Israël viert het Poerimfeest, waarbij het boek Esther wordt gelezen. Er wordt feest gevierd over de redding van het volk Israel, ergens tussen het jaar 486 en 464 voor Christus, tijdens de Perzische regering van Ahasveros, waar de Heere Esther voor gebruikte. Meer nog dan over de aanstaande bevrijding, was er vreugde en blijdschap onder het volk omdat ze toestemming hadden gekregen zichzelf te kunnen verdedigen en te strijden voor hun voortbestaan. Ook voor ons liggen er lessen in het Poerimfeest en in het boek Esther.
Israeli’s in Efrat lezen nu, tijdens het Poerimfeest, het boek Esther voor iedereen die het wil horen.
Je zou kunnen zeggen dat er ook nu een ingrijpen van God noodzakelijk is om Israel te redden. Over enkele weken zijn er voor de zoveelste keer verkiezingen en het land is nog in verwarring door de grote impact van de coronapandemie. En zijn de Iraanse ayatollah’s misschien wel de hedendaagse Hamans? Het Joodse volk smacht naar stabiel leiderschap, naar vrijheid en naar vrede. Vele Joden roepen tot God om vrede, maar echte vrede met God lijkt nog ver weg.
In het Bijbelboek Esther wordt verteld dat de hooggeplaatste Haman een complot smeed om het Joodse volk uit te roeien. God gebruikt koningin Esther en haar neef en voogd, de Jood Mordechai, om dat plan van Haman tijdig te stoppen. Het woord ‘poer’ betekent ‘lot’. Met het lot bepaalde Haman op welke dag de massamoord moest plaatsvinden. Tijdens het Poerimfeest vieren de Joden hun redding: de dag die hun ondergang zou worden, veranderde in een feest.
In de nieuwsbrief ‘Hashiva – The Return van de Joodse organisatie A Lema’an Zion’ werd de vraag gesteld waar God op dit moment is. Ter bemoediging merkt Gabriel Goldberg op: ‘De geschiedenis leert ons dat God vaak al bevrijding had ‘gepland’ voordat de donkerste momenten voor het Joodse volk aanbraken’.
Als voorbeeld noemt hij de geschiedenis van Esther. Koningin Esther gebruikte haar invloed om het uitroeiingsplan van Haman tegen de Joden in Perzië te verijdelen. De Joden werden door God gered.
Het is opmerkelijk dat Gods Naam in het hele boek Esther niet wordt genoemd. Joodse bijbelcommentatoren, aldus Goldberg, wijzen op Gods vaak niet direct zichtbare, maar wel aanwezige leiding in de gebeurtenissen in dat boek. Hij noemt twee plaatsen waar Joodse bijbelgeleerden God wel zien in de tekst. Allereerst in Esther 5:4. De beginletters van de vier Hebreeuwse woorden, bij ons vertaald met ‘dan kome de koning heden’ vormen samen Gods Naam. Verderop, in hoofdstuk 7:7, in de zinsnede ‘dat het onheil over hem vastbesloten was’, lezen de Joden in de laatste letters van de oorspronkelijke vier woorden opnieuw Gods Naam.
Goldbergs commentaar hierop is: ‘De Naam van God, op kritische momenten geweven in de tekst, zegt ons dat God alles bestuurt en leidt, hoewel vaak verborgen.’
Niet elke redding wordt zichtbaar in tekenen en wonderen, zoals eertijds bij de bevrijding van het volk uit Egypte. God redde Zijn volk soms door ‘gewone, natuurlijke’ gebeurtenissen en soms door rechtstreeks ingrijpen. Soms wordt Hij zichtbaar, soms blijft Hij verborgen, maar altijd is Hij aanwezig. En actiever dan wij vaak vermoeden.
Waarom houdt God Zich soms verborgen, vraagt Goldberg zich af. Hij wijst op Mozes, aan wie God Zichzelf wel openbaarde. Al tegen Mozes zei Hij dat toekomstige generaties van het volk Hem ongehoorzaam zouden zijn en zouden worden weggevoerd in ballingschap. In Deuteronomium 31:18 zegt God daarover dat Hij te dien dage Zijn aangezicht volkomen zal verbergen vanwege al het kwaad dat zij gedaan hebben; dat zij zich tot andere goden hebben gewend.
Dit verbergen van God is volgens Goldberg de verklaring voor het lijden van het Joodse volk door de eeuwen heen. Vanuit ons gezichtspunt is dit een lange periode, maar in Jesaja 54:8 zegt God dat het een korte tijd is: ‘In een uitstorting van toorn heb ik Mijn aangezicht een ogenblik voor u verborgen’.
Ondanks dat het lijkt dat God Zich verborgen houdt, is Hij aanwezig en actief. Hij leidt de wereldgeschiedenis, Israëls geschiedenis en ook onze eigen, kleine leventjes. Zijn beloften zijn betrouwbaar. En ook al zien we Gods aangezicht niet zoals Mozes dat heeft gezien en horen we wellicht niet Zijn stem zoals Abraham die heeft gehoord, toch is Hij aanwezig. Terwijl Israël ook nu weer door een donkere periode gaat, is God al wel bezig om verlossing tot stand te brengen. Lees de profeten maar. Het heil voor Israël komt zeker. God zal een keer brengen in het lot van Zijn volk. En het moment zal komen dat Jezus, Jesjua, Zich aan hen zal openbaren.
Voor Israël blijft het belangrijk te beseffen dat presidenten en regeringsleiders, die Israël dwingen tot bepaalde stappen, het uiteindelijk niet voor het zeggen hebben. ‘De Heere is de allerhoogste over de ganse aarde’ (Psalm 83:19).
Juist in deze spannende tijd voor het volk Israël is de boodschap van het boek Esther dat God ziet wat er gebeurt. En ook al zouden we op dit moment meer van God willen zien in de actuele ontwikkelingen, we mogen zeker weten dat het Hem niet uit handen loopt. Zijn plannen zullen worden vervuld. Maar wel op Zijn tijd.
En het mag ook ons gebed zijn dat de Heere ook nu, in deze tijd, Esthers en Mordechai’s inschakelt voor de geestelijke redding van anderen en voor de bescherming van Joden in de diaspora, net als ten tijde van Esther en Mordechai. Mag, kan Hij u daarvoor roepen? En wat is dan uw antwoord?
Dirk van Genderen
Geplaatst op zaterdag 27 februari 2021 om 19:35
Het woord Purim is afgeleid van het woord PUR. Haman wierp het lot om dag en tijd te bepalen wanneer hij het volk der Joden zou ombrengen.
En naar aanleiding van het bericht in de Nieuwsbrief: Tijdens de digitale kerkdienst worden de aantallen luisteraars vermeld. Deze factuur kan worden vermenigvuldigd met 1,5. Hieruit blijkt dat er zelfs meer luisteraars dan gemeenteleden.
Verrassend. Dus de statistieken zeggen ook niet alles.
Geplaatst op zaterdag 27 februari 2021 om 21:00
De Holocaust komt altijd in mijn gedachten als ik denk aan het lot van het Joodse volk. 1945 waren de nazi’s al zover met de ontwikkeling van de atoombom, dat deze al getest kon worden. Duitsland bezat bovendien heel veel uranium. Omdat atoomsplitsing een kettingreactie is, durfde men de bom nog niet te beproeven. Het was op het nippertje, dat Duitsland capituleerde. De Duitse atoom- en raketgeleerden werden met spoed naar de VS gehaald, omdat er nog een oorlog woedde aan de oostzijde met Japan. De westerse wereld was in elk geval dusdanig ontdaan van de vernietigingskampen, dat er een meerderheid onder de volken kon ontstaan om de Joden een eigen land te geven, de droom van het Zionisme! Daarna tot en met vandaag zou dat nooit meer mogelijk zijn. Een groot aantal profetieën ging in 1948 in vervulling! Israël is het beste bewijs, dat God onze gebeurtenissen leidt! Ik ben altijd weer verbaasd, dat de meerderheid van de mensen en zelfs de seculiere Joden, dat verband helemaal niet zien!! Eigenlijk is het niet vreemd, dat in het boek Esther God nergens wordt genoemd!! Ik weet nog wel, dat Mordechai tegen Esther zei, dat als Esther haar leven niet zou willen wagen, er wel andere wegen gevonden zouden worden om het volk te redden.
Vandaag draait het opnieuw rond de ontwikkeling van de atoombom (of nog erger). Ik ben er van overtuigd, dat op het moment dat Iran zijn dreigementen waar gaat maken, dat Jezus’ voeten op de Olijfberg zullen staan!! Als het aan de mensen ligt, wordt deze wereld totaal vernietigd, al is het als gevolg van de radioactiviteit (“wee de zwangeren en de zogenden in die dagen”).
Geplaatst op zondag 28 februari 2021 om 13:41
Beste Dirk. Ik lees heel veel de profeten en zeker die hoofdstukken die over de eindtijd gaan.
Maar ik lees ook en heb het mee beleefd, dat het volk na de Tweede Wereldoorlog terugkeerde naar hun land in 1948. De aankondigingen in de profeten zijn volop bezig in vervulling te gaan. De joden gaan in grote getale terug naar Israel, de hellingen zijn vol van druivenstruiken en de opbouw van de steden en kibboetsen zijn in volle gang. De joden hebben ook het Nieuwe Testament ontdekt en er wordt ook op de scholen verteld uit het Nieuwe Testament. De woestijnen worden steeds groener. GOD LAAT ZIJN VOLK NIET IN DE STEEK. Hij is op de achtergrond bezig voor zijn OOGAPPEL. Laten wij bidden voor Israel maar ook voor de vijanden, dat zij tot inkeer komen. Vergeet de Palestijnen niet.
En de pandemie… volgens mensen is deze Pandemie voor altijd. Eindtijd????
Geplaatst op zondag 28 februari 2021 om 15:02
Gods handelen in het wereldgebeuren maar zeker ook met Zijn eigen uitverkoren volk, te weten het nageslacht van Abraham Zijn vrind: de bijbel tracht ons hierover enig licht te geven, bijvoorbeeld in Genesis, de hoofdstukken 37-50, in het bijzonder Genesis 45. Bij de aanvang van Genesis 37 is daar een Man in het veld. Wie is dat? En in hoofdstuk 50 zegt Jozef hetzelfde als in hoofdstuk 45. En weer wenen ze en aan het eind van de bijbel gaat er een rouwklacht over Israel! Maar daar zal geen niet-Jood bij aanwezig zijn.
Ook de boeken Job, Jona en Esther geven veel inzicht in Gods handelen met Zijn eigen volk. Job 41, niets dan ellende en misere; twee- tot drieduizend jaar van Israel voorstellende. Dan hoofdstuk 42: Job mag bidden voor deze wereld en vervolgens een eeuwigheid omvattende gelukzaligheid. Ja zo groot is het goed dat Hij voor hen heeft weggelegd.
Ja, zo heeft Hij met geen enkel ander volk gedaan! En ook: Hoe groot is het goed dat Hij voor hen heeft weggelegd. Ja zo ook de zogenaamde Zaligsprekingen. Zalig zijt gij wanneer ze liegende allerlei kwaad van u spreken om Mijns Naam wille. Maar ook hun zalig nageslacht zal dit gezegend aardrijk beërven. Op nog een tekst zou ik graag wijzen: ze vroegen om een teken [bewijs]. Jezus antwoordde: jullie zullen geen bewijs ontvangen dan het bewijs van Jona de profeet.
Geplaatst op zondag 28 februari 2021 om 22:50
Beste vrienden. We kunnen weer meedoen met deze rubriek en er op reageren. Bij dezen. Laten we ervoor zorgen dat we ons niet laten meeslepen, door het sluwe spel der mensen, hetgeen dan tot dwaling leidt, maar niet nader tot Christus.
Elkaar (be)dienen met Gods Woord, en onderdanig zijn behoort er ook bij, dienstbaar is oke. En of we dan de naam Esther of Mordechai hebben doet er niet toe. Wij geloven wel dat EEN onze Meester is, Hij draagt de Naam boven alle andere namen, en we mogen door een liefdeband verbonden zijn. Dan zijn we geestelijke familie van elkaar. In deze dagen des onheils staan we sterk.
Geplaatst op maandag 8 maart 2021 om 19:52
Ook in deze tijd komen al véél Joden tot geloof in de HEERE JEZUS CHRISTUS lees ik in het blad Israël en de Bijbel. Ze brengen op verschillende manieren het Evangelie bij Joodse mensen. Want zei zeggen: dat is héél belangrijk. Ik vind dit juist, want dit is ook voor hen zo nodig. Het is eerst de JOOD en ook de Griek en andere volken natuurlijk. Ze zijn vaak verbaasd dat in Matheus 1 vers 1 al gelijk Abraham genoemd wordt en gaan dan gemakkelijker ook verder lezen! En ze proeven dan ook dat de mensen die dit doen héél veel liefde voor hun volk hebben. Die nu gaan geloven in hun Messias, ben ik van overtuigd dat zij meegaan als de HEERE JEZUS ZIJN Gemeente Thuis haalt! Plony van de Beerekamp.
Geplaatst op dinsdag 9 maart 2021 om 9:44
Ik weet al een week dat ik hierop moet reageren; dus, bij deze. Mijn leven ziet erg niet erg christelijk uit (evangelisatie is zeker geen sterk punt bij mij. Ik ben hierop wel vaker aangesproken). Tijdens een kerkdienst (toen dat er nog was) kreeg ik ineens de ingeving of de gedachte of hoe je het ook wil noemen. Deze Bijbeltekst moet je doorgeven aan collega Jan. Als jij dit niet doet, stuur Ik iemand anders. Maar ik zag deze collega bijna niet. Dus hoe doe je dat, en hem zomaar opzoeken is ook maar wat. ‘s Maandags op het werk werd mij verteld dat ik een vergadering diende bij te wonen waar deze collega ook was. Tijdens deze vergadering werd ons verteld dat deze collega en ik, na de vergadering iets moesten uitzoeken. Ik heb hem toen deze Bijbeltekst opgeschreven. Hij kon het waarderen. Drie dagen later kwam hij mij opzoeken. Geïrriteerd: wat heb ik tijdens deze vergadering verkeerd gedaan. Ik kon alleen maar zeggen dat ik dit tijdens de kerkdienst als ingeving had om hem dit te moeten vertellen.
Zo ook een leidinggevende die ik bij zijn afscheid een bijbel gaf. Zijn antwoord was: hoe weet jij dat ik dit vorige week met vrienden heb besproken om eens een bijbel te kopen; nu krijg ik er een. Ik kon alleen maar zeggen: Welkom bij de club; je gaat nog wel meer wonderlijke dingen meemaken.
In tijden van neerslachtigheid komen deze dingen weer naar boven, en dan weet ik: De Heer is met mij, ondanks mijn tekortkomingen.
Dit “moest” ik opschrijven