld dat het voor 100 procent van onze inzet afhankelijk is. Wie de Bijbel goed leest, zal ontdekken dat het gaat om het evenwicht tussen Gods werk en onze verantwoordelijkheid. Wanneer Hij de heiliging niet in ons uitwerkt door Zijn Geest, komt er van heiliging en geestelijke groei niets terecht. Maar wanneer wij met onze armen over elkaar gaan zitten wachten tot God iets gaat doen en ondertussen in de zonde voortleven, gaat het ook gegarandeerd fout.
Laten we in ons eigen leven nagaan hoe de stand van zaken is. Hebben we bewogenheid met hen die Jezus nog niet kennen? Raakt ons de openlijke zonde in de samenleving?
Het kan zijn dat we op een gegeven moment wel tevreden zijn met wat God ons nu geeft. We genieten van Zijn zegen en van de gaven die Hij schenkt. En we mogen Hem daar dankbaar voor zijn, maar het is mijn gebed, mijn verlangen om Hem meer en beter te leren kennen. ‘Om Hem te kennen en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden…’ (Filippenzen 3:10) Ik hoop en bid dat het ook uw verlangen is.
Worden als een kind
Dan is er nog een punt waar ik op wil wijzen. Wie ‘groot’ wil zijn in het Koninkrijk van God,
wie geestelijk wil groeien en verlangt naar geestelijke volwassenheid, zal moeten leren klein te worden, of zoals de Here Jezus het zegt in Mattheus 18:3: ‘Voorwaar, Ik zeg u: Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan..’
Diezelfde gedachte zit ook in de opmerking van Johannes de Doper, wanneer hij zegt: ‘Hij moet meer worden, ik echter minder (Johannes 3:30).
Het is het kruisigen van ons ik, het met Christus de dood ingaan, het als een kind vertrouwen op de Vader. Het is je veilig en geborgen weten in Hem.
Dit mogen we leren. Je zou het bijna omgekeerde groei kunnen noemen. Terwijl de Here Jezus steeds groter in je wordt, word je in jezelf steeds kleiner. Het is sterven aan jezelf en groeien in de genade en de kennis van de Heere Jezus Christus (2 Petrus 3:18).
Het is vertrouwen dat wat Hij doet, goed is. Het is Zijn werk in ons en door ons heen, waardoor we steeds meer op de Heere Jezus mogen gaan lijken.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 5 februari 2016 om 17:51
Mijnheer van Genderen, dankuwel voor dit mooie, waardevolle stuk. Ik ben er even stil van…..Het is een antwoord op veel vragen, het is een aanmoediging, een aansporing, een vertroosting, het zet mij op mijn plaats, geeft mij hoop en schenkt mij inzicht.
Heel veel om na te lezen, en te overdenken! Dank aan God voor de werking van Zijn Geest in u.
Geplaatst op vrijdag 5 februari 2016 om 22:02
Wat een prachtige titel van deze column….die neem ik mee voor onderweg!
Dankjewel!
‘k Moet de column verder nog lezen….
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 17:48
Geachte Dirk, heel terecht dat u ons deze spiegel voorhoudt. Wat zijn wij aan de aarde verbonden! Het is al een wonder als het verlangen naar de Heere Jezus diep in ons hart door de Heere is gewerkt. Ik las eens: een tobber blijft het in zichzelf zoeken, een bedelaar verwacht het van een Ander’. Daarom is de gestalte van een bedelaar (de tollenaar!) zo onmisbaar in het komen tot God..
Eén ding moet me nog van het hart. U beschrijft oorzaken van geestelijke donkerheid bij christenen. Wat u noemt is zeker zeer schadelijk voor de heiliging. Maar, als mensen daar maar steeds mee dóór kunnen gaan; bezitten ze dán wel een wáár geloof? Op grond van Gods Eigen Woord gaat dát niet samen. Jezus Zelf heeft geveinsdheid scherp veroordeeld..
Sterkte bij uw verantwoordelijk werk.
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 19:03
Dirk: dank je wel voor dit mooie commentaar.
Het is echt intimiteit met de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, er is niets mooier dan dat. Vertrouwelijke omgang met God, elk ding kunnen delen met Hem is zo betekenisvol en dat alleen doordat Jezus de Zege heeft behaald.
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 19:19
Beste Dirk, heel hartelijk dank voor deze prachtige overdenking. Dit is een bevestiging van de dingen waar mijn man en ik de laatste tijd mee bezig zijn. Wat een bemoediging en aanmoediging! Dank je wel!
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 19:29
Aangezien onze predikanten en voorgangers lang niet allemaal “de reis” gemaakt hebben wordt de volgende boodschap in geen kerk of gemeente gebracht!. Voor de meeste christenen geldt maar één vraag: “Ben IK gered?”….. Ik pak dan altijd de 40-jarige reis van de Israëlieten door de woestijn als voorbeeld!! Het HELE volk was gered uit de slavernij in Egypte. De Joden vieren dat elk jaar opnieuw met Pesach! Slechts twee van het hele volk bereikten Gods DOEL, het Beloofde Land! De redding is namelijk geen doel, maar slechts het “begin”!! Veel christenen leunen achterover als ze weten, dat ze “gered” zijn…… Wat moesten de Israëlieten in de woestijn leren, vóórdat ze Gods Doel bereikten? Ze moesten leren om te “vertrouwen”! Geloven en vertrouwen zijn in het Hebreeuws hetzelfde woord!! Onze reis van ons leven is ook leren om helemaal (= 100%) op Hem te vertrouwen!! Pas dan ben je geschikt voor Gods doel met jouw leven: “Het Koninkrijk van God”!! Je leest dat doel in Openbaring 1: 5 en 6
“Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde. Hem, die ons liefheeft en ons uit onze zonden verlost heeft door zijn bloed 6 – en Hij heeft ons tot een koninkrijk, tot priesters voor zijn God en Vader gemaakt – Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in alle eeuwigheden! Amen.”
Tijdens ons aardse leven (onze reis) heeft HIJ ons gemaakt tot……. Col. 3: 4
“Wanneer Christus verschijnt, die ons leven is, zult ook gij met Hem verschijnen in heerlijkheid.”
Wat een prachtig vooruitzicht!! DAT is Gods doel met jou en met mij!! Vergeet nooit, dat “evangelie” BLIJDE boodschap betekent!! Onze innerlijke vreugde moet een getuigenis zijn naar de wereld!! Tot nu is het enige christelijke getuigenis onze verdeeldheid….. Zijn er niet tienduizenden denominaties van “ware kerken”? We hebben allemaal toch maar één Jezus Christus en één en hetzelfde DOEL!! Waarom verdelen wij toch dag in dag uit zijn lichaam??
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 20:23
Mooi, bedankt.
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 20:23
@ Ermst van Olffen: daar ben ik het volledig mee eens. en…… ja, wat een blij vooruitzicht! Als we
daarmee verrukt zijn, kan onze vijand ons niet deren. Victory in Jesus!
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 20:34
Ik ben nooit bezig of ik nu gered ben of in de hemel kom. Of ik het eeuwig leven heb. Wat wel vast staat voor mij, de Here Jezus voor mij de verlosser is. Hij was er voor mij toen ik hem nodig had. Nu is de Here Jezus er nog steeds voor mij, maar anders dan toen ik pas tot geloof kwam. Het was intens, en mijn hart zat vol warmte van gelukzaligheid. En dan laat de Here God je weer los. De eerste jaren waren best wel moeilijk. Mijn ego speelde parten, de gedachte dat ik de wijsheid in pacht had. Een harde les was, om te leren in volledige afhankelijkheid van de Here te gaan leven. Mijn doen en laten, juist het laten…van mij, bracht mij dichter bij de Here.
Of je nu genoeg doet om de Here Jezus te dienen.
Die vraag vind ik wel moeilijk, na mijn gevoel dien ik nooit genoeg. In eerste plaats is het toch dienen, door middel van gebed. In dienst staan van de Here Jezus, en zijn handelen in mijn dagelijks leven, waar ik mij in bevind.
Ik kan dan alleen voor mijzelf spreken, maar kan mij ook voorstellen dat dit voor velen geldt. De Here zal mij dragen, maar ook kneden, naar zijn voorbeeld, ….zijn zoon de Here Jezus.
De Here kan je pas gebruiken, als jezelf,… als minste opstelt en daarna handelt.
Wetende dat je geliefd bent.
Vr gr rene postma.
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 21:14
Dirk, jouw schrijven is een warme deken. Toch iets persoonlijks van mij zelf.
Wat mij persoonlijk aangaat heb ik niet het gevoel dat ik in een woestijn aanwezig ben.
Heb best ook in mijn leven verdrietige en moeilijke dingen meegemaakt. Maar dat voelde niet als een vertoeven in de woestijn.
Als ik het O.T. lees dan ontdek ik dat Israël in het beloofde land zelfs meer tegenslag mee maakte dan in de woestijn.
Oorlog en vijandschap en afgodendienst steeds maar weer. Tussen door wat rust als de koning deed wat goed was in de ogen des Heren. Maar dat was incidenteel.
Met als resultaat: verstrooid naar Babel en onder de volkeren.
Zo voel en beleef ik het ook eigenlijk. Ben met Christus verborgen in God (dus aangekomen op de plaats van bestemming) maar toch is daar nog een strijd aanwezig.
Heel soms op enig moment, en het is ook maar een moment, voel ik het hemelse. IK ruik dan een heerlijke seringengeur, wil het vasthouden, maar is weer voorbij.
Ik beleef het dan ook als: hoewel ik reeds geplaatst ben met Christus in de Here God, (= het hemelse) ik ben nog in de verstrooiing (=op aarde).
Daar leef ik in maar ben er niet …van.
En daarom leef ik rustig het leven en doe wat op mijn weg geplaatst wordt. Afwachtende en uitziende naar mijn Redder en Verlosser, Christus Jezus de Gekruisigde en wat meer is de Opgestane Heer.
Hopende dat anderen aan mij kunnen zien en horen dat ik van Hem ben en Hem uitstraal. En in de verstrooiing is dat niet gemakkelijk.
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 21:18
AMEN op deze column!
Ja tijdens die groei in heiliging blijven we heel klein, onze fouten zien we voortdurend door Zijn Geest en toch weten we ons elke dag vergeven.
Over alle bergen en door alle dalen van dit leven is Hij bij ons en dan is af en toe die vreugde in Hem met niets te vergelijken hier op aarde!
Er is Niemand zoals Hij….
Geplaatst op zaterdag 6 februari 2016 om 21:19
Best Dirk, dank u wel voor deze mooie boodschap, het is hartverwarmd dit te leven en geeft je kracht om dicht bij God en onze Heere Jezus te blijven die voor ons zijn leven gegeven heeft. Wat een liefde en genade, loof DE HERE ieder moment. Lieve groetjes voor allen
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 8:21
Wauw, dit zijn de woorden Gods aan jou toevertrouwd. In mijn persoonlijk leven rommelt het momenteel nogal door dingen buiten om mij, maar ook in de gemeente en dus ook inside me en in mijn dagelijks leven en dan komt jouw stukje binnen als Gods Hand die zegt: zie maar gewoon op Mij, mijn kind. Laat alles los in Mijn Hand en leef, schitter in Mijn kracht Mijn Glorie, Ik JHWH zal het doen en jij moet stil zijn, rust aan Mijn voeten.
Dank je Dirk, Shaloom
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 11:47
De basis voor echte en goede ecclesiologie is een driehoek die bestaat uit de drie zijden: God, Israël en de kerk. Als één van die drie zijden ontbreekt, staat het gehele gebouw op drijfzand en staat op instorten. Een Bijbelse principe het éne kan niet zonder de andere.
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 12:21
Laat ik eerst melden dat ik het helemaal eens ben met de titel: De Heere Jezus laten schitteren.
In de woestijn was het toe-eigenen van de wetten van God en het bouwen van de tabernakel hun grootste doel. Voor ons geldt dit ook, alleen met de vervulling, de genade; de Heere Jezus als basis.
Zelf heb ik geleerd dat Kanaan staat voor het ingaan in God’s heerlijkheid na dit leven. Dat het hele leven hier een leven in de woestijn is.
Het beeld van het innemen van Kanaan in het leven van een Christen als beeld van God’s koninkrijk waarvan Christus zelf verkondigd heeft dat dit vanaf zijn optreden op aarde is. En ook persoonlijk: meer Christus en minder ik, wil ik zeker niet ter discussie stellen.
De 2 beelden combinerend, snap in in jouw visie wel. Maar tevens wringt er iets bij mij.
Hele woestijn als baby(periode) in het geloof kan ik niet plaatsen.
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 13:39
Reactie Dirk van Genderen:
Beste Geeske,
Dank voor je reactie. Ik wilde aangeven dat sommige christenen hun hele leven in de woestijn ronddolen. Ze zijn wel vertrokken uit Egypte, zijn wel tot geloof gekomen, wederom geboren, maar zijn nog steeds niet in Kanaän aangekomen. Ik geloof namelijk dat we in dit leven al mogen leren leven in Kanaän, leven met de Heere Jezus. En zeker, het blijft nog ten dele zolang we hier op aarde zijn. Eenmaal, na dit leven, zal de heerlijkheid volkomen zijn, eerst in de hemel en daarna zullen we mogen delen in de rijkdom van de nieuwe hemel, de nieuwe aarde en het nieuwe Jeruzalem.
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 14:42
Wat een bemoediging voor mij, ga zo door Dirk.
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 14:55
LIEVE BROEDERS en ZUSSEN,
MATTHEUS 6 vers 33 wil ik u toegeven bij het mooie vers van onze broeder Dirk van Genderen.
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 16:57
Bedankt Dirk een heel mooi stuk
Wat is de Bijbel belangrijk ja van Levensbelang
Om dagelijks in de stilte te gaan
En dan is het God en God alleen
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 17:23
Sta op, wordt verlicht, want uw licht komt en de heerlijkheid des Heren gaat over u op. Want zie, duisternis zal de aarde bedekken en donkerheid de natiën, maar over u zal de Here opgaan en zijn heerlijkheid zal over u gezien worden. Jesaja 60
Het komt allemaal goed, zie Ik maak alle dingen nieuw.
Geplaatst op zondag 7 februari 2016 om 17:29
AMEN!!!!
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 9:37
Dankjewel Dirk voor je nieuwsbrief! Niet alle kerkgangers zijn christenen! De wedergeboren mensen, volgelingen van Jezus zijn christenen!
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 11:42
Bedankt voor je bemoediging Dirk
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 15:47
Daniel verootmoedigde zich voor de Here God, Wij hebben gezondigd etc.
Wij moeten ons verootmoedigen en schuld belijden, vergeving vragen, opdat wij nog genade mogen ontvangen.
Laten we bidden voor de nood in ons land, bidden voor Israel.
Het gaat er op aan komen…!
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 17:05
Toch mogen wij niet hard oordelen over christenen nog niet volwassen geworden zijn in het geloof
Volgens Dirk zijn ze overal vol van behalve van het geloof
Ik ben nog geen christen tegenkomen die volmaakt is, dat is ook niet mogelijk zeker niet in deze zware (eind) tijd
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 17:55
Dank je wel voor je Nieuwsbrief Dirk. Ik ben het volkomen eens met de laatste regels van Boudewijn (3) en het commentaar van Harry (22) Dat waren ook direct mijn gedachten toen ik de eerste alinea las van: Oorzaken van geestelijke donkerheid.
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 19:23
Beste Dirk, heb je het boek “De terroristenjaagster” al eens gelezen. Daar staat namelijk in beschreven hoe de “Holy Land Fundation” haar gelden besteedt. Die opbrengsten, hoofdzakelijk in America opgehaald, gaan linea recta naar de Hamas, die daar wapens en raketten van koopt.
Geplaatst op maandag 8 februari 2016 om 22:12
Onlangs werd ik hier ook al door gegrepen. Ik ga nu met enkele gemeenteleden naar de woensdagavond-bijbelstudie elders in Apeldoorn waar ook anderen samenkomen om de blijde boodschap te horen. En die boodschap is duidelijk en profetisch. (maranatha boodschap) In de vrije evangelische gemeente. Word hier erg door bemoedigd.
Broederlijke groeten van Fokko
Geplaatst op dinsdag 9 februari 2016 om 9:25
Wie ‘groot’ wil zijn in het Koninkrijk van God, zal niet alleen moeten leren klein te worden.
Een tekstgedeelte dat in dit verband vaak vergeten wordt is Mt.5:17 e.v. Vers 19:
“Wie dan een van deze geringste geboden (van de Torah) afschaft en de mensen zo onderwijst, zal de geringste genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar wie ze doet en onderwijst, die zal groot genoemd worden in het Koninkrijk der hemelen.”
Heilig leven kan alleen onder gehoorzaamheid van de Torah zoals Yeshua voorleefde en leerde.
In Mt.7:21-23 spreekt Yeshua verder over het binnengaan in het Koninkrijk, met in vers 23 de verschrikkelijke uitspraak:
“Ik heb u nooit gekend; ga weg van Mij, u die de wetteloosheid werkt!”
(wetteloosheid in Grieks “anomia” = zonder wet (Torah in dit verband) vanwege onbekendheid of overtreding)
En dit ondanks “hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam demonen uitgedreven, en in Uw Naam veel krachten gedaan?”
Uiteraard heeft bovenstaande niet van doen met “werken der wet”, waar Paulus het over heeft, dat gaat om de verkeerde manier van de Torah (met allerlei bijverzonnen wetten en tradities) houden met als doel je eigen zaligheid te verdienen. Ook het “onder de wet zijn” is voor hen die geloven niet geldig omdat Yeshua de straf op de overtreding gedragen heeft en we niet door de wet veroordeeld worden. Maar dat is uiteraard geen vrijbrief om de Torah te overtreden, zoals Paulus in Rm.3:31 zegt:
“Doen wij dan door het geloof de wet teniet? Volstrekt niet, maar wij bevestigen de wet.”
Bevestigen is actief bezig zijn.
Het is dus i.v.m. het koninkrijk, heel gevaarlijk om wetten van de Torah als afgeschaft te beschouwen. Denkend daarbij bijv. aan Shabbat, Feesten des Heeren, voedselwetten, het verschuiven van data naar feestdata van heidense afgodsdiensten (pasen, niet op 14 aviv), enz. enz.
Geplaatst op dinsdag 9 februari 2016 om 13:57
Dank je Dirk! Je woelt een boel los. Ik vond het erg mooi wat je dit keer schreef. Het is altijd mooi, maar dit was speciaal.
We kunnen rustig stellen dat niemand volwassen is in het geloof totdat Jezus ons zal veranderen bij zijn komst of bij onze opstanding. Zoals Paulus het zegt: “Niet dat ik het reeds zou verkregen hebben of reeds volmaakt zou zijn, maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht…” Streven naar groei in het geloof en naar heiligheid met Gods hulp, is niet hetzelfde als al helemaal heilig zijn.
Vaststellen dat iemand nog niet erg is gegroeid in zijn geloof, is gelukkig ook niet hetzelfde als iemand veroordelen. Als je ziet dat iemand bijvoorbeeld te veel met oppervlakkige pleziertjes of regelrecht foute zaken bezig is en weinig met God, is dat inzicht op zich niet veroordelend. Wat je met die informatie doet, dat bepaalt je houding. En daar heeft Dirk het ook over als hij ons vraagt: doet openlijke zonde ons nog iets? Hebben we bewogenheid met mensen die God niet dienen zoals ze zouden kunnen?
We kunnen alleen aan onszelf werken met Gods hulp. Maar het leven van anderen kunnen we ook zeer zeker beïnvloeden door voor ze te bidden en het ze goed voor te leven. Soms krijgen we de gelegenheid te getuigen en dat is zeker belangrijk, maar het echte werk wordt door de Heilige Geest gedaan. Aan dat werk kunnen we als het ware meewerken door voor ze te bidden, want dan komt Gods Geest in actie in die mensen.
Ik hoop dat we, naast bidden voor onze eigen heiliging, ook allemaal zullen bidden voor onze naasten; de lauwe Christenen – waar we bij tijd en wijle zelf bij horen – de mensen die echt anti-God zijn, de onverschillige ongelovigen en de mensen in nood. En laten we bovenal bidden voor Jezus’ terugkomst, want Hij zal alle dingen nieuw en goed maken en alle heiligen naar zijn beeld veranderen. Dan zijn we eindelijk die volmaakte Bruid die God voor ogen had voor zijn Zoon toen Hij ons schiep.
Geplaatst op dinsdag 9 februari 2016 om 15:09
Prachtige woorden Dirk en zeer bemoedigend… Bedankt!
Geplaatst op dinsdag 9 februari 2016 om 18:19
Hallo Dirk, prachtig!!! amen amen amen, dat wij niet beschamen, Jezus Christus onze Heer, amen God Uw naam zij eer!
Geplaatst op dinsdag 9 februari 2016 om 20:48
En zo gaan we al zingend met elkaar voorwaarts.
‘t Scheepje onder Jezus hoede
Met de Kruisvlag hoog in top
Neemt als ARKE der Verlossing
Allen die in nood zijn op.
Arme zondaar, zie de Kruisvlag
Wapperend langs de oceaan
WEET…de Heer is het scheepje
KOM….neem uw Verlossing aan.
Al staat de zee ook hol en hoog
En zweept de storm ons voort
Wij hebben ´s Vaders Zoon aan boord
En ´t veilig strand voor oog.
Geplaatst op woensdag 10 februari 2016 om 9:29
Goedemorgen Dirk en alle lezers. Ik ben nieuw hier, en zal mij eerst voorstellen, ik ben Esther.
Bij toeval kwam ik op deze site.
Geweldige mooie titel, “De Heere Jezus laten schitteren”. Toen ik het zo las, besefte ik… dat de Heere Jezus alleen kan schitteren door ons heen. Laat ik zien dat ik bij Hem hoort? Kunnen mensen aan mijn houding en levenswandel zien dat Jezus schittert?
Vragen met een hele diepe lading. Dan moet ik denken aan de vergelijking van de Wijnstok uit Johannes 15. Jezus in mij, en ik in Jezus. Pas dan…ga ik groeien. Of zoals Jezus zegt, ‘zonder mij kunt u niets doen’…
De reactie van Rene Postma (9), herkende ik mijzelf ook wel in. Ik doe nooit genoeg voor Jezus, ik weet wél dat Hij mijn Redder en Heiland is. En ik niets ben zonder Hem.
Het gaat met vallen en opstaan, maar Jezus is erbij, om mij/ons weer op te richten, en met Hem verder gaan.
Hartelijke groet, aan allen, Esther.