O, o, o… Nederland, Nederland, Nederland…

Ik aarzel niet langer om de houding van de Nederlandse regering anti-Israel te noemen. Na steun aan eerdere anti-Israel resoluties in de Verenigde Naties, was het vorige week weer raak in een hele serie anti-Israel resoluties.
Nadat in deze Nieuwsbrief eerder al werd gemeld dat Nederland tegen Israel stemde bij soortgelijke resoluties, zette dat SGP en CU aan tot vragen aan de minister. Er kwamen toezeggingen, maar het bleken opnieuw loze beloften. Hier kan geen zegen op rusten.

Veel ruchtbaarheid is er in ons land niet gegeven aan deze stemmingen. Maar ik heb de vinger aan de post gehouden, en vertel u in dit commentaar wat er afgelopen week in New York is gebeurd.

In de resoluties wordt vrijwel niet gesproken over de Palestijnse terreuracties tegen Israel en tegen de eigen burgers. Deze anti-Israelresoluties werden aangenomen op de vooravond van de Chanoekaviering door het Joodse volk. Nog tot aanstaande maandag wordt dat feest gevierd. Het is een herinnering aan de overwinning van de Makkabeeën op het Syrische volk en op koning Antiochus Epiphanes, die hun alles verboden had wat herinnerde aan het Jodendom. Ze mochten de shabbat niet vieren, geen besnijdenissen uitvoeren en geen onderwijs uit de Thora volgen. Na drie jaar strijd kon de tempel weer door de Joden in gebruik worden genomen, in het jaar 165 voor Christus.

Voor de nieuwe inwijding van de tempel was echter olie nodig om de kandelaar aan te steken. De leider van de opstand zou één kruikje olie hebben gevonden dat de Syriërs over het hoofd hadden gezien. Hiermee zou de kandelaar maar één dag kunnen banden, maar het wonder gebeurde dat de tempelkandelaar acht dagen bleef branden. Die tijd hadden ze precies nodig om zelf nieuwe, reine olijfolie te maken. Vandaar dat het Chanoekafeest acht dagen duurt.

In één van de resoluties ging het specifiek over de band tussen Jeruzalem en het Joodse volk. Al reden genoeg om tegen te stemmen was het feit dat de Tempelberg bij zijn Arabische naam werd genoemd: al-Haram al-Sharif. Terwijl Jeruzalem van Israel is.
Telkens stemden Amerika, Canada en Australië tegen de resoluties en dus vóór Israel.

In de resolutie wordt de band tussen het Joodse volk en Jeruzalem ontkend. Je hoeft alleen maar naar het Chanoekafeest te kijken, om te ontdekken dat Jeruzalem en het Joodse volk bij elkaar horen, al duizenden jaren.

De schuld van het conflict tussen Israel en de Palestijnen en het ontbreken van vrede wordt voor 100 procent bij Israel gelegd. Ook wordt gesuggereerd dat Israel de vrijheid van religie in Jeruzalem zou hinderen en wordt Israëls bestuur over de stad als illegaal bestempeld. En daar stemt Nederland voor… Onbegrijpelijk!
En dat terwijl er zoveel problemen in deze wereld zijn. Denk aan het verschrikkelijke drama in Syrië, denk aan de mensonterende omstandigheden in de Noord-Koreaanse strafkampen, denk aan de vervolging van christenen in tal van landen…
En wat doet de VN? Israel veroordelen! Hier wordt de haat zichtbaar tegen het Joodse volk en ten diepste tegen de God van Israel. Er woedt een geestelijke strijd om Gods volk. Gods oogappel, Israel, het Joodse volk, wordt moedwillig aangevallen.
Arabische landen lanceren telkens weer opnieuw anti-Israelresoluties en de Europese landen durven er niet tegen te stemmen. Bang als ze zijn dat het hen in hun portemonnee zal raken. Wat laf, ook van ons land.

Verootmoedigt u zich mee voor de Heere? ‘Heere, we hebben gezondigd, door ons te keren tegen Uw volk, Uw land, Uw stad. Bij ons staat de schaamte op ons gezicht door de stemming van onze politieke leiders. Heere, vergeef het ons, wees ons genadig, ontfermt U Zich over ons land en over ons volk, Heere.’

Een jaar geleden werd er in de Tweede Kamer nog een motie aangenomen waar aan onze regering werd gevraagd in VN-verband actief stelling te nemen tegen lidstaten in VN-organisaties die disproportioneel agenderen tegen Israel en onrechtvaardige resoluties af te wijzen. Vooralsnog komt hier niets van terecht.
Deze anti-Israelresoluties bevorderen antisemitisme en zullen het zeker uitlokken. Als de VN Israel immers veroordeelt, zullen burgers en organisaties zich vrijer voelen om zich tegen Israel en tegen Joden te keren. Met het oog op het groeiende antisemitisme gaat er een totaal verkeerd signaal uit van de VN-resoluties.

Wij kunnen de harten van onze politici niet veranderen, maar God wel. Dat geeft mij hoop, verwachting. Daar bid ik om. Bidt u mee, dat God ingrijpt. Dat ons land het initiatief zal nemen in Europa om Israel te steunen. Menselijkerwijs gesproken zit dat er niet in, maar God is toch almachtig. Voor Hem is niets te wonderlijk!
De afgelopen weken heb ik een paar getuigenissen van Palestijnen en Arabieren gehoord, die eerst zeer anti-Israel waren, maar na hun bekering Israel en het Joodse volk steunen en uitzien naar de vervulling van tal van Bijbelse beloften die werkelijkheid zullen worden.

De Heere zal er Zijn zegen over geven als ons land Israel en het Joodse volk zal steunen. Wanneer we ons in de VN – in het openbaar, voor het oog van de hele wereld – voortaan keren tegen alle anti-Israelresoluties. Dat is zeker. Hij belooft het immers plechtig in Zijn Woord. ‘Ik zal zegenen wie u zegenen’ (Genesis 12:3) en: ‘Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met wie u liefhebben’ (Psalm 122:6).

Dirk van Genderen

Aanvulling donderdag 6 december:
Vandaag komt er in de VN een door Amerika ingediende resolutie in stemming, waarin Hamas wordt veroordeeld voor het geweld van deze terreurorganisatie. Als deze resolutie wordt aangenomen, zal het de eerste keer zijn dat een VN-resolutie het geweld van Hamas veroordeelt.
In reactie hierop heeft de Palestijnse Autoriteit eveneens een resolutie ingediend, waarin de Israëlische acties in Gaza, de Westbank en Jeruzalem worden veroordeeld. Ook hierover wordt vandaag gestemd.

Aanvulling vrijdag 7 december:
De resolutie waarin het geweld van terreurorganisatie Hamas wordt veroordeeld, is donderdagavond door de VN verworpen. Er stemden 87 landen voor de resolutie, waaronder – gelukkig – ook Nederland. Er waren 57 tegenstemmers, 33 onthoudingen en 16 landen waren afwezig. Er waren helaas 9 vóór-stemmen te weinig om deze resolutie aangenomen te krijgen.