Na afloop van een kerkdienst kwam er iemand naar mij toe. Hij sprak mij aan in het Engels, stelde zich voor als Rex en vertelde dat hij voorganger is in Senegal. Die ontmoeting zal ik niet snel vergeten.
Een kerkje in Senegal.
Het is vrijwel altijd een geestelijke verrijking om christenen uit andere landen en andere werelddelen te ontmoeten. Het is heerlijk om mensen te ontmoeten met wie we ons verbonden voelen door het geloof in de Heere Jezus en we kunnen ook zoveel van elkaar leren.
Wij kunnen in Nederland ons christen-zijn, ons gemeente-zijn beleven in vrijheid en luxe. Ons wordt vrijwel niets in de weg gelegd bij onze samenkomsten en onze activiteiten. Vaak beseffen we niet hoe bevoorrecht we zijn. In andere landen is de situatie voor christenen vaak zo totaal anders.
De vrijheid bij ons brengt ook veel verleidingen met zich mee. We kunnen ons minder afhankelijk van de Heere gaan voelen. Zonder Hem, in eigen kracht, houden we het ook nog wel een hele poos vol, maar wordt ons geloof en vertrouwen in Hem wel steeds zwakker.
In het Westen is het nauwelijks nodig Hem te bidden om bescherming tegen vervolging, om ons dagelijks brood, om gulle gevers, om zegen. We hebben inmiddels zoveel managementkennis, dat we wel weten hoe we onze kerk nog een hele tijd draaiende kunnen houden, ook als het geestelijke vlammetje steeds verder dooft.
De vervolgde kerk is voor velen een ver-van-mijn-bed show. We weten het wel, we organiseren er af en toe een avond over en we zijn geabonneerd op een magazine waarin we er het één en ander over lezen. Ook wordt er in onze kerk wellicht één keer per jaar gepreekt over de vervolgde christenen, we bidden soms voor hen, maken misschien wel eens een gift over, maar toch staan onze vervolgde broeders en zusters vaak op grote afstand van ons.
Dat is jammer, want we kunnen zoveel van hen leren. In het vrije Westen is vaak sprake van lauwheid in het geloofsleven. We gaan wel naar de kerk, we lezen in de Bijbel, bidden, volgen af en toe een Bijbelstudie, maar echt warm in het geloof zijn we over het algemeen niet.
Een paar jaar geleden ontmoette ik dus Rex, een voorganger uit Senegal, een land waar meer dan 90 procent van de bevolking moslim is. Hij was een korte tijd in Nederland. Zijn verhaal greep me aan.
‘Ook in Senegal neemt de haat van moslimextremisten tegen de christenen toe,’ vertelde hij. ‘Als ik het over christenen heb bedoel ik de protestantse christenen,’ verduidelijkte hij. ‘Er zijn ook veel rooms-katholieken in Senegal, maar zij kunnen in het algemeen goed overweg met de moslims. Dat is een zeer verontrustende ontwikkeling. Die beide religies gaan meer en meer samen.’
‘De extremistische moslims hebben onze kerk van ons afgepakt. We hebben nu geen plaats meer om samen te komen. Ook hebben ze ons uit ons huis gejaagd. Ik heb een vrouw en drie jonge kinderen. Ons leven is onzeker. Toch weten we ons geroepen om te blijven in Senegal, om ons in te blijven zetten voor onze gemeente. We komen nu soms bij gemeenteleden thuis samen en soms in de openlucht. De Heere zorgt voor ons.
Er zijn gemeenteleden omgekomen door aanslagen. Wanneer moslims tot geloof in de Heere Jezus komen, lopen zij vaak het meeste gevaar van hun familieleden, die niet kunnen accepteren dat hun kind, man of vrouw, of vader of moeder tot geloof in de Heere Jezus is gekomen.’
De voorganger vertelt dat hij zeer dankbaar is voor de steun die hij vanuit Nederland ontvangt, zowel financieel als ook door de gebeden.
Op de vraag wat wij in Nederland kunnen leren van de christenen in Senegal, antwoordt hij: ‘Het beeld dat ik heb van wat ik heb gehoord en wat ik zie van de Nederlandse christenen, is dat zij weinig tijd uittrekken voor het bezig zijn met de Heere en met Zijn dienst. Velen van jullie zitten uren voor de televisie en zijn ook uren aan het internetten.’
‘Jullie zouden nog veel meer het Evangelie kunnen verkondigen in Nederland. Dat is toch het allerbelangrijkste, dat de mensen de Heere Jezus leren kennen. En het kost jullie niets. Jullie lopen niet eens het gevaar opgepakt te worden, je werk kwijt te raken, je huis of je kerkgebouw.
Dat kan het ons in Senegal allemaal wel kosten en toch schrikt dat ons niet af. Omdat veel Senegalese christenen alles over hebben voor hun Heere en Heiland. Hun leven is op Hem gericht. Ze komen vaak bij elkaar om samen Bijbelstudie te doen, om te bidden, om samen de Heere te loven en te prijzen.’
‘Hoewel wij gevaar lopen, beleven wij ons geloof niet in het geheim. We achten ons leven niet kostbaar. Ons leven is van Hem en voor Hem. Het is ons verlangen dat ook onze volksgenoten de Heere Jezus leren kennen. We schamen ons niet voor het Evangelie.
Ik heb de indruk dat Nederlandse christenen zich soms wel schamen voor het Evangelie. Maar je hoeft je toch niet te schamen voor de Heere Jezus? Ik bid ook voor jullie, dat jullie je niet zullen schamen voor Hem. Jullie hebben nog volop de kans om getuige van Hem te zijn! Ga het doen!’
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 7 september 2018 om 13:20
Open Doors heeft bij zijn magazine een dagelijkse gebedslijst voor vervolgde christenen. Als een lichaam lijdt, lijden alle leden mee.
Geplaatst op vrijdag 7 september 2018 om 15:56
Beste Dirk
Het meeste spreekt mij aan, de boodschap van de voorganger van Senegal aan ons christenen in Nederland:
Jullie zouden nog veel meer het Evangelie kunnen verkondigen, dat is toch het allerbelangrijkste, enz……….
Hier wil ik nog aan toevoegen: Wij christenen moeten ons christen-zijn meer laten zien, horen en daadwerkelijk in PRAKTIJK brengen, in EENHEID (niet over de theorie van de bijbel, maar de essentiële geboden, Jezus lessen en vergelijkingen en het voorleven van Jezus hiervan.
In mijn visie is dit de kern van de oecumenische gedachte. Hub
Geplaatst op zaterdag 8 september 2018 om 18:14
Gisteren heb ik aan Bol.com een berichtje gestuurd, en evenals bij u, zoals u in de Nieuwsbrief schreef, kreeg ik dit bericht dat ze dit boek toch blijven verkopen, omdat het boek niet volgens de wet verboden is.
Maar dat boek zelf is verschrikkelijk, veel halve leugens, veel haat naar de joden, en haatzaaijerij mag toch niet van de wet… dus de inhoud van het boek draagt ertoe bij dat dat boek wel verboden zou moeten worden…
Geplaatst op zaterdag 8 september 2018 om 20:37
Beste Dirk, dank je wel voor dit mooie bericht van het enorme sterke getuigenis van deze broeder uit Senegal, ik weet dat dit de Heer in deze broeder en jou heeft bewerkt om dit wereldkundig te maken.
Hem komt alle lof en eer toe voor altijd en eeuwig!
Geplaatst op zaterdag 8 september 2018 om 20:52
“Waar het hart vol van is, daarvan stroomt de mond over.” Dat is niet alleen een bekend spreekwoord, maar deze uitspraak vinden we ook in onze Bijbel. Voor mij houdt deze tekst in, dat je pas christen bent, als je van Hem getuigt! Houd je je mond, dan ben je in de eerste plaats niet VOL van Jezus Christus en in de tweede plaats twijfel ik dan aan iemands christen zijn. Geloven is namelijk niet “geloven” wat Jezus heeft gezegd, maar DOEN, wat Jezus heeft gezegd! Geloven is nog altijd een werkwoord en Jacobus zegt in zijn brief, dat “geloven zonder de werken een dood geloof is”! De meeste zogenaamde christenen “geloven het wel”, als ik deze woordspeling mag gebruiken! Nu nodigen ook de “hel en verdoemenis preken” in sommige kerken, niet bepaald uit om te getuigen en bevorderen het “je schamen voor het evangelie”, wat nog altijd “BLIJDE boodschap” betekent.
Ik raak er bovendien zelfs steeds meer van overtuigd, dat het “VOL zijn van Jezus” de duistere machten (van ziekte en ellende) buiten de deur houdt, maar dan spreek ik vooral vanuit mijn eigen levenservaring (nu 82 jaar) en durf niet te zeggen, dat het ook zo is. Het meeste spreekt mij nog altijd aan, wat Jozua zei, toen hij 85 werd: Jozua 14: 10 – 11.
“En zie, nu heeft de HEERE mij in het leven behouden, zoals Hij gesproken heeft. Het is nu vijfenveertig jaar geleden dat de HEERE dit woord tot Mozes gesproken heeft, toen Israël door de woestijn trok, en nu, zie, ik ben vandaag vijfentachtig jaar oud.
Ik ben vandaag nog even sterk als ik was op de dag toen Mozes mij uitstuurde. Zoals mijn kracht toen was, zo is mijn kracht nu, om te strijden en om uit te gaan en om in te gaan.”
Een leven, dat door de Heer wordt gebruikt “zal behouden” worden, zoals Jozua getuigt! Nog kan ik hetzelfde zeggen wat Jozua zei toen hij 85 jaar werd. Dat is geen overmoed, maar mijn getuigenis.
Geplaatst op zaterdag 8 september 2018 om 21:51
Shalom broeder Dirk, zo goed wat je ons doorgeeft van broeder Rex uit Senegal. “Wij achten ons leven niet kostbaar, ons leven is van Hem en voor Hem! Jullie hebben nog volop kans om getuige van Hem te zijn. Ga het doen!” Zullen we het allemaal gaan doen? getuigen van Hem. D.V. maandag 10 september, begin van Joods Nieuwjaar. Een mooie dag om opnieuw te beginnen met getuigen. Ook als uw lichaam zwak is, of uw geheugen niet zo goed meer is, we kunnen bidden: schuld belijden dat we weinig getuigden, vragen om vergeving, smeken of we vol mogen worden van de Heilige Geest, en vragen: Heere God, brengt U vandaag iemand op mijn pad die ik over U mag vertellen. Doe het om Jezus wil!”. Dan verhoort Hij, vaak op wonderlijke wijze. Soms gewoon in de huiskamer, op straat, in een winkel, op je werk, onderweg ergens, of waar dan ook. Verwacht het van Hem, dan zal Hij het doen, en woorden geven om te getuigen! Blijf maar rustig vertrouwen, altijd ziende op Hem! Hartelijke groet en zegenbede, Anja.
Geplaatst op zaterdag 8 september 2018 om 23:54
Dirk bedankt ook voor dit schrijven. Verborgen zullen we als christen nooit kunnen zijn of blijven. En geloof in Jezus vraagt dan wel offers van een ieder christen, waarin God zelf weet hoe en wanneer hij ons beproeft, loutert en zuiveren gaat.
In de Joodse gemeenschap gaat er a.s. maandag en dinsdag een nieuw jaar ingeluid worden. De Sjofar, de ramshoorn wordt dan geblazen. De Joodse mensen lezen dan het verhaal over Abraham die zijn enige zoon Isaac die hij diep lief had, weer moest afstaan aan God. Zo’n groot geloof had Abraham in zijn God dat die hem ging afstaan. Toen het mes al dreigend in zijn hand was, zei Gods stem: doe uw zoon geen kwaad. En kon er in plaats van zijn eigen zoon een verstrikt dier op het altaar gelegd worden.
Wat een uitkomst werd ons door God de Vader aangeboden, Die Zijn enig geboren Zoon, Jezus niet heeft gespaard, maar in onze plaats aan het kruis heeft laten nagelen. En Hij mocht ten derde dage weer opstaan uit de dood. Voor ieder verstrikt mensenkind, die hulpeloos tot Jezus vlucht, om zo, voor eeuwig gered te worden.
Geplaatst op zondag 9 september 2018 om 10:51
Broeder Dirk! Ja, ook in onze kerk houden velen zich bezig met dingen die niet met de kern van het geloof te maken hebben. We bidden dagelijks dat ogen open zullen gaan voor echt de hele belangrijke (= kernzaken)! Opmerkingen maken over de lauwheid van velen, bijvoorbeeld tijdens de Bijbelkring, vallen meestal niet in goede aarde. De haren geen dikwijls direct omhoog!! Heel jammer!
Geplaatst op zondag 9 september 2018 om 13:36
Hallo Dirk,
Even voor de goede orde.
Wat Ernst van Olffen schrijft onder 5, is niet correct. In Jozua 14:6-15 gaat het om Kaleb die 85 jaar was en niet Jozua.
Met vriendelijke groet,
Enrique
Geplaatst op zondag 9 september 2018 om 20:27
Ik had graag gezien dat de kerken in Nederland zich zo ingezet zouden hebben, als zij nu voor de moslim vluchtelingen doen. Jarenlang zijn christenen op de vlucht, jarenlang zijn deze gemarteld/vernederd/bij duizenden vermoord, en nu is het de meest vervolgde groep op deze wereld. Christen kinderen uit Pakistan, die naakt in de gevangenissen in Thailand belanden. Christen kinderen die Moslim liedjes/versjes moesten opzeggen voor een hap eten, en het westen zwijgt!!!! Ik vind dit zo schandalig, dat men dan nog over kinderen durft te praten!! Ik heb zo genoeg van al die westerse lauwe christenen die dit maar genomen hebben, en nooit wat voor deze broeder, en zusters gedaan hebben. Had toen maar geroepen, heeft U een plaatje in uw huis vrij voor hen, dan gaan wij ze halen, maar nee, en nu hoor je de christenen over de vluchtelingen, wij gaan ze halen, en desnoods vertelde een Franse priester, bouwen wij de kerken om tot een moskee. Ga je gang zou ik zeggen, maar je bent niet thuis voor al die broeders, en zusters die vervolgd worden, daarom stop ik nu maar, want heel dat laffe gedrag heeft er voor gezorgd, dat ik vooral grote vraagtekens heb bij al die kerken die aangesloten zijn bij de PKN. Daar zijn krachten bezig die ook funest voor Israel zijn, en voor de ware christenen, echt dit is pas het begin, let maar eens op hoe dit zich gaat ontwikkelen.
Geplaatst op maandag 10 september 2018 om 12:47
Beste Dirk,
Wat veel mensen lauw maakt, is te veel welvaart , luxe , aardse rijkdom enz. Vgl. Openbaring 3:17. En deels komt dat door een onbijbelse prediking, die voortkomt uit een leven van de spreker die zelf geen offers brengt om de bediening die hij heeft ontvangen, te beschermen. Wat te denken van Paulus? Hoe hard hij gewerkt heeft om zijn bediening zuiver te kunnen houden. Dingen die toegestaan zijn, heeft hij nagelaten om de wedloop af te kunnen leggen waartoe hij geroepen was. Als je wedergeboren bent, ben je behouden. Maar als je niet volhoudt tot aan het einde, mis je je hemelse loon en dat laatste is GEEN bijzaak.
Anders had de Heere iemand al thuisgehaald. Wij zijn geroepen om anderen te redden. Zie Efeze 2:10. We zijn geroepen om de goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft. Door bidden en werken, komt God tot Zijn doel met ons leven en met de mensen in de wereld. Wij zijn de handen en voeten van God: de Gemeente des Heren. Als wij het niet doen, dan staat (in alle eerbied gesproken), God ook machteloos en dat wordt ons zeer zwaar aangerekend. Wel zal God wel een andere weg vinden om tot Zijn doel te komen, maar denk niet dat ongehoorzaamheid wel meevalt bij God. Als je beseft dat door maar een (1) zonde al de ellende die wij nu kennen de wereld is ingekomen (Romeinen 5:12), alhoewel de satan toen al gevallen was maar de zonde de wereld nog niet was binnengekomen (!), dan kunnen wij misschien een besef hebben van hoe God de zonde wel niet haat. Zonder werken is ons geloof dood. Of je bent niet behouden of je hebt geen enkele loon in de hemel. Daarom staat er geschreven, dat we tot aan het einde moeten geloven om behouden te worden. Groeten van San
Geplaatst op maandag 10 september 2018 om 13:30
Hallo broeder Dirk,
Als ik dit bovenstaande verhaal lees, dan schaam ik mij voor de lauwheid in mijn leven. Inderdaad te vaak voor de TV en andere onnuttige zaken. Afleiding genoeg hier in het westen. De tactiek van de duivel. Verder lijkt het mij goed om een email te sturen aan de ChristenUnie over het boek wat genoemd wordt. Ik zal kijken op internet naar welk adres het gestuurd kan worden. Misschien levert het een discussie op in de Kamer. Veel zegen Dirk op je werk. Ik geniet er iedere week van.
Een hartelijke zustergroet,
Agnes Visser
Geplaatst op maandag 10 september 2018 om 19:40
Onze marinefregat Zr.Ms. De Ruyter bevindt zich op dit moment dichtbij het gevaarlijke conflictgebied rondom Syrië. Laten wij dan ook bidden voor de bemanning van dat schip en dat zij ook hun rust en vrede enkel en alleen in de Heere Jezus mogen vinden. Als biddende fan/sympathisant van de Koninklijke Marine leef ik veel met hen mee.
Geplaatst op dinsdag 11 september 2018 om 2:17
Ik ben het helemaal eens met San. Een zonde… en zoveel ellende!! Gods zegen broeder!
Mochten we dat eens goed beseffen.
Geplaatst op dinsdag 11 september 2018 om 11:37
Hallo broeder Dirk, fijn artikel, maar ook een diepgaand artikel.
Vooral wat ons persoonlijk aangaat.
Het zet aan het denken, zoals broeder Rex uit Senegal ook aanhaalt, lijkt het mij dat iedere gelovige in Christus bij zich zelf naar binnen moet kijken.
Ik kan wel van alles schrijven, en van alles wijzen, of ik het allemaal zo goed weet… maar het zou moeten raken in onze eigen binnenste.
Ben ik een geheime Christen… of kom ik er voor uit dat ik bij de Heere Jezus hoort… en breng die machtige boodschap van Jezus naar de mensen.
Zuster Agnes Visser (12), zo eerlijk wat ze schrijft. Zo voelt het bij mij ook zo vaak.
Is juist dát niet de boodschap wat in het artikel zit. Durven wij, bij ons zelf naar binnen te kijken. Er wordt veel over de zonde geschreven… misschien zou het goed zijn om maar diep in ons zelf kijken, daar waar nog genoeg zwarte vlekken zitten. Maar juist dát, kan schoon door het kostbare bloed van Jezus. Elke dag weer
Dat God de Vader ons ziet in Zijn Zoon, alleen in Hem zijn we schoon. Niet van ons zelf.
Vanaf de zondeval, zit die zonde in de mens… daar heeft niemand om gevraagd… hoe kostbaar dat juist het reddingswerk van God in Christus Jezus… gratis is. Neem het levende water voor niets, Opb. 22.
Dat er veel lauwheid is… kan héél veel redenen hebben. Wij hebben wel meer vrijheid, maar de satan gebruikt in het zogenaamde welvarende westen, wel van alles om juist onze ogen af te wenden van onze Heere Jezus. Zodat vele anderen niet die kostbare boodschap horen van ons.
Laten we ons niet schamen voor de Heere Jezus, en ook elkaar daar in bemoedigen en aansporen… om zo ook de mensen in de wereld te bereiken… niet uit eigen kracht, maar in Gods Kracht.
Broeder Dirk, dank voor dit schrijven, Vader zegen om jullie allen heen, en hartelijke groet van mij, Esther.
Geplaatst op woensdag 12 september 2018 om 11:52
Wie Christus belijdt voor de mensen die zal Hij belijden voor de Vader.
Dat is altijd in mijn gedachten.
Persoonlijk leef ik vanuit het geloof in Christus Jezus de Opgestane Heer. Als ik aan het stofzuigen ben en mijn buurvrouw ook dan zie je uiterlijk geen verschil. En toch is er verschil. Namelijk van binnenuit je hart.
Onder het huishoudelijk werk zijn mijn gedachten bij God/JHWH/Christus Jezus.
En als er dan iemand binnen komt voor een praatje dan weet diegene dat ik een gelovige ben en vanuit mijn geloof praat ik met hem/haar. Ook al is het onderwerp een dagelijks onderwerp.
Want ik geloof dat ook je houding al een getuigenis kan zijn. Het behoeft niet altijd met woorden.
Ook aan onze houding moet GEZIEN worden dat wij getuigen van Hem.
Geplaatst op woensdag 12 september 2018 om 18:34
Dirk. Ernst van Ollfen(5) zegt dat de ” hel en verdoemenispreken” nu niet bepaald bijdragen om te getuigen en dat het het “schamen voor het Evangelie” bevordert. Ik ben heel blij dat dat in onze kerk ook regelmatig in de preek voorkomt. Het is goed dat we erbij bepaald worden dat als we niet wedergeboren zijn en de Heere Jezus niet van harte liefhebben en niet in gehoorzaamheid naar zijn geboden leven wij daar terecht zullen komen. Dan word je weer eens wakker geschud. De Heere Jezus spreekt er Zelf ook over en zou dan een dienaar van God daar dan niet over moeten spreken? Het is zijn plicht om zijn Gemeente daar op te wijzen. Hij doet dat niet om ze bang te maken, maar uit bewogenheid voor het behoud van de zielen van de Gemeente. Hij zal daar later ook rekenschap van moeten afleggen bij God. God is niet alleen een God van liefde, maar voor de ongelovigen een toornig God. “Het is vreselijk om in de handen te vallen van een vertoornd God”, zegt onze dominee vaak.
Gods Zegen voor jou Dirk en voor allen die jouw Nieuwsbrief lezen.
Geplaatst op donderdag 13 september 2018 om 17:01
Als we alternatieven overwegen, moeten we bedenken dat het niet altijd genoeg is dat iets goed is. Andere keuzes zijn beter en weer andere zijn het beste! De verzoening van de Heiland ontlast ons niet alleen van de zonden, maar ook van onze teleurstellingen en smarten, ons hartzeer en onze wanhoop. We zouden geen Kerstmis hebben als er geen Pasen was. De kerk is geen plek waar volmaakte mensen samenkomen om volmaakte woorden te spreken of volmaakte gedachten en gevoelens te hebben. De kerk is een plek waar onvolmaakte mensen bijeenkomen om elkaar te bemoedigen, steunen en dienen.
Geplaatst op vrijdag 14 september 2018 om 9:31
reactie op Leo&R Rianne (18):
Amen!!!!!
Geplaatst op vrijdag 21 september 2018 om 15:49
Geweldig. Als mens met een zondige natuur helpt Jezus mij daartegen te strijden. Daarom is het een vreugde om avondmaal met hem te vieren. Leve elke kerk die zelf ziet hoe hard we dit nog nodig hebben. Sjalom henny