Columnist, publicist, spreker
Iran speelt met vuur door het conflict met Israel op scherp te zetten. Komt er een verwoestende aanval? De leiders van dit land beseffen niet dat ze zich keren tegen de God van Israel. Dit strijd zullen ze altijd verliezen. Of misschien beseffen ze het ook wel, maar laten ze zich leiden door satanische machten. Laten wij als gelovigen meestrijden met Israel, met het Joodse volk. In onze gebeden en door onze stem te verheffen.
Wat een voorrecht, wat een genade is het om door de Heere een man of vrouw Gods genoemd te worden. In Psalm 90:1 wordt dat van Mozes gezegd: ‘Mozes, de man Gods’. Wat is het geheim van een man – een vrouw – van God? Allerlei reacties zijn mogelijk, goede antwoorden, zoals ‘wandelen met de Heere’, ‘stille tijd’, ‘gebed’, ‘Bijbelstudie’. Maar het echte geheim van een man, een vrouw van God is God.
Wat doe je als je op vakantie gaat? Je kiest een bestemming, stippelt een route uit om er te komen.
En je kijkt er naar uit. Toch?
Zoiets gebeurt ook in Exodus 15, maar dan heel anders. Daar bepaalt niet het volk Israel de route om vanuit Egypte naar het beloofde land te gaan, maar God, de God van Israel. We kijken naar het bijzondere begin van deze reis en doen enkele bijzondere ontdekkingen.
De brief aan Laodicea is misschien wel de meest aangrijpende van de zeven brieven. In deze laatste brief wordt wel heel treffend de situatie geschetst waarin veel kerken en gemeenten, met name in Europa en Amerika, zich momenteel bevinden. Niet koud, niet heet, maar lauw. ‘Daarom zal ik u uit Mijn mond spuwen,’ zegt de Heere Jezus in Openbaring 3:16.
Wat een voorrecht is het om als gemeente zo’n brief te krijgen als de kleine gemeente in Filadelfia ontvangt. Evenals eerder de gemeente in Smyrna ontvangt ook deze gemeente alleen maar lof. De naam Filadelfia betekent ‘broederliefde’. Wat zou de kerk, de gemeente, er vandaag anders uitzien wanneer dat het kenmerk van elke gemeente zou zijn!
De gemeente van Sardis zal behoorlijk geschrokken zijn van de brief die ze kreeg van ‘Hem, Die de zeven Geesten van God en de zeven sterren heeft’. De boodschap is duidelijk: ‘Sardis, Ik ken uw werken, en weet dat u de naam hebt dat u leeft, maar u bent dood.’
‘U hebt de naam dat u leeft…’ Misschien wordt er zo ook wel naar ons gekeken, naar mij, naar onze gemeente. Ik hoorde een gastpredikant in een preek zeggen: ‘Gemeente, u staat bekend als een levende gemeente…’ Wat een compliment, maar of het ook klopt…? De Heere ziet ons hart aan, ook het hart van onze gemeente. Hoe kijkt Hij naar ons, naar onze gemeente? Roept Hij ons wellicht ook dringend op tot bekering, net als de gemeente van Sardis?
Van Pergamus (= hoogte) zijn alleen nog maar ruïnes over. In die stad – toen de hoofdstad van Asia – was ooit een groot altaar voor de Griekse goden, onder meer voor Zeus en Asclepios. Vandaar wellicht dat vers 13 van Openbaring 2 zegt dat de troon van de satan daar staat. De stad was een centrum van afgoderij.
Pinksterfeest is het zendingsfeest bij uitstek.
Gods boodschap klinkt. In Jeruzalem, in heel de wereld.
Zoals ooit bij de berg Sinaï.
Vuur uit de hemel daalt neer.
De rijke betekenis van Hemelvaart mag wel eens extra worden benadrukt. Om ons te bemoedigen, te troosten. Juist in crisistijd hebben we dit zo nodig. Sommige kerken en gemeenten vieren niet eens de hemelvaart van de Heere Jezus.
Hij zit op de troon, aan de rechterhand van Zijn hemelse Vader, op de ereplaats. En als de situatie voor de gelovigen spannend wordt op aarde, gaat Hij zelfs staan. Misschien wel voor u. Om u bij te staan, voor u te pleiten bij de Vader, om de hemel te openen als er een einde aan uw leven op aarde komt. Zo is Hij bij ons betrokken, ook bij u, bij jou. Dat is toch troostrijk, bemoedigend! Hij regeert.