Dirk van Genderen.NL

De boodschap van de profeet Joël is buitengewoon actueel in onze dagen. In Joël 2:12-14a klinkt het: ‘Bekeer u tot Mij met heel uw hart, namelijk met vasten, met geween en met rouwklacht. En scheur uw hart en niet uw kleren. Bekeer u tot de HEERE, uw God, want Hij is genadig en barmhartig, geduldig en rijk aan goedertierenheid, en Hij heeft berouw over het kwaad. Wie weet, zal Hij Zich omkeren en berouw hebben, zodat Hij een zegen achter Zich overlaat…’

Deze boodschap moet ook vandaag klinken, misschien wel allereerst in onze kerken en gemeenten. Het is waar dat de wereld zich moet bekeren, maar zeker ook de kerk. Kan het zijn dat de voortgang van Gods werk belemmerd wordt door onze kerkelijke en persoonlijke zonden?

Schuif deze vraag alstublieft niet al te snel opzij. Het zijn onze ongerechtigheden, onze zonden, die scheiding maken tussen ons en onze God, zegt Jesaja 59:2. ‘Uw zonden doen Zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij u niet hoort,’ gaat dit Bijbelvers verder.

Joël 1 bevat krachtige woorden van God, uitgesproken door de profeet Joël. Zijn naam betekent: Jahweh is God, God is trouw. Hij leefde wellicht in Juda, ten tijde van koning Joas.
In hoofdstuk 1 wordt in zeer beeldende bewoordingen de gigantische impact op het land van Juda van een verwoestende sprinkhanenplaag beschreven. In hoofdstuk 2 loopt dit door in de aankondiging van de komst van een dreigend vijandig leger, waarin de boodschap doorklinkt van de komst van de Dag van de HEERE, de dag van oordeel.

In Joël 1 en het begin van Joël 2 lees je nog aanklacht van de Heere tegen het volk. Dat hier toch sprake van is, blijkt uit de woorden in Joël 2:12. De oproep van de Heere maakt duidelijk dat het volk zich moet bekeren tot de Heere, met hun hele hart.
Bekeer u! Niet een klein beetje, maar met ‘uw hele hart’. En die bekering moet meer zijn dat een voornemen, het moet zichtbaar worden voor de Heere: ‘…met vasten, met geween en rouwklacht’.

Ook in Lukas 13 roept de Heere Jezus ons allen op tot bekering. Die oproep in brandend actueel met het oog op de verschrikkelijke aardbeving in Turkije en Syrië. Wat een onvoorstelbaar groot leed, terwijl het aantal slachtoffers maar blijft oplopen. Sommigen verwachten dat er meer dan 100.000 mensen zijn omgekomen, anderen spreken al over 200.000.
Een voorganger uit Turkije riep het uit: ‘Heere, ontfermt U Zich over ons, wees ons genadig, wees ons genadig.’

In Lukas 13 gaat het over een toren in Siloam, die is omgevallen, waarbij 18 mensen zijn omgekomen. ‘Denkt u dat zij meer schuld hebben dan alle andere mensen die in Jeruzalem wonen?’ vraagt de Heere Jezus in vers 4. ‘Nee,’ is Zijn besliste antwoord, ‘maar als u zich niet bekeert, zult u allen evenzo omkomen.’

Ziet u, ook hier die oproep tot bekering. Wij zijn geen haar beter dan die mensen in Turkije en Syrië, die zijn getroffen door deze allesverwoestende natuurramp, waarin we de voetstappen van de naderende komst van de Heere Jezus opmerken. Vanuit de hemel roept Hij het de wereld en zeker ook de christenen toe: ‘Bekeer u!’

Soortgelijke oproepen tot bekering lezen we in ook in Openbaring 3, in de brief aan Sardis. Daar klinken de woorden van Heere: ‘Ik heb uw werken niet vol bevonden voor de Heere. Bedenk dan hoe u het hebt ontvangen en gehoord, en houdt het vast en bekeer u.’ Ziet u: ‘Bekeer u’, tegen deze gemeente, ook tegen ons.

‘…niet vol bevonden…’ betekent zoiets als: niet volledig gericht op de Heere, niet volledig toegewijd aan Hem. Als de Heere naar ons kijkt, naar onze gemeente, naar ons eigen hart, wat ziet Hij dan? Zegt Hij het dan ook tegen u, tegen mij: ‘Bekeer u’. Wellicht weet u Zijn antwoord zelf ook al wel. Ga dan tot Hem en bekeer u!
Dan komt ook tot u Zijn belofte: ‘Wie overwint, zal bekleed worden met witte kleren en Ik zal zijn naam beslist niet uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen’ (vers 5).

Ook in de brief aan Efeze, Openbaring 2, komen we deze oproep tot bekering tegen. ‘Ik heb tegen u dat u uw eerste liefde hebt verlaten. Bedenk dan van welke hoogte u bent gevallen en bekeer u en doe de eerste werken’ (vers 4 en 5).
Verlangt u misschien ook terug naar die eerste liefde, toen u de Heere voor het eerst leerde kennen? U was vol van Hem, stond geestelijk in vuur en vlam voor Hem. Als het geestelijk zo lauw is geworden in ons leven of in het leven van de gemeente, klinkt de oproep: ‘Bekeer u en doe u eerste werken,’ waarmee bedoeld wordt: uw eerste liefdeswerken, uit liefde tot de Heere Jezus.
Met de belofte eraan verbonden: ‘Wie overwint, hem zal Ik te eten geven van de Boom des levens, die midden in het paradijs van God staat’ (vers 7).

Hoe staat het ervoor in ons leven? Misschien zegt de Heere het ook wel tegen u, jou, mij: ‘Bekeer u tot de Heere, met heel uw hart.’
Kan het zijn dat er zoveel lauwheid is onder christenen, in onze kerken, omdat we ons niet met ons hele hart tot de Heere bekeren? Hij mag misschien wel 90 procent van ons hart hebben, of zelfs 99 procent, maar ons hele hart…
‘Heere, hier is mijn leven, hier is mijn hart, 100 procent, voor U, voor U alleen.’

‘Heere, alstUblieft, werk krachtig met Uw Heilige Geest in ons midden. Open onze ogen voor de zonden, lauwheid en liefdeloosheid in ons leven en ook in onze gemeenten. Geef genade dat we ermee zullen breken, ons bekeren en ons opnieuw zullen toewijden aan U. U bent het zo waard door ons gediend, geëerd en geprezen te worden. U komt toe alle lof, eer en aanbidding tot in eeuwigheid.’

Omdat ze zo mooi zijn, zo bemoedigend, die woorden uit Joël 2, citeer ik nog twee verzen.

‘Bekeer u tot de HEERE, uw God,
want Hij is genadig en barmhartig,
geduldig en rijk aan goedertierenheid,
en Hij heeft berouw over het kwaad’ (Joël 2:13).

‘Het zal geschieden dat ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, behouden zal worden’ (vers 32)

Dirk van Genderen