Op een buitengewoon aangrijpende wijze wordt in Jesaja 53 het lijden en sterven van de Heere Jezus beschreven. Een lijden, zo diep en zo zwaar, dat wij het niet kunnen bevatten. In deze lijdenstijd, onderweg naar Goede Vrijdag en Pasen, staan we erbij stil, in verwondering en dankbaarheid. Hij ging die weg, Hij koos het lijden, om ons te redden. Wat een liefde! ‘Als een lam werd Hij ter slachting geleid…’ (Jesaja 53:7).

Wat een tegenstelling met vers 6 van Jesaja 53: ‘Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar onze eigen weg.’ Maar Hij, de Heere Jezus, als een lam werd Hij ter slachting geleid, naar het kruis op Golgotha. Met deze woorden in gedachten zal Johannes de Doper met zijn vinger naar de Heere Jezus hebben gewezen: ‘Zie het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegneemt’ (Johannes 1:29).

Dit herinnert ons aan het offer van een éénjarig gaaf lam, dat elke ochtend en elke avond bij de tent van de samenkomst moest worden gebracht (Exodus 29:38-46). Maar het offer dat de Heere Jezus bracht, Zijn eigen leven, Zijn eigen bloed, ging oneindig ver uit boven dat dagelijkse offerdier in de tempeldienst. 1 Johannes 3:5 zegt: ‘En u weet dat Hij geopenbaard is om onze zonden weg te nemen.’

Het is opmerkelijk dat juist Jesaja 53 in de lezingen in de Joodse synagogen wordt overgeslagen. Maar de dag zal aanbreken dat het Joodse volk Hem zal zien Die ze doorstoken hebben (Zacharia 12:10). En zo zal heel Israel zalig worden (Romeinen 11:26).

Bij de woorden ‘…als een lam werd Hij ter slachting geleid…’ denk ik ook aan de viering van het Pascha, bij de uittocht van het volk Israel uit Egypte. De Israëlieten moesten een eenjarig gaaf, mannelijk dier van de schapen of geiten nemen en dat na vier dagen slachten.
Stelt u zich eens voor: vier dagen lang was dat lam bij hen in huis geweest en dan moest het worden geslacht. Dat zal aangrijpend voor de kinderen zijn geweest, die net gehecht waren aan dat lam.

Het bloed moesten ze vervolgens smeren aan de deurposten. ‘U moet het met haast eten, het is Pascha voor de HEERE’ (Exodus 12:11). De beenderen van het lam mochten niet gebroken worden (vers 46).
Nadat de vaders, de opa’s misschien, of de oudste broers de deurposten rood hadden gemaakt met dat bloed van het lam, kwamen ze weer naar binnen. Binnen zouden ze veilig zijn, dat had God gezegd.

Diezelfde nacht zou de Heere het gehele land van Egypte doortrekken en alle eerstgeborenen van mens en dier doden. De God van Israel zou Zijn macht tonen tegenover de goden van Egypte.
‘Als Ik het bloed zie, zal Ik u voorbijgaan en er zal geen plaag onder u zijn die verderf teweegbrengt, als Ik het land Egypte zal treffen’ (Exodus 12:13). Op die dag bevrijdde de Heere het volk Israel uit Egypte.

Het bloed van het geslachte lam was hun bescherming, hun bevrijding, hun verlossing, hun Pascha. Dit is een aangrijpend beeld van het offer dat het volmaakte Lam, de Heere Jezus, bracht aan het kruis op Golgotha.
Daarnaar verwijzen de geciteerde woorden uit Jesaja 53: ‘…als een lam werd Hij ter slachting geleid…’

Als het Lam liet Hij Zich vrijwillig naar de slachtbank leiden. Het liep Hem niet uit handen. Hij koos de pijn om u, jou, mij te redden van het oordeel, de vloek, die wij over ons gehaald hebben door onze zonden.
We herdenken deze slachting van het Lam van God. Marcus 10:45 zegt: ‘Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen.’

Zo ging Hij de weg naar Gethsemane en Golgotha. Hij, de Almachtige, had bliksem uit de hemel kunnen laten neerdalen en allen kunnen verteren. Maar nee, als het Lam liet Hij Zich leiden.
Hij liet Zich geselen, bespotten, bespuwen, een doornenkroon opzetten. Volkomen onschuldig was Hij en Hij werd gevangen genomen, veroordeeld, gemarteld en gekruisigd.
Hij had u op het oog, jou, mij… De enige manier om ons te redden, was Zijn kruisdood.

Wat een liefde van Hem… Ik kan me er alleen maar over verwonderen. Begrijpen kan ik het niet. Hij liet Zich aan het kruis nagelen. Vreselijk lijden, lichamelijk, maar oneindig veel zwaarder was voor Hem dat de vloek die wij door onze zonden hadden verdiend, op Hem neerkwam.

Door God en mensen werd Hij verlaten. Daar hing Hij tussen hemel en aarde. Het werd midden op de dag aardedonker, van 12 tot 3 uur.
‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten’ (Mattheus 27:46). Maar God antwoordde niet. Integendeel, Jesaja 53:10 zegt: ‘Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen.’

Droppels bloed druppelden naar beneden uit de spijkergaten in Zijn handen. Laat dat bloed u reinigen. Zijn bloed reinigt van alle zonden (1 Johannes 1:7).

‘Het is volbracht’, klonk het vanaf het middelste kruis (Johannes 19:30). De zon ging weer schijnen in Jeruzalem en over Golgotha. De vogels begonnen weer te fluiten. De strijd was gestreden. ‘En Hij boog het hoofd en gaf de geest’ (Johannes 19:30).

Een soldaat kwam aanlopen en stak een speer in Zijn zijde, om te zien of Hij echt dood was. Het bewijs: er kwam bloed en water uit (Johannes 19:34). God verhinderde dat Zijn benen werden gebroken (Johannes 19:33), zoals ook de beenderen van het lam dat voor het Pascha werd gebruikt, niet gebroken mochten worden.

De Israëlieten moesten hun lam slachten op de 14e dag van de eerste maand van hun nieuwe kalender, waarna ze door God werden bevrijd uit Egypte. Op diezelfde datum, 1500 jaar later, werd het Lam geslacht. Het totaal onschuldige Lam, de Heere Jezus Christus. Voor ons, om ons te redden.

Dood en graf Hij overwonnen. Hij is opgestaan, Hij leeft! Wat een wonder van genade. Romeinen 6 zegt dat allen die Hem mogen kennen als hun Heiland en Verlosser met Hem zijn gekruisigd, met Hem de dood zijn ingegaan en ook met Hem zijn opgestaan, in een nieuw leven.

Met Zijn eigen bloed is Hij eens en voor altijd binnengegaan in het heiligdom, en heeft daardoor een eeuwige verlossing teweeg gebracht (Hebreeën 9:12).
De weg naar het hemelse heiligdom werd geopend. ‘Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip’ (Hebreeën 4:16).

Er is oneindig veel kracht in het bloed van de Heere Jezus. Zijn bloed is ook beschikbaar voor u, om u te reinigen, te verlossen, te bevrijding van al uw zonden. Zijn bloedrode bloed kan uw zwarte, zondige leven witter dan sneeuw maken. Schoon, heilig, rein.

Kent u Hem als uw Heiland en Verlosser? Mag u door genade weten dat Hij ook voor u Zijn leven heeft gegeven, Zijn bloed heeft gestort? Dat is de allerbelangrijkste vraag. Het is pas echt goed met ons als we ons gered zijn door de Heere Jezus, als we mogen geloven dat Hij ook onze zonden heeft vergeven.
En weet u: Hij verlangt er zo naar dat U tot Hem komt. Hij doet niet liever dan u Zijn genade schenken. Hij wacht op u, Hij verlangt ernaar u genadig te zijn en Zich over u te ontfermen, zegt Jesaja 30:18.

Het leven is ernstig. Er kan ons zomaar iets overkomen. Als u de Heere Jezus nog niet kent – dat kan, zelfs al zit u misschien uw hele leven al in de kerk – dan raad ik u dringend aan tot Hem te gaan, Hem aan te roepen om genade, uw zonden te belijden en uw vertrouwen op Hem te stellen. U zegt misschien: dat gaat zo gemakkelijk niet. O nee? Ga maar en Hij zal Zich ook aan u openbaren!

Dirk van Genderen