DIRKs visie

NIEUWSBRIEF 25 september 2021, nummer 38

Beste mensen,

Afgelopen woensdag en donderdag werden in de Tweede Kamer de Algemene Politieke Beschouwingen gehouden. Het ging er vooral woensdag soms heftig aan toe. Gelukkig was de sfeer donderdag wat beter. Wellicht hebt u er ook iets van gehoord of gezien of over gelezen. Ik heb een paar keer een klein poosje gekeken. Tijdens het kijken, kwam mij een Bijbeltekst in gedachten: ‘Land, land, land, hoor het Woord van de HEERE’ (Jeremia 22:29). Dat is mijn verlangen, dat is mijn gebed, dat Gods Woord in ons land en ook in de politiek blijft klinken. Als er geen visioen meer is, als Gods Woord niet meer klinkt, raakt het volk losgeslagen, maar welzalig is het volk dat zich houdt aan Gods Woord en wet (zie Spreuken 29:18).

Nieuwsbrief
In deze Nieuwsbrief vindt u allereerst weer de link naar het nieuwe commentaar, gevolgd door Goed Nieuws, ter bemoediging. Na enkele berichten uit het Midden-Oosten en één uit de actualiteit sluiten we af met een nieuwe weektekst.

Nieuw commentaar: Wees niet bevreesd, klein kuddeke!
Deze week wil ik u bemoedigen met woorden van de Heere Jezus uit Lukas 12. Woorden die moed geven in tijden van onrust, in tijden van crisis, in tijden van onzekerheid. Zoals deze woorden mij de afgelopen dagen hebben bemoedigd, hoop ik dat ze ook u bemoedigen.
De hele tekst kunt u lezen door te klikken op de link ‘Commentaar’.

Goed Nieuws, ter bemoediging

‘Ik kom uit dezelfde stam als Jezus…’
Ooit was het volk Israel door God geroepen om een licht voor de wereld te zijn, Gods zendingsvolk. En nu gaan Joodse zendelingen de wereld in om het Evangelie te brengen. Eén van hen is de 33-jarige Miriam Tshernousov uit Netanya, die het Evangelie mag brengen in het Afrikaanse Oeganda.
Ze vertelt aan de mensen daar, die nog in stamverband leven, dat zij afstamt van dezelfde stam als de Heere Jezus. ‘Dat brengt de Bijbel heel dicht bij hen. En ik kom uit het land waar de Bijbel over spreekt.’

Miriam Tshernousov met de Oegandese kinderen die net een Bijbel van haar hebben gekregen.

‘Israel, een licht voor de volken’
‘God heeft ons, het volk van Israel, geroepen om een licht voor de volken te zijn. Na 70 jaar als natie is het plaatselijke Lichaam sterk en goed ingeburgerd. Persoonlijk geloof ik dat het Lichaam van de Messias in Israel nu volwassen genoeg is om mensen uit te zenden om Zijn glorie onder de volken te verkondigen.’

Miriam werd geboren in Rusland en groeide op in het Israëlische Netanya, in de Messiassbelijdende gemeente Beit Asaph. ‘Als kind was ik actief in Kings Kids. Na mijn tweejarige diensttijd in het leger volgde ik het Lech L’cha-programma, waarmee ik in 2010 voor het eerst op outreach naar Oeganda ging.’
Ze werd verliefd op die plek, maar realiseerde zich ook dat ze daar niet zomaar heen kon gaan om er het Evangelie door te geven om daarna weer te verdwijnen. ‘Als we echt verandering willen bewerkstelligen, moeten we bij die mensen gaan wonen. Dan zien ze het Evangelie in ons.’

Weer terug in Israel behaalde ze een onderwijsgraad en volgde ze een acht maanden durende Discipelschaps Trainingsschool van Jeugd met een Opdracht in Armenië. Vervolgens deed ze nog een zendingsschool in Mozambique, alles om zich nog beter voor te bereiden op het zendingswerk.
Na verschillende opleidingen keerde ze in 2016 eerst nog terug naar Israel, waar ze als kleuterleidster aan de slag ging. Gedurende deze tijd begeleidde ze ook elk jaar outreachreizen van Lech L’cha naar Oeganda. ‘We gingen altijd naar dezelfde plek, een dorpje op de hellingen van Mount Elgon, in het oosten van het land.’
Lech L’cha wil jonge Israëlische gelovigen aanmoedigen een leven van discipelschap te leiden, Gods woord dagelijks te bestuderen, te evangeliseren en tijd door te brengen in gebed, aanbidding en gemeenschap met andere gelovigen.

‘Een zaadje in mijn hart’
In januari 2020 trok ze definitief naar Oeganda om er het Evangelie te gaan brengen en ging er in het dorpje Luzzi wonen. Ze schreef erover, vlak voor haar vertrek: ‘Toen ik in 2010 Oeganda voor het eerst bezocht, plantte God een zaadje in mijn hart van liefde voor de Lumasaba stam. Nu, na ruim tien jaar van training en het leiden van jaarlijkse outreaches naar Oeganda, voel ik dat God me roept om naar Oeganda te verhuizen. Ik ga bij een plaatselijk gezin in een dorpje wonen, zonder stromend water of elektriciteit, om meer te weten te komen over hun dagelijkse leven, les te geven op hun kleuterschool, hun taal te leren en om Gods Evangelie en Zijn liefde aan deze mensen te brengen.’
Miriams thuisgemeente Beit Asaph in Netanya steunt haar financieel en staat ook biddend achter haar. Vier jaar geleden raakten deze gemeente en de organisatie Lech L’cha betrokken bij de non-profitorganisatie Bird, die een school en een weeshuis bouwde in ditzelfde gebied in Oeganda, omdat daar door de aidsepidemie veel wezen waren.

Muzungu = blanken
Hun term voor blanken is ‘muzungu’. Als Miriam in het dorp was, zeiden de mensen tegen haar: ‘Muzungu, geef me een dollar.’ Dan antwoordde ze: ‘Ik geef geen geld, maar ik wil je helpen. Ik hielp hen met het graven van een put om water uit de grond te halen en naar het dorp te brengen. Ze keken me dan aan en zeiden: “Jij bent een andere muzungu dan de anderen die hier zijn geweest.” Daarom woon ik in hun dorp, om hun vertrouwen te winnen. Ik doe mee met alles, ook met bruiloften en begrafenissen. En toen ik hun taal begon te spreken, zeiden ze: “De muzungu is nu een deel van ons”.’

Nadat Miriam drie maanden in Luzzi was, en ze even in Mukono was, een stad in de buurt van de hoofdstad Kampala, op bezoek bij een vriend, kwam het bevel tot lockdown in verband met de uitbraak van Covid-19. ‘Ik had slechts één jurk en mijn Bijbel bij me, maar ik moest er zes maanden blijven.’

Verschrikkelijke gevolgen van de lockdown
De lockdown in Oeganda ging in van de ene op de andere dag. ‘De meeste zendelingen vlogen terug naar hun thuisland, omdat kerken en scholen werden gesloten. Maar Mirjam bleef in Oeganda. Ze besefte dat ze ouders kon helpen om hun kinderen les te geven, omdat ook de scholen gesloten waren.
‘Ik zag de verschrikkelijke gevolgen van de lockdown. Het meest verwoestende was wel het hoge aantal tienerzwangerschappen. Ik denk dat meer dan 50 procent van alle tienermeisjes in die periode zwanger is geworden. Er is nu een golf van tienerzwangerschappen in het land.’

Miriam werkte in Mukono samen met CAIM, de Children Alive Ministries. In parken en achtertuinen hield ze zondagsschool, omdat ook de kerken gesloten waren. ‘Er kwamen zelfs enkele moslimkinderen, het was zo’n zegen. Ook aan hun ouders konden we het Evangelie doorgeven.’

Israëlische kinderen gaven geld voor Bijbels
Omdat Miriam zag dat veel Oegandese kinderen geen Bijbel hadden, schreef ze naar huis en vroeg of kinderen uit Israëlische gezinnen geld wilden inzamelen, zodat ze daarmee Bijbels kon kopen voor de kinderen in Oeganda. De veertig kinderen die zo een Bijbel kregen, schreven bedankbrieven en maakten tekeningen voor de kinderen in Israel van wie ze die Bijbels hadden gekregen.

Na die zes maanden in Mukono besloot Miriam voorlopig niet meer terug te gaan naar Luzzi, omdat ook daar de scholen nog gesloten waren. In oktober 2020 ging ze terug naar Israel, om uit te rusten, familie te ontmoeten en in gemeenten over haar werk te spreken. Omdat ook Israel toen in lockdown ging vanwege corona moest ze er vijf maanden blijven.

‘Daarna kwam ik via Jeugd met een Opdracht toch weer in Oeganda terecht. In Arua, in het westen van het land, heb ik de afgelopen zes maanden les gegeven op een Discipelschaps Trainingsschool. We hebben twintig studenten, sommigen met een moslimachtergrond. We leren ze wat het christelijke geloof inhoudt.
Omdat er in Oeganda nog steeds strikte beperkingen gelden, kon de groep niet op outreach. Maar in de buurt konden we wel gewoon dorpen bezoeken, het Evangelie brengen, gelovigen bezoeken en met hen bidden en hen aanmoedigen. Ook zijn er in Arua en omgeving zo’n anderhalf miljoen vluchtelingen uit Zuid-Soedan.’
Het liefste zou Miriam weer teruggaan naar Luzzi en Mount Elgon, maar eerst zal ze nog onder de vluchtelingen in Arua en op de Frontier Mission School blijven werken. (Bron: Kehila News)

Het Midden-Oosten

* Noodsituatie in Israel

De coronasituatie in Israel is momenteel buitengewoon ernstig. Veel ziekenhuizen liggen overvol. Het lijkt erop dat in het land waar de vaccinatiegraad tot de hoogste in de wereld behoort, ook het aantal besmettingen – verhoudingsgewijs – tot de hoogste in de wereld behoort. Juist in Israel raken ook heel veel gevaccineerden besmet en komen in de ziekenhuizen terecht.
Laten we bidden voor Israel, voor het Joodse volk en voor de leiders van het volk, dat ze wijsheid van God ontvangen om de juiste beslissingen te kunnen nemen. ‘AlstUblieft, Heere, spaar Uw volk.’

* Zicht op Israel in Oeganda
Nog een bericht uit Oeganda. Oeganda ligt wel niet in het Midden-Oosten, toch krijgt deze tekst een plaatsje in de rubriek ‘Het Midden-Oosten’, omdat het alles met Israel te maken heeft.

In het dagelijkse leven is Victor Kamugisha uit het Oegandese Kampala registeraccountant en voorganger van een gemeente. Hij vertelt: ‘Zo’n tien jaar geleden had ik het voorrecht sprekers uit Nederland te horen over Israel en zij hebben een honger in mij losgemaakt naar meer kennis over Israel. Dit gaf mij een wonderlijk inzicht in Israel als onderdeel van Gods plan. Deze ontdekking was een omkeer in mijn leven en mijn kijk op de Bijbel werd helemaal bijgesteld. Ook begreep ik dat de vervangingstheologie één van de belangrijkste oorzaken is geweest van Jodenvervolging door de eeuwen heen.’

Victor Kamugisha merkt op dat bepaalde Bijbelteksten hem duidelijk maakten dat een christen een verantwoordelijkheid heeft tegenover het Joodse volk. Hij noemt daarbij de Bijbelteksten Genesis 12:3, Psalm 122:6 en Jesaja 62:6 en 7.
‘Op kerkelijke conferenties spreek ik hierover met collega’s en ook heb ik contact met Bijbelscholen om in het onderwijsprogramma aandacht te geven aan de Bijbelse plaats van Israel.’
De afwezigheid van een goede Israel-theologie in de theologische opleidingen in zijn land vindt hij een grote uitdaging voor de toekomst. Hij is lid van het team van Christenen voor Israel in Oeganda. (Bron: Christenen voor Israel)

Actueel

* Kerken bidden en bieden hulp na vulkaanuitbarsting op La Palma

Afgelopen zondag barstte de vulkaan Cumbre Vieja op La Palma uit. Duizenden evacuaties waren het gevolg en honderden woningen zijn bedolven onder de lava. Precies vijftig jaar geleden was de vorige vulkaanuitbarsting op het Spaanse Canarische eiland.

De Spaanse nieuwswebsite ‘Protestante Digital’ sprak met voorganger Pedro Ángel Rodríquez van de Evangelische Baptistengemeente van La Palma. Ook vertegenwoordigt hij de Evangelische Raad van Kerken van de Canarische Eilanden.
Hij vertelt: ‘Onze kerk ligt ongeveer 7 kilometer van vulkaan vandaan. Veel mensen van onze gemeente wonen in de buurt van de rampplaats en zijn er ook door getroffen en zijn al hun bezittingen kwijtgeraakt.’

Er zijn zeven plaatsen op het eiland waar evangelische kerken samenkomen, vertelt Pedro Ángel Rodríquez. ‘Onze Baptistengemeente heeft samenkomsten op drie verschillende plaatsen: in de hoofdstad Santa Cruz, in Los Llanos en in Tijarafe. Geen van onze gebouwen is tot nog toe beschadigd door de vulkaanuitbarsting.
We hebben direct contact opgenomen met de autoriteiten om onze steun aan te bieden. We hebben kleding en voedsel beschikbaar gesteld en we vragen onze leden om meer hulpgoederen. We bieden ook vertalers aan, omdat veel van de getroffen mensen ouderen zijn die Duits spreken.’

Dominee Pedro Ángel Rodríquez probeert de mensen gerust te stellen door erop te wijzen dat hun levens in Gods hand zijn. ‘Dat geeft echte rust en vrede. We vragen ook om gebed. Bid alstublieft dat God ervoor zal zorgen dat mensen niet hun hart verharden door alles wat er gebeurt, als ze zien dat hun huis door de lavastroom wordt verzwolgen.
Eerst werden we getroffen door corona, nu door de vulkaan. Er kan van alles gebeuren, maar als gelovigen mogen we weten dat God weet wat er gebeurt en dat Hij ons de kracht en sterkte wil schenken om te blijven vertrouwen in Zijn bescherming en goedheid, hetzij dat we leven, hetzij dat we moeten sterven.’ (Bron: Evangelical Focus)

Weektekst
Als nieuwe weektekst geef ik u mee 1 Thessalonicenzen 5:23.
En moge de God van de vrede Zelf u geheel en al heiligen, en mogen uw geheel oprechte geest, de ziel en het lichaam onberispelijk bewaard worden bij de komst van onze Heere Jezus Christus.

Een nieuwe week…
Voor de nieuwe week wens ik u allen Gods rijke zegen en Zijn nabijheid toe. Vertrouw op de Heere Jezus met heel uw hart, zie op Hem, dan gaat Hij met u mee en zorgt Hij voor u, in blijde dagen, maar ook als het leven moeilijk en zwaar is.

Shalom!
Dirk van Genderen

www.dirkvangenderen.nl
info@dirkvangenderen.nl

Voor wie een gift wil geven voor deze Nieuwsbrief: Reknr.: NL05 RABO 03463 18580 t.n.v. D. van Genderen. Hartelijk dank.

Artikelen uit de Nieuwsbrief of het commentaar mag u doorsturen, overnemen of elders publiceren, wel graag met bronvermelding.