Wij wijzen vaak met onze beschuldigende vinger naar de overheid. In onze ogen doen onze leiders veel dingen fout. We uiten onze onvrede, we worden steeds negatiever. En steken anderen met dit onvrede-virus aan. Veel christenen doen hier gewoon aan mee. En wat haalt het uit? Niets. We worden er geen vrolijker mensen door. Geen aantrekkelijkere christenen.
Christenen hebben toch wel wat beters te doen dan te klagen. De profeet Jeremia vraagt in Klaagliederen 3:39: ‘Wat klaagt dan een mens?’ En het antwoord luidt: ‘Laat ieder klagen over zijn zonden.’
Maar doen wij? We klagen over onze omstandigheden, terwijl we het, vergeleken met bijvoorbeeld het leven in de sloppenwijken van Rio de Janeiro, toch heel goed hebben.
We kunnen veel leren van christenen, onze broeders en zusters, die vervolgd worden vanwege hun geloof. Klagen zij ook zo over hun regering? Laten we deze keer eens naar Iran kijken.
‘Het aantal christenen in Iran groeit snel,’ aldus Todd Nettleton van The Voice of the Martyrs. En dat in een land waar christenen weinig vrijheid hebben, dat op nummer 9 staat van de lijst van Open Doors over christenvervolging.
Farsi Bijbels. Er is in Iran een grote honger naar het Woord van God.
Het is er verboden dat een moslim christen wordt. En juist in dat land komen heel veel moslims tot geloof. In 2015 groeide het percentage christenen in Iran met 19,6 procent. Als belangrijkste reden voor deze groei wordt genoemd het falen van de islam om het land vooruit te helpen. Volgens Open Doors komen zelfs kinderen van politieke en geestelijke leiders van Iran tot geloof in de Heere Jezus.
Nettleton heeft Iraanse christenen horen zeggen dat ze ayatollah Khomeini als ‘de grootste zendeling’ van Iran beschouwen. Hij was er in 1979 verantwoordelijk voor dat Iran een islamitische republiek werd, die geleid zou worden ‘zoals Mohammed het wilde, volgens de Koran.’
Maar bijna 40 jaar later staat het land er niet erg best voor. Er is corruptie, er is armoede, Israel wordt het land bedreigd met totale vernietiging.
‘Als de overheid niet goed functioneert, en als er nog steeds armoede is, dan is duidelijk dat de islam niet werkt,’ stelt Nettleton. ‘Dit falen wordt door de bevolking gezien als het falen van de islam. Er zijn rapporten dat 70 procent van de Iraniërs niet langer de islam wil volgen. Wanneer ze dan het Evangelie horen, zeggen ze: Dat is de waarheid.’
Wat is nu zo opmerkelijk bij de Iraanse christenen? Ondanks de moeilijke situatie waarin ze zich bevinden, stellen ze hun vertrouwen op Christus. Ze verwachten het van Hem en niet van de regering. Ze wijden zich aan Hem toe en zien uit naar wat Hij in hun land doet en gaan doen.
Dit is een les voor ons. Laten we maar eens wat minder klagen en meer vertrouwen op de Heere Jezus. Ons heil is toch niet afhankelijk van onze overheid? Ons heil ligt verankerd in onze Heiland.
Moeten we dan maar alles over ons heen laten komen? Zo bedoel ik het niet. Blijf opkomen voor de beschermwaardigheid van het leven, voor positieve verhoudingen met Israel, voor de vrijheid om ons christen-zijn te laten zien en horen in de samenleving. Ook gebed voor de overheid blijft noodzakelijk. En de christelijke politici, die zich in hun spreken en handelen willen laten leiden door Gods Woord en door de Heilige Geest, hebben onze steun blijvend nodig.
Stop met klagen, met negativiteit. Voor sommigen lijkt dat een hobby te zijn, op feestjes en zelfs op kringen van de kerk.
Klagende christenen zijn geen getuigenis voor het christelijke geloof. Ik durf gerust de stelling aan dat klagende christenen geen bloeiend geloofsleven hebben.
Verheug u in de Heere Jezus. Hoe uw situatie ook is. Ik weet dat dat soms moeilijk of bijna onmogelijk is. Toch mogen we dat leren. Laten we elkaar hierbij helpen en aansporen. We weten immers dat het beste nog komt. Ons wacht een heerlijke toekomst. Na ons leven in de hemel en met Hem in Zijn Rijk, gevolgd door de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, en het nieuwe Jeruzalem. Wat een toekomst! Dan nooit meer klagen, maar altijd ons verheugen in de Heere Jezus, Die we zo lief hebben, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad.
Dirk van Genderen
Geplaatst op donderdag 29 september 2016 om 22:38
Beste Dirk,
Er staat in Spreuken geschreven dat het voor de blijmoedige altijd feest is (NBG51). Als wij onze eerste liefde (de Here Jezus) niet willen verzaken, dan moeten wij terug naar God gaan. Hem zoeken en op de eerste plaats weer stellen in ons leven. Vaak zijn wij negatief omdat wij niet ons verstand goed gebruiken en gaan beseffen wat wij in Christus ontvangen hebben. Ér zijn velen die minder hebben en bovendien een verloren ziel. Het is dan een zonde om de bokkepruik op te zetten en tegen alles aan te schoppen. Ook ik heb weleens mijn buien, maar ik heb geleerd dat het zonde is om negatief te doen zelfs al lijkt het feitelijk gerechtvaardigd als iets onrechtvaardigs mij is overkomen. Wij hebben ook een geestelijke strijd te voeren en kunnen niet met onze negativiteit het kwade uit ons denken weghouden. Zelf pleit ik ervoor dat wij meer gaan beseffen wat het geestelijk leven inhoudt en minder op de omstandigheden gaan zien. Het zichtbare is tijdelijk en gaat weer voorbij maar Jezus is gisteren en heden dezelfde en tot in eeuwigheid. Laat de omstandigheden niet jouw leven bepalen, maar ga staan in de kracht van God om weerstand te bieden aan de negativiteit in je denken. In 1 Korinthe 13 HSV/SV staat: “Zij denkt geen kwaad”. Het is dus volgens de Schrift een zonde als je het kwade bedenkt. Wat doen wij dan?
Geplaatst op vrijdag 30 september 2016 om 0:33
Ik eet, samen met mijn kleindochter, patat aan een pleintje te Kampen, in afwachting van het Holland Koor in de Bovenkerk.
Ik wijs haar op het deftige pand van de Theologische Hogeschool.
“Daar kun je leren om dominee te worden…”
“Huh? Ik dacht…”
Zij denkt dat dat vanzelf gaat, dominee worden. Omdat in haar leven alles vanzelf komt en gaat, denkt zij dat dat met dominees ook zo is.
De schat. Weet zij veel van de strijd in de hemelse gewesten? Hoe diep een roeping begraven kan liggen onder het puin?
Geplaatst op vrijdag 30 september 2016 om 9:17
Laat ons een voorbeeld nemen aan deze vervolgde christenen.
Hoe moeilijk ook de omstandigheden, het mag ons niet beletten de Heere Jezus loven, Die het Kruis opnam en meesleurde naar Golgota om daar een verschrikkelijke Dood te ondergaan, uit Liefde voor ons.
Geplaatst op vrijdag 30 september 2016 om 13:12
Iemand die Christen wordt zal snel merken dat het Christen zijn niet datgene brengt wat een mens graag wil hebben.
Onder de Islam is armoede lees ik. Iemand moet niet Christen worden met de gedachte dat het dan geen armoede meer zal hebben.
Als ik de Bijbel goed lees dan ontdek ik dat de profeten veel hebben geklaagd. Niet altijd over zich zelf dat zij het zo moeilijk hadden, maar meer over het volk dat hardnekkig de afgoden bleven dienen.
Als ik de geschiedenis van de apostelen lees, dan was hun leven ook één en al moeite en zorg en veel verdriet.
Niet zo zeer over hun zelf (zij wisten dat moeite en zorg en vervolging hun deel zou zijn) maar hun klacht was meer over hun broeders die weer afdwaalden en zich lieten betoveren.
In onze tijd is dat hetzelfde.
Christenen weten dat het moeilijk is om door de enge poort te gaan en dat de Weg die daarna volgt zo smal is dat je er maar alleen op kunt lopen. Er staan langs die weg geen Rabo banken waar je even geld kunt weghalen. Er staan langs die weg geen uitnodigingen voor allerlei weekend feesten, waar genoeg is te drinken en te eten. Ook geen uitnodigingen om met korting verre vakantie reizen te kunnen ondernemen.
Op die Weg gaat Christus Jezus met je mee en dan weet je: Zijn juk is zacht en Zijn Last is licht,
De vraag is : hoe ga je daar mee om? Kunnen wij zingen als we gevangen zitten?
De vervolgde Christenen zijn inderdaad een voorbeeld voor ons,zoals Ivon hierboven vermeld.
Ze zijn Christen geworden en moeten Zijn juk dragen en Zijn last. Ze werden niet opeens schat rijk en hadden volop te eten.
Maar ze weten: Het is ZIJN juk en ZIJN last die we moeten dragen op de zeer smalle Weg. Dat betekend: Hij is erbij en het einde zal goed zijn.
Het boek: de Christen reis naar de eeuwigheid zou iedere Christen in onze tijd weer eens goed moeten lezen.
J. Bunyan heeft het daarin goed verwoord.
Geplaatst op vrijdag 30 september 2016 om 14:23
Amen! Hoorde vorige week van een engelstalig iemand: ‘The right attitude is gratitude’ (De goede houding is dankbaarheid).
Geplaatst op vrijdag 30 september 2016 om 18:33
Er wordt ook erg veel op premier Rutte en het kabinet gemopperd over de forse bezuinigingen op de zorg en de daarmee samenhangende fors gestegen eigen betalingen in de zorg. Met als gevolg dat veel chronisch zieken en gehandicapten met een laag inkomen nauwelijks kunnen rondkomen.
Daarbij niet denken in problemen, maar denken in oplossingen. Hier ligt namelijk een prachtige kans voor financiële en materiële hulp door particulieren (caritas) aan chronisch zieken en gehandicapten. Veel kerken doen al aan particuliere hulp aan chronisch zieken en gehandicapten die met hoge zorgkosten te maken hebben. Voorbeelden van daarvan zijn de voedsel-, kleding- en goederenbanken, ook mantelzorg valt daaronder.
Minder van de overheid en meer van de samenleving. De caritas moet verder ontwikkeld en uitgebouwd worden, zodat de verharding en het individualisme in onze samenleving tegengegaan wordt. Zo wordt de Brief van Jacobus over dat een echt geloof met goede werken voor je naaste in nood gepaard gaat, weer uiterst relevant! Door de royale verzorgingsstaat van de afgelopen decennia is dat wat op de achtergrond geraakt.
Geplaatst op zaterdag 1 oktober 2016 om 15:29
Kort na de Tweede Wereldoorlog, ten tijde van de stichting van de Joodse staat Israël in 1948, vonden er grote verschuivingen plaats op het organisatorische vlak.
De Wereldraad van Kerken (1948), Verenigde Naties (1945), NAVO (1949) en nog veel meer. Ook ons land ging als vanzelf op in een groter geheel, de Europese Unie.
Staat God hierin buiten spel?
Nee. Natuurlijk niet. Maar het is zeer de vraag of onze HEER God en Vader de drijvende kracht is achter deze samenscholing en bundeling van krachten.
Hij wil immers Zèlf een Koninkrijk? Met als zetel de stad Jeruzalem, van waaruit Zijn Woord, wil en wetten zullen uitgaan over het rond der aarde.
Romeinen 12
1 Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst.
2 En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.
Geplaatst op zaterdag 1 oktober 2016 om 19:45
Dus…we moeten ons niet met de politiek bemoeien, niets zeggen over de Gloalisten die het satanistische 10 Konkrijk aan het opzetten zijn…die de Arabische lente zijn begonnen met als ENIG doel Europa te overspoelen met islam terreur om dan als zogenaamde “veiligheids maatregelen” het internet aan banden te leggen totdat elke oppostie monddood is gemaakt…! Laten we onze Christen broeders en zusters in de Verenigde Staten niet ondersteunen in hun oproep om Trump te ondersteunen MET GEBED (Trump, die zichzelf in een Dienst en voor het aangezicht GODs zich de handen heeft op laten leggen en voor hem laat bidden door maar liefst 7 Pastors). Zie deze video link:
https://www.youtube.com/watch?v=GV3jUHOHN-0
Wel eens van Dietrich Bonhoeffer gehoord, Dirk?
Deze Gemeente is op dit gebied (op DIT gebied !) waarlijk de laatste Gemeente: Laodicea !
Opkomen voor vrijheid en recht is DE PLICHT van ons Christenen. Het is onze plicht het kwaad te benoemen en onrecht aan de kaak te stelllen. Dáár word ik blij van, niet van een slappe houding van de Gemeente.
Geplaatst op zaterdag 1 oktober 2016 om 20:39
Laten we niet klagen maar God danken voor al onze zegeningen, maar zeker voor Gods trouw aan Zijn eigenvolk; nu Hij duidelijk een keer in hun lot heeft teweeggebracht. Zo worden zij gesteld tot hoofd der volken, na 2000 jaar te zijn vertrapt, brengt God hen zelf terug naar Zijn land, terwijl God zelf al hun vijanden verslagen, aan hen gaat overleveren, zowel de hun omringende vijandige landen als het gros van onze kerken. Het Woord is hier duidelijk over. Allen die Gods land willen verdelen zullen worden als hadden ze nooit bestaan.
Paulus heeft nog zo gewaarschuwd. Denk niet dat je in de plaats van Israel bent gekomen, wees niet hoogmoedig.
Geplaatst op zaterdag 1 oktober 2016 om 21:12
Het Koninkrijk der Hemelen staat boven alle aardse rijken.
Zoek de schatten die boven zijn, door Christus verworven voor zondaren die God de rug hebben toegekeerd.
Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld…… maar opgericht in het hart van een verloren zondaar.
Wanneer gaan we dat nu eens begrijpen?
Geplaatst op zaterdag 1 oktober 2016 om 22:50
1 Timoteüs 2:1 en 2 – Allereerst vraag ik te bidden, te smeken en te danken voor alle mensen, voor koningen en alle andere gezagsdragers. Bid dat wij een ongestoord en rustig leven kunnen leiden, waardig en in alle opzichten toegewijd aan God. GNB
Geplaatst op zaterdag 1 oktober 2016 om 23:00
Ik heb NIETS te klagen!!! Ik ben in GOEDE handen en Gods Woord helpt mij daarbij. De volgende tekst “moet” ik bij herhaling op facebook aan de mensen voorhouden, want ook daar kom ik af en toe “klagers” tegen. Het volgende van Paulus, heeft ons meer dan genoeg te zeggen:
Colossenzen 3: 1 – 4
“1 Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods. 2 Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. 3 Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God. 4 Wanneer Christus verschijnt, die ons leven is, zult ook gij met Hem verschijnen in heerlijkheid.”
Valt hieraan nog iets toe te voegen?
Geplaatst op zondag 2 oktober 2016 om 11:41
Klagende christenen zijn als het volk Israel dat murmureerde terwijl het brood en water in de woestijn ontvangen had. Nehemia 9:15 En Gij hebt hun brood uit den hemel gegeven voor hun honger, en hun water uit de steenrots voortgebracht voor hun dorst; en Gij hebt tot hen gezegd, dat zij zouden ingaan om te erven het land, waarover Gij Uw hand ophieft, dat Gij het hun zoudt geven. Hoe geheel anders reageerde de samaritaanse vrouw bij de waterput, zij verliet haar watervat, zij dronk nu het water wat de Heer haar gegeven had. Joh.4:28 Zo verliet de vrouw dan haar watervat, en ging heen in de stad en zeide tot de lieden:29 Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus? Johannes 4:14 Maar zo wie gedronken zal hebben van het water, dat Ik hem geven zal, dien zal in eeuwigheid niet dorsten; maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden een fontein van water, springende tot in het eeuwige leven. Christenen die het brood uit de hemel hebben ontvangen en het water dat Christus hen gegeven heeft, klagen niet want in Hem zijn zij gezegend met elke geestelijke zegening: Efeziërs 1:3 Gezegend zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegening in den hemel in Christus. Ik mag met Hem zitten aan Zijn tafel waar Hij mij geeft brood en wijn. De Heere is mijn Herder, mij ontbreekt niets. Veel zgn. christenen die klagen drinken nog uit hun watervat.
Geplaatst op zondag 2 oktober 2016 om 13:45
Dag Dirk,
In het begin van jouw artikel (in de Nieuwsbrief) meldt je dat er een groei van 19.6% en dat is heel fijn.
maar in feite zegt dat percentage mij niet zoveel. Want 19,6% ten opzichte van hoeveel.
Het maakt nogal wat uit of er al ½ miljoen of 2½ miljoen christenen in Iran wonen waar het gegeven percentage over berekend wordt.
Met vriendelijke broeder groet,
jelle bottema
Geplaatst op zondag 2 oktober 2016 om 15:59
No.12.
Prachtige tekst, maar ik weet nog steeds niet goed, welke dingen dat precies zijn, die boven zijn en die ik moet zoeken. “Bedenk de dingen, die Boven zijn, niet die op de aarde zijn.” Hoe kan ik weten welke “dingen” dat zijn? Ik ben nog niet “boven” geweest. Wie kan mij daarop een duidelijk antwoord geven? Ik denk aan de Heer Jezus, maar dat is geen “ding”. Alhoewel ik deze tekst heel vaak hoor en ook lees , weet ik nog steeds niet goed, welke dingen ik moet bedenken.
Rijke Zegen toegewenst.
Geplaatst op zondag 2 oktober 2016 om 19:09
@ Stadina: Omdat ik de “schuldige” ben van “bedenk de dingen die boven zijn” voel ik mij geroepen om een korte toelichting te geven. Eigenlijk begin ik maar met een tegenvraag: “heb je enig idee waar je de dingen vindt, die “boven” zijn? Zonder mijn Bijbel(s) zou ik het ook niet weten! God spreekt tot mij in of door zijn Woord! God of “de Vader” is “boven” en zijn Zoon is daar ook sinds hemelvaart! Maar Hij is op aarde door zijn Geest “naast” of zelfs IN mij!
Je kunt mij ‘s avonds (bijna) te allen tijde vinden onder mijn eigen naam op facebook en dan kan je bij mij altijd met alle vragen terecht.
Geplaatst op zondag 2 oktober 2016 om 20:08
Stadina nr 15
Volgende tekst stelt ons gerust op dat vlak:
“Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is opgekomen,
dat is wat God bestemd heeft voor hen die Hem liefhebben” *1 Kor. 2:9*
Geplaatst op zondag 2 oktober 2016 om 20:15
15 Stadina.
We zeggen vaak als mens : Wat kunnen we toch genieten van de goede “dingen” hier op aarde.
Nu, zo moet je ook deze tekst invullen. Bedenk de “dingen” die boven zijn en die niet op aarde zijn.
Hier genieten we van goede “dingen”
In de hemel zullen we in overtreffende trap genieten van ALLE goede dingen. Het leven met de Here God/Christus Jezus en al de gelovigen tezamen. Het leven in de natuur. Zonder dat de zon ons verbrandt en zonder de nachtelijke duisternis. Want de Here God is ons eeuwig Licht en warmte.
Dus: Het hemels Leven in zijn totaliteit.
Zonder zonde. Zonder verleidingen. Zonder ziekte en zorg enz enz. We worden niet moede of mat.
En bovenal: De Vader, Zoon en Heilige Geest = de Here God/JHWH eren en aanbidden en toejuichen.
Geplaatst op maandag 3 oktober 2016 om 4:28
Beste Dirk,
Klaagliederen 3:39 HSV: Wat klaagt dan een mens die leeft? Laat ieder klagen over zijn zonden!
Als je geen Godsvertrouwen hebt, dan verval je makkelijk tot klagen. Klagen is gewoon zeuren bij God dat je niet tevreden bent met hoe het nu is. Vaak zien wij niet welke zegeningen God ons heeft toebedeeld omdat wij naar andere dingen verlangen die helemaal niet goed voor ons zijn. Hij weet beter dan wij wat wij aankunnen en wat ons goed zal doen. Een baby laat je toch ook niet met mes en vork eten?
Sommige mensen doen aan zelfverbetering. Ze proberen in de dingen aan de buitenkant, die zichtbaar zijn, zich beter voor te doen dan zij zijn. En als dat vastloopt, omdat mensen bijvoorbeeld dat doorhebben, klagen zij dat ze niet gewaardeerd worden.
Mensen kunnen op deze manier heel wat te klagen hebben. De wereld zit vol met klagers omdat zij God niet (willen) kennen en dan geven zij Hem dan nog te schuld voor hun eigen situatie in plaats van zelf hun eigen verantwoordelijkheid te nemen hun zonden te belijden en zich tot Jezus te (be)keren. Zelfverbeteraars zijn klagers omdat zij de waarheid niet (kunnen) verdragen.
Daarom de conclusie moet dan zijn, dat alleen Jezus ons een gelukkige blijmoedigheid kan geven waar jezelf achterheen moet gaan omdat niemand jouw geluk op het oog heeft behalve jouw ellende wat de demonen willen gebruiken om jou het leven zuur te maken.
San
Geplaatst op maandag 3 oktober 2016 om 15:15
De mens heeft altijd geklaagd en klaagt nog steeds. De wereldgeschiedenis laat ons de gruwelijke resultaten zien van menselijk bestuur en wat dat betreft is er anno 2016 niet veel veranderd.
Elke generatie wil opnieuw het wiel uitvinden, maakt fout op fout en leert niets van de geschiedenis. We vallen dus steeds in herhaling. Aangezien satan met zijn personeel de aarde regeert weet hij keer op keer de mens van alle generaties te misleiden.
Prijs de Heer dat Hij zich aan ons in deze duistere wereld bekend maakte. Prijs de Heer voor de evangelie van zijn Koninkrijk. Prijs Hem voor de hoop die Hij ons geeft. De kennis vermeerdert en de boeken Daniel en Openbaringen die heel lang niet aan de orde kwamen in de kerk, worden nu aktueel. Sinds 1948 zien we de contouren van Gods Heilsplan met Israel en de Wereld scherper worden. In de wereld is er NIEMAND die een oplossing kan bieden voor de huidige problemen maar wij mogen uitzien naar Jezus de redder van de wereld. Met vertrouwen mogen wij uitzien naar wat Hij gaat doen.
Geplaatst op maandag 3 oktober 2016 om 16:34
De dingen die boven zijn worden genoemd in de rest van het hoofdstuk Col. 3. Lees dat hoofdstuk aandachtig door en u weet wat de dingen die op de aarde en die boven zijn.
Geplaatst op maandag 3 oktober 2016 om 19:10
No. 16, 17 en 18, Hartelijk dank voor jullie reacties. Daar kan ik wat mee!
Ernst: ik zit niet op facebook, dus dat gaat niet lukken. Maar dank voor het aanbod.
1 Kor 2:9 is voor mij een “eye-opener”! Hartelijk dank! God is goed!!!
Geplaatst op maandag 3 oktober 2016 om 20:01
Klagen… doe eens wat meer met evangelisatie, dan zul je zien dat je meer blij wordt. We hebben vorige week vrijdag geëvangeliseerd op straat van 19.00 uur t/m 23.00 uur in de arme zigeunerwijk in Radna in Roemenië. Afgelopen zondag zat de kerk bomvol en 5 mensen willen graag 22 oktober gedoopt worden, dat maakt je echt blij! Zie Matth. 28:19 en 20.
Geplaatst op dinsdag 4 oktober 2016 om 1:56
Ik heb net de hele dag geklaagd, en boos dat ik was. Nou dat is fijn op zijn tijd en.. .wel zo eerlijk! Een mens gaat in zijn leven door alle emoties heen. Niemand kan beweren altijd alleen maar vol vrede, dankbaarheid te zijn. Jezelf opleggen dat je zulke emoties niet mag uiten of voelen is ongezond. Ben je dan de voorbeeldige christen die niet bestaat… behalve hier op dit forum of een robot. Je mag het uiten en ja zeker bij God. Hij MAG alles van mij weten en ik wil niet doen alsof. als ik dit allemaal lees krijg ik er de bibbers van, zoveel ‘voorbeeldigheid’. GOd weet wel beter hoor.
Dus eerlijk zijn en in de tussentijd….. niet met je goede werken te koop lopen. Dat staat ook in de Bijbel, dat wij dat niet moeten doen. En toch doet men het.
Geplaatst op dinsdag 4 oktober 2016 om 10:45
Ga niet alleen door ‘t leven,
die last is u te zwaar,
Laat Een u sterkte geven,
ga tot uw Middelaar!
Daar is zoveel te klagen,
daar is zoveel geween
en zoveel leed te dragen.
Ga niet alleen!
En zoveel leed te dragen.
Ga niet alleen.
Geplaatst op dinsdag 4 oktober 2016 om 14:22
‘Xandra’ Ben het helemaal met je eens! Emoties onderdrukken is juist niet goed. Later krijg je er last van…..(en kun je naar de psycholoog). Een mens kan gewoon mens zijn met alle emoties die daarbij horen. God ziet alles en heeft ons lief, kent onze moeilijkheden. Wij zijn zeker geen robots. Verder luidt er een gezegde: doe wel en zie niet om. We hoeven niet over onze goede werken te pochen. Wij kunnen ook alle problemen van deze wereld niet oplossen. Gelukkig kunnen we ons leven in het volste vertrouwen in Gods hand leggen……
Geplaatst op dinsdag 4 oktober 2016 om 14:26
(re.24). Vroeger werd ik nooit boos, de laatste jaren alleen maar boos en veel klagen. Ik hoop dat dat een keer stopt. Met Gods hulp en genade zal dat gaan lukken. Je mag boos zijn maar het moet ook een keer over geraken. Dat kan alleen als dingen goed worden uitgepraat met degenen met wie het niet (meer) wil vlotten. Maar dan moeten alle partijen wel willen. Anders blijf je met een wrevelig gevoel zitten en blijf je maar ontevreden en kwaad. Matt.6:9-13 Amen.
Geplaatst op dinsdag 4 oktober 2016 om 16:50
Begrijp je @xandra…’k heb ook zo’n tijd.
En achteraf zal blijken dat het een leerzame tijd is geweest!
Volgens mij heb je gelijk…..het is onmogelijk, ook in mijn beleving altijd blij en opgewekt te zijn als gelovige.
De Psalmen staan er trouwens ook vol van.
En zelfs Elia had soms een depressieve bui, maar de Here bleef barmhartig.
En dan Jozef….daar moet ik de laatste tijd weleens aan denken!
Geplaatst op dinsdag 4 oktober 2016 om 17:06
Exact Sjaak,
“Ga tot uw Middelaar”
We kunnen geen stappen overslaan, en mogen toch wel David als voorbeeld nemen.
David, die van zijn hart geen moordkuil maakte. Eerst ‘klagen’ (hart uitstorten), vervolgens kwam er ruimte en het weer hand in hand lopen met de Heer. Dat mogen wij ook doen. Noemen we hem een klager, ik dacht het niet. Eerst het een, dan het ander. En wat er dan uit de mond komt hoeft niet fraai te klinken, als het maar eerlijk is. En daarna nadert God, hoor. Dan ervaren we Zijn troost en Leiding. Dat lukt niet als we dingen verborgen houden (“Ik moet een blijmoedig Christen zijn, en ik moet dankbaar zijn”) Dat vind ik een vrij valse leer, ook nog. Ook eentje die anderen iets oplegt, hoe het moet. Dat schept geen ruimte, dat sluit af. En ongezond voor de ziel bovendien. David begreep het. God zegt: Nader tot Mij en Ik zal tot u naderen. Hij zegt niet: “Kom met je zonnigste gezicht en je fraaiste woorden”.
Denk ook eens aan christenen die psychisch lijden. Dat zijn er veel hoor, gewoon in ons eigen landje. Hoe is het voor hen om alleen maar voorbeeldige verhalen te lezen over dankbaarheid en dergelijke. Die komen nog meer met zichzelf in de knoop. Want ze krijgen het idee dat ze zich ook nog eens voorbeeldig moeten uiten. Maar dat voelen ze niet, die dankbaarheid en zegen! Ze voelen frustratie, verdriet en pijn! Tegen die mensen wil ik zeggen: Laat je hart spreken zoals het is, het is goed, al is het dan geklaag, God zal je tegemoet treden en je troosten en leiden.
Nee, ik lees veel buitenkant. Terwijl het God om de reële binnenkant gaat. En die is soms rauw. Maar door dit te uiten komen we verder, en anders niet. Dan blijft het een buitenkant.
Je geklaag aan de juiste Persoon geven, de Heere Jezus (i.p.v. aan de buurman/-vrouw) maakt absoluut deel uit van vertrouwen op Jezus.
Geplaatst op woensdag 5 oktober 2016 om 14:20
Hallo Dirk en allen… dit is mooi, en bemoedigend om te lezen.
Vertrouw op de Heere Jezus… op alle vlakken van ons leven. Is er verdriet, wanhoop, ziekte, armoede, verlies, werkeloosheid, moeilijkheden in gezin en relatie…. toch altijd blijven vertrouwen op de Heer.
Bemoedigend om te lezen over de broeders en zusters in Iran… zo mooi hebben ze het niet… en toch voelen ze dat de Heer bij hun is. Geweldig hoor.
En zo ook bij ons… ons vertrouwen in de Heere wordt nooit beschaamd, ondanks dat het leven bepaald niet altijd over rozen gaat.
En het is waar wat Xandra schrijft…soms zou je wel willen gillen van nijd en boosheid, of klagen en zeuren… maar gelukkig weet de Heer dat ook… en Hij wil niets liever dat wij onze stoom ook weer bij Hem brengen.
Vertrouwen in de Heere Jezus omvat werkelijk alle aspecten van ons leven… en ja… dat is niet altijd makkelijk… als we maar beseffen dat we het niet en nooit alleen hoeven te doen.
We worden niet bespaard… de stormen en woeste golven van het leven… maar met Jezus aan boord, komen we veilig op de plaats van bestemming.
Dan zien we pas wat onze hemelse Vader en Jezus heeft bereid voor ieder die bij Hem hoort.
Vaders zegen om jullie allemaal heen, en liefs van mij, Esther.
Geplaatst op woensdag 5 oktober 2016 om 15:10
Xandra:
Ik ben het met je eens om eerlijk te zijn met elke emotie, ook de emotie van boosheid.
Van Jezus staat geschreven dat Hij was verbolgen bij het graf van Lazarus en ook toen men handel dreef op het Tempelplein, Hij maakte een zweep en veegde het Tempelplein schoon. Zelf was ik ook een keer erg boos, heb het bij God gebracht en merkte ik dat het verdwenen was. Je mag je emoties hebben, maar er niet in blijven hangen.
Geplaatst op woensdag 5 oktober 2016 om 16:42
Wow, wat een mooie reacties, eigenlijk precies ook zo wat ik bedoelde. Fijn om te lezen (niet dat mensen problemen hebben natuurlijk). Mijn ervaring is, dat het weer lucht schept in de relatie met God en dat het juist wel dichterbij brengt. Dat je weer ervaart dat Hij een Trooster is, en ons hoofd omhoog houdt. Niet uiten, is een hindernis. Nee, we moeten er niet in blijven hangen, maar dat is wel het mooie: na het uiten, gaat het ‘erin hangen’ meestal weg. Daarom lieve mensen: als iets blijft knagen, is het al vaak een teken. Luister er maar naar. God zou waarschijnlijk zeggen: Breng het dan toch bij Mij! Marian, sommige dingen zijn erg moeilijk en we snappen het niet. We mogen het er allemaal uitgooien bij de juiste Persoon. Hij zal ons verder helpen, al weten wij soms niet hoe.Bedankt voor deze reacties. Dat we van ons hart geen moordkuil maken.