Ik proef bij veel christenen een diep verlangen naar meer van de Heere Jezus. Om Hem beter te leren kennen en meer te worden zoals Hij is. Het verlangen naar ‘Er is meer!’ heeft het Evangelisch Werkverband als thema (‘There is more’) gekozen voor haar leiderschapsconferentie van 8 tot 10 september in Ede. In dit thema kan ik me helemaal vinden. Toch heb ik bedenkingen bij deze conferentie. Dat betreft de sprekers die zijn uitgenodigd.
Wat kun je ernaar verlangen dat er meer van God zichtbaar zal worden in onze kerken en gemeenten, en ook in onze samenleving. Soms kun je je zo onmachtig voelen, onmachtig om zelf mensen te veranderen. En dat kunnen wij ook niet, dat kan God alleen, door Zijn Woord en door Zijn Geest.
Wonderen en tekenen
Toch heb ik wel bedenkingen bij deze conferentie. Dat betreft de sprekers die zijn uitgenodigd: Randy Clark en Paul Martine. Twee Amerikanen, verbonden aan de organisatie Global Awakening.
Beide sprekers hebben een indrukwekkend verhaal. Hun bediening maakt grote indruk op velen. Door de wonderen en tekenen die tijdens en na hun bijeenkomsten plaatsvinden. Niet bij enkelen, maar bij velen, zeer velen.
Goed om zulke mensen uit te nodigen, zou je denken. Bij het Evangelisch werkverband vinden ze dat in elk geval wel, hoewel ik weet dat sommigen bedenkingen hebben. ‘Als dit van God is, mogen we dit niet stoppen. Zeker, we nemen een gelovig risico,’ reageert Hans Maat op mijn vraag waarom deze sprekers zijn uitgenodigd. ‘Samen met David ten Voorde ben ik op bijeenkomsten met Randy Clark in Amerika geweest en we waren er vast overtuigd dat de Heilige Geest ons leidde om hem uit te nodigen.’
‘Ik heb zijn werk getoetst en de vruchten gezien die het voortbrengt,’ gaat Maat verder. ‘Hij is iemand die de dingen theologisch goed doordenkt en ook zet hij de manifestaties niet voorop. Ik heb daar mooie dingen gezien. Het gaat om het Koninkrijk van God.
Er is zoveel krachteloosheid in onze prediking. We verlangen ernaar dat Gods kracht zichtbaar zal worden.’
In de bijeenkomsten met Clark vallen mensen. In de Geest, zoals dan wordt gezegd. ‘Persoonlijk heb ik niets met vallen,’ merkt Maat op. ‘Het zit ‘m niet in het vallen en gillen, maar het gaat om de verkondiging van God.’
‘De Heilige Geest heeft ook bij mij een aantal dingen genezen toen ik bij Clark was. Nadat ik weer terug was in Nederland, hield ik een preek en zat de gemeente te huilen. Er vond bekering plaats, mensen werden genezen.’
Hij weet dat niet iedereen staat te juichen over de aanwezigheid van Randy Clark op de conferentie. ‘Het is frappant dat sommige predikanten mij ’s nachts belden en zeiden: ‘De Heilige Geest zegt dat ik toch moet naar de conferentie moet gaan en vrede zal ontvangen.’
Toets de geesten of ze uit God zijn
U begrijpt dat ik dit commentaar niet enkel plaats om deze conferentie aan te kondigen. Omdat we opgeroepen worden alle geesten te toetsen of ze uit God zijn (1 Johannes 4:1), doe ik dat ook hier.
Ik wil de deelnemers aan de conferentie die dit lezen, ook vragen dit te doen. Ik ga u niet vooraf zeggen wat u moet doen. Laat u daarin leiden door het Woord van God en door de Heilige Geest.
Een aantal vragen wil ik u voorleggen, bij de bediening van Randy Clark. En zoals het zo vaak bij zulke bedieningen gaat, er zijn veel voorstanders en veel tegenstanders.
De volgende vragen leg ik u voor. Als u wilt, mag u reageren, wellicht kom ik er later een keer op terug.
1. Een cruciaal onderdeel van de leer van Randy Clark is de ‘impartation’, zoals hij het noemt, het overdragen, het indragen van de zalving, de krachtige werking van Gods Geest. Dat gaat niet vanzelf, dat gebeurt volgens Clark (vrijwel) altijd via iemand anders die deze impartation ook weer via/van iemand ontvangen heeft.
Wil je dus de zalving van de Heilige Geest ontvangen, met kracht, dan zul je in contact moeten komen met een gezalfde.
Mijn vraag: Is dit Bijbels? 1 Korinthe 12:11 zegt dat de Geest uitdeelt aan ieder afzonderlijk, zoals Hij wil.
Moet je om de zalving te ontvangen in contact komen met iemand die ook deze impartation ontvangen heeft, letterlijk in dezelfde zaal, of via de tv, of kan de Heere ook zonder bemiddeling van een ander Zijn gaven schenken?
2. Randy Clark werd bekend van de Toronto Blessing, die gepaard ging met tal van tekenen, zoals het vallen, het maken van bizarre bewegingen en vreemde geluiden, het spreken in tongen, genezingen. Dit gebeurt nog steeds bij de bediening van Randy Clark. Zelfs doden worden opgewekt, meldt hij.
Wanneer hij naar mensen wijst, vallen ze (soms) letterlijk achterover, ook wel het vallen in de Geest genoemd. Als hij mensen met zijn hand aanraakt op hun voorhoofd, vallen ze vaak ook achterover. Speciaal daarvoor staan er vaak zogenaamde catchers (vangers) achter de rijen klaar, om hen op te vangen tijdens hun val, om te voorkomen dat ze zich bezeren of gewond raken.
Mijn vraag: waar vind je in de Bijbel dat zoiets gebeurt? Zeker, de Bijbel spreekt over geestelijke gaven, en ik geloof dat God ook vandaag nog Zijn gaven geeft. Maar ik zie de apostel Paulus nog niet de kring rondgaan en mensen aanwijzen of aanraken, die vervolgens achterover vallen. Soms vallen mensen in aanbidding of verootmoediging voorover. De enige keer dat mensen achterover vallen, is wanneer de soldaten de Heere Jezus willen arresteren.
Het feit dat mensen vallen, of vreemde bewegingen of geluiden gaan maken, is nog geen bewijs dat deze zogenaamde tekenen door God worden bewerkt. In het hindoeïsme komen exact dezelfde verschijnselen voor. Ook als een goeroe met zijn handen wijst of mensen aanraakt, komt het voor dat ze achterover vallen en vreemde geluiden en bewegingen maken.
3. Een derde punt is het ontvangen van openbaringen en zogenaamde ‘verse’ woorden van God, waar Clark regelmatig mee komt. Ik krijg de indruk dat die (soms) belangrijker worden gevonden dan de Bijbel. Alsof het aloude woord, de Bijbel, zijn kracht heeft verloren. Het Evangelie is toch een kracht van God tot zaligheid, eerst voor de Jood en ook voor de Griek (Romeinen 1:16)? En het Woord van God is toch levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard (Hebreeën 4:12)?
Mijn vraag: Welke waarde heeft de Bijbel nog wanneer zoveel waarde wordt gehecht aan nieuwe woorden van God? Hoe weet je of een vers/nieuw woord echt van God afkomstig is? Toetsen we de woorden die worden gesproken aan het Woord van God en laten we ons daarin leiden door de Heilige Geest, Die in alle waarheid leidt?
Je ziet ook vaak dat mensen die deze zalving, impartation hebben ontvangen, dingen gaan zien, in dromen en visioenen en ook woorden gaan horen. Ook hier de vraag: wat is de bron hiervan?
4. Vaak wordt er in de samenkomsten ook in tongen gesproken. Het wordt als het bewijs gezien van de vervulling met de Heilige Geest. Terwijl niemand weet wat er gezegd wordt.
Mijn vraag: Waarom houdt men zich zelden aan wat er in 1 Korinthe 14:27 staat: ‘En als iemand in een andere taal spreekt (…) laat één het uitleggen’.
Waarna vers 28 nog toevoegt: ‘Als er geen uitlegger is, laat hij dan in de gemeente zwijgen.’
5. Randy Clark geeft aan in de loop van de jaren gegroeid te zijn in zijn geestelijke bediening. Als er een zieke in de zaal aanwezig is, voelt hij in zijn lichaam om welke ziekte het gaat, waarna hij over die zieke genezing kan uitspreken.
Mijn vraag: Komt dit niet heel dichtbij waarzeggerij? Leviticus 19:31: ‘U mag u niet wenden tot de dodenbezweerders en waarzeggers. U mag hen niet raadplegen, zodat u zich met hen verontreinigt. Ik ben de HEERE, uw God.’
6. Clark stelt: ‘Genezing staat centraal in het Evangelie.’ Op Twitter schreef hij op 23 april jl.: ‘Ziekte is niet uw kruis om te dragen.’ En op 26 maart jl. had hij zijn lezers er al op gewezen: ‘Herinner u, God houdt van u en wil dat u gezond bent. Hij wil dat we gezond zijn, Hij belooft het,’ waaraan hij de Bijbeltekst toevoegde: Door Zijn striemen bent u genezen. Op die belofte mogen we rusten,’ aldus Randy Clark.
Mijn vraag: Ik besef Twitter een zekere kretologie heeft. En zeker, de Heere Jezus geneest zieken, ook vandaag, maar genezing staat toch niet centraal in het Evangelie? Paulus stelt in 1 Korinthe 2:2 immers: ‘Ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus en Die gekruisigd.’ Er is toch alleen behoud door geloof in de Heere Jezus Christus?
En wat zou Randy Clark tegen Paulus gezegd hebben nadat hij de Heere had drie maal had gebeden om de verwijdering van de doorn uit zijn vlees, waarna hij als antwoord van de Heere ontving: ‘Mijn genade is voor u genoeg, want mijn kracht wordt in zwakheid volbracht’ (2 Korinthe 12:9)?
7. Grote nadruk wordt in de samenkomsten gelegd op het vuur (‘Fire’) van God. Clark roept dat de zaal ook toe: ‘Fire’, ‘Fire’, ‘More, God, more…’ Hij waarschuwt de mensen: ‘Het vuur kan gaan branden in je, dan voel je de elektriciteit door je heengaan. Er kan olie in je handen komen. Sommigen zullen gaan huilen, lachen, schudden, beven, op de grond geworpen worden door de glorie van God. Neem het mee naar jullie eigen kerken.’ Ook vraagt hij de engelen in de bijeenkomst aanwezig te zijn en hun werk te doen.
Mijn vraag: Waar kom je in de Bijbel tegen dat we de engelen uitnodigen in onze bijeenkomsten en hun werk te doen? En over welk vuur hebben we het hier. Is het reinigend vuur? De Bijbel spreekt ook over het verterende vuur. Dat staat in het Nieuwe Testament, in Hebreeën 12:29, een verwijzing naar Deuteronomium 4:24. Dat is een dringende oproep om de Heere te dienen en te gehoorzamen, ‘…want de HEERE, uw God, is een verterend vuur, een na-ijverig God.’
Deze vragen stel ik uit bewogenheid en uit bezorgdheid. Ook ik verlang ernaar om de Heere Jezus beter te leren kennen en meer van Zijn kracht en Zijn aanwezigheid te ervaren. Maar ik denk wel eens dat wij de dag van de gewone dingen verachten, zoals Gods Woord het zegt.
Wij strekken ons uit naar meer van de Geest, maar de Heilige Geest is ons gegeven. Onze zwakte ligt aan onszelf. Ik ben ervan overtuigd dat de Heere ons wil leiden tot verootmoediging. Hij wil Zijn kracht schenken, in onze zwakheid.
En deze impartation, deze zalving, die Clark en Martine komen brengen, zouden wel eens kunnen leiden tot ongewenste gevolgen. De kans is groot dat aanwezigen de impartation meenemen naar hun eigen gemeente. Dat kan tot verdeeldheid leiden, tot onrust, tot verwarring, ook tot geestelijke verwarring. Toronto heeft scheuren getrokken, dwars door kerken en gemeenten heen. Laten we daar alert op zijn. Laten we vasthouden aan het volstrekt betrouwbare Woord van God en daar alles aan toetsen.
En als u gaat, ga biddend. Ik heb eerder een voorval beschreven wat ik zelf heb meegemaakt. Drie voorgangers namen mij mee naar een kamertje naar een zaal waar een samenkomst was. Ik merkte onrust in mij en bad de Heere om geestelijke bescherming.
Vervolgens ging één van de voorgangers voor mij staan, begon te bidden, in tongen te spreken en tegen mij te blazen. De beide anderen stonden achter mij om mij op te vangen als ik zou vallen. Ze hielden hun armen al opzij.
Ik ervaarde een geestelijke strijd. Degene die bad, blies en sprak, zei toen: ‘Jij hebt een Geest die sterker is dan mijn geest,’ waarna zij stopte en we weer terug gingen naar de zaal. Ik dankte de Heere voor Zijn bescherming en ervaarde Zijn vrede. U begrijpt: Als zoiets weer zou gebeuren, zou ik dit niet toelaten.
Dirk van Genderen