Dirk van Genderen.NL

Columnist, publicist, spreker

God doet wonderen, ook vandaag! (11 reacties)

Geplaatst op vrijdag 21 augustus 2020, 12:04 door Dirk A A

Beverly Wells was nog maar drie jaar oud toen haar vader en moeder haar in de steek lieten. Dat was het begin van een groot aantal verschrikkelijke jaren van mishandelingen, verkrachtingen, zelfmoordpogingen, prostitutie, drank en drugs. Een leven in de hel. Ze had echter een oma die voor haar bleef bidden. God had andere plannen met haar. Hij liet niet toe dat haar leven in de goot zou eindigen. Na een zware strijd kwam ze tot geloof in de Heere Jezus Christus. ‘Praise the Lord’ (Prijs de Heere) merkt ze spontaan op als ze erover vertelt. Beverly is het levende bewijs dat voor de Heere niets te wonderlijk is.

Het is alweer een flink aantal jaar geleden dat ik Beverly Wells ontmoette, op een Amerikaanse legerbasis in Duitsland. Ze was toen 42 jaar en woonde met haar man Stephen op de luchtmachtbasis in Hahn. Ze vertelde haar aangrijpende levensverhaal, wat ze ook opschreef in haar boek ‘Love me please’.

Mishandeld
‘Waar is mama,’ riep het wanhopige meisje. Die zou niet meer terugkomen bij haar dochtertje. Na een verblijf in een kindertehuis, waar ze werd mishandeld en vernederd, kwam Beverly bij een echtpaar terecht, dat haar als pleegkind had uitgekozen. Vaak werd ze echter door haar pleegmoeder geslagen.
Het werd steeds donkerder in haar jonge leventje. Ze haatte iedereen, ook God. Wanhopig verlangde ze naar liefde.

Toen Beverly 14 jaar was, kwam ze bij haar oma terecht. Voor het eerst na elf jaar zag ze haar moeder weer. Ze ontdekte dat die aan alcohol was verslaafd. Haar moeder nam haar mee naar nachtclubs.
Beverly raakte meer en meer verbitterd. ‘Ik ging met oma mee naar de kerk, maar het zei me niets, tot ik op een zondag werd geraakt door de woorden “Jezus geeft vrede”. Ik gaf mijn hart aan Jezus, maar dat was geen ware bekering. Ik wilde de Heere niet echt volgen.’
Enkele keren probeerde ze zelfs haar oma te vergiftigen, maar door Gods genade lukte dat niet.

Prostitutie
Wanhopig smachtte ze naar liefde. Ze wilde geaccepteerd worden. Een jongen haar mee in zijn auto. Nog een stuk of vijf vrienden had hij bij zich. ‘Vele keren werd ik door hen verkracht, ik was kapot.’
Ze kwam in de prostitutie terecht en begon te drinken. Af en toe woonde ze korte tijd samen of was ze getrouwd, maar een scheiding volgde dan weer snel.
Ze werd zwanger. Helaas werd haar zoontje David Wayne maar 19 maanden oud. Ze had de verzorging van hem uitbesteed en bleef ondertussen actief in de prostitutie. Wat een pijn en schuldgevoelens hield ze over aan zijn dood.

Gered door een Bijbeltje
‘In een poging mijn pijn, schuld en verbittering te vergeten, dronk ik steeds meer en sliep met iedereen die ik leuk vond. Ik zakte steeds dieper weg. Zeven dagen per week en twaalf uur per dag werkte ik als prostituee.’
Ze raakte eens betrokken in een vuurgevecht. Als in een reflex hield ze een boekje voor haar borst. ‘Het was het Bijbeltje dat ik altijd bij me had. De kogel bleef in het Bijbeltje zitten en zo werd mijn leven gered.
Ik werd bij mijn oma geroepen, die stervende was. Ze vertelde me dat ze altijd voor me bad, dat ze van me hield en dat Jezus me kon redden. “O God, is er nog hoop voor me,” was de stille kreet in me.’

Beverly vond werk op een kantoor was ze Audrey ontmoette. ‘Al snel ontdekte ik dat ze christen was. Ze sprak over Jezus alsof ze Hem persoonlijk kende.’
Geruime tijd leefde Beverly vervolgens een dubbelleven. Voor Audrey deed ze alsof ze christen was geworden. ‘Ik ging ’s zondags zelfs naar de kerk, maar ik leefde er niet naar.’
Op een keer werd ze in de kerk getroffen door de woorden: “God laat niet met Zich spotten.” ‘Ik kon geen spelletje met God spelen. Hij wist dat mijn leven een schijnvertoning was.’
Nog veranderde haar leven niet. Tot ze op een nacht een ontmoeting met de Heere had. ‘Het was me plotseling duidelijk: Ik zag in een glimp de verschrikking die hen te wachten staat die zonder God in de eeuwigheid komen.’

Ze werd ernstig ziek. Twee mensen uit de kerk namen haar in huis. ‘Toen, op een nacht, gingen mijn ogen ervoor open hoe slecht ik was. Ik voelde me vuil, waardeloos en gemeen tegenover een heilig God. Ik riep het uit: vervloekt. Ik zag duidelijk dat alleen Jezus me zou kunnen bevrijden. Al de jaren die achter mij lagen, was ik te trots geweest om dat te accepteren.
Toen ik mijn bevende stem tot God ophief om mijn zonden te belijden, viel er een grote last van mij af. Hij maakte mij nieuw. Iedereen wilde ik over de Heere Jezus vertellen. Elke minuut die ik over had, las ik in de Bijbel.
Ik realiseerde me echter niet, dat mijn oude meester, de satan, z’n voormalige hoer niet zomaar zou laten gaan. Ik liep in de val. Ik ontmoette namelijk een christen die zei dat hij vrij was in Christus en nu alles mocht doen was hij wilde. Nog geen twee maanden later ging ik samenwonen met Stephen. Jezus duwde ik zover mogelijk was. Hij mocht wel mijn Redder zijn, maar niet mijn Heere, Die mijn leven zou leiden.’

Vergeving
‘Toen ik weer eens naar de kerk ging, werd ik geraakt door wat ik hoorde over Gods vergeving. Voor de gehele gemeente beleed ik mijn schuld.
Ik wist dat ik Stephen zou moeten verlaten. Maar toen hij wilde trouwen, stemde ik daarmee in. Dagelijks probeerde ik het christelijke geloof er als het ware bij hem in te stampen, maar dat werkte eerder averechts. Hij verbood me nog langer naar de kerk te gaan. Innerlijk was ik nog steeds verbitterd, verward en gewond.
Twee mensen uit de gemeente hielpen me te gaan zien dat alleen God die wonden kon reinigen en helen. Langzaam ging mijn leven open voor Gods liefde en voor Zijn helende aanraking.’

Een vrouw, die eens vol was van haat en verbittering, kon nu haar vader en moeder, haar verkrachters en allen die haar hadden mishandeld, vergeving schenken. ‘Het moeilijkste was om mezelf alles te vergeven. Te vaak zei ik nog tegen Stephen wat hij moest doen. Hij verliet me.
“Heere, ondanks alles wil ik U vertrouwen,” bad ik door mijn tranen heen. Vier maanden later trouwden we weer. Stephen was niet veranderd, maar ik wel. Het duurde nog zeven jaar voordat hij tot geloof kwam, nu ruim twee jaar geleden. Ik moest leren van hem te houden, voor hem te bidden en de rest over te laten aan de Heere.’

‘Zuster, dank u’
Het is – op het moment van het interview – veertien jaar geleden dat Beverly bevrijd werd uit de hel waarin ze leefde. Ze verlangt ernaar te getuigen wat de Heere in haar leven heeft gedaan, niet alleen jaren geleden, maar ook vandaag.
Ze krijgt nogal eens te horen: “Hoe kun jij, die zoveel slechte dingen heeft gedaan, door God worden gebruikt?” ‘Zoals Paulus ook zegt,’ merkt ze op, ‘is mijn zonde steeds voor mij. Ik weet waarvan Jezus Christus mij heeft verlost, veertien jaar geleden, maar ook gisteren.
Maar er geldt ook: “Eén ding doe ik: vergetend wat achter is, mij uitstrekkend naar wat voor is, jaag ik naar het doel: de prijs van de roeping van God, die van boven is, in Christus Jezus” (Filippenzen 3:14).’

‘Voor mensen als ik kwam Jezus naar deze aarde. Hij ging naar hen toe, naar wie niemand omkeek. Alleen Hij is in staat zulke mensen te reinigen en te genezen, zowel uiterlijk als innerlijk. Als meer christenen zich zouden neerbuigen naar verlorenen, zouden er minder in de goot terechtkomen.
Staat ons leven open voor prostituees, dronkaards, verschoppelingen van de samenleving?’ vraagt ze. ‘Bestaat ons christen-zijn uit woorden, of durven we zulke mensen ook aan te raken?
Ik zat eens in de kerk. Het was er erg vol. Naast mij was nog een plaats open. Daar kwam een dronkaard zitten. Innerlijk verwenste ik hem. Tijdens die dienst kwam hij tot geloof. Na afloop kwam hij naar me toe en zei: “Zuster, bedankt dat u me niet hebt weggestuurd.” Wat voelde ik me toen schuldig. Ik heb God om genade gesmeekt.’

Genezing
Ze benadrukt dat het belangrijk is eerlijk te zijn. ‘Sommige christenen lijken altijd de Heere te kunnen prijzen, maar is hun christen-zijn echt? Zoveel mensen verbergen hun gevoelens.
Voor mij is de Heere soms ver weg. Dan roep ik het uit: “God, waar bent U?” Als ik het moeilijk heb, vraag ik ook aan anderen of ze voor me willen bidden. Ik ben niet perfect. Dat komt pas als de Heere me thuishaalt.’

God doet wonderen, ook vandaag nog. ‘Kijk maar naar mij,’ merkt Beverly op. ‘Hij heeft mijn innerlijk en mijn uiterlijk hersteld, bevrijd en genezen. Ik ben Hem er zo dankbaar voor! Hem heb ik lief en alles wil ik voor Hem geven.’
We zouden haar eerder wellicht als een hopeloos geval hebben beschouwd. Nu is ze een levenslustige, stralende christin. ‘Zolang we leven, kan God ons redden. Als je denkt dat iemand echt hopeloos is, kun je toch nog voor hem of haar bidden en wellicht ook getuigen. Ik zie het ook als een wonder dat ik een boek kon schrijven en toespraken kan houden.’

‘Een paar maanden geleden schreef mijn vader dat hij Jezus had leren kennen als zijn Redder,’ vertelt Beverly met grote dankbaarheid. ‘Mijn moeder vertelde me dat ze erg geraakt is door mijn boek.’
‘Vijf kinderen wachten op me in de hemel,’ vertelt ze nog ontroerd: David ken ik, de andere vier heb ik verloren door miskramen.
Ik weet wat het is om verkracht te worden. Velen vinden dat het dan toegestaan is om abortus te plegen. Ik vind van niet; in mijn ogen kan dat alleen als het leven van de moeder in groot gevaar is. Ik denk dat je God dan moet vertrouwen, dat Hij je de kracht zal geven. Of misschien leidt Hij het zo dat je een miskraam krijgt.’

Door alles wat ze had meegemaakt, kon God Beverly ook gebruiken om mensen in nood te helpen. ‘Het is heerlijk om mensen tot Christus te mogen leiden.’
Ze vertelt date ze haar boek heeft geschreven om meer mensen te kunnen bereiken met haar getuigenis. ‘Ik hoop en bid dat er mensen door uit de duisternis zullen worden bevrijd. Hoe zwart en hoe donker het in je leven kan zijn, voor God is niets te wonderlijk. Al zou er maar één mens door tot geloof komen, is dat alles waard.’

Dirk van Genderen
(Dit interview werd eerder geplaatst in EO-Visie)

11 Reacties

  1. Robbert zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 augustus 2020 om 19:15

    Beste Dirk

    Wonderlijk hoe de HEERE levens totaal kan veranderen. Wat hebben wij een Wonderbare God. Bij Hem is echt niets onmogelijk.

  2. Ernst van Olffen zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 augustus 2020 om 21:10

    Het is onvoorstelbaar, wat iemand als Beverly moest doormaken. Maar nog veel meer – wat wij vaak in de kerk horen – “Hij laat niet los het werk dat Zijn hand begon.” Beverly was in de eerste plaats op zoek naar liefde, wat haar tegelijkertijd steeds weer in het ongeluk stortte, omdat van haar verlangen misbruik werd gemaakt. Totdat ze er achter kwam, dat je niet de liefde, maar de Heer moet zoeken en dat al het andere je bovendien geschonken wordt!! En dan de belangrijke rol van de biddende Oma, die ook niet opgaf. Hoe verleidelijk is het om je gebeden voor sommige van je familie of vrienden op te geven. Dat is wel het belangrijkste, wat ik uit dit verhaal van Beverly heb geleerd!!

  3. Esther van de Laar zegt:
    Geplaatst op zaterdag 22 augustus 2020 om 22:06

    Wat een groot God en liefhebbende Vader hebben wij toch. Hij zoekt tot in de goot naar ons, niets is Hem vreemd of te veel, als we ons hart maar willen openen voor Hem, het kan lang duren voor wij zover zijn, maar Vader heeft geduld met ons. Hij breekt niet in, stukje voor stukje mogen wij ons overgeven, mogen we leren wat zijn wil is. Dank Vader dat een ieder die zich aan U overgeeft mag ervaren ten diepste wat een liefde U voor ons heeft. U gaf Uw zoon aan ons opdat wij mogen leven samen door zijn offer Uw kind te mogen worden is het mooiste wat er is, Halleluja.

  4. O. Nauta zegt:
    Geplaatst op zondag 23 augustus 2020 om 12:29

    Beste mede-deelgenoten, dat we weer iets mogen schrijven. Uit dit verhaal van Beverly Wells blijkt wel hoe hardnekkig en wederstrevig een mens kan zijn. We geven ons niet vlug voor de volle 100%. Vaak willen we nog ons eigen zin en wil, tussen Gods wil vermengen. Wanneer dit onbewust gebeurt komen we daar vroeg of laat wel achter.
    In 1 Joh. 2:1-3 lees ik belangrijke dingen en worden we ook gewaarschuwd om niet tot zonde te komen. En wanneer iemand gezondigd heeft, er een voorspraak bij de Vader is (Een hemelse Advocaat) Jezus Christus de rechtvaardige; en Hij is een verzoening voor onze zonden en niet alleen voor de onze, maar ook voor die der gehele wereld. Vers 3 – En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem kennen: indien wij Zijn geboden bewaren.

  5. Simon zegt:
    Geplaatst op zondag 23 augustus 2020 om 19:02

    Gods wonderen vandaag. Wie merkt op Gods grote wonderen vandaag? Gods grote ijver voor Zijn eigen uitverkoren volk. Ja het volk dat Ik Mij ten eigendom verkoos, dat zal mijn lof verkondigen.
    Ja, donkerheid en duisternis zal deze aarde bedekken, maar over u mijn volk zal mijn licht opgaan.

  6. Arida zegt:
    Geplaatst op maandag 24 augustus 2020 om 11:38

    Calvijn zegt ergens: God is begonnen ons onverdiend lief te hebben. Duidelijk in dit voorbeeld, het komt altijd bij Hem vandaan. Onze overgave is het gevolg van Zijn komen tot ons. Wat voor Beverly geldt, geldt voor elke gelovige. Niet ik zocht Hem, maar Hij is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is. Verloren in de goot of verloren in onze godsdienst/religie, maakt voor Hem niet uit. Dat is een enorme troost, we kunnen de Heere niet meer tegenvallen, Hij weet wie we zijn. Hij maakt ons tot wat wij moeten zijn, gelijkvormig aan Jezus. Hem alle eer nu en tot in eeuwigheid!! En ja, die biddende oma, de andere kant van het verhaal. De hand leggen op Zijn beloften en hierin biddend en vertrouwend volharden. Hij wil gebeden zijn. Deze twee kanten bestaan naast elkaar en zijn beide helemaal waar. Dat ook wij zo mogen volharden, want voor God bestaan geen hopeloze gevallen. En het Bloed van Jezus reinigt van alle zonden. Laten we veel van Hem verwachten.

  7. t. koster zegt:
    Geplaatst op maandag 24 augustus 2020 om 20:53

    Zo bid ik dat vrienden, bekenden, kennissen, familie Jezus nog mogen leren kennen. Menselijkerwijs gesproken lijkt mij dat in veel gevallen onmogelijk. Maar bij Hem is alles mogelijk, volhardend bidden is zo belangrijk. Houdt vol dus.

  8. JJ zegt:
    Geplaatst op maandag 24 augustus 2020 om 21:10

    Gods/Jahweh’s wonderen vandaag, is Gods genade niet het allergrootste wonder?

  9. gerardvan der Duin zegt:
    Geplaatst op dinsdag 25 augustus 2020 om 9:50

    Beste Dirk,

    Ik heb het verhaal gelezen en herken een heleboel zaken daarin. Mijn leven was niet makkelijk na het huwelijk; ik heb geworsteld met een hoop zaken, uiteindelijk heb ik achterom gekeken en zag Hem staan. Hij is er altijd, maar je moet wel omdraaien om Hem te ontmoeten. Zelf heb ik 36 jaar in het kerkenwerk gezeten met als hoofdtaak: pastorale zorg. Dat ging en gaat niet in de koude kleren zitten. Ik heb mensen mogen helpen, die van het pad afgeraakt waren. Ook mensen die niet in God geloofden heb ik mogen helpen. Elke avond doe ik mijn gebeden voor mensen die ernstig ziek zijn, maar ook voor vluchtelingen enz. MAAR ik bid speciaal voor de Oogappel van God… Israel. Am Yisreal Chai

  10. San zegt:
    Geplaatst op donderdag 27 augustus 2020 om 12:31

    Beste Dirk,

    Dit is een van de meest aangrijpende getuigenissen die ik ooit heb gehoord! Bedankt voor het plaatsen.
    Wat verschrikkelijk is dat leven van Beverly Wells geweest en dan heb ik daarbij vergeleken niets meegemaakt. Wat erger is weet ik niet: om lichamelijk te lijden of geestelijk. In mijn ogen is dat lichamelijk lijden, vooral als vrouw, heel vernederend en kapotmakend. Dat zij het overleefd heeft, geeft aan dan God dit al geweten moet hebben en dat toegelaten heeft om Zijn Naam door haar leven heen te verheerlijken. Romeinen 8:28 “And we know that all things work together for good to those who love God to those who are the called according to His purpose.” Zelf heb ik door wat ik heb meegemaakt nooit willen trouwen. Groeten van San

  11. Esther zegt:
    Geplaatst op donderdag 27 augustus 2020 om 20:50

    Hallo Dirk… wat toch een geweldig getuigenis.

    Ik geloof dat ook zeker, dat God nog steeds wonderen doet.

    Beverly Wells… wat toch een roerig, en wat een leed.
    Ook dat haar oma altijd voor haar bad.
    Hoe belangrijk gebed is… we weten het wel, maar soms moeten we er weer even van doordrongen zijn.
    Gebed is een machtig wapen. We roepen de Almachtige God aan.

    Zo dankbaar voor Beverly, de Heere liet haar nooit los.
    En dankbaar voor haar oma.

    Dank je Dirk, om dit kostbare met ons te delen.
    Dank ook voor de bemoedigende reacties van jullie allen.

    Vaders zegen, en hartelijke groet van mij, Esther.

Laat een reactie achter

0 / 350 woorden