Eén van de meest aangrijpende Bijbelverzen is wel Lukas 22:44, waar we over het zeer zware lijden van de Heere Jezus lezen, aan de vooravond van Zijn kruisiging – ‘Hij kwam in zware zielenstrijd en bad des te vuriger. En Zijn zweet werd als grote druppels bloed, die op de aarde neervielen’ (Lukas 22:44).
Nu we deze week op Goede Vrijdag het lijden en sterven van de Heere Jezus gedenken, wil ik met u graag wat dieper ingaan op deze woorden.

Het is voor ons onmogelijk te beseffen hoe zwaar het lijden van de Heere Jezus is geweest. Hier, in Lukas 22, ontmoeten we Hem in de Hof van Gethsemane, kort voordat Hij verraden zal worden door Judas, één van Zijn discipelen.

Gethsemane is de Olijvenhof, op de helling van de Olijfberg, ten oosten van Jeruzalem. Het woord Gethsemane betekent olijfpers. Hoe treffend. Die avond werden er geen olijven geperst, maar lag het lichaam van de Heere Jezus als het ware in de olijfpers.
Een olijfpers is bedoeld om de olijven te persen. Bij rijpe olijven komt er rood vocht uit tevoorschijn. Dat gebeurde letterlijk ook bij de Heere Jezus. Zijn zweet, vanwege de zware zielenstrijd, wordt als grote druppels bloed.
Er wordt verschillend over gedacht of Zijn zweet letterlijk rood kleurde door een vermenging met bloed. Sommigen stellen dat dit beeldspraak is, ik acht het echter zeer wel mogelijk dat het werkelijk gebeurd is.

Als enige schrijft de apostel Lukas hierover. Hij was arts en had hier aandacht voor. Het zweten van bloed heeft een speciale naam: hematidrosis. Misschien is het wel zo gegaan bij de Heere Jezus.
Rond onze zweetklieren liggen (bloed)haarvaatjes. Bij zeer ernstige stress trekken deze bloedvaatjes zich samen. Als ze zich vervolgens weer ontspannen, verwijden ze zich en kunnen ze knappen, waarna er bloed in de zweetkliertjes kan komen. Als deze vervolgens veel zweet gaan produceren, komt het bloed mee naar buiten en kan een mens bloed zweten, zweet vermengd met bloed.

De apostel Mattheus schrijft in hoofdstuk 26:37 dat de Heere Jezus bedroefd en zeer angstig begon te worden toen Hij in Gethsemane was. ‘Mijn ziel is zeer bedroefd, tot de dood toe.’
Het was voor Hem een zeer zware strijd, een hevige geestelijke worsteling voor Hem. Hij werd dodelijk beangst, lezen we.

De Heere Jezus vraagt niet aan Zijn Vader om het kruis van Hem weg te nemen, maar wel de drinkbeker. Wat betekent dit?
Daarvoor moeten we naar het Oude Testament toe. Op verschillende plaatsen wordt daar over het drinken van de drinkbeker gesproken, onder meer in Psalm 75:9, Jesaja 51:17 en Jeremia 25:15, 17 en 28.

Het gaat daar telkens over de drinkbeker gevuld met de toorn van God over de zonden van het volk, of van de volken.
Deze drinkbeker die de Heere Jezus heeft gedronken, was gevuld met de toorn van God. Zijn toorn, Zijn vloek over onze zonden, over mijn zonden. Galaten 3:13 zegt: ‘Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet, door voor ons een vloek te worden.’

Wat een onuitsprekelijke liefde van Hem. Iedereen die denkt de Heere Jezus niet nodig te hebben en Hem afwijst, moet zelf zijn eigen drinkbeker drinken. Dat betekent Gods oordeel en de eeuwige dood. Laten we zeer bewogen zijn met allen die de Heere Jezus nog niet kennen en bidden om hun redding.

Wat een genade, wat een liefde, dat Hij, de Heere Jezus, deze beker heeft gedronken in onze plaats. De vloek van God, Zijn Vader, daalde neer op Hem, op Zijn lieve Zoon.
Ik heb Hem dat lijden aangedaan, Hij zweette bloed voor mij, om mij te redden. Tijdens het verhoor stortte Hij Zijn bloed toen Hij werd gegeseld, toen Hem een doornenkroon werd opgezet. Vanaf het kruis druppelde Zijn bloed op de aarde.
‘Het bloed van Jezus Christus Gods Zoon reinigt van alle zonde,’ zegt 1 Johannes 7.
En in 1 Petrus 1:19 klinkt het dat de Zijnen zijn vrijgekocht door het kostbare bloed van Christus.

Onze zonden werden op Hem gelegd. Daarom was dat lijden zo zwaar in die Hof van Gethsemane, het bloed werd als het ware uit Hem geperst.
God stuurde een engel om Hem te versterken, zodat Hij het – menselijkerwijs gesproken – kon volbrengen.
‘Hij bad des te vuriger,’ zegt Lukas 22:44. Hij wierp Zich op de aarde. Hij zal geroepen hebben tot de Vader in de hemel. Drie keer over riep Hij het uit: ‘Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals ik wil, maar zoals U wilt’.

En het wonder vond plaats. De Heere Jezus heeft de beker leeg gedronken. Hij heeft door de genade van God voor allen de dood geproefd, zegt Hebreeën 2:9 zo treffend. Hij proefde als het ware ons lijden, onze pijn, onze zonden, de vloek die op ons lag. Om degenen die in Hem zouden geloven, tot heerlijkheid te brengen (vers 10).

Hij heeft de losprijs betaald. Het heeft Hem alles gekost. Als een Lam werd Hij ter slachting geleid. ‘Het behaagde de HEERE Hem te verbrijzelen,’ zegt Jesaja 53:10. Met mijn verstand kan ik er niet bij, zo verschrikkelijk was Zijn lijden. Maar Hij deed het om jou, om mij te redden. Wat een liefde!

‘Mijn ziel is zeer bedroefd, tot de dood toe,’ sprak Hij in Gethsemane tot Zijn discipelen (Markus 14:34).
‘…tot de dood toe…’ betekent zoiets als: ‘de ellendige toestand waarin de goddelozen in hel zich bevinden’. Alle duivelse machten stormden op Hem af, in een ultieme poging te voorkomen dat Hij Zichzelf zou offeren aan het kruis. Dat maakte de Heere Jezus mee in de Hof van Gethsemane.  

Dankbaarheid mag ons hart wel vervullen voor de trouw van deze Zaligmaker. Hij bleef trouw tot in de dood.
Hebreeën 12:2 zegt: ‘Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht.’
Die vreugde was Hem getoond door Mozes en Elia op de berg van de verheerlijking. Daar spraken ze met Hem over ‘Zijn heengaan, dat Hij zou volbrengen in Jeruzalem’ (Lukas 9:31).

Zorg, lieve mensen, ervoor dat u veilig en geborgen bent achter het bloed van de Heere Jezus. Omdat het Goede Vrijdag is geweest, omdat het Pasen is geweest, omdat de Heere Jezus werd gekruisigd, Zijn bloed stortte, Hij de dood inging en weer opstond vanuit de dood, is er ook voor ons hoop en eeuwig nieuw leven. Te midden van dreiging, crisis en onzekerheid mogen we schuilen bij de Heere Jezus. Ons leven is in Zijn hand. En we heffen onze hoofden omhoog, want onze verlossing is aanstaande.

Dirk van Genderen

Ik sluit af met de woorden op een scheurkalenderblaadje van mijn oma uit 1959, dat ik deze week vond in een heel oud dagboekje van C.H. Spurgeon.


ZIE OP DE HEILAND

Zie op de Heiland, Die leeft, Die verwon!
Zie op de Heiland, uw Licht en uw Zon!
Zie op de Heiland, uw troost en uw kracht!
Zie op de Heiland, Die ’t al heeft volbracht!

Zie op de Heiland, op mensen niet meer!
Zie op de Heiland, uw Koning, uw Heer’!
Zie op de Heiland, dat geeft u weer moed!
Zie op de Heiland, dat is u zo goed!

Zie op de Heiland, in dagen van strijd!
Zie op de Heiland, wanneer ge u verblijdt!
Zie op de Heiland, ja toch, doe het nu!
Zie op de Heiland, want Hij ziet op u!