Het is opmerkelijk dat er in de christelijke bladen en kranten betrekkelijk weinig aandacht is voor mensen die ziek zijn. Maar wanneer er een bijzondere genezing heeft plaatsgevonden, worden er vaak pagina’s over vol geschreven en wordt de genezing getoond op allerlei internetfilmpjes. Gezonde mensen verheugen zich over de genezing, maar voor zieken is dit niet altijd makkelijk.
Wie ziek is en gelooft in de Heere Jezus, wordt soms opgescheept met het gevoel dat het zijn of haar eigen schuld is dat genezing uitblijft. De Heere staat immers klaar om genezing te schenken. Door Zijn striemen is ons genezing geworden en wanneer er in de eigen gemeente geen speciale genezingsmogelijkheden worden geboden, zijn er altijd nog de genezingsdiensten, krijgen ze niet zelden te horen.
Ik ken mensen die op een wonderlijke wijze genezen zijn. God geneest, ook vandaag. Laten we dat vasthouden, Hem daarvoor loven en prijzen en ons verheugen met degenen die genezen zijn. En laten we vooral ook biddend om zieken heen staan. God verleent immers kracht aan het gebed van de rechtvaardigen. Mensen in nood ervaren vaak dat er voor hen wordt gebeden. En uit ervaring weet ik hoe goed het je doet wanneer mensen laten merken dat ze met je meeleven.
Niet iedereen wordt genezen
Ik ken ook mensen die naar genezingsdiensten zijn geweest, of voor wie op straat werd gebeden, maar niet genezen zijn, of slechts tijdelijk opknapten, hoewel tegen hen werd gezegd dat ze genezen waren. Deze zieken krijgen hierdoor ook geestelijk nog een forse dreun te verwerken, waar de zogenaamde gebedsgenezers zich niet verantwoordelijk voor voelen. Daar kan de eigen omgeving en de eigen gemeente voor ‘opdraaien’.
Ik weet van een predikant die met zijn vrouw een kindje met het syndroom van Down kreeg. Toen hij dit aan een bevriende predikant vertelde, wees die hem op Exodus 4:11: ‘Maar de HEERE zei tegen hem (Mozes): Wie heeft de mens een mond gegeven? Of wie maakt iemand stom, doof, ziende of blind? Ben Ik het niet, de HEERE?’
De predikant werd zo getroost door deze woorden, dat hij even later tegen zijn vrouw kon zeggen: ‘De Heere heeft ons gezegend met de geboorte van een kindje met het syndroom van Down. We begrijpen nog niet in wat voor opzicht het een zegen is, maar we zijn ervan overtuigd dat het een zegen is.’
De zondag erna stond deze predikant weer op de preekstoel. Zonder dat hij het wist, zaten er die zondag zeventig verpleegsters en een receptionist van het ziekenhuis, waar hun kindje geboren was, in de kerk. Van hen kwamen er dertig tot geloof in de Heere Jezus.
God kan het lijden gebruiken om ons deel te laten krijgen aan Zijn heiligheid
Natuurlijk zou ik u graag beloven dat ziekte en pijn al in dit leven uitgebannen kunnen worden, zoals sommige predikers dat doen. Maar dat kan ik niet. Laten we niet vergeten dat we in een gevallen wereld leven. Iedereen die garandeert dat gelovigen niet ziek hoeven te zijn en niet door moeilijkheden getroffen kunnen worden, is een leugenaar, die mensen valse hoop geeft.
En de Bijbel laat duidelijk zien dat de Heere lijden, ziekte, moeilijkheden en vervolging vanwege het geloof in Hem kan gebruiken om ons deel te laten krijgen aan Zijn heiligheid. Hebreeën 12:10 zegt: ‘Hij doet dat tot ons nut, opdat wij deel krijgen aan Zijn heiligheid.’
In onze zwakheid wil Hij Zijn kracht openbaren. Paulus getuigt in 2 Korinthe 12:9, nadat hij heeft verteld dat hij God drie kreeg had gebeden om de verwijdering van de doorn uit zijn vlees, wat niet gebeurde: ‘Maar Hij heeft tegen mij gezegd: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Daarom zal ik veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.’
Er komt een einde aan het lijden
De verlossing van de wereld is echter nabij. Als de Heere Jezus komt, komt er een einde aan alle ellende, pijn, oorlog en ziekte. Wat kun je daar soms naar uitzien!
De wereld zal niet definitief ten onder gaan door milieuvervuiling of stijgende temperaturen. De Heere Jezus zal de aarde redden en Zijn zegen aan de volken geven, mits ze Hem zullen eren en dienen en op zullen trekken naar Jeruzalem (Zacharia 14:17).
Maar tot die tijd hebben we te maken met de gevolgen van de zondeval in het paradijs. In het grote wereldgebeuren, en ook in ons eigen leven en in het leven van hen die ons lief en dierbaar zijn. En zeker, God geneest en richt zo tekenen op van Zijn komende Koninkrijk.
Het komt erop aan dat we God vertrouwen, in welke omstandigheden we ons ook bevinden. Hij kan oplossingen geven in hopeloze situaties.
We krijgen niet altijd een antwoord op de vraag waar God is als het leven pijn doet, hoewel lijden ook onze eigen schuld kan zijn. En sommigen lijden wel heel veel. Laten we maar voorzichtig zijn met goedkope antwoorden.
Soms is het beter om eerst te zwijgen en er te zijn. En soms kunnen we ons verwonderen over Gods genade in het leven van iemand die een diepe weg moet gaan. Als we maar weten dat de Here met ons is en voor ons zal zorgen, ook al gaan we door een dal van diepe duisternis (Psalm 23). Zijn vrede is meer waard dan gezondheid en voorspoed.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 9:51
Beste Dirk,
Hier zeg ik van harte Amen op.
Hartelijke groet,
Elisabeth
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 10:40
Amen.
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 14:04
Er zijn mensen met groot lichamelijk lijden, maar ook met groot psychisch lijden. De laatsten worden vaak door hun omgeving minder goed begrepen, omdat zij vaak ander en niet altijd aanvaardbaar gedrag vertonen, waar zij dan niet mee overweg kunnen. Dat is dus moeilijk voor mensen die gezond in het leven staan en nergens last van schijnen te hebben, al wordt de wereld nog zo slecht om hen heen. Mensen die minder sterk in het leven staan, hebben het daardoor extra moeilijk. Zij staan vaak alleen in hun strijd.
Zo ervaar ik het dus zelf, ondanks dat ik opgegroeid ben in een katholiek warm gezin. Het geloof speelt nauwelijks of geen rol meer bij mijn broers en zusters. Ik wil niet zeggen dat zij daarom slecht zouden zijn. Zij doen het vaak beter dan ik en dat steekt dan weer, want ik ben de gelovigste van allen, dus zou ik beter moeten zijn dan hen. “En je bent zo gelovig! Je laat het niet zien!” is een verwijt wat ik steeds krijg te horen. Dat mag dan misschien zo zijn, maar ik ben niet onverschillig. Ik ben de jongste van het gezin.
Had ik ook maar meer vertrouwen in God en meer zelfvertrouwen. Het vertrouwen, wat zij desondanks in het leven hebben en wellicht toch nog in God, ook al spreken zij er niet over omdat zij dat niet kunnen, hebben zij meer dan ik. En toch geloof ik in God, maar ik mis een stuk basisvertrouwen, wat bij mij al jong is weggeslagen. Oorzaak is mij niet helemaal duidelijk. Ik heb altijd geleefd met een te groot aan angst. Ik weet wel dat dat begonnen is in mijn jeugd naar aanleiding van de ziekte dood van mijn peetoom. Verder begon in die jaren ook de veranderingen in de Kerk en in de samenleving.
Westfriezen kunnen moeilijk praten over het geloof, mede omdat kennis (vanuit de Bijbel) ontbreekt. Het geloof is hier nog altijd taboe. Het zelfmoordcijfer ligt hier in ons gebied dan ook vrij hoog in vergelijking met de rest van Nederland.
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 14:11
Ook ik zeg: Amen Amen.
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 17:21
Beste Dirk,
Ik geloof ook dat God kan genezen. Bij sommigen ineens of zoals bij mij geleidelijk. Ik lijd aan een ongeneeslijke ziekte maar ik ben onmiskenbaar beter aan het functioneren met weliswaar medicijnen.
Als je wist hoe ik 33 jaar geleden was, zou je het verschil kunnen opmerken. Ik functioneerde nauwelijks en lag veel op bed met veel diepe psychische problemen. Nu zijn mijn angsten weg en denk ik helder. Ik blijf ergens nog wel kwetsbaar, maar ik denk dat mijn herstel aan twee dingen toe te schrijven is: het mij onderdompelen in Gods woord en het doen van wat er staat. Gehoorzaamheid wordt door God beloond. En ziekte heeft níet het laatste woord maar God die alle macht heeft in hemel en op aarde heeft ons een prachtige toekomst bij de Here Jezus beloofd! Hoop mogen wij dus altijd houden!
San
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 20:14
Mooie reactie, San op Marian!
En Dirk, een prachtige troostrijke column!
“Door Zijn striemen is ons genezing geworden” betekent toch ook ‘genezing van onze zonden en daardoor vrede in je hart’?
Ik begrijp niet dat gezonde gelovige mensen, die op een bepaald moment ziek worden zo ‘claimen’ dat ze door ‘hun Geloof’ beter zullen worden.
Er liggen tehuizen vol met gehandicapte gelovige kinderen, die nooit genezen worden b.v. van het syndroom van Down of spina bifida of door een ongeval van een dwarslaesie…….kan dat dan niet!? En eigen ziektes wel?
Toch geloof ik in genezing, maar het komt sporadisch voor in deze gebroken wereld.
Ook Paulus leed eronder en hij schrijft in 2 Cor. 4:7b-10…..”in alles zijn wij in de druk, doch niet in het nauw; om raad verlegen, doch niet radeloos; vervolgd, doch niet verlaten; ter aarde geworpen, doch niet verloren; te allen tijde het sterven van Jezus in het lichaam omdragende, opdat ook het leven van Jezus zich in ons leven openbare……de Schat in aarden vaten”
En Zijn Aanwezigheid in ons leven is het Allerbelangrijkste!
Geplaatst op vrijdag 3 juni 2016 om 22:31
Beste Dirk, ook ik wil graag Amen zeggen op uw schrijven.
Voor mij …in mijn leven, brachten de diepe dalen in mijn leven mij dichter bij de Here. Ontzag, en in volle afhankelijk zijn van onze Vader. Fijn dat ik de Here nu ken, en de zorgen en de lasten van dit aardse leven voor mij worden gedragen.
Dankbaar dat de Here mij heeft gered, en dat is alleen maar genade.
Voor mijn werk kom ik in aanraking met diverse mensen, culturen, achtergronden en geloven. In het algemeen zijn de mensen ziek. Dankbaar dat ik dit werk mag doen.
Op mijn veertigste 3 keer een hartinfarct gehad, 3 keer gereanimeerd. Stuk van mijn hart afgestorven, revalideren. Je hele leven, gezin toen met kleine kinderen, op de kop gezet. Maar het moest zo zijn, de Here veranderde radicaal mijn leven. Wat een Zegen.
De bovenste reacties van Marian en San vind ik ook mooi, wij zouden ons veel kwetsbaarder mogen opstellen. Wetende dat je gedragen wordt door broeders en zusters. De ziekte van San weet ik, door wat mijn broer heeft doorgemaakt, kan ik een klein beetje meevoelen. Fijn dat het steeds wat beter gaat, San.
Ik heb ook de reacties van Marian gelezen, mooi om te lezen, uw diverse verhalen. U groeit in uw geloof, en daar put u kracht uit.
Ook in mijn familie geloven ze niet. Maar mijn moeder deed dat wel.
Als je gelovig bent, en je kan straks terug kijken op je leven. Dan denk je, wat een genade en Zegen. Maar zit je midden in een diep dal, dan lukt dat niet altijd. Ik hield mij altijd vast aan het lijden van de Here Jezus, wetende dat ik bij hem terecht kan en gedragen word.
Ik vind het moeilijk om te zeggen dat als ziek bent, of andere nare dingen meemaakt, dat tot zegen kan zijn. Want als je er midden in zit, dan kun je dat soms niet zo zien. Verontschuldig mij hiervoor, ik kan mij voorstellen als u dit leest…… en ik dan.
Blijf volhouden, en onderhoud een diepe relatie met de Here.
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 11:04
Dank San, Christi en Rene voor jullie lieve en bemoedigende reactie. Het stuk van Dirk vind ik verder ook heel mooi – dank ook aan Dirk-
De ziekte, genezing en dood horen bij dit leven. Mijn moeder zei over de zonde dat dat nooit went. Dat beaam ik. Soms denk ik dat dat een doorn in je vlees kan zijn. Een aantal jaren geleden heb ik mij wel eens afgevraagd wat Paulus of was het Petrus bedoelde met een doorn in zijn vlees. Op een gegeven moment dacht ik dat het om een hardnekkige zonde (…) ging waar hij niet van af kon komen. “Mijn genade is u genoeg”, zei Christus.
Zo heb ik een boek dat ik nog nooit heb gelezen, maar de titel is veelzeggend: ‘In zwakheid sterk’ (over St. Therese de Lisieux).
God zegene jullie!
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 16:07
het is bijzonder hoe je in een ziekte gesprekken kunt voeren met zoveel mensen over geloof, hoop en liefde. dan ga je goed bedenken wat belangrijk is in je leven en wat niet. Je kan niet anders omdat je energie zo beperkt is. Het is niet altijd zo dat je begrepen wordt, je hoeft ook niet met iedereen op eenzelfde golflengte te zitten. Vergeven en genezen ligt dicht bij elkaar. Leven heeft een bedoeling, God kent het zoveel beter dan wij, Heer geef ons liefde.
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 16:25
Mooi geschreven, en zo nodig dat dit ‘aangekaart’ wordt.
Ik ben al lang ziek, en sinds een aantal jaren invalide/bedlegerig door een medische complicatie/fout, waarvoor ik zelf ook een stuk verantwoording neem, ik heb de behandeling geaccepteerd, terwijl ik twijfels had.
Ik krijg nu vanuit de medische wereld vrijwel geen behandeling, dit onder andere om de gevolgen en foute diagnoses daarna niet aan het licht te laten komen. Extra pijnlijk is het dat juist een christelijke arts hierin zo’n grote negatieve rol heeft gespeeld.
Van mede christenen heb ik inmiddels heel wat kwetsende opmerkingen en redenen moeten aanhoren waarom ik maar niet genees.
De manier waarop wij met elkaar omgaan (mijzelf incluis) is onbegrijpelijk soms.
Tegelijkertijd ondervind ik dat Jezus bij machte is om mij/ons in soms bijna onmogelijke situaties staande te houden.
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 18:29
Hartelijk dank voor deze bemoedigende woorden. Ik heb erge pijn, door mijn posttraumatische dystrofie kan ik moeilijk lopen; ben ook naar gebedsgenezers geweest.
Maar nog erger is die constante achtervolgingen, moordaanslagen. Ik heb heel veel procesverbalen van liggen, de politie die mij door heeft verwezen naar slachtofferhulp.
Mijn ex-man was een corrupte politie agent en wist iets van een hoofdofficier van Justitie. Het is een ernstige situatie. Hij heeft mij geestelijk en lichamelijk ernstig mishandeld.
Ik ben 6 keer met een urgentieverklaring verhuisd en de laatste keer heb ik zelf de aanvraag gedaan. En net nu ik denk: het gaat goed, gebeurt er weer iets.
Ik weet ook, dat je alleen maar advies kunt geven als je dit zelf hebt meegemaakt. Ik schrijf heel veel gedichten, dan spreek en getuig ik van de kracht en de liefde van de Here God.
Ik wens iedereen op deze site heel veel kracht toe.
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 18:59
Zelf vind ik het best moeilijk, omdat ik ziek ben en veel mensen om mij heen bidden voor mij om genezing.
Ook in de Bijbel worden zoveel verhalen verteld, waarin wonderen van genezing beschreven worden.
In hoeverre heeft het te maken met onze houding en geloof als christen?
Ik weet dat de Here Jezus mij elke dag kracht en Zijn nabijheid geeft.
Bedankt voor het evenwichtige verhaal!
Het is bemoedigend voor velen.
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 18:59
Beste Dirk, Zach.14 spreekt over het duizend-jarig vrederijk. De situatie zal dan zeker beter zijn, maar Opnbaring 21 zegt dat God een nieuwe hemel en aarde belooft, want de eerste hemel en aarde zijn voorbijgegaan. Jezus gaat dus niet deze oude aarde redden, maar maakt iets total nieuws!
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 20:09
Ik wil graag opmerken, dat ik het mooi vind en waardeer hoe er van gedachten gewisseld wordt. Het blijft een lastig knderwerp met meer vragen dan antwoorden. Feit is, dat er velen genezen én dat er velen niet genezen. En ik heb zelf beide aan den lijve ondervonden. Ook heb ik heb ik voor mensen gebeden en ze genazen én ik heb voor mensen gebeden en ze genazen niet. Ik ken dus de vragen van heel dichtbij. Eén van de dingen die ik heb geleerd: ga niet vergelijken en ga niet over en weer oordelen! En helaas zie ik dat wel gebeuren …
Onlangs heb ik de uitleg van Willem Ouweneel beluisterd over HC Zondag 9 en 10. Wat hij zegt, en ook als bedoeling van de HC ziet: het gaat niet zozeer om de oorzaak van het kwaad of ziekte die ons overkomt, maar om het feit dat het niet buiten God om gaat en dat we daarin rust/berusting mogen vinden.
Dat is zeker waar en ik heb al vele malen de rijkdom daarvan mogen ervaren! Nergens wordt ons een leven met alleen maar voorspoed, geluk, veiligheid, gezondheid, etc. beloofd! Integendeel zelfs! En hoe heerlijk is het dan om rust te vinden bij God, buiten Wie er geen haar van hoofd valt!
Tegelijk schuilt er in deze berusting ook een gevaar … En ik merk dat ook vaak in de gesprekken die ik heb met christenen. Want als we berusten in onze ziekte en we zeggen dat de oorzaak er eigenlijk niet zo toe doet, dan is er ook geen noodzaak om naar onszelf te kijken. Dan kan het zijn dat we onszelf bepaalde vragen niet meer stellen. Welke reden zou God kunnen hebben om mij zo te beproeven? Zijn er zonden die ik Hem moet belijden? Is er iemand die ik zou moeten vergeven? (Zie ook Jacobus 5:13-18) Of hoe heeft satan zoveel invloed in mijn leven kunnen krijgen? Welke deuren heb ik voor hem open gezet?
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 20:10
Vervolg op eerdere reactie:
Begrijp me goed: ik bedoel deze vragen niet als een poging toch alles van God te willen begrijpen! We zullen hier op deze aarde nooit alle antwoorden gaan krijgen! Maar dat ontslaat ons niet van het stellen van vragen, niet alleen aan God maar zeker ook aan onszelf!
Het tweede dat ik signaleer: mensen vinden het de normaalste zaak om van arts naar arts en van specialist naar specialist te gaan. Behandelingen, operaties, mediactie, ect. we maken er allemaal gebruik van. En vaak hoor ik christenen zeggen: Dat heeft God ons allemaal gegeven om te gebruiken! En dat geloof ik ook … Maar wanneer ik mensen vraag naar het in praktijk brengen van Jacobus 5, dan wordt het stil … Elkaar je zonde belijden? Vergeving vragen of geven? Elkaar de handen op leggen? Doen we dat? Of misschien moet ik vragen: Is dát het eerste dat we doen wanneer we ziek zijn? Of is dat het laatste?
Wat zou er gebeuren wanneer we allemaal, ieder in onze eigen gemeente (en liever nog dwars door kerkmuren heen) bij ziekte eerst deze geestelijke middelen in zouden zetten en daarná pas zouden grijpen naar de aardse middelen?
Let wel, ik bedoel dit niet veroordelend naar anderen toe! En ook niet om: wat ben ik goed en anderen slecht! Ik bedoel dit echt oprecht vanuit een diep verlangen dat mensen mogen ervaren dat vergeving, bekering en gebed écht genezing kunnen brengen, dieper nog dan welk medicijn dan ook! En het mooie is, dat God ons daarvoor allemaal inschakeld! Het is geen zaak tussen jou en God alleen, nee God wil ánderen inschakelen. En ik geloof dat dat ook weer alles te maken heeft met deze tekst: Waar twee of drie zijn vergaderd in Mijn Naam, daar ben Ik in hun midden!
Geplaatst op zaterdag 4 juni 2016 om 22:11
Wanneer ik Colossenzen 3 lees, dan lees ik, dat we ons moeten focussen op Jezus Christus!! Wat we tegenwoordig zien is dat de meeste christenen steeds meer focussen op de “wonderen en tekenen”! De vorige week ging het eigenlijk al over dit onderwerp. Jezus waarschuwt daar tegen in Marcus 13 (ook in Matth.24): Marcus 13:22
“Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan en zij zullen tekenen en wonderen doen om, ware het mogelijk, de uitverkorenen te verleiden.” Of Johannes 4: 48 “Jezus zei dan tot hem: Indien gijlieden geen tekenen en wonderen ziet, zult gij niet geloven.”….. Dat is een heel ander verhaal, dan vele gebedsgenezers willen doen geloven…. Er is altijd al heel veel aandacht geweest voor de “gaven van de geest”, en ik zou willen dat er minstens zoveel aandacht is voor “de vruchten” van de Geest! Ik denk dat dan heel veel predikers, evangelisten en gebedsgenezers door de mand vallen. Op facebook werd ik door velen aangevallen toen ik schreef: “als er geen vruchten van de Geest zijn, dan zijn de “gaven” niet van God”!! We hebben in deze wereld te maken met een Geest van de waarheid en de geest van de dwaling (1 Joh. 4: 6). Dat daar omheen zo een heftige discussie ontstond vind ik heel erg verontrustend. De wonderen en tekenen worden blijkbaar meer geloofd, dan wat Jezus over deze dingen zegt!! Ik ben heel dankbaar, dat ik met mijn 80 jaar zonder medicijnen gezond mag zijn en ik weet zeker, dat God dat leidt en in zijn hand heeft!! Jozua 14: 10 en 11 speelt daarbij steeds door mijn gedachten. Ik geloof in genezing door gebed, zalving en of handoplegging, maar dat heeft meer te maken met het geloof, dat de “handoplegger” heeft, dan met het geloof dat de zieke heeft….. Zelfs Jezus’ discipelen – toen zij werden uitgezonden – ontdekten, dat ze niet alle zieken in Jezus naam genezen konden, waarop Jezus reageerde met: “jullie kleingelovigen”….. Toen kwam Jezus zelfs met het “bergen verzetten”!! (Mattheus 17: 22). Welke gebedsgenezer zegt: “het ligt aan mij” ?
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 10:14
Dirk, mag ik een stukje van Spurgeon plaatsen? Hopelijk is de vertaling redelijk, heb geprobeerd het zoveel mogelijk ‘intact’ te houden.
“Ik zou niet graag veertig jaar in deze wereld geleefd hebben zonder ooit onder ziekte te hebben geleden. Als ik iemand ontmoette die nooit pijn of een dag ziekte in zijn leven had, benijdde ik hem altijd. Maar nu niet meer, want ik ben er van overtuigd dat hij de verliezer is door zijn nooit veranderende ervaring/staat. Hoe kan een man meevoelen met de problemen die hij zelf nooit gekend heeft? Hoe kan hij teder van hart zijn als hij zelf nooit is aangeraakt met zwakheid? Als men een trooster voor anderen wil zijn, moet hij het verdriet en de ziekten van anderen kennen (ondervinden). Het was van essentieel belang voor onze Heer, en zeker wat essentieel was voor Hem, is nodig voor degenen die herders van anderen willen zijn, zoals Hij was.”
Spurgeon.
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 11:34
Ik kan hierop alleen maar volmondig AMEN zeggen.
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 14:55
Zo waar en mooi Amen !
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 15:27
Beste Dirk,
Een belangrijk en bemoedigend commentaar, vooral hoe wij met ziekten en tegenslagen moeten omgaan.
Misschien kan ik nog wat toevoegen met het volgend verhaal:
Bij mijn Oma thuis hingen diverse ingeraamde (geloofs)spreuken, wel in het Duits, waardoor ik ze als kind niet kon lezen, maar nu wel, omdat ik ze nog altijd bewaard heb.
Wie nooit het brood met tranen at,
Wie nooit, kommervolle nachten op zijn bed wenend zat.
Die kent ook niet de hemelse machten.
Goddelijke huiszegen.
Waar geloof is, daar is liefde,
Waar liefde is, daar is vrede,
Waar vrede is, daar is zegen,
Waar zegen is, daar is God,
Waar God is, daar is geen nood.
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 15:36
Een Lied als bemoediging over onze Yeshua!
Die Naam vind ik persoonlijk beter en mooier dan Jesus, want Yeshua was Zijn echte Naam in Israel als hun en onze Verlosser…..Halleluhjah!
https://www.youtube.com/watch?v=xDZZ0-F5EKk
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 18:06
Beste Dirk en al de ander broeders en zusters in de Heere die hebben gereageerd, de grootste en belangrijkste genezing is die van de ziel door wedergeboorte, wie dat intens beleeft heeft een dagelijks relatie met God onze Vader! Dan mag elke ziekte of probleem ervaren worden als die van het gedicht: Voetstappen in het zand, toen het moeilijk was, toen heb Ik jou gedragen! Ik heb 48 jaar geleden mijn leven aan God terug gegeven, samen met mijn vrouw en de twee kinderen. Van elke ziekte, zorg, en tegen slag zeg ik tegen de Heere; Heere wij allen zijn van U, het is Uw zorg! Dit geeft een rust die alle verstand te boven gaat. Inmiddels heeft Hij 2 Kinderen thuis gehaald en heeft mijn vrouw vanwege darmkanker misschien nog tot het einde van dit jaar te leven. Dan heeft Hij op mij zelf na bijna alles wat Hij uit en door genade ons geschonken heeft weer terug. Een ding mogen we zeker weten, dat de tegenwoordige tijd en leven niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons in de hemel openbaar wordt gemaakt, halleluja, Amen!
Geplaatst op zondag 5 juni 2016 om 23:04
Beste Dirk,
Wat een diepe leed is er allemaal toch!
San
Geplaatst op maandag 6 juni 2016 om 9:37
@Christi, het lied “You are my all in all”, waarvan je een link plaatste, is niet alleen een van mijn favoriete liederen, ik had deze juist zaterdagavond een paar keer bekeken en toen klikte ik gisteren op de link en was het tot mijn verrassing hetzelfde lied én ook dezelfde uitvoering. Ik dacht zelfs dat de link niet goed werkte en heb het 3x geprobeerd 😉 Dat vond ik speciaal en wil ik graag daarom even melden.
En met betrekking tot dit onderwerp: ik sprak zaterdag een echtpaar waarvan de man strijdt tegen kanker. Hij was 23 maart j.l. naar huis gestuurd om daar te sterven, want ze konden helemaal niets meer voor hem doen. Het enige was zware morfine, de behandelend arts werd zelfs geïrriteerd toen zijn vrouw verzocht om de morfine lager te doseren. Maar de Heere had iets anders in gedachten, want hij is er nog steeds en voelt zich momenteel zelfs naar omstandigheden redelijk goed. “Mijn tijden zijn in Uw hand”.
Hartelijke groet, Jacob
Geplaatst op maandag 6 juni 2016 om 20:08
Als we Job 1 en 2 lezen, ontdekken we dat het God als Schepper vrij staat te doen wat Hem behaagt om een mens op te voeden naar het niveau waar God hem of haar hebben wil. Zelfs de Satan wordt voor dit doel gebruikt. Job erkent dat, zelfs als ook zijn vrouw afhaakt. In de brief aan de Hebreen (12) ontdekken we dat God ook als vader voor zijn kinderen in Christus tucht uitoefent met hetzelfde doel. In de brief aan de Laodicensen wordt zelfs expliciet vermeldt dat God allen die Hij liefheeft, bestraft en kastijdt en dat het ontbreken hiervan niet als positief wordt gezien. Dat het God vrij staat om Zelf te bepalen hoe en waarom is niet aan onze beoordeling onderworpen. Dat er in de laatste dagen weer vele bedriegers opkomen, die beweren de tekenen van een apostel te kunnen nabootsen is een kenmerk van het verlangen Gods tucht te willen ontlopen. De Joden begeren tekenen en de Grieken wijsheid maar Paulus verkondigde Christus de Gekruisigde, de Joden een ergernis en de Grieken een dwaasheid. Wij zullen met Hem heersen indien wij ook met Hem lijden. In het Midden Oosten kunnen gelovigen voor een IS tribunaal alleen nog maar de naam van Jezus Christus belijden voor ze worden gedood. Dat laat God ook toe, want de Heer heeft gezegd niet bevreesd te hoeven zijn die het lichaam kunnen doden, maar dat men vrees moet hebben voor Hem die ziel en lichaam in de hel kan verderven. Dat is pas een vreselijk lot.
Geplaatst op maandag 6 juni 2016 om 21:12
Beste Dirk,
Van harte AMEN !!!!!!!!!
Jip Wijngaarden vertelde over Psalm 23. In dat dal, door te gaan en op Hem te zien, Hij is je aan het vormen in dat diepste dal en dat weegt niet op tegen de heerlijkheid die ons te wachten staat.
Als Hij je Leidsman mag zijn, is Hij bezig met je te laten zien wat nodig is om bij Hem te komen, nog niet fysiek genezen? Als we Zijn zaak zijn, dan kun je er meer ontspannen instaan en zal Hij je laten zien of ‘t Zijn genade is die genoeg mag zijn, of dat er toch genezing mag komen, Hem te loven, te prijzen en Hem de glorie geven die Hem toekomt, is ‘t allerbelangrijkste.
Hem te verheerlijken boven alles uit, het meest moeilijke, maar het meest bevredigend. Volhardend deze wedloop lopen, je onderweg door God gedragen mogen weten, wens ik een ieder die in ‘zware’ tijden zit Zijn Shalom toe.
Geplaatst op maandag 6 juni 2016 om 22:53
Op jeugdige leeftijd kon ik het leed en het vele ziek zijn van onze moeder geen plaats geven. En dat dit haar dichter bij God bracht, riep bij mij veel weerstand op. Helaas werd ze maar 65 jaar. Maar herinner mij de vele wijze woorden, en een vermaning nog maar al goed. Gelukkig kunnen wij zelf niet onze eigen paden en wegen bepalen, ja, hebben zelf niets in de hand.
Gelukkig mag ik de dingen nu wel beter zien en verstaan. Lessen leren we door strijd en moeiten heen. We mogen alle bekommernissen op Hem werpen (1 Petr. 5:7) want Hij zorgt voor u.
Ook is het goed dat ik/we het leed, de strijd en verdriet ook eens mogen delen met elkaar. En weten daarmee ook dat ons levenspad hier beslist niet altijd over rozen gaat. Zo het al reeds vaak is aangehaald weten we wel, waar onze hoop en kracht en moed vandaan moet komen. Onze hulp is van de Heere HEERE, die ons liefheeft, behoedt, beschermdt, en ons naar Zijn veilige haven, der ruste loodst.
Dirk v Genderen en alle anderen dank voor de goede woorden.
Geplaatst op dinsdag 7 juni 2016 om 12:33
En ja, het leven “op zich” is het grootste wonder.
De (ook de gelovige) mens van tegenwoordig wil “zichtbare”wonderen zien. Maar als ik mijn leven overdenk, dan is het een aan één geregen wonderbare leven.
Dingen die wij gewoon vinden, zijn niet gewoon. Het zijn wonderen.
We zeggen vaak: toevallig gebeurde er dit of dat. Maar het zijn geen toevallig heden. Het gebeurde op de juiste tijd en juiste moment.
Als we inzien dat ieders (gelovige) dagelijks leven bestaat uit vele wonderen Gods dan ben je dankbaar en loop je niet van hot naar her achter genezers aan.
Want er is ËEN die geneest. Naar ziel geest en lichaam. Maakt niet uit waar je bent of verblijft.
En dat is God/JHWH/Christus Jezus de Gekruisigde en wat meer is de Opgestane Heer.
Geplaatst op dinsdag 7 juni 2016 om 19:40
Wonderen zitten in grote dingen, de opvallende, maar ook in dingen die voor het oog van anderen niet zichtbaar zijn. Het is één grote genade. Regelmatig zeg ik: eigenlijk is dit gewoon ook een wonder. Gewoon in normale dagelijkse dingen, wat niemand echt zou opvallen. Misschien niet ‘spectaculair’ maar desalniettemin leidt het tot grote dankbaarheid, en is God’s hand zichtbaar. Ik wil niets maar dan ook niets afdoen aan een van Zijn Namen: Jahweh Rophe. Hij heeft er echter nog meer!
Geplaatst op dinsdag 7 juni 2016 om 22:32
Beste Waterlelie,
Ik sta volledig achter u verhaal.
Zelf heb ik na 31 Okt. 1999, mijn bevrijdingsdag, ook wonderbaarlijk geestelijk leven meegemaakt, met vele toevallige gebeurtenissen die op het juiste moment en tijd gebeurden. Dan ben je God dankbaar en loop je niet van “hot naar haar” achter gebedsgenezers aan.
In 1944 waren wij pas bevrijd (in zuid-Limburg ). Toen trok ik als 5 jarig jongetje, de warme waterketel van het kolenfornuis af, over mijn hele linkerarm 2e graads verbranding. Mijn vader ging direct met mij naar de buurman, want die was een gebeds-genezer, speciaal voor brandwonden. Maar ik schreeuwde nog harder. Mijn vader is toen met mij naar een Amerikaanse militaire arts gegaan, die naast ons in het weiland bivakkeerde. Na 5 dagen waren de brandwonden genezen. In die R.K-tijd waren veel gebedsgenezers in ons dorp. En niet te vergeten de vele Heiligen die ook allemaal voor een bepaalde ziekte werden aangeroepen. Dus van kleine jongen af heb ik niet meer geloofd in gebedsgenezers.
Ik wil dan ook afsluiten met uw laatste zin waar ik volledig achter sta:
Want er is maar ÉÉN die geneest, naar ziel, geest en lichaam, en dat is God / Christus Jezus de gekruisigde en wat meer is de Opgestane Heer. Hub.
Geplaatst op zondag 12 juni 2016 om 17:00
Er gebeuren nog steeds wonderen.
En je moet er oog voor hebben.
En ze niet vergeten.
Prijst de Heer.
Denk aan Hizkia’s gebed.
U mag erom vragen. Vraag vrijmoedig, zegt onze God en Vader.
Ik vroeg om 15 jaar en krijg er tot nu toe meer dan de helft bij.
Zo is onze Vader. Nu mag ik nog getuigen van Zijn grote daden.