‘Zie je die engelen in witte kleding dan niet, die voor ons vechten?’

De kinderen in de groep vertelden dat ze die nacht de Heere Jezus hadden gezien, Die hun vertelde: ‘Alles komt goed’. Ze hoefden niet te vrezen, Hij zou hen beschermen. De volgende morgen zetten de terroristen hen tegen een muur en vertelden de vier moeders dat ze hun kinderen konden redden als ze Jezus Christus zouden verloochenen en terug zouden keren naar de islam. De vier moeders weigerden…


Nigeriaanse schoolkinderen, bevrijd van de terroristen. (Foto: Barnabas Fund)

Het is goed dat wij slachtoffers van aanslagen gedenken. Of dat nu een aanslag in Nieuw-Zeeland is op moskeeën, een aanslag in Utrecht op onschuldige tramreizigers of een aanslag in Israel op militairen.
Maar waarom vergeten we de honderden christenen te gedenken die wereldwijd door vervolging en aanslagen omkomen? Daarom deze bijdrage, om hen te gedenken.

De afgelopen twee maanden zijn alleen al in Nigeria in zeven christelijke dorpen meer dan 300 christenen gedood. Waarom raakt dit ons nauwelijks meer? Zijn we er aan gewend geraakt?

Tijdens een aanval, vroeg in de morgen van 14 februari jl., op het dorpje Karamai, werden 41 mensen gedood. De 300 aanvallers vielen het dorp binnen en riepen: ‘Allahu Akbar’ en vuurden met hun wapens in het rond en vernielden de huizen. De meeste van de slachtoffers waren vrouwen, kinderen en ouderen.

In het dorp Dogon Noma werden op 11 maart jl. 71 inwoners gedood en raakten 28 ernstig gewond bij een aanval door een islamitische terreurgroep, die bekend staat als de Fulani-strijders. Volgens de ‘Wereldwijde Terrorisme Index’ van 2018 van het ‘Institute for Economics & Peace’ staat deze groep in de top van de wereldwijde terreurgroepen.

Bij deze terreuractie in het dorp Dogon Noma werden huizen in brand gestoken en werd alles wat bewoog aangevallen en beschoten. Ongeveer honderd huizen werden verwoest.
Op 16 maart jl. werden 9 mensen gedood en 30 huizen verwoest bij een aanval op het dorp Nandu Gbok.

Kerkleiders in Nigeria hebben al herhaaldelijk president Buhari, die zelf een Fulani moslim is, opgeroepen actie te ondernemen om de aanvallen op christelijke boerendorpen te stoppen.

Maar er zijn meer terroristen actief in Nigeria dan de Falani-strijders. Het Barnabas Fonds meldt dat terroristen van Boko Haram kortgeleden 76 mensen in gijzeling namen, mensen die van moslim christen waren geworden.
God greep echter in en zorgde ervoor dat bijna al deze christenen op een wonderlijke wijze werden bevrijd van het vuurpeloton dat zich tegenover hen opstelde.

Aan vier leiders van deze groep christenen werd verteld dat ze hun geloof in Jezus moesten herroepen en terug moesten keren naar de islam. Toen deze vier mannen weigerden, werden ze voor de ogen van hun families geëxecuteerd.

Daarna kregen de vrouwen van deze mannen het bevel hun christelijke geloof te verloochenen. Als ze dat niet zouden doen, zouden hun kinderen worden geëxecuteerd. Toen gebeurde er iets heel bijzonders.

De kinderen in de groep vertelden toen dat ze de afgelopen nacht de Heere Jezus hadden gezien en dat Hij tegen hen had gezegd dat alles goed zou komen. Ze hoefden niet te vrezen, Hij zou hen beschermen. Ze moesten Hem niet verloochenen, maar in Hem blijven geloven, omdat ze wisten dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is.

De terroristen zetten alle kinderen tegen de muur. De vier moeders kregen nogmaals te horen dat ze de levens van hun kinderen alleen konden redden als ze Jezus Christus zouden verloochenen en terug zouden keren naar de islam. Maar de moeders weigerden.

Toen de terroristen zich klaar maakten om de kinderen dood te schieten, gebeurde er iets heel bijzonders. Opeens gooiden ze hun geweren op de grond en grepen ze met hun handen naar hun hoofd. ‘Slangen, slangen,’ riepen ze. Sommigen renden hard weg, anderen vielen direct dood neer.

Eén van de gevangen christenen wist één van de geweren te bemachtigen en stond op het punt de terroristen dood te gaan schieten. Hij deed het echter niet, omdat één van de kinderen – hij was nog maar vier jaar – direct naar hem toe kwam en vertelde over engelen die hen hadden beschermd. ‘Je moet die mensen niet doodschieten. Zie je de engelen dan niet, in witte kleding, die voor ons vechten?’

Zo waren deze 72 christenen door Goddelijk ingrijpen opeens vrij. Wat een wonder! En ook heel bijzonder dat de Heere zo duidelijk deze jonge kinderen gebruikte om van Hem te getuigen.

En die vier gelovige vaders dan, reageert u wellicht. Waarom zijn zij wel gedood? Inderdaad, zij wilden en konden de Heere Jezus niet verloochenen en betaalden ervoor met hun leven.
Toch zijn ook zij niet dood. Hun lichamen wel, maar hun geest is bij de Heere Jezus, in de hemel.

Dit kom je ook in de Bijbel tegen, soms in hetzelfde hoofdstuk. In Handelingen 12 lezen we dat Jakobus met het zwaard werd gedood, terwijl Petrus werd bevrijd uit de gevangenis. Waarom? Daar weten wij vaak geen antwoord op. Kennelijk had de Heere voor Petrus nog een taak.

Misschien vraagt u zich ook af waarom de Heere Jezus aan deze kinderen verscheen en of zoiets wel kan. Vergeet niet dat deze gezinnen pas tot geloof waren gekomen. Zij wisten nog maar heel weinig van de Bijbel, terwijl de meesten van ons zoveel meer weten dan zij. Wat wij al mogen weten, die heerlijke beloften uit de Bijbel, vertelde Hij aan hen.

Het komt er ook voor ons op aan ons vertrouwen op de Heere Jezus te stellen, in alle situaties. Wat er dan ook gebeurt, Hij is erbij, Hij gaat mee en Hij zal zorgen. Dat vertrouwen mag ons rust en vrede geven, Zijn rust, Zijn vrede. Zijn weg is de beste!

Dirk van Genderen
(Bron: Barnabas Fund)