Wat zijn christenen vaak gericht op de wereld. Terwijl de Bijbel zegt dat wij hemelburgers zijn. De Heere Jezus mag – eerbiedig gezegd – blij zijn als Hij ook nog een beetje aandacht van ons krijgt. En vaak zijn dat niet de ‘beste uurtjes’ van de dag. Helaas.
Dit vindt u misschien erg zwart-wit gesteld, maar toch is het – vermoed ik – vaak wel zo. En als het bij u anders is, wees dankbaar en houd dat vast. Toch is het wellicht een idee om het een paar weken bij te houden. Het kan best zo zijn dat we dan schrikken van de werkelijkheid.
Door zo ‘karig’ met de Heere te leven, doen we Hem en onszelf enorm tekort. Zo nadrukkelijk belooft Hij ons Zijn zegen en Zijn vrede wanneer ons leven op Hem gericht is.
Overduidelijk komt dit bijvoorbeeld tot uiting in Psalm 37:4 – ‘Schep vreugde in de HEERE, dan zal Hij u geven wat uw hart verlangt.’
Hoe komt het toch dat veel christenen op zo’n afstand van de Heere Jezus leven en zo weinig de intimiteit met Hem kennen? Kan dat iets te maken hebben met het feit dat we het om wat voor redenen dan ook, niet durven om tot Hem te naderen?
Iets wat we ook lezen wanneer het volk Israel bij de Sinaï staat, vlak voordat God Zich zal openbaren. Ze zijn zo bang, dat ze eigenlijk wel weg zouden willen rennen.
We lezen in Exodus 20:18 en 19 – ‘En heel het volk was getuige van de donderslagen, de bliksems, het bazuingeschal en de rokende berg. Toen het volk dit zag, sidderden zij en bleven op een afstand staan.
Zij zeiden tegen Mozes: Spreekt u met ons, dan zullen wij luisteren, maar laat God niet met ons spreken, anders sterven wij.’
Het volk blijft op ‘veilige’ afstand van God, maar Mozes krijgt er geen genoeg van om telkens weer de berg op te gaan, om bij de Heere te zijn.
Ik denk dat hier de diepste oorzaak ligt van het ongeloof, de ongehoorzaamheid, die telkens weer zichtbaar wordt in de geschiedenis van het Joodse volk. Ze blijven op afstand, ten diepste zijn ze bang voor God. Terwijl Hij juist gemeenschap met hen wil, zoals zo prachtig zichtbaar wordt in het leven van Mozes.
Mozes is gegrepen door God Zelf en wil steeds dichter bij Hem komen. Hij klimt de berg op, zoekt het aangezicht van de Heere en vraagt om Zijn heerlijkheid te mogen zien. Ik hoop en bid dat dit ook uw verlangen is.
Juist op de berg wil de Heere Jezus Zijn heerlijkheid openbaren. Dat wordt in het Nieuwe Testament zichtbaar in de verheerlijking op de berg. De drie discipelen die daarbij aanwezig zijn, zien dat ‘…terwijl Hij bad, de aanblik van Zijn gezicht veranderd werd en dat Zijn kleding blinkend wit werd’ (Lukas 9:29).
Wie iets van Hem gezien, ervaren en geproefd heeft, wil meer van Hem zien. Het is tekenend dat veel mensen die zich vandaag christen noemen, de Bijbel niet (meer) kennen, of maar een heel klein beetje. Dat is zo jammer, want juist in de Bijbel zien we de Heere Jezus. ‘Wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond…’ (Hebreeën 2:9).
Wie geen tijd investeert in Hem, moet het niet vreemd vinden om weinig van de Heere te ervaren. En wie weinig van Hem ervaart, zal automatisch minder op Hem en meer op de wereld gericht raken.
Toch proef ik bij mezelf en om me heen wel een verlangen om de Heere Jezus beter te leren kennen. Koester dat verlangen, houd aan. ‘Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit. Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn, want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God’ (Kolossenzen 4:1-3).
De Heere zoekt mensen die tot Hem komen, die maar één verlangen hebben: Hem te kennen, Zijn aangezicht te zien. Met Hem te leven, met Hem te wandelen.
Maar besef: Alleen degenen die gestorven zijn, kunnen God zien. ‘Geen mens zal Mij zien en in leven blijven,’ krijgt Mozes te horen in Exodus 33:20).
Ons eigen ik moet sterven. Paulus getuigt het in Galaten 2:20 zo – ‘Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij.’
Romeinen 12:1 roept ons op niet alleen ons hart, zoals vaak wordt gezegd, maar ons hele lichaam aan God te wijden, als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk.
Het volk Israel werd bij de Sinaï door de Heere opgeroepen tot Hem te naderen, maar ze durfden niet. Wij worden aangespoord ons lichaam op het altaar te leggen. Misschien vinden we dat wel net zo eng, maar het is dé sleutel om het heiligdom binnen te gaan.
De Israëlieten waren bang voor de donkerheid, de duisternis en het vuur om, op en bij de berg Sinaï. Gods vuur, waar we soms om bidden of van zingen, zal ook komen als ons lichaam als een offer op Gods altaar ligt. Christenen zijn als ter dood veroordeelden. Met Hem gekruisigd.
Lees de woorden van de Heere Jezus, in Lukas 9:23 en 24.
‘Hij zei tegen allen: als iemand achter Mij wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen.
Want wie zijn leven wil behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven verliezen zal omwille van Mij, die zal het behouden.’
Een altaar is geen plaats van zegen, maar van dood. Wie zijn leven aan de Heere offert – ‘Heere, hier is mijn leven, mijn lichaam, het is voor U, voor U alleen’- en de dood aanvaardt, zal leven en de Heere Jezus zien. Dat is het wonderlijke. Dan gaat het ons niet meer om Zijn zegen, maar om Hem. Dan raakt de hemel de aarde en mag het worden: ‘Veel hemel – weinig wereld’.
Dirk van Genderen
Geplaatst op vrijdag 29 maart 2019 om 15:15
Erg mooi en goed artikel, om in gedachten te houden.
Alleen de Heere Jezus verdient de eerste plaats èn aandacht in ons leven,
wat laten wij ons toch makkelijk afleiden.
God Die ons zo graag wil, kan alleen mensen dicht bij Hem zegenen.
Geplaatst op zaterdag 30 maart 2019 om 19:31
Mooi artikel Dirk. Ik herken het uit mijn eigen leven. Vaak is het vasthouden aan zonde(n) de reden dat we niet tot God durven naderen. Ook kunnen we de Geest bedroeven, door geen afstand te doen van slechte gewoontes. Dan lijkt de hemel van koper omdat de Heere zich dan voor ons verbergt. Een zwarte en donkere periode was dat in mijn leven. De oorzaak was dat ik God niet vertrouwde.
Maar we kunnen Hem voledig vertrouwen: God vraagt niets van ons, maar biedt ons wat aan. Een mooie uitspraak is dit van Henk Binnendijk. Vaak is het de angst om ons totaal aan Hem over te geven.
Ik zou daarom iedereen die dit herkent op willen roepen om je vandaag nog aan Hem over te geven. Iedere dag dat je langer wacht….is een verloren dag. Wat biedt Hij ons dan aan? Liefde…., oneindig veel liefde, onbeschrijfelijke Goddelijke liefde. Een glimp van de hemel…..
Geplaatst op zaterdag 30 maart 2019 om 20:09
Er is helaas weinig besef – ook onder christenen – van de diepe betekenis van Jezus Christus. Voor velen is Jezus niet veel meer dan “een voorbeeld” of iemand Die onze zonden vergeeft. Er zijn zo veel teksten in onze Bijbel, die ons heel iets anders vertellen. Hem is gegeven ALLE macht in de hemel en op de aarde! Openbaring 1: 7 – 8 zegt eigenlijk alles: “Zie, Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben. En alle stammen van de aarde zullen rouw over Hem bedrijven. Ja, amen.
8 Ik ben de Alfa en de Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere, Die is en Die was en Die komt, de Almachtige.”
Als onder christenen deze betekenis in ons hart zo zou leven als hier beschreven, dan zouden onze kerken er heel anders uit zien met meer standvastigheid en minder verdeeldheid dan nu nog steeds het geval is.
Nu ben ik gelukkig niet zo verontrust over de verdeeldheid zolang wij dwars door alle denominaties heen, gericht blijven op Jezus Christus! Paulus verwoordde dit prachtig in 1 Corinthiërs 8: 6 want
“toch is er voor ons maar één God: de Vader, uit Wie alle dingen zijn, en wij voor Hem, en één Heere: Jezus Christus, door Wie alle dingen zijn en wij door Hem.” Laat dit een getuigenis zijn van ALLEN, die Jezus Christus liefhebben.
Geplaatst op zaterdag 30 maart 2019 om 22:07
Beste mensen, fijn om dit zo belangrijke schrijven van Dirk van Genderen onder ogen te krijgen. Ieder heeft natuurlijk daarbij zijn/haar eigen gedachten daarover.
Van verre volgen? dat geeft mij geen voldoening meer. En mocht ontdekken dat de zegen des Heren die maakt rijk. Ervaring met zwoegen was er, nu overleg/vertel ik alles eerst graag met Hem. Een zwoeger kreeg rust en vrede wonderlijk genoeg. Trotse en hoogmoedige levenshouding, zijn onder Zijn dierbaar bloed, en hebben mijn zonden geboet. Gelukkig maar dat mijn God en Vader zoveel geduld met mij had en heeft, lieve mensen.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 7:01
Leven in volkomen afhankelijkheid, dat is voor mij de sleutel om Hem te ervaren en te gehoorzamen. Ik hou geen stille tijd, ik ben bijna voortdurend in gesprek met Hem ook als we allebei stil zijn. Het gaat inderdaad niet meer om de zegen maar om Hem, zijn aanwezigheid. Dat is zo een grote vreugde, te weten dat je geliefd bent.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 8:47
Tenzij een mens wederom geboren wordt zegt JESHUA. Als je niet een nieuwe schepping bent, UIT GOD GEBOREN, kun je het KONINKRIJK VAN DE HEERE GOD niet zien, en dan kun je er dus ook niet over praten en van getuigen. Na ZIJN OPSTANDING HEEFT JESHUA ZIJN DISCIPELEN GEÏNSTRUEERD OVER HET KONINKRIJK VAN ZIJN VADER, 40 dagen lang. Ik had daar GRAAG bij willen zijn. Dat moet voor de discipelen een HEMELSE TIJD zijn geweest. Het kan niet anders dat als een mens tot wedergeboorte is gekomen, en dan is geworden EEN KONINKLIJK KIND, gaat getuigen van HET KONINKRIJK DER HEMELEN. ALLES IS VOLBRACHT IN JESHUA DE MESSIAS. HIJ ALLEEN, GELUKKIG, KAN EN WIL ONS TERUGBRENGEN BIJ DE VADER. ZIJN LIEFDE IS VOLMAAKT. NIEMAND IS AAN HEM GELIJK. ZIJN NAAM IS JHWH. IK BEN ER VOOR JOU. AMEN.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 9:43
Wij leven in een maatschappij die veeleisend is.
Bovendien zijn Christenen ook niet vies van luxe en status.
Mooi wat de Bijbel zegt: “zijn kruis opnemen en Mij volgen” is in de praktijk moeilijk haalbaar.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 9:57
Mijn lievelingslied is no.5 uit de bundel van Joh. de Heer, “Al de weg leidt mij mijn Heiland, wat verlangt mijn ziel dan meer enz….”
Dat is mijn levenswandel met Hem en vanaf mijn bekering ben ik er van overtuigd door Gods Woord, dat niets mij ooit meer zal kunnen scheiden van de liefde van de Heer.
Blijft in Hem gelijk Hij in u en stromen van levend water zullen uit uw binnenste vloeien.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 11:46
Dirk , ik heb het stuk gelezen. Mooi stuk. Bij mijn huisbezoeken constateerde ik dat de Bijbel nauwelijks of helemaal niet gelezen wordt. De kennis blijft achter. Men onderzoekt niet de dingen. Ook heb ik geconstateerd, dat de naam van God nauwelijks meer genoemd wordt. Alles wat niet kerkelijk is groeit. En de kerk vliegt achteruit. En wanneer je de dingen wil horen, dan heb je de kerk nodig.
We vieren wel de kerkelijke feestdagen, hoofdzakelijk met feesten, maar niet of nauwelijks met de boodschap. Wij zullen meer moeten openstaan voor de mensen om ons heen en hen vertellen wat zij missen. We moeten proberen eens contact te leggen met onze Joodse broeders en zusters. Gods oogappel. Dan kun je van elkaar leren, wat het betekent christen te zijn. We leven in de 40 dagen tijd en straks hebben wij de kruisiging en de opstanding. Hij nam onze schuld op zich en daar mogen wij best dankbaar voor zijn. Shalom
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 12:03
Hier past maar één gebed bij: Heer, leer mij om dichter bij U te leven. Leer mij om U de 1e plaats in mijn leven te geven.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 12:04
Als je jezelf verloochent, ben je een marionet.
Dat is toch niet de bedoeling?
Je bent toch VRIJ in Christus.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 13:46
Ik ben nog nooit zo onder de indruk geweest als nu. Diep in mijn hart weet ik en voel ik dat de “beste uren” om Gods Woord te lezen vaak weggepoetst worden. Ook door mij en dat heeft mij erg geraakt. De wereld dreigt ons ook op te slokken door overdadig nieuws, relationele problematiek, hectiek bij diverse overheden, terwijl de tijd doortikt en we De Heer even (!) naar de achtergrond schuiven.
Dirk, ik ben je zeer erkentelijk voor bovenstaand schrijven. Het is nooit te laat om vergeving te vragen.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 14:02
Beste Dirk,
De christenen hebben niet geleerd dat in de geestelijke dingen, niet alles op je bord afgeleverd kan worden. Voor de meesten moeten alle geestelijke zaken makkelijk verteerbaar zijn en direct in de vorm van een preek of een boek afgeleverd worden. Of zelfs in een feel-goodconferentie willen zij pas naar een geestelijke boodschap luisteren. Maar moeite doen en zelf geestelijk te lijden om de Bijbel gewoon te lezen, is er niet meer bij. Daarom is de liefdeloosheid overal aanwezig onder de christenen. Mattheus 24:12 HSV. En geeneen gemeente tegenwoordig heeft het over de Lijdende Kerk, want dan verliezen zij hun leden als zij zulke “nare” boodschappen horen en dat “verpest” meteen hun dag. Maar ze beseffen niet, dat als zij geen goed Bijbels geestelijk fundament leggen aan het begin van hun geloof, dat zij aan het einde van de rit bedrogen uitkomen door alle leugens die in deze wereld zijn omdat de gehele wereld onder de invloed is van de leugens van de duivel. 1 Johannes 5:19 HSV
Groeten van San
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 15:31
Ik kom er steeds meer achter dat ik, en misschien nog meer mensen, elke dag tekort schiet. Mijn moeder zei vroeger ook wel: een mens komt in zijn tekorten openbaar. Vandaar waarschijnlijk de uitdrukking: een mens moet dagelijks bekeerd worden. Hoe ouder ik word, hoe meer dit voor mij begint te leven. Het is goed dat U, Dirk, dit eens aan de kaak stelt, wij hebben af een toe een geestelijk pak slaag nodig! Bedankt hiervoor!
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 16:25
Ja, zeker, en doen wat Jezus gezegd heeft.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 20:32
Abortus; de mensenmoordenaar van de beginne gaat rond als een briesende leeuw, en hij weet dat hij weinig tijd meer heeft; totdat hij in zijn kraag gegrepen wordt, en voor duizend jaar gebonden wordt.
En wat de komst des Heren betreft: Uw zienswijze, verwoord in de Nieuwsbrief, is betreffende Israel en Jeruzalem bijbels zeer correct. Maar ik ben geen Jood en verwacht dus zoals 1 Tess.4 vers 13-17 mij leert, dat ik de Heer tegemoet zal gaan, met een wolkenwagen de Heer tegemoet in de lucht.
Voor de kerk komt de Heer niet terug, wel voor Zijn eigen uitverkoren volk, om eeuwig bij hen te wonen. Zoals Hij gezegd heeft: hier wil Ik wonen te midden van hen.
Geplaatst op zondag 31 maart 2019 om 22:01
Beste Dirk. ook weer bedankt voor deze bijdrage. Als eerder hier genoemd heeft Henk Binnendijk het in zijn spreekbeurten ook vaak over deze gezegende omgang met God, bijvoorbeeld: https://www.youtube.com/watch?v=Bt6lMNWZj1A
Je hebt het ook over gekruisigd leven. Dit is helaas voor de allermeesten verborgen, door een gebrek aan kennis (dus fijn dat je daarover schrijft) en een gebrek aan godsvrucht. Ze kennen het kruis van Golgotha ter vergeving van zonde (rechtvaardiging) en zingen om te staan aan de voet van het kuis.
Maar je eigen leven (naar het vlees) haten en opgeven, je oude mens voor gekruisigd houden en afsterven aan jezelf zodat het lichaam der zonde afneemt in kracht (Rom. 6:6) en dat wij vrijgemaakt van de (macht) der zonde in dienst komen van God en met als gevolg heiliging is veelal onbekend.
Je kruis opnemen en hem volgen is onmogelijk als je jezelf meer liefhebt dan God, dat kun je zijn leerling niet zijn. Haat tegen het zelf-leven komt door je willen houden aan al Gods geboden, dat niet kunnen, en het dan opgeven door jezelf compleet over te geven aan Hem die jou liefheeft, zijn zoon heeft gegeven als voorloper om de weg door het vlees te banen, door het voorhangsel (dat is zijn en ons vlees).
MAAR, zij die het kruis kennen, dat in zich omdragen die zijn bevrijd van mopperen, klagen, ongeduld, ergernis en alle andere werken van het vlees omdat dat heerlijk aan het kruis kan. Het vergt wat gewenning maar met Gods kracht raken wij zo gaande de weg verlost van al die ellende en komt een nieuw leven met Hem aan het licht en worden wij door de beïnvloeding van de Heilige Geest en tot lof een eer van Zijn naam gevormd naar Zijn beeld.
O, heerlijk kruis, gezegend kruis!
Het woord van het kruis ontwart de moeilijkheden.
Dat maakt je vrij, gelukkig blij.
Het kruis! Daarvan zingen wij.
(koor: Wegen van de Heer 365 door Aksel J. Smith)©
Geplaatst op maandag 1 april 2019 om 10:28
Wat een rijke column en rijke reacties!
Leren Hem de 1ste plaats in ons leven te geven in alle dingen, terwijl we hier op aarde leven, is een keuze en kost tijd en training in je gedachten, zoals Paulus het ook omschrijft in Romeinen 12:2 “…..wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken…” .
Een leven zoals Ina (reactie 5) het omschrijft is het wandelen met Hem, kostbaar en rijk!
Geplaatst op maandag 1 april 2019 om 10:53
Broeder Dirk! Dank voor je column! Opnieuw weer zeer het lezen waard, trouwens de hele Nieuwsbrief!!! We zien wekelijks naar de brief uit en doen er ons voordeel mee!! We beseffen heel goed, dat trouw in de geestelijke dingen heel belangrijk is! We hebben bijvoorbeeld dagelijks een vast patroon in bijbellezen en gebed! Dit is o.a. noodzakelijk om in deze verwarrende tijd staande te kunnen blijven. We zijn lid van een Gereformeerde Bondsgemeente, waar in de regel nog wel een bijbelgetrouw woord gebracht wordt, maar zien de wekelijkse nieuwsbrief als een extra en noodzakelijke aanvulling op hetgeen we wekelijks horen! Een zegenrijke week toegewenst!
Geplaatst op maandag 1 april 2019 om 13:55
Broeder Dirk,
Je stelt een goeie vraag: hoe komt het toch dat er zo weinig intimiteit met de Heer Jezus is? Komt dat niet doordat we zo weinig de komst van onze Bruidegom verwachten? Als we de christelijke media volgen, dan lees en hoor je veel over de komst van het koninkrijk, maar heel weinig over de komst van Heer Jezus op de wolken, om zijn bruid op te halen? (Matth.25:1tm13; 1Kor.15:50tm58; 1Thes.4:13tm.13.) Gods zegen toegewenst.
Geplaatst op maandag 1 april 2019 om 20:43
Jazeker, het woordje trots heeft géén positieve betekenis en is het tegenovergestelde van DANKBAARHEID. Ik kan dat woordje niet eens over mijn lippen krijgen 😀 Veel politici zijn heel trots en daarom kan ik niet op hen stemmen!
Geplaatst op dinsdag 2 april 2019 om 14:36
Bedankt Dirk. Dit lezend zie je het hele probleem van christenen: als je maar het juiste geloof hoort in de kerk, ben je Gods kind, maar is dat zo? Wij zijn goed als wij maar naar de juiste kerk gaan. Ik wil niet oordelen, maar zie ik door mensen God, vroeger als kind. Nee, ik bedoel veilig gevoel in de kerk, op school, nee de geestelijke wereld was niet een wereld van liefde, maar van status, roddel en nog veel meer. Terwijl thuis en bij je vrienden en familie prima is, zie je die afgod wel. En voelen wij ons goed, doordat wij geloven. Onzin, oordeel niet, heb je naaste lief en ook je vijand lief, want wij zijn vijandig tegenover God door ons ongeloof en Hem niet te vertrouwen. Er is heel veel klein geloof zeg ik ook over mij zelf. Wij moeten ons bekeren en onze Here Jezus als Heer en Heiland zien, zonder één enkele eigen verdienste. God wil ons redden, tot het einde blijven wij zondaren, maar de Heilige Geest wil toch in een zondig lichaam wonen. Een wonder!!!! Je kunt nooit roemen op jezelf. Roem op God en heb Hem oneindig lief. Dan geeft God je liefde voor iedere naaste, ook je moslim naaste, ook je vijand, zonder God is dat onmogelijk. Liefs, Dineke
Geplaatst op woensdag 3 april 2019 om 10:33
Beste Dirk,
Wat een mooi en bemoedigend artikel is dit geworden. Het is herkenbaar en zeker iets om over na te denken. Hoe vaak trekt de wereld aan mij en blijft er weinig tijd over voor een ontmoeting met Christus.
Maar ook de nieuwsbrief was indrukwekkend. Je schrijven over de komst van Christus in Jeruzalem en het fake nieuws over de demonstraties bij abortusklinieken. Vorige week vrijdag, 29 maart, kwam ‘Een vandaag’ weer met een uitzending over de demonstraties tegen abortus. Er werd gezegd dat die vrouwen op dat moment niet willen horen dat dit niet goed is en al helemaal niet naar die vreselijke details willen luisteren. Ze moeten met rust gelaten worden. Bufferszones moeten opdringerige demonstranten weren. Wat mij nog het meest verbijsterde was het schrille contrast de volgende dag op ‘Een vandaag’ in een uitzending over jonge konijntjes. Deze konijntjes worden gefokt op perfecte patronen. Als ze niet mooi genoeg zijn worden ze soms gedood. Dit moet op de juiste manier gebeuren. Daar zijn regels voor. Ze moeten eerst verdoofd zijn en daarna moeten ze direct dood zijn. Maar soms worden ze op de grond gegooid of op andere minder humane manieren gedood. Er zou beter toezicht en een registratie van moeten komen. En dan hebben we het over konijntjes. Vergelijk dit met de uitzending over abortus! Ik las dat het hartje van een baby begint te kloppen met 21 dagen na de bevruchting en met 7 weken volgroeid is. Eerlijk gezegd heb ik mij nooit zo in de details verdiept. Maar ik besef nu dat 53% van de 30.523 abortussen plaats vinden na die 21 dagen van het leven van de baby, waarvan een kwart binnen 16 dagen ‘overtijd’ zijn. 47% van de abortussen worden na 7 weken van de zwangerschap uitgevoerd. Ik schrik daarvan.