‘Zie je die engelen in witte kleding dan niet, die voor ons vechten?’

De kinderen in de groep vertelden dat ze die nacht de Heere Jezus hadden gezien, Die hun vertelde: ‘Alles komt goed’. Ze hoefden niet te vrezen, Hij zou hen beschermen. De volgende morgen zetten de terroristen hen tegen een muur en vertelden de vier moeders dat ze hun kinderen konden redden als ze Jezus Christus zouden verloochenen en terug zouden keren naar de islam. De vier moeders weigerden…


Nigeriaanse schoolkinderen, bevrijd van de terroristen. (Foto: Barnabas Fund)

Het is goed om rond de kerstdagen ook onze vervolgde broeders en zusters te gedenken. In Frankrijk worden kerken in deze weken extra beschermd, uit vrees voor aanslagen.
Honderdduizenden christenen wereldwijd hebben te maken met vervolging. De landen zijn bekend: Noord-Korea, China, Nigeria en tal van andere landen, waar het onmogelijk is om tijdens de kerstdagen samen te komen.

Door de aanslagen van extremische moslims op christenen in Nigeria komen jaarlijks honderden gelovigen om het leven. Deze week hoorde ik dat ook de christenvervolging in India sterk toeneemt. Zijn we er misschien aan gewend geraakt?

Barnabas Fund, die zich onder meer inzet voor christenen die worden vervolgd, meldde enige tijd geleden dat terroristen van Boko Haram 76 mensen in gijzeling namen, mensen die van moslim christen waren geworden.
God greep echter in en zorgde ervoor dat bijna al deze christenen op een wonderlijke wijze werden bevrijd van het vuurpeloton dat zich tegenover hen opstelde.

Aan vier leiders van deze groep christenen werd verteld dat ze hun geloof in Jezus moesten herroepen en terug moesten keren naar de islam. Toen deze vier mannen weigerden, werden ze voor de ogen van hun families geëxecuteerd.
Daarna kregen de vrouwen van deze mannen het bevel hun christelijke geloof te verloochenen. Als ze dat niet zouden doen, zouden hun kinderen worden geëxecuteerd. Toen gebeurde er iets heel bijzonders.

De kinderen in de groep vertelden toen dat ze de afgelopen nacht de Heere Jezus hadden gezien en dat Hij tegen hen had gezegd dat alles goed zou komen. Ze hoefden niet te vrezen, Hij zou hen beschermen. Ze moesten Hem niet verloochenen, maar in Hem blijven geloven, omdat ze wisten dat Hij de Weg, de Waarheid en het Leven is.

De terroristen zetten alle kinderen tegen de muur. De vier moeders kregen nogmaals te horen dat ze de levens van hun kinderen alleen konden redden als ze Jezus Christus zouden verloochenen en terug zouden keren naar de islam. Maar de moeders weigerden.

Toen de terroristen zich klaar maakten om de kinderen dood te schieten, gebeurde er iets heel bijzonders. Opeens gooiden ze hun geweren op de grond en grepen ze met hun handen naar hun hoofd. ‘Slangen, slangen,’ riepen ze. Sommigen renden hard weg, anderen vielen direct dood neer.

Eén van de gevangen christenen wist één van de geweren te bemachtigen en stond op het punt de terroristen dood te gaan schieten. Hij deed het echter niet, omdat één van de kinderen – hij was nog maar vier jaar – direct naar hem toe kwam en vertelde over engelen die hen hadden beschermd. ‘Je moet die mensen niet doodschieten. Zie je de engelen dan niet, in witte kleding, die voor ons vechten?’

Zo waren deze 72 christenen door Goddelijk ingrijpen opeens vrij. Wat een wonder! En ook heel bijzonder dat de Heere zo duidelijk deze jonge kinderen gebruikte om van Hem te getuigen.

En die vier gelovige vaders dan, reageert u wellicht. Waarom zijn zij wel gedood? Inderdaad, zij wilden en konden de Heere Jezus niet verloochenen en betaalden ervoor met hun leven.
Toch zijn ook zij niet dood. Hun lichamen wel, maar hun geest is bij de Heere Jezus, in de hemel.

Dit kom je ook in de Bijbel tegen, soms in hetzelfde hoofdstuk. In Handelingen 12 lezen we dat Jakobus met het zwaard werd gedood, terwijl Petrus werd bevrijd uit de gevangenis. Waarom? Daar weten wij vaak geen antwoord op. Kennelijk had de Heere voor Petrus nog een taak.

Misschien vraagt u zich ook af waarom de Heere Jezus aan deze kinderen verscheen en of zoiets wel kan. Vergeet niet dat deze gezinnen pas tot geloof waren gekomen. Zij wisten nog maar heel weinig van de Bijbel, terwijl de meesten van ons zoveel meer weten dan zij. Wat wij al mogen weten, die heerlijke beloften uit de Bijbel, vertelde Hij aan hen.

Het komt er ook voor ons op aan ons vertrouwen op de Heere Jezus te stellen, in alle situaties. Wat er dan ook gebeurt, Hij is erbij, Hij gaat mee en Hij zal zorgen. Dat vertrouwen mag ons rust en vrede geven, Zijn rust, Zijn vrede. Zijn weg is de beste!

Dirk van Genderen
(Bron: Barnabas Fund)