Ik had gehoopt en gebeden dat deze tijd van crisis ons tot inkeer en verootmoediging zou leiden. Vanuit het besef – Joël 1:19 – ‘Alleen U, o HEERE, kunt ons nog redden. Tot U, o HEERE, roep ik.’ Maar helaas is hier nog weinig van te zien.
Columnist, publicist, spreker
Ik had gehoopt en gebeden dat deze tijd van crisis ons tot inkeer en verootmoediging zou leiden. Vanuit het besef – Joël 1:19 – ‘Alleen U, o HEERE, kunt ons nog redden. Tot U, o HEERE, roep ik.’ Maar helaas is hier nog weinig van te zien.
Velen vragen zich af: ‘Wat er toch aan de hand is in de wereld?’ Woorden die vaak vallen, zijn: onrust, crisis, angst… Tijdens het volledig ontspoorde debat in de Tweede Kamer deze week over racisme vlogen de meest grove scheldwoorden en verwensingen door de vergaderzaal. Wat staat ons te wachten? Is er nog redding mogelijk, geestelijk?
Bent u weleens bedreigd zoals David? Dat de mensen om u heen erover spraken om u te stenigen? Wellicht niet letterlijk met stenen, maar met woorden, die mogelijk nog meer pijn doen. Hebt u het meegemaakt dat uw stad in brand werd gestoken, dat uw bezittingen werden geroofd?
Afgelopen dagen waren er hoosbuien, met soms grote hagelstenen en de komende week wordt het opnieuw droog en warm. Juist de schepping ondergaat dat altijd als eerste. Romeinen 8 geeft aan wat dit voor de schepping betekent. ‘Met reikhalzend verlangen verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God’ (vers 19). En het zijn niet alleen de weersomstandigheden waardoor de schepping lijdt, het is ook de manier waarop wij met de schepping omgaan.
Sommige lezers van de Nieuwsbrief nemen het mij kwalijk dat ik in deze crisistijd niet duidelijker aangeef waar we ons bevinden op de lijn van de eindtijd. Staan we op de drempel van Openbaring 13, een hoofdstuk dat mij herhaaldelijk wordt aangereikt? Is de wederkomst van de Heere Jezus aanstaande? Help ons deze tijd te begrijpen! Zo vat ik alle reacties maar samen.
Meestal zijn we niet zo blij met een woestijnperiode in ons leven. Een tijd waarin de moeilijkheden overheersen, en je soms je pijn, je verdriet, je teleurstelling uitschreeuwt naar God.
Voor de één kan het een tijd van ziekte zijn, voor de ander een ontslag, het overlijden van een geliefde, financiële problemen, psychische problemen, een op de klippen gelopen huwelijksrelatie of vult u maar in.
Wellicht viert u al jaren het Pinksterfeest. Hopelijk mag u door genade weten een kind van God te zijn. Maar u ervaart zo weinig van de Heilige Geest. U kent de belofte van de Heere Jezus, vlak voor Zijn hemelvaart, dat de Zijnen de kracht van de Heilige Geest zouden ontvangen (Handelingen 1:8). Maar u ervaart die kracht nauwelijks in uw leven. Het maakt u machteloos. En misschien ook wel eens wanhopig.
Afgelopen donderdag vierden we de hemelvaart van de Heere Jezus. De rijke betekenis van hemelvaart mag wel eens extra worden benadrukt. Om ons te bemoedigen, te troosten. Juist in crisistijd hebben we dit zo nodig. Sommige kerken en gemeenten vieren niet eens de hemelvaart.
De Heere Jezus zit op de troon, aan de rechterhand van Zijn hemelse Vader, op de ereplaats. En als de situatie voor de gelovigen spannend wordt op aarde, gaat Hij zelfs staan. Misschien wel voor u. Om u bij te staan, voor u te pleiten bij de Vader, om de hemel te openen als er een einde aan uw leven op aarde komt. Zo is Hij bij ons betrokken, ook bij u, bij jou. Dat is toch troostrijk, bemoedigend! Hij regeert.
Sinds enkele weken ervaar ik een zware last. Een last tegenover het Joodse volk. Een last om een schuld uit het verleden in de openbaarheid te brengen, schuld te belijden tegenover het Joodse volk en tegenover de Heere. Om wat wij, ook als christenen en als kerken, het Joodse volk hebben aangedaan, met name in de Tweede Wereldoorlog.
In de Bijbel spelen vrouwen vaak een belangrijke rol, terwijl ze meestal maar weinig aandacht krijgen. Je hoort preken en lezingen over Noach, Abraham, Jozef, Mozes, David, Salomo, Paulus, Petrus… Maar wanneer hoor je een preek over Eva, Sara, Mirjam, Deborah, Maria, Ruth, Esther of Hanna? Toch minder vaak, terwijl we ook zoveel van hen kunnen leren.
Het zijn vaak de gebeden van vrouwen geweest die een beslissende rol hebben gespeeld in de geschiedenis.