Het is belangrijk om het eens te hebben over het – voor de meesten – ‘onzichtbare’ volk van God. De gemeente van de Heere Jezus Christus, hier op aarde. De gelovigen, uit Joden en heidenvolken, verspreid over de hele wereld. Samen vormen ze één volk. Sommigen verstoppen zich, alsof ze duikboot-christenen zijn, anderen zijn veel meer zichtbaar. Maar de Heere weet wie de Zijnen zijn.
Titus 2:14 zegt dat de Heere Jezus Christus ‘Zichzelf voor ons gegeven heeft, opdat Hij ons zou vrijkopen van alle wetteloosheid en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen, ijverig in goede werken.’
Wat een genade van God als je tot dit volk mag behoren, bij het volk van de Heere Jezus. Dan ben je van Hem, dan behoor je Hem toe.
1 Petrus 2:9 en 10 zeggen over dit volk: ‘U bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot Zijn eigendom maakte; opdat u de deugden zou verkondigen van Hem, Die u uit de duisternis heeft geroepen tot Zijn wonderbaar licht,
u, die voorheen geen volk was, maar nu Gods volk bent; u, die zonder ontferming was, maar nu in ontferming aangenomen bent.’
Wie tot dit volk van God mag behoren, is welgelukzalig, zoals de Statenvertaling het zo mooi zegt. Wat zijn we rijk, geestelijk rijk, als we door genade de Heere Jezus mogen kennen. We horen nu al bij Hem en zullen eenmaal voor altijd bij Hem zijn, om Hem te loven en te prijzen.
Als wij over de situatie in de wereld spreken, kijken we vaak naar landen als Amerika, Rusland, Israel, Iran, Syrië, Turkije, Noord-Korea en naar Europa. En als het specifiek gaat over de eindtijd, zijn we extra gespitst op de ontwikkelingen in het Midden-Oosten. Terecht overigens.
Maar we vergeten heel vaak de rol van de gemeente van de Heere Jezus in dit hele gebeuren. Terwijl juist de gemeente – de gelovigen – zo’n belangrijke rol ‘speelt’.
Ik wees er al op dat de gemeente van de Heere Jezus vaak zo onzichtbaar is. Dat is jammer, omdat de gemeente zoveel te bieden heeft aan deze wereld. Een hoopvolle toekomst in een tijd van crisis en onzekerheid. Rust en vrede te midden van dreigende aanslagen. De vreugdevolle boodschap van het Evangelie. Redding, verlossing en eeuwig leven.
Weten uw collega’s, vrienden, buren, families dat u bij de Heere Jezus hoort? Gaat u wel naar de samenkomst van uw gemeente, maar bent u de rest van de week een ‘duikbootchristen’? Niemand ziet u als volgeling van de Heere Jezus, niemand hoort u, alleen zo af en toe komt u even in de gemeente om ‘lucht te happen’, zoals ook een duikboot af en toe even omhoog moet om verse lucht in te nemen.
De kerk, de gemeente staat niet synoniem voor het volk van God. Al degenen die wederom geboren zijn en tot geloof in de Heere Jezus zijn gekomen, behoren tot Zijn volk en hebben de Heilige Geest ontvangen.
Wat de Heere Jezus tegen Paulus zei, nadat Hij Zich aan hem had geopenbaard op de weg naar Damascus, zegt Hij ook tegen ons, richting degenen die nog niet in Hem geloven:
‘…om hun ogen te openen en hen te bekeren van de duisternis tot het licht en van de macht van de satan tot God, opdat zij vergeving van de zonden ontvangen en een erfdeel onder de geheiligden door geloof in Mij’ (Handelingen 26:18).
Raakt het ons nog dat alle mensen die geen persoonlijke relatie met de Heere Jezus hebben, voor eeuwig verloren dreigen te gaan. Handelingen 4:12 zegt immers dat er onder de hemel geen andere naam is gegeven om zalig te worden dan de Heere Jezus.
In deze tijd, nu de wederkomst van de Heere Jezus aanstaande is en de tijden er niet gemakkelijker op worden, hebben we niet langer de luxe om als gelovigen langs elkaar heen te leven. De gemeente van de Heere Jezus wordt opgeroepen één te zijn, in geloof, hoop en liefde. Te zijn als het zout van de aarde en het licht van de wereld. ‘Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken.’
Ze verspreiden licht in hun eigen omgeving, Gods licht. Maar hun lampjes zijn soms zo zwak. ‘Heere, vul ons met Uw Geest, steeds meer, en schijn met Uw licht door ons heen.’
De wereld beseft niet hoe belangrijk het is dat er een volk van God op deze aarde woont. ‘Een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand,’ zegt Jakobus 5:16.
Het zijn deze bidders die de knie niet voor Baäl buigen. Het zijn degenen die op hun knieën liggen en smeken om Gods zegen voor hun land en voor hun volk. Het zijn de bidders voor Israel en voor het Joodse volk.
Laten we bidden om en uitzien naar een krachtige doorwerking van Gods Geest in onze tijd, onder de gelovigen in alle landen. Een zegen voor de volken. Een geestelijke herleving, opnieuw, 500 jaar na de Reformatie in 1517.
Volk van God die dit leest, ga op uw knieën, belijd de zonden van onszelf, van onze kerken en gemeenten, van ons land en van ons volk en smeek de Heere om een herleving. En verheug u in uw Heiland. ‘Wees niet bedroefd, want de vreugde van de HEERE, dat is uw kracht’ (Nehemia 8:10).
Zoveel gelovigen gaan al zuchtend en steunend door het leven. Dat is niet tot eer van de Heere en het trekt ook geen buitenstaanders aan. Als we de Heere Jezus mogen kennen, mogen we ons verheugen en verblijden in Hem.
En zeker, als we zien wie we zijn, maakt ons dat ootmoedig en nederig, maar laten we des te meer zien op Hem, onze dierbare Heere Jezus. Zijn komst is nabij en onze verlossing is aanstaande. Dan zullen we voor altijd bij Hem zijn (1 Thessalonicenzen 4:17). Wat een heerlijke toekomst!
Dan zal de Heere Jezus zichtbaar worden voor iedereen. En dan zal ook Zijn volk zichtbaar worden. Kolossenzen 3:4 zegt immers dat de Zijnen dat met Hem zullen worden geopenbaard in heerlijkheid. Dan zal de wereld beseffen: het is toch waar wat die christenen altijd hebben gezegd.
En tot die tijd geldt: Moedig voorwaarts, in de kracht van de Heere, geleid door Zijn Woord en door Zijn Geest, in eenheid. En niets zal ons kunnen scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heere (Romeinen 8:39).
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 24 maart 2017 om 16:04
Sjalom Dirk,
Velen onder ons zullen massaal de reformatie herdenken. Achteraf bezien komt men tot de conclusie dat er veel fouten zijn gemaakt. Misstanden die er in de loop van de eeuwen “ingeslopen waren” worden nu achterhaald door weer opnieuw “water bij de wijn te doen” door de oecumenische gedachte. Wat is dat trouwens? De woordverkondiging vervlakt en het gedachtegoed: lief zijn voor je naaste is al een voldoende. Dan gaat het Woord niet meer open of het is zo afgevlakt dat er geen diepgang meer in te bespeuren is.
Op een handige manier spelen voorgangers daarop in: we leven in de eindtijd en allerlei scenario worden daarbij gehaald. Ze weten net als ieder ander dat de tijd die de Eeuwige gegeven heeft een keer op raakt. De woorden die reeds lang voorzegd zijn tot hier toe en niet verder komen gewoon dichterbij. We moeten ons niet laten leiden door wat er mogelijk gaat gebeuren en hoe dat einde nadert. Waar iedereen zich druk over moet maken is dat men vertrouwt op de Eeuwige en Zijn belofte.
Eindtijd profeten zijn spoorboekje verkopers, die precies vertellen hoe alles in hun ogen moet verlopen. Zij vergeten echter om in de trein te stappen en deelgenoot te zijn op weg naar de heerlijke toekomst die wacht. Toekomstprofeten zijn wegwijzers die blijven stan. Een gids op je levensweg gaat met je mee. Ook door deze donkere tijden. Dat is het perspectief wat je in de Bijbel kan lezen en dat geeft houvast in deze samenleving die alle normen en waarden los laat.
Wees voor de ander een medereiziger, die vertroostende en bemoedigende woorden spreekt. Laat daar die trein maar vol van zijn. Een goede gids zegt tegen je: blijf zitten, het eindstation nadert snel. Dan ben je gerust, want je gids is betrouwbaar. Velen onder u weten dat Yeshua hun levensgids is en dat Hij wees op dat eindstation. Dus medereizigers: welkom in de trein die gestadig doorrijdt en nog zoveel lege plaatsen heeft openstaan. Wie in die trein zit moet beseffen dat het einddoel de ontmoeting met Yeshua wordt. Kent u hem ook?
Geplaatst op vrijdag 24 maart 2017 om 19:26
Het is dan wel belangrijk dat de trein zo af en toe eens stopt ( tot rust komt).
Ten eerste om mensen de gelegenheid te geven om in te laten stappen en ten tweede om te onderzoeken of alles naar wens gaat en of er niet wat dingen opgeruimd moeten worden (eigen meegebrachte spullen) of juist belangrijke dingen die wel aanwezig zijn maar nog ongebruikt in de kast liggen, er uit moeten halen om te gaan gebruiken.
De gemeente is op reis en daarbij moet de trein onderhouden worden.
De onderhoudsmensen moeten verstand van zaken hebben. Hun materiaal moet degelijk en duurzaam zijn.
En daar ontbreekt het nog wel eens aan. Het materiaal wat gebruikt wordt is vaak goedkoop alternatief ondeugdelijk materiaal. Die de trein voor een korte tijd een opduwer geeft maar het niet aan het stabiel rijden krijgt zodat de inzittenden weer rustig kunnen genieten van de reis.
Het is zaak dat in onze tijd, naarmate dat de Komst van Christus Jezus nabij is, de gemeente stabiel en degelijk aan het reizen is. De tijd moet niet verspild worden aan het steeds blijven duwen en repareren van de trein om het maar vooruit te krijgen.
Nee, de trein moet volkomen in orde zijn en de inzittenden moeten met beleid bezig zijn om zich voor te bereiden op het einddoel dat in zicht is.
De gemeente is op reis om haar Bruidegom te ontmoeten en ….om daarna met Hem mee te gaan naar de Woning die bereid is en er wacht een taak voor de Gemeente die zij samen met haar Bruidegom zal verrichten.
Zolang zij nu nog onderweg is moet de Gemeente zich daar in alle Rust op kunnen voorbereiden. Met degelijke en duurzame middelen die beschikbaar zijn.
Dus weg met al de alternatieve ondeugdelijke middelen die tegenwoordig gebruikt worden.
Geplaatst op vrijdag 24 maart 2017 om 21:48
Wat als er te weinig gebeden wordt voor arbeiders voor de oogst? Ik mis zo vaak de oproep tot het gebed, die is er nauwelijks. Samen bidden komt, behalve in de Kerk dan nog, nauwelijks nog voor. Bovendien zijn er voorgangers van vrijwel alle gezindten die het ware geloof niet meer echt willen brengen. Dat maakt het extra moeilijk voor de gelovigen, die niet weten waar ze aan toe zijn. Tegelijkertijd speelt onverschilligheid bij vele gelovigen ook weer een rol, waardoor er dus te weinig gebeden wordt.
De eindtijd doet me denken aan een film met het lied: “I wish we’ved all been ready.” (Youth for Christ). Deze film, uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, is nog te zien op You Tube in het Engels. Inmiddels zijn er zoveel nieuwe technische mogelijkheden dat deze film wel als verouderd kan worden beschouwd, maar waarin men toch kan zien, dat men er toen ook al meende zo langzamerhand in de Eindtijd te komen of er al in te zijn. De situatie nu is nog een stuk heftiger en beangstigender dan toen. Maar Christus heeft meerdere keren gezegd: “Vrees niet!” ofwel: “Wees niet bang!”
Geplaatst op vrijdag 24 maart 2017 om 22:50
Beste Dirk,
Het is mij opgevallen via de social media dat er veel valse leringen in omloop zijn. De echte Gemeente heeft niet veel leden.
In de Bijbel staat (in Joh 9:31) dat God naar zondaars niet hoort. Daarom moeten wij het hebben van de getrouwen in de Gemeente die dag en nacht voor Israël, de Lijdende Kerk, onze regering en zij die op hoge posten zitten, bidden. Dat zou iedere dag in de voorbede terug moeten komen. Want dezen hebben voorbede nodig. Daarin mag de Gemeente niet naar onderen duiken. Ieder doet op zijn of haar manier maar getuigen heeft de Here Jezus ons als opdracht gegeven. zie Hand. 1:8.
Wij ZIJN het licht van de wereld en het zout der aarde..Wij hoeven alleen nog maar in de werken te wandelen die Hij tevoren bereid heeft… Efeze 2:10..Daarin vraagt God gehoorzaamheid. Dat wij niet onze eigen levenspad uitstippelen maar dat wij luisteren naar de stem des Heren, hoe wij moeten leven en werken. Als mensen dit geheim niet kennen om Gods stem te verstaan, zullen zij geestelijk niet groeien en zijn zij ongehoorzaam. In Johannes 10:3,4 wordt over het volgen van de Here Jezus gesproken doordat zij Zijn stem kennen. Het is mogelijk om Zijn stem te “horen” in een zachte onhoorbare stem. Een voorbeeld van iemand die dat goed kon, was Corrie ten Boom. Leest u maar haar boek “Zwerfster voor God.” Maar in veel gemeentes wordt dit ontkend. Wat voor wandel hebben zij dan? Dat is religie en geen relatie. Wij zijn geroepen om een relatie met God te hebben, zie 1 Korinthe 1:9. En daarom is gehoorzaamheid heel belangrijk en het afleggen van mensenvrees als wij een getuige van de Here Jezus willen zijn.
San
Geplaatst op zaterdag 25 maart 2017 om 14:29
GELOOF:
NOG MAAR ÉÉN VAN DE DRIE
Geliefde Waterlelie,
en alzo Troost Mijn Volk,
hoe leven jullie toe naar
die schitterende wolk?
Wat zeggen jullie ouders,
man/vrouw, en jullie kroost,
als die zijn toegevoegd aan
de liefde en de troost
die jullie kunnen putten
uit ÉÉN, Dezelfde Bron
Die met ons allemaal ooit
Zijn grote Droom begon?
Als wij het zo goed weten:
wat waar geloven is
dan vormen wij ÉÉN Voorbeeld
van Zijn geheimenis.
Dan bidden wij tot EENheid.
Dan zijn wij, huid en haar,
erbij, wanneer zij zoeken
naar Liefde bij elkaar…
en dan slechts liefde vinden.
De vraag is: Is dat zo?
…………………………
Waar liefde woont, geeft Hij soms
Zichzelf zomaar cadeau!
Wat dan, als wij daar níet zijn??…..
Hoe laat gaat jullie trein?
Dan wil ik graag mèt jullie
ÉÉN* zijn, op hun festijn.
josje
* Matth. 12:30
en San, en Marian, en
Dirk zelf: gaan jullie mee?
Dan neemt vanzelf die oproep
het ware dienen mee.
Geplaatst op zaterdag 25 maart 2017 om 15:52
Wat een mooi plaatje als vergelijking voor het soort gelovige, dat je kunt zijn in dit leven!
In feite is een ieder verantwoordelijk voor zichzelf hoe de Here te willen volgen.
Dat geldt voor in je gezin, buurt, familie, vriendenkring en gemeente.
En dat is in volle vrijmoedigheid Hem gehoorzamen….een hele leerschool en uitdaging met vallen en opstaan, volgens mij.
Toch ervaar je gauw in de kring van mensen om je heen, wie Hem kent!
En dan maakt het niet uit bij welke gemeente je bent aangesloten of niet bent aangesloten.
Mattheus 18:20
“Want waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn Naam, daar ben Ik in het midden van hen.”
Geplaatst op zaterdag 25 maart 2017 om 20:31
Duikboot-christenen
Jakobus 2:26
“Want gelijk het lichaam zonder geest dood is, zo is ook het geloof zonder werken dood.”
In 1970 was ik de eerste keer in Israël. Ik heb gezien hoe de Jordaan ontspringt uit de “ROTS”! Ik maakte op het kampeerterrein direct aan de kust van het meer van Galilea een “wonderbare visvangst” mee. Op de camping waren ze er blijkbaar op voorbereid, want ze kwamen aangedraafd met wasteilen met gaten er in. Ik was zelf al in het water gesprongen en met de wasteilen schepten we de vissen uit het water. Die avond hebben we heerlijk vis gegeten!! We waren die week ook aan de Dode Zee. Alles is dood daar! Toevallig was ik in die tijd erg bezig met Ezechiël 47 (Tempelbeek). Daar staat geschreven: “waar het water stilstaat verzilt het.” Nu het overduidelijke beeld dat ik zag: “Ons levende water komt rechtstreeks uit de ROTS. Dat water brengt leven in het meer van Galilea!! Overvloed van leven zelfs!! Oceanen raken leeggevist en in dat kleine meertje wordt al vele duizenden jaren gevist en nog steeds gevist! Het raakt nooit op! Het meer van Galilea is het beeld van een christen, die het levende water ontvangt en het weer doorgeeft! Daar is “leven” in overvloed!! De Dode Zee is het beeld van de (duikboot-)christen, die hetzelfde water uit de ROTS ontvangt, maar ongebruikt laat verdampen! Daar is dood en verzilting en tevens het diepste punt van onze aarde.
Geplaatst op zondag 26 maart 2017 om 13:17
Jezus heeft ons vrijgekocht door Zijn eigen leven af te leggen. Wij willen als duurgekochten, door Zijn bloed volgen, om ook daar te komen waar Hij is. Als onderpand van het eeuwig heil ontvingen we de Heilige Geest van God, Die ons leidt tot de volle Waarheid.
We worden (als een doorlopend proces) dagelijks gereinigd en geheiligd, zodat we als ‘uitverkoren geslacht’ toonbaar zijn voor een wereld die in barensnood verkeert.
Het vaste fundament Gods staat hebbende dit zegel: 2 Tim. 2:19 ”De Heere kent degenen die Zijnen zijn; en: een iegelijk, die de naam van Christus noemt, sta af van de ongerechtigheid.”
Geplaatst op maandag 27 maart 2017 om 18:24
God zij geprezen! Wij in Canada horen van al die kerkgebowen die dicht gaan en dat vele mensen niets meer aan hun geloofs overtuigingen doen. Dan lees ik van Dirk van Genderen en de reacties van andere gelovigen en dat geeft de burger moed. Wij luisteren ook naar Nederland zingt en dan zie je volle kerkgebouwen, machtig mooi.
Vele mensen durven niet over het geloof te praten met elkaar, maar dat is het enige wat belangrijk is in mijn leven. Lees de Bijbel mensen.
Geplaatst op dinsdag 28 maart 2017 om 14:28
Dank Dirk voor dit artikel. Ja mijn vrienden, buren, familie weten dat mijn man en ik bij de Heere Jezus horen. We zijn er trots op volgelingen van de Heere Jezus te mogen zijn! Onze gemeentelijke samenkomsten bezoeken we graag en we beseffen hoe belangrijk die zijn op allerlei gebied! Ik heb er geleerd om gebedsverhoringen te leren zien en die te delen met elkaar. Ik heb ook geleerd om volhardend in het gebed te zijn en niet op te geven, ook voor niet-gelovigen. En ja, het raakt ons diep te weten dat mensen verloren dreigen te gaan die Jezus afwijzen (denk b.v. aan je kinderen??)
Zoals je schrijft wordt de gemeente van de Heere Jezus opgeroepen één te zijn, in geloof, hoop en liefde maar de innerlijke verdeling van de kerken is de grootste antireclame van deze tijd voor de niet-gelovigen. Mensen die nog geen Bijbel gelezen hebben of JUIST wel en die zich allerlei meningen vormen waardoor je in waardeloze discussies belandt. Ik zie dat christenen nog heel wat hobbels moeten nemen om te groeien in het volgen van Jezus Christus. Andere mensen/kerken mogen we niet moeten afkraken of veroordelen, tenzij de geest van de antichrist daar heerst. Begrip voor elkaar is de weg naar geloof, hoop en liefde en zo worden we vanzelf het licht in de duisternis van de wereld.
Geplaatst op dinsdag 28 maart 2017 om 15:31
Australia had tien jaar geleden meer kerken (13,000) dan scholen (9,500). Nu zijn er erg veel katholieke kapelletjes verkocht en verbouwd om er een gewoon huis van te maken. Kerkbezoek is drastisch verlaagd en mensen gaan liever naar wereldse gebouwen, zoals de shopping mall, bibliotheek, sportclub, etc. De kerk staat op plaats dertien! Slechts 1.8 miljoen mensen gaan hier wekelijks naar de kerk van een bevolking van ruim 23 miljoen. Hoeveel Christelijke kerken in deze wereld hebben de naam van de Heer Jezus Christus in hun kerk gemeente? Er zijn slechts twee kerken in de wereld en dat zijn de Kerk van Jezus Christus en de kerk van Satan. Het voetbalstadion is ook een “kerk”, waar zeer veel mensen de spelers vereren, “verafgoden en/of aanbidden”. Hetzelfde geldt voor de Hollywood “sterren” in de toneel/muziek wereld. Ik heb meer respect voor een “gewone” schoonmaker dan voor een persoon met miljoenen. Er zou ook een maximumloon moeten zijn. Ik ben dankbaar voor Mattheüs 19:24.
Geplaatst op dinsdag 28 maart 2017 om 16:03
Sjalom medereizigers,
De trein stopt overal en iedereen is daarin welkom en raakt nooit vol. Je raakt al snel in gesprek met medereizigers die tegen je zeggen: ook op weg naar de heerlijkheid die te wachten staat? Die reis is niet saai en reizigers vertellen iets over hun geestelijke bagage die ze met zich meedragen. Er zijn ook verlegen reizigers, die wat moeite hebben om daarover te spreken. Zij luisteren liever naar een ander. Het is daardoor niet saai en blijft er een gezonde spanning en verwachting over. Uit het raam kijkend zie je hoe snel het gaat en onwillekeurig denken de ouderen: zo is ook mijn leven voorbij gevlogen. Nog even en dan is de eindbestemming bereikt.
Met diep respect kijken we naar hen die instappen, zij hebben die keuze heel bewust gemaakt. Je vangt gesprekken op over dierbaren die niet in de trein willen stappen. Je ziet tranen en verdrietige gezichten en onwillekeurig gaat je sympathie naar je medereiziger uit. Je zoekt naar woorden en kan die gewoon niet vinden. Maar moet dat dan altijd? Geef medereizigers ruimte om tot rust te komen. Je wil vaak teveel meenemen op reis en al gaande de reis kom je er achter dat moet ik loslaten.
Je komt als prediker al snel in spagaat want je verkondigd toch wel iets over de geestelijke bagage. Onze taak is het om het tot het oor te brengen, luid, duidelijk, begrijpelijk en eenvoudig. Het is aan de hoorder om dat toe te laten in zijn/haar hart. Dat is het werk van G’ds erbarmen en Zijn liefde voor ons.
Door en met alle generatie zijn we met elkaar verbonden. Voor een ieder geldt het: bestemming bereikt.Wat een vreugde zal dat wezen om elkaar dan te herkennen en te ontmoeten in die heerlijkheid die te wachten staat.
Gewoon instappen in die trein op weg naar de heerlijkheid. Vele gidsen gaan met u mee op reis …..
Geplaatst op dinsdag 28 maart 2017 om 23:11
Dirk, een heel realistisch commentaar. Het christendom is ook in ons land steeds meer een onzichtbaarder volk aan het worden, tenminste buiten de kerkmuren.
De BELANGRIJKSTE manier om hier wat aan te doen is: De oecumenische gedachte: Wij Christenen moeten in ÉÉNHEID ons christen-zijn meer laten ZIEN, HOREN en in PRAKTIJK brengen, buiten de kerkmuren, in het Open-Veld en ook in de POLITIEK. Dit is en blijft mijn ingegeven boodschap over de oecumenische gedachte. Hub.
Geplaatst op woensdag 29 maart 2017 om 16:44
Lieve mensen:
Misschien is het een goed idee als je mensen tegenkomt in de trein of waar je je ook bevindt en zij het moeilijk vinden om een gesprek over het evangelie te hebben, hun een traktaat aan te bieden.
Dirk: als je het goed vindt, geef ik hierbij het adres door waar deze verkrijgbaar zijn: traktaat.nl