Pinksterfeest is het zendingsfeest bij uitstek.
Gods boodschap klinkt. In Jeruzalem, in heel de wereld.
Zoals ooit bij de berg Sinaï.
Vuur uit de hemel daalt neer.

Wat op het Pinksterfeest gebeurde, herinnert tot in details aan de wetgeving op de Sinaï. God gaf daar Zijn wet – juister gezegd: Zijn onderwijzing – op stenen tafelen, die Hijzelf had beschreven. Vanaf Pinksteren schrijft Hij die in de harten van de gelovigen.

Pinksteren, ook wel Shavu’ot, Wekenfeest of Dag van de Eerstelingen genoemd, komen we al tegen in Exodus 34:22.
Op Shavu’ot wordt onder meer herdacht dat God op de Sinaï de wet aan Zijn volk heeft gegeven.

In Exodus 32:28, toen tijdens de eerste Shavu’ot het volk Israel God ongehoorzaam was door het gouden kalf te aanbidden, vielen er 3000 doden. Het is opmerkelijk dat weer op een Pinksterdag, bij de uitstorting van de Heilige Geest, 3000 mensen werden gered toen ze tot geloof kwamen in de Heere Jezus.

Jeremia 31 wijst op de vervulling van Shavu’ot: ‘Voorzeker, dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël sluiten zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven en zal die in hun hart schrijven. Ik zal hun tot een God zijn en zíj zullen Mij tot een volk zijn’ (vers 33).

Dat start in Handelingen 2 en duurt voort tot de wederkomst van de Heere Jezus.
Het is door de kracht van de Heilige Geest dat in de loop van de eeuwen de levens van miljoenen mensen zijn veranderd, zodat ze in staat werden gesteld getuigen van de Heere Jezus te zijn, zelfs in de heftigste vervolging.

In Handelingen 2 vers 9-11 vinden we de hele opsomming van de landen waar de aanwezigen in Jeruzalem vandaan kwamen. Het is de moeite waard eens preciezer daarnaar te kijken.

• Parthen = Noord-Irak, ten zuidwesten van de Kaspische Zee
• Meden = Noord-Iran, ten zuidoosten van de Kaspische Zee
• Elamieten = Zuidwest-Iran, bij Irak en Oost-Syrië
• Mesopotamië = Irak en Oost-Syrië
• Judea = Het gebied ten westen van de Jordaan, tot de Middellandse Zee
• Cappadocië = Oost-Turkije
• Pontus = Noord-Asia (het huidige Turkije), bij de Zwarte Zee
• Asia = West-Asia (in Turkije)
• Frygië = West- en Centraal Asia (in Turkije)
• Pamfylië = Zuid-Asia (Turkije)
• Egypte = Noordoost-Afrika, aan de Middellandse Zee
• Libië = Westelijk van Egypte, aan de Middellandse Zee
• Cyrene = Een gedeelte van Libië, aan de Middellandse Zee
• Rome = Rome, Italië
• Kreta = Grieks eiland in de Middellandse Zee
• Arabië = Saoedi-Arabië

Een enorm groot gebied, met Jeruzalem als middelpunt. Uit al die landen zijn mensen getuige van de uitstorting van de Heilige Geest.

Handelingen 2: het is een schouwspel.
Een geweldige windvlaag (net als ooit op de Sinaï).
Tongen als van vuur (vuur was er ook bij de Sinaï).
Vuur uit de hemel daalt neer. Zichtbaar vuur, geestelijk vuur.
Op ieder van de gelovigen, degenen die tien dagen gebeden en gesmeekt hadden. De Heilige Geest kwam in hen. Ze werden ermee vervuld.

Dat was een groot wonder. Allen ontvingen de Heilige Geest.
Wat een verschil met het Oude Testament. Toen was het af en toe iemand, vaak maar voor een poosje. Maar nu: iedereen.

Het gevolg? Ze spraken in andere talen. Het was een geweldig taalwonder. Ieder van de aanwezigen hoorde hen in hun eigen taal spreken.
Stel: Je bent in China, in een huisgemeente. En opeens hoor je de Chinese voorganger in het Nederlands spreken. Dat gebeurde er op die Pinksterdag.

Kun je je voorstellen dat ze verbaasd waren en het niet begrepen. Wat hoorden ze?
Ze hoorden hen spreken, getuigen over de grote werken van God (Handelingen 2:11). Ze zullen verteld hebben over de Heere Jezus.

Wat een verandering brengt de Heilige Geest teweeg. De Heere Jezus had het beloofd vlak voor Zijn hemelvaart.
‘U zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal…’ (Handelingen 1:8).

Hebt u de Heilige Geest ontvangen?
De Bijbel zegt in Efeze 1:13 dat iedereen die tot geloof komt in de Heere Jezus de Heilige Geest ontvangt…
En Efeze 5:18 zegt: ‘Word (steeds) vervuld met de Geest’.

Geldt dat ook u? Dat is belangrijk hoor…
En dan is het vervolgens niet met de handen over elkaar gaan zitten en afwachten wat er gaat gebeuren…

Kijk maar naar de apostelen… Voor de Pinksterdag waren ze bang. Vluchtten ze als ze erop werden ‘betrapt’ dat ze bij Jezus hoorden.
Maar nu…
Ze kunnen niet meer zwijgen. Dat is de Heilige Geest in hen.

Petrus neemt het woord. Dat zou hij een dag of tien geleden nooit gedurfd hebben.
Misschien durf jij het ook wel niet.
En ik weet het, niet iedereen hoeft spreker te zijn…
Maar de Heere wil je aanmoedigen, de Heilige Geest wil je de woorden in je mond geven. Spreek maar over de grote werken van de Heere Jezus.

Petrus is niet bang. Dat zijn we tegenwoordig nogal eens… Of u niet…
Petrus stapt naar voren, brengt het Evangelie. Het is zijn eerste preek, deze pinksterpreek. Hij spreekt wat de Heilige Geest hem ingeeft.

Veel predikers zijn tegenwoordig zo voorzichtig met wat ze zeggen. Je jaagt zo snel mensen tegen je in het harnas.
Een volgende keer komen ze misschien niet meer…Of word je, als prediker, misschien niet meer uitgenodigd.

Het is nogal heftig wat Petrus zegt… Handelingen 2:36 –
‘Laat dan heel het huis van Israel zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus Die u gekruisigd hebt…’

Dat zal fors aangekomen zijn. De Geest gebruikt deze woorden om hen tot diep in hun hart te raken.
Ze roepen het uit:
‘Mannenbroeders, wat moeten wij doen?’

Dat kunnen wij niet bewerken, alleen de Heere zelf.
Dat gebeurt er wanneer mensen tot geloof komen.
Dat gebeurt er als er opwekking plaatsvindt.
Dat hebben wij nodig, in ons land, in onze kerken en gemeenten. Dat we niet langer de boodschap aanhoren en overgaan tot de orde van de dag… Maar het uitroepen: ‘Wat moeten wij doen?’

Die uitroep is niet eenmalig geweest. Het komt nog steeds voor dat mensen dat uitroepen.
Omdat de Heilige Geest laat zien dat ze in nood zijn, dat ze zo niet door kunnen leven, dat ze Jezus nodig hebben.

Ik hoorde het van een zendeling onder de Zoeloes. Jaren hadden ze gearbeid, maar er kwamen nauwelijks mensen tot bekering. Ze verootmoedigden zich voor de Heere en smeekten of Hij met Zijn Geest wilde komen in hun midden. Er werd opeens op de deur geklopt. Een Zoeloe kwam bidden, viel op zijn knieën en riep het uit: ‘Is er voor mij nog redding, wat moet ik doen om gered te worden?’ Het werd het begin van een grote opwekking.

Ik las het in een verslag van de opwekking meer dan drie eeuwen geleden in de Alblasserwaard. Schoolkinderen vielen onderweg uit school naar huis op hun knieën langs de kant van de weg. Totaal overstuur. ‘Ik ga naar de hel, is er voor mij nog redding.’ Het werd het begin van de opwekking die de hele samenleving veranderde.

Petrus antwoordt hen: ‘Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.’
‘Zij dan die zijn woord met vreugde aannamen, werden gedoopt; en ongeveer drieduizend zielen werden er op dit dag aan hen toegevoegd.’

Wat een machtig werk van de Heilige Geest. Als wij aan de Heilige Geest denken, denken we misschien eerst aan gaven, wonderen en tekenen.
Maar het belangrijkste werk van de Heilige Geest is de bekering van zondaren. De Heilige Geest leidt mensen naar de Heere Jezus.

Let er maar op: Wie staat er centraal: de Heilige Geest of de Heere Jezus?

Velen van die drieduizend zullen na het feest weer naar huis zijn gegaan, naar al die landen om Israel heen. En reken maar dat zij verteld zullen hebben over wat er in Jeruzalem was gebeurd. Zij werden de eerste zendelingen.

Pinksterfeest is zendingsfeest.
Toen en nu.
De Heilige Geest wil ook u aansporen te spreken over de grote werken van God.

Wie van u kan Hij inschakelen in Zijn dienst?
Misschien in het gewone leven van elke dag…
Maar misschien wil Hij sommigen van jullie op een andere manier gebruiken.

De wereld gaat kapot zonder het Evangelie van de Heere Jezus…
En wat doen wij…

Heere, hier is mijn leven, het is voor U.
Gebruik me, tot eer van U en tot zegen van velen.

Dirk van Genderen