Stelt u zich voor dat u veertig dagen zo zou leven alsof het uw laatste dagen op aarde zouden zijn. Hoe zou u die dagen doorbrengen? Het is goed om zo’n vraag eens diep door te laten dringen. Dan komt het aan op wat werkelijk belangrijk is.
Is het goed tussen God en mij? Mag ik weten dat mijn zonden vergeven zijn door het kruisoffer van de Heere Jezus, gebracht op Golgotha? Kan ik de Hem ontmoeten en mag ik door genade weten dan voor eeuwig bij Hem te zullen zijn? Staat Hij centraal in mijn leven?
En hoe staat het richting mijn medemensen? Zijn er misschien nog dingen die tussen mij en anderen instaan, die in orde gemaakt moeten worden? En wie of wat is nu echt belangrijk in mijn leven? Mijn gezin, familie, geliefden – als je die hebt – of misschien wel mijn werk, baan, carrière, de tv, internet, een forse bankrekening…?
En wellicht zul je ook anderen nog op de Heere Jezus willen wijzen en hen dringend aansporen om zich te bekeren en hun vertrouwen op Hem te stellen.
De uitdaging is om na afloop van de veertig dagen zo verder te leven als u in die veertig dagen hebt ‘leren leven’. Wellicht helpt zo’n periode om te gaan zien wat nu echt belangrijk is in je leven.
Ik hoorde over een groep christenen die dit gedaan hebben, die veertig dagen zo hebben geleefd alsof het hun laatste dagen op aarde waren, of de laatste dagen voor de komst van de Heere Jezus. Ze ontdekten dat ze in hun leven zoals ze dat gewend waren, veel tijd ‘verknoeiden’ met allerlei zaken die van weinig werkelijke waarde waren. Het hielp hen om na die veertig dagen minder op zichzelf gericht te zijn en meer op God en op de mensen om hen heen, met name op hun gezin en familie.
Er gebeurden ook opzienbarende dingen. Een vrouw kon de man vergeven die was veroordeeld voor de moord op haar zoon. Er kwamen veel getuigenissen van mensen die anderen hadden kunnen vergeven. ‘Als je beseft dat je al zo snel voor God zult staan, wil je de dingen met de ander eerst nog in orde maken,’ stelde een voorganger van wie veel gemeenteleden meededen.
Hij vertelde ook dat hij in zijn gemeente in één van de diensten meedeelde dat er schoenen werden gevraagd voor daklozen en zwervers. Hij kreeg daarop vierduizend paar schoenen aangeboden. ‘Dat zou voordien nooit zo’n groot aantal zijn geweest.’
Ik hoop dat u serieus stil wilt staan bij de vraag wat u zou doen als u nog veertig dagen zou hebben. En ik besef dat deze woorden dichtbij kunnen komen wanneer uzelf of een geliefde – naar de mens gesproken – nog maar kort te leven heeft.
De Bijbel roept ons op altijd bereid zijn God te ontmoeten. Wij schuiven die gedachte vaak zo makkelijk weer weg. Dat zal nog wel een poos duren, hopen we. Maar het leven is ernstig en we leven in ernstige tijden. Wij weten niet wanneer het einde van ons leven komt. Dat kan heel onverwacht komen.
Denk eens aan de oorlog in Oekraïne. Voor vele duizenden Oekraïners en ook al voor veel Russische soldaten was het leven hier op aarde opeens voorbij. En beseffen we dat ook de wederkomst van de Heere Jezus wel eens heel dichtbij kan zijn?
Ik denk ook aan Jona en Ninevé. De Ninevieten krijgen te horen dat ze nog veertig dagen krijgen voordat hun stad ondersteboven zal worden gekeerd (Jona 3:4). Op bevel van de koning roepen de Ninevieten daarop met kracht tot God en bekeren zich van hun boze wegen (Jona 3:8). ‘Wie weet, God mocht Zich omkeren en berouw krijgen en Zijn brandende toorn laten varen, zodat wij niet te gronde gaan.’
‘Toen God zag wat zij deden, hoe zij zich bekeerden van hun boze weg, berouwde het God over het kwaad dat Hij gedreigd had hun te zullen aandoen, en Hij deed het niet’ (Jona 3:9). Hoe zegenrijk was het voor de Ninevieten dat hun was aangezegd dat ze nog veertig dagen kregen.
Zo geloof ik dat het voor ons zegenrijk zal zijn wanneer ook wij eens veertig dagen zouden leven alsof het onze laatste veertig dagen op deze aarde zijn. Aarzel niet om in actie te komen, zowel richting de Heere als richting uw medemensen, als de Heilige Geest u dat duidelijk maakt.
En als we de Heere Jezus mogen kennen, hoeft de gedachte dat we Hem zullen ontmoeten, ons geen vrees aan te jagen, maar mogen we vol verwachting uitzien naar het moment dat we voor altijd met Hem zullen zijn.
Dirk van Genderen
Geplaatst op zaterdag 15 oktober 2022 om 11:30
Hallo Dirk, wat ontzettend herkenbaar! Sinds vorig jaar ben ik bezig gegaan met de eeuwigheid en wat er werkelijk toe doet. Het heeft ervoor gezorgd dat ik alles in een ander perspectief ben gaan bekijken. En heel veel spullen heb weggegeven, omdat ik inzag dat ik nogal hebberig was. Sinds eind mei van dit jaar ben ik helemaal alles anders gaan bekijken: er is borstkanker bij mij geconstateerd (inmiddels ben ik al geopereerd: beide borsten zijn verwijderd vanwege een gen). Ik leef nu echt bij de dag en kijk wat er werkelijk toe doet. Het heeft ervoor gezorgd dat ik veel bewuster en veel meer tijd spendeer aan God. En ook aan mijn medemens daar waar ik dat momenteel kan, omdat ik nog herstellende ben van de operatie. Ik voel me heel erg gedragen door de gebeden van de mensen om mij heen. Gelukkig gaat het per week steeds beter! En kan ik me ook weer steeds meer richten op de mensen om mij heen. Hartelijke groet, Agnes.
Geplaatst op zaterdag 15 oktober 2022 om 17:47
Dirk, bedankt voor dit indrukwekkende artikel.
Het is een prachtige boodschap, en niet alleen voor mijzelf, maar ook om te kopieren en rond te delen.
We staan er vaak veel te weinig bij stil, maar vandaag of morgen kan ook onze laatste dag al zijn.
En voor wie… hebben we dan geleefd?
Geplaatst op zondag 16 oktober 2022 om 22:10
We mogen er om vragen of de Heere onze ogen ervoor opent, dat we naar die dag met verlangen mogen uitzien! Heere, wanneer mogen we naderen voor Uw ogen, en de Heere tot in alle eeuwigheid de eer geven die Hij zo waard is. Vandaag in de kerk werd zo gepredikt over de oordelen die over de wereld gaan, nu in deze zo ernstige tijd. Alles volgt elkaar zo snel op, de tekenen der tijden. Maar de Heere moet ons losmaken, want we zijn van nature zo aarde aards. Biddend tot Hem: Heere, help ons, wij zijn zo zwak in onszelf. Stort Uw Geest op ons, dat onze zielsogen geopend worden. Hij is de almachtige God, Redder in nood, red onze zielen van zonde en dood.
Geplaatst op maandag 17 oktober 2022 om 6:32
Beste mensen, de wereld staat in brand. Alles komt in een stroomversnelling. Maar laten we niet bang zijn, maar ons richten op Jezus, die ons zal redden, verlossen als we ons bekeren. Wat een genade dat wij nog de gelegenheid hebben om ons leven aan Jezus te geven. Wordt het leven dan makkelijker? Nee dat niet, maar we hebben wel Eeuwig Leven ontvangen. Dan schuil je bij Jezus, Hij zal je met open armen ontvangen. De dood heeft niet het laatste woord, maar we komen in Zijn Heerlijkheid. Wat een moment zal dat zijn. Wie wil dat nou niet. Als we ons bekeren worden al onze zonden vergeven. Wat een Liefde. Bekeren we ons niet, dan is God een toornig God, dan zijn we voor Eeuwig verloren. Maar het is nog genadetijd. Geef uw leven aan Jezus. Hij zal u verlossen.
Geplaatst op maandag 17 oktober 2022 om 7:36
In de middeleeuwen hadden veel vorsten een hofnar. Ze droegen zotte kleren en maakten grappen om de koning op te vrolijken. De nar kreeg een puntmuts met belletjes en een narrenstaf als teken van zijn waardigheid. Eens gaf een koning de bepaling: als de nar iemand zou ontmoeten die dwazer deed dan hij, dan moest hij die persoon zijn muts en staf geven. De koning werd ernstig ziek en de nar bezocht hem en vroeg of hij zou genezen.
De koning antwoordde dat de dokter had gezegd dat hij zou sterven. De nar zei: dan hebt u zeker wel voorbereidingen getroffen voor uw laatste reis naar de hemel? Nee zei de koning, dat is juist het domme.
Ik wist wel dat het eens zou komen maar ik heb me er nooit mee bezig gehouden. De nar zei: als u op reis ging werd altijd alles goed voorbereid.
Hebt u voor deze laatste reis naar de plaats waar u altijd zult blijven geen voorbereidingen getroffen?
Hier hebt u de narrenkap en de staf terug, want zo dwaas ben ik nog nooit geweest!
Dit is de inhoud van een traktaat ‘De wijze hofnar en de dwaze koning’. Wordt in Gouda uitgedeeld ivm een middeleeuws festival ‘zotte zaterdag’.