Dirk van Genderen.NL

Wie van u kan God roepen om door Hem ingezet te worden in Zijn dienst? Ik vraag het u in alle ernst. En ook al bent u al door Hem ingeschakeld, staat u dan open voor nieuwe wegen die Hij misschien wel met u wil gaan?

U kent wellicht wel Jesaja 6, de roeping van Jesaja. Jesaja leefde in de achtste eeuw voor Christus. Koning Uzzia was in grote zonde gevallen. Als tegenbeeld van de zondige Uzzia ziet Jesaja een heilige koning, God zelf. De serafs roepen ‘Heilig, heilig, heilig’. Driemaal, om het extra te accentueren. Dit is de enige eigenschap van God die drie keer wordt herhaald, ook nog een keer in Openbaring 4.

De dorpelposten van de tempel beven. Jesaja is zo geschokt door de heiligheid van God, dat hij het uitroept: ‘Wee mij’. Wanneer Jesaja de HEERE ziet, spreekt hij het oordeel over zichzelf uit. ‘Ik ga ten onder, ik verga’. Misschien is hij wel de meest rechtvaardige mens die op dat moment leeft, maar wanneer hij een glimp opvangt van de heilige God, valt zijn eigenwaarde aan diggelen. In die ene seconde wordt hij ontmaskerd, ontbloot, in het licht van Gods heiligheid.

‘Ik ben een man met onreine lippen’. Voor het eerst begrijpt hij pas echt wie God is, wanneer hij zich in Zijn aanwezigheid bevindt. Verslagen ligt Jesaja op de grond. Maar God is hem genadig en reinigt en herstelt hem. Een gloeiende kool verbrandt zijn mond. De reiniging is pijnlijk en de genade is echt niet goedkoop, zoals tegenwoordig nogal eens wordt verkondigd. Het heeft de Heere Jezus alles gekost om ons te redden.
God vergeeft, geneest en zendt. Jesaja hoort Gods stem: ‘Wie zal Ik zenden?’ En het raakt hem tot in het diepst van zijn hart. Hij kan geen ‘nee’ zeggen, hij kan niet anders dan uitroepen, met zijn gereinigde mond: ‘Ziet, hier ben ik, zend mij’. En dan begint het. Ingeschakeld door God.

Bij Petrus zie je eenzelfde soort reactie. Lucas 5 zegt dat hij de hele nacht had gevist en niets had gevangen. ‘Ga naar diep water en werp het net uit’, krijgt Petrus als opdracht van de Heere Jezus. Tegen wil en dank gehoorzaamt hij, omdat hij het niet waagt om Hem ongehoorzaam te zijn. En dan blijkt het net overvol vis te zitten. Je zou toch verwachten dat hij Jezus zou bedanken en aanbidden wanneer Hij zo Zijn kracht en almacht toont. Tegenwoordig zouden we snel een dankdienst organiseren.

Net als Jesaja wordt ook Petrus in Gods tegenwoordigheid geconfronteerd met zijn zondigheid. ‘Heere, ga uit van mij, want ik ben een zondig mens.’ Zijn eigenwaarde gaat eraan in de aanwezigheid van de Heere.
Dan hoort hij de woorden: ‘Wees niet bevreesd.’ En ook hij wordt (opnieuw) ingeschakeld door God.

Denk ook eens aan Paulus. Op weg naar Damascus (Handelingen 9) om daar de discipelen op te pakken, heeft hij een ontmoeting met de Heere Jezus. ‘Wie zijt gij, Heere’, is het enige wat hij nog uit kan brengen. Deze strijder tegen God werd op de weg naar Damascus geconfronteerd met Gods heiligheid. En hij ging letterlijk onderuit. En ook bij hem gebruikte God deze confrontatie om hem vervolgens in te schakelen in Zijn dienst. En hoe geweldig heeft God hem gebruikt!

Ik denk ook nog aan Johannes op Patmos. Wanneer de Heilige aan hem verschijnt, valt Johannes als dood aan Zijn voeten (Openbaring 1:17). ‘Wees niet bevreesd,’ krijgt ook hij te horen. En ook Johannes ontvangt hier een nieuwe opdracht.

Veel christenen zijn huiverig voor een ontmoeting met een heilig God. Veel liever hoort men spreken over Gods liefde. Maar zolang we niet hebben gezien dat God heilig God, zal ons geestelijk leven weinig diepgang kennen. En wanneer Hij als de Heilige aan ons verschijnt, is dat niet zelden het moment dat Hij een (nieuwe) taak voor ons heeft.

Hoe is dit in ons leven? Hebben we ooit al een glimp van Gods heiligheid opgevangen? Is Hij als de Heilige aan ons verschenen? En wat heeft dat met ons gedaan? Heeft Hij ons toen ook geroepen in Zijn dienst of roept hij u misschien nu? Na een ontmoeting met de heilige God zijn we nooit meer dezelfde. Of weten we misschien dat Hij ons roept, maar vechten we nog steeds met Hem, omdat we ons leven niet totaal in Zijn handen willen geven?

Wanneer Hij roept, geeft Hij ook de genade om Zijn roepstem te volgen. Laat dat een bemoediging zijn. Hij gaat mee. Meer nog, Hij gaat voor en wij mogen volgen. Kijk maar:

Tegen Mozes zegt Hij: ‘Nu dan, ga, Ik zal Zelf met uw mond zijn, en u leren wat u spreken moet’ (Exodus 4:12).
Tegen Jesaja zegt Hij: ‘Ga en zeg tot dit volk…’ (Jesaja 6:9)
Tegen Petrus zegt Hij: ‘Wees niet bevreesd, van nu aan zult u mensen vangen’ (Lukas 5:10).
Over Paulus zegt Hij tegen Ananias: ‘Deze is voor Mij een uitverkoren instrument om Mijn Naam te brengen naar de heidenen en de koningen en de Israëlieten… (Handelingen 9:15).
Johannes krijgt te horen: ‘Schrijf nu op wat u hebt gezien, en wat is, en wat hierna zal geschieden…’ (0penbaring 1:19).

Wat we in onze tijd nodig hebben, is meer zicht op de heiligheid van God. Het gevolg zal zijn dat de genade weer centraal komt te staan. En het kruis! Wie door Hem gerechtvaardigd is, zal zich wèl op z’n gemak voelen in de aanwezigheid van de heilige God. ‘Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus’ (Romeinen 5:1). Met volle vrijmoedigheid mogen we dan naderen tot de troon van de genade, tot God zelf (Hebreeën 4:14-16).

Het is een grote genade wanneer Hij ons roept in Zijn dienst. Maar ik waarschuw u ook. Het leven met God is niet altijd glorie en hallelujah. Aan Paulus toont God hoeveel hij zal moeten lijden omwille van Zijn Naam. We kunnen alleen maar delen in Zijn heerlijkheid, wanneer we ook delen in Zijn lijden.
‘Heere, hier is mijn leven, het is voor U, de rest van de tijd die U me nog heeft. Gebruik me Heere, tot eer van Uw grote Naam en tot zegen van velen.’

Dirk van Genderen