Vol vreugde mogen we het elkaar op de Paasmorgen toeroepen: ‘De Heere is waarlijk opgestaan. Hij leeft!’ Als geliefden overlijden die de Heere Jezus mogen kennen, hoeven we niet te treuren zoals degenen die geen hoop hebben. Natuurlijk zijn we dan heel verdrietig, maar op hetzelfde moment dat iemand zijn ogen voor het laatst sluit op aarde, slaat hij zijn of haar ogen op bij de Heere Jezus en wordt daar bekleed met witte klederen.
Anno 2017 denken veel mensen dat er iets mis is met je als je dit gelooft. De opstanding gaat ook in tegen alle natuurwetten. Het komt echter aan op geloof. De opstanding van de Heere Jezus is de absolute garantie voor onze opstanding.
De Heere Jezus Christus overwon dood en graf. Op die vroege Paasmorgen beefde de aarde, toen Hij opstond uit het graf. ‘De dood is verslonden tot overwinning,’ jubelt 1 Korinthe 15:54. Pasen is het grote keerpunt in de wereldgeschiedenis.
De dood hoeft ons geen angst meer aan te jagen. Lees het verlangen van Paulus, in Filippenzen 3:10 en 11 zegt hij: ‘Opdat ik Hem mag kennen, en de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap met Zijn lijden, doordat ik aan Zijn dood gelijkvormig word, om hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden.’
Misschien zegt u: Wat heb ik hieraan? Je moest eens weten in wat voor ellendige en hopeloze situatie ik me bevind… Pijn, verdriet, zorg, een huwelijk dat op springen staat, ruzie, ziekte…’
Ik wil u met nadruk zeggen dat de Heere Jezus Zijn leven heeft gegeven en is opgestaan om ook u Zijn genade te schenken. Hij wil ook u troosten, bemoedigen, ondersteunen, kracht geven in zwakheid. ‘Door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen’ (Jesaja 53:5). Omdat Hij leeft, hoeven we niet bang te zijn voor de toekomst. Omdat Hij leeft, heeft dit leven zin.
Romeinen 8:18 zegt zo treffend: ‘Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.’
Als we de Heere Jezus mogen kennen, zullen we eenmaal voor altijd bij Hem zijn. Wanneer na ons sterven onze nabestaanden treuren en huilen, zijn we al ingegaan in Zijn heiligdom. De Heere Jezus is ons voorgegaan.
Denk aan het offer dat Hij bracht op Golgotha. Hij betaalde de losprijs om ons te verlossen. ‘Met Zijn eigen bloed is Hij voor eens en altijd binnengegaan in het heiligdom en heeft daardoor een eeuwige verlossing teweeggebracht’ (Hebreeën 9:12).
Na onze dood zullen we door engelen naar ons huis in de hemelen worden gebracht, om voor altijd bij Christus te zijn (2 Korinthe 5:1). Onze ziel zal dan in de hemel overkleed worden met witte klederen (Openbaring 3:4).
Eenmaal – wie weet hoe spoedig al – breekt het moment aan dat allen die in de Heere ontslapen zijn, zullen opstaan uit de dood, wanneer Hij terugkeert naar deze aarde. Ze zullen opstaan uit de graven. De zee zal de doden teruggeven. Allen die op de brandstapels zijn verbrand, zullen weer levend worden, net als alle gelovigen die in de eerste eeuwen in de arena’s door de leeuwen zijn verscheurd.
In 1 Korinthe 15:52 klinkt het: ‘Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden.’
Ons toekomstige lichaam zal hetzelfde zijn als het lichaam van de Heere Jezus na Zijn opstanding. Afstanden zijn dan geen probleem meer, muren en deuren evenmin. Na Zijn opstanding verscheen de Heere immers en verdween Hij. Vandaar dat we Hem dan ook tegemoet kunnen gaan in de lucht, zoals 1 Thessalonicenzen 4:17 zegt, om voor altijd bij Hem te zijn.
En ook alle gelovigen die dan nog op aarde zijn, zullen in een flits een verheerlijkt opstandingslichaam ontvangen en eveneens de Heere tegemoet gaan.
We zullen als koningen met Christus regeren, duizend jaar lang, zegt Openbaring 20, waarna er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zal verschijnen, en het nieuwe Jeruzalem. O, wat een uitzicht, wat een verwachting voor ieder die de Heere Jezus mag kennen en liefhebben. Dit leven op deze aarde duurt maar een ogenblik.
Hoe heerlijk zal het zijn om de eeuwigheid door te brengen in de tegenwoordigheid van de Heere Jezus, in Zijn heerlijkheid!
Ik wens u rijk gezegende Paasdagen toe!
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 14 april 2017 om 16:40
Wat een voorrecht te weten dat er in het hele universum niemand te vinden is, die uw/jouw houvast wil zijn, jouw Redder en Verlosser, iemand die onvoorwaardelijk van je houdt, aanvaardt, dan Jeshua/Jezus alleen. Je kunt Hem vinden door naar Hem te vragen, te bidden, ook in jouw nood. Je mag zijn zoals je bent, wie Hem zoekt zal Hem ook werkelijk vinden, Hij is het antwoord op al jouw/uw vragen.
Temidden van alle verwarring en onrust in deze wereld wil Hij jouw rustpunt zijn, jouw/uw anker van hoop, van zekerheid en een hoopvolle toekomst, shalom!
Geplaatst op vrijdag 14 april 2017 om 17:10
Dirk en allen die lezen of reageren: een gezegend Opstandingsfeest toegewenst op de eerste dag der week en daarna.
Christus is verrezen uit het graf
voor al de Zijnen, die Hij de overwinning gaf
Triomfeer toch in Zijn naam
Halleluja zingen wij nu saam
Voor de Grote Levensvorst in pracht
roep ik ook: “Kom, Heer Jezus” ja ik wacht!
Geplaatst op vrijdag 14 april 2017 om 17:29
U heeft helemaal gelijk. Maar toch geeft het menselijk lijden voor velen een last, die ze amper kunnen dragen.
Als ik lees over de Here Jezus, dan bemerk ik compassie, medelijden, barmhartigheid.
Voor ons een taak, een zorg, om er voor deze mensen te zijn.
U schreef een artikel, lijden loutert. Het schrijven van Jan, reactie 24 greep mij zeer aan.
Ik voel mij gedragen, en een ander zwelgt in verdriet van pijn en weinig hoop. Zij voelen geen hoop, en voelen zich niet gedragen.
Zij voelen de onmacht en vinden geen gehoor, en voelen zich buiten gesloten.
Velen hebben ons gebed nodig, onze zorg en hulp.
Het doet mij en de Vader verdriet, dat velen deze hoop, waar u over schrijft, niet kunnen vinden en voelen.
Vr gr rene postma.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 16:29
Voetstappen in het zand
Ik droomde eens en zie
ik liep aan ‘t strand bij lage tij.
Ik was daar niet alleen,
want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand,
een spoor van stappen; twee aan twee,
de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij,
en zag mijn levensloop,
in tijden van geluk en vreugde,
van diepe smart en hoop.
Maar als ik het spoor goed bekeek,
zag ik langs heel de baan,
daar waar het juist het moeilijkst was,
maar één paar stappen staan.
Ik zei toen “Heer waarom dan toch?
Juist toen ik U nodig had,
juist toen ik zelf geen uitkomst zag,
op het zwaarste deel van mijn pad…”
De Heer keek toen vol liefde mij aan,
en antwoordde op mijn vragen;
“Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen…
Een fijn en gezegend Opstandingsfeest aan allen.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 17:16
ADVENT
de Hof van Eden, die verloren wij; door eigen toedoen, onheil is te duchten; de levensboom, we komen er niet bij; de akkers geven distels en geen vruchten;
gejaagd, en tevens donker, zijn de luchten, over de wereld in haar aardse sfeer; waarin de schepping veel heeft te verzuchten, maar in hoop uitziet naar God’s wederkeer;
straks breekt De Morgen door het aardse zeer; er komt een eind aan oorlog en geruchten: van oost tot west, voor veraf en dichtbij
zie: daar komt Hij Die wij verwachten, Hij, God’s Eigen Zoon; Hij doet elk duister vluchten; Hij opent ons de Hof van Eden weer.
Thomas Jacobsen
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 17:55
Dirk, bedankt voor je bemoedigende nieuwsbrief. Ik mag weten het eigendom van Jeshua te zijn. Maar ik heb er moeite mee, dat de RK-kerk uit Jodenhaat Pasen verschoven heeft naar het feest van Ishtar, de godin van de vruchtbaarheid. (Pasen heet in ‘t Engels nog steeds Easter.) De kip en eieren zijn onschuldige herinneringen aan de vruchtbaarheid ritussen, waarmee dit feest gepaard ging. Dit jaar viel het bijna samen met Pesach. Op mijn Israëlische kalender was het 10 april, Nisan 14, de sterfdag van Jeshua en op Nisan 17, 13 april, op Jom haBikoeriem stond Hij op uit de
dood. Zal ooit de dag aanbreken, dat christenen en Messiasbelijdende Joden het feest van de opstanding op dezelfde dag vieren? Ik hoop en bid, dat die dag spoedig mag komen.
Ik wens u shalom we chesed, vrede en genade van de Eeuwige toe.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 18:24
Mijn getuigenis van Jezus Christus heb ik door de macht van de Heilige Geest. Het is een heilige en wonderbaarlijke gave die door openbaring van het derde lid van de Godheid tot ons komt. De Heilige Geest getuigt van de waarheid. Hij leert ons dat wat we elkaar niet kunnen leren. Door de macht van de Heilige Geest kunt u de waarheid van ALLE DINGEN kennen.
Er is geen grotere zegen die we kunnen ontvangen dan de gave van de Heilige Geest, — het gezelschap van de Heilige Geest om ons te leiden, beschermen en zegenen; om als het ware als een zuil voor ons uit te gaan en als een vlam die ons leidt op paden van rechtschapenheid en waarheid. Die leidende macht van het derde lid van de Godheid kunnen wij krijgen als we zo leven dat we die waardig zijn.
We herkennen de influisteringen van de Geest aan de vruchten van de Geest, — datgene wat verlicht, wat opbouwt, wat positief, bekrachtigend en opbouwend is, en ons tot betere gedachten, woorden en daden aanzet, is van de Geest van God. Wat neerhaalt en ons naar verboden paden leidt, is van de tegenstander. Volgens mij is het zo eenvoudig.
Leef gewoon goed. Mijd smerigheid. Mijd die dingen die u verzwakken. De boeken en tijdschriften die u leest, de films en tv-programma’s die u bekijkt en de evenementen die u bijwoont, zijn allemaal van invloed op u, als u zich overgeeft aan de prikkelende dingen die erop gericht zijn om u arm en iemand anders rijk te maken. Mijd ze.
Elke zondag opnieuw beloven we de naam van de Heer Jezus Christus op ons te nemen. En Hij belooft op Zijn beurt plechtig dat we Zijn Geest bij ons mogen hebben. Wat is dat wonderbaarlijk mooi! Als we deugdzaam blijven, kunnen we de vervulling van deze belofte van de Heer meemaken en de Heilige Geest zal uw constante metgezel zijn en uw scepter een onveranderlijke scepter van gerechtigheid en waarheid; en uw heerschappij zal een eeuwigdurende heerschappij zijn, en zonder dwang zal die u toevloeien, voor eeuwig en altijd.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 18:53
Het is met elkaar in tegenspraak als we enerzijds denken dat we bij ons overlijden direct naar onze Heer toegaan, dus naar de Hemel opstijgen, en dat we anderzijds bij Jezus Wederkomst uit de doden zullen opstaan en naar Hem opstijgen, waarna we gezamenlijk naar de aarde zullen afdalen. Als we direct na ons overlijden ‘naar onze Heer gaan’, dan is er geen opstanding bij de Wederkomst. Die opstanding kan er alleen zijn als we na ons overlijden in het graf afdalen en daar wachten op de Wederkomst.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 19:12
Ik ben het met iedereen eens. Pasen geeft hoop, hoop om straks voor altijd bij Hem te zijn. Een gezegend Pasen allemaal.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 19:25
Reactie Dirk van Genderen:
Beste Herman, het is minder in tegenspraak dan je denkt. Ons lichaam blijft bij ons sterven hier achter, maar onze ziel gaat naar de hemel. Denk aan de zielen onder het altaar, waar in Openbaring 6:9 over wordt gesproken. Hun lichamen zijn gedood op aarde omdat ze in de Heere Jezus geloofden. Maar hun zielen zijn in de hemel, in de directe nabijheid van de Heere Jezus. Paulus zegt in Filippenzen 1:23 en 24: ‘Want ik word door deze twee gedrongen: ik heb de begeerte om heen te gaan en bij Christus te zijn, want dat is verreweg het beste, maar in het vlees te blijven is noodzakelijker voor u.’
Dit houdt wel in dat onze ziel niet in het graf wacht op de wederkomst, maar al bij de Heere Jezus is. Ons lichaam wacht wel op de wederkomst en de opstanding. Ziel en lichaam zullen dan weer herenigd zijn.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 20:26
Het was in 1968, een jaar, waarin alles tegen leek te zitten. Onze baby, van een halfjaar oud, overleed. Mijn baas kreeg geen nieuwe opdrachten meer. Al mijn pogingen opdrachten binnen te halen mislukten. Nu kenden wij de secretaresse van Corrie ten Boom heel goed en zij organiseerde voor ons een ontmoeting met Corrie op haar flat te Soestdijk. Ik vertelde Corrie, dat ik Psalm 1 altijd hoog in het vaandel droeg met “alles wat hij onderneemt gelukt! Zo bevestigde dat ook Jozef bij Potifar! Toen zei Corrie: “Er staat OOK geschreven, (Matteüs 10:38)
“Wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat, is Mij niet waardig.” Daar sta je dan, dat juist Corrie die zelf zo veel had meegemaakt, dat mij moest zeggen…… Misschien zou ik zonder Corrie een “prosperity christen” geworden zijn, want zo spraken mij in die tijd de boeken van Norman Vincent Peal geweldig aan. Het “leven” is heel anders en lijkt meer op een “woestijnreis” van 40 jaar….. Corrie veranderde door deze ontmoeting mijn kijk op dit leven!! Corrie trok heel even aan de rem van mijn enthousiasme. Na die ontmoeting is overigens ook heel veel in mijn leven ten goede veranderd. De tegenslagen die ik daarna uiteraard ook veel heb meegemaakt, veranderde God elke keer opnieuw ten goede vanaf het moment, dat ik de situatie losliet en er voor ging danken!! “Kruis opnemen” = “aanvaarden en danken”. Zo kan je satan gebruiken om steeds dichter bij de Vader te komen!! Want er staat ook geschreven: Efeziërs 5:20
“Dankt te allen tijde in de naam van onze Here Jezus Christus, God de Vader, voor ALLES.
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 21:35
De Here is waarlijk opgestaan!
Dank voor de mooie beschreven reacties van 6 en 10.
Het blijft hier op deze aarde inderdaad een strijd… de vijand valt ons aan.
Op Hem blijven vertrouwen door alles heen met vallen en opstaan.
De Heilige Geest is onze Steun en Toeverlaat en brengt ons te binnen wat we nodig hebben… Joh. 14:26.
Hem danken en prijzen… Ps. 50:23.
En de slang gaat slapen!
Geplaatst op zaterdag 15 april 2017 om 22:08
Hallo Dirk,
Pasen stamt af van het woord Pascha/Pesach. Nu is het zo dat Jezus op het Pascha is gekruisigd en niet is opgestaan. Volgens het teken van Jona, beschreven in Matteüs 12:38-40, lag Jezus drie nachten en drie dagen in het graf. Jezus is kort na het negende uur gestorven. Dit houdt in dat Hij ook op het negende uur, drie nachten en drie dagen later is opgestaan. Dat was enige tijd vóór zonsondergang op de derde dag van de ongezuurde broden.
Waarom is Jezus opstanding zo bijzonder, immers Zelf had Hij het dochtertje van Jaïrus en Lazerus opgewekt. Toen Hij de twaalf discipelen uitzond, Matteüs 10, zegt Hij tegen hen: ´wekt de doden op`. Toen Hij stierf werden de graven geopend, Matteüs 27:52-53. Citaat: En de graven werden geopend, en vele lichamen der heiligen, die ontslapen waren, werden opgewekt. En uit de graven gegaan zijnde, na Zijn opstanding, kwamen ze in de heilige stad, en zijn velen verschenen. Jezus opstanding uit het graf was dus niet uniek. De zeer sterke bemoediging voor ons ligt dus niet alleen in Jezus opstanding maar ook in de opstanding van de vele heiligen ná Zijn opstanding.
Jezus mocht na Zijn opstanding niet aangeraakt worden, pas nadat Hij naar de hemel was opgevaren als Persoon en daar Zijn oorspronkelijke heerlijkheid van de Vader terugkreeg, naar de aarde terugkwam, mocht Hij aangeraakt worden. Het geval van Thomas is overbekend.
Voor de mens geldt dat hij niet als persoon naar de hemel kan gaan maar dat alleen zijn ziel teruggaat naar de hemel en daar geen enkele persoonsvorm heeft.
Met vriendelijke groet,
Enrique
Geplaatst op zondag 16 april 2017 om 8:38
Beste Dirk,
Vaak kunnen wij de dingen waaraan wij gehecht zijn, niet loslaten. Daardoor belemmeren wij het werk van de Geest in en door ons heen. Als wij, zoals Ernst van Olffen (nr 10) het ook gezegd heeft, voor alles gaan danken, gaan wij tot de rust in en kunnen wij het loslaten met als gevolg dat God ons meer kan geven, dan wij hadden. Vgl 2 Kronieken 25:9 en context. En wat is het dat de Here ons wil geven? Dat is Zichzelf. Dat heeft Hij aan het Kruis al gedaan, maar Hij wil ook Zijn woord in ons leven waarmaken. De Here verlangt ons te zegenen, omdat Hij graag geestelijke zegeningen wil geven. Wij hebben al die zegeningen in Christus reeds ontvangen. Vgl Efeze 1:3,4 HSV. Waarom? Omdat Hij ons vóór de grondlegging der wereld in Hem al uitverkoren heeft. Wij kunnen niet genoeg beseffen wat het betekent als je een wedergeboren kind van God bent. En velen beseffen dat ook niet, als wij zien hoe ze met het Evangelie omgaan, omdat ze teveel opgaan in deze wereld. Als je weet wat het Jezus gekost heeft om ons vrij te kopen van zonde, dood en hel, dan ga je anders met het geloof in de opgestane Heer om. Wij ontvangen in Hem alle zegeningen die in de toekomst liggen ook. Wat kunnen wij ertegenover stellen? Niets!
Het is alleen maar genade en daarom kunnen wij alleen danken en Hem loven en prijzen. En zorgen dat wij het werk van God niet belemmeren door voor Zijn voeten te lopen en wat terug willen doen. Wij kunnen alleen uit genade leven. Dat laatste is pas God eren.
San
Geplaatst op zondag 16 april 2017 om 13:05
Op Goede Vrijdag had ik in de Anglicaanse Kerk in Twente een dienst waarin wij de 14 Kruiswegstaties bij langs gingen. Echt indrukwekkend om te zien hoe de Heere Jezus ook voor mij vernederd werd, voor mij leed en ook voor mij stierf aan het Kruis van Golgotha. Erg jammer dat in de protestantse en Evangelische kerken dit aanschouwelijk onderwijs niet meer gedaan wordt.
Geplaatst op zondag 16 april 2017 om 14:41
Het is alleen zeer tragisch dat in een kerk/gemeente nooit gesproken wordt over de miljoenen doden in de duistere tijd van de inquisitie en daarvoor. Nee, de kerk gaat weer terug naar die tijd. Waarschuwing, waarschuwing, totdat…
Geplaatst op zondag 16 april 2017 om 16:09
Ivon bedankt voor je gedicht, ga ik gebruiken in een preek in mijn gemeente.
Dirk ook jouw teksten zijn een welkome aanvulling.
Bedankt.
Geplaatst op zondag 16 april 2017 om 16:24
Beste Dirk, Het punt is: wat is de ziel? Genesis zegt dat de mens een levende ziel werd nadat de Heer de levensadem in hem blies. Een ziel is dus lichaam en geest tezamen. De hele mens dus. Die zielen onder het altaar in Openbaringen 6:9, die rusten daar, zoals iedere dode in zijn graf rust. Want de Heer vergeet natuurlijk geen van Zijn kinderen, ook al zijn ze overleden. Kennelijk rust niet iedereen op dezelfde plek. Realiteit echter is dat de doden geen besef meer hebben totdat ze worden opgewekt. In ons geval is dat bij de Wederkomst. Die Wederkomst is aan het eind van de Grote Verdrukking. Dan pas wordt de gemeente opgenomen en met hun Heer verenigd, waarna ze gezamenlijk op de Olijfberg zullen landen en het Koninkrijk Gods een aanvang zal nemen.
Geplaatst op maandag 17 april 2017 om 0:57
Even een korte reactie als het mag…
Beste Fokko,
Graag gedaan.
Uit dit prachtige gedicht kan ik persoonlijk iedere keer opnieuw weer kracht putten.
Wou toch nog even vermelden dat ik niet de schrijver ben.
Dit was Mary Stevenson (1922-1999). Zij schreef dit gedicht als 14-jarig meisje, dit vind ik wel heel bijzonder.
Geplaatst op maandag 17 april 2017 om 19:06
In aansluiting van Herman stel ik maar 2 vragen:
1. waar staat in de bijbel dat we een onsterfelijke ziel hebben?
2. trappen we niet opnieuw in de opmerking van de slang, dat de mens niet zou sterven?
Het is de mens een maal gegeven te sterven, maar niet zonder hoop!
Dit onderwerp houdt mij al jaren bezig….
Geplaatst op maandag 17 april 2017 om 20:44
Vol verwachting blijf ik uitzien; ja naar wat-Wie? Als eenvoudig bijbel lezer verwacht ik een plotseling bazuingeschal en het geroep van een archangel – engel waarbij ik bij leven of reeds gestorven in een punt des tijds zal veranderen en een hemels lichaam ontvang en mijn Heiland tegemoet mag gaan naar zijn hemel.
Vrijwel zeker zal kort hierna de Heer Jezus terugkeren naar zijn land en zijn volk en hun ogen
openen op Zijn wijze reeds uitgebeeld in Genesis 45; heel dit hoofdstuk lezen hoor.
Ook vertelt het Woord dat de Heer, de dan nog aanwezige kerkmensen ter verantwoording gaat roepen
ja in Zijn land, en ze eenvoudig gaat vragen: Wat hebben jullie voor Mijn Volk gedaan? En wat je voor en met mijn volk deed, heb je met Mij gedaan.
Geplaatst op maandag 17 april 2017 om 23:03
Ik geloof in een pre-Tribulation Opname van de Gemeente. Dat ik hier geen persoonlijke openbaring over heb gehad, betekent niet dat ik ervan overtuigd ben, dat dit de waarheid is. Maar ik merk wel het verschil als mensen spreken vanuit een openbaring of vanuit hun gevoel. Ik heb deze leer tien jaar lang bijna elke zondag in de evangelische gemeenschap gehoord van wijlen Theo Dikkes sr. En ik ben in die tussentijd heel veel in de Bijbel gaan lezen. Dat heeft mij enorm hersteld, zodat ik nu wat stukjes hier en daar kan schrijven. God is zo machtig. Dus kan Hij mijn probleem aan. Mensen denken dat een lichamelijke genezing meer is dan een psychische of geestelijke genezing. Maar eigenlijk denk ik, wat belangrijker is, dat je je moet voegen naar de woorden van God.
Groeten,
San
Geplaatst op dinsdag 18 april 2017 om 0:07
Hallo Dirk,
Hartelijk dank voor het plaatsen van mijn reactie onder 12 gegeven op jou artikel.
Ik denk dat het heel goed aansluit op de reactie van Troost Mijn Volk in het vorig artikel onder 25 gegeven.
Het afsplitsen van de christenen uit het heidendom van de Messias belijdende Joden vond al snel plaats na de vernietiging van Jeruzalem in het jaar 70 na Christus. Niet alleen verloren de Joden hun basis, maar de kerk eveneens. De Joodse invloed in de kerk werd overmand door heidense invloeden in de kerk. Zover mij bekend verlieten de christenen uit het heidendom de kerk officieel in het jaar 100 na Christus. De apostel Johannes als Jood schrijft hierover in 2 Johannes 1. Johannes schreef zijn boeken als enigste van de oorspronkelijke overgebleven apostelen ná de vernietiging van Jeruzalem. Dit was Gods wil ivm. de profetie van de vernietiging van Jeruzalem door Jezus gedaan. Hij kon dus alleen een juiste getuigenis geven.
Onder 19 wordt gevraagd of de mens een onsterfelijke ziel heeft. Gaarne wil ik verwijzen naar wat Jezus zegt in Matteüs 10:28, En vrees u niet voor degenen, die het lichaam doden, en de ziel NIET kunnen doden, maar vreest veel meer Hem, Die BEIDE ziel en lichaam kan verderven (doden) in de hel.
Met vriendelijke groet,
Enrique
Geplaatst op dinsdag 18 april 2017 om 17:54
Bedankt Dirk. Ik hoop dat een ieder kracht heeft ontvangen door de Blijde Boodschap van het evangelie van Jezus Christus onze Heer en Heiland, die leeft in eeuwigheid en op de troon van David zit. En daarom leven wij eeuwig ook al voelen we ons doodziek, geen blijdschap, depressief, ellendig, geen moed om verder te gaan. Voel niets maar geloof deze Blijde Boodschap. Vooral als je ziek, ellendig enz. bent. Dit is onze hoop met hem te leven in eeuwigheid zonder traan, pijn of verdriet, want op deze aarde wordt ons dat niet beloofd. Wel heeft God (Here Jezus) ons beloofd met ons mee te gaan door een dal van diepe duisternis. Geloof nooit: God gaat niet met mij mee, want ik voel of merk er niets van. Hij is er, geloof het, want Hij is getrouw. Want geloven en ellende gaat vaak samen. Kijk naar het Licht van Pasen, de Heer is waarlijk opgestaan en dat iedere ellende tijdelijk is en geloof: God is bij je tot in der eeuwigheid. KIJK NAAR HEM.
Geplaatst op dinsdag 18 april 2017 om 22:03
Antw op 19:
Mattheüs 10:28. Daar zegt de Heer: “En vreest niet voor hen, die het lichaam doden, doch de ziel niet kunnen doden”.
We hebben een onsterfelijke ziel. En God/JHWH is machtig en gerechtigd, beide onze “ziel en lichaam” te werpen in de hel.
En dat we daar niet aan vernietiging worden prijsgegeven, blijkt uit de Woorden van de Heer Jezus , die deze plaats beschrijft als:
a de plaats van het eeuwig oordeel.
b de plaats waar het vuur niet uitgeblust wordt
c de plaats waar hun worm (wroeging) niet sterft.
d de plaats waar wening is en knersing der tanden.
En deze plaats is onherroepelijk ieders deel als de naam NIET geschreven staat in het Boek des Levens.
Geplaatst op zaterdag 22 april 2017 om 19:16
Bert Uithol,
Voor alle zekerheid, ik heb nergens gezegd dat de mens een onsterfelijke ziel heeft. Sinds de zondeval sterft de mens als geheel. De ziel is de hele mens, dus lichaam en geest tezamen. Sterft de geest, dooft die uit zogezegd, dan sterft ook het lichaam. Het lichaam ontbindt zich dan. Mocht hij/zij als geredde gelovige gestorven zijn, dan wordt hij/zij bij de wederkomst uit de doden opgewekt. Zo niet, dan wordt hij/zij na het duizendjarige rijk opgewekt om geoordeeld/beoordeeld te worden. Dat is de tweede opwekking.