Columnist, publicist, spreker
De eerste zondag na Pinksteren is het de Zondag voor de Vervolgde Kerk. Te vaak vergeten wij onze vervolgde broeders en zusters. Soms worden we daar ruw aan herinnerd, zoals afgelopen Pinksterzondag, toen bij een aanslag op een kerk in Nigeria tientallen kerkgangers om het leven kwamen. Dan bidden we weer een paar dagen voor hen, maar een week later zijn we het vaak alweer vergeten.
Bij het Pinksterfeest denken we aan de uitstorting van de Heilige Geest en de grote opwekking, die op die dag plaatsvond in Jeruzalem. Weet u, dat is mijn diepe verlangen. Een herleving, een opwekking. Nu. ‘Heere, doe het, opnieuw, in ons land, in onze kerken en gemeenten…’
De hemel ging – menselijkerwijze gesproken – open op de Hemelvaartsdag. Met Zijn bloed ging de Heere Jezus het heiligdom binnen, waardoor Hij een eeuwige verlossing teweeg heeft gebracht, zegt Hebreeën 9:12.
Hij kreeg de ereplaats, op de troon, aan de rechterhand van Zijn hemelse Vader. En allen die Hem kennen, mogen in de Geest ook al daar zijn. Wat een geestelijke rijkdom, wat een voorrecht.
De Bijbel geeft op diverse plaatsen aan hoe belangrijk, hoe zegenrijk het is dat de Heere Jezus naar de hemel is gegaan. Hij is er ons ten goede. Vijftien zegeningen, met een aantal Schriftplaatsen erbij, om dit helder te maken.
Deze week een Bijbelstudie. Over Efeze 1. Neem er alstublieft uw Bijbel bij, dan zult u onderstaande aantekeningen en opmerkingen beter begrijpen.
Het zijn bijzonder rijke woorden, ter bemoediging van al Gods kinderen. Over de geestelijke zegeningen waarmee we gezegend zijn in de hemelse gewesten, in Christus.
Het is opmerkelijk dat er in de christelijke bladen en kranten betrekkelijk weinig aandacht is voor mensen die ziek zijn. Maar wanneer er een bijzondere genezing heeft plaatsgevonden, worden er soms pagina’s over vol geschreven en wordt de genezing getoond op allerlei internetfilmpjes. Gezonde mensen verheugen zich over de genezing, maar dit kan heel pijnlijk zijn voor zieken en voor hen die misschien nog maar kortgeleden een geliefde hebben verloren.
Het was buitengewoon schofterig dat de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Lavrov, afgelopen week in een interview beweerde dat sommige van de Joden de grootste antisemieten waren. In één adem noemde hij de Joodse president van Oekraïne, Zelensky en de Duitse nazileider Hitler, die volgens Lavrov Joods bloed zou hebben gehad. Wat een leugens! Na zware kritiek vanuit met name Israel en Oekraïne werden door Rusland de opmerkingen van Lavrov nog eens extra bevestigd. En dit gebeurde allemaal in de week dat in Israel de Holocaust werd herdacht en de Onafhankelijkheidsdag werd gevierd. Is er een ‘nieuwe vijand’ van Israel opgestaan?
Het laatste nieuws: De Russische president Poetin heeft zijn excuses aangeboden aan Israel voor de uitspraken van Lavrov.
Omdat ik regelmatig hoorde dat sommige lezers van de Nieuwsbrief niet (meer) zijn aangesloten bij een kerkelijke gemeente, vroeg ik hun via een oproep alweer een tijd geleden met mij te delen waarom ze niet meer naar de kerk gaan. Er kwamen tientallen reacties binnen. Alsnog hartelijk dank daarvoor. Ik wil u laten delen in een aantal van deze verhalen, en plaats de reacties anoniem. Om de mensen die hebben gereageerd, te beschermen.
‘In tijd van oorlog, protest en pandemie behoefte aan een profetische stem.’ Stelt een interessant artikel in het RD. En hoewel de inhoud zeer lezenswaardig is, wordt slechts zeer terloops over de toekomst gesproken. Dat is veelzeggend en tegelijk een gemiste kans.
Er waren dwaalleraars actief in de gemeente van Korinthe, die ontkenden dat de Heere Jezus lichamelijk was opgestaan (1 Korinthe 15). Paulus beseft de ernst van deze dwaalleer, deze leugen. Ten diepste is dit een frontale aanval op het christelijke geloof, op Christus Zelf. Daarom waarschuwt hij de Korinthiërs en ontkracht hij deze dwaalleer.
De overwinningsroep van de Heere Jezus aan het kruis dringt door tot in de verste uithoeken van het heelal. In het Grieks is het één woord: Tetelestai! In de Nederlandse vertaling zijn het drie woorden: ‘Het is volbracht!’ (Johannes 19:30). De Heere Jezus heeft het hoogstwaarschijnlijk in het Aramees gesproken.
Hij roept het uit tot de Vader. Hij roept het uit tot de Zijnen. Hij roept het uit tot de wereld. Hij roept het uit tot de wereld van de duisternis.